van strandstoelen gedurende 9 jaren
geheel en al voor gemeente-rekening ter
hand te nemen.
Aangenomen het beroep naar Zand-
voort door ds. C. Barneveld teVarsse-
veld.
BINNENLAND.
Hare Majesteit de Konin
gin-Regentes heeft sedert eenigen tijd
besloten, geen geschenken voor Zich
zelve of voor Hare Majesteit de Ko
ningin aan te nemen. Deze regel is
moeten worden aangenomen, met het
oog op de verschillende geschenken, die
telkens worden aangeboden, en op de
moeilijkheid om te bepalen, welke men
zou kunnen behouden. Ten einde alle
onbillijkheid in deze te vermijden, heeft
Hare Majesteit vastgesteld, dat voortaan
alle geschenken, onder dankbetuiging
voor de goede bedoeling der inzenders,
aan dezen moeten teruggaan. Op bloe
men zou deze maatregel natuurlijk niet
altijd kunnen worden toegepast.
OEPICIEELE BERICHTEN.
Bij kon. besluit is aan den heer
Hendrik Greven, industrieel te Napels,
vergund het aannemen der versierselen
van ridder der Kroonorde van Italië,
hem door Z. M. den Koning van Italië
geschonken.
Bij kon. besluit is de gepensioneerde
kap. der inf. van het leger in Neder-
landsch-Indie, H. F. V. M. Swing, be
noemd tot kap.-adj. bij het Koninklijk
Koloniaal Militair Invalidenhuis op Bron
beek.
De gewone audiëntie van den minis
ter van Binnenlandsche Zaken, en die
van den minister van Waterstaat. Handel
en Nijverheid, zullen aanstaanden Zater
dag 15 Augustus 1891 niet plaats hebben
De parijsche correspondent
van het /Lig. hbl. meldt, dat er vol
strekt geen voornemen bestaat, dat het
fransche eskader van Plymouth ook een
der nederlandsche havens zal bezoeken.
De utrechtsche Raad heeft,
met op één na algetneene stemmen, af-
TStiijze?id beschikt op het adres van de
Vereeniging voor de viering van natio
nale feestdagen, om f 1500 subsidie
voor het houden van een feest op den
veriaardag van H. M. de Koningin.
Te Utrecht is Dinsdag plot
seling overleden de heer J. Verloop Cz.,
oud-ingenieur der voormalige Ned. Rijn
spoorwegmaatschappij.
Uit Utrecht wordt geschre-
ven
Toen de Nederlandsche Vereeniging
voor Scherpschutters het plan opperde
om te Hoorn eene voorloopige schiet
baan te maken, kwamen alle vereeni-
gingen, die alhier zich in den wapen
handel en in het schieten oefenen, bijeen
en verzochten, met eene zeer goede
bedoeling, maar wel min of meer overijld
en onvoldoende voorbereid, den ge
meenteraad om steun voor de oprichting
eener nationale schietbaan te of bij
Utrecht. Hoewel de Raad op dat denk
beeld niet inging, verkreeg men toch
eene platonische verklaring van belang
stelling, die niet zonder beteekenis was,
omdat de wethouder Reiger haar had
aan de hand gedaan, juist met de be
doeling om te voorkomen, dat men
Utrecht zou verdenken van niet tot die
zaak te willen medewerken. Zij moest
de toen voor de deur staande algemeene
vergadering der Vereeniging overtuigen
dat men te Utrecht wel steun en me
dewerking te wachten had, als men
met goede, uitvoerbare plannen kwam.
In de algemeene vergadering te Am
sterdam bleek men gezind de aanbie
dingen van Hoorn aan te nemen, vooral
omdat men dan dadelijk en voor de
eerste 5 jaren klaar was, maar zonder
dat men daar voorgoed de nationale
schietbaan wilde vestigen.
Met nog meer overhaastig en in ieder
geval nog meer ongemotiveerd, ver
zochten de utrechtsche vereenigingen
toen weer aan den Raad om haar
vroeger verzoek maar als ongedaan te
beschouwen, wat de Raad natuurlijk
gaarne deed.
Intusschen is van het hoofdbestuur
der Vereeniging voor Scherpschutters
later bij den Raad weer een verzoek
gekomen om steun bij het zoeken naar
eene nationale schietbaan. En Bu$g. en
Weth. zoowel als de Raad gaven op
nieuw blijk, dat zij de zaak niet onge
negen zijn. Op voorstel van den voor
zitter, besloot de Raad het verzoek in
handen te stellen van B. en W. om pread
vies.
Nu was, dunkt ons, de tijd voor
vruchtbaren arbeid voor de Vereeniging
aangebroken. Goede terreinen voor eene
nationale schietbaan zijn bij Utrecht wel
te vinden. Eenige jaren geleden hiel
den de studenten weerbaarheids ver
eenigingen een schietwedstrijd, niet ver
van het station de Bilt, op een terrein,
dat niet moeielijk te bereiken was, goed
voor schietbanen dat op zeergroote
afstanden was in te richten, en dat,
midden in bosschen en uitgestrekte hei
develden gelegen, ook geen gevaar op
leverde.
Dezer dagen hield de Schutterij ka-
derbond een schietwedstrijd in dezelfde
buurt. De banen daarvoor waren op
beperkte schaal ingericht, maar naar
wij van deelnemende schutters verna
men, bleek ook hun het terrein de ge
gevens voor eene nationale baan
bezitten. En zoo niet daar, er zijn in
den omtrek van Utrecht, en van uit
Utrecht gemakkelijk bereikbaar, genoeg
terreinen, die voor het doel geschikt
voor niet te hoogen prijs te ver
krijgen zullen zijn.
Maarhet is van B. en W. niet
te vergen, dat zij met de eischen van
zoodanige gelegenheid bekend zijn en
ook van de gemeente-ambtenaren niet.
Het komt ons voor, dat Utrecht, waar
zoovelen zijn, die aan nationale schiet
wedstrijden hebben deelgenomen, die
;e hebben helpen voorbereiden
jegelen, wel eene commissie kon ople
veren van eenige flinke weerbaarheids
mannen, die zelf terreinen zochten, en
daarop de aandacht vestigden van B,
en W., met mededeeling van allegege
vens omtrent de eischen, waaraan eene
schietbaan naar hun inzien moet voldoen
en op welke terreinen die gegevens ge
vonden worden.
Nu zal men misschien tegenwerpen,
dat onze waarnemend burgemeester
niet van particulier initiatief houdt, maar
dan wijzen vrij er op, dat in den ge
meenteraad een aantal leden zitten, die
met de weerbaarheids-vereenigingen en
de schietwedstrijden bekend zijn en die
daarin belang stellen en die men door
de gegevens, die aldus verstrekt zijn,
staat kan stellen het belang der zaak
te behartigen.
In allen geval, nu is het o. i. de
goede tijd om met vrucht werkzaam
zijn.
Uit Den Haag schrijft me
aan het Utrechtsch Dagblad
„Sic transit gloria mundiEr
hier opgericht eene naamlooze vennoot
schap, ten doel hebbende het uitoefenen
eener kleerwasscherij en bleekerij. Dat
js zal men zeggen eene zeer ge
wone zaaK. Maar wat er bizonders aan
is, is dit, dat deze wasscherij en blee
kerij zal gevestigd zijn op een der fraaiste
landgoederen van Voorburg, het huis
Hoekenburg, eenmaal toehoord hebbende
aan het geslacht Caan.
Het is eene oude klacht, dat de land
goederen en buitens, de trots en de
roem van de voorvaderen, meer en meer
worden verlaten en gesloopt, omdat de
eenvoudige zin voor het kalme buiten
leven niet meer strookt met de zeden
van- het hedendaagsche leven. Voorburg
behoort tot de plaatsen, waar nog het
langst de talrijke fraaie buitenplaatsen
zijn in wezen geblevenal zijn er ook
enkele gesloopt, de overblijvende maken
nog altijd dit dorp met zijne omgeving
eene der bekoorlijkste en aan na
tuurschoon weelderigste plekken van
Holland. En van deze schilderachtige
buitens zal nu een der aanzienlijkste,
het oud-adellijke „Hoekenburg", dat eene
historische beteekenis heeft, worden ver
nederd tot wasch- en bleek-inrichting
Het is waar, het zal eene voorname
wasch- en bleekinrichting zijn; de lijf
waden van de aanzienlijksten onder de
bevolking van de residentie zullen er
drogen worden gehangen (onder de
aandeelhouders en commissarissen der
vennootschap vindt men er met adel
lijke namen), maar toch wat zouden
vroegere bewoners van Hoekenburg
gezegd hebben, als hun voorspeld ware,
wat eenmaal aan het einde der 190
eeuw het lot van hun trotsch land
goed worden zou
Vrijdag nemen óp de baan
te Arnhem de voornaamste wielerwed
strijden van het jaar een aanvang. Deze
races, uitgeschreven door den Algemee-
nen Nederlandschen Wielrijdersbond,
zullen drie dagen duren, en beloven
hoogst interessant te wordenbehalve,
dat de kampioenschappen van Neder
land op den hoogen en lagen tweewieler
en den driewieler verreden zullen wor
den, zullen op Zaterdag en Zondag de
kampioenschappen van het vasteland
olaats hebben, waarvoor verscheiden
Dekende wielrijders uit het buitenland
overkomen. Uit Engeiand komen de
beroemde racingmen Samsom, Sisley
en Crump; uit Frankrijk heeft Dervil
ingeschreven, terwijl Duitschland ver
tegenwoordigd zal zijn door Tischbein,
Dadder, Roderwald e. a.
Bovendien komt P. W. Scheltema
Beduin uit Londen over, waar hij dit
jaar reeds twee kampioenschappen won
en met Osmans de beste rijder van
Engeland wordt genoemd. Ook Pim
Kiderlen, de algemeen bekende en po
pulaire wielrijder, die zich sinds eenige
jaren niet meer op de banen vertoond
had, heeft voor deze races ingeschreven.
Deze wedstrijden zullen gedurende de
drie dagen met feestelijkheden van al
lerlei aard gepaard gaan, alsconcerten
in Musis Sacrum, wielrijderstochten naar
Arnhem's mooie omstreken, bals, wa
tertocht naar de Westerbouwing, enz.
Geen wonder dus, dat duizenden wiel
rijders uit binnen- en buitenland, even
als vele families en bezoekers. Vrijdag
en volgende dagen te Arnhem verwacht
worden, om getuige te zijn van deze
belangrijke en interessant^ sportfeesten.
Dr. E. B. Turner, de 'beroemde en-
gelsche tijdwaainemer, komt voor deze
gelegenheid aan den Nederl. Wielrijders -
bond zijne diensten verleenen, en de
Deutscher Radfahrer-Bund" heeft twee
afgevaardigden gekozen om zich bij den
Hollandschen Bond officieel te doen
vertegenwo ordigen.
In de Utrechtsche straa
te Amsterdam is Woensdagnacht weer
een brutale diefstal gepleegd. Het luik
voor een winkelraam is weggenomen,
een ruit verbroken en daarop zijn uit de
uitstalkas weggenomen; 2 gouden hor
loges en een gouden speld. De daders
zijn nog niet bekend.
Woensdagnacht isteong
veer 2 uur te Purmerend ingebroken bij
den horlogemaker W. F. Casimier. Met
een steen heeft men eene groote glas
ruit verbrijzeld ten einde zich van df
daar achter geplaatste voorwerpen mees
ter te maken. Gelukkig worden deze
elke avond door den eigenaar wegge
borgen, zoodat men slechts een stolpje
heeft kunnen medenemen. De heer C.
werd door het geraas onmiddellijk ge
wekt, zoodat de dief of dieven op
vlucht gingen en verdwenen.
De vogelkoopman S. te'
Hage ontving den 2311 Juli 11. van een
fransch schip 18 apen, verkocht er daarvan
en had Zondagmiddag 11. nog 11 stuks
zijn zolder in twee flinke sterke
kooien opgesloten. Eene onbekende, bal
dadige hand heeft het eene hok, waarin
zich 4 apen bevonden, opengezet, waarbij
zelfs een nijptang gebruikt moest wor
den om de kooi te kunnen openen.
Drie apen ontsnapten, (een bleef op
den zolder)terwijl een der ontsnapten
door den eigenaar werd doodgeslagen,
kwamen de twee anderen uit zich zelf
Maandagmorgen naar hun hok terug.
Men meldt uit Delft:
Woensdag morgen bracht de zoon van
den landbouwer L. een disselwagen,
beladen met een spoelingkist, naar een
weiland aan den Delfgauwschen weg.
Bij het rijden over den vonder schijnt
hij zijn draai te kort genomen te heb
ben althans de wagen kantelde, de
berijder viel er af en kwam op een balk
naast den vonder terecht. De zware
spoelingkist gleed van den wagen op de
borst van den jongen L., tengevol
ge waarvan hij onmiddellijk bezweek.
In de herberg De Zwaan
te Dordrecht kreeg een aantal ponton
niers met een zevental sjouwerlieden
twist, welke zoo hoog liep, dat een ver
woede vechtpartij ontstond. Een der
pontonniers bracht aan den sjouwer H.
een messteek in den arm toe, waardoor
het ge/echt natuurlijk nog in hevigheid
toenamhet eindigde met de volkomen
nederlaag der pontonniers, die aan den
haal gingen. In de herberg is bijna geen
stuk heel gebleven. DCt.)
Dinsdagmiddag keerdede
landbouwer A. N. met zijne vrouw,
gezeten op een wagen waarvoor één
paard, van de weekmarkt te Elburg
huiswaarts. Even buiten Elburg zijnde,
ging het paard op hol, waarop beiden
van den wagen sprongen. N. bekwam
daarbij geen letsel, maar zijne vrouw,
die onder den wagen geraakte, bekwam
inwendig zeer ernstige kneuzingen, zoo
dat men voor haar leven vreest.
Uit Hindeloopen méldt
menTen onrechte wordt in sommige
bladen gemeld, dat het „Hindelooper
huis" zou zijn afgebrand. Er kan wor
den medegedeeld, dat daarvan geen
sprake is. De woning van de familie
,Kat" met bijbehoorende boerderij is
verbrand tengevolge van hooibroeiing
maar het „Hindelooperhuis" van de fa
milie Rina van Nauta, met zijnen kost
baren inhoud, heeft met dezen noodlot-
tigen brand niets uit te staan, en is
nog steeds te bezichtigen door ieder,
die zich opgewekt gevoelt met oud-
hindelooper kostbaarheden, kleederdrach
ten enz. kennis te maken. Toch is door
dezen brand veel verloren gegaan. De
familie Kat bezat eene kamer geheel op
oud-hindelooper wijze met fraai uitge
sneden eikenhouten beschot waarin voor
duizenden guldens oud-porselein, antiek
zilver en speelgoed, benevens drie kost
baar gekleede hindelooper poppen.
De geldswaarden der familie waren
niet in eene brandkast, maar slechts
een brandkistje geborgen, dat uren
lang aan de vreeselijkste hitte was
blootgesteld daarna van de bovenste
verdieping viel, en den volgenden mor
gen terug gevonden werd. Alle papieren
waren ongeschonden. Bij dezen brand
heeft burgemeester D. Witteveen weer
veel nut gedaan door zijne activiteit.
Te Gent (Betuwe) bevond
zich Dinsdag de n-jarige zoon van B.
op den zolder van een in aanbouw
zijnde huis, storte naar beneden en viel
met den hals op eene der in den kel
der staande flesschen. Daardoor werd in
den hals een slagader doorgesneden,
zoodat de dood bijna onmiddellijk
volgde.
Uit Tilburg wordt onsge-
meld, dat bij den burgemeester aldaar,
als voorzitter van de commissie, die
gelden inzamelt voor de slachtoffers vanF
den hagelslag, twee vorstelijke giften
zijn ingekomen met begeleidend schrij.
ven, nl. f 1500 van H. M. de Koningin
en ƒ2500 van H. M. de Koningin.
Regentes^ (JV. R. C.)
Te Tilburg werdMaanda
geneeskundige hulp ingeroepen bij eene
familie, die na het gebruik van kreeften
onwel geworden was. Het bleek, dat aliffl
de leden der familie vergiftigd waren,
Dank zij de doortastende middelen vanK
den arts, is thans het gevaar geweken
Aanbestedingen.
Lemmer, 10 Augustus. Door hei
bestuur van het waterschap „De Lem-
stersluis" werd heden aanbesteed, in
twee perceelen en in massa
I. het verlengen van de bestaande
remmingwerken in de haven vóór de jj
nieuwe schutsluis;
II. het bouwen van eene sluisknechts-
woning. Begrooting 12700.
Het laagst werd ingeschreven op perc,
door J. Terpstra alhier met 9689, I
op perc. II door J. Nijholt alhier mei
979. In massa door C. ter Horst te, A
Zwolle met 13291.
Behoudens de vereischte goedkeuring
is het werk in perceelen aan de laagste
inschrijvers gegund.
Leger en Yloot.
De ie luits. W. Piepers en J. van
der Hegge Zijnen, leeraren resp. aan de
Kon. Mil. Academie en aan de militaire
school te Haarlem, zijn aangewezen om
de groote najaarsmanoeuvres der ie en
20 divisie inf. bij te wonen.
33
5o
pet.
FinancisGle mededaelingen.
Het Weekblad van Broekman en
Honders bevat o. a. de volgende opgave
van minder courante of incourante fond-
in de week, tot den datum van n
Aug. loopende, door hun tusschenkomst
verhandeld.
Aand. Straatw. en vaart
GoudaBodegraven
Aand. 's-Grav. Zwem- en
Badinr. (Mpij. t. aanl.
en expl. v. d.)
Aand. Billiton Mpij 2e
rubriek te 's-Hage
Aand. Kon. Ned. Loc.
Spw. Mij. te Apeldoorn
Opricht.-Aand. Ooster
stoomtram-Mpij.
Aand. Ned. Fabr. van
Werkt, en Spoorweg-
materiéel A.
Aand. idem idem B.
Oblig. idem idem
Aand. Ned. Gist- enspir.
fabriek te Delft
f '243'-
25
f 27-
5214
97Ü-X
99'LlOO
RECHTSZAKEN.
De concurrentie is zwaar tegen
woordig, ook bij den handel in nuchtere
kalveren. Dat bewees een geval dat
onlangs te Stompwijk voorviel. Immers,
niet onwaarschijnlijk was broodnijd de
oorzaak, waarom een drietal kooplui in
nuchtere kalveren aan den tolbaas onder
Stompwijk vroegen of zekere concur
rent den tol reeds was gepasseerd, en
toen dat niet het geval was en zelfs
de bedoelde concurrent op datzelfde
oogenblik kwam aanrijden, het drietal
met talhouten en een zweep den con
current te lijf ging. De tolbaas waar
schuwde „schei uit of je slaat hem
dood," waaruit reeds alleen voldoende
blijkt, dat de mishandeling niet gering
was.
Wegens mishandeling met voorbe
dachten rade, te zamen en in vereeniging
gepleegd, stond het drietal weldra
terecht voor de arrond. rechtbank te
's Hage, doch de rechtbank oordeelde
dat niet gebleken was dat beklaagden
de tijd, waarop hij ons het ontbijt naar beneden zond. Terwij
ik partij trok van het geraas, dat hij maakte, scheurde ik het
papier geheel open, stak mijn arm er doorpen ontgrendelde de deur.
Het volgende oogenblik was ik binnen en stond ik in de kleine
kamer. De deur van het waschhok was gesloten. Ik opende haar
stilletjes en zag mijn grootvader tegenover mij staan, leunende
over den put en met het touw in de hand. In een oogenblik had
ik hem het touw om den hals en hem in de put kunnen wer
pen. Hij floot lustig een sein, dat Psyche of ik gewoonlijk
dadelijk beantwoordde.
„Kunnen de bedelaars niet komen," mompelde hij; „gewoon
lijk komen zij gauw genoeg om hun brood te halen." Hij hield
op met brommen en begon weer te fluiten en aan het touw te
trekken.
„Wat is er met jullie, ben jullie ziek?" brulde hij. Nadat hij
weer een paar minuten had gewacht, haalde hij den emmer op
om te zien of hij leeg was. Toen hij vol naar boven kwam,
zette hij hem op den rand van de put en krabde in gedachten
zijn hoofd.
„Goede God, als er eens een van hen dood was," mompelde
hij, en terwijl hij toen rondkeek als menschen doen, die geen
gerust geweten hebben, kreeg hij mij in 't oog, daar ik maar een
paar schreden van hem verwijderd stond.
Zijn gezicht werd vaalbleek, zijne oogen puilden uit hunne
kassen en hij strompelde naar den muur, terwijl hij zijne bevende
handen uitstrekte om mij van hem af te houden. Hij sperde den
mond open en sloot hem weer, toen hij tevergeefs beproefde te
spreken. Eindelijk stamelde hij
„God vergeve mij, als ik u ooit leed heb gedaan. De Heer
weet, dat ik naar mijn geweten zoo goed mogelijk gehandeld
heb. Ik heb je niet in den put laten zetten. Vader moet voor dat
verantwoording doen, die slechte, oude man. Ik heb je geregeld
van alles voorzien weigerde je niets...."
Hij brak zijne woorden af, daar hij zeer ontstelde door mijn
•stilzwijgen en onbeweeglijkheid. Toen stamelde hij weer, terwijl
hij met de eene hand zijn das losmaakte en met de andere mij
terugwees.
„In 's Hemels naam, spreekzeg mij, dat gij niet zijn geest
zijtzeg mij, dat ik Sukey's jongen niet vermoord heb."
HOOFDSTUK XV.
Ik denk, dat mijne verschijning niet spookachtig genoeg was
om meer dan een tijdelijke uitwerking op mijn grootvader te
hebben, want, nadat hij mij eenige minuten in onbegrijpelijke
vrees had aangestaard, ontspanden de spieren van zijn gelaat
zich, een blik van hoopvollen twijfel blonk in zijne blauwe oogen,
en hij ademde gemakkelijker. Langzamerhand ging hij meer recht
op staan, en met grooter -vertrouwen sprak hij
„Je bent het toch zelf, Bernardje bent er als een dief in
den nacht uitgegaan, en nu kom je hier om je ouden grootvader-
van schrik eene ziekte op het lijf te jagen."
„Ik ben uw kleinzoon, Bernard en ik ben er uitgekomen,
zooveel te erger voor u. Maar ik ben hier gekomen om u ter
verantwoording te roepen/'
„Waar is de andere vroeg hij, terwijl hij naar den put
wees.
„Zij is niet meer daar beneden."
„Waarheen zult gij haar brengen,"
„Waar gij haar geen kwaad meer kunt doen."
„Groote Godwat zal vader daar wel van zeggen," riep de
oude man ontsteld uit.
„Wij zullen hooren wat hij te zeggen heeft, als wij hem voor
het gerecht dagen."
„Gij zult hem toch niet laten zoeken. Gij zult een ouden man
van meer dan 90 jaar toch niet gevangen laten nemen."
„Waarschijnlijk moet gij beiden uwe dagen in gevangenschap
eindigen. Gij hebt geen recht om meer genade te verwachten
dan gij dat hulpelooze kind hebt bewezen, welks leven gij ver
woest hebt."
Wordt vervolgd.)
