NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Muzikale Kroniek.
be Jaargang. Vrijdag 21 November 1890. No. 2267.
ABON NEMENTSPPJJS
ADVERTENTIËN:
BIN N E N A N 11
BE T10ÏÏW 1M
SPSLEB.
DAGBLAD
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS.
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers. 0,05.
van 1—5 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Dit blad verschijnt dagelijks, bebalve op Zon- en Feestdagen.
BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telcfoounuinmer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Hoofdagenten voor liet BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAÜBE Co., JOHN F. JONES, SuccFarijs 31 bis Faubourg Montmartre.
jilj dit Kummer is yuvoegd
liet Gemeenteraadsverslay van
19 Kovember.
ipw» Wij herinneren er beleefd,
Sr doek nadrukkelijk, aan, dat
i j Advertentiën voer bet Num
mer dat Zaterdagavonds verschijnt,
na 12 uur des middags van dien dag,
niet meer kunnen opnemen.
liet bet oog op den drukken tijd,
ral uien ons zeer verplichten dooi
zijne Advertentiën voor bovenbedoeld
Nummer zoo spoedig m o g e 1 ij k
in te leveren.
Directeuren- Uitgevers
J. a PEEREBOOM en J. B. AVIS.
STADSNIEUWS.
Haarlem 20 November 1890.
Betreffende den gezondheidstoestand
zer gemeente in de afgeloopen maand
October kan het volgende worden mede-
ieli: Van in de wet genoemde be-
rtelijke ziekten werden tor gomeante-
8ecretarie aangegeven 3 gevallen van
febris typheïdea, 1 geval van roodvonk
1 geval van angina diphthorina. Sterfte
m die ziekten kwam niet voor. Het totaal
ir overledenen, daaronder begrepen 10
levenloosaacgegeveHen, bedraagt 90. Ver
houding der overledenen tot 1000 inwo
ners per jaar, voor doze maand berekend,
20.3 tegen 15.1 in de vorige maand. Aan
lichaamszwakte stierven 11, aan stuipen
4, aan apoplexie 4, aas hersenziekten 5,
kinkhoest 4, aan organische hart
reken 7, aaa ziekten der ademhalings
organen 21 (waarvan 9 aan keel- en
longtering of bloedspuwing), aan ziekten
derspijsvertoriagswerktuigeQ 12, aaa ziek
ten der organa urogenitalia 3, aan andere
oomken 3, aan onbekende oorzaken 6
personen.
Naar de leeftijden was de sterfte als
valgtbenoden 1 jaar 25, van 15
jaren 12, van 514 jaren 2, van 1420
jaren 2, van 2050 jaren 9, van 50--65
jaren 12, van 6580 jaren 13, boven
80 jaren 6.
Geboren zijn 78 jongens en 44 meisjes.
LID BARBIER DE SEVILLE. Door
de Koninklijke Franse/te Opérauit
's Rage, met welwillende medewer
king van MejLouise Heijmem
Zeer aangenaam is het my, als Muziek -
verslaggever van Haarlem's Dagbladmet
ngenoemde uitvoering te mogen be
ginnen. Op gevaar af van wat al te
langdradig te zijn, gevoel ik mg ver
plicht, wil ik de door mij ontvangen
indrukken recht doen, bovengenoemde
instelling bij u in te leiden.
Reeds ten tijde van Koning Willem
den Tweede werd de opera te 's Hage
voor een der boste na die te Parijs,
gehouden, en coacurreerde zy met die
van genoemde stad in het aanbieden van
engagementen aan de grootste kunstenaars.
Niet het verminderen der sympathie,
maar verschillende oorzaken, de kleinere
Hofhouding met omgeving, gedeeltelijke
intrekking van 's Konings subsidie, het
beter samenstellen van Neêrlands Toeneel
enz., bracht de Directie gevoelige slagen
toe, waardoor het gehalte van artisten
niet behouden kon blijven. Daarom is
het zeer te waardeeren wat de tegen
woordige Directeur Desuiten met
verstand en ervaring weet samen te
stellen, dank zij het Haagsche Gemeente
bestuur, dat het opera-orkest, bestaande
uit leeraren en oud-leerlingen der K.
Muziekschool en solisten der Grenadiers,
geheel ten zyeen laste engageert, zynde
een direct voordeeldat de Franscha
Opera boven de Duitsche en Hollandsche
Opera's, zonder nog in vergelijking te
treden van artisten, répertoire en taal
(zoo men dit wil) verheft. Nu de heer
Desuiten zich verzekerd had van de
medewerking van onze hoogbegaafde
laorlgenooSe Louise Heyman, met recht
koor de italiaansche bladen de Hol
landsche Nachtegaal" genoemd (s), waren
ij voorbereid een genotvollen avond te
smaken. Ik geloof dat het onnoodig is,
eene beschryving van Rossini's meester
werk „il Barbier» de Seviglia" te geven,
het is de beste komische opera door Ros
sini geschreven en van het italiaansche
répertoire. De tegenwoordige harmonieën
en voeral de instrumenten zijn anders;
wanneer men echter nagaat, dat deze
opera vóór byaa 75 jaar geschreven is,
de tegenwoordige Prime Donne
Patti, Nevada elk er haar roem aan
danken, pleit het niet alleen voor de
artistieke waarde, maar ook voor de
frisehheid en klaarheid der muziek.
De bezetting was geheel in goede
handen; ie Comte Almaviva Sujol,
Figaro Duthoit, Bazile Frankin en
Bartholo Douval zongen en speelden
uitstekend hun partijen. Van Sujol had
men misschien meer duidelijkheid in de
(l.) Die vóór zijn komst aan deze opera
in 1871 met een fransche opera een seizoen
te Tutrecht gevestigd was en in verschillende
plaatsen van ons land voorstellingen gaf
"yaarbj hij als baszangervooral o. a. in
\La Jille du Régiment", groot succes had.
(2.) Zij is te Amsterdam, geboren en een
zuster van den talentvollen piano-virtuoos
Karl Heymanhelaas door zenuwlijden
sedert eenige jaren verhinderd concerten te
geven
verschillende passages verlangt, doch
I zijn goede wijze van zingen en zuiver
heid van toon vergoedde dit, Bartholo
was onverbeterlijk. De koren, hoewel
goed gezongen, hadden niet genoeg te
doen om er een bepaald oordeel over
uit te spreken. Het met het oog op de
plaatsruimte en voor de lichtgeorkestreerdo
partituur vereischte verkleind orkest
werkte zéé voortreffelijk, dat wij in den
laatsten tijd geen opera hoorden, waar
alles zoo rustig en geheel aaneensluitend
uitgevoerd werd, en nu, „lest best,"
onze Louise Heyman.
Ik herinner mij niet na Patti eene
betere Rosine geiioord te hebben. Hare
stem is vol, teeder en glaszuiver, met
het grootste gemak zong zij herhaalde
lijk de hooge d, terwijl ook de lage
noten geheel tot haar recht kwamen, hare
trillers zyn prachtig en de staecato's
onverbeterlijk. In de 3de acte zong zij
de Variatiën van Prooh, in het vierde
de Echo Melodie van Eckert, waarna zij
op herhaaldelijk verlangen, twee liederen
„het Vensterke" van Nicolaï, en „Vög-
lein im Walde" van Taubert, geaccom
pagneerd door den heer Sujol, met veel
innigheid voordroeg. De recitatieven en
aria's werden door haar ia het italiaansch,
de tekst in het franscb, Nicolaï's lied
in het hollandsch en Taubert in het
duitseh gezongenwelke bewijzen kon
zij meer geven, dat wij in haar eene
ster in de toekomst zagen?
Het publiek zal dan ook zeker na
deze kennismaking niet nalaten, haar bij
het volgend optreden in de zaal der
„Vereeniging", te doen blijken welken
indruk zij heeft achtergelaten.
De heer Desuiten zij met zijn ge
zelschap een hartelijk tot weerziens toe
geroepen.
Q.
In weerwil van veler pogingen, in het
werk gesteld om te trachten, dat het
orkest van den heer W. Kes uit Amster
dam, niet op denzelfden avond als de
Fran8che Opera zeu optreden, is dat
tóch geschied, t®t spijt van menig muziek
liefhebber, die gaarne beide zou hebben
gehoord, en tot nadeel van beider onder
neming.
De zaal van de „Vereeniging", was
gisterenavond dan ook half leeg. Maar
wie er was heeft genoten. De trap van
volmaaktheid, waarop deze musicus in
hart en ziel, zijn orkest heeft weten te
brengen, is werkelijk verrassend. Vraagt
het den orkestleden, hoe er gestudeerd
wordt, iederen dag op nieuw, zelfs door
hen, die reeds meesters heeten op hun
instrument! Zij zullen u zeggen, hoe
veeleischend hun directeur is, hoe hij zich
nimmer tevreden stelt met het goede, maar
steeds streeft naar het betere. Maar daar
door juist krijgt men dat verrukkelijk
ensemble, dat toch niet ontaardt in over-
gladheid, in speeldoosachtigheid, welke
sommigen aan het orkest van Lamou-
reux verweten.
En wat de keurbende van Kes ken
merkt dat is de opvatting. Heeft iemand
do Tanohauser-ouverture ooit mooier
gehoord dan gieteren? Wij niet. Men
is ia Haarlem veel te muzikaal, om
niet bij een volgend concert eenparig
tot den kunsttempel in de Vereeniging
op te gaan. Wanneer de heer Kes d-aa
wat langer te voren den datum vaststelt,
behoeft hij niet voor dergelijke onaange
name mededinging te vreezen.
Aan het gemeentebestuur zijD de vol
gende vergunningen aangevraagdlo
Door P. Loosjes, tot epriehtiDg van een
stoomwerktuig in zijne drukkerij in het
perceel aan het Klein Heiligland, get. no.
10. 2o. Door T. C. Manritz, tot oprich
ting van eene koek- en banketbakkerij
in het perceel aan den Anegang, get.
do. 8.
De heer A. Noordijk, adjudant-onder
officier bij het 4e Regs. 3e Batju. In
fanterie alhier, hoopt den 30en dezer
den dag te herdenken waarop hij vóór
25 jaar tot onderofficier werd benoemd.
Heden is hier ter stede overleden de
heer J. Verkrurjseo, klerk ter Provinciale
Griffie van Noord-Holland. Op den laten
dezer maand mocht bij zijne vijf en
twintigjarige dienstvervulling herdenken.
Hij bereikte den leeftijd van 50 jaren.
Woensdagavond werd de eerste der
vier kunstbeschouwingen in dit seizoen,
van de Maatschappij „Arti et Amicitiae",
door het college „Kuaat zij ons dool"
in de bovenzaal der „Vereeniging" voor
de leden mer hunne dames gegeven.
Eene uitgebreide collectie aquarellen
en houtskoolteekeningen, door levende
meesters vervaardigd, vulden de vier
wanden der zaal, waaronder vele door
compositie en kleur bizonder de aan
dacht trokken.
Het zou ons te ver voeren, ieder in
't bizonder te vermelden. Onder de meest
bekende schilders troffen wij aan i
Ed. Frankfort, A. M. Gorter, Eerel-
mao, Wally Moes, Arntzenius, David
de la Mar, G. A. Overman, P. v. d.
Velden, v. d. Weele, Willy Martens, E.
B. D. Schaap en Schipperns.
In aanmerking nemende het véle wat
er Woensdagavond op't gebied van kunst
te genieten viel, was de belangstelling
grooc te noemen, en mogen wij met
zekerheid aannemen, dat alles naar wenseh
is geslaagd.
Naar wij vernemen zal in Dec. a. s.,
eeue beschouwing gegeven worden door
de vereeniging „Pulchri Studio" uit den
Haagen üe derde kunstbeschouwing
door de werkende leden van het college
„Kunst zij ons Doel".
Letteren en Kunst.
Nu weder wordt verzekerd, dat het
niet is gelukt den heer Louis Bouw
meester over te halen bij het Ned. Too-
neel te blijven.
Door den heer L. J. Veen, te Am
sterdam is uitgegeven een fraai geïllus
treerde catalogus van nieuwe boeken
door hem uitgegeven en in eiken boek
winkel voorhanden.
Sedert Dinsdagmiddag was
men druk bezig met do vergaderzaal
der Tweede Kamer in gereedheid te
brengen voor do plechtigheid van heden.
De houten vestibule aan den hoofd
ingang werd weggebroken, zoodat H.
M. de Koningin, uit het rijtuig stappende,
over de breede loopers rechtdoor de
trappen bestijgen kando schutting in
de zaal, ter rechterzijde, werd wegge
nomen, eveneens do twee middenrijen
der bankenover de treden, die naar
hot midden der zaal voeren, werd een
hellende vloer gelegd, dio mot tapijten
werd bedekt. De ministers-tafel werd
weggenomen en de troon verbreed, zoo
dat Hr. Ma. gevolg ona de Koningin kan
plaats nemen. Het tapijt op den troon
werd vernieuwd on de voor den Koning
bestemde zetel door een van kleiner af
metingen vervangen, terwijl voor de da
mes, die H M. vergezellen, mevrouw
de douairière baronnesse Schimmelpen-
ninck van der Oye, waarnemend groot
meesteres van het huis van H. M., en
inevr. de baronnesse Yao Hardenbroek
van Bergambacht en 's Hoeraartsberg,
dame du palais, aan weerszijden een fau
teuil werd geplaatst.
Bij de plechtige eedsafleg
ging door do Koningin-Regentes was
heden eene eerewaeht van het regiment
grenadiers en jagers met do staimuziek
en het vaandel opgesteld bij het Paleis
in het Noordeinde. Eene tweede eere
waeht was aan het gebouw van de
Tweede Kamer, terwijl de overige troe
pen van het garnizoen en haie waren
opgesteld langs den weg, dien de stoet
volgde.
De muziek zou zich in den stoet niet
deen hooren. Alleen op het oogenblik,
dat Hare Majesteit het paleis verliet,
om zich naar het gebouw der Tweede
Kamer te begeveD, en op dat, waarop
Zy in het paleis terugkeerde, weerklon
ken de tonen van het „Wilhelmus."
Heden doet de Holl. Spoorweg-Maat-
FEUILLETON.
Naar het engelsch
van
JAMES WYTTON.
58
HOOFDSTUK XXXIII.
Daar ik bang was voor een hevige zenuwaandoening, die bij
aar zwakken toestand te verwachten was, begon ik oogenblik-
fcelijk tot haar te spreken met geruststellende woorden, kalm en
hartelijk, maar tegelijk op beslisten, gebiedenden toon.
hZie zoo, nu zijt gij weer beter, mevrouw Andrews. Spoedig
zult gij weer geheel in orde zijn. Neem nog een klein slokje,"
en ik hield haar het glas voor.
Zij weerde het echter af. „Neen, neen," zeide zij met zwakke
stem, „ik ben weer beter, dank u. Waar is mijn echtgenoot?"
//Hij is hier niet," antwoordde ik.
//Niet hier! Weet gij dat zeker?" zeide zij op gejaagden
toon.
„Ja, dat weet ik zeker."
„Mijnheer Fowler," zeide zij op zachten, haastigen toon, meer
fluisterende dan wel sprekende, „mijn echtgenoot heeft mij willen
vermoorden. Toen ik dezen morgen ontwaakte, lag uw wandelstok
nog op den vloer en aan den krop kon by zien, dat het de uwe
was. Hij vroeg mij, of gij hier geweest waart en ik kon geen
ontkennend antwoord geven. In hevige woede verliet hy my en
keerde dezen avond laat terug, greep mij ruw aan, wierp mij op
de canapé en hield een doek over mijn gelaat. Ik worstelde uit
alle macht tegen, want ik las in zyn gelaat, welke zyne bedoelin
gen waren, maar ik werd steeds zwakker en zwakker. Ik voelde,
dat mijne krachten mij verlieten; er drukte iets loodzwaar op mijn
borst, zoodat ik niet kon ademhalen. Daarna heb ik zeker mijn
bewustzijn verloren, want na die benauwdheid in mijn keel en
een plotselinge drukking rondom mijn hoofd, alsof er een ijzeren
band omheen werd geslagen, herinnerde ik mij niets meer, totdat
ik nu ontwaak en u in plaats van mijn echtgenoot naast
mij zie."
„Ja," zeide ik, „uw wreede echtgenoot is weg."
„O, zeg mij toch, mijnheer Fowler," zeide zij met smeekende
stem, wierp zich op hare knieën en omvatte mijn linkerhand met
haar beide handen. „O, zeg my, dat hij niet weer zal terugko
men hij heeft mij zoo wreed behandeld," voegde zij er op
klagenden toon bij, „en ik ben zoo bang, dat hij mij zal ver
moorden."
Een rilling voer haar bij deze woorden door de leden.
„O, mijnheer Fowler," weende zij, meer dan zij sprak, „is het
niet verschrikkelijk, dat mijn echtgenoot mij heeft trachten te ver
moorden Vreeselijk, vreeselijk Eu zij oedekte haar gelaal met
beide handen en weende op hartverscheurende wyze.
„Kom, kom, mevrouw Andrews," zeide ik teeder en legde mijn
hand beschermend op haar hoofd. „Al het gevaar is nu voorbij
gy hebt niets meer te vreezea; uw echtgenoot is weg en ik ben
hier om u te beschermen."
„Maar hij zal terugkomen, dat weet ik zeker, en dan zal by
my vermoorden," snikte zij.
„Neen, dat zal hij niet, bij is weggegaan. Laat ik mijn hart
voor u uitstorten. Gij noemdet mij gisteren uw broeder; welnu,
laat ik dan uw broeder zijn. Laat ik u als een broeder bescher
men en alle gevaren van u afwenden. Geloof mij, ik zal u weten
te beschermen tegen zulke schaamtelooze schelmen, als uw echt
genoot."
„Ja, ja, ik weet wel, dat gij goed zijt. Ik weet, dat gij al het
mogelijke gedaan zoudt hebben, maar ik ben zoo angstig, zoo ont
steld en vermoeid. Ik weet niet wat ik doen, wat ik zeggen moet.
Ik geloof, dat het niet goed is, dat gij op het oogenblik hier zijt.
Vertel mij eens," zeide zij, „hoe zijt gij hier van avond gekomen
Gisternacht en dezen nacht, dus twee keer heeft myn echtgenoot
mij willen vermoorden. Hij, een sterke man, heeft mij, een zwakke
vrouw, van het leven willen berooven. En telkens wanneer ik tot
mijn bewustzijn kwam, dat mijn doodsangst mij had doen verlie
zen, dan was mijn echtgenoot weg en zag ik u voor mij staan,
als mijn hulp en troost. „Waarom zijt gy hier?"
„Mevrouw Andrews," antwoordde ik op zachten toon, „gij doet
mij een vraag, die ik niet kan beantwoorden. Ik weet het mij
niet te verklaren, hoe ik u twee nachten achter elkastr het leven
