NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD. Wintergave. 8e Jaargang. Maandag 5 Januari 1891. No. 2301. ABONNEMENTSPRIJS: ADVERT ENTIËN: Buitetóasi Bit twee Waden- Weldadigheid naar Vermogen STADSNIEUWS. WARME SOEP. Jiaf^arxna ^legina. HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maanden1,20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Dit bind verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122. van 16 regels 50 Cents; iedere regel meer 10Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers. Directeuren-Uitgevers J. C. PEEliSBOOM en J. B. AVIS. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Puhlicitt Etrangère G. L3)AUBE dg (o,, JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 lts Faubourg Montniarire. EERSTE BEAD. Nog zijn ingekomen de volgende giften bij van den heer J. Kf 50. van A. P. voor de armen. 25. van don heer J. G. Butz 5. van den heer W. H. J. 5. van A. P. in ds bus 5. onder letters D. en B.^5 van den heer P. B. 5. van een whietpotje door den heer P. B4.43 van N. N. door den heer S. v. L50. van N. N. in de bos 1 cp.è, 1.23% en 1 cp. k 1-50 van J. M. 20.— door een dame by de Haarl. Bank verg2.50 van N. N. aan de Haarl. Back- verg., nieuwj. gift. 5. van den heer H. H. B. 500. hij den voorzitter: van iemand die zyn naam niet in de dag bladen vermeld wenscht te zién300. van een dankbare patiente door dr. Fyan25. van den heer S25. van mevr. de G.50 van den heer J. J. Rooyers 50 bons voor reuzel, van een oudejaarsavond-„specl- rondje" in 't Flora Park 2.50 van eenige bezoekers van Café B. op Oudejaarsavond 17.66 van den heer P. D. 25 wellen dekens, van N. N. bij den penning meester 10. van N. N. B7. van J. P. B2.25 van V10. bij den voorzittervan een verhuiswagen10. Haarlem 3 Januari 1890. In de rotonde van het museum van Kunstnijverheid alhier is de tentoonstel ling van het teeken- en schilderwerk van de leerlingen der school voor Kunst nijverheid gereed. Het museum werd gedurende het jaar 1890 door 14321 personen, waaronder 992 betalende, bezocht. Des Zondags is de toegang vrij. Door het R. K. Parochiaal armbe stuur zijn in de afgeloopen week aan nietbedeelden bedeeld 220 dekens, 200 groote en kleine bedden en 200 groote en kleino peluws. Naar wij vernemeD, is de tooneelclub „Haltatuli" vanziDS dezer dagen een tooneelvoorstelling te geven in den Nieuwen Schouwburg alkier, waarvan de opbrengst zal strekken ten voordeele van ho», die door den feilen winter te lijden hebben en niet door een der lief dadigheidsinstellingen worden gesteund. Door het bestuur der Vereeniging is eene buiten haar staande commissie verkozen, die zich met de inning en verdeeling der inkomende gelden belast heeft.We bevelen, wanneer dezer dagen de inteekenlijsten onzen lezers zullen worden aangeboden, voor hot goede doel deze zeer in hunne mensehlievende aandacht aan. De Commissie ter spijsuitdeeling aan behoeftigen alhier, brengt in dit blad ter kennis dat te beginnen met Maandag 5 Januari a. s., dagelijks van 122 uur, uitgenomen des Zondags, de gelegenheid zal worden opengesteld, om in haar lokaal gratis warme spys te gebruiken. Men behoeft zich op dat uur slechts aan het lokaal in de Jacobstraat te ver voegen om gratis een flinke portie war men soep te bekomen. Voorafgaande aanmelding is overbodig. BROOD EN KOFFIE. Het is ons aangenaam te kunnen mede- deelen, dat het in een onzer vorige duiii- mers medegedeelde plan van een onzer stadgenooten, om gedurende de heer- 8chende koude een gratis-uitdeeling van brood en warme koffie te houden, ter stond veel bijval heeft gevonden. Reeds hebben zich de volgesde pereonen tot eeno commissie geconstitueerd: H. H. Kolkmeyer, Gr. Houtstr. 98, P. D. Huidekoper, Wilhelm, straat 25, H. van Niel Hz., Gr. Houtstr. 90, A. F. H. van der Vaart, Gr. Houtstr. 71, G. VeldhuyseD, N. Gracht 32, W. W. Gus- kens, Groote Markt 4, D. Andrea, Kei zerstraat 6. Ook een lokaal is reeds verkregen en wel dat van de Baptisten-Gemeente in do Parklaan. De commissie, die hare pogingen dus aanvankelijk reeds met goeden uitslag ziet bekroond en meer personen zal trachten te bewegen met haar werkzaam te zijn, doet thans een warm beroep op de ingezetenen, om gelt'.Jijke bijdragen, brood of koffie te zenden aan bovenge noemde personen of ftö,n het vermelde lokaal. Bevroren Duinwaterleidingen. Herhaaldelijk kwam jns ter oore, dat zeer velen onzer ingezetenen, wier duin waterleiding door den feilen vorst be vroren is, tevergeefs by hunno buren hebben aangeklopt om hulp. De laatsten toch achtten zich genood zaakt water te weigeren, omdat in het contract «et de Maatschappij het afge ven van water aan anderen verboden. Meenende, dat het niet in de bedoe ling der Maatschappij kon liggen, deze bepaling onder de bizondere omstandig heden waarin wij thans verkeeren, zoo streng te handhaveD, hebben wij ons gewend tot den heür H. M. J. van Lennep, administrateur van de Duin water-Maatschappij alhier en kunnen thaDS aan onze lezers ipededeelen, dat de hoer Van Lennep er geen le&icaur in ziet, onder de gegeven omstandigheden dat men aau hen, wier waterleiding be vroren is, water afgeeft. Wij gelooveü, velen1 onzer lezers hier mede een dienst te be a ijzen. Sedert de laatste week zijn de straten in onze gemeente op vele plaatsen on begaanbaar door de gladheid. Herhaal delijk ziet men dan ook menschen vallen (gisterenavond zagen wij o. a. een man letterlijk neerploften) en wij ontvangen klacht op klacht van onze lezers, dat hieraan niet een einde wordt gemaakt door uitvoering van het desbetreffend artikel in de politie-verordening. Ieder, die vaak op straat is, weet dat die klachten niet overdreven zijn. Met name o. a. op de Leidschevaart en langs het Spaarne is het gaan uiterst moeilijk, en kan zelfs de grootste voorzichtigheid niet altijd voor een ge.aarlyken val behoeden. Wanneer de polilie-verordening geen doode letter is, wordt het hoog tijd, dat aan de ingezetonon last worde gegeven voor hunne huizen zand of asch te strooien. (Even na de samenstelling van dit bericht deelt een ingezetene ons mede, dat gisteren zijn 20-jarige zoon zich in de Zijlstraat door een val ernstig aan het achterhoofd heeft bezeerd.) Hedenmorgen werden de bewoners der Wilholmicastraat opgeschrikt door; een hevigen knal. Bij ingesteld onder zoek naar de oorzaak daarvan bleek al spoedig, dat het stadsriool in die straat op verschillende plaatsen was gespron gen door ontploffing van zich daarin sterk ontwikkeld hebbende gassen. Ten huize van den heer P. aldaar, die zich met licht te dicht bij het privaat had gewaagd, is dit uit elkander geslagen, terwijl door de vlamraon, die daaruit op stegen zijne wenkbrauwen zijn geschroeid. Ofschoon het zeer zelden voorkomt, zij men voorzichtig by het naderen van riolen, zinkputten of privaten met licht, vooral omdat nu bij de vorst veel ver stoppingen voorkomen, waardoor de ver schillende lichtontvlambare gassen zich ©phoopen, dio bij aanraking met een vlam ontploffen kunnen. BINNENLAND. H. M. de Koningin-Regen tes heeft de bizondere afgevaardigden der vreemde vorsten en vele leden van hun gevolg, die bij de begrafenis van Z. M. den Koning tegenwoordig waren, benoemd tot grootkruis, commandeur of ridder i de Orde van den Nederlacd- schen Leeuw. De minister van binnen- landsche zaken heeft het bouwen van een geologisch miueralogiseh laborato rium te Leiden gegund aan den heer W. A. G. Jassen, te Leiden, als laagste inschrijver, voor de som van 69,280. Naar wij vernemen, z ij n de dignitarissen, hoofd- en verdere ambte naren eu beambten, behoorende tot den hofstaat on de diensten van wijlen Z. M. den Koning, voorloopig tot 1 Mei a. s. in hunne functiën en betrokkingen bestendigd. (N. R. C.) Men meldt uit 'sHage: In 1886 werd door jonkvrouwen Adèle, Suzette en Jeanne van der Heim op gericht en tot haar dood in 1883 in stand gehouden en met legaten begiftigd j de werkimiehting voor blinden met het doel blijkens de opdracht „den blinden verzachting van lot te brengen door arbeid en troost door het evangelie". Vrijdag vierde de inriohting haar zil veren feest, dat hen, die daarbij tegen woordig waren, met een gemengd gevoel van w&emoad en vreugde vervulde. Wee moedig toch stemde de aanblik van on- gelukkigen die, de heerlijke gave des gezichts missende, daar kalm en tevreden rond de gedekte tatel zaten, waarop later de feestdiseh werd aangerecht vreugde vervulde den toeschouwer, omdat die te vreden gezichten getuigden \an liefderijke zorgen. Met het zingen van Gezang 12 vers 1 werd het feest geopend en daarna door ds. Knottserus een gevoelvol gebed uit gesproken. Bij afwezigheid van den voorzitter W. A. baron van PaJlandt-Werne, gaf de penningmeester, J. E. N. baron Schim- melpenninck van der Oije, een kort over zicht van het heden en het verleden der inrichting, daarbij dankbare hulde bren gendo aan de nagedachtenis van de op- riehtöters hier boven genoemd. Hij her innerde aan de aanzieslyko offers welke de jonkvrouwen Van der Heim zich hadden getroost, en wees er op dat na den dood van de laatste dier dames, in 1884, de inrichting voor zich zelf moest zorgen, en hoe zij dit, dank den steun van verschillende personen, beeft kunnen doen. Sedert '84 is de inrichting, waar 22 personen werken, steeds vooruitgegaan, doch nog immer moet het bestuur tal van hulpbehoevende blinden afwijzen, omdat de lokalen by uitbreiding van het getal werklieden te klein zouden blijken. Hulde bracht spreker aan den werkbaas H. van Straten voor zijn uitmuntende zorgen en liefdevolle leiding. Ds. J. C. van Dooremaal sloot zich by die hulde aan. Na al hetgeen Van Straten gedurende de 20 jareD dat by er werkbaas is, voor de inrichting ge daan heeft, achtte het bestuur het een p. sseade erkenning van zijn diensten door hem den titel van directeur te geven, vergezeld van een stoffelijk bïyk van waardeering. Do heer Van Dooromaal stelde tevens do weaschelijkbeid in het licht den blinden zooda»«gen werkkring te goven, dat zy door hun arbeid in hun onderhoud kunnen voorzien, hetgeen bij da opleiding in een instituut voor blinden dikwyls wordt voorbijgezien. Hy besloot met den wensch Van Straten nog lang aan het hoofd van den arbeid te zien en het hartelijke //Lang leve de directeur van do blinden, ge tuigde dat dit ook hun wensch was. Daarna richtte do directeur Van Stra ten het woord tot de blinden en het bestuur. Oprechte genegenheid sprak uit zyne woerden bij de herinnering aan hetgeen de jenkvrouwen v. d. Heim voor de inrichting gedaan hebben, en met weemoed herdacht hij haar verscheiden. Dankbare hulde bracht hij aan het be stuur dat het schoono werk heeft voort gezet en dat steeds vol liefde en toe wijding voor de stichting arbeidt. Nadat ds. Knottnerus nog eenige tref fende woorden had gespreken naar aan leiding van Johannes 8 vers 12 en een gebed had uitgesproken waarin, hij den kranken evangelist Lawan herdacht, die door ziekte verhinderd was tegenwoordig te zijn, begaven de blinden zich aan den feestmaaltijd. FEUILLETON. Naar het enoelsch WALTER BESANT. 20) HOOFDSTUK VII. Zonder betrekking. „Ja, ik dacht wel, dat hij u dat beloofd zou hebben. Welnu, er zullen wel weer betere dagen komen!" John schudde ontkennend het hoofd. „Neen. De tijden zullen voor de engelsche kantoorbedienden, vrees ik, steeds slechter worden. Overal wordt nu kennis van snelschrijven en van de vreemde talen vereischt. De duitsche kantoorbedienden komen bij honderden toestroomen en nemen onze plaatsen in. Daar hebt gij bijvoorbeeld den jongen Bock, die alle vreemde talen kent en veertig pond per jaar verdient! Welnu, met zulke menschen kunnen wij onmogelijk concurreeren." „Geduld, John," zeide zijn vrouw. „Houdt op met schreien, kinderen. Katharina, gij wilt toch zeker nog wel eens komen theedrinken. Kinderen, Katharina zal ons nu en dan komen op zoeken nietwaar, lief kind Toen Katharina des avonds om negen uur wegging, ontmoette zij Dittmer Bock, die bij een gaslantaarn een sigaar stond te rooken. „Zij weten nu alles," zeide hij. „Ik durfde niet komen en heb innig medelijden met hen. Hij heeft nu toch nog honderd en vijftig pond In Hamburg zou dat een aardig salaris zijn voor een kantoorbediende. Honderd en vijftig pond. Drieduizend mark. Herleid het tot marken, dan is het twintig maal zoo veel tien mark per dag wie heeft niet voldoende aan tien mark per dag De Engelschen zijn te rijk geweest, maar die tijden zijn nu voorbij. De engelsche bedienden krijgen hun ontslag en de Duïtschers blijven. Ik verdien slechts veertig poncl per jaar. Achthonderd mark. Ja, de Duitscher blijft en de Engelsch- man krijgt zijn ontslag." „Zij zullen zich in vele dingen moeten bekrimpen," zeide Katharina. „Zij zullen wel genoeg hebben om te eten, maar niet langer rijk zijn. Zij zullen er niet langer een F r a u 1 e i n op na kun nen houden om onderricht te geven aan de kinderen." „Neen. Ik moet een andere betrekking gaan zoeken." „Het zal, vrees ik, wel moeielijk gaan om wat anders te vinden." „Ik zal wel wat vinden. Daarvoor ben ik volstrekt niet bang." „Fr au le in," Dittmer was plotseling bleek geworden en er stond angst op zijn gelaat te lezen, „gij verlaat deze familie: gij gaat weg. Him mei! Waar zal ik u dan voortaan ont moeten Katharina aarzelde. „Zoudt gij mij dan nu en dan nog wel eens willen spreken, Dittmer?" vroeg zij, zonder de minste coquetterie. „Ach! Vraagt gij nog of ik dat wensch welk ander ge noegen heb ik, dan u nu en dan te ontmoeten, Frdulein. Er is niemand op de gansche wereld, die naar mij luistert wanneer ik spreek." „Wanneer het is, om mij deelgenoot van uwe plannen te ma ken, dan zal ik het zoo trachten te schikken, dat wij elkaar nu en dan zien. Maar...." „F r a u 1 e i n, het is zoo heerlijk voor mij om mijn hart voor u uit te storten, want gij zijt vriendelijk en begrijpt mij. Gij lacht mij niet uit. Ja, het vervult mijn hart met vreugde, wanneer ik bij u ben en uw gelaat zie so wunderschön." „Dittmer, gij moet niet...." „Gij vraagt mij, of ik u nu en dan wensch te ontmoeten. Ach! Wanneer ik werk zie ik steeds uwe schoone oogen voor mij en hoor ik uw stem zoo zacht en liefelijk...." „Dittmer," Katharina legde haar hand op zijn arm, „begrijp mij goed. Ik mag u nooit meer ontmoeten, als gij mij niet be looft, nooit weer zulke woorden tot mij te spreken. ODitt mer zijne brieven zijn hier dicht bij mijn hart en... en Dittmer, hoe hebt gij zóó tot mij kunnen spreken?" Hij gaf geen antwoord, omdat hetgeen hij had willen zeggen, de zaak eer erger dan beter zou hebben gemaakt. Hij had willen zeggen „Vergeet dien man, Katharina, hij is dood. B--

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 1