TWEEDE BEAD
DE WRAAK VAN CALCATRONI.
BINNENLAND.
BEHOORENDE BIJ
HAARLEM'S DAGBLAD
VAN
Maandag 21 September 1891.
Herinnert ge u het voorval, dat vier
of vijf jaar geleden zoo'n opzien baarde,
tjjdens het huwelijk van Antonio Le
roux, den zoon van den bankier, met
ijnejuörouw de la Combe?
Er liepen toen eenige kwade geruchten
over de soliditeit van dezen speculant,
die vroeger geassocieerd was met een
Italiaan, graaf Calcatroni,W8lke nog enkele
malen op dat tydstip bij ae Leroux
kwam, maar sedert opgehouden heeft er
te verschenen.
Twee of driemaal had de goê gemeente
leweerd, dat hot huwelijk afgesprongen
vas, maar desondanks had het toch plaats.
De uitzet der bruid was schitterend,
n de benijders vroegen elkander af,
waar die struikroover van een Leroux
haar toch had „gesnapt", vooral druk'
kende op dit laatste woord.
De bruid telde onder hare getuigen
den geleerde Desroches, conservator der
bibliotheek van het Athenaeum, groot
vriend van la Combe.
De functiën van den bibliothecaris
leggen hem plichten op, die met elkander
strijd schijnen te zijn. Hij moet de
meeat voorkomende en tevens de meest
wantrouwige man wezen. Het is zijn rol
im in ieder der lezers, die zich tot hem
wendt, een broeder in de wetenschap
te zien, byna een vriend, maar een
rieDd wiens vingers men onafgebroken
moet bewaken en wiens zakken men
met een geoefenden blik moet peilen.
Desroches zeide dikwijls
„Ik ken vrouwen die getrouw zijn,
en kassiers die niet stelen, maar er is
geen menschelijk wezen, dat niet in staat
b, op eenig uur van zijn leven, een
icek onder zyn jas weg te moffelen.
Maar keeren wij tot den bruiloft terug.
Na het verlaten van de kerk vereenigde
men zich bij mevrouw Leroux, die een
luiich aanbood. In een der salons waren
geschenken uitgestald, een ingekan
kerde gewoonte dat geschenken geven,
want van ieder der aanwezigen wordt
de edelmoedigheid op de proef gesteld,
de meesten onderwerpen zich met
;egenzin daaraan. Onder de tentoonge-
iteide voorwerpen trok een halssnoer
van diamanten een geschenk van
Antonin- vader, aller blikken en deed de
kwade geruchten over den stand van
laken van bet huis verspreid, in het niet
erzinkeD. Het voorwerp was minstge-
icmen honderdduizend gulden waard.
Plotseling, terwijl een elegante menigte
;ich aan bet buffet verdringt, weerklinkt
de mare
Het halssnoer is gestolen
II.
In deze omstandigheden gedroeg Le-
•oux zich als een echt groot heer na
lerst zeer rood te zijn geworden, herstelde
ij zich bijna oogonblikkelijk, en daar het
umoer toenam, zeide hij
„Laat toch een zoo onbeduidende zaak
;ulk een schoonen dag n»et verstoren.
geldwond ia geen doodwond. Waar-
Ie kinderen, dat deze vroegtijdige, lichte
olk de eenige zij, die ooit uw huwe-
lykshemel verduistere I"
Nochtans was het een pijnlijk voor-
I, en vele lieden ademden vrijer, toen
Jij in de buitenlucht kwamenin tien
inuten tijds waren de salons van Le-
'oux ledig.
Juist op dit oogenblik, kwam men
lem zeggen, dat iemand hem in zijn
;abinet wachtte.
Hij snelde er he^n en vond er den
•aden geleerde Desroches, die zeer ge-
;iteerd was.
Mijnheer," zoo begon de bibliotheca-
'is, „uit kracht mijner beroepsplichten heb
de gewoonte om acht te *an, op
ietgeen er om mij heen voorvalt. Ik heb
diefstal zien bedrijven. Hij die er
iich aan heeft schuldig gemaakt is een
ian van over de vyfiig, mager en zeer
iruio. Gij kent hem, want gy hebt hem
erscheidene malen de hand gedrukt. Ik
hem tot op do straat gevolgd, en
oen ik hem een paar woorden wilde
^oevoegen, heeft de menigte ons op straat
rescheiden, en de guit is er in een rijtuig
an door gegaan. Maar ik heb het num
mer kunnen opnemen, en hier is het.
Het overige is uw zaak. Het is niet
nodig u te zeggen, dat ik u mijne ge
tuigenis wil verloeiien. Zullen we gaan
Bij deze woorden stond Leroux op, en
3t een sproDg was hij voor de ge-
'pende deurby het zien van die
beweging zou men geloofd hebben, dat
Desroches de dief was.
//Laten wy ons eens even bedenkeD,
waarachtig", zeide de vader van Antonin;
ik ken inderdaad den persoon, dien gij
verdenkt
//Verdenken riep de bibliothecaris
oit. //Dat de duivel my hale, als ik hem
verdenk I Ik heb hem, dank zy een
piegel, zoo waarlijk de diamanten in
zijn vestzak zien stekeD. Die plunderaar
van diamantkistjes zal van nacht
de doos slapen, als hij nog slaap heeft.
Maar laat ons toch geen kostbaren tijd
verliezen."
„Met uw welnemen," antwoordde Le
roux, zonder zijn post te verlaten, „die
ongelukkige verdoolde zal in zijn bed
slapen. Voor 't overige kan hy naar de
maan loopen Ik ken hem wel is waar,
zeer weinig, maar wij hebben eertijdi
samen eenige zaken gedaan. Ik wil geen
proces. Dus, mijn waarde heer, gij hebt
niets gezien, niet waar Het spreekt van
zelf, dat die gauwdief het in 't vervol]
buiten mijne handdrukken zal moeten
stellen. En hiermede ben ik uw onder
danige dienaar."
III.
Desroches begaf zich in een tamelijk
onthutste stemming op straat. Voor dezen
doodeerlijken en vrijen man nam die
overdreven grootmoedigheid het voorko
men van medeplichtigheid aan. Zoodra
hij over alles eenB had nagedacht, begaf
hij zich naar de prefectuur van politie
en diende zijn rapport in, waarbij hij
het signalement van den schuldige en
het nummer van de huurkoets opgaf.
Vervolgens keerde hij met een verlicht
geweten naar huis torug.
Den volgenden morgen ontving Leroux
bezoek van een inspecteur van politie,
die zich, gewapend met de bizonderheden
van Desroches, die zijne verklaringen
had onderteekend, aandiende. De bankier
klemde de vuisten op elkander en wenschte
den onbeschaamde naar de helvervol
gens zijne kalmte hervattende, verklaarde
hij te weigeren een aanklacht in te die
nen. Vijf minuten later had hy een on
derhond met don beroemden Coindari
gewezen beambte van de prefectuur van
politie, chef van het beste „informatie
bureau" van Parijs.
„Mijnheer," zeide hy, „in een paar
woorden zal ik u zeggen, wat my tot
n voert. Gisteren heb ik mij re zoon
uitgehuwlijkt. Onder de gasten be
vond zich een zekere italiaansche graaf,
die vroeger zoo'n beetje mijn •ompagnon
was, en die een van die schurken in
zwarten rok is gewordeD, waarvan Parys
overvloeit. Calcatroni, zco is zyn naam,
heeft mij midden onder de drukte een
halssnoer van diamanten ontstolen, dat
ik in den bruidskorf myner schoondochter
had gelegd.
„En nu wilt ge dat we hom opspo
ren vroeg Coindartaanteekeningen
makende.
„Ik smeek u inderdaad hem op te
sporon. Maar laat ons elkander wel be
grijpen. Het is niet zoozeer de bedoeling
hem te arresteeren, dan wol om te ver
hinderen, dat men hem arresteert, en ik
moet u mededeelen, dat een domkop de
prefectuur op zijn spoor heeft gebracht.
Coindart ging onverstoorbaar voort te
„Mijn stap moet u verwonderen,"
lichtte Leroux nader toe... „Zonder in,
„Mij verwondert Diets, mijnheer," zeide
de ex-reohercheur. „Gij zijt niet de eerste,
die mij een dergelyken dienst vraagt,
Wanneer het publiek alles wist, zou het
zich minder verwonderen de politie in
zekere gevallen fiasco te zien maken.
Maar keeren wij tot onzen bescherme
ling terug. Gy wenscht dus dat hem
niets onaangenaams overkocae, wanneer
ik het goed begrijp. Ongetwijfeld is het
echter uwe bedoeling, om weder ia *t
bezit te komen van het sieraad
De financier dacht een oogenblik na.
„Ja," zeide hij eindelijk „dat zou
blijkbaar het beste zijn. Maar voor mij
komt de geldkwestie slechts in de tweede
plaats. Geen arrestatie, geen opzien baren,
geen gerechtelijke onthullingen, dat ia
het, wat ik voor alles wil. Het spreekt
van zelf, dat u alle mogelijke crediet
wordt verleend, en vooral, verlies geen
tijd, want reeds is men aan de andere
zyde werkzaam."
Daarop namen zij van elkander af
scheid.
IV.
Dienzelfden avond ging Calcatroni, die
uit de opera kwam, te voet naar huis,
om eeu luchtje te scheppen; terwyl bij
staan bleef om een öigaar aan te steken,
naderde hem een vreemdeling en vroeg
hem om vuur met een beleefdheid, die
aan een persoon uit de hoogste standen
eigen is. Terwijl hy zijn hoed afnam,
om te bedanken, vroeg bij
„Mijnheer Calcatroni, zijt ge van plan
om van avond huiswaarts te keeren
De ex-compagnon van Leroux ont
stelde toen hij zijn naam door dien
vreemdeling hoorde uitspreken; maar hij
hernam terstond zijne koelbloedigheid en
zeide o p den toon van iemand, die in
eeD goeden luim i9
„Op mijn woord, mijnheer! sedert ou-
geveer dertig jaar is het de eerste maal
dat een sterveling zich over myo deugd
bekommert. Nu wil het juist, dat gij in
myne verstandige dagen komt. Overeen
half uur, zal ik in mijn bed ligüen."
L)a*rin vergist ge u," antwoordde
Coindart. „Binnen tien minuten zit ge
een rijtuig tusschen twee inspecteurs
van de geheime politie, die u aan uw
deur afwachten. Dus, wanneer ge aan
mij logeereno A propos, waar zyn de
diamanten
Calcatroni bleef eenige
onthutst. Hy had ze in zyn zak. Ten
slotte zeide hij op zeer hoogen toon
„Die scherts gaat buiten alle perken
En eerst, wie zijt gy
„Een fee, een goede engel, zooals in
de Domino Noirzeide Coindart.
„Ik ben de vertrouweling van uw
vriend Leroux, die niet wil, dat er een
haar van uw hoofd valle onder den
schaar van den kapper der gevangenis
Mazas. Wilt ge mij niet gelooven, kom
maar mede: Ik zal u in de verte de
beide agenten toonen, die gereed zijn om
u te snappen
„Laat ons dadelijk naar uw huis gaan,
besliste de ItaliaaD, „daar kunnen wy
beter spreken."
Maar hy was de hoek van de Fau
bourg Saint-Martin nog niet omgeslagen
of Calcatroni had zijne „verwarring1
reeds bekend.
„Een eereschuld," zeide hij. „Vijftien
duizend francs verloren met het
die ik vandaag moest betalen. Ik heb
de diamanten voor deze som tot pand
gegeven. Laat Leroux zich maar
niet bezorgd maken, i£ zal Z9 hem
terugbeven. Die goede vriend! Waarom
heeft hij zijn ouden compagnon ook zoo
verwaarloosd. Ge zult hem mijn dank
overbrengen."
Calcatroni sliep heel slecht bij zijn
redder, maar de agenten, die op hem
loerden, keerden althans platzak huis
waarts.
Van dit oogenblik af was het tusschen
Coindart en zijne oude kameraden van
de politie, een ware worstelstrijd; dezen
hardwekkig het spoor van hun man
volgende, geoo alles doende om het hol
verborgen te houden, wachtende op het
uur om Calcatroni naar Engeland te
zenden.
In de tusschenpoozen ging de ex-agent
aan Leroux het resultaat van zijne krijgs
listen en de erkentelijkheid van Calca-
troni vertellen.
„Ik scheld hem zijn schuld kwijt,"
zeide de bankier," mits hy mijne dia
manten fceruggeve."
„Onmogelijk toi nader orderzy zijn
beleend voor vijftien duizend francs."
„Voor vijftien duizend francs!" her
haalde Leroux, de handen ten hemel hef
fende wel voor den drommel! de be-
ieener heeft dus Diet eens de diamanten
bekeken
„Zyn zij veel meer waard vroeg
Coindart belangstellend.
„Vijftien duizend francs!" hield Le
roux aan, zonder to luisteren. Hoe uit
dat geval te gerakenAis die ellendige
heler ze wil verko^pen 1 Mijnheer
Coindart, ik smeek u, breng my morgen
ochtend den naam van den man van de
vijftienduizend francs."
Maar den volgenden morgen, was het
niet Coindart, die zich in het kabinet van
den financier vertoonde.
Calcatroni gaf fier zijn kaartje af en
behoefde geen minuut in de antichambre
te wachten. Toen de beide mannen al
leen waren en de deuren goed gesloteD,
ging de Italiaan met vasten tred naar
zijn ex-compaguon, die zeer verlegen
scheen. Men zou gemeend hebbeD, dat
het Leroux was, die door de politie ge
zocht werd.
„Mijoheer", aldus ving de bezoeker
aan. „Wat men zegt is dus waar? Ge
zijt dus geheel aan lager wal
„Inderdaad," stamelde de vader van
Antonin, „die taal in uw mond
„Niet zoo uit de hoogteviel de
ander hem in de rede. „Gedurende een
week ben ik zoo dwaas geweest te ge
looven, dat de herinnering aan onze oude
betrekkingen uw gedrag ten mijnen op-
opzichte aangaf. Ik werd er door getrof
fen. Nij begryp ik waarom gij zoo bang
waart, de politie haar neus in uw zaken
te laten steken."
„Mijne zaken protesteerde Leroux
met het weinigje geestkracht, dat hem
gebleven was.
Heden morgen," ging de Italiaan
koeltjes voort, „heb ik gedaan, wat ik
niet gedroomd had te zullen doen, daar
ik een eerlijk man in u zagik heb de
diamanten onderzocht."
„Gij hebt ze dus niet op pand gege
ven riep de bankier vreugdevol uit.
„Op pand gegeven, mynheer?....
Se.derc wanneer geeft een gentleman stuk
ken glas op pand
Leroux viel weder in zijn stoel terug,
over al zijne leden bevende.
„Ah zoo, thans zyt gij niet meer zoo
trotsch Dus om het publiek over den
staat uwer zaken te bedriegen, bloost ge
niet om den hals uwer schoondochter
met dien glasrcmmol te omhangen Om
den afgroud te verbergen, waarin het
lunuin uwer cliënten zal worden ver-
wolgen, bedriegt gij erst de goede
trouw van een arm, jong meisje, dat
reeds trotsch was zich met die bedriege-
lyke pracht te tooien."
„Ik zou het haar hebben gezegd, stot
terde de financier. Zij zou begrepen heb
beD, dat op dit oogenblik Ik ver-
waeht renteD...."
„Waarschuw niemand, mijnheer, dat
is ouDOodig. Ik zal mijzelven bij de ju
stitie aanmelden, die mij van een denk
beeldige misdaad beschuldigt. Men ver
oordeelt een man niet om een paar
gaan, gy zyt het, die onteerd zal zyn.
Morgen zal de menigte uwe bureaux be
legeren, om de belegde sommen op te
eischeD. Dat is het waarvoor gy bang
zijt. Van daar uw zorg om te verhin
deren, dat men mij arresteore. Trouwens
een overbodige zorg. Ik ga terstond naar
de prefectuur."
„Heb medelijden I Houd op zuchtte
Leroux. Wat is er noodig om u
terug te houden
„Er is vijftien duizend francs noodig.
Wanneer uwe diamanten voor de recht
bank komen, zullen ze u meer kosten
dan dat."
Hoe de vijftien duizend francs gevon
den werden, is iets, dat ik niet weet.
Alles wat ik weet is dat Leroux ze niet
in zijn kas vond. Maar enfin, na vrij
lang te hebben gewacht, streek Calca
troni ze op en ging heen met den vasten
vrijmoedigen stap van een man, die
een daad van rechtvaardigheid heeft ver
richt.
Hij had in zijn portefeuille om op deD
post te doen een brief van Leroux, aan
het parquet gericht, meldende dat het
halssnoer, dat men gestolen gewaand had,
achter een meubel was gevoDdeD, en
berustte ïn een kistje van blauw fluweel.
Sedert dien tijd zijn do zaken van
den bankier vooruitgegaan. Zijn schoon
dochter draagt thans echte diamanteo.
Maar Calcatroni antwoordt, wanneer men
hem van zijn ex-compagnon en diens
familie spreekt
„Ik kom niet meer bij die mensehen
LÉON DE TINSEAU.
De begrafenis van den sehil-
der Johannes Bosboom werd bijgewoond
door tal van notabiliteiten op het gebied
van kunst en wetenschap. Verscheidene
kunstgenootschappen uit de residentie,
Amsterdam en Rotterdam waren verte
genwoordigd. raehtige kransen en bloem
stukken sierden de baar. De minister
Van Tienhoven en Victor de Stuers
hadden zich bij de hulde aangesloten.
Door kunstbroeders van den eersten
rang, Mesdag, Israels, Termeulen, Zilc-
ken en v. d. Marei omgeven, die de
slippen vau het lykkleed droegen, gevolgd
door eene groep van schilders, meest
leden van „Pulchri", werd de doode ge
dragen naar den grafkelder, waarin hij
werd bijgezet.
Aan de groeve werden toespraken ge
houden door de heeren Mesdag, Israëls,
Ajnold IsiDg, Schöffer (van Amsterdam's
Arti et AmicitiaoJ en Ter Meulen, waarna
een der neven van den overledene, de
heer J. Bosboom Nzn., don aanwezigen
dank zegde voor hunne tegenwoordigheid.
Het stofielijk overschot van Bosboom
by gezet naast dat zijner onvergetelijke
echtgenoote. Hun beider glorie als kun
stenaars wordt vereeuwigd door het fraaie
monument aan de hoofdlaan van het
kerkhof.
inrichtingen, vielen op loten door den
impresario Schürmann ten geschenk©
gemaakt. (Jvp.)
Bij den Gemeenteraad van
VlaardiDgen is ingekomen een adres tot
afschaffing der kermishet is in handen
gesteld eener „commissie", bestaande
uit.al de raadsleden.
NERERL. POLITIEBOND.
Te Groningen is onder voorzitterschap
van den heer J. W. Tuinenburg, com
missaris van politie te Gouda, de zevende
algemeene vergadering vbd den Neder-
landschen Politiebond gehouden. Het
aantal opgekomen leden bedroeg pl. m.
70. In zijn openingswoord wees de voor
zitter op de verplichtingen van de politie,
waarvan de hoofdzaak ismisdrijven te
voorkomen. De leuze moet zijn het
publiek niet voor de politie, maar de
politie voor het publiek. Vooral met het
oog op het voorgevallene te Amsterdam
en 's-Bosch drong de spreker aan op een
„wettige regeling der politie", waardoor
dergelijke feiten worden voorkomen.
Uit het verslag van den penningmees
ter bleek, dat de ontvangsten ƒ4404
bedroegeD, de uitgaven ƒ2435 en het
voordeelig saldo ƒ1969 tegen ƒ600 in
't vorig jaar.
De bond verkeert in een bloeienden
toestand. Voor de verschillende fondsen
was ƒ12.885 in kas. Als plaats voorde
volgende, in April '92 te houden, alge-
mee'ne vergadering werd Haarlem ge
kozen.
myn woorden geloof slaat, zoo laat ons stukken glas. Gij zijt het, die onder de
dan rechtsomkeert maken en kom bybespotting van isct publiek zult gebukt
In het jongste Dommer van
Volksvriendalgemeen weekblad, uit
gegeven door de Neder). Vereeniging
tot afschaffing van sterken drank, is een
protest opgenomen van het hoofdbestuur
dier Vereeniging aan het adres van hot
hoofdbestuur der Maatschappij tot Nut
van 't Algemeen over de uitgave van wege
die Maatschappij van het werkje geti
teld: „De invloed van alcoholische
dranken op het menschelijk lichaam,"
door dr. A. J. C. Snijders. Dat ge
schrift is, naar het dea leden van het
hoofdbestuur der V. t. A. v. S. D.
voorkomt, op touw gezet met het eeniv
doel om het beginsel van „matig drank
gebruik" te rechtvaardigen en te ver
dedigen.
Dit acht het hoofdbestuur hoogst be-
nkelykhet beroept zich op voor
beelden uit de geschiedenis van het
Nut ten bewijze, dat dit steeds ten aan
zien van drankgebruik en het daaruit
voortvloeiende misbruik van de leer
„voorkom het kwaad," en zegt
ten slotte tot rechtvaardiging van zyn
protest„Aan ODzen schier vijftigjari
gen arbeid op dit veld van volksbe
schaving en niet minder aan den uwen
van ruim eene eeuw, rekenen wij
dat protest verschuldigd te zijn, met den
ernstigen wensch, dat uw hoofdbestuur
zijn besluit, om het bedoelde geschrift
waardig te keuren de uitgave onder het
schild en zegel uwer Maatschappij, moge
herzieD, en herroepen."
Hoofdprijzen Eoppententoonstelliiig.
In de op 31 Augustus 11. gehouden
poppenverlotiDg te Scheveningen werden
de hoofdpryzen gewonnen doorMevr.
Van Merle, Den Haag, dr. Wolff, Lim
burg aan de Laan mr. Van der Wyk,
Rotterdam bar. Günzburg, Petersburg
Comtes8e Andrassy, Buda-PestBenner,
Scheveningen; madelle Meyners,Rotter
dam madme Durïeux, Brussel; Nien-
kerke, Den Haagdr. Lehman, Keulen
van Dorp, Amsterdam, en Lilian Waid,
te Londen.
De grootste pop van do tentoonstelling
werd gewonnen door het Ned. Herv.
Weeshuis te 's Hage, tegelykertyd met
81 andere pryzen.
Het Isral. en R. K. Weeshuis vielen
eveneens mooie pryzen ten deel.
De pryzen voor de verschillende wees-
De voorstellingen in den
circus Carré te Amsterdam zullen onge
veer half October worden hervat met
een nieuw gearrangeerd ballet, waarin
ook het waterbassin de grootste aan
trekkelijkheid zal vormen.
Men is thans bezig den circus uit- en
inwendig geheel op te knappen.
Men meldt uit Amsterdam:
Door een 50 ingezetenen, meest allen
mannen van invloed en naam, met den
commissaris der Koningin in Noord-
Holland aan het hoofd, is het voorne
men opgevat, om aan mr. G. van Tien
hoven afgetreden burgemeester van
Amsterdam, en mr. N. G. Pierson,
afgetreden president der Nederl. Bank,
eene passende hulde te brengeD, voor
hetgeen zij voor Amsterdam zijn geweest
en voor den bloei der hoofdstad hebben
Bij hun vertrek mocht een bewijs
van hulde, tevens eene duurzame herin
nering aan hun werken en streven, niet
ontbreken.
Dit comité wenacht beider portret, met
hunne toestemming door Thécèse Schwart-
ze te vervaardigen, der gemeente ten
stadhuize aan te bieden. Amsterdam was
beider arbeidsveld. Dkar moet de herin
nering aan dien arbeid bestendigd bly-
ven, en wel op eene wijze, die geheel
in overeenstemming is met hun artistiek
gemoedsleven. Iedere bijdrage, doch niet
hooger dan f 25, wordt in ontvangst
genomen door den heer D. Cordes, pen
ningmeester van het comité.
Woensdagavond had te A m-
sterdam eene vergadering plaats van de
Ned. Koksvereeniging.
De voorzitter, de heer G. Allard, zette
het doel der Vereeniging uiteen, en be
toogde de noodzakelijkheid dat de koks
en patroons onderscheidenlijk als gewoon
en buitengewoon lid toetraden. Dat doel
W88 hoofdzakelijk, het den ledeD gemak
kelijk te maken eene betrekking te vinden
en verder elkander bij ziekte te onder
steunen. Voor de te vormen amsterdamache
afdeeling (de hoofdzetel is Rotterdam)
werden bestuurders gekozen.
De directeur van het Amstelhotel en
die van het American Hotel zyn reeds
als buitengewoon lid toegetreden.
Te Amsterdam zijn twee
ru8sische joden gearresteerd, die in eene
vechtpartij op den Zeedijk een 20-jarigen
man hadden mishandeld. Bij deze gele
genheid is een hunner door een onbekende
uit bet publiek aan het hoofd gewond
zijne arrestatie werd hij naar het
Binnengasthuis geleid.
Onder het opschrift: Za?
ken doen" schrijft de Arnh. Ct.
Iemand, die in geldverlegenheid ver
keerde en tweehonderd vyftig gulden
noodig had, schreef op eene advertentie
in het N. v. d. D., waarin geld te leen
werd aangeboden. Hij ontving uit Am
sterdam van een makelaar, wiens naam
wy nog niet noemen, het volgende ant
woord
Mynheer
„Naar aanleiding van uw schrijven
van den 13en dezer maand, deel ik n
mede, dat er geld ter leen is te beko
men van af 250 tot en met 2000
De voorwaarden, wijze van afbetaling
enz. worden u in verband met uwe
maatschappelijke positie en rekening
houdende met de gegeven omstandig
heden bekend gemaakt, binnen acht dagen,
vroeger in geen geval, nadat door n
eerst is gestort, hetzij in persoon, hetzij
per postwissel, zonder verdere verreke
ning een bedrag van ƒ7,50 dienende
voor porto's, correspondenties, diverse
bemoeiingen als anderzinds, terwijl alles
met de noodige discretie wordt behandeld."
