NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
9e Jaargang.
Woensdag 7 October 1891.
No. 2533
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTEN TIÉN:
Lijst van aangeboden
Betrekkingen,
STADSNIEUWS.
BINNENLAND.
FEUILLETON
III II?AI
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheels Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Dit blad .erschgnt dagelijks, bobalve op Zon. on Feestdagen.
Hurean Kleine Hontstrp.at No. 9, Haarlem. Telefoonnummer !22.
ran 15 regel. 50 Cent»; iedere regel meer 10Cent».
Groete letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
AtoanemeistoB en Adverteatiës wordss aangeaonsea door
oass agenten e© door alle boekhandelaren es conrantiera.
Directeuren-Uitgavers J. C. PJSEHEBOOM en 3. B. AVIS.
Hoofdagenten eoor het Buitenland: Compagnie Générale ie BahliciU Btranghre ff. L. 1)4 IJ BB f- Co., JOHN J ONUS Sues Bariji 81ii« faubourg Montnartre
Wij vestigen de aandacht
op de
voorkomende in dit Blad op de 4» pagina.
DirecteurenUitgevers.
Haarlem, 6 October 1891.
Teylers Museum is verrijkt met een
„Grammophon", de door een Duitscher
uitgevonden verbetering en vereenvou
diging van Edison's phonograaf
Door de welwillendheid ran den con
servator van Teylers physisch kabinet,
waren wij hedenmorgen in de gelegen
heid het werktuigje te hooren. Meestal
zuiver en duidelijk gaf het o. a. eenige
liederen, een zangstukje van een kinder
koor te hooren ja, zelfs een nummertje
van een viertal duitsche koperblazers
zoo precies en „naturgetreu", dat men
de spijkers in de schoenen der execu
tanten voor zich meende te zien.
Het instrumentje mag niet volmaakt
zijn, merkwaardig is het zeer zeker.
De volontair-sergeant H. Stellenboom,
van het ie studiejaar der Militaire
School alhier, heeft alsnog met goed
gevolg het overgangsexamen voor het
2® studiejaar afgelegd.
Hier ter stede is in den ouderdom
van ruim vier en zestig jaren ontslapen
de heer J. L. van der Moer. In 1861
werd hij benoemd tot notaris te Haar
lemmermeer, welke betrekking door hem
tot in 1887 werd bekleed, zijn gezond
heidstoestand noodzaakte hem toen, zijn
ontslag te nemen.
Vrijdag e. k. zal de eerste lezing in
het „Volksgebouw," Jacobijnestraat 7,
worden gehouden. Op dien datum n. 1.
treedt de heer F. van der Goes daar
op voor de vereeniging „Volksbelang",
met eene rede over den toestand in het
bakkersbedrijf.
Gisteren, Maandag, is in de Koning
straat No. 4, bij de Gioote Markt, een
magazijn geopend van caoutchouc- en
gutta percha artikelen, van de Caout
chouc en Gutta-percha Handelsvennoot
schap, te Amsterdam en Rotterdam.
Hoe langer hoi meer worden deze
stoffen, caoutchouc en guttapercha, ge
bruikt tot het vervaardigen van allerlei
voorwerpen, tot de meest verschillende
doeleinden. Behalve eene uitgebreide
collectie artikelen voor de ziekenkamer,
wind- en waterkussens, ijszakken enz.
enz., vindt men er tafelkleeden, zoowel
als ballen, geldrnatjes en kinderspeelgoed
als ezels en paarden (van gutta-percha
wel te verstaan) kortom alles wat
op het gebied der caoutchouc-fabricage
is uitgedacht, vindt men hier bij elkaar.
Wij gelooven dan ook, dat dit nieuwe
magazijn hier ter stede reden van be
staan heeft en een goede toekomst kan
hebben.
De levering van haver voor de paar
den der Haarlemsche Tramway Maat
schappij, gedu.ende 1891 92, is gegund
geworden aan de wed. J. Leupen
Zoon, alhier, voor ƒ8.de 100 kilo.
Fidelio schrijft over zijn laatste Za
terdagavondpraatje
„Men heeft mij gevraagd, waarom ik
de inspecteurs van politie hier ter stede
mef „vreedzame kapiteins van een sleep
boot" heb vergeleken en 'men heeft ge
meend, dat de uniform toch wezenlijk
niet zoo smakeloos is.
Smakeloos vind ik de uniform ook
niet, maar ze is niet volledig. Er ont
breekt een zichtbaar gedragen wapen
aan, met name een sabel of een degen.
Nü is het wapen een revolver, een
ding dat men natuurlijk niet buitenop
draagt, en dat bovendien geheel in
strijd is met het beginsel, dat bij de
politie moet voorzitten„weerloos ma
ken, niet doodenEen sabelslag is nog
niet doodelijk, een revolverschot is mis
oflevensgevaarlijk.
Er is nog een andere reden, waarom
de inspecteurs een sabel moesten hebben.
Zooals ze nu zijn uitgedost, ziet men
hen voor alles aan, behalve voor politie
mannen. Op zekeren dag brengt een
hunner iemand naar den trein, twee
dames stoppen hem hunne plaats
kaartjes in de hand: zij hielden hem
voor een conducteur. Een andermaal
duwt een haastige reiziger hem een
bagagebiljet in de hand, meenende dat
hij een stations-employé was; een derde
maal staan twee der inspecteurs op het
perron, toen een dorstige passagier, zijn
hoofd uit het portier stekende, hun
toeroept„Aannemen, een konjakkie
Deze man hield hen voor kellners.
Zulke dingen zijn niet alleen hoogst
onaangenaam voor degenen, dien ze
overkomen, maar ze zijn ook niet ge
schikt tot het verhoogen van het prestige
der politie
En wat zou het nu kosten, om de
inspecteurs en adjuncten van een sabel
te voorzien Vier en tachtig gulden,
eene uitgave voor ééns.
Dit zal de gemeente Haarlem niet
verarmen Toch gebeurt het niet, waar
om niet ligt in het duister.
STROZIKSKI.
Men zal zich herinneren, dat de be
ruchte inbreker Pieter Koole, toen hij
den 6° Augustus jh hier terecht stond,
heeft medegedeeld, dat zijne werktuigen
toebehoorden aan een Pool, zekeren
Strozinski, die ze hem (Koole) in be
waring had gegeven, maar ze door zijne
arrestatie op n Dec. 1890, niet weer
had kunnen terugeischen.
Het is duidelijk, dat wanneer Koole
van Strozinski werktuigen kreeg, hij tot
diens intimi heeft behoord, weliicht een
leerling van hem is geweest. En zeker
had Koole in zijn „vak"' geen beter
leermeester kunnen vinden dan dezen
PoolDen 30^ Augustus (1890) 's nachts
drong Strozinski met een helper een be
woond huis in Brussel binnen, stal het
zilverwerk en buitelde de brandkast uit
een raam op straat Een derde persoon
wachtte op het trottoir met een hand
wagende kast werd met bekwamen
spoed door het drietal opgeladen en
weggereden. Later vond men kar en
kast aan den hoek van een weiland, de
laatste natuurlijk leeg.
Maar vóór het huis van den diefstal
werd een boekje gevonden, waarin een
stukje cafton, met den naam „Stanislas
Strozinski."
Men vond den man niet, maar be
merkte duidelijk, dat hij niet ver weg
kon zijn, aan de zeldzaam brutale in
braken, dis in kopert tijd in d n omtrek
werden gepleegd.
In den nacht van den io'kn op den
11 Jeu September werd uit Tet kasteel
van Haeren al het zilverwerk gestolen
een maand later drongen drie personen
(weer dezelfden) een buitenplaats te
Forest binnen en namen daar, hoewel
zij door den koetsier werden gestoord,
140 francs mee. Een der inbrekers
schoot op den koetsier. Den i8Tn Oc
tober stalen zij het zilverwerk uit een
huis te Ixelles, den 2<leu December
kaapten zij tal van kostbare voorwer
pen uit een huis te Molenbeek St.
Jean, den 4<l«n van diezelfde maand
plunderden zij een landhuis te Moorsel,
bij Antwerpenden trachtten zij
de woning van den dokter aldaar bin
nen te dringen, maar moesten vluchten
omdat aan de deuren en vensters
electrische schellen waren verbonden,
die dadelijk alarm maakten. In den
nacht van den 9dea op den io'ou dron
gen zij bij Graaf van der Straten
Ponthoz binnen. Ook daar waren elee
trische bellen, maar de bandieten knip
ten voorzichtig de draden door. De
buit bedroeg hier 2000 francs, behalve
een massa zilverwerk en kostbaarheden.
Eindelijk den roden December vond
een inspecteur van politie na lang zoe
ken Strozinski in een kamertje in een
achterbuurt en nam hem gevangen,
i Men ziet, dat wanneer Koole met
brutale roekeloosheid te werk is gegaan,
zijn vriend en vermoedelijke leermeester
Strozinski hem daarin nog overtreft.
Evenwel zal ook hij wel voor geruimen
tijd den weg opgaan dien men Koole
heeft laten bewandelen, den weg naar
een groot, deftig gebouw, waar niets in
te breken, noch te stelen valt en waar
het eenige inconvénient is, dat men er
niet uitbreken kan.
Hedennamiddag is een 3-jarig knaapje
spelende in de Amsterdamsche vaart
gevallen en daaruit met moeite gered
door den werkman C. Hageman,
wonende Linschotenstraat, welke per
soon daartoe gekleed te water is ge
sprongen. Het kind had zich aan het
rechteroog bezeerd.
Maandag is de 52 jarige timmerman
F. Claasing, woonachtig aan de Dub
bele buurt en werkzaam op het terrein
van het St. Elisabeths Gasthuis, aldaar
van een steiger gevallen, waarbij hij
inwendig kneuzingen heeft bekomen en
hij ter genezing in genoemd gesticht is
opgenomen.
Aan den heer H. A. Pielage is heden
door den gemeenteraad van Schoten op
zijn verzoek eéVvol ontslag verleend als
hoofd van de openbare school aldaar
en zulks met ingang van 1 Januari e. k.
en met aanspraak op pensioen.
Uit eene woning onder de gemeente
Sloten heeft men in een oogenblik, dat
niemand daarin aanwezig was, een
bankbiljet van 100 ontvreemd.
Met ingang van 1 November a. s.
worden te Sloterdijk gestationneerd
twee ambtenaren van den actieven dienst
der dir. belastingen en wordt de gemeente
Sloten alzoo afgescheiden van Nieuwer-
Amstel.
Aanbestedingen.
Amsterdam, 5 Oct. Door B. en
W. werd aanbesteed
10. het maken van een spoorweg van
den Hollandsche IJzeren Spoorweg tot
op de asch- en vuilnisbeltingekomen
10 biljetten; minste inschrijver was de
heer C. Bos, te Haarlemmermeer, voor
f 101.625.
20. het verbreeden der Kattensloot,
het aanleggen van wegbanen benevens
het ophoogen van bouwterrein.
Ingekomen 3 biljettenminste in
schrijver was de heer W. Goedkoop Dz.,
f 17,000
Men meldt uit 's-H age van
5 October
Na vele jaren te hebben ledig gestaan
was de koninklijke loge in den franschen
Schouwburg heden avond bezet door den
Kroonprins van Italië, die te 9% uur
verscheen, plaats nemende op den ge-
kroonden zetel van het hof. Bij zijn
binnenkomen en terwijl het orkest het
italiaansche volkslied speelde, gevolgd
door ons volklied, rees het publiek eer
biedig van zijn zitplaats op en applaudis
seerde de liederen. Z. K. H. was versierd
met het grootkruis der orde van den
Nederlandschen Leeuw. Achter zijn zetel
in de loge bevonden zich adjudant Van
de Pol, generaal Lioriano, gezant Spi-
nola en legatie secretaris Malespina. In
de loge daarnevens, dit iaar afgehuurd
voor H. M-, bevonden zich onderschei
dene leden der hofhouding en de dames
der italiaansche diplomaten. De Prins
woonde de twee laatste akten van
BLaydèe bij, met het libretto in de hand.
De eerste danseres verscheen getooid
met een sjerp van rood, wit, groen,
de italiaansche kleuren, voor het voet
licht.
In de pauze ontving de prins den
plaatselijken commandant, kolonel Hen-
ckens, in het salon achter de loge. De
directeur der opera, Mertens, deed den
vorstelijken bezoeker in en uitgeleide.
De trap naar de loge was aan weerszijden
met groen bezet.
Morgen dineert de Prins op Het Loo
tot afscheid van Hare Majesteiten.
OFFICIEELS ftEHKUTEN.
Bij koD. besluit zijn benoemd tot
rijkslandbouwleeraren H. D. S. Hassel-
man, te Zoelen, en P. van Hoek, te
's Bosch.
Bij kon. besluit is G. A. Nauta, te
Leeuwarden, benoemd tot leeraar aan
de rijks hoogere burgerschool te War-
fum.
Bij kon. besluit is de heer jhr. mr.
Rappard, scheepsbouwk. ingenieur, be
noemd tot adspirant-inge ieur der
marine.
Bij kon. besluit is benoemd tot di
recteur van het telegraafkantoor en
brievengaarder te Ridderkerk D. Lokker,
thans telegrafist te Rotterdam.
De gewone audiëntie van den mi
nister van Oorlog zal op Donderdag 8
October niet plaats hebben.
Door de Tweede Kamer zijn
commissoriaal gemaakt de inlichtingen
op het adres uit Paramaribo, houdende
klachten over handelingen van den ex-
31'
HOOFDSTUK XIII.
Als een man aan den drank verslaafd geraakte, was hij een
slecht mensch, die verdiende evenzeer gestraft te worden als een
ander, die zijn meester besteelt. Zij was niet ongerust over haar
kinderen; behalve ingeval dat hun vaders zwakheid hunne op
voeding in den weg zou staan, of dat zij de vreeselijke kwaal
zouden ontdekken. Daardoor gevoelde zij niet zoozeer medelijden
met haar echtgenoot, dan wel verontwaardiging en minachting
jegens hem.
Om heen te gaan en met zijn bediende te gaan drinkenNiet
instaat te zijn de verleiding weerstand te biedenHun, die het
niet kennen, schijnt het zeer gemakkelijk toe, zich tegen den
aandrang tot drinken te verzetten. Zij vond het schandelijk vau
hem om zich daar als de minste man aan den drank over ie
geven.
Nettie wist nu zeker, f'at die zaken in Boston in het huis van
Mavis werden afgehandeld. Zij kende diens adres, want haar
man had het haar eens gegeveD, opdat zij, als George eens on
yerwachts ziek mocht worden, dadelijk aan Mavis zou kunnen
schrijven, die dan eene belangrijke za?k te regelen had. Het
kwam haar in de gedachte, daar ook heen te gaan. Zij zou dan
haar man goed en wel thuis kunnen brengen en zichzelf verge
wissen van de waarheid van haar veronderstellingen.
Het was omstreeks half tien. Zij riep haar meid en zeide, dat
zij met haar echtgenoot uitging „Het kan wel zijn, dat ik laat
thuis kom, dus gij moet de beide kinderen maar in uwe kamer
nemen." Toen zette zij haar hoed op, trok haar mantel aan en
ging heen.
Nadat zij ongeveer tien minuten geloopen had, kwam zij bij
de standplaats der omnibussen. Zij stapte er in een, die naar het
noorden reed. Mavis bewoonde een alleenstaand huisje aan de
rivier de Lea bij Tottenham. Ofschoon Tottenham nog meer dan
andere voorsteden door stijve rijen huizen is ontsierd, kan men
toch op sommige plaatsen nog kleine woningen vinden, die uit
vroegeren tijd dagteekenen. Het huisje van Mavis, dat van oude
roode steeuen was gebouwd en met een hoogen roodsteenen
muur omgeven was, stond in het midden van een waarlijk groo-
ten tuin en werd geheel door boomen ingesloten. Het stond aan
het einde van den weg; verder zag men de lage weilanden aan
beide zijden van de Lea.
De woning was grootendeels onbewoond, Er woonde geen een
bediende, en er was niemand, die het onderhield; ei was geen
tuinman om het gras kort te houden of de bloembedden te
verzorgen. De plaats was meestal verlaten; van tijd tot tijd zag
men er licht branden, en hoorde men mannenstemmen. De huur
en belasting werden geregeld betaald. Sommigen in het stadje
vertelden, dat een menschenhater daar geheel alleen woonde;
anderen zeiden, dat het een gierigaard, weer anderen, dat hij
een misdadiger was; maar het rechte wist niemand er van. Zulke
onbekende, geheimzinnige huurders zijn in Londen niet onge
woon. In eene zekere herberg waren o. a. eens eenige kamers
aan een man verhuurd, wiens naam op de deur stond. De naam
bleef daar twintig jaar lang, gedurende welken tijd de huurder
nooit zijne kamers bezocht of deze door anderen werden be
treden. Na verloop van dezen tijd moest de vloer eens open
gebroken worden om de gasbuizen te herstellen, en toen zag men,
dat de kamers geheel kaal en ongemeubeld waren. Met welk
doel had de huurder deze kamers gehuurd
Nettie vond de woning zonder veel moeite. Zij deed de poort
open en stapte den tuin in, maar haar moed begon haar bijna
te verlaten, toen de tijd van handelen naderde. In het voorpor
taal van het huis was geen licht te zien. Zij liep over het lange
gras van den verwaarloosden tuin. De lucht was vervuld met
den geur van reseda, kamperfoelie en van alle andere bloemen,
die de zomer oplevert.
Nettie ging in het portaal staan en luisterde, Zij hoorde de
stemmen van een paar mannen, die het met elkaar oneens waren
en herkende het zware geluid van haar echtgenoot.
Zij sloop om het huis en zag een licht op de eerste verdie
ping, maar er werd een wit luik voor geschoven, zoodat zij niets
meer kon 2ien Opnieuw luisterde zij, maar de mannen spraken
zoo zachtjes, dat zij niets kon verstaan.
Nettie ging naar het portaal terug. Zij wilde aan de deur
kloppen en naar haar echtgenoot vragen. Toen zij den klopper
van de deur wilde oplichten, voelde zij, dat de deur op een