GEMENGD NIEUWS.
II FIlSTMAALfIJB.
Preditarlan der Nsd. Herv. Kerken.
Id de Kamer vaa Kooplias-
del te Londen is door sir George Baden
Powell een voordracht gehouden over
den nieuwen weg welken men wil
instellen om ziek van Engeland naar
het verre Oosten te begeven. De
stoomschepen zouden uit een haven in
het zuiden vertrekken en naar ÖalifaK
stoemen, waar de reizigers zich aan laad
zouden begeven om por spoor Canada
door te trekker*. Óp die wijze sou men
in tien dagen van Plymouth naar Von-
e>uver kut-.nen komeü. Laatstgenoemde
uitat?- z'.m de grepie haven worden voor
dr s; corn 7 sart op C'ioa en Japan.
Miss F r a n c h S hl d o a, de
dappere auusrikaanselie AMkareszig»
stor, is te Landen aangekomen en zal
te Napels scheep gaan naar het Zwarte
Werelddeel. Zij laat zich slechts verge
zellen door een© blanke vrouw, die
vroeger ziekeooppasseres was, en zal te
Zanzibar zestig negers en negerinnen iti
dienst n essen', .om haar dra&gstoel ei
haar bagage te vervoeren. Eerst gHat do
reis naar Morabases en vervolgens naar
Kilimaa Djaro.
Pet doel van Miss Sheldon is, de
afrikaansché inboorlingen en hunne
zeden ie bestudeeren. Hare 'oevindinge<f
zal zij later in een groot werk publi
ceer en.
Victor Berneau, alias Macé,
is nog* niet gevonden. In afwachting
vau zijn arrestatie, heeft de parijsebe
handelsrechtbank den oplichter in staat
van faillissement verklaard. In de brand
kaster. is vreemd genoeg nog
een waarde van 1,090,000 f'r. aan gelds
waardige- papieren gevonden.
De bank" keerde aan de inbrengers
van geiden een rente uit van 10 pet.
per maand, en zoo liepen er duizenden
in, vooral kleine renteniers, winkeliers
en werklieden. Een schoon maakster had
bij Macé 500 francs gedeponeerd en de
renter» laten staan, zcodat bet kapitaal
tje spoedig tot 2500 francs was aange
groeid. Zij nu had geen 6ehade, daar
zij haar g^d kort te vozen opgevraagd
en ontvangen bad. Ook andere crediteu
ren zijn er goed afgekomen, maar de
messten lieten hun geld staan en vroegen
er slechts van tijd tot tijd iets van
terug.
Berneau is een man van 40 jaren en
weduwnaar. Hij heeft een dochtertje van
13 jaren, dat bij haar grootmoeder werd
opgevoed.
Zéér. terecht merkt de Figaro naar
aanleiding van het gebeurde op, dat dit
weer een goede les is voor allen die naïef
genoog zijn ooi te geloovén, dat het
mogelijk is. 10 pet', per maand, dus 120
pet. per jaar, rente van een kapitaal uit
te keeren.
Nu Berneau weg is komen er van de
8Chuldeioehers brieven, die allen dezen
volzin bevatten „Ik dacht wel, dat het
niet laag zoo kon duren, maar.
Onder de door dec; bankier achterge
laten correspondenties vindt men blieven
van dezen inhoud: „Mijnheer, ik begrijp
zeer goed dat u eiet eeuwig zulke hooge
intresten kunt betalen. Alleen verzoek
ik u, om wanneer u vastraakt, mij uiijn
Wouter Willemse stond in de deur
van zijn koffiehuis, met zijn handen in
de zakken, zijn dik buikje waarover een
blinkende, stalen horlogeketting hing,
vooruitstekende. De zomerzon warmde
recut gezellig zij:-» kalen knikker en met
een Ueei pieEietig gezicht putte hij rook
wolkjes uit zya kort steenen pijpje. Hij
had zich nonchalant gekleed, maar bi
zonder mooi en kleurig een gefit: eepte
broek, een vest niet bruine ruiter. e« een
lichtblauwe das, alsmede de onberispe
lijke witheid van zijoe overhoradsmoa-
wen, bewezen dat het Zondag was.
Wouter voelde zich recht b'ehagelijk
in zijn Zondagsrust. Hij keek met wel
behagen naar zijne zes kippen, die met
kippendeftigheid voor het huia in het
zand wandelden, als menseben die zich
na een gced ontbijt ereis even gaan ver
treden. De groote huishond zat midden
op het pleintje, te vergenoegd in de
warme zon, oei de vogels te verjagen,
die om en langs hem heen hipten en
die alleen wegvlogen, wanneer hij zyo
kolossaleu bek opende om geweldig te
gapen. Wouter Willemee's jongste spruit,
die drie jaar oud was, vermaakte zich
kostelijk met een hoop zand, die hij nu
en dan begoot met wat water uit een
gietertje, om daarna met een ernstig ge
zicht in die moreige pap te gaan klis
teren en de brij van zyne kleine, roode
handjes over te brengen op zyn ge
zichtje. De geheele omgeving getuigde
van de rust en de kalmte, die bij een
Zondag moeten beboeren.
Maar geen van die levende wezens
had zijn rust zoo verdiend als WoHter
zelf. Niet omdat hy in de week zoo bi
zonder hard werkte, want zijn koffiehuis
lokte maar weinige bezoekers uit het
stadje zelf en vreemdelingen kwamen
er niet vaak maar bjj had pas een
Zaterdag echter den rug, en dat was
voor hem de moeilykste dag van de heele
week. Dan kwamen de kwitantie a en
wit3els, twee sooitea van papier waarop
kapitaal terug te geven. Ik zal er aan
niemand iets van zeggen."
Deze schuldeisehers, zal men zeggen,
waren aan den bankier gewaagd.
Tijdens bet carnaval te
Seraing- is een ackttieu-jarij? meisje
aldaar, dat met haar verloofde ea haar
zuster in een deuropening naar een op
tocht stond te kijken, door een voorbij
gaand masker met een revelver dood
geschoten.
Aan het geneesmiddel
van d r. Koch is thans de ofécieele
naam tuberculine gegeven.
Naar aanleiding v a d een
langdurige conferentie, welke keizer
Wiluela» dezer dagen gehad beeft met
generaal Von Caprivi en den minister
van Justitie, wordt te Berlijn vermoed,
dat men maatregelen tegen de Ham
burger Naclvriehten, Bismarck's orgaan,
voorbereidt.
Ook van andere zijde wordt gemeld,
dat ia de duitsche hoofdstad opzienba
rende dingen te verwachten zijn met
betrekking tot den ex-kanselier.
Van den onlangs gestorven
koning1 der Sandwicheilanden, Kala
hari I, wordt eeu vermakelijk voorval
verhaald, hetwelk tijdens zyn verblijf te
Weenen voorviel. Wenschende ook met
den vroolijkea kant der europeeeübe be
schaving bekend te worden, verliet de
konieg na vaa de twee oostenrijkache
generaals, die hem door den keizer ge
durende zijn verblyf aldaar waren toe
gevoegd, afscheid genomen te hebben,
het „hotel Imperial". Ras wipte Kala-
kaua in een rijtuig en beval den koet
sier naar het derde koffiehuis in den
„Prater" te ryden. Daar werd, bij vrij
entree, gedanet, en de everzeesche koning
ging in een loge om het schouwspel
gade te slaan. In den hezinne bleef
Kalakaua rustig zitten, maar toen het
vrij gemengde damespubliek vaa zijne
aanwezigheid de lucht kreeg, ontbrak
het niet aan pogingen om de aandacht
van den koning tot zich te trekken.
Toevallig was naast zijne loge een jonge
vrouw gezeten, die wat er.gelseh kon en
die het doer 'a konings begeleider aange
boden glas champagne niet versmaadde.
Kalakaua, op haar opmerkaaam gemaakt,
verzocht, deze „fesche Wienerin" by hem
in de loge te komen, wat voor zijn ge
volg het teoken was om den beheerscher
van Hawai met zijne nieuwe kennis
nlleen te laten. Natuurlijk viel dat „'-ê'e
k têto" zeer in het oog, wat voer alle
bloemenmeisjes eene reden was ©ca haar
geurende koopwaren den galanten koning
te koop aan te bieden. I)e koning kwam
zichtbaar in steeds betere luim, en op
eens zag bet verbaasde publiek koning
Kalakaua, met de jonge dame aan den
arm, de loge verlaten en de zaal bin
nentreden, waarbij de bezitter van het
„café chantant" Ronacher en de dans
meester Rabensteiner de „honneulrs"
waarnamen en de noodige inlichtingen
gaven, tot groot vermaak van het tal
rijke publiek, dat op zij ging en ruimte
maakte. Maar het zou nog grappiger
worde-*, want eensklaps greep de koning
zgne dame om het midden en wierp eich
met haar in het dansgewoel. Eea alge
meen hoera ging door de zaal, welke
Wouter volstrekt Diet gesteld was, want
er waren er nogal veel op zijn naam in
de wereld e-n die werden hem juist ge
presenteerd, als hy volstrekt geen kans
zag, om ze in te wisselen voor papier
of specie. Ik moet er bii zeggen, dat die
toestand ongeveer permanent bij hem
heersehte, daar hij over geld dat bij in
December hoopte te ontvangen, gewoon
lijk al in Juli dGor accepten aau zijn
huisheer, bakker en 6lager (de lastigste
fichulóeisehers van do wereld) had be
schikt.
Den voorgaanden Zaterdag was Wou
ter zooals zijue gewoonte was, Zaterdag
morgen te tien uur uit wandelen ge
gaan. Meestal kwaua hij dan niet
weer voor 's middags 2 uur thuis en
liet zijn vrouw de minder beleefde uit
drukkingen van de schuldeisehers die
met hunne kwitantiën kwamen, maar
opslikken. Als het slecht weer was, kon
die wandeling niet heel plezierig heeten,
maar hij moest wel, want de deurwaar
ders die hem dikwijls met een bezoek
vereerden, waren wel zoo vrij om het
huis zoo eens door te loopen, wanneer
zijn vrouw zei dat hij niet thuis was.
Maar den vorigen Zaterdag vond hij
toen hij, d©*rnat van een ferme regen
bui, thuiskwam, eea man die hem een
kwitantie voor geleverde gordijnen en
tapijten voorhield, dateerende van drie
jaar her, en groot honderd en dertig
gulden. De man was zoo lastig, dat
Wouter hem met een tiengulden op af
betaling, inderhaast bijeengeschraapt uit
alle laadjes en pertemonnaies in huis,
had moeten tevreden stellen. Dadelijk
daarop was de slager gekomen met
vleesch voor dien middag, a contant
zooals de afspraak was. Toen Wouter
zA dat hij nog maar elf centen in huis
had, was de slagersjongen woedend ge
worden en had hem uitgedaagd om eens
buiten te komen, en eerst toen Wouters
groote hond met een slaperigen kop
kwam aanwandelen en met een kwaad
gebrom zyne scherpe, witte tanden liet
kijken, was de slagersknecht afgedeinsd.
Na zooveel emoties was de Zondags-
ru8fc welverdiend en Wouser genoot er
dan ook van en ademde de heerlyke
teekenen van goedkeuring door den ko
ning met eene allerbeleefdste buiging
werden beantwoord, waarop het niet lang
duurde of hij was de eenige danser.
Daarna begaf de koning zieh weer in
zijne loge, maar nauwelijks begon de
kapel meester met een wals van Strauss
of Z. M. verscheen weer in de zaal en
engageerde eene nieuwe danseres. Geen
wonder dat aau de pret van het publiek
geen eiade kwam, dat voortdurend „hoch
Kalakaua!" riep.
Door die bewijzen van sympathie
zichtbaar gevleid, bleef de koning is de
zaol en beBtelde evenals elk gewoon
sterveling zyn bier. Ook aan de cotillon
uit de Cloches de Corneville" nam
Kalakaua deel, en het juffertje tegenover
wie hij de voorgeschreven buiging maakte,
was rood van plezier over de haar we
dervaren eer. Dit ging zoo den nacht
door en de zon begon zieh reeds in het
Oosten te verfcoonen, toen Kalakaua het
lokaal verliet en naar zyn betel terug
reed. Oagelukkig spraken de bladen van
zijn nachtelijke avontuur, wat voor den
koning zeer onaangename gevolgen heeft
gehad. Want de keizer, die hem tot
dusver als ecu souverein behandeld had,
maakte aan al de hem geschonken eer
bewijzen een eind en beval dat de
schildwaehtt-n voor het hotel zouden
worden ingetrokken. Tengevolge daar
van zonden alle personen, die- de Kame-
hameha-orde hadden ontvangen, de orde-
teekenen aan Kalakaua terug, en voor
den jovialen koning bleef niets anders
over dan zoo spoedig mogelijk Weenen
te verlaten.
In de mijnen -van Siberië.
Eea Amerikaanseh robben vanger,
kapiteia Marris, geeft het volgende
verschrikkelijke verhaal van den myn-
arbeid in Siberië,
Kapiteia Marris was gezagvoerder
van den schoener „Helena," een vaar
tuig, dat in het rusaisehe gedeelte vaa
de Behringzee op de robbenvangst uit was,
bemaad met vier Amerikanen en twee-
en-twintig Jap&ceezen. De vangst was
zeer gelukkig geweest en juist wilden
ze met eene belangryke ladiag zeehon
denvel naar Yokohama gaan. toen zy
werden overvallen door een russisch
oorlogschip en opgebracht naar Vladi-
woetock, waar de kapitein en de be
manning werden veroordeeld wegens
schending der visscherij wetten tot drie
jaren dwangarbeid in de Siberische my-
nen.
Kapitein Marris beschrijft dieu arbeid
als eene verschrikkelijke siraf'. Elke
man was verplicht vijt karrevraehten
kolen 's daags te rijden voor hy etea
kreeg en bleef hij in gebreke, dan werd
hij zwaar gestraft, Kapitein Marris was
aau eea Poobch gevangene vastgeklon
ken. Na drie maanden kwam de Pool
te sterven en vier dagen lang moest de
kapitein werken met het lijk aan zijn
lichaam verbonden, zoodat hij het dub
bele rantsoen kelen moest leveren, voor
den doodeu Pool bb voor zichzelven.
Nadat er niemand kwam opdagen om
hem van hel lijk te verlossen, sneed
hij het in tweeën ea zend de beide helf
ten met zijne kolen mee af. Men nam
niet veel notitie van dit sterfgeval. Alleen
zomerlucht in en de blauwe rookwolk
jes uit met een zoo vreedzaam gemoed,
alsof er nooit weer een Zaterdag in de
week zou komen.
Op eeus veranderde het tooneel. De
kippen vlogen kakelend den hoek van
het huis om, met kleine vliegsprocgen,
de houd stond op en begon te blaften,
het kleine kind ging erbarmelijk huilen
en Wouter zelf zei iets heel ieelij ks, dat
men in een beschaafd gezelschap niet
hoort, en ging sis de wir d rechtsomkeert
naar de trap, die midden in het lokaal
stond en de toegang naar bovea was.
In de deur verscheen een zwarte ge
daante met een hoogen hoed op en een
dikken stok in de hand.
„Hela Willemse," zei de gedaante,
„waar ga je naar toe, man?"
'tls Zondag", bremde Wouter eu bleef
halvgrwege op de trap staaD, nu hij
toch ontdekt was.
„Ja, «at weet ik ook wel. Dacht je,
dat ik een exploot kwam doea vooreen
van je scholdéisehers Foei, wat denk
je wol Op ZondagKom er maar af,
ik kom met iets anders, iets beters
Weg duivelsche hond, of ik zal je..."
Tiras was naar de deur komen slen
teren en scheen den bezoeker in de bee-
nen te willen bijten. „Jaag dien hond
tooh weg riep deze boos en ietwat
angstig. „ÜutvaDg jij je klanten altijd zoo
vriendelijk?"
„Nee, alleen deurwaarders," zei Wou
ter, die de zaak Diet vertrouwde, maar
toch naar beneden kwam. „Hier Tiras
Ik dacht, dat je kwam voor die zaak
van Hilkenaar, die mij de meubelen heeft
geleverd."
„Ik kom vandaag niet als deurwaar
der, maar als klaDt," zei de bezoeker.
„Als klant! Och kom!" zei Wouters
ODgeUovig.
'„tls toch waar. Wat zou je ervan
zeggen, als ik je een lekker dioer be
stelde voor twintig personen
„Hè?"
„Een lekker dineF voor twintig per
sonen
„Je houdt me voor den gek."
Weaenlyk niet. 't Mag wel wat goeds
wezea ook. Tien gulden het «auvert mag
werd Marris ontslagen van den ketting,
waarmee men hem aan den ongelukkige
had vastgemaakt.
Na den dood van den Pool zag hij
geen levend wezen meer, tot hy, na drie
jaren gevang,enisschap, iemand zag afda
len, die hem kwam berichten, dat hij
ontslagen zou worden. Inderdaad her
kreeg hy zijne vrijheid. Wat er van
zyne kameraden is terechtgekomen,
weet kapitein Marris nietmisschien
zijn zij in de mijn gestorven.
Een fi n a n c i e e 1 schandaal,
dat zeker eeaig in zijn soort genoemd
aaoet worden, houdt op het oogeablik te
New-York do algemeene aaadach; bezig.
Eeoigea tijd geleden vormde zich, onder
den naam van „Whiskey Trust", een
syndicaat, dat zich meester wilde maken
van de geheele whiskey-productie, tee-
eiude den prijs van het artikel ta ver-
hoogea. Tot heden mislukte echter die
toeleg, daar verscheidene destiiléerderijen
niet wilden toetreden. Thans is door de
politie ontdekt, dat het syndicaat, of liever
de secretaris daarvan, zekere Gibson, een
misdadig plan had opgevat om toch het
beoogde doel te bereiken. Hij wilde na
melijk alle destillesrderyen, die weiger-
aehiig bleven, door middel van dynamiet
in de lucht doen vliegen. Roeds was hy
begoanen met een zekeren Dewar, nog
wel een ambtenaar der regeering, om te
koepen, wiea hij ruim 50,000 gulden
bood, wanneer hij de destilleerderij der
firma Schuffelt te Chicago ia de lucht
deed vliegen. Was dit helsehe plan tot
uitvoering gekomen, dan zouden Diet al
leen honderden werklieden omgekomen,
maar ook Dewar zelf verongelukt en met
hem alle sporen der misdaad verdwenen
zijn. Dit was de toeleg van Gibson, maar
Dewar bezon zich op het laatste oogen-
blik en gaf de zaak aan.
De Whiskey Trust was gevormd met
een kapitaal van 30 millioea dollar.
mASKtEEftlQHTEfc.
id/TKKti/iM 14 Fébr.
l.-c pnjzen (lor Aardappelen waron aio vai§t:
t r. Doklc. Jammen f3.60 a 4.id. Franeker
14.-- a 4.60, Geld. Blauwe fÜ.-- a 0.- dito
kralen 10.i 0.?rais. Hambmt;era f4 50
a 5. Katwijker Zand i 0.-- a 0.Hillegom-
ino" Zaad f 0.a 0. Haarlemmer Zand f 0.
i 0. Andijker .Walsjes 0.-- a 0:Zeeuw
se); aipifbo;>e juiuf fi.-- a 6.50, idem Flak-
K.-c.ac..t n.i.ji,en f 0.a 0.— idem Blauwe
1 - - a 0.- aden pei dieet.
lufiiDZNIS'Tobr. Aangevoerd 17 partijen.
Goudsslie Kaas fla 2>,Derby l'.-- a
- Leidsche, do 150 kilo f a JEdammer Kaas
2e kwal. f U,a 0,
Lm oen, 13 Febr. Do aanvoer cn prijzen tei
Veemarkt van heden waren als volgt; 22 Stieren
69 a j 95, ij vette Ossen en ivoeieu f 145
280 of f 0,53 a 0,76 per Kg., 7$ Vare xd. f 86
I 2S5, 0 tiraskalveren f a I 9 vette id.
f46 a 76 of f 0,7Tr a 0,95 per Kg., 69 nuchtere
id. f 6,-a 13,60 liU >ette Schapen f 18 a 28,
oi 10,*-5 a 0,5 i per Kg., 45 weide do. 14,
a 2i,—O Lammeren f 0, - a 0, 52
magere Varkens f iS a 2d, 116 Biggen f 3.50 e
14,— 3 Baarden f 24 a 40, i52 Kalf-en
Melkkoeien f 1 5 a 260.
ScunuiAM, 14 Febr Moutwijn f 10 Jeuo»or
.6.50, Anist. Proef 16 75
ik bestedeD. Lijkt je dat
„Ik geloof er nog niemendal van", zei
Willemse, maar hy kwam toch wat
dichterbij.
„Wat ben jij slecht van vertrouwen.
Ik zal je eens wat zeggen. Onze veree-
niüiDg van deurwaarders in de provincie
viert aanstaanden Woensdag haar 25jarig
bestaan. Dat willen we vieren met
een lekker dineetje. Jij bent immers
vroeger kok geweest in de stad
„Dat zou ik denken!" antwoordde
W uuter troLech. „Daar waren er niet veel
die het me verbeterden."
„Ja, dat wisten we wel. Nu dan, je
moet weten dat ik penningmeester van
de vereeniging bea en ik kom je vragen
of jy dat dineetje klaar wilt aaken,
aanstaanden Woensdag vijf uur."
„Ia het gemeend vroeg Wouter nog.
„Ja zeker. Wat drommel, geloof je me
nu nog niet
„Goed dan. Wat is de menu?"
„Die zullen we samen opmaken. La
ten we er maar eens bij gaan zitten,
hè
Ze namen tegenover elkaar plaats.
„Een glaasje cognac vroeg Wou
ter.
„Wel ja," zei de deurwaarder. „Steek
een sigaartje op
„Dat sla ik niet af." Bijeen cognacje
em een sigaar zaten dus de twee de me
nu voor den feestmaaltijd op te makeD.
Wouter vond aat de namen bepaald in
het fransch erop gezet moesten worden,
hollandsch stond niet voor een goede
menu.
Zijn bezoeker had er vrede mee, wan
neer de kost er maar niet minder om
was.
Na een halfuur pratoDS, waarin Wou
ter veel fransche kunsttermen gebruikt had
met een zwier als van den besten parij-
schon fornuisartist, was er een menu
samengesteld, dat zooals Wouter later
t«l zijn vrouw zei „goed genoeg was
v«or een prins, laat staan voor een
deurwaarder!"
„Tien gulden het couvert, behalve de
wyn. „'t Was goed," zei de klant, „de
kas kon 't wel Iyden" ea hy voegdo
erby: „Mag ik au een bewijsje van je
TH HAAKLïi vi,
op ZONDAG 15 Febr. 1891.
Grf'OCf K rr
Voormiddag 10 no dr. K. Barger, pred. te
Amsterdam. (To >r S-.J „(M
Nam. 2 ure, Bax, pré. t liiarlemmermeer.
's Avonds 6 ure, Mo-O
8e Lijdenstekst.
Maandagavond 7j un, 39*tr openbare vergade
ring vau het Hulp Zrndf ia .-genootschap -Dè
liefde -ran Christ 15 r'.nirton met medewerking
van de Zan* ereeiuging «Hallelujah" Verslag
door den directeur da. Knottenbelt. Feestrede
door ds. C. J. .Lammeruk, pred. te Sefxevenin-
gea. Vrije toegang en cje plaitseu.
iVisuite erk.
Voorm. 10 ure, Hoog.
5e Lijdenstekst.
J inx Kerk.
Voorm. 10 ure, II. Th. Barbas,
prod, te Vreeland.
Woensdagavond 7 ure, Knotten bilt.
fle Lij.lcnsteks'.
Bakemsjser K«r*>
(Voor ilo Kin deren.)
Voorm. 10 ure, Faber,
g' j da d 1 e 11 s ton der w ijzer.
WaaUcfti- Kerk.
Fas de servio-..
Christelijk :'<rr>n*trde GJ:/ie.;<*Ce
Gedempte Ondr G-a'-Ht.
Voorm. 10 ure, 's Avonds 5 ure, Muider.
VVoeudagavond 8 ure, Mulder.
Klein Hei!ig>a:;tl.
Voorm. 10 ure, 's Avonds nre. Schotel.
Donderdagavond 7% ure, Schotel.
Lutherse kt Kerk.
Voorm. 10 nre, Poo'msn.
's Avonds 6 nre, Mees.
Donderdagavond 8 ure, Mees.
Lijdenspredikiug.
Kerk der Vs'-eexigde Doopsgezinden.
Voorm. 10 ure, Hesta.
s Avonds 6 ure, L. ven Cleef,
Doopsgez. Pred. te Aalsmeer.
Remtnstrantsche Kei».
Voorm. 10 ure, Tideman.
Donderdag 1?% nre, Tideman.
Hu wel ij ksinwijding.
Met medewerking van liet Ztngkoor.
Kerk der Brosderyemeame.
Voorm. 10 ure, Weiss.
Donderdagavoud 8 ure, Weiss.
Neorderkerk Bidderstraat
Nederd. Geref. Geut. (doleerendo).
Voorin. 10 ure, 's Av. 6 ure, J. Langhout.
Woensdagavoud 8 ure, da. J. Langhout.
Chr. bewaarschool Lange Heerenvest.
Geen Bijbollezing.
Lokaal in de OranfesPratet.
Dinadagav. 8 ure, Swaan. Bijbellezing.
Nederd. Herv. Kerk.
BSenmelMroek.
Voorm. 10 ure: J. van Loenen Martinet.
Pred. te Saodpoort.
BererwHk*
Voo-ra. 10 ure. C. Boon.
Evany, tutherscha Kerk.
Voorm. 10 nre, K. A., Gonlag.
Doopsgezinde Kerk.
Voorm. 10 ure, J. Sep 51.
Voorm. 10 ure, J. M. Bnethlage.
Prrd. te Amsterdam.
Doopsbediening-
IBcemsieflie.
Voorm 10 ure, J. Kuylxnan.
Hftllenom.
Voorm 10 ure, M. BuohH F'est.
Voorm. 10 ure, geen dienst.
Nem. 2 ure, J. vau Loenen Martiuet.
^luaarndam.
Voorm. 10 n-e. H. J. Borgsmu.
Teftaen.
Voorm. 10 ure, II. VVaardenburg.
Kantfvoert.
Voorm. 5% ure, B. J. S«aan,
Pred. te Haarlem.
kebben
„Een bewijsje
„Ja, eene verklaring, dat je ons zult
leveren een goed toebereid, smakelijk
diDer, bestaande uit „Potage k la tortue
enz., zooals we zooeven ds mena hebben
opgematikt?"
Willemse hield niet erg van bewijsjes
teekenen. „Waar is dat voor noodig?"
vroeg hij.
„Ocft, 't gant in onze vereeniging
nogal officieel toe, zie je, 't is maar om
me te verantwoorden teger.over de an
dere ledeD. Wat kan hot jou schelen, je
bent toch niei bang, dat er iets aan
brandt of bed*rft
„Aanbranden!" zei Wouter met onbe
schrijflijke minachtïrg. „BedervenSchryf
het ding maar even."
En nadat dc deurwaarder met een
stijve, duidelyke hand de verklaring had
geschreven, zotte Wouter er zijn naam
onder met een grooten inktvlek er
naast.
„Zoo, dat is iu orde," zei de deur
der en stond op om heen to gaan, maar
opeens bezon hy zich eo haalde zijn
portemonuaie uil. „Ik moet j« dat cog
nacje nog betalen",
„Nee, dat heb ik je gepresenteerd."
„Ja, bra... maar ik wou het je liever
maar betalen
„Zooals je wilt," zei do kastelein en
gat voor het kwartje dat hy kreeg, het
eenige dubbeltje dat er in huis was,
terug. Nu was hij ten minste zes en
twintig centen rijk, maar 't hinderde hem
toch dat de deurwaarder dat glaasje cog-
Dac niet van hem had willen aannemen.
Terwijl Wouter naar zijn vrouw ging,
om haar met het buitenkaasje bekend te
maken, ging Grashek de deurwaarder
de straal op en mompelde
„Ik kon dat cognacje toch niet aan
nemen Neen, daar zou ik me over
geschaamd hebben, 't Is al hard genoeg
voor den armen kerel
Maar toen kwam er een sluwe glim
lach op zijn gezicht en liep hij verder,
met jolige passen, alsof hij groote pret had.
L. M.
{Wordt vervolgd.)
