NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD De Schat van den Hadjah. 8e Jaargang. Vrijdag 20 Maart 1891., Ho. 2366 ABOK KEM ENTSPKIJS A i) VERTEN TI EN: STADSlfED WS. Concert „Vereenïging". FEUILLETON. HAARLEMS Voor Haarlem per 3 maanden1,20. Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers. 0,05. Dit blad verschynt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bnrean: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122. -=V\ jn? ölSSè m Wj/±) '-S S~ van 1—5 regels 50 Cents; iedere, regel meer 10Cent*. Grocte letters Daar plaatsruimte. Bij Atoonenient aanzienlijk rabat. Atonnomoaten en Advertcutiëc worden aangenomen door onze agenten en door alle toektandelaren en conrantiers. Birecteuren-Uitgevere J. C. PEEREBOOM ea J. B. AVIS. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Cëneiate de Fublioitè Etrangire G. L. HAVBB if Co., JOHN F. JONF8Sr.cc., Fargi 31iw Faubourg Montmartre. Haarlem 19 Maart 1891. s te Utrecht met goed gevolg het theoretieeh gedeelte van het apothekersexamen afgelegd deor den heer J. W. van Eek, geboortig uit Haarlem. Hedenmiddag had op de begraafplaats aan den Sehoterweg weder een treffende plechtigheid plaats. Het stoffelijk over schot van J. Piels, gedurende twee en veer tig jaren in dienst der schutterij alhier, werd aan den schoot der aard toever trouwd. Door een aantal onderofficieren der d.d. schutterij werd hij naar ego laatste rustplaats vergezeld, terwijl offi cieren., ala slippendragers fungeerden. Bij de geopende groeve herdacht mr. W. Jager Gerlings, majoor-commaisdant, den overledene als een- hekwaam en yverig lid van de schuttel ij, die hij 42 achter eenvolgende jaren had gediend, als een voorbeeld voor de jongeren, steeds doer zijn goed voorgaan het kader aanvu rende. De heer J. D. Bloemen, uit Arnhem, schoonzoon van den overledene, bedankte de aanwezigen voor de laatste eer aan den overledene bewezen.. De directie van den Schouwburg alhier, ontving Woensdagavond een tele gram van den heer de Groot, dat het onmogelijk was Donderdagavond hier ,/de Stomme vaa Portici" te geven, maar men in de plaats daarvan //Car men" zou opvoeren. Moge het voor velen eene teleurstelling zyo, //Carmen" is en blijft altijd een schoone en beminde opera, die mot zangers als Albers oa echtgenoote zeker ook nu weer vela opera-licfhebhera zal trekken. Het concert, Woensdagavond door het Gemeentelijk Muziekkorps in de soc. z/Vereeniging" gegeven, mag in zeker opzicht merkwaardig worden geheeten. Men heeft hier weder de vorderingen kunnen constateeren van de leden van dit korps en de degelyke leiding van don directeur, den heer Kriens. Vele der moeilijkste werken onzer classici werden vertolkt, het programma bevatte uitsluitend werkea van beroemde meesters. Waar nog zekere tekortko mingen in het ensemble vielen te con stateeren, mag dit grootendeels niet op rekening der uitvoerenden worden ge steld, maar wel aan de nog dunne bezet ting van enkele, parijer», waarvan de representanten dan genoodzaakt zijn zich zoo buitengewoon iu te spannen als bij een naar den eisch bezet orkest zel den voorkomt. Zoo hadden de eerste violen somtijds een zware taak tegenover de meer gevulde koperbezetting, waar door sentiment ea nuanoeering vaak ten ofrer werden gebracht, dit was o. a. bet geval in het „Capriccio en Fuga aas den naehgelassenen Werken", van Men delssohn. Het stuk boeide daardoor wei- Dig en vau de eigenaardige Fuga kwam weinig terecht. Het was een jagen van de eerste vielen, om het snelle tempo by te houdan, dat het ee« aard had on veleu der uit voerenden ea d8r muziekkenners io de zaal zullen ondervonden hebben wat het zeggen wil, deze toonsoheppiog naar eisch tot haar recht te brengen. Het daarop volgende nummer willen wij ook niet stil zwijgend voorbijgaanhet was Mozarts 4e Symphonie. Ofschoon ook hier een geduchte geoefendheid merkbaar vras gingen de finesses weder verloren door genoemd euvelvolslagen afwezigheid van sentiment. Het was een pêle-mdle van kunstige passages, die ons koud liet; waar was de vivaciteit in het allegro vivace waar het zangerige in het andante cantabile, waar het hoog vroolijke in de finale Yoelden de uitvoerenden hier wel goed wat zij speelden Het spijt ons dit niet te kannen constateeren, maar wel dat de remedie van de kwaal r.iet ver te zoeken is. Zij zelveo zullen die bij voortgezette studie «g ia ernstig na denken over de bedeeling van den com ponist wel vinden. De uitvoerenden moeten gevoele* wat zij spelen dat brengt de beste directeur er niet ia. Dat het den meesten aan gevosl zou ontbreken,1 gelooven wy nimmer. Te vaak gaven zy blijken van het tegendeel. Meer gelegenheid tot het opmerken van de goede eigenschappen van hot orkest gaf ons het tweede gedeelte, dat aan Wagner was gewijd. In de „Favoritstücko aus Lehengris" viel veel schoons te bewonderen, reeds vroeger trof ons de schoone uitvoering van dit nummer. De „Introduction und Gebet aus Rienzi" was mede in vole opzichten schoon te noemen. Er werd veel kraeht ontwikkeld. Het koper, vooral de hoorn, viel te roemen. Met de zeer eigenaardige fantasie uit „Tannb&user", waarin vele schoone mo menten voorkwamen, werd dit klaseieke concert, het eerste, dat ons muziekkorps sedert hare oprichting gaf, besloten en wij hebben alle reden het bestuur der „Vereeniging" dank te brengen voor het genotene, ofschoon wij den heer Kriens en den zynen toch niet den raad willen onthouden„Eile mit Weilen I" De commissaris van politie alhier, verzoekt opsporing en inbeslagneming I van Zee zilveren eetlepels gemerkt J. H. o? J. B., een zilveren 'aartmes met dito vork, en een zilveren gerabervork met broeden steel, beboerende tot de voor werpen door middel van braak ont vreemd ten huize van den heer G. A. A. Middelbe'rg, alhier. 0Palels vau JostiUe. r v%rreeedlgsements-Reeh(baut«. Terecht staat heden P. C. M. Walter, 25 jaar, zonder beroop', geboren te Am sterdam, tbscs gedetineerd in het Huis van Bewaring, ter zake dat hy tujschea 8 en 26 Nov, 1889 te Haarlem, met het doel zich langs bedriegelijken weg te bevrijden van de verplichting tot be taling eoner som van f 82 20, die hy voor aan hem geleverde goederen schuldig was aan do firma Becker en Henckell te Renatcheid in Pruisen, op do keer zijde van een hem door die firma tor acceptatie toegezonden op de oodertee- keniag na geheel ingevulden wissel brief groot f 82 20, betaalbaar 15 Febr. 1890, nadat dia door hem beklaagde op de voorzijde van eone acceptatie was vooTsden, val schel f'.J vterwjjl die wissel in werkelijkheid ndch geëndosseerd, noch betaald was, heeft gesteld lo. bij wijze vaa endossement de woor den voor ons aan dea heer W. Grebe en daaronder eene nabootsing van de handteekening van een der{ leden der firma Becker en Henokell. 2o. by wijze van voldaanteekening de handteekening W. Grebe, alles met het oogmerk om deze alzoo van een valsch endossement en van eene valsche kwijting voerzienen geacoepteerden wissel, als eoht en onvervalacht te gebruiken. b. dat by daarna van dit alzoo door heta valschelijk opgemaakt stuk, opzette lijk heeft gebruik gemaakt, als ware het acht en onvervalscht. Beklaagde heeft van 1885 tot 1886 eene militaire gevangenisstraf van een jaar en zes maanden eenzame opsluiting ondergaan, ter zake van desertie, gepaard mot ontvreemding van eens anders goed uit de kazerno en hot zoek doen geraken van kleine equipementstukken. Walter is eenigen tijd bediende ge- woest by den heer Poortman, makelaar alhier, maar den 2den Juni j 1. door hem Op eene vraag van den officier van justitie, jhr. mr. A. J. Rethaan Macaré, antwoordt de getuige, dat beklaagde in het bezit was van een flesckje botend vocht, waarmee geschreven schrift kon worden weggemaakt, maar dat nader hand gele vlekken naliet. Kort voor het vertrek van beklaagde is een brief vermist, geadresseerd naar Utrecht en dien be klaagde op het post kantoor m$est bezorgen. In dien brief was door den heer Poortman zelf ge- eloten een bedrag van ƒ1025. Beklaagde kreeg f 3.per week, en leefde overigens van de huur van een huis, die circa ƒ800.bedreag. Ook de bediende Piet verklaart, dat beklaagde een flsschje vocht had, waar mee hy geschreven schrift onleesbaar kon maken. Als deskundigen treden op de heeren F. Allan en R. Luyt8c. Dezen verklaren, dat de handtoekening op den wissel niet van een der firmanten is, maar geschre ven door beklaagde. Beklaagde ontkent. Hij beweert, dat by den geaeoeptesrden wissel aan de trekkers teruggezonden heeft en dat daarna een Duitscker hem den wissel heeft aangeboden en hy beklaagde dien heeft betaald. Na eene pauze nam de officier van justitie het woord. Spreker acht het verhaal dat beklaagde doet, onwaarschijn lijk en onwaar. Hij zou den wissel ge accepteerd hebben teruggezonden. Die brief was echter niet in Remscheid ge komen, noch als ODbostelbaar aan bet postkantoor alhier teruggekeerd. Hij moet dus op de post verloren zijn geraakt, en in handen zyn gekomen vaii een Duitsoher, dien niemand gezien heeft dan beklaagde zelf. Deze zou hem toen den wissel weer hebben aangeboden, met 20 percent korting, voorgevende dat de firma Becker Henckell in groote geld verlegenheid was. Vreemd is het ook, dat die Duitscher er geen duitsch, maar een hollandsch endossement op heeft geplaatst. Beklaagde is toen met don wissel naar de politie gegaan en heeft een derde van oplichting beschuldigd. Eerst dacht men, dat zijn verhaal wel mogelijk kon zijn, maar naderhand viel er eeD ongunstiger licht op zijn persoon. Hij is in Frankrijk geweest, en er is een klacht ingekomen van eece firma te Bordeaux, aan wie door den makelaar Poortman van uit Parijs geld werd gevraagd. De Irma, die den heer P. kende, voldeed daaraan, maar het bleek later oplichterij te zijn. De heer Poortman was toen niet eens te Parijs en in de brieven en telegrammen gezonden naar Bordeau*, heeft hij de hand van zijn voormaligen klerk meenen te herkennen. De eigenaardigheden van beklaagde's schrift hebben twee deskundigen geheel in het achterschrift op den wissel teruggevonden. Merkwaardig is ook, dat toen hun rapport hem bekend was, hij bij een dictee dat zij hem cpgaveD, ge tracht heeft al de eigenaardigheid van zijn schrift te verbergen. Alleen de letter z heeft hij niet gewijzigd, daar daarvan in het rapport geen sprake was. Deze letter nu verraadt zeer markant de overeenkomst. Wellicht zou de Reohtbank nog een scheikundig onderzoek kunnen gelasten van het papier ea de inkt. Daar de vier elementen, noodig voor eene veroerdeeliDg op art. 225 en 226 aan wezig zyn, requireerfc spreker de veroor deeling van den bekl. tot eene gevan genisstraf van 2 jaar, met 4 jaar ont zetting van de rechten bedoeld in art. 28 W. van K. De ambtshalve toegevoegde verdediger mr. H. J. D. D. Enschedé merkt op, dat men het dienstmeisje gelooven moet, waar het verzekert een brief naar Remscheid in de bus te hebben geworpen. Zelfs aannemende dat de wissel or niet inzat, moet men vragen Waar is de brief gebleven Bet verbaast den verdediger, dat men de politie te Amsterdam niet een onder zoek heeft laten instellen naar de aldaar wonende Grebe's. Er wonen niet minder dan 4, die den naam W. Grebe dragen, ec twee Greebe's met twee e's. Met gelijkenis van schrift kan men niet te voorzichtig zijd. Ik heb den wissel gelegd naast een handschrift van onzen geachten substituut-griffier en ben ver baasd geweest over de groote overeen komst. Elks schrift lijk* o* da*, van een ander. Ik vertrouw, dat op zulk* een lossen grond de Rechtbank iemand niet zal veroordeelen en leg ter vergelijking over een stuk, docr den beklaagde ge schreven voor mij, zjja rerdediger, een stuk dat zijno verdediging bevat. Het doet my genoegen, dat de des kundigen verklaren, dat zy het bijtend vooht(loog) op het schrift hebben gebracht. Uwe clementie zal ik niet inroepen. AU bekl. schuldig ware, zou 2 jaar niet te zwaar zijn, maar ik ben van het tegendeel overtuigd en vraag met goed vertrouwen vrijspraak en eene spoedige Als lid van het bestuur (poldermee ster) van den Remolenpolder onder Haarlemmeriiede is gekozen de heer J. J. Petrie aldaar. Bedankt voor het beroep naar Zand- voort door Ds. L. Smit te Nieuw- Vennep. De heer H. W. Duyn te Beverwijk, is voor ƒ7500 aannemer geworden der Woensdag ten raadhuize aldaar bestede havenwerken. Naar kei enge l s ch A. CONAN DOYLE. 22) HOOFDSTUK VIII. De straatjongens in Baker-Street, Na een bad in Baker-Street te hebben genomen en andere kleeren te hebben aangetrokken, gevoelde ik mij zeer verftischt. Toen ik op onze kamer terugkeerde, zag ik, dat het ontbijt gereed stond, terwyl Holmes bezig was koffie in te schenken. „Ziehier," zeide hij lachende e<n wees op een krant, die ge opend voor hem kg. „De flinke Jones en de verslaggever hebben die zaak samen opgeknapt. Gij zult nu echter reeds genoeg van die aaak hebben. Neem eerst een broodje met ham en een ei." Ik nam de krant van de tafel en las het artikel, dat tot op schrift had: „De geheimzinnige zaak van Upper Norwood". „Gisterennacht, ongevoor twaalf ore, zeide de „Standard", werd de heer Bartholomew Sholto van Pondicherry Lodge, Upper Norwood, dood i* zijn kamer gevonden, onder zeer Irizondere omstandigheden. Voor zoover wy weten, waren er geen sporen van geweld op het lijk van den heer Sholto te bespeuren, maar een kostbare verzameling indische juweelen, die de overledene van zijn vader had geërfd, was spoorloos verdwenen. De ont dekking werd het eerst gedaan door de heeren Sherlock Holmes en dokter Watson, die met den heer Thaddeus Sholto, broeder van den overledene, in het huis een bezoek hadden willen af leggen. Door een biaonder gelukkig toeval bevond aich de heer Athelney Jones, de welbekende detective, op het politie-bureau van Norwood, en hij was een half uur na het eerste alarm reeds op de plaats des onheils. Oogenblikkelijk heeft deze ervaren detective een onderzoek ingesteld tot het opsporen der daders, met het gelukkige gevolg, dat de broeder, Thaddeus Sholto, reeds is gevangen genomen, gelijktijdig met de huishoudster, mejuffrouw Bernstone, een indischen bediende, genaamd Lel Rao, en een portier, Mc. Murdo geheeten. De dader of daders waren onge twijfeld zeer goed met het huis bekend, want door de welbe kende technische kennis van den heer Jones en tengevolge van een uiterst nauwkeurig onderzoek, was hij in staat om duidelijk aan te toonen, dat de misdadigers niet door de deur of door het venster hebben kunnen bianendringen, maar op het dak van het huis zijn geklommen en zich door een luik den toegaug tot een vertrek hebben verschaft, dat in gemeenschap stond met dat, waarin het lijk werd gevonden. Dit feit, dat zeer duidelijk is aangetoond geworden, bewijst ten slotte, dat het geen gewone inbraak was. Hat snel en krachtig optreden van de politie toont het groote voordeel van de aanwezigheid van een man met zulk een hel deren geest en scherpen blik. Wij zijn dan ook van oordeel, dat dit als bewijsgrond zal dienen voor hen, die onze óetectieven hi eer verspreid zouden willen zien, zoodat zij in de gevallen, waar hun plicht hen roept, krachtiger en sneller zouden kunnen optreden." „Is dat niet prachtigzeide Holmes, met een glimlach en zette zijn kop kolfae aan zijne lippen. „Wat denkt gij daarvan „Mij dunkt, dat wij zelf groot gevaar hebben geloopen om ook te worden gearresteerd." „Dat geloof ik ook. Ik zou niet voor onze veiligheid instaan,, wanneer hij weer eens een aanval van helderheid van geest mocht hebben." Op dat oogonblik word er hevig gebeld, en ik hoorde juffrouw Hudson, onze hospita, die met verheffing van stem een twist-, gesprek scheen te voeren. „Drommels, Holmes," zeide ik en stond half uit mijn stoel op. „Zouden zij daar reeds zijn om ons te halen." „Neen, zoo erg is het nog niet. Het zijn de agenten buiten dienst, de straatjongens uit Baker-Street." Terwijl hij deze woorden sprak, hoorden wij het vlugge ge trappel van naakte voeten op de trap, eon verward rumoer van schelle stemmen, en plotseling kwam een dozijn vuile en in lompen gehulde straatjongens de kamer binnenstormen. Ondank.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 1