overzicht in den laatsten tijd zoo weinig
belangrijks over Europa te vertellen
heeft, 't Beweegt zich alles om China,
Chili, Brazilië.
Beginnen wij met China, dan blijkt
dat daar de zaken niet slecht gaan. Uit
Tientsin is aan de congregatiën der
mongoolsche missiën te Brussel, geseind
door den missionaris der Lazaristen al
daar, Wijnhoven, dat de Belgen gered
zijn en dat de daar vermoorde christe
nen uitsluitend inlanders zijn geweest.
De regeering heeft met groote gestreng
heid aan de provinciale en stede
lijke autoriteiten in de provinciën, waar
opstandelingen verblijven, bevel gegeven
om geen enkelen christenmoord meer
te dulden De engelsche consul-generaal
te Shanghai geeft bericht, dat de troepen
ten tweeden male de oproerlingen heb
ben uiteengejaagd en over het algemeen
verwacht men, dat de troebelen nie'
lang meer zullen duren.
De stad Chao Yang, die de oproeri-
gen hadden bezet, is tengevolge van
hun nederlaag, door de keizerlijke troe
pen weer hernomen,
Chili peinst er nog over, of het den
Vereenigden Staten al dan niet genoeg
doening zal geven voor een aanval, ge -
pleegd te Valparaiso op amerikaansche
matrozen. Denkelijk zal volledige satis
factie gegeven worden, want president
Harrison heeft te kennen gegeven, dat
in het tegenovergestelde geval, scherpe
maaregelen genomen zouden woiden.
Een oorlog tusschen Chili en de Ver-
eenigde Staten zou v©or Chili vrijwel
roekeloosheid wezen.
Eindelijk Brazilië. Daar schijnt de
rust allengs terug te keeren. Castelho
heeft den post yan goeverneur van Rio
Grande geweigerd en nu is benoemd
Osorio, die bij de bewoners zeer gezien
is. De regeering is zoo gerust over den
toestand, dat zij last heeft gegeven de
nationale garde weer te ontwapenen.
Deze gelukkige gebeurtenis valt samen
met den dood van Brazilië's voorma-
ligen keizer. Hem zal men in de po
litiek niet missen, als vorst had hij af
gedaan, maar wie hem kenden, betreu
ren zijn dood als het heengaan van een
braaf mensch. En dat zegt ook iets.
De duitsche Rijksdag heeft een wets
ontwerp strekkende tot aanvulling van
het grondwetsartikel, dat handelt over
de onschendbaarheid der atgevaardigden,
gesteld in handen van eene commissie
van 14 leden. De vrijzinnige en de so
cialistische partij verklaarden zich er
tegen, maar de minister Von Boetticher
stelde den Rijksdag voor een moeilijke
keus- wVerwierp men het ontwerp, dan
zou", zoo zeide hij, „de regeering voor
taan niet bij machte zijn, om de afge
vaardigden te beschermen bij mogelijke
moeilijkheden met de rechterlijke macht."
Misschien zouden de leden dan wat
voorzichtiger worden in hunne uitdruk
kingen. Hoe zou, als men niet van straf
feloosheid zeker was, de italiaansche
Kamer van afgevaardigden dikwijls zulke
rumoerige tooneelen kunnen opleveren
Zaterdag jl. bij de interpellatie over de
binnenlandsche staatkunde ten opzichte
der geestelijkheid lieten én Imbriani én
Crispi zich zeer scherp uit.
De laatste sprak ook nog over het
drievoudig verbond, waaraan ook hij
nog heeft medegewerkt zooals men
weet. Hoezeer dat verbond ook ver
dedigend, we<.s hij er op, dat de eerst
volgende oorlog een algemeene krijg
zal wezen en elk rijk zich door eigen
kracht moet weten te verdedigen, ook
Italië.
Op denzelfden dag heeft de krijgsraad te
Rome luitenani Livraghi, Adam Aga
en 9 inlandsche politie-agenten vrijge
sproken van den hun ten laste gelegde
slachting, maar een anderen politie agent
Abdherraman, wegens moord op zekeren
Gheteon tot levenslangen dwangarbeid
veroordeeld.
Dat de invoer in de Vereenigde
verminderd, blijkt uit het bericht, dat
de invoerrechten sedert primo Juli (dus
in vijf maanden) 38 millioen minder
dan ten vorigen jare hebben opgebracht.
Dynamiet-aanslag te Hew-York.
zou de heer Russell Sage reeds vroeger
herhaaldelijk dreigbrieven hebben ge-
kreged.
DOOD VAN DOM PEDRO,
ex«keizer Yan Brazilië.
Vrijdagmiddag ongeveer te twaalf uur
traden twee personen het kantoor van
een der grootste bankiers te New-York,
den heer Russel Sage, Broadway n°. 71
binnen en een hunner gat zijn visite
kaartje aan een der bedienden en ver
zocht, om den bankier zelf te mogen
spreken.
Volgens zijn kaartje heette de man
Lord. Hoewel de heer Sage hem niet
kende, gaf hij order om den man in
zijn particulier kabinet toe te laten.
Nauwelijks was Lord binnengetreden,
of hij trok uit den zak een kogelvor
mig voorwerp te voorschijn en riep
„Als gij mij niet onmiddellijk een mil
lioen dollars betaalt, werp ik dezen bom
tegen den muur en vliegt uw heele
kantoor in de lucht."
De bankier, niet wetende of hij met
een misdadiger dan wel met een krank
zinnige te doen had, wilde hem tot
bedaren brengen en in elk geval tijd
winnen. Maar de indringer luisterde niet
en zonder zijn eisch te herhalen, wierp
hij het kogeltje met kracht tegen den
muur. Onmiddellijk daarop volgde een
geweldige ontploffing. Een gedeelte van
het kantoor stortte in. De dader van
den aanslag lag naast den bankier op
den grond, de eerste stervende, de
tweede zwaar gewond. Een paar schre
den verder lag het lijk van den parti
culieren secretaris van den heer Sage.
Het hoofd was hem geheel van den
romp gescheurd, in een hoek lag een
zijner armen. Een bediende werd door
de ruiten geworpen. Zijn lichaam werd
in stukken op straat gevonden. Twee
voorbijgangers werden door de rond
vliegende stukken glas zwaar gekwetst.
In de vestibule van het gebouw lag het
verminkte lijk van een anderen bediende.
Lord werd overgebracht naar het
naastbij zijnde hospitaal, maar stierf wel
dra, zonder iets anders te hebben kun
nen mededeelen, dan dat hij 45 jaar
oud was. De man, die met hem het
kantoor was binnengetreden, had de
vlucht genomen, maar werd weldra ge
arresteerd. Hij geeft op Wilson te heeten
en van hem zal men licht moeten ver
krijgen over dezen verschrikkelijken aan
slag.
Het mag een wonder heeten, dat er
nog niet meer ongelukken zijn gebeurd.
In hetzelfde gebouw toch waren meer
dere kantoren gevestigd o. a. dat van
George Gould, den zoon van den be
kenden spoorwegkoning. Onmiddellijk
na de ontploffing ontstond een hevige
brand, die het geheele gebouw ver
nielde. maar allen die erin waren, kon
den nog ontkomen. De schade bedraagt
een millioen dollars precies de som
(treffende ironie) die de misdadiger
eischte.
Onder de puinhoopen heeft men nog
het lijk van eene vrouw gevonden, die
door een boekdrukker met een bood
schap was gezonden. Ook haarlichaam
was verminkt.
De tijding van het ongeval heeft op
de Beurs te New-York eene verlaging
ten gevolge gehad van de aandeelen in
die spoorwegen, waarbij de firma's die in
het gebouw kantoor hielden, waren be
trokken.
Intusschen is, volgens de laatste be-
De ex-keizer van Brazilië, dom Pedro
is Zaterdagnacht te Parijs in het h£tel„Bed-
ford" overleden. De ziekte, waardoor hij
was "aangetast, was in den beginne zeer
zachtaardig, maar is weldra in iong-
ontsteking veranderd Eenige dagen ge
leden heeft de keizer kou gevat bij het
verlaten van het Instituut.
Zijn dochter, de gravin d'Eu, zijn
kleinzoon, de prins van Saxen-Coburg,
zijn schoonzoon, en alle lamilieleden in
Parijs woonachtig, waren aan zijn sterf
bed tegenwoordig, toen hij den laatsten
adem uitblies.
De eerste jaren van zijn regeering
waren voor hem zeer moeielijke jaren,
door de terugslag van de beweging
tegen de constitutie, die zich onder de
laatste regeeringsjaren van den stichter
van het keizerrijk, Dom Pedro I deed
gevoelen. In 1831 werd Dom Pedro
d'Alcantara, toen 10 jaar oud, voor
eenige dagen van-zijn troon ontzet,
tengevolge van een opstand der repu
blikeinen de monarchale partij behield
evenwel de overhand en de oproerlingen
werden streng gestraft. Toen hij echter
meerderjaiig was geworden, en zelf de
teugels van het bewind in handen nam,
leerde Brazilië hem kennen als een van
de zachtaardigste en vrijgevigste monar
chen. Dit land heeft zijn snelle vooruit
gang voornamelijk aan zijn beleidvol
.bestuur te danken, hoewel verscheidene
oorlogen met Paraguay en verschillende
republikeinsche woelingen herhaaldelijk
het land hebben geteisterd. Dom Pedro
heeft zijn regeering bekroond met een
schoone daad ter bevordering van de
beschavinghet afschaften van de sla
vernij. Door deze daad heeft hij helaas
zijn vijanden een geducht wapen in
handen gegeven. Onder het volk ver
oorzaakte zij groote blijdschap, maar
het gevolg was tevens, dat de meeste
planters en eigenaars van slaven zich
nu onder de oppositie schaarden, zcodat
de partij der republikeinen aanzienlijk
werd versterkt. Van dien tijd at dag
teekenen de schermutselingen tusschen
de noordelijke en zuidelijke pro
vinden, de groote landeigenaars van
het noorden konden nu geen werk
krachten vinden: voor het bebouwen
hunner plantages, terwijl in het zuiden,
waar men nooit gebrek had aan arbeids
krachten, de bevolking nog zeer gehecht
bleef aan de dynastie van het huis van
Braganza, waarvan Don Pedro de laat
ste mannelijke afstammeling was.
Roepen wij in ons geheugen terug de
schoone woorden welke hij sprak tot
Alphonse Karr, toen hij dezen te Cannes
bezocht, korten tijd na zijn aankomst
in Europa, toen hij reeds ontroond was.
Karr keek den keizer aan en zag een
somberen trek op zijn gelaat.
„Ik weet waarom gij bedroefd zijt.
Het is niet om uw verloren kroon, maar
om uw verloren vaderland."
„Vriend, gij kent mij, gij hebt juist
geraden. Wat zoudt gij zeggen, wanneer
de bloemen, die gij zelf gekweekt hebt
en daarom liethebt, u uit uw tuin ver
joegen? Ja, ondankbaarheid is het ge
voel, dat de grootste wonden slaat."
Met zijn langen, witten baard, zijn
GEMENGD NIEUWS. j bondenfimet eene jvrouw van 82 jaar
Het oude paar is flink en gezond.
Het in de belgische kamer: V®or hetkeize r-F r i e d r i c h-
behandelde wetsontwerp op Iiypno- monument bij Wörth is een prijsvraag
tisme is aangenomen, en bevat o. a. uitgeschreven. Op de heuvelenrij ten
de volgende bepalingen: Oosten van Wörth, vanwaar men het
Op het hypnotiseeren als openbaar slagveld geheel overziet, moet 't beeld
schouwspel zijn gevangenisstraffen van van den kroonprins, die van daar den
14 dagen tot een half jaar en boetenveldslag leidde, te paard, in uniform
van 25 tot 1000 francs gesteld; op het voorgesteld worden. Het voetstuk moet
hypnotiseeren van personen beneden in schrift of bas relief de broederschap
jaar of van personen, die niet van Noord- en Zuid-Duitschland en de
de
geheel bij hun verstand zijn,'door an- i verovering van Elzas Lotharingen in
deren dan geneeskundigen, hetzij al herinnering brengen, alles op een
of niet als openbaar schouwspel, gevan-plateau, met trappen te bereiken. Het
genisstraf tot een jaar en gelijke boeten.beeld moet van broos, het voetstuk van
Door de heeren Erhard e n marmer zijn. Voor 't geheele werk is
Lambotte zijn in het tijdschrif L-iel gt200*000 mark disponibel. De drie best
Terre de uitkomsten openbaar gemaaktëekeurde ontwerpen worden met 4000
van een door hen gedaan onderzoek imar^ bekroond; daaruit geschiedt de
betreffende de verschillende gevallen, j keuze der jury, die uit 7 deskundigen
waarbij «ver het jaar 1889 in België jbestaat-
de^ bliksem is ingeslagen. Daaruit! Te Genève vond men onlangs
blijkt, dat genoemde heeren tot het een heel huisgezin, vader, moeder en twee
besluit zijn gekomen, dat telegraaf- en j kinderen, door kolendamp geslikt,
telefoon-geleidingen op hooge gebouwen Naar alle waarschijnlijkheid had armoede
als bliksem-afleiders werken en het ge
vaar van het inslaan van den bliksem
in de huizen daardoor verminderd
wordt.
De riw^^-cerrespondent te
St Petersburg deelt mede, dat de rnssi-
sehe zeemacht op het oogenblik als
volgt is samengesteld 36 eerste klasse
schepen, waarvan 28 in de Oostzee en
8 in de Zwarte Zee 58 tweede klasse
schepen, waarvan 38 in de Oostzee en
10 in de Zwarte Zee88 derde klasse
schepen, namelijk 49 in de Oostzee, 27
in de Zwarte Zee, 7 in de Kaspische
Zee en 5 in de haven van Vladiwostock.
Daarbij komen nog 20 vierde klasse
schepen, waarvan 17 in de Oostzee en
3 in de Zwarte Zee gestationeerd zijn.
De barones ücllard w o
nende op den boulevard du Temple
te Parijs, is vermoord op klaarlichten
dag, door een net gekleed jongmensch,
die den baron haar zoon wenschte te
spreken, maar bij d- barones werd
toegelaten, daar haar zoon, ambtenaar
bij het ministerie van oorlog, niet thuis
was.
Ook de dienstbode was uitgegaan en
toen zij tegen 4 uur terugkeerde, was
het donker. „Waar is u, mevrouw
riep zij. Onmiddellijk sprong een man
uit den salon te voorschijn, die de ver
schrikte dienstbode aangreep en haar
drie messteken in de keel'gaf. Toen
vluchtte hij naar beneden, zeide aan
den portier dat er dieven in huis waren
eD ging bedaard zijns weegs.
De dienstbode sleepte zich met moeite
naar beneden en maakte alarm. Men
vond de barones dood, met messteken
doorboord.
Alle kasten waren opengebroken.
Diefstal was dus blijkbaar het doel van
den aanslag. Het mes waarmee de
moord werd gepleegd, is eeu dolk van
37 centimeter.
Terwijl men het lijk der barones op
nam, bracht een bode van het minis
terie een briefje van den jongen baron,
waarin hij zijne moeder berichtte, dat
hij niet thuis kwam eten.
De toestand der dienstbode is wel
zorgelijk, doch men hoopt haar nog te
kunnen behouden.
In de franse he akademie
van wetenschappen zijn door professor
Velain voor eenigen tijd kleine diaman
ten vertoond, die naar hij zeide afkom
stig waren uit de rivier Poz in russisch
Lapland.
peinzend gelaat, zijn hoofd eenigzins' De Russen hebben in die rivier uit
richten, de heer Russell Sage niet zoo j naar links gebogen, en zijn langzamen gebreide onderzoekingen ingesteld, maar
zwaar gekwetst als men aanvankelijk tred, had hij het voorkomen van een1 niets gevonden,
meende en heeft hij eenige journalisten groot geleerde, of een droomenden dich-1 Een van de laatste Duit-
inlichtingen kunnen verschaffen. I ter, maar niet van een keizer over zulksellers, die de oorlog-en van Napoleon
Naar men zegt, zijn beide boosdoe- 1 een uitgestrekt gebied, |I heeft medegemaakt is... gestorven,
ners, Wilson en Lord, uit een krank-1 Dom Pedro was, hetgeen een zeer I zal men denken, neen, hij is getrouwd!
zinnigengesticht ontsnapt,maar bevestigd zeldzame eer is voor een vorst, lid vanDe man, die Salzer heet en in 1795
Staten sedert de wet van Mac Kin ley is word dit bericht nog niet. Van Wilson het fransche Instituut. I geboren is, heeft zich in den echt ver
hen tot zelfmoord gedreven.
Op den 301 November had
er op den spoorweg naar Zurich eene
botsing plaats tusschen een locomotief
in volle vaart en een personentrein. De
machinist van de locomotief, zekere
Dienerschoot er het leven bij in, vier
andere personea werden gewond.
Diener was door de maatschappij ont
slagen en was, om zich te wreken, met
zijn locomotief, zoo snel deze kon, op
den personentrein ingeloopen.
D e „G azette de Moscou"
heeft eene tweede waarschuwing van
de russische regeering ontvangen, omdat
het blad telegrammen had opgenomen
over den toestand van de voorraden
voedingsmiddelen in het Rijk, die niet
overeenkwamen met de officieele cijfers,
door de regeering gegeven.
Echt russisch!
De russische Regeering;
ontving dezer dagen van een onbe
kende een gift van 300.000 roebels
voor de noodlijdenden.
De koningin van Roeme
nie, beter bekend onder haren schrijf-
stersnaam Carmen Sylva is, herstellen
den. Zij mag zich nog niet met litera
tuur bezighouden.
Be inhalige Inrkoetsier
maakt weinig onderscheid wie in zijn
klauwen valt Een van hen nu te
Chicago, kwam dezen keer zeer be
drogen uit, daar het slachtoffer van
zijne inhaligheid niemand anders was
dan de mayor van Chicago zelf, die
hem strafte met hem zijne „license"
(vergunning) af te nemen.
Hij reed in cab 138 van het „Grand
Pacific" naar het Virginia hfttel, een
toertje dat, volgens het wettig tarief, 50
cent kost. De koetsier rekende evenwel
75. De mayor gaf een biljetje van 1
dollar en xeide verstoord
Laat het overige geld maar blij
ven dat kunt gij morgen wel op
't kantoor van den mayor bezorgen 1
Zijt gij mayor Washburne vroeg,
de koetsier in angst.
-Ja!
As je blieft dan, hier is uw geld
mijne bedoeling was slechts een hal ven
dollar te rekenen.
Neen, ik denk, dat je 't maar hou
den moet.
De mayor verklaarde den volgenden
morgen de „license" voor nietig.
Een schatrijk Amerikaan,
Terry, zal voor 1 millioen fr. eigenaar
worden vau het kasteel Chenonceaux,..
dat het Crédit-Foncier voor 800.000 fr.
kocht bij de verkooping van mevr.
Pelouze's nalatenschap.
De transvaalsche Boers
zullen binnenkort hun jaarlij ksche Dira-
gaan'sdag houden te SLrugersdorp. In,
dat stadje werd de eed van getrouwheid
Jean Baptiste streed inwendig tegen de vreeselijke logica van
de gevolgtrekkingen van Jacob. Zij bezwaarden hem als een
akeligen droom. Een gevoel van groote vermoeidheid overviel
hem; hij mompelde
„Tot alles in staat, maar dan zal hij mij ook bij haar gaan
aanklagen en beschuldigen."
Jacob legde zijne hand op zijn schouder, als om hem op te
beuren en keek hem glimlachende in het gelaat.
„Vergeef mij, Jacob," zeide nu Jean Baptiste, „maar ziet gij,
dat smart mij het meest, dan vrees ik het ergst. Ik denk er
voortdurend aan. Als men haar zei, dat ik een ellendeling, een
moordenaar ben, en als Valentine het dan eens geloofde 1"
„Dat zal zij niet gelooven," zeide de grijsaard. „Een vriend
zal u verdedigen."
„Welke vriend?"
Jacob nam nu de lamp, en nadat hij een brief uit zijn zak
gehaald had, gaf hij dien geopend aan Jean Baptiste.
„Lees."
De brief, die door Max Sterner onderteekend was, luidde
als volgt:
„Mijn oude Sambre-et-Meuse.
Reeds drie dagen verwacht ik mijn Belisarius. Om ver
zekerd te zijn hem morgen bij mij te zullen zien, raad ik
hem aan om dan in mijn atelier te komen, daar mevrouw
de prinses L. en hare dochter voor den laatsten keer voor
haar portret zullen poseeren."
Jean Baptiste kon een kreet van blijdschap niet onder
drukken.
„Gij gaat er heen, Jacob
„Ja, Max Sterner is ook uw vriend. Reken op ons."
„Gij zijt zoo goed. Heb dank, Jacob, heb dank."
„Laat ons nu aan onze rust denken," hernam de grijsaard.
„Uwe oogen vallen reeds toe. Gij zijt nu bij mij, dus ik moet op
mijne wijze de plichten der gastvrijheid vervullen en zal daarom
uw bed gaan opmaken."
In den versten, donkersten hoek spreidde de grijsaard wat
gras over den grond en dwong den jongen man om daar te
gaan liggen.
Deze bood weinig tegenstand. Hij was reeds half ingeslapen.
Zijn gastheer verwijderde zich nu naar het eerste hol, maar bleef
daar wakker liggen, en dacht nog eens dieper na over de ver
moedens, die zijn instinkt, zijn voorgevoel hem hadden
ingegeven.
Tegen het aanbreken van den dag bereikte een zacht getuit
het oor van Jacob.
„Dat is Barnabin," mompelde hij.
Hij liet een touw met knoopen zakken en riep naar boven
„Klim hier bij op."
In een oogwenk was Barnabin bij Jacob.
„En hoe is het met. mijn broer?" vroeg hij.
„Stil," zeide de grijsaard, „hij slaapt. Hoe heeft uwe moeder
den nacht doorgebracht?"
„In diepe verdooving, maar zij had koorts. Telkens hoorden
wij afgebroken woorden; zij moet voortdurend denzelfden droom
gehad hebben, want zij sprak steeds dezelfde woorden."
„Welke woorden
„Ik heb ze goed onthouden, want zij heeft ze zoo dikwijls
herhaald: „de schrijftafel.... daar, in het midden van de zaal...,,
de groote schrijftatel.... in de rechter lade.... een dubbele bodem...
een brief... een brief aan den porcureur des konings. Ah! dat is
het bewijs!"
Gedurende eenige seconden keken de grijsaard en de jongen
elkander stilzwijgend aan.
„Wat kan dat beteekenen vroeg de laatste „Begrijpt gij het,
vader Robinson?"
„Neen. Het is waarschijnlijk eene herinnering aan den nacht
van den mooril."
„Dat is ook mijne meening," zeide Barnabin. „Alles is in mijn
hoofd gegrift. Ik zal er eens over nadenken. Maar gij hebt mij:
nu niet noodig, wel? Ik moet daarom maar heengaan."
„Hebt gij zoo'n haast?"
„Ja-"
„Waar gaat gij heen?"
„Dat is mijn geheim."
Reeds had onze vriend het touw weer gegrepen en wilde ver
trekken op dezelfde wijze als hij gekomen was.
„Ik ho#p, dat er nu geen sprake meer van zal zijn een slui-
pertje te maken," zeide de grijsaard, tot hem.
Wordt vervolgd.)
