NIEUWS- EN
AD V ERTEN TIEBLAD.
Jaargang.
Donderdag 5 Februari 1891.
No. 2329.
mmi
ABOH NEMESTSPKIJS
ADYEKTENTIËN:
„Weten en Werken".
Dood van Emile Blauwaert.
FEUILLETON.
^af^arinct IHegtna.
Voor Haarlem per 3 maanden.f 1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Dit blad verscbynt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DareauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
'f j
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters n&ar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangcmomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeuren-Uitgevers JT. C. PEERED GOM en J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor «het BuitenlandComvuqnie^ G enérale de Publicitê Mir anger e G. L. DAVBM tf CoJOHN F. J ONMS, Succ.f&Parijs 31 bis Faubourg Montmarire.
S T A D S NI U IV S.
Haarlem 4 Februari 1891.
In eene buitengewone vergadering van
den staf van het korps brandblusschers
alhier, werd Dinsdagavond aan dec al'tre-
denden secretarie, den heer Joh. de Breuk,
lsten adjudant, een welverdiend eerbewijs
gebracht. De kommandant van de brand
weer, de heer D. E. L. van den Arend,
dankte in welgekozen bewoordingen den
heer de Breuk voor de vele en goede
dienBten, in zijne betrekking by de
brandweer aan de gemeente bewezen en
bood hem, namens den staf, een fraai
aandenken aan, bestaande uit oen eoupe
met zilver gemonteerd en van inscriptie
voorzien.
Zooals men weet is de betrekking, die
de heer de Breuk aan de brandweer
vervulde, niet vereenigbaar met het lid
maatschap van den Raad, waartoe hij
oalangs geroepen werd. Voor de brand
weer is zijn heengaan een groot verlies.
Wij ontvingen van de Holland- Bo-
ciety uit New-York zooals men weet
eene vereeniging van de afstammelingen
der Hollanders aldaar, een tweetal
merkwaardigheden, n.l. eeu keurig be
werkt menu van //the sixth annual din
ner of The Holland Soc. of N. Y.",
waarop de heildronken zyn vermeld uit
gesproken door den heer Robert R.
Roosevelt, voorzitter, tintelend van geest
drift voor de geschiedenis van het aloude
moederland. Op dit merkwaardige docu
ment komt voor een fraai uitgevoerd
portret van H. M. Koningin Wilhel-
mina met bet onderschrift
//Health, long life and happiness to
Wjlhelmina of OraDge, Queen of the
Netherlands en daarnaast een tropee
der nederlandsche en amerikaansehe vlag
gen vereenigd door het jaartal 1891 en
een lier, met het devies der society
//Eindelijk wordt een spruit een boom".
De //spijskaart'' is in 't hollandsch
gesteld, al is het ook een beetje ameri-
kaansch hollandsch.
Bovenaan staat//De weleerw. heer
Willem Rankin „zal bidden over tafel.""
Dan volgen de gerechten waarby o. a.
z/Paukenvormjes, arnhemsche stijl",/Os
senhaas in friesischen stijl", „kiprieugels
in leidschen styl", „groenteslA zaandam-
schen stijl", zoete gerechten" goudsche
spritsen, witte janhagel, deventer koek.
kaagsche hopjes enz. en last Dot least
//gekronkelde" goudsche pijpen en tabak.
Door de commissie zijn heden ver
strekt 1124 portiën brood en koffie.
Door de oom missie van spijsuitdeeling
aan behoeftigen zijn heden aan haar
loknal in de Jacobstraat 264 personen
gspijzigd waaronder 54 volwassenen.
TENTOONSTELLING
van
Plaatselijke nijverheid.
1891,
te houden van wege het departement Haarlem
der Nederlandsche Maatschappij tot
bevordering van Nijverheid.
De volgende circulaire is heden ver
zonden
i Houtstraat 46.
Het Bestuur van het Departement
J. H. Krelage, voorzitterG. E. L.
iiijmaD9, secretaris.
Het algemeen reglement der tentoon
stelling zal in ons volgend nummer woi-
den opgenomen.
Door het hier ter stede gevestigde
Departement der „Nederlacdgehe Maat
schappij ter Bevordering van Nijverheid"
werd het Departements-Bestuur gemach
tigd tot het voorbereiden eener tentoon
stelling van plaatselijke nijverhsid. Het
voornemen bestaat om, by genoegzame
deelneming, aan het Gemeente Bestuur
aan te vragen een gedeelte van den
Hertenkamp te mogen gebruiken, en
daarin een gebouw te plaatsen.
Op eene meeting van iudustriëelen,
den SOsten December 1890 gehouden,
ter besproking dezer zaak, waaromtrent
slechts voorloopige mededeelingen kon
den werden gedaan, werd het plan met
sympathie ontvangen.
Het bestuur wendt zich thans tot alle
industriëelen in het Departement, en
hoopt in ruime mate de medewerking
voor zijn plan t6 zullen ondervinden.
Immers meent het, det eene tentoonstel
ling, op een tijdstip dat onze gemeente
door velen van buiten af pleegt bezocht
te worden, zal strekken om aan onze
nijverheid m&erdere bekendheid te ge
ver), zoowel iu enze stad zelve als daar
buiten terwijl aan den anderen kant,
by gunstig slagen, de Tentoonstelling
ongetwijfeld het vreemdelingenbezoek
bevorderen kan en onze stadgenootcu
ten goede zal komen.
Het Bestuur heeft thans de eer U
hierbij toe te zenden le Het Algemeen
Reglement voor da tentoonstelling2e
Eene aanvraag tot toelating. Het verzoekt
de aanvraag zoo spoedig mogelijk, doch
uiterlijk den lOen Februari e. ingevuld
en onderteekend terug te willen zenden,
ten einde te kunnen beslissen omtrent
het al of niet doorgaan der tentoon
stelling.
Alleen bij zoodanige deelneming, dat
de noodzakelyke kosten voor het gebouw
in elk geval gedekt worden, zal de uit
voering van het plan mogelijk zijn.
Het tijdstip voor de Tentoonstelling
werd zoodanig gekozen, dat zy zal ge
opend zijn gedurende de dagen, waarop
de Algomeene Vergadering van boven
genoemde Maatschappij te Haarlem zal
worden gehouden.
De Commissie van voorbereiding
Mr. Jobs. Enschedé, Damstraat J. J.
F. Beijnes, Stationsplein: J. Merens, KI.
In //Weten en Werken" trad Dinsdag
avond als spreker op de heer P. M.
Keiler van Hoorn, van Dordrecht.
Reeds vroeger hadden we het voorrecht
om kennis met dezen recht on
derhoudenden spreker te maken en van
daar dat zijn optreden weder met
vreugde werd begroet.
z/'t Zal wel ergeDS goed voor zijn",
zeide spreker en deelde ons mede hoe
hem hedenavond die spreuk zoo inviel.
En wat spreker zeide was werkelijk
ergens goed voor, waut niet alleen gaf
hij ons een schat van levenswijsheid ten
beste, maar by zorgde ervoor de pil
zoodanig te vergulden, dat wij dio zonder
tegenzin slikten en er oois Dog een
hartelijke lach op over kon schieten.
Hij handelde als een geneesheer, die
zelfs bij de meest bedenkelijke ziekte zijn
patiënt moed weet in te boezemen en
door een geestige opmerking of iets der
gelijks een glimlach bij hom te voorschijn
weet te roepen.
Spreker voerde ors in een denkbeel
dige stad, waar een 'icht brandde, dat
de rnenschec doerssLyn^ad maakte, waar
door men tet op den bodem hunner ziel
kon lezen en waar men winkels had ia
welke men hooiden, neuzen, oogen enz.
kon koepen, want //iemand raakt soms
zyn hoofd kwijt" of heeft hier of daar
„zijn neus gestoten* zoodat een nieuwe
noodig is, of „men heeft eens een oogje
laten vallen of gegeven* en men heeft
een nieuw noodig. In die stad was ook
een //kartonfabriek", daar werden harten
gerepareerd. wGebroken harten, werden
gelijmd, dat was een der moeilijkste
werkzaamheden die zelden gelukten. Er
waren //groote" en //kleine" harten, har
ten die //te hoog" zaten, „harten die in
de schoenen waren gezakt" en zelfs
kwam er iemand die zijn hart wilde
laten repareeren, maar het per abuis //in
zijn brandkast" had opgesluten.
Men zal gemakkelijk inzien waar de
aangename voordracht van den heer
Keiler van Hoorn //goed veor was".
Te Brussel is Dinsdagnacht in den
ouderdom van 46 jaar en na een onge-
gesteldheid van slechts vier dagen, over
leden de ook hier ter stede welbekende
en geliefde baritonzanger Emile Con-
stantin Blauwaert.
Dertig jaar geleden was Blauwaert
violist in den vlaaraschen schouwburg,
toen hij met zijn vriend Reubsaet het
plan opvatte, om het orkest te verlateD
voor de planken. Reubsaet werd tenor
en Blauwaert bariton. Na eenigen tijd
in Nederland en België te hebben ge
studeerd, crëeerde hij te Antwerpen in
Benoit's oratorium //de Oorlog", de rol
van den Spotgeest, waardoor op eens de
aandacht op hem werd gevestigd.
in 1880 ging Blauwaert naar Parys
en was daar met zijn landgenoot Ernest
Van Dyck, den bekenden tenor, de
attraotie van de concerten van I.amou-
reux. Vooral de //Damnation de Faust"
van Berlioz en talrijke fragmenten
van Wagner, vertolkte hij met niet
minder taleDt dan succes.
Toen ia 1887 Lamoureux de bekende
uitvoering van //Lohengrin" gaf in het
Eden-Theater, werd aan Blauwaert de
partij van graaf Telramund opgedragen.
Sedert vertrok hij naar Baijreuth en
zoDg daar o. a. de partij van Gurne-
mans in Wagners //Parsifal".
In alle beschaafde landen heeft Blauwaert
gezongen. Bij ons heeft hij de vlaamsche
muziek, die hy zoo uitnemend wist te
vertolken, populair gemaakt, zoo ook te
Weenen. In Berlijn zong hij tweemaal
den //Damnation de Faust", in Londen
het oratorium //Lucifer" van Benoit.
Blauwaert bezat in hoogen mate het
feu sacré, dat een zanger maakt tot de
lieveling van hot publiek. Vooral kon
hij hart en ziel leggen in de vertolking
van z/zine vloamsche liedekens, zulle",
waarvan verscheidene voor hem waren
geschreven.
Velen onzer ingezetenen zullen zich
dan ook met dankbaarheid en waardee
ring de talrijke oogenblikken herinneren,
waarin Blauwaerts zang hun een rein
genot heeft geschonken.
In het bericht over de uitvoering van
„Crescendo" in ons vorig nummer staat
Vrijdagavondzooals uit de advertentie
eehter duidelijk is, wordt Donderdag
avond bedoeld.
Naar aanleiding van het stukje over
de verbetering van het kustlicht, ver
zoekt de heer J. A. Bakker ons, te willen
melden, dat het onderwerp internationaal
is, d. w. z. dat alle zeevarende mogend
heden belang hebben bij zjjne uitvinding.
Dinsdagavond ten 6-} ure heeft een
begin van brand plaats gehad op de 2de
verdieping van perceel no. 4 in de Ane
gang, bewoond door den winkelier J.
H. De brand is oatstaan in eene bed
stede op de voorkamer, vermoedelyk
door zelfontbranding van een kapokbed.
Het vuur is door de buren met eenige
emmers water gebluscht.
Gisterenavond ten ruim 9 ure zijn
door de politie alhier aangehouden 2
personen van 20 en 21 jaren, die zich
hadden schuldig gemaakt aan .diefstal
van eenige hectoliter steenkolen op het
terrein van de Holl. IJz. Spoorw.-My.
ten nadeele van den koopman W. Bosch.
Als poldermeester en hoofdingeland
van den Osdorper bovenpolder zijn her-
kezen de heeren G. ThiaDgen en C.
Nelis.
De heer J. Titema, stationschef te
Uitgeest, herdacht Maandag onder vele
blijken van belangstelling den dag, waarop
hy véór 25 jaren bij de H. S. M. in
dienst trad. Op het perron prykte een
fraaie eereboog, dio 's avonds met een
toepasselyk transparant verlicht was.
Namens vele ingezetenen, die zijne
welwillendheid op pry's stellen, werd hem
een prachtig schrijfbureau aangeboden,
terwijl het fanfarecorps hem 's avonds
eene ovatie bracht.
Van de Hollandsche spoorwegmaat
schappij ontving de jubilaris als aan
denken een paar fauteuils met tafeltje,
terwijl nog veie andere cadeaux getui
genis aflegden van de sympathie, die de
heer Titema zich heeft verworven.
BINNENLAND.
Aan H. M. de Koningin-Re
gentes is het volgend adres gezonden
„Geeft met verschuldigden eerbied te
kennen het centraal bestuur van den
Nederlandschen Roomsch-Katholieken
Volksbond (goedgekeurd bij koninklijk
besluit van 29 September 1888 no. 19)
„dat het zich dankbaar herinnert het
vele goede, dat op voorstel van de Hooge
Regeering en in samenwerking met d«
Volksvertegenwoordiging reeds is tot
stand gekomen, waaronder vooral de wet
van 5 Mei 1889, regelende den arbeid
van vrouwen eD kinderen
„dat het tevens met genoegen heeft
kennis genomen van het Regeeringsant-
woord op Hoofdstuk IX der Staatsbe-
grooting, waarin het voornemen wordt
uitgedrukt, dat ook de verzekering van
werklieden tegen ongelukken zal worden
ter hand genomen, door een en ander
waardoor de erkenning is uitgesproken,
dat bescherming van den arbeid door
den Staat noodig ishet is dan ook
met het oog bierop, dat adressant zich
met eerbiedig verzoek tot Uwe Majes
teit richt met de bede, om deze be
scherming ook te willen uitstrekken tot
volwassen mannelyke arbeiders
„immers, uit de reeds verschenen ver.
s c h
47)
WALTER BESANT.
HOOFDSTUK XVI.
Toms terugkeer.
„Wel, goede hemel!" zeide Jem alsof hij zich plotseling iets
herinnerde, „zij is hier geweest hoe lang geleden? laat
eens zien, vier weken geleden ongeveer, on\ mij te vragen of
er nog hoop was omtrent uw leven. Ik kon haar die niet geven,
arm meisje Het was volstrekt onticodig, dat ik haar vertelde,
dat ik niet aan uw dood geloofde, vindt gij ook niet?"
„Zij is hier geweest bij u Hoe zag zij er uit vroeg Tom
met heesche stem."
„Zij zag er, voor zoover ik het kan beoordeelen, zeer goed
uit en zeer mooi. In diepen rouw, Tom, maar het stond haar
goed, en zij zag er zeer lief uit."
„Scheen zij, naar haar uiterlijk te oordeelen, in bekrompen
omstandigheden te verkeeren
„Daarvan heb ik niets bemerkt." Jem sloot zijne oogen,
opende ze toen weer en herhaalde deze beweging zeer snel ver
scheidene malen achtereen. „Zij zag er nu juist niet uit alsof
zij in het Park wilde gaan wandelen. Zij sprak er mij met geen
enkel woord over, dat zij in behoeftige omstandigheden ver
keerde, en wat zij zeide betrof slechts u."
„Arme KatharinaJem, gij hebt mij een plechtige gelofte
gedaan, toen ik wegging een zeer plechtige gelofte."
„Dat heb ik, beste vriend ja, dat heb ik. Wanneer ik maar
eenig spoor aan haar had kunnen ontdekken, dat zij in moei
lijkheden verkeerde, dan zou ik mijn laatsten stuiver met haar
gedeeld hebben om haar uit den nood te redden. Dat zou ik
stellig gedaan hebben, Tom."
„Ik dank u, Jem." Tom reikte hem de hand. „Dus zij sprak
er met u volstrekt niet over, dat zij in moeilijkheden ver
keerde
„Neen, met geen enkel woord."
„En toch is zij zeker bij u geweest, in de dagen, dat zij
Harley House heeft verlaten."
„Tom," zeide zijn neef op ernstigen toon, „ik hoop toch, dat
gij mij zult gelooven, als ik u zeg, dat ik die belofte nooit heb
vergeten."
„Daarvan ben ik overtuigd," zeide Tom.
„Ik heb die belofte nooit vergeten," vervolgde hij op meer
vertrouwelijken toon. (Deze verzekering was letterlijk waar, hij
had die belofte nooit uit zijn gedachte kunnen verbannen.) „Ik
geef u de verzekering, dat, zoodra de bewuste som uitbetaald
was, ik haar zou opgespooid hebben."
„Neen, gij zoudt, indien er nog wat overbleef, alles aan haar
hebben gegeven."
„Juist zoo. Ik weet de belofte nog zeer goed. Welnu, Tom,
die schuldvordering is nog niet uitbetaald. Ik heb al het moge
lijke gedaan om de erfgenamen van kapitein Harry Willoughby
op te sporen, maar alles tevergeefs."
Misschien had hij advertentiën laten plaatsen in de duistere
spelonken van Delphi of in de donkere spoorwegtunnels, om
dat zulke advertentiën natuurlijk door niemand worden gelezen.
„Wat betreft de vaste eigendommen van uw oom, Tom, ik
verzeker u, dat het een duivelsch werk is, om dien warboel uit
elkadr te pluizen, en ik geloof, dat het nog wel zes maanden
zal duren, alvorens alles in orde is. Er zal evenwel meer over
blijven, dan ik eerst had gedacht. Dit kan ik u nu reeds belo
ven, Tom. Nog al tamelijk wat, dat is zeker."
„O, ja!" riep Tom, zich plotseling iets herinnerende. „Watde
erfgenamen betreft, ik heb een verrassende ontdekking gedaan
een hoogst merkwaardige ontdekking."
Zijn neef verbleekte.
„Welke ontdekking, Tom."
„Ik heb de erfgename gevonden. Het is niemand anders dan
Katharina in eigen persoon, Jem; ik weet het zeker. Owan
neer ik dat geweten had voor dat ik wegging
„Is het mogelijk? Miss Capel zelf?"
„Zij heet Willoughby. Maar waar is zij
„Ik weet het niet, maar zij kan toch niet weg zijn. Zij zal de
