BINNENLAND,
GEMENGD NIEUWS.
Anders is bet met de tram-Van Min
den. Deze vangt aan bij den Kleinen
Houtweg, dus in het van het spoorweg
station verst verwijderde kwartier, gaat
door de stad, wat den neringdoenden ten
goede moet komensluit aan bij eon
toekomst-spoorlijn van Amsterdam en
vormt de rechte verbinding tusschen het
toekomst-Staalbad en het bestaande Zee
bad. Nu zal men zeggen, dat die nieuwe
spoorlijn er nog niet is en het staalbad
ook nog niet, maar by het verleenen van
concessies moet men verder zien dan tot
vandaag of morgen en het zou zoo'a
wonder niet wezen, wanneer de drukke
spoorlijn HaarlemAmsterdam aan de
andere zijde der stad een concurrent
kreeg. De oprichting van het staalbad is
maar een kwestie van tijd 1
Ik voor mij vind dus veel voor de
fcram-Van Minden, weinig voor de tram-
Storm te zeggen.
Nadat de trams voorloopig maar weer
in de remise waren geborgen, kwam er
een „zaak van gevoel# aan de orde. Ten
minste, zoo noemde een der leden die.
Het geval was, dat twee welbekende
aannemers een stuk grond aan den Kin
derhuissingel wilden koopen en dat de
meeste leden da plek wilden behou
den, om daar later, mocht het noodig
zijn, een weg te maken.
„Een kwestie van gevoel, niet van
redeneering," zoo zeide een der wethou
ders. Toen dat gezegd werd, dacht ik,
dat de burgemeester een kwartier pauze
zou gelasten, in welken tijd de diepste
stilte zou moeteD heerscben, om den leden
gelegenheid te geven bij zich eelve uit
te makeD, of zij al dan niet gevoel had
den voor de zaak. Maar tot myne groote
verbazing redeneerde men er tóeh over
en het resultaat was dan ook, dat men
het voorstel verwierp. Geen wonderals
men er voor was gaan voelen en dan
stemd had, zou de uitslag allicht an
ders zijn geweest,
Wat een Dorado voor verslaggevers
zou de Raadszitting wezen, wanneer men
voortaan, inplaats van zijn tong te be
wegen, zich in den Raad bepaalde tot
het luisteren naar de stemme des ge-
voels
Nadat er over en weer nog wat ge
sproken was over het al of niet ten doode
doemen van acht iepen aac het Spaarne,
werd besloten, dat de commissie en B.
en W. nog eens zouden zien, wat tot
gedeeltelijk behoud daarvan te doen zou
wezen.
Den gemeente-geneeskundige te benoe
men werd uitgesteld tot de volgende ver
gadering. Enfin, dat kon ons minder
schelen, omdat die ambtenaar altyd in
het geheim wordt benoemd. Niet eens
wordt den volke kond gedaan wie er
naar solliciteert: ik weet alleen, dat or
twee aspiranten zijn, maar wie.... is my
onbekend.
Ge moet ook denken, waarde lezer,
dat een gemeente-geneesheer een geheim
zinnig man is, dien men niet ziet, met
wiens benoeming het publiek niet te
maken heeft. Is u dat niet met mij eens
Strelitz, Griekenland, Rumenie, Japan,
de deputation van Luxemburg, van de
russischepruisische en oostenrijksche
regimenten en den pruisischen vice-ad-
miraal baron Von Gobs.
Des avonds te 6£ uur was er gala
diner ten hove voor de vorsten, verte
genwoordigers, deputatiën en Hr. Ms.
adjudanten.
Volgens het DagbI ad h e e f t
do Koningin-Regentes het Grootkruis
der orde den van Nederlandschen Leeuw
geschonken aan de volgende hoofden
van het Luxemburgsche Bewind den
heer Byschen, minister van staat, den
heer Kirpach, directeur-generaal, den
heer Mongenast, directeur-generaal, den
heer Rupert, staatsraad, secretaris-gene
raal. Aan de leden van de Kamer van
afgevaardigden: den heer De Waquant,
president, den heer Bech en den heer
Cro8ius, beiden afgevaardigden. Aan de
leden van den Raad van Stateden
heer annerus, president, en den heer
Chome, staatsraad. Aan den vertegen
woordiger van de gewapende macht,
den majoor Bourgeois, en aan den heer
Fischer, burgemeester, vertegenwoordi
ger van den luxemburgschen gemeen
teraad.
grondslag te idem f 500; de 'sGraven-
haagsche bijbelvereeniging ƒ500; het ge
neeskundig gesticht voor minderjarige
idioten te 's Graven hage ƒ500; de So-
phia-stichting te Scheveningen 500; het
studiefonds der opleiding gymnasium te
Zetten ƒ500; de Johannes-stichting te
Nieuwveen ƒ500; de Martha-stichting
te Alien aan den Ryn ƒ500.
Aan s r ij k 8 munt
prachtige bronzen medaille geslagen, ter
grootte van 53 millimeter middellijn, ter
herinnering aan de regeering van Koning
Willem III.
De penning is aangeboden aan H. M,
de Koningin, en aan H. M. de Koningin
weduwe. Hij zal Maandag aan 's ryki
munt worden verkrijgbaar gesteld, ii
zilver voor 12, in brons voor f 2.40.
Aan 'srijks Munt zullen binnenkort
munten worden geslagen met de beeltenis
van de jeugdige Koningin Wilhelmina.
Er is voor dat doel reeds een photographie
van H. M. en profil gemaakt.
De beeldhouwer Junger te Amsterdam
boetseert het model.
De deputatie der „Société
royale des ex-sous-ofnciers beiges", te
Brussel, vormde een der merkwaardigste
punten in den stoet, die Donderdag den
kleinzoon van Willem I grafwaarts
droeg. Er ware toch moeilijk beter be
wijs te vinden dat de oude „veete tegen
de Belgen," waarvan Hildebrand spreekt,
nu een anachronisme geworden is.
Do drie gedelegeerden, de heeren A.
Judenne, G. Boedrie en Ed. Voisier,
hebben den dag voor de begrafenis een
fraaien krans bij het vorstelijk lijk neer
gelegd, waarvoor hun namens li. M. de
Koningin-Regentes in vleiende bewoor
dingen dank gezegd is.
Ds heer Gustave Boedrie betuigde dat
hij en zijne mede-afgevaardigden er op
gesteld waren geweest, hunne holland
sche vrienden bij deze gelegenheid de
hand te 'komen drukken en een bewys
te geven van hunne gezindheid tot ver
broedering.
Door nu wijlen mejuffrouw
W. C. Mügge, dezer dagen te 'a Hage
Niet? - jr,"dan kan~ik"u~geeu veVdere overleden, zijn de volgende legatee, vrij
explicatie geven van do geheimzinnigheid, j vaD successierecht vermaakt:
die men bij deze benoeming pleegt te Aan het bl.ndenge.treht of werk.n-
betrachten. En om u cie waarheid te zeg-1 richting te s-Gravuohage 20UU, hel
een, ik zelf begrijp die óok nietEnfin,hervormde diacome-weesbu.3 te idem
ais de vroede mannen het maar begrij-\f 1000; bet gesticht van barmhartigheid,
dar. hebben wij er ona bjj neer to Zuid-Binnensiogel te idem ƒ1000, de
pen,
H. M. de Koningin-Regen
tes heeft Donderdag in audiëntie ont
vangen de buitengewone missiën van
Frankrijk, Portugal, Zweden, Turkije,
wijkvereenigiDg „Uw Koniukrijk kome"
te idem ƒ1000; het gesticht Bronovo te
idem ƒ1000; het centrale weeshuis
Uit 's-Hage wordt van 5
dezer gemeldOntzaglijk was de men-
schenmassa, die zich gisteren tot in het
late avonduur in onze straten bewoog.
Hotels en cafés werden bestormd
bakkers en slagerswinkels als hot ware
geplunderd. Tusschen 6 en 9 uur in den
avond was de drukte in Spuistraat en
Veenestraat, Hoogstraat en Wagenstraat
ongekend. Hoewel het „rechtshouden" in
de voornaamste winkelstraten vry alge
meen werd toegepast, waren er oogen-
blikken, waarin de menschendrom en
file van rytuigen zóó groot was, dat de
politie meermalen handelend moest
optreden.
De diepe ernst en pleehtige stilte
tijdens de begrafenis van Z. M. in acht
genomen, veranderden in den avond in
levendige drukte. Aan het station van
de Holl. spoor waakten verdubbeld per
soneel, politie en rijksveldwacht tegen
ongelukken, die, voor zoover bekend,
niet voorvielen.
Op het perron van genoemd station
is het een aanhoudend gehos en ge
drang om plaats te krygen ia de elkander
voortdurend opvolgende treinen. Hoofd
officieren in groot tenue waren dankbaar
in een wagen 3e klasse terecht te komen
boeren en buitenlui en moeders met zui
gende kinderen vlijden zich hijgend en
blazend neder in de kussens van een
coupé 1ste klasse.
Aan het station van den Staatsspoor
weg was het gedrang minder, doch de
drukte buitengewoon.
De stoomtram den HaagDelft, waar
van de dienst tijdens de teraardebestel
ling gestaakt was,, heeft 's avonds door
extra-trams de geleden schade ruim
schoots ingehaald.
De stadstrammen ondervonden herhaal
delijk vertraging óf door luidjes die eene
verkeerde richting namen of door op
propping van menschen.
Het aantal treinen van de Holl. spoor
weg voor dezen dag vastgesteld op 106,
werd verre overschreden. De heer Van
Vaseen, stationschef van het Centraal
station te Amsterdam, was voor dezen
drukken dag op de lijn 's-Hage in bui»
toDgewonen dienst overgeplaatst naar het
station alhier, en kweet zich, bijgestaan
door den onderchef, waarn. stationchef
en het geheele personeel, uitnemend van
zijne moeilijke taak.
Ook op het Staatsspoor-station zorgden
de heeren Vrugte, chef en Berendsen,
adjunct-chef, voor den meest geregelden
afloop van het enorme reizigersvervoer.
In tegenstelling hiervan gaf de „nieuwe"
stad ons een voorbeeld van rust en kalmte.
De z. g. Archipel- on Zeeheldenbuurt
schenen als uitgtstorven.
Meldenswaardige ongelukken of vecht
partijen schijnen er niet te hebben plaats
gehad, al viel er hier en daar een uit
een mast in het water tijdens het voorbij
gaan van den optocht, of vocht men
daar, omdat het duurbetaalde uitzicht
werd weggenomen door een hooger ge
timmerte of wagen.
De politie, die de laatste dagea zware
vermoeiende
van hier naar hare standplaatsen.
Aan den jongen D. Wouters
opgeleid wordende voor 'sryks zeedienst
by de Kweekschool voor zeevaart te
Leiden, is op plechtige wijze uitgereikt
de bronzen medaille voor menBchlievend
hulpbetoon, met loffelyk getuigschrift,
hem by koninklyk besluit toegekend
wegens het met levensgevaar redden
van een driejarigen knaap uit den Sin
gel te Amsterdam, op 11 Juni 1890.
In beide richtingen zyn
Dooderdag aan het station Schiedam 119
treinen voorbygestoomd.
De sfcaatsgpoorwegmaatsehappij ver
voerde Donderdag circa 14,000 personen
naar den Haag.
Te Leiden zyn Dondordag ruim 10.000
plaatskaarten naar 's-Hage afgegeven.
Donderdagochtend had eene
vrouw, die in een nog in gang zynden
trein wilde springen, aan het station
D. P. te Rotterdam het ongeluk van de
loopplank te vallen en tusschen de rails
en het perron bekneld te geraken. In
wendig zwaar gekneusd, moest zy or
tusschen vandaan getrokken worden. Zy
werd per rytuig naar hare woning over
gebracht.
In de Ringvaart van den
Groot-Mydrechtschen polder onder Vinke-
veen, had Woensdagavond te vijf uren
een ongeval plaats. P. B. reed op schaat
sen achter eene slede, waarop zijne vrouw
zyn zesjarig dochtertje zaten. Zy
kwamen terecht op eene plaats, waar het
ijs opgebroken was, en allen geraakten
te water. Vader en kind verdronken, en
de vrouw werd meer dood dan levond
opgehaald. Zy is nog in leven.
Te Loo bij Duiven had de
dienstbode van den heer Koch de on
voorzichtigheid zich te dicht by de in
volle werking zijnde dorsehmachice te
begeven, met het gevolg dat zij by de
kleederen werd gegrepen eu hare beide
armen werden gebroken en gedeeltelyk
ontvleesd.
De beide dieven, die inde
vorige week van Sneek naar Leeuwar
den werden opgezonden wegens het
stelen van een rund te Oosthem, worden
ook verdacht, eene koe uit de wei te
Jorwerd te hebben gestolen.
Te Oude Tonge ontstond
Dinsdag avond in eene herborg twist
tusschen de gebroeders S. en J. de J
welke zoo hoog liep, dat laatstgenoemds
een gevaarlijken messteek in den buik
en zware wonden aan het hoofd kreeg.
De verwonde is niet buiten gevaar.
De voerman Mobers te Heer
len had Woensdag avond het ongeluk
onder zijne zwaar beladen kar te gera
ken, met het gevolg, dat hij aan de bo-
komen kneuzingen is overleden.
berichten.
Op 25 October heeft te Siak <j
plechtige installatie van den nieuwen
sultan Tongkoe Ngah Hasjim door dtn
resident van Sumatra's oostkust plaatg
gehad, in tegenwoordigheid van <l8n
gewestelyken militairen commandant, de
ryksgrooten van Siak, verscheidde
Europeaaen en een groot aantal
lingen en inlanders.
In zyae reda wees de resident er op
dat het goeveraement van Neder]'
Indië er op rekent, dat de Sultan zijné
verplichtingen tegenover Nederland steeds
getreuw zal nakomom en dat hy daaren-
tegen ten allen tyde op den steun en
vriendschap van dat rjjk kan vertrou.
wen.
De Soltan zeide in ayn antwooru, dat
hy het ia hem gestelde vertrouwen op
pry» stalde en alle krachten zou inspan-
nen om het zich waardig ta maken, ver
der dat hy seker was dat binnenlaodscke
onlusten niet te vreezen ware©, daar
diegenen welke eerst tegen zijne troons
beklimming gekant wareD, hunnen te
genstand voorgojd sohwBen te hebben
opgegeven «n a*ch by dan tegenwoor-
digen toestand hadden neergelegd.
Den October, des midda
om half twee, arriveerden te Detnak
twee heeren, de gebroeders Selleger, res
pectievelijk administrateur van Padjara-
kan, Modjokarfco en chemiker vaa
suikerfabriek Ngandjoek, die, ieder i
zetea op eene tweewielige vélooipède
de reis van Soerahaja ondernemen had
den. Vrydag ochtend 6 uur v.m. ver
trokken zy vaa Seerabaja en
len dag 72 paal tet Loggoeng
2on dag bereikten ay Rembang 75 paal,
en den Sen dag maakten zy wederom
75 paal tot Semarang, waar zy in den
vóóravond aankwamen. Deze reis,
het gevolg eener weddenschap met eenige
wielrijders in Europa en tevens een
pleimertocbtje is, gaat verder langa de
Noordkust, door de Preanger naar Bata
via. Tot nog too is de reis voorspoodi»
gegaan, en bevinden beide heeren aich
in den besten welstand. In de dessa
Glonggong naby Toeban werd den wiel
rijders, terwyl zij een zeebad namen,
eene beurs ontstolen, inhoudende p.
f 127 en een gouden rÏDg. Dit ia
eerste reis dio op Java door wiel
ondernomen wordt.
KOLONIËN.
(Uit de bataviasche bladen van 2730
October en de Deli Ct. tot 1 November jl.)
BATAVIA, 13 October.
„Bethel" te Dordrecht 1000; de „Prins j staan gehad, komt een woord van lof
Hendrikstichting te Kgmond aan Zee toe voor haar flink, maar bezadigd op-
ƒ1000; de gereformeerde zendingvereeni
ging ie Amsterdam ƒ1000; de gerefor-
treden.
De
meerde kweekschool voor onderwijzers i uitmaakten van den begrafenisstoet, keer-
idem f1000; aan de vereeniging voor
hooger onderwijs op gereformeerden
grondslag te idem 1000; de vereeniging
Altenburg, Spanje, Mecklenburg- voor lager onderwijs op gereformeerden
Door de regeering zijn bezwaren
gemaakt tegen het voorstel ter beschik,
baarstelliog van f 5700 voor het subsi-
diensten heeft te door- dieeren van particuliere Fröbolscholon
en van 10,000 voor de reorganisatie
van de aanvangsklassen van eeni»e
openbare scholen. Alvorens definitief te
beschikken omtrent die organisatie
wenscht de regeering de resultaten dier
klassen in Nederland verkregen, nage
gaan te zien. De inspecteurs van het
lager onderwijs zija dientengevolge aan
geschreven nopens die resultaten te
troepen uit Leiden, die deel
den na afloop van den dienst te Delft,
rechtstreeks per extra-trein naar hun
garnizoen terug.
De marine-troepen vertrokken heden
De berlijn8ohe banki
Bleichröder, die een millioen mark
beschikking van prof. Koch stelde om
een hospitaal voor teringlijders ie
richten, heeft bovendien den bouwgrond
daarvoor gesehonken en daarbij nog de
noodige gelden gevoegd om in 1891
hoeftige zieken naar Kochs methode
doen behandelen.
Gel u Jc ki g e vondsten. In
het bosch Leonwaldkuppel, bij Enzew
dorf, is dezer dagen een scliat gevon*
den, namelyk 1200 goudstukken-
het meerendeel kronen uit het begin
der 17de eeuw. Houthakkers, die voor
den eigenaar, graaf Spangen, werkten,
deden de eerste ontdekking. Men zocht
nu op verschillende plaatsen in
bosch of er ook nog meer bedolven
schatten zyn. Men verhaalt, dat reeds
vroeger, vyftig jaar geleden, een jager
in dat bosch geldstukken vond. Hij n
er eenige van, maar hoorde een zonder*
ling ouderaardsch gedruisch, waarop b
de vlucht nam. Hij deelde toen zijn
ontdekking aan de eigenaars v
bosch medeer werd gezocht naar den
schat, maar er werd niets gevonden. Een
paar dagen vóór de vondst in het 1
had een vlak daarbij wonend barber*
Hilverku8 was ongemerkt genaderd, maar de anders zoo zachte
man was toornig opgewonden.
„Emil, schaamt ge u niet F" vroeg hij dezen op heftigen toon;
„speelt ge koelbloedig met een menschenleven En ziet ge dat
kalm toe, Heinrich Deze wreedheid had ik van u niet verwacht."
„Maar, papa
„Zwijg, dat is het beste. Hier, arm kereltje hij reikte het
kind teu oooteurijkacheii gulden „zet niet weder je gezonde
leden en je jonge leven voor een paar domme kw&jongens op
het spel."
De donkere oogen zagen dankbaar naar den beschermer op
bijna teeder streek hij het volle haar van het voorhoofd en zag
onderzoekend in de bleeke maar edele trekken.
„Is dat uw kind?" vroeg hij den akrobaat.
„Mijn neef," antwoordde de man, „zijne ouders zijn dood en ik
moest hem tot mij nemen, maar langzamerhand verdient hy zijn
brood."
Hilverkus schudde nadenkend het hoofd: „Overwerk hem niet
zeide hy en daarna, zich tot de jongelieden wendende, riep hij
barsch uit: „Kom, wij reizen dadelijk verder!"
De menigte gaapte hem aan, eenigen lachten, een paar straat
jongens wisselden hunne opmerkingen over de jongeheeren, die
met vuurrood gezicht en gebogen hoofd den snel voortloopenden
reenter volgden. In de zoo vroolijke reisstemming was een zeer
donkere sehaduw gevallen en een geruimen tijd lang reisden zij
zwijgend, ieder bezig met zijn eigen, onaangename gedachte, door
net dal voort. Maar toen nu de weg begon te stijgen en de paar
den langzaam liepen, toen vond de goede Hilverkus langzamerhand
het inwendige evenwicht terug; het deed hem bijna leed zijn zoon
en zijn gast zoo ruw aangesproken te hebben.
„Nu, zit nu maar niet zoo droefgeestig daarneder," zeide hy
glimlachend, „er is toch nog. geen ongeluk gebeurd."
Heinrich herademde en ook Emil; byna nooit met zyn vriendely-
ken vader op gespannen voet, greep hy met vreugde het eerste teeken
tot verzoening aan, ofschoon de hem beheerschende jongenstrots
nog een oogenblik den voorrang scheen te zullen hebben.
„En, papa, zooals ik reeds zeggen wilde, de jongen was geoe
fend en de stang vast, en...."
Maar zijn vader legde hem zacht de hand op de knie en zeide
ernstig
„Verontschuldig u niet, het was niet goed, slechts had ik het
u wat kalmer kunnen zeggen. Maar mijn geheele hart komt in
opstand by den aanblik van zulk een strafbare onbezonnenheid,
want meer was het by e niet, zooals ik hoop. Wij vinden de
gladiatoren-spelen der oude Romeinen barbaarsch, en de spaansche
stierengevechten en het prijêboksen in Engeland steken wij
zelf nog niet diep in de barbaarschheid. Ik wenschte dat het koord
dansen, de halsbrekende toeren aan de trapéze, het onzinnig©
kunstrijders verboden waren en ook dat de leeuwendresseerders de
beesten slechts lieten zien, waarlijk quid leges sine moribus.
„Maar," bracht Emil in 't midden, „kan u deze hoogste oefening
van het lichaam niet bevallen
„Ik heb den prikkel van het gevaarlijke niet noodig," zeide zyn
vader. Ga op onzen hooizolder over een drie voet hoog gespannen
touw, en ik zal in de handen klappen als 't u gelukt en lachen
als ge eraf tuimelt maar omhoog te staren, ademloos, door den
prikkel der wreedheid opgewekt, wanneer een ongelukkig schepsel
op duizelingwekkende hoogte den weg des doods betreedt foei 1
Zijn bloed komt over allen, die zich te laat, huiverend afwenden,
wanneer hy verpletterd op het plaveisel ligt."
„Ook leidekkers en berglieden, matrozen en soldaten zweven
steeds in gevaar," zeide Heinrich.
„Heinrich, anders zoo'n flinke denkerbromde Hilverkus hoofd
schuddend, „zo® gaat het, wanneer men een slechte zaak verde
digen wil. Noodwendig kwaad en zelf veroorzaakt, ik denk dat
daartusschen toch eon onderscheid is."
„Ik wil toegeven," aldus begon Emil weder, „dat men voor
zichtiger zijn moest. Maar neem het mij niet kwalijk, lieve vader,
een beetje gevaar verhoogt de aantrekkelijkheiddaarbij doen de
lieden'het vrijwillig, en behooren tot de minste volksklasse."
„En gij?" riep Hilverkus levendiger dan gewoonlyk uitvloeit
niet één bloed in ons allen de zoon van eene rijke moeder, die
voor zijn geld het gopeupel zich dood laat springen Ik sta ver
stomd. Gij bebt de Rumanoria vlijtig bestudeerd, hoe rijmt deze
hardvochtige verblindheid, deze dweze hoogmoed daarmede? Maat
ten slotte is het slechts de geest der tegenspraakin plaats van
hem met droge gronden te bestryden, wil ik u liever eene kleine
geschiedenis uit mijn leven verhalen, en wel daar ik u voor <i
harde my coram publico ontvallen woorden een paar zachtere ver
schuldigd ben."
„Bravo!" riep Emil met oprechte vreugde uit, want zijn vader
verhaalde als hij goedgeluimd was boeiend en samenhangend.
„Maar niet hier," ging hij voort, „maar aan 't volgende rust
punt wy zijn vr®eg opgebroken en bereiken toch nog tijdig list
nachtkwartier. De hoogte ia bereikt, de bruinen draven weder,
het geratel der wielen hindert my, aan het volgende goede hc
houden wij stil."
Dat daagde dan ook na een half uur rijdens als een groot, a
genaam in den schaduw der boomen uitgestrekt gebouw op.
reizigers stegen uit en namen aan de groote steenen tafel onder
de eeuwenoude linde plaats; de dikke waard bracht brood, boter,
kastanjes en een flesch wijn en nadat zij ter bezegeling van 1
weder herstelde goede verstandhouding klinkend hadden i
ten, begon de vader met den rug naar het huis en het aang'
naar het vriendelijke landschap gewend, zijn verhaal.
Wordt vervolgd)
