8e Jaargang.
A 0 2f Sf E M E 2T T S P RU S
ran 15 regel» 50 Cents; iedere regel meer 10 «ent»
s t) S I E il VS S,
Hei VoMest te Heemstede.
FEUILLETON.
BS VBQÏÏW VAK DIK SPKLEL
Woensdag 17 September I8JK3.
Direetsaren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM 3. E. AVIS.
Voor Haarlem psr 3 maanden1.50.
Franco door het geheels Rijk, per 3 maanden. - 1.35.
Afzonderlijke nummers- 0 05.
ft P TT >t n.' V' f W
u v da Üv a di 31 au St
Groots letter» n»»r plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Dit blad verschijnt dagelyks, behalve op Zen- en Feestdagen,
önrean: KJeine Houtstraat No. 9, Haariem. v'rlel'.ïDal&'Z.
Abonnementen en Advenentiën vrorden nangenomoa door
ome agenten en door alle boekhandelaren en couranti-m.
tioo i aaffenien^avor
Bij dit nummsr bühoart een Sijvoegss!.
Haarlem 15 September 1890.
De eerstvolgende vergadering van den
Gemeenteraad zal plaats hebben op
Woensdag den 24aten September a. 8.,
des namiddags te 1 ure.
Op hei adres aan de Regeering, hou
dende verzoek om den heer F. H. H.
Doffegnies tot directeur van het postkan
toor alhier te benoemen, is door 108
personen, allen kooplieden, fabrikanten
of groote winkeliers, geteekend.
Dezen middag is het verzoekschrift
naar zijne bestemming verzonden.
De heer H. P. J. F. Groshans, ont
vanger der accijnzen alhier, heeft met
ingang van 1 October a.s. eervol ont
slag gevraagd; sedert 1852 was ge
noemde heer op verschillende plaatsen
als Rijksontvanger werkzaam.
Geslaagd voar de acte gymnastiek
M. O. de heer F. Eekhof, alhier.
Onwillekeurig hebben wij in ons laat
ste verslag van het alhier gehouden
8chermconconrs verzuimd, melding te
maken van den uitslag vau den wedstrijd
voor colonneB en carrés.
De pryzen in dezen wedstrijd werden
behaaldvoor colonne degen, le prijs,
i/Sparta" alhier. Voor carré geweer: le
prijs A.Oranje" van 's-Hage2e prijs
//Excelsior" eveneens van 's-Hage.
Ook hierin was dus een haarlemsche
vereeniging weder nummer één.
I; j.Ter voorkoming van persoonsverwar-
riDg verzoekt belanghebbende ons mede
te deelen, dat de bierhandelaar en slijter
B., wiens bekeuring wij in ons vorig
nummer mededeelden, woonachtig is in
de tweede Kleine Houtstraat.
Bij do Vereeniging
„ÏÏaliMijjheiii naar Vermagen"
hebben zich de volgende personen voor
werk aangemeld
Een voor stalknecht. - Twee voor oppasser.
- Een voor ziekenoppasser. - Drie voor
kantoorlooper. - Een voor portier. - Een
voor schoenmaker. - Een voor metselaars
knecht. - Een voor broodbakkersknecht.
-Twee voor tuinmansknecht.-Een voor op
zichter. - Vijf voor aardwerkers of los
werkman. - Tien voor werkster of schoon
maakster. - Een voor burgerwaschvrouw.
- Een voor hulpkookster. - Drie voor
burgernaaister. - Drie voor breister. - T wee
hèt Hviiènland; Compound* Qenérult it F'.
voor mangelwerk. - Een voor strijkster.
Particulieren en werkgevers, die van
deze aanbiedingen wenschen gebruik te
makenwordt beleefd verzocht zich
schriftelijk tot het Bestuur der Vereeni
ging te richten, (bus Stadhuis of Doelen».
Op initiatief van den heer S. baron
van Heemstra heeft zich te Sassenheim
een commissie gevormd tot verbetering
van de Sassenheimervaart. Het plan be
staat dit vaarwater uit te diepen. Wan
neer dit werk tot stand komt, zullen de
handeldrijvende ingezetenen, en vooral
de bloemisten, zeer gebaat zijn, daar dan
groote tjalken de gemeente kunnen be
reiken. Thans moeten groote ladingen
van den Dieperpoei af worden gevlet.
De Raad heeft besloten V» der kosten
voor zijn rekening te nemen. Aan het
hoogheemraadschap Rijnland zal een
subsidie worden gevraagd, en ook vele
ingezetenen hebben een bijdrage in de
kosten toegezegd-
De gemeente Heemstede heeft geen
kermis, ze moet zich vergenoegon met
die te Haarlem, als ze kermis vieren wil.
En de Heemstedenaren zijn er, naar het
schijnt, niet ongelukkiger om althans
er schijnt geen voorbeeld bekend van
iemand die zich niet in deze lieve plaats
wilde vestigen, omdat er geen kermis
was, of Heemstede metterwoon verliet
wegens het gemis van een zevendaag-
schon bermiajool.
Maar éen dag in het jaar hou<lt men
er toch feest kermis, zou men kunnen
zeggen, want er zijn kramen en een draai
molen volksfeest mag men het noe
men, omdat er volksspelen aan zijn ver
bonden. Een tweeslachtig wezen alzoo,
maar verre te verkiezen boven wat men
een tweeslachtig mensen pleegt te noe
men, daar het laatste geen aangenaam
karakter wil aanduiden, terwijl dit volks
feest-kermis juist geeft aan ue\ck wat
wils".
Nauwelijks betreedt gij het plein vóór
het café //Wapen van Heemstede" (want
gij hebt wegens het fraaie weer de tram
zonder u laten wegrijden) of alle organen
worden te gelyk getroffen doer de fees
telijkheden om u heen. Uw oor door
Boulanger's melodie „en revenant de la
revue", in populair hollandsch „de Ma
liebaan" geheeten, die het orgel met ijze
ren volharding aan do draaiende jeugd
in de ooren doet klinken uw neus
door de geur van de poffertjeskraam,
vergezeld door dien van dat geliefde
gebak van minderen stand, de oliebollen.
En wat het oog betreft dat ont
waart met groote verbazing in het midden
ioiit Strangtre O L DA VMB S' Go.,
van s:alletjeswaaraan goedige oude
vrouwtjes koffie en melk tappen, kraampjes
waar trompetjes en poppen ten verkoop
bungelen, en stevig geschraagde planken,
waarop eieren en zuur den door de
warmte dorstig geworden feesteling toe
lachen midden tusschen dat alles
ontwaart uw oog een Fiffel~toren.
Maar hoe! zegt gij Parijs iu Heem
stede? Het reuzoogebouw van den fran
sehen ingenieur overgesprongen naar
Nuord-Hollrtud Stel u gerust, lezer, het
is maar eerie nabootsing van dat ge
weldig monument van architectuur. Hier
geene klimmende Engelechen, Franschen,
Turken, Russen on welke volkeren niet
meer hier eenvoudig het instrument,
dat nog altijd bekend is onder den naam
van //hoofd van Jut".
Ook tot het werpen naar messen
is gelegenheid een vermaakdat
zelden met een goeden uitslag wordt
bekroond, al meent men, wanneer men
de ringen nog in de hand heeft, dat
het doodgemakkelijk gaat om eon er van
een mes te doen omhelzen. Ginds ziet
men eene uitgebreide collectie liedjes han
gen, een soort «algemeene muziekhan
del" dus, geflankt door bosjes papieren
rozen maar op dit oogenblik hebben
die artikelen nog weinig aftrekze zijn
meer bestemd voor douderen, de vrijer
en vrijsters, welke eerst later komen
feestvieren.
Op dit oogenblik hebben de jongelui
dan ook wel wat anders te doen. Ze
vermeiden zich in ringrijden, een ver
maak, dat onafscheidelijk behoort bij het
volksfeest te Heemstede. Samen op een
dier gezellige karretjes gozeten, waarin
slechts voor twee personen plaats is,
getrokken door het beste paard van stal,
ment de jengeling, terwijl het naast hem
gezeten meisje den houten sabel voert,
en den ring daaraan tracht te rijgen.
Maar te een uur begon do feestelijk
heid, die als het neusje vau den zalm
werd beschouwd. Dit //neusje" bestond
uit varkensvangon. Stel u voor, dat
een jonge big plotseling uit een wagen,
wordt gebracht op een groot stuk land,
omgeven door eene vroolijk pratende,
lachende, joelende menigte! Aanvankelijk
kijkt het beest versuft rond, zy n varkensbe
grip kan daar niet bij. Dan wandelt hij
eens rond, en krygd ten slotte eene
vroolijke bui en draaft eens een eindje
voor zijn vermaak en om niet te dik te
worden. Alleen begrijpt het dier niet te
best, waarom hij telkens wordt terugge
jaagd, als hij aan de grens van het ter
rein komt.
Maar wat is dat, daar stormen waar
lijk drie vrouwen op hem af; dat bolt
ons varkontje niet, hij keert den dames
heel onbeleefd den rug toe en gaat er
met gezwinden pas van door. De vrou
wen hem achterna daar wordt het
'je F. JOJ4Sues., Farjs 31 bi» Fa-
dier bijna achterhaald.... //dank je wel,"
zegt het zwijntje in zichzelf en maakt
eene rasse wending, zoodat de vrouw
haar doel voorbijschiet.
Maar ze komen weer op hem af, en
de big holt voor hen uitgaloppeer je
niet, dan heb je nietEen vermoeiend
werk, lezer, in zoo'a hitte Maar ziet
ge, zoo'n varkentje is niet onaardig als
aanstaande winterprovisie en zoo hygen
de vrouwelijke jagers achter het beest
aan, dat er nu waarlijk plezier in schijnt
te krijgen en met allerlei zysprongen
voortdurend zijnen belagers weet te ont
snappen. Nu en dao struikelt een der
vrouwen en valt met den neus op don
grond, tot groot genoegen van het publiek
om de hekken.
Eindelijk als hel snorkdier vermoeid
wordt, krijgt een der concurrenten het
te pakken, bij kop of staart, en draagt
het in weerwil van het ijselijk gegil dat
het beest doet hooren, in triomf als haar
buit mode. Man en kinderen (want het
is een spel voor getrouwde vrouwen) zal
het dezen winter niet aan spek of worst
ontbreken. Voor do moeite, die de ge
lukkige eigenares in het werk heeft ge
steld, mag men haar wel een hartelijk
z/eet smakelijk toeroepen.
Vanavond is er bal tot sluiting van
het feest, en een geanimeerd bal i3 dat,
al zijn de heeren niet in rok en das,
noch do dames in baltoilet, al ontbreekt
de dansmeester en al wordt deze door
een dikker: rookkolom in de gansche bal
zaal vervangen. Niettemin amuseert men
zich, misschien beter dan menigeen doet
op eene officieele danspartij.
En daarna behoort het volksfeest te
Heemstede weer tot de historie.
is i jfti 5! L si.
Op eene aan den minister
van Financiën gedane vraag, of de door
de commissarissen des Konings aan bur
gemeesters af te geven machtiging tot
het dragen van wapenen al of niet aan
het zegelrecht zijn onderworpen (50 cent
in hoofdsom in opcenten) is in eeratge-
noemden zin geantwoord. Andere uit
zonderingen als voor onvermogenden
kunnen, volgens den minister, op dezen
regel niet worden toegelaten.
(V. R. Gt.)
De minister van Waterstaat
enz. brengt ter kennis van belangheb
benden dat in de maand Maart van het
jaar 1891 een vergelijkend onderzoek zal
plaats hebben vaa candidaten, dingende
naar een getuigschrift van voldoend af
gelegd examen voor opzichter van 's rijks
waterstaat.
Bij de heeren Vermande en
Zonen te Hoorn is uitgekomen het eerste
nummer van de Scherpschutter orgaan
der Vereeniging van Ned. Scherpschut
ibonrp MoxtKici?irt
ters. Als redacteur is voorloopig opge
treden de heer W. Van Waning Jr. te
Hoorn.
Ook als middel tegen over-
bevolking van groote steden, werd door
do Standaard het instellen van treinen
voor arbeiders aangeprezen. Naar aan
leiding van de opmerking van het ütr. D.,
dat deze reeds bestaau, heeft het Centrum.
eenige grieven aangevoerd tegen de
arbeiders-treinen van de Ned. Centraal-
Spoorwegmaatschappij. De abonnemems-
bowijzen gelden telkens voor zes werk
dagen, moeten telkens minstens 24 uur
tevoren aan den stationschef worden aan
gevraagd, welke aanvragen telkens moe
ten vergezeld gaan van een //certificaat
van den patroon of werkgever des aan
vragers", waaruit dient te blijken, dat
hij werkman is. De abonnementsprijs
moet telkens in eens vooruitbetaald
worden. Behalve dit, eischt de Holl.
Spoorwegmaatschappij bij de werklieden
abonnementen //dat er minstens 20 deel
nemers samen reizeD."
Voor zijn pleizier zal wel niemand of
zullen hoogstens zeer enkelen van die
arbeiderstreinen gebruik maken, zegt de
Arnh. Ct. Er zouden dus wel zeven
achtsten van de formaliteiten kunnen
worden gemist, zonder dat de Maatsch.
er noemenswaardige schade door leed.
Nu werdt er zóóveel gevorderd, dat
men schier geneigd zou zijn te vragen
waarom ook geen bewijs van inenting
Zondag zouden aan don
Overtoom te Amsterdam een paar jonge
lieden ten behoeve van een familie
feest eenige toestellen tot verlichting
als anderszins beproeven, toen een hun
ner met vuur te dicht bij een gashouder
kwam, met het gevolg dat deze uit elkan
der sprong en beiden verwond worden.
Een hunner moest naar het Gasthuis
vervoerd worden. De splinters van den
toestel hadden op meer dan 50 meter
afstand ruiten stuk geslagende knal
bracht de gansche buurt in opschudding.
Op de Zuiderzee na bij A m-
sterdam heeft dezer dagen de beproeving
plaats gehad aan boord van Zr. Ms.
torpedoboot groot model Fokavan den
electrischen lichttoestel, ten behoeve dier
boot geleverd door de Nederlandsche
Maatschappij voor olectriciteit en metal
lurgie te 's-Hage.
Deze beproeving heeft niet de ge-
wenschte uitkomst opgeleverd, aangezien
een daartoe aangewezen voorwerp (eene
kleine zwartgeschilderde boot) niet op
den vereischten afstand kon worden
onderscheiden.
In een vlaag van krankzin
nigheid wierp een dienstbode te Nieuwer-
Am8tel haar sieraden in het vuur en
verliet daarna de woning. Men weet niet,
waarheen zij zich begaf en vreest, dat
haar een ongeluk is overkomen.
N a r het engelse h
van
JAMES WYTTON.
7)
HOOFDSTUK V.
Den volgenden morgen na mijne ontmoeting met miss Fowler,
was zij niet aan het station.
Niet zonder angst zocht ik haar iederen morgen, wel een maand
lang, maar zij reisde geen enkele maal meer met den gewonen
trein. Ik kwam ten laatste tot de gevolgtrekking, dal zij óf ziek
was, óf mij wenschte te mijden en met een vroegeren trein ging.
Om te ontdekken of het haar doel was om mij te mijden, ging ik
eenige morgens achter elkaar eerst met een vroegeren en daarna met
een lateren trein, maar alles zonder gevolg. Door heimelijk overal
rond te vragen, trachtte ik te weten te komen waar zij woonde,
maar niemand kon mij iets van haar medodeelen. Daarna ging ik
voor den muziekwinkel op en neer loopen op het uur, dat zij daar
gewoonlijk heenging en des avonds weer, wanneer ik meende, dat
zij naar huis zou terugkeeren, maar ik kon geen spoor van haar
ontdekken. Eindelijk raapte ik al mijn stoutmoedigheid bijeen, trad
den winkel binnen en vroeg aan den eigenaar, of zij bij hem nog
meer werkzaam was. Hij vertelde mij, dat zij reeds een maand
lang bij hem vandaan was. Op mijn vragen kreeg ik ten ant
woord
z/Miss Fowler was een goede pianiste en moest elk instrument
stemmen, dat verkocht werd. Zij was een uitstekende musicienne.
Wij zouden haar gaarne hier hebben willen houden, maar zij ver
liet ons plotseling. Zij vroeg, of wij haar onmiddellijk wilden laten
gaan, daar het gewoonte is, dat men een week van te voren
waarschuwt, als men zijn betrekking wil verlaten en zij moest
noodzakelijk weg; wij lieten haar dus gaan, ofschoon wij natuur
lijk door dit plotselinge vertrek zeer in engelegenheid kwamen. Op
dat oogenblik was zij niet gemakkelijk te vervangen."
Hij wist volstrekt niet waarheen zij zich had begeven.
Ten eicde raad ging ik nu alle kerken bezoeken, in de hoop,
haar daar te vinden. Ik had vroeger Dog nooit zoo geregeld de
godienatoefening bijgewoond. Dit alles hielp echter niets, alle moeite
was tevergeefs en ten laatste gaf ik het op, aan wanhoop
ten prooi.
Ik kon geen spoor van haar vinden. Als een schoone droom
was zij van mij weggegaaD.
HOOFDSTUK YI.
Toen ik ten volle begon te beseffen, dat miss Fowler voor mij
verloren was, verviel ik in een toestand van doffe zwaarmoedig
heid. Ik kreeg een afkeer van het leven. Ik werkte hard op het
kantoor, want de arbeid schonk mij tijdelyke vergetelheid van de
pijnlijke leegte in mijn hart. Wanneer mijn werk echter afgeloo-
pen was, dan gevoelde ik weer die knagende pijn aan mijn hart,
die ik niet van mij af kon schudden. Ik begreep wel, dat die
zwaarmoedigheid mij niet zou verlaten, want de toekomst was
voor my zonder hoop of bekoring, het heden zonder vreugde.
Op zekeren dag zat ik in dezen gemoedstoestand aan een der
kleine tafeltjes van een druk bezochte restauratie koffie te drinken,
toen iemand, naar het uiterlijk een heer, tegenover my plaats nam.
Hij had groote, zwarte oogen en flinke, zwarte knevels, zijn kin
was geheel gladgeschoren. Hij had een bleeke gelaatskleur op
vallend bleek. Yan het eerste oogenblik af, dat ik hem zag, mis
haagde hij mij en toch had hij een knap uiterlijk, terwyl een
vriendelijke glimlach hem om de lippen speelde, toen hij den be
diende zijne orders gaf. Die vage, dwalende blik in zijne heldere
oogen, wekte echter mijn wantrouwen op. Wanneer hij tot mij
sprak hij deed dit na een zeer beleefde inleiding schenen
zijne oogen steelsgewijs op mijn gelaat te rusten, zonder dat hy
mij evenwel in de oogen durfde zien. Toch viel het niet te ont
kennen, dat hy in zijne manieren en uitspraak uiterst beschaafd
was. Bovendien kon hij zijn oordeel en meening over het een en
ander op aangename wijze mededeelen en was daarbij zeer nederig