POLITIEK OVERZICHT.
onder den nieuw opgetreden minister
van Oorlog.
Bij de administratie der
posterijen zijn benoemd met ingang van
i October tot klerk der posterijen 2e kl.
te Emmen, G. Boer, adsistent te Lem
mer id de adsistent der posterijen G.
Boswijk, met verplaatsing van Haarlem
naar Bussem id. de geagreëerde klerk
J. W. Rutte te Heerle.
VerplaatstDe adsistente mej M. M.
Harger, van Epe naar Winterswijk, de
klerk der posterijen 2e kl. F. A. Moors,
van Alblasserdam naar Voorburg.
Uit Alkmaar wordt gemeld:
In de laatste zitting van den gemeen
teraad werd op voorstel van burge
meester en wethouders een besluit ge
nomen, dat algemeen met groote inge
nomenheid besproken wordt. Voor
9000 zal de gemeente van den notaris
W. F. G. L. Gouwe koopen debloem-
kweekerij „Middenhout", welke aan alle
zijden door den voorden openbaren dienst
bestemden gemeentegrond is ingesloten.
Door dit besluit wordt een van de
schoonste deelen van den Hout, in de
nabijheid der buiten sociëteit, dat met
tertijd waarschijnlijk als bouwterrein zou
zijn verdeeld, met bijna anderhalve
hectare uitgebreid.
Toen de vergadering geopend was,
wenschte de voorzitter, de heer A. Ma-
claine Pont, in hartelijke bewoordingen
den heer J C. Vonk, die gedurende
40 jaren in den raad zitting had, geluk
met het zeldzaam voorrecht van op
tachtigjarigen leeftijd, met kracht en
helderheid van geest te kunnen mede
werken in het belang dezer gemeente.
De centrale katholieke kies-
vereeniging „De Eendracht" in het
district Helder heelt den heer S. T.
Land, die wegens zijne bevordering tot
kapt.-luit.-ter-zee opgehouden heeft lid
der Tweede Kamer te zijn, weder can-
didaat voor de aanstaande verkiezing
gesteld.
In een der bladen richt m r.
W. A. baron van Ittersum een oproe
ping tot zijn landgenooten, om neder-
landsche boeken af te staan voor de
boekerij te Bloemfontein, hoofdstad van
den Oranje-Vrijstaat.
Dezer dagen is bekend ge
worden, dat de borgtocht, welke door
den nieuwbenoemden betaalmeester te
Sas van Gent is moeten gestéld worden,
50,000 bedraagt. Opmerkelijk is dat
die voor andere betaalmeesters met een
grooter kantoor zoo weinig van deze
borgstelling verschilt, ja zelfs lager is.
De betaalmeester te 's Bosch bijv. stelt
er slechts eene van 30,000die te
's Hage van f 50,000, terwijl in de laatst
genoemde standplaats enorm veel meer
omgaat dan te Sas van Gent.
De postdirecteuren en de ontvangers
stellen ook een borgtocht, maar deze
wordt opnieuw geregeld, wanneer de
verantwoordelijkheid van den betrokken
ambtenaar toeneemt.
Wenschelijk en tegelijkertijd billijk
zou het dus ook zijn, wanneer de borg
tocht voor betaalmeesters, eene zoo
danige regeling onderging, dat hij eene
werkelijke waarborg voor den staat was
tegen alle mogelijke eventualiteiten.
(N. X. C.)
Thans verzekert deArn/i.
Cl., dat de inspecteur van 's rijks wa
terstaat Van Diesen geen verzoek om
ontslag had ingediend.
Tot directeur der gasfa
briek te Arnhem is benoemd de heer
J. Blom, thans onder-directeur met 19
stemmen, tegen 8 op den heer J. van
Duchatel te Cadix. De jaarwedde is aan-
vankelijk bepaald op 3000 met vrije
woning, enz.
De heer W. Stork, teüenge-
loo, schrijft, onder dagteekening van
den 23a jlhet volgende aanhetAto#-
delsblad
Met verbazing las men hier heden
in het Bijblad hetgeen de heer Bahl-
mann eergisteren in de Tweede Kamer,
ter kenschetsing van den gedruktenNapels en New-York,
handels- en nijverheidstoestand, heeftj Door eene vereeniging „de
verklaard: „Zefs uit Hengeloo, deAmsterdamsche Bad- en Zweminrich-
enquête toont het aan, komen stemmen j ting" is eene gemeentelijke rentega-
die aandringen op verbetering van denrantie aangevraagd over een kapitaal
toestand ten aanzien van den invoer j van f 400,000, benevens de afstand in
van meubelen uit het Buitenland." j erfpacht van een terrein, zoo mogelijk
In het verslag der arbeidsenquête j in het ZW. gedeelte der stad.
in Twente vindt men het volgende Deze vereeniging wil voor arm en
antwoord op eene vraag (No. 11792),, rijk de gelegenheid tot baden en
door den voorzitter gericht tot den heer zwemmen gemakkelijker en minder
Carl Wilhelm Steinmann, handelsreizi- j kostbaar maken. Liefst in het ZW. der
ger dér hengeloosche houtdraaierij. jStad, bijv. aan de Marnixstraat, op een
„Het eenig afdoend middel om onzegedeelte der gemeenteterreinen van de
nijverheid tot bloei te brengen, zoude j voormalige eng. gasfabriek, zou zij een
zijn het heffen van invoerrechten." j gebouw willen stichten in den geest
Deze verklaring gaf waarschijnlijk den j van de overdekte haagsche zwem- ec
heer Bahlmann aanleiding tot zijne bo j badinrichting. Het gebouw zou dan be
venbedoelde uiting en wanneer hij had j vatten twee groote overdekte zwem-
gezegd dat hij te Hengeloo in den heer
Steinmann een geestverwant had gevon
den, ware hij daartoe alleszins gerech
tigd geweest.
Door te generaliseeren wordt de ver
klaring van den heer Bahlmann echter
minder onschuldig.
De heer Bahlmann weet zeer goed dat
de enquête niet gehouden is over de
vraag protectie of vrijhandel.
Eene losse verklaring, ter loops ge
geven door één enkel getuige, mag niet
zoo maar door den heer Bahlmann
worden aangehaald met een „de enquête
toont aan".
De heer Bahlmann maakt misbruik
van de enquêteverslagen, als hij er der
gelijke conclusiën uit trekt.
Den heer Bahlmann is verder bekend,
dat noch de directie der hengeloosche
houtdraaierij, noch andere fabrikauten
alhier bescherming vragen ofwenschen.
Ik ontzeg den heer Bahlmann het
recht om uit de verklaring van een
enkel persoon het besluit te trekken,
dat er zelfs te Hengeloo stemmen ko
men enz." Daardoor wordt voedsel ge
geven aan de valsche meening als zouden
de belanghebbenden te Hengeloo, en
in het bizonder de fabrikauten, eigenlijk
verkapte protectionisten zijn.
Waarlijk de zaak der fairtraders
prospereert niet, als men tot dergelijke
„unfaire" middelen zijn toevlucht moet
nemen.
In het belang der waarheid heb ik
gemeend te moeten protesteeren tegen
een verdraaien der feiten zooals de heer
Bahlmann heeft goedgevonden te doen.
Te Groningen bevindt zich
een zweedsch journalist uit Gothenburg,
die eene reis maakt, zijne afkomst uit
het land der zeekoningen, de Vikinger
waardig. De heer Uddgren is een jong
man van zesentwintig jaar, blond, lang,
gespierd, en blijkbaar een man van ijzeren
volharding. Met eene roeiboot De Guy
ongeveer vijf ei lang en eene el breed,
met geteerd zeildoek overtrokken, doet
hij tochten over zeeën en stroomen. Hij
vertrok voor twee maanden uit zijne
woonplaats en gaat naar Londen.Van Go
thenburg roeide hij naar Kopenhagen,
van Kopenhagen de kust houdende
langs Seeland, Falster en Laland naar
Kiel, van daar, door het Eiderkanaal
naar Tonningen, opnieuw langs de kust
naar Cuxhaven en eindelijk langs de
duitsche wadden eilanden naar Nor der
ney, vanwaar hij koers zette naar Delf
zijl en eergisteren te Groningen aankwam.
Van hier gaat hij langs de Groninger
en Friesche kanalen naar Stavoren, dan
over de Zuiderzee naar Amsterdam,
vervolgens naar Rotterdam, naar Osten
de, naar Calais en over het kanaal naar
Engeland, om een vroeger bezoek aan
Londen te herhalen.
De Guy is eene sterke boot.
bassins, waarin zoo wei 's zomers als
's winters kan worden gezwommen, daar
het water verwarmd kan wordenver
der een groot aantal kuip- en regen-
baden, eene volledige inrichting van
russische, turksche of romeinsche baden
en ten slotte eene machinale wasch- en
drogerij.
De zwembassins eerste en tweede
klassen zullen alleen verschillen in den
prijs, dien men er betaalt. Het volks
badhuis toch kan alleen dan bestaan,
wanneer het verbonden is aan een bad
huis, waar ook hoogere tarieven gelden.
In de begrooting wordt gerekend dat
er 140,000 eerste klasse baden zullen
genomen worden tegen gemiddeld
o 30 en evenveel tweede klasse-baden
tegen f 005. Met de ontvangst uit de
wasch- en drogerij en enkele kleine
posten, zou dat eene totaal ontvangst
worden van f 57 500, en aangezien de
jaarlijksche uitgaven op ƒ41.310 wor
den geschat, blijft er ƒ16,190 voor
rente.
Voor de eerste jaren durft de com
missie echter niet daarop rekenen. Niet
zoozeer omdat zij vreest hare raming
te hoog te hebben gemaakt, maar om
dat het altijd eenigen tijd duurt voor
zulk eene inrichting zich algemeen be
kend heeft gemaakt. Vandaar het ver
zoek om rentegarantie.
In de marinierskazerne te
Amsterdam is ontvreemd f600 behoo-
rende tot de kantine der manschappen.
Een sergeant majoor, met het beheer
belast, is in arrest gesteld. De comman
dant van het bataljon looft 50 uit aan
dengene die voldoende inlichtingen om
trent den dader kan geven.
Omtrent Hermann Zeitung
nog geen beslissing genomen. De
eigenaar van het besteedkantoor, die
het kereltje tot zijne reis naar Amster
dam had uitgenoodigd, heeft zich diens
lot aangetrokken en tracht bij de be
voegde autofritèit zijne invrijheidstelling
te krijgen. Wellicht zal Zeitung zijn
doel dus nog bereiken, en in een of
ander lokaal te zien zijn.
Vermoedelijk door hetin-
slaan met een steen, waardoor een rond
gat gemaakt werd in de spiegelruit van
de winkelkast des heeren Schilt, hor
logemaker, Singel bij de Lijnbaansteeg
te Amsterdam, zijn aldaar Zaterdag
nacht ontvreemd vijf gouden heeren
en een dito dameshorloge, ter gezamen
lijke waarde van J 490.
Als verdacht van diefstal
van 750 mark ten nadeele van hunnen
patroon, een boekdrukker te Eibers
wolde, zijn te Amsterdam in bewaring
gesteld twee Duitschers, ongeveer 16
jaar, die hunnen intrek hadden geno
men in het rotterdamsche koffiehuis op
het Weesperplein.
Zaterdagavond is bij het
Volgens de Am s t er dammer rangeeren aan het station Schiedam een
is er bij de stemopneming te Hoorn goederenwagen ontspoord, waardoor de
(herstemming Tweede Kamer) proces -1 arbeider G. Weerder is bekneld geraakt,
verbaal opgemaakt wegens omkooping tengevolge waarvan hij is overleden.
een mes beschadigd. In de 34 jaren dat
de Rotterdamsche Diergaarde bestaat,
had daar eene dergelijke schanddaad
nog nooit plaats gehad.
De beschadigde bloemen en bladeren,
die met elkander eene prachtige verza
meling vormen, zullen in de Victoriakas
voor de leden te zien zijn.
(N JR. C
Donderdagavond, om 7 uren
ongeveer, brak in een der torpedo
magazijnen te Brielle, waar vele brand
bare stoffen zijn opgeslagen, een felle
brand uit, die zeer spoedig een onuit-
staanbaren stank verspieidde en ernstige
gevolgen deed duchten. De wakkere
torpedisten bluschten met hunne eigene
middelen den brand, waarvan men de
oorzaak niet kan verklaren. Om 5 uur
toch was alles in orde bevonden er
gesloten.
Eenigen tijd geleden vat
ten een aantal jongelui te Nijmegen het
origiueele plan op om een paar plei
ziervaartuigen te doen bouwen, die ge
heel den vorm zouden hebben van een
spaansch galjoen uit de 16e eeuw, doch
van stoomkracht zouden worden voor
zien. Dat plan is nu ten uitvoer ge
bracht. De vaartuigen zijn onlangs afge
leverd en zien er in hun rijken tooi
schitterend uit Daarbij maakt echter de
schoorsteen een allerzonderlingst effect.
De eigenaars stellen zich voor om daar
mede tochten te maken langs de Waal
en de Merwede naar Dordrecht en van
daar langs den Noord naar Rotterdam,
om ten slotte langs den Lek en den Rijn
terug te keeren.
Te Maastricht zal van 4—6
October eeoe poppen tentoonstelling
worden gehouden, waarvan de opbrengst
tot weldadige doeleinden zal worden
aangewend. Talrijk zijn de inzendingen,
en onder deze zeer karakteristieke. De
tentoonstelling gaat uit van de aanzien
lijkste dames der stad.
Men schijft uit Maastricht:
Nadat de prachtige toren onzer Jans-
kerk, dank zij den bijstand der regeering,
in zijn ouden glans is hersteld, en nu
ook de oude Servatiuskerk eene volko
men restauratie ondergaat, is de beurt
aan ons stadhuis, om, in de eerste
plaats uitwendig, hersteld te worden.
Tusschen 1659 en '65 volgens de plan
nen van den architect Post opgetrok
ken besloot het een zuiver vierkant,
waarvan elke zijde honderd Rijnlani-
sche voeten meet. Hoewel het geheele
gebouw uit namensche hardsteen is
opgetrokken en onze voorvaderen dus
wel voor degelijkheid hadden gezorgd,
hebben de bombardementen hunne
sporen er op achtergelaten
In honderd twintig jaren (16741794)
had Maastricht vijf belegeringen en even
veel bombardementen te verduren, die
alle de sporen van vernieling ook op
ons stadhuis achterlieten. In 1676 was
de stadhuistoren zoozeer het mikpunt
van de vijandelijke mortieren, dat
de eerzame stadsraad het klokkenspel
uit den toren deed nemen, om het
voor vernieling te beveiligen. Bij het
laatste beleg (1794) kwam eene bom
terecht in de stedelijke boekerij, sloeg
er uit elkander, en vernielde het fraaie
houten model van het stadhuis, dat in
die zaal bewaard werd.
De bouwmeester Post had dat dan ook
voorzien, toen hij, vóór alle dingen,
er voor zorgde, dat onder het raadhuis
eene bomvrije vergaderzaal voor den
eerzamen Raad zou worden ingericht.
Die zaal zal nu, na bijna honderd
jaren rust, ook in het vervolg wel eene
andere bestemming hebben.
InhoudSempervirens No. 39.
Peristeria elata. De Heilige Geest bloem.
Een bloemstuk, met een afbeeld.
Nieuwe Varens. Hampel's verbe
terde Komkommer voor den bak.
Amerikaansche Pluksalade. Waar
onze groenten van komen. Brussel-
sche cichorei- of witloof. Cichorium
intilus. Viola odorata. Een oase
in de fiiesche aardappel-woestijn.
Navolgenswaardig. Ingezonden.
Boekaankondiging. Weeknieuws.
Verschillende mededeelingen. Ant
woorden op het Vraagbord. Vraag-
bord. Weersgesteldheid. Inhoud
van het „Nederlmdsch Tuinbouwblad."
Leger en Vloot.
De rijdende pontontrein onder bevel
van kapitein J. R. Naeff is, na gehou
den oefeningen aan de Ringvaart van
den Haarlemmermeerpolder, Zaterdag
met een extra trein van Haarlem naar
Dordrecht teruggekeerd.
De bevordering van den luitenant
kolonel Baud tot kolonel-commandant
der dienstdoende schutterij te 's-Hage
is, naar rnen verneemt, door de Konin
gin Regentes geschied als bewijs van
lir. Ms. waardeering van den bizonde
ren ijver en de belangstelling door jhr.
Baud bij het voeren van het commando I
in de schutterij betoond. 1
VIS3CHERIJ.
N ieuwediep, 25 September. Door
122 korders en beugers werden hier
heden 10 tot 80 groote, 20 tot 100 kl.
tongen, 10 tarbotten, 3 tot 10 roggen,
1 tot 4 mandjes kl. schol en 1 tot 4
manden schar aangevoerd; gr. tong gold
35 k 45 c., kleine id. 15 c, tarbot ƒ8
k 11, rog 90 c. per stuk, kl. schol
yo.50 k 3 per mandje en schar ƒ1.50
k 2 per mand.
Vijf egmonder bommen kwamen bin
nen met tong, schol en schar, en be-
somden van ƒ20 tot 230.
Uit Berlijn wordt medegedeeld:
Over de doorreis van het russische
keizerpaar te Berlijn wordt nog het een
en ander gemeld. Tot het souper, dat
de keizerlijke familie in het keizer salon
aan het spoorwegstation gebruikte,
waren buiten prins en prinses Friedrich
Leopold nog 16 personen genoodigd,
de heeren van het russische gezantschap,
die gekomen waren om het keizerpaar
te bezoeken, alsmede vier pruisische
generaals.
Naast den czaar zat prinses Friedrich
Leopold, aan wier andere zijde de rus
sische troonopvolger plaats genomen
had. De keizerin van Rusland was door
prins Friedrich Leopold naar de tafel
geleid, en naast haar zat prins Waldemar
van Denemarken.
Het onderhoud gedurende het souper,
dat in de duitsche taal gevoerd werd,
was bizonder levendig. De russische
keizer onderhield zich bijna uitsluitend
met prins Friedrich Leopold, maar trok
toch ook meermalen de pruisische gene
raals in het gesprek. Alleen de rus
sische keizerin nam weinig deel aan het
gesprekde zeereis scheen haar buiten
gewoon «vermoeid en lichamelijk aan
getast te hebben.
De russische troonopvolger voerde
een levendig gesprek met de heereu
van het russische gezantschap.
Bij het afscheid nemen omarmde de
czaar prins Friedrich Leopold hartelijk,
en prinses Friedrich Leopold de hand
j kussende, riep hij „Groet de duitsche
keizerin
van kiezers.
Met de nieuwe stoomsche
pen Didam en Dubbeldam zal, naar
wij vernemen, door de N. A. S. M. eene
nieuwe lijn geopend worden tusschen
T tt 1 de prinsen vele malen
Letteren en Kunst* VOor ons."
Een dezer dagen verschenen, eerste Toen de keizerlijke trein te 10 uren
roman van Vosmeer de Spie (Maurits 40 het station verliet, verschenen de
Wagenvoort), genaamd Een Passiej czaar en czarin aan het geopende
wordt, naar het Nieuwsblad voor den j venster van den slaapwagen en groetten
Vrijdag zijn in de Rotter
damsche Diergaarde door eene balda
dige hand of wraakzuchtige hand 50 Boekhandel bericht, in het engelschjnog herhaaldelijk het prinselijk°paar.
bloemen van orchideeën geknakt, en 2 vertaald door den heer Teixeira deGedurende het oponthoud alhier ver
musa-bladeren van roeter lengte met Mattos. 1 telden de bedienden, dat inderdaad
in zulk een lagen stand was gekomen en slechts een mede-uit
gever van een klein dagblad was?
„Ik hoorde van uwe vrouw, dat gij eene Australiër zijt, mijn
heer Humphrey," zeide hij nu.
„Ja, ik ben een Australiër," antwoordde zijn gastheer kortaf
en op een toon, die verder vragen in deze richting niet aan
moedigde.
Toen begonnen zij te kouten over koetjes en kalfjes. Deze
Australiër was zeer spraakzaam en had niet de minste aanma
tiging, was niet bekrompen of eenzijdig en sprak evenmin over
het hoofdartikel van den vorigen dag, dat zijne geliefde courant
bevatte.
Toen de vroege maaltijd was afgeloopen, voelde John Carew,
dat hij een man had ontmoet, die zijn gelijke in ontwikkeling
en beschaving en zijn meerdere in menschenkennis was.
„Komt gij mij eens opzoeken, George," vroeg hij. „Ik woon
op kamers. Gij zoudt mij veel genoegen doen, als gij met mij
in de club gingt eten."
„Dank u zeer," antwoordde mijnheer Humphrey. „Maar ik
behoor niet tot een club van het West-End."
„Dat is geen reden om te bedanken."
„Neem mij niet kwalijk. Gij zijt zeer vriendelijk, maar ik moet
uwe uitnoodiging afslaan. Gij, die dit gedeelte van de wereld
kent, zult mijne weigering begrijpen."
„Ja, ja, ik versta u, maar doe mij dan het genoegen om met
Nettie neem mij niet kwalijk, dat ik haar bij den naam
noem, maar dat plachten wij zoo te doen op mfjne kamers
te komen, dan kunnen wij daar ons gesprek van hedenmiddag
voortzetten."
„Toe, George, laten wij maar gaan," zeide zijne vrouw, „want
wij gaan zoo zelden uit, dat ik het zoo graag eens zou willen."
„Zeer goed, lieve, als het jou genoegen kan verschaffen.
Mijnheer Carew, wij nemen met veel genoegen uwe uitnoodiging
aan, op voorwaarde, dat wij u alleen zullen vinden."
John Carew ging in diepe gedachten huiswaarts. Hij had dan
ook veel om over te denken. Hij had een opmerkelijk man ont
moet, die in alle kringen op zijne plaats zou zijn, deze man was
een journalist van een klein blad in eene voorstad. Nu is zulk
een man verslaggever van allerlei belangrijke zaken, moet daarom
veel vergaderingen bijwonen, is bekend met al de kooplui en
winkeliers van de plaats en is van veel invloed door het plaat
sen en beschouwen van allerlei bekendmakingen; maar hij had
nog nooit een journalist van zulk een onbelangrijk blad ontmoet,
die zoo op en top een gentleman was en zooveel gereisd en
geleerd had.
Had hij iets gedaan, dat hem zoo laag deed zinken?
Verondersteld, dat hij hier was gekomen om zijn fortuin te
maken en door armoede was gedwongen om te nemen wat hij
krijgen kon, dan was het zeer goed te begrijpen, dat hij niet
veel zin had om in de West-End club te worden geïntroduceerd»
Nettie was het in de wereld zeer goed gegaan. Haar groote
heldere oogen, die hij zich nog herinnerde uit den tijd, dat zij
nog maar een klein meisje was hadden dien prins aan haar
voeten gebracht, waarvan elk jong meisje droomt, maar die
weinig meisjes krijgen, nl. een sterk, weionderwezen, welopge
voed, liefhebbend en standvastig echtgenoot. Gelukkige Nettie!
Maar hoe kwam zulk een man in zulk eene plaats?
John Carew ging naar bed en dacht steeds over hetzelfde
onderwerp na. Hij kon zich maar niet herinneren, waar hij dat
gezicht van Humphrey meer had gezien, maar dat hij het vroe
ger al eens had aanschouwd, wist hij zeker. Hij trachtte zich de
stem, de schouders, de groote handen, het geheele voorkomen
van den man te binnen te brengen, maar alleen zijn gezicht was
hem dadelijk bekend voorgekomen.
Het was een poets, die zijne hersens hem speelden. Hoe zou
hij dezen knappen man ooit hebben kunDen vergeten, als hij
hem eens ontmoet had. Men zou evengoed Don Quichot's
zicht of het lieftallige gelaat van Nelly Thanet uit zijn geheugen
kunnen hebben verliezen.
HOOFDSTUK XI.
Het duurde niet lang of George Humphrey en zijne vrouw
legden het beloofde bezoek bij John Carew af en volgens al
spraak heette deze hen geheel op zijne kamers welkom.
Ieder kent de goed gemeubileerde, weelderige vertrekken, die
de cambridger student bewoont, en die hij, als hij de hooge
school verlaten heeft, in zijn eigen huis nabootst. John Carew
had twee kamers, die beide veel boeken bevatten, maar in de
eene kamer verborgen de boeken den muur maar half, zoodat
er aan den wand plaats overbleef om schilderijen te hangen.
Wordt vervolgd.)
