NIEUWS- EN ADV ERTEN
Jaargang.
Zaterdag 25 April 1891.
No. 2396.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADYEETBÏfTï ÊR
^betrachting
S 'I' a S E I U S.
FEUILLETON.
llaxxbePz
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers. 0,05.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
(Bureau Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonimmnier 122.
Yan 15 regels 50 Cents; iedere regel m»er 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Eij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen doos
onae agenten en door alle bnekbandekfren en conrantïers.
Directeuren-Uitgevers J*. C. PEEREB002& en J. E» AVIS.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Fvbliciti Mr ergere G. L. BAVBB Ccc, JOHN T* JONMSt SuccBaryt 31 bis Faubourg Montmartre
uit den
^meenteraad.
XXIV.
[zeldzaam de dankbaarheid in de
>ok is geworden, volgens de pes»
elfchans, zij is Haarlem gelukkig
jfc uit. Een ingezetene, die zijn
achter den sluier der anonymi-
Iborgen hoq^fc, hoeft uit erkente-
som van 50 aan den Bur
gezonden, om die te storten
imeentekas. Wat een verwonderd
H moet onze gemeente-ontvanger
gezet, toen men hem de bigde
[wam mededeelen, dat nu eens
D vrijwillig en van heeler harte,
ikbaarheid, aan de gemeentekas
ifferd i
a9ten in onxe Raadzaal zijn wog-
n, maar de daardoor verkregen
s luttel en zeer zeker op verre
voldoende, om daar zes Raads-
plaatsen. Het zou misschien
gaan, als men hen bij den aan-
er vergadering in hunne stoelen
verbod om er onder de zitting
komen. Maar het gaat toch niet
|aa iemand te vergen, dat hg ge-
drie vier uur als een heipaal
stoel zal blijven zitten. Terwijl
i poosje geleden de zittingen -op.
ksn tyd afliepen (in het regle-
ita&t, dat ze van 1 tot 4 duren;
et. Woensdag jl. weer kwartier
ven, véor wy konden vertrekken,
daar is ook zoo iets afgedaan,
wij gearbeid hebben in het
)nzes aansohijns ook letterlijk,
de temperatuur was er, vooral in1
iginne, bizonder keerkringachtig,
speeltuin, oaderwgzerstrakte-
n Buitenhuis waren de vier
van de viool, waa*op de Raads-
Woensdag geramenlgk speelden,
in begon met wat te tokkelen over
Inversie, een ietwat zeurig lied,
lts van laet Carneval de Vénise met
kortdurende herhaling van hetzelfde
ej, en eindigende met een lieflijk
mo. Daarop greep de heer Krol
snaren en droeg een solo voor,
betoogen, dat er geen speeltuin
[de Leidschevaart moest komen, om-
e mensehen er dan niet wilden
n. En men vond het lied zéo
dat de voorz. kwam en ook mee-
e: toen was het een duet en door
van den heer Stolp werd het
et en de heer Enschedé maakte
kwartet van, tot het door de
sntie van de® heer 't Hooft een
et werd, om weg te sterven als
door de bastonen die de heer de
erbij speelde. Tegen zulk een
emrai* lied was de solo van den
heer Macaré, eene onuitgegeven compo
sitie getiteld „Leve de speeltuin en weg
met overdreven bezwaren", niet bestand.
Daar kwam aan de orde de kwestie
van de traktementsverhooging der on
derwijzers, of liever die van de regeling
der traktementen van het onderwijzend
personeel derde klasse. De Raad had
gewild, dat de toekenning der trakte
menten van die onderwijzers anders zou
worden geregeld en nu kwam de Bead
vsa Nederlandsche onderwijzers vragen
om verhooging van de traktementen
van alle dria do klassen, vooral van 2de
en Iste klasse.
Allereerst vreeg de heer Prins om dan
algemeenen Btrijkstok en speelde op twee
snaren, die van gelijkstelling der trakte
menten van onderwijzers en onderwijze
ressen on van berekening van het trak
tement naar het aantal leerlingen. De
heer Macaré zei, dat het lied niet mooi was
geweestdat heette nieuwe ©lementen
in de regeling brengen, die niet te voor
ziene gevolgen konden hebben, zoodat
ten slotte de heer Prins zijn „nieuwe
elementen" maar weer wegborg, d.w.z.
zijne amendementen introk.
De heer 't Hooft speelde eene sere
nade voor de belastingbetalende burgers.
Men mecht zoo maar niet putten uit de
zakken van de burgerij. En de hoorders
op het balkon zouden zeker wel gedankt
hebben voor de zuinigheids-serenade,
maar op de bank zaten bijna alleen ©n-
derwijaers, en die waren uit den aard der
zaak met de voordracht weinig inge
nomen.
Sen nocturne van don heer Yan der
Mersch had geen Blothij verklaarde wel,
dat he traktementen van kat onderwijzend
personeel niet voldoende zijn, maar maakte
er geen amendement of voorstel van.
Forscher greep de heer Waller in de
snaren en met uitzondering van zes der
leden, ging de heele Raad achter hem
aan op de tonen van een frisschen, op-
gewektoa maraeh, gecomponeerd op het
motief //Voor het bezit der akten gym
nastiek en teekenen moet 50 extra,
voor elk, worden verleend."
Thans kwam men aan het vierde hoofd
nummer van het programma. En bij dat
nummer paste het, alles te spelen in
mineur. Het Buitenhuis is opzichzelf al
eene treurige stichting, maar dubbel treu
rig in Haarlem, omdat zij zoo lange jaren
in volslagen onvoldoenden toestand heeft
verkeerd. In een geschriftje, dat ik daar
over het vorige jaar heb uitgegeven, heb
ik uitvoerig genoeg uiteengezet wat er
verkeerd is aan dat Buitenhuisaan
raking tusschen de kinderen en de oude
naenschheid, en gebrek aan de ho©gst-
noodige ruimte, twee bezwaren die in
het laatstgenoemde (gebrek aan ruimte)
kunnen worden vereenigd.
Er komt nu verbetering, ik zal het
niet ontkennen en ben er dankbaar
voor. De zieke vrouwen gaan naar het
St. Elizabeths Gasthuis, zoo ook de
tijdelijk opgenomen krankzinnigen en
de scabieslijders. Dat is reeds iets, maar het
is nog niet geaoeg. Zoolang v? nog
die aanraking bestaat tusschen kinderen
die nog opgevoed moeten worden, en
ouderen aan wier karakter en inborst
helaas, dikwerf niet meer te veranderen
valt, zoolang is het Stads-Armenhuis
nog een onding.
Of vindt men dat het weinig hindert of de
kinderen in hun vertrek geen arm éi been
kunnen verroeren, niet hindert of er in
dezelfde kamer zuigelingen worden ver
pleegd, met al den hinder die daaraan
is verbonden? Onze Raadsvoorzitter
meende, dat die kinderen dat thuis <5ok
niet anders gewoon waren. Maar ia dat
dan nu ket standpunt van de armver
zorging door de gemeente, dat z.j alleen
maar moet oppassen, dat.de kinderen het
niet slechter hebben dan vroeger tehuis
Of is het de taak van de gemeente, om
die arme jeugd zoodanig op te voeden,
dat zij flinke menoehefi en nuttige leden
der maatschappij kunnen worden Géén
weelde in zoo'n gesticht mxar het
noodigelicht, lucht, ruimte.... en ga
eens kijken in het Stads-Armenhuis,lezer
De heer Lodewyks was bevreesd, dat
men met de nu voorgeatolds verbetering
meenen aou genoeg te hebben gedaan.
De Voorzitter antwoordde, dat raon altyd
nog meer zou kunnen doen, wanneer de
voorgestelde verandering niet hielp, «n
ik haast mij om van die verzekering
nota te nemon ten einde er zoo noodig,
later aan te herinneren.
Hb.e is xi«v «>e .1?
tens, tot de zaak gekomen Door een
adres van de vereeniging tegen de
prostitutie hier ter stede en ik moet
zeggen, dat de secretaris van die ver
eeniging, in zijn lovenswaardigen ijver,
het rekest aan den Raad met wat al
te veel emphase heeft gesteld. B. en W.
releveeren dan ook in hun adres, dat
adressanten zich veroorloven een //schrik
beeld aan den Raad voor te houden".
Wat ik evenwel niet begrijpen kan, is
de zinsnede waarin B. en W. spreken
van (adressanten die) //waarschijnlijk niet
nauwkeurig op de hoogte van feiten" (zijn).
Mij dankt, het beste bewijs dat adres
santen wel op de hoogte van feiten zijn
geweest, ligt in het gisteren door den
Raad, op voorstel van B. en W. genomen
besluit. En ik, als een dier adressanten,
kan dan ook niet nalaten, mij zoo eens
in de handen te wrijven en te denken,
dat wy toch, voor menschen die der zake
onkundig zijn, Woensdag nogal genoegen
aan ons onkundig adres hebben beleefd.
En hiermee zijn al de snaren van de
raadsviool gesprongen en berg ik den
strijkstok op tot den volgenden keer.
Haarlem 24 April 1891.
Het aantal kiezers van de onder-kies
districten in het hoofd-kiesdistrict Haar
lem, bedraagt 3114.
De recht8treek8ehe intercommunale
telefoondienst voor publiek verkeer van
Bussed met Amsterdam, Zaandam, Haar
lem, Zandvoort, *s-Hage, Schiedam, Rot
terdam, Dordrecht, Arnhem, Baarn, Hil
versum en Utrecht wordt, met machtiging
van den minister van Waterstaat, handel
en ngverheid, op 14 dezer geopend.
Hat bekende gebouw //Felix Favore",
in de Smedestraat, gaat lo. Mei in andere
handen over. Dan toch zal de exploitatie
daarvan geschieden door den heer B.
Opdam.
„O 1 o o p a t r skP.
Het Nederlandach Tooneel gaf hier
Donderdagavond als laatste voorstelling
van het abonnement //Cleopatra", van
D. M. Maaldrink.
Er is reeds veel over dit stuk, wat
strekking en inhoud betreft, geschreven
en meer over het laatste dan over het
eerste, want strekking heeft het hoege
naamd niet, tenzij het zou wezen om
het geschiedkundig geheugen der toe
schouwers nog eens op te frisschen.
In hoeverre de schrijver aan de ge
schiedenis is getrouw gebleven, is moeilijk
te beoordeeleo; omtrent deze raadsel
achtige vorstin, die aan de sphinxen van
haar.laüd doet denken, is niet veel meer
bekend, dan dat zij van oogverblindende j'
schoonheid moet zijn geweest en een
zeer wreedaardige inborst had.
De schrijver Maaldrink heeft getraeht
haar te idealiseeren en tegelijk het raad
selachtige in haar karakter te onthullen.
Hg stelt haar voor als zeer eerzuchtig
en met de machtigste middelen toege
rust liehamelyke schoonheid om
die eerzucht te vervullen. Zij zelve is
daarvan volkomen bewust, maar als zy
op de hoogste trap van haar roem en
grootheid gestegen is, gevoelt zij zich
ongelukkig tü moede men bemint haar
niet, men vreest baar, en dit drijft haar
tot een greczelooze minachting van het
menscbelijk wezen. Slechts zij die haar
moedig weerstaan, boezemen haar ontzag
in, al is het dan ook met gevaar van
hun leven.
In gespierde verzen heeft de heer
Maaldrink zijn werk geschreven, slechts
in zooverre van de traditie afwijkend, dat
hij getracht heeft den gemeenzamen
spreektoon te behouden, wat met de
deftigheid van het rhytmus niet altijd
strookt; „jy" en //jou", en woorden als
//kaalkop" cn dergelijke, hot laatste in
den zin van een scheldwoord bedoeld,,
klinken in zulk eene omlysiing niet be
paald fraai.
De opvatting der verschillende rollen
was natuurlijk en schoon. Mevr. Frenkel
vervulde vervulde de titelrol en was
daarin geheel op haay plaats. De fraaie
rol van Creusa was toebedeeld aan mevr.
Holtrop, die haar naar eisch vertolkte,
evenals mej. Sophie Bos die vaa Afra.
De heer Bouwmeester gaf Jason weder,
terwijl de kleinere rollen werden vervuld
door do heeren van Schoonhoven, Schulze
Schwab, A. van Zuijlen en Holtrop.
Aan costumes, mise-en-scène en décor
was bizonder veel zorg besteed.
Het fcalryke publiek toonde zich na som
mige aangrijpende tooneelen zeer dank
baar.
Ofschoon dit de laatsto voorstelling van
het abonnement was, hopen we toch dat
de bijvoeging op het programma //en van
het seizoen", niet bewaarheid moge wor
den, en een toegiftje niet achterwege
blijve.
In den vroegen morgen van heden,
omstreeke 4% ure, is een hevige brand
uitgebroken, ten huize van den winke
lier in koloniale waren A. J. A. Jalink,
woonachtig in de Smedestraat no. 17.
Vermoedelyk is de brand ontstaan door
het springen van een brandende petro-
leumtoestel in een hok achter de woon
kamer. Dit hok, de woonkamer en de
winkel zijn byna geheel uitgebrand. De
bewoners, die boven sliepen, hebben zich
met moei'.e over het dak gered. De politie
met haar slangen wagen heeft onder
toezicht van den staf der brandweer den
'brand geülatjciu. De schade'is vry belang
rijk, maar alles was verzekerd.
Door den gemeenteraad van Haarlem-
meer is f 100 subsidie jaarlijks verleend,
voor eene op te richten gymnastiek-
school te Hoofddorp.
Naar wij uit Haarlemmermeer verne
men, heeft mr. H. Ph. de Kanter te
Haarlem, aan den voorzitter der centrale
kiesvereeciging aldaar doen weten, dat
hij eene eventueele candidatuur voor dat
district waarschijnlijk niet zou kunnen
aannemen.
Tot Rijksontvanger van Haarlemmer
meer e. a., is benoemd de heer G. Wulf-
sen, Rijksontvanger te Vreeswyk e. a.
Naar men verneemt is concessie ver
leend voor hot leggen van een® stoom
tram langs het jaagpad van den inunda-
tiedijk te Haarlemmermeer.
HOOFDSTUK VII.
3en de afstand tusschen hen beiden steeds kleiner was ge
ien, werd zijn vermoeden sterker, totdat het een zekerheid
f hem was, toen zij een koetsier aanriep en hij haar heldere
duidelijk kon hooren.
erwijl zij in het rijtuig stapte, hief zij haar sluier op, en
Bramley voelde inwendig een schok, toen hij.... Claribel
lende.
i weduwe De hoop, die hij meende, dat reeds lang ge-
ren en begraven was, verrees weer bij hem.
lij wilde juist den huurkoetsier toeroepen om stil te hou
toen,...
hj voelde plotseling een hevigen schok achter zijn oor en
armen werden om zijn middel geslagen; een oogenblik
hij duizelig en scheen hij zijn bezinning te zullen verliezen,
tfaar dit duurde niet lang. Dick was in zijn geboorteplaats
emeen bekend als een van de gespierdste kampvechters, en
kwam zijn aanrander ook weldra tot zijn eigen schade te
en. Behendig als een aal wrong hij zich om, zijn hand onder
den kin van zijn aanvaller en duwde zijn hoofd achter
waarts, daarna duwde hij met zijn eigen hoofd tegen de onder
kaak van den ander met zulk een kracht, dat deze hem moest
loslaten, maar nog voor dat hij viel, had Dick hem in zijn
middel gegrepen en met een krachtigen zwaai wierp hij hem
over zijne schouderszijn aanvaller viel met een doffen slag op
de steenen en bleef roerloos liggen.
Nu bemerkte Dick eerst, dat hij nog met meer aanranders
te doen had. Toen hij een hunner onschadelijk had gemaakt,
stond de ander juist op het punt om een stok met looden knop
op Dicks hoofd te doen neerkomen; had hij dit gedaan, dan
zou ée uitslag van het gevecht geheel anders zijn geweest, maar
juist op het beslissende oogenblik werd de zware stok gegrepen
door denzelfden man met de licht© overjas, die Dick dien avond
reeds had geholpen.
z/Wij hebben hem nu in onze macht," zeide de nieuw aan
gekomene Natuurlijk zult gij een aanklacht tegen hen indienen
z/Dat weet ik niet," zeide Dick//ik geloof, dat die snaak
reeds genoeg gestraft is," met deze woorden wees hij naar zijn
vijand, die nog op de straat lag te kreunen.
//Misschien hebt gij wel gelijk," gaf de ander ten antwoord
en stak een zilveren fluitje weer in zijn zak. //Drommelsgij
hebt u kranig gehouden. Het is de moeite bijna niet waard om
den aanrander te vervolgen, nu hij reeds zulk een straf heeft
ontvangen."
//U zal ik echter achter slot en grendel laten brengen," ver
volgde hij, zich tot zijn eigen slachtoffer wendende, die volko
men machteloos ter neer lag, daar hij hem met zijn knie ir.
bedwang hield.
//Doe het niet terwille vanGazvd/ zeide de man met hi
v>6lbz?ïrde gelaat, „het zal zeer tot /uw eigen nadeel zijn."
„Ik weet het," zeide de ander en drukte zijn hand in den
nek van zijn vijand en vervolgde toen langzaam, terwijl hij half
binnensmonds sprak, „ik zal u/voor dezen keer nog de vrijheid
teruggeven, wanneer gij mij' vertelt, wanneer en waar Long
Larry weer een nieuw waagstuk gaat beproeven. Ik weet, dat
het plan bestaat."
„Waarachtig, ik weet het niet," gaf de ander ten antwoord,
hoewel hij bijna niet in staat was om te spreken. „Terwille
van Gawd, pijnig mij niét langer gij drukt mijn ribben
kast in."
„Het is goed, ga mee ik zal u in verhoor laten
nemen."
„Welnu dan, als het moet dan moet het," zeide de ander,
morgenavond kwartier voor twaalven zal het plaats vinden."
„En waar?"
„Waarachtig, dat weet ik niet."
„Ga dan maar meé. Ik zal u voor Paget brengen. Ik heb geen
lust om hier mijn/tijd te verspillen."
„Welnu dan, tê Norwood," en hij gaf het adres op in een
der straten van deze voorstad. „Denk er echter aan, dat gij er
met geen woord over spreekt, dat ik het u heb verklapt, want
anders heb ik de wraak van Larry te duchten. Iemand, die
Larry in den weg staat, heeft spoedig een mes tusschen zijne
ribben."
„Ik zal niets verklappen/' was het koele antwoord van den
aüder, „daarvoor kent gij mij, dunkt mij, te goed. Maar denk