tien dagen gevangenis en 100 francs
boete; zijn getuigen, de heeren Lockroy
en Pichon, elk tot 100 frcs. boete.
Een deputatie van de enge 1-
sche vereeniging tot bestrijding' van
den opiuinliandel bood een adres aan
den minister van Koloniën aaD, waarin
verzocht wordt van regeeringswege alle
maatregelen te nemen om den handel in
opinm °in Britsch-Indië te beteugelen.
Lord Cross beloofde ernstige overweging
van de argumenten en beraadslaging met
de indische regeering.
Drie door eene jury schul-
di" bevonden „maanlichters" werden
Zaterdag te Cork veroordeeld tot 7 jaren
dwangarbeid elk. Zij hadden in eene
arbeiderswoning ingebroken en ^den ar
beider en zijne vrouw vrceselijk mis
handeld. Twee van deze „maanlichters"
hadden reeds vroeger met de justitie
kennis gemaakt; een had voor aanslag
5 jaren gezeten en een ander voor mede
plichtigheid 2 jaren. Nog twee „maan
lichters" werden tot 12 maanden gevan
genisstraf veroordeeld.
Verder vrerd een kerel, die zijne zus
ter vermoord had, tot 15 jaren dwang
arbeid veroordeeld, en een aannemer,
die uit broodnijd een kameraad-aanne
mer (om een weg te maken) een gat in
het hoofd sloe_-, waaraan deze eene
week daarna overleed, werd tot 12
maanden gevangenisstraf' veroordeeld.
Hij had verzachtende omstandigheden
gepleit, n.l. dat hij dronken was ge
weest.
De jonge lord Dunlo, die
eon café-ehantant-sclioone trouwde
kort daarna door zijn vader op reis werd
gezonden en toen zooveel kwaad van zijn
vrouw hoorde, dat hij een echtscheidings
proces tegen haar begOD, heeft zijn pro
ces verloren.
De rechter deed in zyn slotrede uit
komen, dat lord Dunlo volkomen gemis
aan inzicht had getoond, daar bij een
proces begon en tegelijk aan zijn vrouw
schreef, dat hij do beschuldigingen niet
geloofde, die tegen haar waren inge
bracht. De jury achtte die beschuldiging
niet bewezen, verwierp den eisch van
lord Dunlo en veroordeelde hem in de
kosten.
De slachtoffers van de
mijnramp te St. Eticiiaie zijn Donder
dag met groote plechtigheid grafwaarts
gedragen. Tal van kransen dekten de kis
ten en uit de omstreken waren honder
den kameraden overgekomen. Toen de
treurige stoet opgesteld was, sprak de
minister Yves Guyot een indrukwek
kende rede uit, welke beantwoord werd
door den voorzitter van den algemeenen
Raad der Loire. De godsdienstige plech-
HAM1LEME11 HALLETJES.
Een Zaterdagaïondpraatjs.
LXXXI.
De heer dr. C. G. Von Reeken zal weldra
als wethouder dezer Gemeente aftreden.
Haarlem1 s Dagblad berichtte dat het eerst,
de Oprechte Haarl. Oourant kwam er
een dag later mee aandragen, week
blaadjes zullen er nóg later mee voor
dea dag komen. Ia ieder geval, het is
een feit.
En een merkwaardig feit is het heen
gaan van den heer Von Reeken uit het
college van B. en W., wanneer men
bedenkt, d&t met hem de derde onzer
meer bejaarde wettiouders heengaat; De
heer Kiat ging het eersthem noopte
zijn leeftijdde dood nam den hoer
Heahuijsen weg en thans neems ook de
heer Von Reeken van hen college afscheid.
Wel is de toc3tand in korten tijd
veranderd. De oppositie in den Raad,
vroeger klein en niet opgewassen tegen
de geduchte macht van een eenstemmig
Dagelijksch Bestuur, gesteund door meer
dan de helft der Raadsleden, die oppo
sitie is langzamerhand gegroeid, totdat
zij eindelijk zelfs kou begeeren een plaats
in het Collego van B. en W. Wat voor
tien jaar onmogelijk scheen, is vervuld
de oppositieman de Kanter heet thans
Wethouder, terwijl vóór hem de heer
Waller reeds had plaat3 genomen in het
College deze, zeker niet zoo heftig
opposant als de heer de Kanter, maar
toch meestal van meer moderne begrippeu
vervuld dan de ouderen.
Hoe men ook over den heer von Ree
ken moge oordeelen, over zijne werk
kracht en zijn ijver zal men niet anders
dan met waardeering kunnen spreken.
Dat zijne ideën in den laatsten tyd wei
nig ingang bij den Raad meer konden
vinden, schrijve men toe aan zijn leef
tijd. Zóo zal het ook ons gaan, als wij
oud geworden zullen zijn!
Eigenlijk valt er van eene oppositie
in den Raad niet meer te sproken. De
partij die zich vroeger zoo noemde, zit
thans op het kussen en doet, onder aan
voering van den heer Macaré, precies
wat zij wil. Hoe zou het anders mogelijk
zijn geweest, dat een voorstel van B.
en W. (over het weren op de scholen
van jongens van buiten) eenparig werd
afgestemd, zonder dat er éen woord over
werd gesproken 1
Men vraagt zich af, wie in de plaats
van den heer von Reeken in het College
van B. en W. zal treden. Naar het
tigheid werd geleid door den aartsbi-
schop van Lyon, die eveneens een tref
fende toespraak hield, waarin hij de
nagelaten betrekkingen warm voor on
dersteuning aanbeval. Op het graf voerde
de maire het woord, om den overledenen
een laatst vaarwel toe te roepen. De
aanwezigen waren diep geroerdmen zag
zelfa krachtige mannen schreien als kin
deren. Ten slotte werd namens verschil
lende werkliedenverenigingen gesproken
in goed gekozen bewoordingen, die niet
minder van belangstelliug blijk gaven.
In den namiddag daalde de heer
Yves Guyot in de mijn af en bezocht
de plaats van het onheil.
Te Berlijn werd dezer da
gen op straat een jonge dame door een
jongman plotseling oinamd, terwijl
hij haar onder veel kussen verzekerde
//Nu heb ik je eindelijk weer, Emma,
en niets zal ons nu meer scheiden." De
jonge dame, die vreeselijk schrok van
deze liefkozing van een geheel onbe
kende, riep de hulp van voorbijgangers
in. Met groote moeite gelukte 't aan
eeuige hoeren de dame te bevrijden en
den jongen man meester te worden. De
ongelukkige, die voor eeuige dagen zyn
meisje door den dood had verloren, bleek
krankzinnig te zijn.
Het o o r 1 o g s s t o o m sc h i p
Pelikanhetwelk op de rijkswerf te
Wilhelmshaven in tegenwoordigheid des
duitschen keizers van stapel is geloopen,
is een schip van 2100 ton en verkrijgt
eene machine van 3000 paardekracïit.
Het is voornamelijk bestemd voor kust
verdediging, en gelijk de berichtgever
er bijvoegt van zoodanige construotie
als nog bij geene marine in toepassing
is gebracht en die bij het rijksdeparte
ment van marine is ontworpen.
Te Althaldensleben, in de
provincie Saksen, is een 17jarig meisje,
nadat het zeven dagen onafgebroken
geslapen heeft, overleden. Gedurende
den slaap deden hart en longen goed
hunne diensten, naar de geneesheeren
verklaren.
Het grootste gedeelte der
cakesfabriek te Hamburgeigendom
eener engelsche maatschappij, is mot de
gezamenlijke daarin aanwezige machines
en voorraden in het wcrl'kanaal ge
stort. Eerst een paar maanden geleden
v/as het gebouw voltooid. Daar men het
gevaar voor instorting had bemerkt, was
het werk in de fabriek sedert Maandag
gestaakt en alle toegang tot het gebouw
afgesloten, zoodat er bij de instorting
niemand is omgekomen.
Een Weener, die als een
wilde in zijn rijtuigje door de stad
placht te hollen, had onlaDg3 het on-
schijnt heeft men het oog gevestigd op
rnr. Th. de Haan Hugenholtz, een denk
beeld dat bij ieder die den heer Hugen-
hoitz eenigszins kent, zeker instemming
zal vinden.
Wat is echter op dit oogenblik de
positie van den Burgemeester? Een ge
ïsoleerde, een eenzame positie. Zijne oude
vrienden met wie hij het Dagelijksch
Bestuur uitmaakte, zullen, nu ook de heer
von Reeken uittreedt, spoedig allen zijn
heengegaan. Nieuwe medearbeiders zijn
in hunne plaatsen gekomen, met andere
prineipss, aDdere ideeën, en ook de Raad
is van aangezicht veranderd.
Zou de voorspelling ongegrond wezen
dat deze Burgemeester niet lang meer
aan het hoofd van deze gemeente zal
staan? Zijne beste vrienden zullen het
niet meer verbloemen, dat voor hem de
tijd is gekomen om heen te gaan. Heen
te gaan en zijn zetel open te laten voor
iemand, dit) raeer is doordrongen van den
geeat van den lijd.
Moge het hard schijnen, iemand toe te
roepen//Gij hebt uw tijd gehad, maak
voor een jongere plaats!" in werkelijk
heid behoeft niemand zich dit aan te
rekenen als een slag in het gezicht. Het
is het lot van ieder, die lange jaren
zijne krachten wijdt aan gemeente- of
staatsbestuur. En het onaangename ia
alleen, dat de buitenwereld het steeds
vroeger inziet dan de betrokkene zelf.
Na zooveel ernstigs te hebben gezegd
over een Gemeenteraad, kan het geen
kwaad (lachen is gezond) om ook eens
wat vau gemeenteraden te zeggen in
anderen trant. Want daar is ook niet
alles ernst en deftigheid. Menigmaal blijkt
dat de statigheid waarmee, vooral op
het platteland, de leden van een gemeen
teraad zijn bezield, alleen voor den dag
komt wanneer er publiek is. Bij ont
stentenis daarvan maakt men het zich
huiselyk en praat tusschen de bedrijven
door over koetjes en kalfjes. De Secre
taris weet wel, wat hij moet notuleeren
en wat niet, en als de veldwachter-bode
soms eens binnenkomt, nu dat is ook
zoo erg niet, die weet er alle3 van.
Eeae goede, oude gewoonte is het bij
verschillende Gemeenteraden in ohs land,
om zich onder of na de zitting te ver
aterken met een glas wijn. 't Geeft weer
nieuwen spirit, oaen wordt wat prettiger
gestemd en trekt het zich daardoor niet
zoo aan als men zyn zin niet krijgt.
Het was in het noordhollandsche dorp
K., waar men een gemeenteraadje van
zeven leden had, huiselijk en vriendschap
pelijk gezind. Was er b. v. sprake van
het afkeuren van woningeD, die in bouw-
geluk bij het omslaan van een hoek
door een troepje kinderen te rijden, die
uit school kwamen. Allen redden zich
op één na... zijn eigen dochtertje. De
rechtbank veroordeelde dezer da^en den
beschuldigde tot fl. 120 boete. Toon het
vonnis was uitgesproken, sprak de be
schuldigde //Al bad de rechtbank mij
tot een jaar gevangenisstraf veroordeeld,
ik had niet meer kunnen lijden dan ik
geleden heb, toen ik aan het bed van
mijn kind zat, dat door mijn schuld
zulke vreeselijke pijnen leed. fk heb mijn
paard en rijtuig op den dag van het on
geluk weg gegeven en wil nooit meer
een paard mennen.
De bekende stieren vechter
Mazzantini heeft een „kunstreis" door
Spanje gemaakt en 36 stieren in een
maand gedood.
De wolven, die zich in Rus-
laud ophouden, worden, volgens ambte
lijke mededeelingen, op 170,000 stnks
geschat. De schade, door de landelijke
bevolking aan geroofde schapen en var
kens geleden, is zóó aanzienlijk, dat het
zelfs bezwaarlijk is die to bepalen. Ver
leden jaar zijn in eene enkele provincie,
namelijk Wologda, 49,000 wolven ge
doodin Kasan werden er 31,000 ge
schoten en voor elk dier werd eene
premie van tien roebels betaald. Volgens
statistieke opgaven zyn daar ook ver
leden jaar 208 personen verscheurd.
Donderdag heeft te Ischl
de voltrekking van het huwelijk tusschen
aartshertogin Marie Valerie en aarts
hertog Frans Salvator plaats gehad. De
geschenken werden met geheele waggons
aangevoerd. De stad was prachtig ver
sierd en op de bergen in den omtrek
werden 's avonds reusachtige vreugde
vuren ontstoken. Het aantal hooge gasten
was zeer aanzienlijk.
Twee dagen vóór haar huwelijk heef6
de aartshertogin aan een ongeluk bloot
gestaan. Zij was met hare moeder, de
keizerin, in een rijtuig gezeteE, toen op
eens de paarden hiervan op hol sloegen.
De keizerin kon echter nog juist bijtijds
met hare dochter uit het rijtuig sprin
gen, zoodat het gevaar spoedig gewe
ken was.
Eenige ontevreden werk
lieden te Assaro hebben ecu zwavelmijii
aldaar, toebehoorende aan den prins van
Villafranca, iu brand gestoken. Vijf
hunner kameraden zijn in de vlammen
omgekomen. De daders van deze schan
delijkheid zijn in hechtenis genomen.
Een v r e e s e I ij k e werve 1»
storm heeft de stad Muscat e, in Britsch-
Indië, geteisterd. In twee dagen viel
11% duim regen en werden de straten in
een meer veranderd. De uit leem en
valligen staat verkeerden, das zei een
der Raadsleden tot den ander: „je weet
wel, Dirk, dat krot va» Sijcnon Aap (den
scheldnaam van den bewoner) Klaas Ger-
ritse het er nog in 'owoondwaarop
Dirk verklaarde, dat hij het wel wist en
dat hij eens tegen Jan (een ander raads
lid) had gezeid: „me God, is dat hok
nou nog niet vort?"
's Avonds acht uur begonnen de zit
tingen, dia zoowat om de zes weken
plaats hadden. Dan kwam te half negen
de veldwachter bode met een blad, waarop
negen glazen met duinwater stonden, een
voor den burgemeester, zeven voor de
raadsleden en een voor den secretaris.
Niemand weigerde het, maar ook wei
nigen dronken hun glas uit: ze wisten
wel, de schalken, dat ze weidra hun
dorst op aangenamer wijs zouden kunnen
le8schen.
Te negen uur klonk beneden in des
veldwachters wachtkamer een geluid als
van het afschieten vaa een pröppcp.chio-
ter en spoedig daarna hoorden «ie Raads
leden dien ambtenaar de trap opstroai-
pelen, begeleid door een gerinkinkel, dat
alleen afkomstig kon wezen van glazen
die op een blad tegen elkaar aangleden.
En eindelyk dook zijn ernstige kop uit
het trapgat op, gevolgd door zijn vier
kanten romp, in wiens armen zich ter
rechterzijde een blad met negen glazen
en ter linkerzijde drie flesschen wyn be
vonden.
Den Burgemeester werd eerst inge
schonken, dan den oudsten Wethouder;
den Secretaris bediende de bode het
laatst. Ja, ja, er zijn standen en stan
den I Men meene echter niet dat de achtbare
mannen zich ooit aan Bacchus' product
te buiten gingen.
Helaasop een avond moest een
noodlottig besluit worden genomen. Men
sprak over de begrooting voor het vol
gende jaar en, al was men maar een
kleine plaats, men kwam geld tekort,
net zoo goed als een groote stad. Met
moed en beleid werd het mes in ver
schillende posten van uitgaaf gezet:
hier wat af, daar wat af. Al ging het
bezwaarlyk, het ging toch en zoo was
men eindelijk zoover gekomen, dat er
nog slechts 50 gulden moest worden
uitgezuinigö, om de begrooting te doen
kloppen. Maar waar die vandaan te
halen Alle ontvangsten waren zoo hoog
mogelijk, alle uitgaven zoo laag mogelijk
berekend.
Men keek elkaar eens aan, nam een
teug wijns, helaas geen reddende ge
dachte kwam.
Toen verhief de Voorzitter zijn stem,
om een offer te vragen van de verga-
matten gebouwde huizen zakten ineen
en velen der inwoners werden onder het
puin begraven. Ook het paleis van den
sultan werd zwaar beschadigd. De stad
telt 60,000 inwoners, waarvan de meeste
zeer arm zijn. Thans vreest men voor
hongersnood en cholera. Vele inlandsche
vaartuigen zyn in de haven verongelukt.
De europeeeehe schepen zeilden uit om
aan den storm te ontkomen.
Uit Oran wordt gemeld, dat
daar Donderdag een Itcvig'e aardbeving;
heeft plaats gehad, waarbij echter geen
mensehen zyn omgekomen. 31 Juli was
door prof. Rudolf Falb als een critisehe
dag aangekondigd. Eindelyk is er dan
toch een» een voorspelling uitgekomen.
De e 1 e c t r i c i t e i t doet in
Amerika den schoenpoetsers reeds con
currentie aan. Zoo ziet men in de straten
van Chicago eene eleetrische schoen-
poetsmackine in werking, die bestaat uit
Óen, in een kastje geborgen electromotor
en een daardoor in werking gebrachten
schoenborstel. Het toestel is eene uit
vinding van A. D. Hajor te Chicago.
VARIA.
Bij eene muziekuitvoering ten plattelands.
Boerin, bij het zien van den cornet-
tist, wiens vingers snel over de pistons
glyden: Jong! jong! kêk diejen hoorn
eens heet worden van 't blazen, hy kan
der de vingers niet meer an houwen I
raiiik&eartïfi aar 'Aêt Hsrv. toss
TE HAARLEM,
op ZONDAG 3 Aug. 1890.
Groote Kerk.
Vroegpr. 7 ure. Waaroenburg, pred. te Velsen.
(Voor Moeton.)
Voorin. 10 ure, Snetlilage.
Naai. 2 ure, Ho<%;, 6c Zondag.
's Av. 6 ure, J. H. Wiersina, pred. te Amsterd.
(Voor Smeding.)
Nieuwe Kerk.
Voorin. 19 ure, K.uotteub»lt.
Jam-Kerk.
Voorm. 10 ure, Wildcbo«r, pred. te Oudewater.
(Voor Swaan.)
Bakenesser Kerk.
(Voor de Kinderen.)
Voorm. 10 ure, Hoog.
Waal&che Kerk.
Voorm. 10 ure, Debry.
Christehji: Gereformeerde G-wisenta
Gedempte Oude Gracht.
Voorm. 10 ure, 's Av. 5 ure, Mulder.
Klein Heiligland.
Voorin. 10 ure, '3 Avouds 5 ure, SchoteL
Woensdagavond 8 ure, Schotel.
Donderdagavond 8 ure. Mulder.
Vrijdagavond 8 ure, ds, v. d. Vegt,
pred. te Keerde.
Luthersche Kerk.
Voorm. 10 ure, Poolman.
Kerk der Vereenigds Doopsgezinden.
Voorm. 10 ure, Craandijk.
dering. Hy verlangde niet, dat zij als
Mucius Bcaevola hun rechterhand zouden
verbranden tot heil der gemeente; neen,
erger nog, hij stelde voor ontzetting, om
voortaan geen wijn weer te drinken op
de Raadszittingen. Wel werd die wijn
betaald mot de presentiegelden, die de
Loden niet in ontvangst namen, maar als
men nu den wijn afschafte, zou het ont
brekende bedrag gevonden zijn.
Er heerschte diepe stilte toen de voor
zitter uitgesproken had. De zeven keken
elkander aan, niemand durfde voor den
ander zeggen, dat hij weinig met het
voorstel was ingenomen. De Secretaris
keek benauwd, hem konden dc gemeente-
financiën het minst schelen.
„Ik stel voor om het gebruik van wijn
op de raadszittingen af te schaffen," her
haalde do voorzitter statig.
Niemand zei nog wat, maar de oudste
wethouder tikte met de knokkels op de
groene tafel, welk- voorbeeld door de
anderen werd gevolgd. '1 Was ot men
vermeed den mond te openen, uit vrees
van in weeklachten uit to barsten.
„Dan is dit voorstel bij aoclamatie aan
genomen," zei de burgemeester deftig.
Bij de volgende zitting was geen wijn
aanwezig. Er heerschte een gedrukte toon.
Men lachte niet zooals anders, er werd
gehaast om klaar tc komen. De secre
taris nam met een treurig gezicht een
slokje duinwater en zuchtte toen eens.
Vier weken daarna was er weer zit
ting. Maar waarom glansden thans de
geziehten zoo Vanwaar die vroolyke
stemming, die zich uitte in een druk en
levendig discours En ziet, niemand raakt
zijn glas water aan! Wat is dat! klinkt
daar beneden niet een geluid alsof.... ja
alsof.... er flesschen worden opengetrok
ken? Hoor, daar klink de zware stap van
den bode op de trap. De glazen rinkelen.
Ja waarlijk, daar verschijnt hij weer,
drie flesschen in den eene» en het blad
met glazen in den anderen arm. En met
een genoegeiijken glimlach op zyn breed
gezicht, schenkt hij den burgemeester een
boordevolletje in en bedient dan de an
dere aanwezigen. En de vroede mannen,
elkaar glia lachend, half verlegen elkander
aankijkend, nemen een fermen teug.
De natuur was sterker gebleken dan
de leer. Na de eerste wijniooze raads
zitting had men besloten, voortaan weer
zijn glas Médoc te gaan drinken, 't Was
toch voor het presentiegeld. En die vyf-
tig gulden zouden wel ergens vandaan
komen l
Maar wat beteekent zoo iets, verge
leken by een on-ofÉcieelen toestand als
die daar heeraebte iq een plaatsje van
den gelderschen achterhoek. Daar was
Remorntran tseh c Kerk.
Geen dieust.
Kerk der Broedergemeente.
Voorm. 10 ure, Crögor.
NeorderJcerk Ridderstraat
Nederd. Geref. Gem. (doieereude).
Voorm. 10 ure, '3 Ar. 6% ure, ds. J. Langhout.
Maandagavond 8 ure. Ds, H. W. v. Loou van
Amsterdam.
Dinsdagavond 8 ure, ds. S. SleeBwijk Visser van
Rijsoord.
Zatedargavond 8 ure, ds. J. Langhout.
Wederei. Herv. Kerk.
ZSensraelbjroeSi.
Veorm. ]0 ure, J. H. Gsuning, J.Hz.,
Pred. te Gouda.
JSSev^rvï'ijk.
Voorm. 10 ure. J. C. Poon.
Doopsbedieuing.
Eotzng. Luthersche Kerk.
Voorm. 10 ure, K. A. Gonlan.
Doopsgezinde Kerk.
Voorm. 10 ure, J. Sepp.
Rloetaendaal
Voorm. 10 ure, J. H. Wiersma,
pred. te Amsterdam.
Nam. 2% ure, geen dienst.
iKfeemsiede.
10 nre, geen dienst.
Nam Zj ure, J. W. Knottenbelt.
Pred. te Haarlem.
Ilillegom.
Voorm. 9% ure, M. Bucli.i Pegt.
Moiattrijk en ?olanen.
Voorm. 10 ure. C. van Koetsveld C.Ez.
Nam. ure, C. van Koetsveld C.Ez.
Sandpoort.
Voorm. 10 ure, J. vau Loeneu Martinet.
ëpaatadam.
Voorm. 10 ure, H. J. Bergama.
Velsen.
Voorm. 9% ure, N. de Joaue,
Pred, te Brussel.
Doopsbediening.
's Avonds 6^ ure, H. Waardeuburg.
landvoor!,
Voorm. 10 ure, O. Schrïeke.
Nam. 2% ure, O. Schrieke.
Doopsbedieniug.
MAB!tïB£RICS)TËS!,
AMSTJiKUAM 2 Aug.
üe prijzen der Aardappelen waren als volgt
Geld. Kralen f 1.k 1.60, Katwijker Zand t 3.—
a 4.Andijker Muisjes 0 60 a 2,Blauwe
0.60 a 1.40, West). Zaud Muisjes f3. a 4.
idem Zand f 0.a 0.- idem Klei in manden
f0.a idem losse f 0.a 0.--, Hille-
gominer Zand f 2.— a 4.alles por «loet.
Lifilüsw, 1 Aug. De en aanvoer prijzen ter
V eeinarkt van heden waren als volgt62 Stieren
63 a 195, 160 vette Ossen en Koeien f135 a
292 of f 0,64 a 0,80 per Kg., 51 Vare id. f 97
f 237, 0 Graskalvereu f 0.a 56 vette id.
f36 a 68 of f 0,55 a 0,80 per Kg., 24 nuchtere
id. f 9,!i0 a 25,816 »ette Schapen f 23 a 32,—
of f 0,50 a 0,60 per Kg., G74 weide do. 15
a 27,224 Lammeren i 14,a 22, -, 120
magere Varkens f 17 a 4l, 262 Biggen f 9.25 a
16,0 Paardoa f a 8'J Kalf-en
Melkkoeien f 104 a 272.
Liciden 1 Aug. Aangevoerd 76 partyem.
Goudsche Kaas f 20,a 2',Darby 0a
Leid8che, de 150 kilo f a lödammer Kaas
2e kwal. f 0,a 0,—.
Schiujmli, 2 Aug. Moutwijn t 10.--, Jeuevei
15.50, Amst. Proef f 16,75
van drinken tijdens de raadsvergadering
geen sprake, maar nauwelijks had de
burgemeester de zitting gesloten, of de
veldwachter kwam binnen en zei tot de
vroedschap: „Wat zei 't wès, jonges? ik
en de burgomieater drinke kloare." Men
had nl. de keus tusschen klare en bitter.
Ieder die met eenigen aandacht cou
ranten leest, weet hoe de Gemeenteraad
van Breda sedert lang reeds pogingen
aanwendt, om zich eene renommeó te ver
overen als die welke Kampen bezit, te
recht of ten onrechte. Breda slaagt daarin
dan ook zeer goed, getuige de omstan
digheid, dat men daar do zittingen van
den Raad reeds als een publieke verma
kelijkheid begint te beschouwen, dcB te
aantrekkelijker omdat ze niets kost. Daar
is het de burgemeester, die van oordee!
schijnt te wezen dat de stof die op de
zittingen verwerkt wordt, te droog is
om se niet nu en dan met een of'andere
dwaasheid wat te kruiden. Of die manier
geschikt is om den eerbiea voor zijn
autoriteit en die van den Raad bij het
publiek te vergrooton, is zeer te betwij
felen.
Het zyn niet allen koks, die lange
messen dragee, en zoo is het ook met
mensehen die den titel Lid van den Raad
mogen voeren. Onverantwoordelijk mag
een uitval heeten als die, welke een
Raadslid in het noorden van Noordhol
land zich veroorloofde, toen de onderwij
zer» van het plaatsje een verzoek richt
ten aan den Raad, om voortaan hun
traktement per maand, iuplaats van zoo
als tot dien tijd gebruik was, per drie
maanden te ontvangen. „Laat die hon
gerlijders maar wachten!" zei die waar
digheidsbekleder toen.
Niet veel verstandiger, maar veel on
schuldiger was de uiting van een tot
de volkspartij behoorend, pas gekozen
Raadslid in een der kleinere overijselsche
steden. Hij verzocht nl. dat zijne col
lega's en ook de voorzitter hem niet
„meneer" X, maar „burger" X zouden
noemen. Had men dit beginsel willen
doordrijven, dan zoude in den Raad een
gezeten burger met WelEdele Heer, een lid
eener deftige familie met WelEdelgebo-
ren Heer en iemand die vaa adel was,
met Hoogwelgeboren Heer moeten zyn
aangesproken.
De „burger" begreep blijkbaar niet,
dat hij geene betere toepassing van zyne
communistische principes kon verlangen
dan de algemeene betiteling „meneer"
voor het laagst, zoowel als voor het
hoogst geboren Raadslid.
FIDELIO.
