NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
De Schat van den Hadjah.
8e Jaargang.
Vrijdag 20 Maart 1891.,
Ho. 2366
ABOK KEM ENTSPKIJS
A i) VERTEN TI EN:
STADSlfED WS.
Concert „Vereenïging".
FEUILLETON.
HAARLEMS
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers. 0,05.
Dit blad verschynt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bnrean: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
-=V\
jn?
ölSSè
m
Wj/±)
'-S
S~
van 1—5 regels 50 Cents; iedere, regel meer 10Cent*.
Grocte letters Daar plaatsruimte.
Bij Atoonenient aanzienlijk rabat.
Atonnomoaten en Advertcutiëc worden aangenomen door
onze agenten en door alle toektandelaren en conrantiers.
Birecteuren-Uitgevere J. C. PEEREBOOM ea J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Cëneiate de Fublioitè Etrangire G. L. HAVBB if Co., JOHN F. JONF8Sr.cc., Fargi 31iw Faubourg Montmartre.
Haarlem 19 Maart 1891.
s te Utrecht met goed
gevolg het theoretieeh gedeelte van het
apothekersexamen afgelegd deor den
heer J. W. van Eek, geboortig uit
Haarlem.
Hedenmiddag had op de begraafplaats
aan den Sehoterweg weder een treffende
plechtigheid plaats. Het stoffelijk over
schot van J. Piels, gedurende twee en veer
tig jaren in dienst der schutterij alhier,
werd aan den schoot der aard toever
trouwd. Door een aantal onderofficieren
der d.d. schutterij werd hij naar ego
laatste rustplaats vergezeld, terwijl offi
cieren., ala slippendragers fungeerden.
Bij de geopende groeve herdacht mr. W.
Jager Gerlings, majoor-commaisdant, den
overledene als een- hekwaam en yverig
lid van de schuttel ij, die hij 42 achter
eenvolgende jaren had gediend, als een
voorbeeld voor de jongeren, steeds doer
zijn goed voorgaan het kader aanvu
rende.
De heer J. D. Bloemen, uit Arnhem,
schoonzoon van den overledene, bedankte
de aanwezigen voor de laatste eer aan
den overledene bewezen..
De directie van den Schouwburg
alhier, ontving Woensdagavond een tele
gram van den heer de Groot, dat het
onmogelijk was Donderdagavond hier
,/de Stomme vaa Portici" te geven,
maar men in de plaats daarvan //Car
men" zou opvoeren. Moge het voor velen
eene teleurstelling zyo, //Carmen" is en
blijft altijd een schoone en beminde
opera, die mot zangers als Albers oa
echtgenoote zeker ook nu weer vela
opera-licfhebhera zal trekken.
Het concert, Woensdagavond door het
Gemeentelijk Muziekkorps in de soc.
z/Vereeniging" gegeven, mag in zeker
opzicht merkwaardig worden geheeten.
Men heeft hier weder de vorderingen
kunnen constateeren van de leden van
dit korps en de degelyke leiding van
don directeur, den heer Kriens.
Vele der moeilijkste werken onzer
classici werden vertolkt, het programma
bevatte uitsluitend werkea van beroemde
meesters. Waar nog zekere tekortko
mingen in het ensemble vielen te con
stateeren, mag dit grootendeels niet op
rekening der uitvoerenden worden ge
steld, maar wel aan de nog dunne bezet
ting van enkele, parijer», waarvan de
representanten dan genoodzaakt zijn zich
zoo buitengewoon iu te spannen als
bij een naar den eisch bezet orkest zel
den voorkomt. Zoo hadden de eerste
violen somtijds een zware taak tegenover
de meer gevulde koperbezetting, waar
door sentiment ea nuanoeering vaak ten
ofrer werden gebracht, dit was o. a. bet
geval in het „Capriccio en Fuga aas
den naehgelassenen Werken", van Men
delssohn. Het stuk boeide daardoor wei-
Dig en vau de eigenaardige Fuga kwam
weinig terecht.
Het was een jagen van de eerste
vielen, om het snelle tempo by te houdan,
dat het ee« aard had on veleu der uit
voerenden ea d8r muziekkenners io de
zaal zullen ondervonden hebben wat het
zeggen wil, deze toonsoheppiog naar eisch
tot haar recht te brengen. Het daarop
volgende nummer willen wij ook niet stil
zwijgend voorbijgaanhet was Mozarts
4e Symphonie. Ofschoon ook hier een
geduchte geoefendheid merkbaar vras
gingen de finesses weder verloren door
genoemd euvelvolslagen afwezigheid van
sentiment. Het was een pêle-mdle van
kunstige passages, die ons koud liet;
waar was de vivaciteit in het allegro
vivace waar het zangerige in het andante
cantabile, waar het hoog vroolijke in de
finale Yoelden de uitvoerenden hier wel
goed wat zij speelden Het spijt ons
dit niet te kannen constateeren, maar
wel dat de remedie van de kwaal r.iet
ver te zoeken is. Zij zelveo zullen die
bij voortgezette studie «g ia ernstig na
denken over de bedeeling van den com
ponist wel vinden. De uitvoerenden
moeten gevoele* wat zij spelen dat
brengt de beste directeur er niet ia. Dat
het den meesten aan gevosl zou ontbreken,1
gelooven wy nimmer. Te vaak gaven zy
blijken van het tegendeel.
Meer gelegenheid tot het opmerken
van de goede eigenschappen van hot
orkest gaf ons het tweede gedeelte, dat
aan Wagner was gewijd.
In de „Favoritstücko aus Lehengris"
viel veel schoons te bewonderen, reeds
vroeger trof ons de schoone uitvoering
van dit nummer. De „Introduction und
Gebet aus Rienzi" was mede in vole
opzichten schoon te noemen. Er werd
veel kraeht ontwikkeld. Het koper,
vooral de hoorn, viel te roemen.
Met de zeer eigenaardige fantasie uit
„Tannb&user", waarin vele schoone mo
menten voorkwamen, werd dit klaseieke
concert, het eerste, dat ons muziekkorps
sedert hare oprichting gaf, besloten en
wij hebben alle reden het bestuur der
„Vereeniging" dank te brengen voor het
genotene, ofschoon wij den heer Kriens
en den zynen toch niet den raad willen
onthouden„Eile mit Weilen I"
De commissaris van politie alhier,
verzoekt opsporing en inbeslagneming
I van
Zee zilveren eetlepels gemerkt J. H.
o? J. B., een zilveren 'aartmes met dito
vork, en een zilveren gerabervork met
broeden steel, beboerende tot de voor
werpen door middel van braak ont
vreemd ten huize van den heer G. A.
A. Middelbe'rg, alhier.
0Palels vau JostiUe.
r v%rreeedlgsements-Reeh(baut«.
Terecht staat heden P. C. M. Walter,
25 jaar, zonder beroop', geboren te Am
sterdam, tbscs gedetineerd in het Huis
van Bewaring, ter zake dat hy tujschea
8 en 26 Nov, 1889 te Haarlem, met
het doel zich langs bedriegelijken weg
te bevrijden van de verplichting tot be
taling eoner som van f 82 20, die hy
voor aan hem geleverde goederen schuldig
was aan do firma Becker en Henckell
te Renatcheid in Pruisen, op do keer
zijde van een hem door die firma tor
acceptatie toegezonden op de oodertee-
keniag na geheel ingevulden wissel
brief groot f 82 20, betaalbaar 15 Febr.
1890, nadat dia door hem beklaagde op
de voorzijde van eone acceptatie was
vooTsden, val schel f'.J vterwjjl die wissel
in werkelijkheid ndch geëndosseerd, noch
betaald was, heeft gesteld
lo. bij wijze vaa endossement de woor
den voor ons aan dea heer W. Grebe
en daaronder eene nabootsing van de
handteekening van een der{ leden der
firma Becker en Henokell.
2o. by wijze van voldaanteekening de
handteekening W. Grebe, alles met het
oogmerk om deze alzoo van een valsch
endossement en van eene valsche kwijting
voerzienen geacoepteerden wissel, als eoht
en onvervalacht te gebruiken.
b. dat by daarna van dit alzoo door
heta valschelijk opgemaakt stuk, opzette
lijk heeft gebruik gemaakt, als ware het
acht en onvervalscht.
Beklaagde heeft van 1885 tot 1886
eene militaire gevangenisstraf van een
jaar en zes maanden eenzame opsluiting
ondergaan, ter zake van desertie, gepaard
mot ontvreemding van eens anders goed
uit de kazerno en hot zoek doen geraken
van kleine equipementstukken.
Walter is eenigen tijd bediende ge-
woest by den heer Poortman, makelaar
alhier, maar den 2den Juni j 1. door hem
Op eene vraag van den officier van
justitie, jhr. mr. A. J. Rethaan Macaré,
antwoordt de getuige, dat beklaagde in
het bezit was van een flesckje botend
vocht, waarmee geschreven schrift kon
worden weggemaakt, maar dat nader
hand gele vlekken naliet.
Kort voor het vertrek van beklaagde
is een brief vermist, geadresseerd naar
Utrecht en dien be klaagde op het post
kantoor m$est bezorgen. In dien brief
was door den heer Poortman zelf ge-
eloten een bedrag van ƒ1025.
Beklaagde kreeg f 3.per week, en
leefde overigens van de huur van een
huis, die circa ƒ800.bedreag.
Ook de bediende Piet verklaart, dat
beklaagde een flsschje vocht had, waar
mee hy geschreven schrift onleesbaar
kon maken.
Als deskundigen treden op de heeren
F. Allan en R. Luyt8c. Dezen verklaren,
dat de handtoekening op den wissel niet
van een der firmanten is, maar geschre
ven door beklaagde.
Beklaagde ontkent. Hij beweert, dat
by den geaeoeptesrden wissel aan de
trekkers teruggezonden heeft en dat
daarna een Duitscker hem den wissel
heeft aangeboden en hy beklaagde dien
heeft betaald.
Na eene pauze nam de officier van
justitie het woord. Spreker acht het
verhaal dat beklaagde doet, onwaarschijn
lijk en onwaar. Hij zou den wissel ge
accepteerd hebben teruggezonden. Die
brief was echter niet in Remscheid ge
komen, noch als ODbostelbaar aan bet
postkantoor alhier teruggekeerd. Hij moet
dus op de post verloren zijn geraakt,
en in handen zyn gekomen vaii een
Duitsoher, dien niemand gezien heeft
dan beklaagde zelf. Deze zou hem toen
den wissel weer hebben aangeboden, met
20 percent korting, voorgevende dat de
firma Becker Henckell in groote geld
verlegenheid was.
Vreemd is het ook, dat die Duitscher
er geen duitsch, maar een hollandsch
endossement op heeft geplaatst.
Beklaagde is toen met don wissel naar
de politie gegaan en heeft een derde van
oplichting beschuldigd. Eerst dacht men,
dat zijn verhaal wel mogelijk kon zijn,
maar naderhand viel er eeD ongunstiger
licht op zijn persoon. Hij is in Frankrijk
geweest, en er is een klacht ingekomen
van eece firma te Bordeaux, aan wie
door den makelaar Poortman van uit Parijs
geld werd gevraagd. De Irma, die den
heer P. kende, voldeed daaraan, maar
het bleek later oplichterij te zijn. De
heer Poortman was toen niet eens te
Parijs en in de brieven en telegrammen
gezonden naar Bordeau*, heeft hij de
hand van zijn voormaligen klerk meenen
te herkennen.
De eigenaardigheden van beklaagde's
schrift hebben twee deskundigen
geheel in het achterschrift op den wissel
teruggevonden. Merkwaardig is ook, dat
toen hun rapport hem bekend was, hij
bij een dictee dat zij hem cpgaveD, ge
tracht heeft al de eigenaardigheid van
zijn schrift te verbergen. Alleen de letter
z heeft hij niet gewijzigd, daar daarvan
in het rapport geen sprake was. Deze
letter nu verraadt zeer markant de
overeenkomst.
Wellicht zou de Reohtbank nog een
scheikundig onderzoek kunnen gelasten
van het papier ea de inkt.
Daar de vier elementen, noodig voor
eene veroerdeeliDg op art. 225 en 226 aan
wezig zyn, requireerfc spreker de veroor
deeling van den bekl. tot eene gevan
genisstraf van 2 jaar, met 4 jaar ont
zetting van de rechten bedoeld in art.
28 W. van K.
De ambtshalve toegevoegde verdediger
mr. H. J. D. D. Enschedé merkt op, dat
men het dienstmeisje gelooven moet, waar
het verzekert een brief naar Remscheid
in de bus te hebben geworpen. Zelfs
aannemende dat de wissel or niet inzat,
moet men vragen Waar is de brief
gebleven
Bet verbaast den verdediger, dat men
de politie te Amsterdam niet een onder
zoek heeft laten instellen naar de aldaar
wonende Grebe's. Er wonen niet minder
dan 4, die den naam W. Grebe dragen,
ec twee Greebe's met twee e's.
Met gelijkenis van schrift kan men
niet te voorzichtig zijd. Ik heb den wissel
gelegd naast een handschrift van onzen
geachten substituut-griffier en ben ver
baasd geweest over de groote overeen
komst. Elks schrift lijk* o* da*, van een
ander. Ik vertrouw, dat op zulk* een
lossen grond de Rechtbank iemand niet
zal veroordeelen en leg ter vergelijking
over een stuk, docr den beklaagde ge
schreven voor mij, zjja rerdediger, een
stuk dat zijno verdediging bevat.
Het doet my genoegen, dat de des
kundigen verklaren, dat zy het bijtend
vooht(loog) op het schrift hebben gebracht.
Uwe clementie zal ik niet inroepen.
AU bekl. schuldig ware, zou 2 jaar
niet te zwaar zijn, maar ik ben van het
tegendeel overtuigd en vraag met goed
vertrouwen vrijspraak en eene spoedige
Als lid van het bestuur (poldermee
ster) van den Remolenpolder onder
Haarlemmeriiede is gekozen de heer J. J.
Petrie aldaar.
Bedankt voor het beroep naar Zand-
voort door Ds. L. Smit te Nieuw-
Vennep.
De heer H. W. Duyn te Beverwijk,
is voor ƒ7500 aannemer geworden der
Woensdag ten raadhuize aldaar bestede
havenwerken.
Naar kei enge l s ch
A. CONAN DOYLE.
22)
HOOFDSTUK VIII.
De straatjongens in Baker-Street,
Na een bad in Baker-Street te hebben genomen en andere
kleeren te hebben aangetrokken, gevoelde ik mij zeer verftischt.
Toen ik op onze kamer terugkeerde, zag ik, dat het ontbijt
gereed stond, terwyl Holmes bezig was koffie in te schenken.
„Ziehier," zeide hij lachende e<n wees op een krant, die ge
opend voor hem kg. „De flinke Jones en de verslaggever
hebben die zaak samen opgeknapt. Gij zult nu echter reeds
genoeg van die aaak hebben. Neem eerst een broodje met ham
en een ei."
Ik nam de krant van de tafel en las het artikel, dat tot op
schrift had: „De geheimzinnige zaak van Upper Norwood".
„Gisterennacht, ongevoor twaalf ore, zeide de „Standard", werd
de heer Bartholomew Sholto van Pondicherry Lodge, Upper
Norwood, dood i* zijn kamer gevonden, onder zeer Irizondere
omstandigheden. Voor zoover wy weten, waren er geen sporen
van geweld op het lijk van den heer Sholto te bespeuren, maar
een kostbare verzameling indische juweelen, die de overledene
van zijn vader had geërfd, was spoorloos verdwenen. De ont
dekking werd het eerst gedaan door de heeren Sherlock Holmes
en dokter Watson, die met den heer Thaddeus Sholto, broeder
van den overledene, in het huis een bezoek hadden willen af
leggen. Door een biaonder gelukkig toeval bevond aich de heer
Athelney Jones, de welbekende detective, op het politie-bureau
van Norwood, en hij was een half uur na het eerste alarm reeds
op de plaats des onheils. Oogenblikkelijk heeft deze ervaren
detective een onderzoek ingesteld tot het opsporen der daders,
met het gelukkige gevolg, dat de broeder, Thaddeus Sholto, reeds
is gevangen genomen, gelijktijdig met de huishoudster, mejuffrouw
Bernstone, een indischen bediende, genaamd Lel Rao, en een
portier, Mc. Murdo geheeten. De dader of daders waren onge
twijfeld zeer goed met het huis bekend, want door de welbe
kende technische kennis van den heer Jones en tengevolge van
een uiterst nauwkeurig onderzoek, was hij in staat om duidelijk
aan te toonen, dat de misdadigers niet door de deur of door
het venster hebben kunnen bianendringen, maar op het dak van
het huis zijn geklommen en zich door een luik den toegaug
tot een vertrek hebben verschaft, dat in gemeenschap stond met
dat, waarin het lijk werd gevonden. Dit feit, dat zeer duidelijk
is aangetoond geworden, bewijst ten slotte, dat het geen gewone
inbraak was.
Hat snel en krachtig optreden van de politie toont het groote
voordeel van de aanwezigheid van een man met zulk een hel
deren geest en scherpen blik. Wij zijn dan ook van oordeel,
dat dit als bewijsgrond zal dienen voor hen, die onze óetectieven
hi eer verspreid zouden willen zien, zoodat zij in de gevallen,
waar hun plicht hen roept, krachtiger en sneller zouden kunnen
optreden."
„Is dat niet prachtigzeide Holmes, met een glimlach
en zette zijn kop kolfae aan zijne lippen. „Wat denkt gij
daarvan
„Mij dunkt, dat wij zelf groot gevaar hebben geloopen om ook
te worden gearresteerd."
„Dat geloof ik ook. Ik zou niet voor onze veiligheid instaan,,
wanneer hij weer eens een aanval van helderheid van geest
mocht hebben."
Op dat oogonblik word er hevig gebeld, en ik hoorde juffrouw
Hudson, onze hospita, die met verheffing van stem een twist-,
gesprek scheen te voeren.
„Drommels, Holmes," zeide ik en stond half uit mijn stoel
op. „Zouden zij daar reeds zijn om ons te halen."
„Neen, zoo erg is het nog niet. Het zijn de agenten buiten dienst,
de straatjongens uit Baker-Street."
Terwijl hij deze woorden sprak, hoorden wij het vlugge ge
trappel van naakte voeten op de trap, eon verward rumoer van
schelle stemmen, en plotseling kwam een dozijn vuile en in
lompen gehulde straatjongens de kamer binnenstormen. Ondank.