8e Jaargang. A 0 2f Sf E M E 2T T S P RU S ran 15 regel» 50 Cents; iedere regel meer 10 «ent» s t) S I E il VS S, Hei VoMest te Heemstede. FEUILLETON. BS VBQÏÏW VAK DIK SPKLEL Woensdag 17 September I8JK3. Direetsaren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM 3. E. AVIS. Voor Haarlem psr 3 maanden1.50. Franco door het geheels Rijk, per 3 maanden. - 1.35. Afzonderlijke nummers- 0 05. ft P TT >t n.' V' f W u v da Üv a di 31 au St Groots letter» n»»r plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Dit blad verschijnt dagelyks, behalve op Zen- en Feestdagen, önrean: KJeine Houtstraat No. 9, Haariem. v'rlel'.ïDal&'Z. Abonnementen en Advenentiën vrorden nangenomoa door ome agenten en door alle boekhandelaren en couranti-m. tioo i aaffenien^avor Bij dit nummsr bühoart een Sijvoegss!. Haarlem 15 September 1890. De eerstvolgende vergadering van den Gemeenteraad zal plaats hebben op Woensdag den 24aten September a. 8., des namiddags te 1 ure. Op hei adres aan de Regeering, hou dende verzoek om den heer F. H. H. Doffegnies tot directeur van het postkan toor alhier te benoemen, is door 108 personen, allen kooplieden, fabrikanten of groote winkeliers, geteekend. Dezen middag is het verzoekschrift naar zijne bestemming verzonden. De heer H. P. J. F. Groshans, ont vanger der accijnzen alhier, heeft met ingang van 1 October a.s. eervol ont slag gevraagd; sedert 1852 was ge noemde heer op verschillende plaatsen als Rijksontvanger werkzaam. Geslaagd voar de acte gymnastiek M. O. de heer F. Eekhof, alhier. Onwillekeurig hebben wij in ons laat ste verslag van het alhier gehouden 8chermconconrs verzuimd, melding te maken van den uitslag vau den wedstrijd voor colonneB en carrés. De pryzen in dezen wedstrijd werden behaaldvoor colonne degen, le prijs, i/Sparta" alhier. Voor carré geweer: le prijs A.Oranje" van 's-Hage2e prijs //Excelsior" eveneens van 's-Hage. Ook hierin was dus een haarlemsche vereeniging weder nummer één. I; j.Ter voorkoming van persoonsverwar- riDg verzoekt belanghebbende ons mede te deelen, dat de bierhandelaar en slijter B., wiens bekeuring wij in ons vorig nummer mededeelden, woonachtig is in de tweede Kleine Houtstraat. Bij do Vereeniging „ÏÏaliMijjheiii naar Vermagen" hebben zich de volgende personen voor werk aangemeld Een voor stalknecht. - Twee voor oppasser. - Een voor ziekenoppasser. - Drie voor kantoorlooper. - Een voor portier. - Een voor schoenmaker. - Een voor metselaars knecht. - Een voor broodbakkersknecht. -Twee voor tuinmansknecht.-Een voor op zichter. - Vijf voor aardwerkers of los werkman. - Tien voor werkster of schoon maakster. - Een voor burgerwaschvrouw. - Een voor hulpkookster. - Drie voor burgernaaister. - Drie voor breister. - T wee hèt Hviiènland; Compound* Qenérult it F'. voor mangelwerk. - Een voor strijkster. Particulieren en werkgevers, die van deze aanbiedingen wenschen gebruik te makenwordt beleefd verzocht zich schriftelijk tot het Bestuur der Vereeni ging te richten, (bus Stadhuis of Doelen». Op initiatief van den heer S. baron van Heemstra heeft zich te Sassenheim een commissie gevormd tot verbetering van de Sassenheimervaart. Het plan be staat dit vaarwater uit te diepen. Wan neer dit werk tot stand komt, zullen de handeldrijvende ingezetenen, en vooral de bloemisten, zeer gebaat zijn, daar dan groote tjalken de gemeente kunnen be reiken. Thans moeten groote ladingen van den Dieperpoei af worden gevlet. De Raad heeft besloten V» der kosten voor zijn rekening te nemen. Aan het hoogheemraadschap Rijnland zal een subsidie worden gevraagd, en ook vele ingezetenen hebben een bijdrage in de kosten toegezegd- De gemeente Heemstede heeft geen kermis, ze moet zich vergenoegon met die te Haarlem, als ze kermis vieren wil. En de Heemstedenaren zijn er, naar het schijnt, niet ongelukkiger om althans er schijnt geen voorbeeld bekend van iemand die zich niet in deze lieve plaats wilde vestigen, omdat er geen kermis was, of Heemstede metterwoon verliet wegens het gemis van een zevendaag- schon bermiajool. Maar éen dag in het jaar hou<lt men er toch feest kermis, zou men kunnen zeggen, want er zijn kramen en een draai molen volksfeest mag men het noe men, omdat er volksspelen aan zijn ver bonden. Een tweeslachtig wezen alzoo, maar verre te verkiezen boven wat men een tweeslachtig mensen pleegt te noe men, daar het laatste geen aangenaam karakter wil aanduiden, terwijl dit volks feest-kermis juist geeft aan ue\ck wat wils". Nauwelijks betreedt gij het plein vóór het café //Wapen van Heemstede" (want gij hebt wegens het fraaie weer de tram zonder u laten wegrijden) of alle organen worden te gelyk getroffen doer de fees telijkheden om u heen. Uw oor door Boulanger's melodie „en revenant de la revue", in populair hollandsch „de Ma liebaan" geheeten, die het orgel met ijze ren volharding aan do draaiende jeugd in de ooren doet klinken uw neus door de geur van de poffertjeskraam, vergezeld door dien van dat geliefde gebak van minderen stand, de oliebollen. En wat het oog betreft dat ont waart met groote verbazing in het midden ioiit Strangtre O L DA VMB S' Go., van s:alletjeswaaraan goedige oude vrouwtjes koffie en melk tappen, kraampjes waar trompetjes en poppen ten verkoop bungelen, en stevig geschraagde planken, waarop eieren en zuur den door de warmte dorstig geworden feesteling toe lachen midden tusschen dat alles ontwaart uw oog een Fiffel~toren. Maar hoe! zegt gij Parijs iu Heem stede? Het reuzoogebouw van den fran sehen ingenieur overgesprongen naar Nuord-Hollrtud Stel u gerust, lezer, het is maar eerie nabootsing van dat ge weldig monument van architectuur. Hier geene klimmende Engelechen, Franschen, Turken, Russen on welke volkeren niet meer hier eenvoudig het instrument, dat nog altijd bekend is onder den naam van //hoofd van Jut". Ook tot het werpen naar messen is gelegenheid een vermaakdat zelden met een goeden uitslag wordt bekroond, al meent men, wanneer men de ringen nog in de hand heeft, dat het doodgemakkelijk gaat om eon er van een mes te doen omhelzen. Ginds ziet men eene uitgebreide collectie liedjes han gen, een soort «algemeene muziekhan del" dus, geflankt door bosjes papieren rozen maar op dit oogenblik hebben die artikelen nog weinig aftrekze zijn meer bestemd voor douderen, de vrijer en vrijsters, welke eerst later komen feestvieren. Op dit oogenblik hebben de jongelui dan ook wel wat anders te doen. Ze vermeiden zich in ringrijden, een ver maak, dat onafscheidelijk behoort bij het volksfeest te Heemstede. Samen op een dier gezellige karretjes gozeten, waarin slechts voor twee personen plaats is, getrokken door het beste paard van stal, ment de jengeling, terwijl het naast hem gezeten meisje den houten sabel voert, en den ring daaraan tracht te rijgen. Maar te een uur begon do feestelijk heid, die als het neusje vau den zalm werd beschouwd. Dit //neusje" bestond uit varkensvangon. Stel u voor, dat een jonge big plotseling uit een wagen, wordt gebracht op een groot stuk land, omgeven door eene vroolijk pratende, lachende, joelende menigte! Aanvankelijk kijkt het beest versuft rond, zy n varkensbe grip kan daar niet bij. Dan wandelt hij eens rond, en krygd ten slotte eene vroolijke bui en draaft eens een eindje voor zijn vermaak en om niet te dik te worden. Alleen begrijpt het dier niet te best, waarom hij telkens wordt terugge jaagd, als hij aan de grens van het ter rein komt. Maar wat is dat, daar stormen waar lijk drie vrouwen op hem af; dat bolt ons varkontje niet, hij keert den dames heel onbeleefd den rug toe en gaat er met gezwinden pas van door. De vrou wen hem achterna daar wordt het 'je F. JOJ4Sues., Farjs 31 bi» Fa- dier bijna achterhaald.... //dank je wel," zegt het zwijntje in zichzelf en maakt eene rasse wending, zoodat de vrouw haar doel voorbijschiet. Maar ze komen weer op hem af, en de big holt voor hen uitgaloppeer je niet, dan heb je nietEen vermoeiend werk, lezer, in zoo'a hitte Maar ziet ge, zoo'n varkentje is niet onaardig als aanstaande winterprovisie en zoo hygen de vrouwelijke jagers achter het beest aan, dat er nu waarlijk plezier in schijnt te krijgen en met allerlei zysprongen voortdurend zijnen belagers weet te ont snappen. Nu en dao struikelt een der vrouwen en valt met den neus op don grond, tot groot genoegen van het publiek om de hekken. Eindelijk als hel snorkdier vermoeid wordt, krijgt een der concurrenten het te pakken, bij kop of staart, en draagt het in weerwil van het ijselijk gegil dat het beest doet hooren, in triomf als haar buit mode. Man en kinderen (want het is een spel voor getrouwde vrouwen) zal het dezen winter niet aan spek of worst ontbreken. Voor do moeite, die de ge lukkige eigenares in het werk heeft ge steld, mag men haar wel een hartelijk z/eet smakelijk toeroepen. Vanavond is er bal tot sluiting van het feest, en een geanimeerd bal i3 dat, al zijn de heeren niet in rok en das, noch do dames in baltoilet, al ontbreekt de dansmeester en al wordt deze door een dikker: rookkolom in de gansche bal zaal vervangen. Niettemin amuseert men zich, misschien beter dan menigeen doet op eene officieele danspartij. En daarna behoort het volksfeest te Heemstede weer tot de historie. is i jfti 5! L si. Op eene aan den minister van Financiën gedane vraag, of de door de commissarissen des Konings aan bur gemeesters af te geven machtiging tot het dragen van wapenen al of niet aan het zegelrecht zijn onderworpen (50 cent in hoofdsom in opcenten) is in eeratge- noemden zin geantwoord. Andere uit zonderingen als voor onvermogenden kunnen, volgens den minister, op dezen regel niet worden toegelaten. (V. R. Gt.) De minister van Waterstaat enz. brengt ter kennis van belangheb benden dat in de maand Maart van het jaar 1891 een vergelijkend onderzoek zal plaats hebben vaa candidaten, dingende naar een getuigschrift van voldoend af gelegd examen voor opzichter van 's rijks waterstaat. Bij de heeren Vermande en Zonen te Hoorn is uitgekomen het eerste nummer van de Scherpschutter orgaan der Vereeniging van Ned. Scherpschut ibonrp MoxtKici?irt ters. Als redacteur is voorloopig opge treden de heer W. Van Waning Jr. te Hoorn. Ook als middel tegen over- bevolking van groote steden, werd door do Standaard het instellen van treinen voor arbeiders aangeprezen. Naar aan leiding van de opmerking van het ütr. D., dat deze reeds bestaau, heeft het Centrum. eenige grieven aangevoerd tegen de arbeiders-treinen van de Ned. Centraal- Spoorwegmaatschappij. De abonnemems- bowijzen gelden telkens voor zes werk dagen, moeten telkens minstens 24 uur tevoren aan den stationschef worden aan gevraagd, welke aanvragen telkens moe ten vergezeld gaan van een //certificaat van den patroon of werkgever des aan vragers", waaruit dient te blijken, dat hij werkman is. De abonnementsprijs moet telkens in eens vooruitbetaald worden. Behalve dit, eischt de Holl. Spoorwegmaatschappij bij de werklieden abonnementen //dat er minstens 20 deel nemers samen reizeD." Voor zijn pleizier zal wel niemand of zullen hoogstens zeer enkelen van die arbeiderstreinen gebruik maken, zegt de Arnh. Ct. Er zouden dus wel zeven achtsten van de formaliteiten kunnen worden gemist, zonder dat de Maatsch. er noemenswaardige schade door leed. Nu werdt er zóóveel gevorderd, dat men schier geneigd zou zijn te vragen waarom ook geen bewijs van inenting Zondag zouden aan don Overtoom te Amsterdam een paar jonge lieden ten behoeve van een familie feest eenige toestellen tot verlichting als anderszins beproeven, toen een hun ner met vuur te dicht bij een gashouder kwam, met het gevolg dat deze uit elkan der sprong en beiden verwond worden. Een hunner moest naar het Gasthuis vervoerd worden. De splinters van den toestel hadden op meer dan 50 meter afstand ruiten stuk geslagende knal bracht de gansche buurt in opschudding. Op de Zuiderzee na bij A m- sterdam heeft dezer dagen de beproeving plaats gehad aan boord van Zr. Ms. torpedoboot groot model Fokavan den electrischen lichttoestel, ten behoeve dier boot geleverd door de Nederlandsche Maatschappij voor olectriciteit en metal lurgie te 's-Hage. Deze beproeving heeft niet de ge- wenschte uitkomst opgeleverd, aangezien een daartoe aangewezen voorwerp (eene kleine zwartgeschilderde boot) niet op den vereischten afstand kon worden onderscheiden. In een vlaag van krankzin nigheid wierp een dienstbode te Nieuwer- Am8tel haar sieraden in het vuur en verliet daarna de woning. Men weet niet, waarheen zij zich begaf en vreest, dat haar een ongeluk is overkomen. N a r het engelse h van JAMES WYTTON. 7) HOOFDSTUK V. Den volgenden morgen na mijne ontmoeting met miss Fowler, was zij niet aan het station. Niet zonder angst zocht ik haar iederen morgen, wel een maand lang, maar zij reisde geen enkele maal meer met den gewonen trein. Ik kwam ten laatste tot de gevolgtrekking, dal zij óf ziek was, óf mij wenschte te mijden en met een vroegeren trein ging. Om te ontdekken of het haar doel was om mij te mijden, ging ik eenige morgens achter elkaar eerst met een vroegeren en daarna met een lateren trein, maar alles zonder gevolg. Door heimelijk overal rond te vragen, trachtte ik te weten te komen waar zij woonde, maar niemand kon mij iets van haar medodeelen. Daarna ging ik voor den muziekwinkel op en neer loopen op het uur, dat zij daar gewoonlijk heenging en des avonds weer, wanneer ik meende, dat zij naar huis zou terugkeeren, maar ik kon geen spoor van haar ontdekken. Eindelijk raapte ik al mijn stoutmoedigheid bijeen, trad den winkel binnen en vroeg aan den eigenaar, of zij bij hem nog meer werkzaam was. Hij vertelde mij, dat zij reeds een maand lang bij hem vandaan was. Op mijn vragen kreeg ik ten ant woord z/Miss Fowler was een goede pianiste en moest elk instrument stemmen, dat verkocht werd. Zij was een uitstekende musicienne. Wij zouden haar gaarne hier hebben willen houden, maar zij ver liet ons plotseling. Zij vroeg, of wij haar onmiddellijk wilden laten gaan, daar het gewoonte is, dat men een week van te voren waarschuwt, als men zijn betrekking wil verlaten en zij moest noodzakelijk weg; wij lieten haar dus gaan, ofschoon wij natuur lijk door dit plotselinge vertrek zeer in engelegenheid kwamen. Op dat oogenblik was zij niet gemakkelijk te vervangen." Hij wist volstrekt niet waarheen zij zich had begeven. Ten eicde raad ging ik nu alle kerken bezoeken, in de hoop, haar daar te vinden. Ik had vroeger Dog nooit zoo geregeld de godienatoefening bijgewoond. Dit alles hielp echter niets, alle moeite was tevergeefs en ten laatste gaf ik het op, aan wanhoop ten prooi. Ik kon geen spoor van haar vinden. Als een schoone droom was zij van mij weggegaaD. HOOFDSTUK YI. Toen ik ten volle begon te beseffen, dat miss Fowler voor mij verloren was, verviel ik in een toestand van doffe zwaarmoedig heid. Ik kreeg een afkeer van het leven. Ik werkte hard op het kantoor, want de arbeid schonk mij tijdelyke vergetelheid van de pijnlijke leegte in mijn hart. Wanneer mijn werk echter afgeloo- pen was, dan gevoelde ik weer die knagende pijn aan mijn hart, die ik niet van mij af kon schudden. Ik begreep wel, dat die zwaarmoedigheid mij niet zou verlaten, want de toekomst was voor my zonder hoop of bekoring, het heden zonder vreugde. Op zekeren dag zat ik in dezen gemoedstoestand aan een der kleine tafeltjes van een druk bezochte restauratie koffie te drinken, toen iemand, naar het uiterlijk een heer, tegenover my plaats nam. Hij had groote, zwarte oogen en flinke, zwarte knevels, zijn kin was geheel gladgeschoren. Hij had een bleeke gelaatskleur op vallend bleek. Yan het eerste oogenblik af, dat ik hem zag, mis haagde hij mij en toch had hij een knap uiterlijk, terwyl een vriendelijke glimlach hem om de lippen speelde, toen hij den be diende zijne orders gaf. Die vage, dwalende blik in zijne heldere oogen, wekte echter mijn wantrouwen op. Wanneer hij tot mij sprak hij deed dit na een zeer beleefde inleiding schenen zijne oogen steelsgewijs op mijn gelaat te rusten, zonder dat hy mij evenwel in de oogen durfde zien. Toch viel het niet te ont kennen, dat hy in zijne manieren en uitspraak uiterst beschaafd was. Bovendien kon hij zijn oordeel en meening over het een en ander op aangename wijze mededeelen en was daarbij zeer nederig

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1890 | | pagina 1