NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
DE WERKBAAS.
9e Jaargang.
Donderdag 17 December 1891
No. 2594.
A BOM EMEU TSPRI.TS
AD VERTEN TIÉN:
STADSNIEUWS.
Sequah's afscheid.
Letteren en Kunst»
BINNENLAND.
FEUILLETON-
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheels Rijk, per 3 raamden 1,65.
Afzonderlijke nummer*0,05.
Dit blad vereehjjnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 1S2.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel mser lOCent».
Grorte letter» naar plaatsrsiate,
Bij Afconneisent aaaxieiuijx rabat
Abeaneiaentea es Adveitej tie. woro^a Mngeaoir.es door
Oius© &geut&£ «a door alle» btHskha&deiUs'taa conrsttiOieri,
Direeteur-Uitgever J. C. PEEIiEBOOM.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Qinér&U Se JPt&lktftl Mf&apïrt T, BJÏ'BJ Cr...
jjjf w jr,
&H6C.., Pxrffs oXhis
Haarlem, 16 December 1891.
De christelijke zangvereeniging „Hal
lelujah," directeur de heer J. Strating,
gaf Dinsdagavond voor vele belang
stellenden een openbare uitvoering in
de Groote Kerk alhier. Na een kort
woord tot inleiding van den heer ds.
J. W. Knottenbelt en het gemeenschap
pelijk zingen van een Psalm, werden
door de vereeniging (gemengd koor)
een achttal liederen ten gehoore ge
bracht, waaronder No. 6 een Psalm
door den heer J. Strating getoonzet.
Met gevoel werd door het goed
bezette koor gezongen en uit alles bleek,
dat flink gestudeerd was, ook van het
duet en het terzett kunnen wij met lof
melding maken. In een oogenblik van
pauze werden door den heer dr. M. T.
van Lennep eenige opwekkende woor
den gesproken.
Toen de heer Davenport Dinsdag
avond net platform in de groote zaal
van „Felix Favore" betrad, ging er een
donderend gejuich op uit de menigte,
die als haring in een ton opeengepakt
stond in de zaal, zoowel als op de
gaanderij. Een twaalftal der behandelde
patiënten waren op het platform.
Terwijl nog een tweetal personen be
handeld werden, deelde Sequah mede,
dat hem een verzoek was geworden
van eene „christelijke j on gelings ver
eeniging" uit Amsterdam om financieëlen
steuntoen wij den brief zagen, bleek
ons, dat dit was eene vereeniging, ge-
heeten „Trouw moet Blijken", die zich
ten doel stelt jongelieden van 16 tot 24
jaar, door hun des avonds een aange
naam verbliji te verschaffen, van de
straat te houden. Onder deze circulaire
lazen wij de namen G. Vas Visser,
mr. J. A. Sillem, jhr. mr. C. J. den
Tex, Frits Olie, secr. penn.
Sequah verzocht aan het publiek, of
hij van de entrées aan deze vereeniging
f 50.mocht geven.
„Ja, ja," werd er geroepen. Voorts
deelde hij mede, dat 50.aan de
politie en de rest, ongeveer driehonderd
gulden, zou worden gegeven aan het
Gasthuis.
De commissaris van politie vindt er
echter bezwaar in de gift voor de po
litie aan te nemen.
Toen ook de twee nieuwe patiënten
gewreven waren en door vroolijk sprin
gen van hunne blijdschap hadden blijk
gegeven, werden al de veertien patiënten
op een rij geschaard en dansten vroo
lijk naast elkander.
Met een walsje van den vroeger ge
nezen slagersknecht met een der laatst
behandelde patiënten, liep de dans
partij af.
Het publiek zong Davenport een
,/lang zal hij leven," toe.
Terwijl deze zich in een kamer van
het gebouw met zijn patiënten onder
hield pakte een verbazend groote volks
menigte in de Smedestraat samen, en
toen Davenport in zijne coupé stapte,
waren in een oogwenk de paarden af
gespannen en trok men zijn rijtuig
voort, door de Lange Veerstraat, Ane-
gang, Groote Houtstraat, Barteljoiis-
straat, naar den „Lion d'Or".
Daar verscheen Sequah aan zijn ven
ster en hield, door tusschenkomst van
zijn tolk, een toespraak tot het in groote
stilte luisterende volk, voortdurend door
gejuich onderbroken waarin hij het o. a.
dank zeide voor zijne sympathie. Na
nog een daverend gejuich te hebben
aangeheven, ging de enorme menigte
spoedig en rustig uiteen en door den
lauwen regen, over de bemodderde
straten naar huis.
Heden (Woensdag) morgen te 3.45
uren is de heer Davenport naar Leiden
vertrokken.
Heden (Woensdag) avond wordt op
den Kruisweg N°. 43 A alhier door de
wijnhandelaars, de firma Verkruijsen en
de Lange, een depót geopend van wij
nen enz.
Hoewel de lokaliteit niet groot is,
maakt zij een recht aangenamen en
frisschen indruk. De betimmering is in
eikenhout en in rekken aan de wanden
prijken circa 1200 flesschen met uitnoo-
digende gele, groene, blauwe of roode
capsules.
Vooral de etalage zal zeer de aandacht
van den voorbijganger trekken. De win
kelkast toch is gevormd door spiegels,
aangebracht in keurig uitgesneden eiken
hout en wordt verlicht door een Wen-
hamlamp en bovendien door een verguld
vrouwenbeeld met drie lichten. De heer
B. Zuithot heeft alle eer van de inrichting
van dit depót en laatstgenoemd heeft o.i.
alle kans van slagen in deze stadswijs,
waar weinig inrichtingen van dien aard
te vinden zijn.
Uit Schoten meldt men ons
Hier doet zich het zeldzaam voor
komend geval voor, dat een der raads
leden tevens wethouder, de heer P. van
Schie op 80 jarigen leeftijd in het genot
van goede gezondheid en in het bezit
van al zijn zintuigen nog met opgewekt
heid genoemde betrekking bekleedt.
In de vergadering van heden herdacht
de burgemeester dit heugelijk feit en
wenschte genoemden wethouder ook na
mens den Raad gei uk, de hoop uitspre
kende, dat deze nog vele jaren zijn taak
mocht blijven vervullen.
Tot hoofd der openbare school te
Schoten is benoemd de heer A. Rijs,
onderwijzer te Heilo.
Benoemd tot veldwachter te Overveen
J. de Vries, te Haarlemmerliede.
De beetwortel-suikerfabriek „Hol
land" te Houtrijk en Polanen, eindigt
heden hare campagne.
Hedenmorgen te elf uur is de brtig
te Velzen, liggende in den straatweg
Haarlem—Beverwijk, voor het publiek
\erkeer opengesteld. Het pont, dat ruim
een jaar dienst deed is alzoo opgeheven.
Begunstigd door het zachte winterwe
der, worden de inundatiewerken te
Haarlemmermeer nog met kracht voort
gezet.
De brug. die de Hoofdvaart met het
inundatiekanaal verbindt is te Hoofddorp
voltooid, en thans voor het publiek
toegankelijk gesteld.
De diefstallen op kleine schaal gaan
te Haarlemmermeer steeds voort en
niet altijd is de politie zoo gelukkig,
de daders op te, sppren. Worden
kippen en eenden niét versmaad, ook
de aardappelkuilen moeten het ontgel
den.
Dezer dagen nog werd bij P. Ko-
ringa, door onbekenden eene partij
aardappelen ontvreemd.
In den afgeloopen nacht zijn onder
Sloterdijk twee personen gearresteerd,
verdacht van verschillende diefstallen
in de hoofdstad.
Bij de Dinsdag te Amsterdam door
de firma Frederik Muller gehouden
veiling van autographen brachten op
het handschrift van prins Willem ïf 33;
van Amalia van Solms f 42 een aantal
brieven van Prins Willem V 125; van
Farnese, hertog van Parma, /gó; van
Elisabeth van Engeland 140van prins
Willem III 21 vau Philips V f 70
van Don Carlos f 95 vau Sabine van
Beieren, Egmond's gemalin, 50van
graaf van Hoorne .ƒ48, enz.
Nog brachten opbrief van Philips
van Hohenlohe 40 van Jan Casimir
van Beieren, paltzgraaf f 65; van Maria de
Medicis f67 van Charlotte Margaretha
de Montmorency f 165.
Van jhr. J. W. G. Boreel van
Hogelanden is bij het bestuur van den
Nederl. Cricket-Bond een schrijven
ingekomen, waarbij hij het bestuur
kennis geeft van zijn plan. om een zil
veren beker uit te loven voor eerste
klasse clubs en die het eigendom zal
worden van de club, welke hem vier
malen wint.
De schenker heeft tevens bepaald,
dat bedoelde beker reeds zal worden
gegeven aan Amstels C. C., welke club
in 1891 het kampioenschap heeft ge
wonnen.
Voor de betrekking van
onderwijzer aan de openbare school te
Westkappelle, op een jaarwedde van
450, heeft zich niet één sollicitant
aangemeld, evenmin toen het trakte
ment bij de tweede oproeping met/"25
verhoogd was, waardoor nu besloten is
om het nogmaals met ƒ25 te verhoo-
gen en het zoodoende op 500 te
brengen.
Gel ij k men weet, is het d i a-
manten halssnoer, dat den hoofdprijs uit
maakte van de amsterdamsche koloniale
tentoonstelling in 1883, door de failliete
vennootschap dier tentoonstelling in
veiling gebracht. Het snoer is Woensdag
te Brussel verkocht en heeft in het ge
heel opgebracht fr. 45,000,
Wij vernemen, dat de ge
ruchten over de influenza teAmsrerdam
en Gorinchem zeer overdreven worden.
In de gevangenis aan den
Heiligen weg te Amsterdam werd Dinsdag
morgen binnengebracht mevr. Von
Barnekow geb. Tindal, tot het onder
gaan van eene maand hechtenis, waar
toe zij bij niet-betaling eener geldboete
van ƒ300 werd veroordeeld ter zake
beleediging van den officier van justitie
aldaar.
Een liefhebber van duiven
had op zijn woning in de Westerstraat
te Amsterdam een plat geplaatst. Hierop
Maandag bezig, brak het voorstuk van
het plat, waardoor de ongelukkige naar
beneden stortte. Hij was onmiddellijk
een lijk.
Maandag nacht zijn te Lei-
den twee aldaar wonende personen
aangehouden, die onder de gemeente
Oestgeest een schaap uit het land ont
vreemd en ter plaatse gedood hebben.
Reeds hadden zij het dier aan een
slager verkocht, toen de politie van de
zaak verwittigd werd. Tegen hen zal
proces-verbaal worden opgemaakt.
Op de werf van deheeren
Rijkee Co, te Rotterdam zijn in aan
bouw de rompen van twee zandzuigers.
die door de naaml. vennootschap „Werf
Conrad" te Haarlem aan het keizerlijk
Russische ministerie van marine moeten
worden geleverd.
Voor een persoon, bij de
Leidsche studenten van vroeger en later
tijd wel bekend, voor Jan van Well,
den „commissie knecht", was het Dins
dag jfeestdag. 25 jaren was hij aan de
kroeg verbonden, 25 verschillende be
sturen, waarmêe hij „overdracht" vierde,
had hij bijgestaan in de vervulling
hunner taak, Uit alle oorden des lands
toonden de oud-studenten hun belang
stelling in dit jubilé. De tegenwoordige
voorzitter der sociëteit gaf hem namens
haar een gouden horloge met ketting
terwijl oud-commissarissen, te dien einde
bijeengekomen, hem met een veelspre
kend woord van mr. M. Rijke, advo
caat te Leiden, waarin de jubilaris tot
plichtsbetrachting en trouwe dienst
werd aangespoord, een geschenk aange
boden van belangrijke doch verganke
lijke waarde, vervat in een keurige
cassette en verzeld van een album be
helzende de namen der gevers.
Dinsdagavond om 5 aur
is D. J., gezagvoerder van de stoom
boot varende tusschen Rotterdam en
Delft, bij het aanleggen aan de Zwet,
in het water gevallen en verdronken.
Tusschen 7 8 uur was men naar het
lijk nog visschende.
Zaterdagmiddag te circa
4% ure wandelde te Rotterdam een óo
7ojarig heer met wandelstok met wit
ten knop van den Stationsweg in de
richting naar de Delftschepoort, toen
hij op plm. 10 meter van den vlucht
heuvel omvergereden werd, niet door
een voertuig bespannen met een paard,
maar door een volbeladen handwagen,
die woest de hol kwam afrijden.
De heer kreeg den boom tegen den
borst en werd met kracht achterover
geworpen, zoodat hij met een gat in
het achterhoofd bewusteloos op den
grond bleef liggen, Van eigen onvoor
zichtigheid was hoegenaamd geen sprake,
wèl daarentegen van het onbesuisd
rijden met den vrachtwagen, en het
sterkste van alles was, dat, toen een
voorbijganger de bestuurders van den
vrachtwagen toevoegde„Moet ge
iemand niet helpen als ge iemand ver
wondt," tot antwoord on ving„Neen
mijnheer wij hebben geen tijd." Men
reed dan ook onmiddellijk verder.
Maandagavond, omstreeks
8 uur, is nabij Schokland, het schip van
den heer J. Meijboom Hzn., te Meppel op
reis van daar naar Zaandam, verongelukt.
Van de bemanning, bestaande uit
den zetschipper, diens vrouw, 2 kin
deren van 8 en 9 jaar en een knecht,
46;
HOOFDSTUK XXIX.
„Wacht," riep hij uit, „daar bedenk ik wat. Mijne moeder
heeft in haar ijlen van eene schrijftafel en eene lade gesproken.
Licht toch eens bij, Polydorus
„Met genoegen," antwoordde deze, „maar wij moesten op
wat meer gedempten toon spreken en zeer zacht loopeu, want
bedenkt wel, dat er iemand onder den vloer verborgen is."
Barnabin woelde reeds in de papieren, die op de schiijftafel
lagen.
„Toen ik juffrouw Humbert bij de steengroeve vond, kwam
zij stellig hiervandaan," zeide Mariol. „Zij mompelde telkens,
„schrijftafel, laden."
„Ik heb die woorden ook eiken keer gehoord, als zij angstig
was. Het schijnt een idéé fixe van haar te zijn. Zij wordt dan
opgewonden en men zou zeggen, dat ze de schrijftafel terugziet
en iets uit de laden wil nemen. Soms heeft zij zelfs van een
brief gesproken, van een bewijs, een dubbelen bodem en een
geheime veer. Ik zal trachten, die te vinden."
Eensklaps, terwijl hij nog in de couranten en boeken snuffelde,
bemerkte Barnabin een zwart voorwerp.
„Licht eens bij, Polydorus," riep hij uit, „dit is een dames-
handschoeü, ik herken hem. Het lijdt nu geen twijfel meer, dat
mijne moeder hier geweest is. Dit is dus wel de bedoelde schrijf
tafel. Kon ik nu de geheime veer maar vinden."
En met koortsachtige haast woelde hij in de laden en betastte
de kleinste hoekjes en gaatjes.
„Ga maar voort," zeide Mariol, die niet minder zenuwach
tig was.
Polydorus zeide niets, maar men hoorde hem ademhalen. Hij
kwam steeds met de lantaarn dichterbij, die in zijne hand beefde.
Het was waarlijk een fantastisch gezicht om deze drie mannen -
hoofden daar zoo dicht bij elkaar te zien, terwijl zij door het
licht uit de dievenlantaarn beschenen werden.
Maar hoe ijverig ons drietal alle laden ook doorzocht, ze
konden niets vinden.
„Laat ik alleen nu eens zoeken," zeide Mariol, „ik ben vroe
ger bij een schrijnwerker in de leer geweest en ben nog wel
eenigzins met dat vak op de hoogte."
Hij knielde voor het meubelstuk neer en bestudeerde alle
verhevenheden in het hout. Toen trok hij als bij ingeving eene
der laden geheel uit, bekeek den bodem opmerkzaam en drukte
met den vinger op den hoek.
De veer sprong los en bijna dadelijk kwam Mariol's hand met
een brief te vo®rsehijn uit den dubbelen bodem.
Polydorus lichtte spoedig bij en Barnabin las op den brief het
volgende adres
„Aan den procureur des konings."
„Hoezee!" riep Barnabin uit, „mijne moeder droomde niet,
maar herinnerde zich dezen brief. Dit is het bewijs."
En terwijl hij zijn verdriet geheel vergat en alle voorzichtig-
tigheid uit het oog verloor, begon de wilde jongen te dansen ea
te springen van blijdschap.
„Ra, ra, rataplan, zing, zing, boem."
Zijne twee metgezellen legden hem bijna dadelijk het stilzwij
gen op.
„Stil dan toch, ongelukkige. Luister eens I"
Barnabin hield op en bleef onbeweeglijk als aan den grond
genageld staan. Drie keer achter elkander hoorde men iemand
tegen den vloer kloppen.
HOOFDSTUK XXX.
Het gevecht.
„Wat moeten wij doen vroeg Barnabin zacht.
„Ons voor alles wapenen," antwoordde Polydorus op denzelf
den toon.
Hij nam een lange sabelgaf Mariol de piek, terwijl Bar
nabin zich de pistolen had toegeëigend.
Opnieuw werd er tegen den vloer getikt.
„Stil," zeide Polydorus, „dit tikken is eene zekere manier om
te vragen. „Kan ik er uitkomen?" Laten wij hem op dezelfde
wijze antwoorden, dan zal hij wel verschijnen. Maar eerst moe
ten wij de lasso in orde brengen."
„Mariol, neemt gij het eene eind, dan zal ik het andere vast-