NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. DE WERKBAAS. 9e Jaargang. Donderdag 17 December 1891 No. 2594. A BOM EMEU TSPRI.TS AD VERTEN TIÉN: STADSNIEUWS. Sequah's afscheid. Letteren en Kunst» BINNENLAND. FEUILLETON- HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maanden1,20. Franco door het geheels Rijk, per 3 raamden 1,65. Afzonderlijke nummer*0,05. Dit blad vereehjjnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 1S2. van 15 regels 50 Cents; iedere regel mser lOCent». Grorte letter» naar plaatsrsiate, Bij Afconneisent aaaxieiuijx rabat Abeaneiaentea es Adveitej tie. woro^a Mngeaoir.es door Oius© &geut&£ «a door alle» btHskha&deiUs'taa conrsttiOieri, Direeteur-Uitgever J. C. PEEIiEBOOM. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Qinér&U Se JPt&lktftl Mf&apïrt T, BJÏ'BJ Cr... jjjf w jr, &H6C.., Pxrffs oXhis Haarlem, 16 December 1891. De christelijke zangvereeniging „Hal lelujah," directeur de heer J. Strating, gaf Dinsdagavond voor vele belang stellenden een openbare uitvoering in de Groote Kerk alhier. Na een kort woord tot inleiding van den heer ds. J. W. Knottenbelt en het gemeenschap pelijk zingen van een Psalm, werden door de vereeniging (gemengd koor) een achttal liederen ten gehoore ge bracht, waaronder No. 6 een Psalm door den heer J. Strating getoonzet. Met gevoel werd door het goed bezette koor gezongen en uit alles bleek, dat flink gestudeerd was, ook van het duet en het terzett kunnen wij met lof melding maken. In een oogenblik van pauze werden door den heer dr. M. T. van Lennep eenige opwekkende woor den gesproken. Toen de heer Davenport Dinsdag avond net platform in de groote zaal van „Felix Favore" betrad, ging er een donderend gejuich op uit de menigte, die als haring in een ton opeengepakt stond in de zaal, zoowel als op de gaanderij. Een twaalftal der behandelde patiënten waren op het platform. Terwijl nog een tweetal personen be handeld werden, deelde Sequah mede, dat hem een verzoek was geworden van eene „christelijke j on gelings ver eeniging" uit Amsterdam om financieëlen steuntoen wij den brief zagen, bleek ons, dat dit was eene vereeniging, ge- heeten „Trouw moet Blijken", die zich ten doel stelt jongelieden van 16 tot 24 jaar, door hun des avonds een aange naam verbliji te verschaffen, van de straat te houden. Onder deze circulaire lazen wij de namen G. Vas Visser, mr. J. A. Sillem, jhr. mr. C. J. den Tex, Frits Olie, secr. penn. Sequah verzocht aan het publiek, of hij van de entrées aan deze vereeniging f 50.mocht geven. „Ja, ja," werd er geroepen. Voorts deelde hij mede, dat 50.aan de politie en de rest, ongeveer driehonderd gulden, zou worden gegeven aan het Gasthuis. De commissaris van politie vindt er echter bezwaar in de gift voor de po litie aan te nemen. Toen ook de twee nieuwe patiënten gewreven waren en door vroolijk sprin gen van hunne blijdschap hadden blijk gegeven, werden al de veertien patiënten op een rij geschaard en dansten vroo lijk naast elkander. Met een walsje van den vroeger ge nezen slagersknecht met een der laatst behandelde patiënten, liep de dans partij af. Het publiek zong Davenport een ,/lang zal hij leven," toe. Terwijl deze zich in een kamer van het gebouw met zijn patiënten onder hield pakte een verbazend groote volks menigte in de Smedestraat samen, en toen Davenport in zijne coupé stapte, waren in een oogwenk de paarden af gespannen en trok men zijn rijtuig voort, door de Lange Veerstraat, Ane- gang, Groote Houtstraat, Barteljoiis- straat, naar den „Lion d'Or". Daar verscheen Sequah aan zijn ven ster en hield, door tusschenkomst van zijn tolk, een toespraak tot het in groote stilte luisterende volk, voortdurend door gejuich onderbroken waarin hij het o. a. dank zeide voor zijne sympathie. Na nog een daverend gejuich te hebben aangeheven, ging de enorme menigte spoedig en rustig uiteen en door den lauwen regen, over de bemodderde straten naar huis. Heden (Woensdag) morgen te 3.45 uren is de heer Davenport naar Leiden vertrokken. Heden (Woensdag) avond wordt op den Kruisweg N°. 43 A alhier door de wijnhandelaars, de firma Verkruijsen en de Lange, een depót geopend van wij nen enz. Hoewel de lokaliteit niet groot is, maakt zij een recht aangenamen en frisschen indruk. De betimmering is in eikenhout en in rekken aan de wanden prijken circa 1200 flesschen met uitnoo- digende gele, groene, blauwe of roode capsules. Vooral de etalage zal zeer de aandacht van den voorbijganger trekken. De win kelkast toch is gevormd door spiegels, aangebracht in keurig uitgesneden eiken hout en wordt verlicht door een Wen- hamlamp en bovendien door een verguld vrouwenbeeld met drie lichten. De heer B. Zuithot heeft alle eer van de inrichting van dit depót en laatstgenoemd heeft o.i. alle kans van slagen in deze stadswijs, waar weinig inrichtingen van dien aard te vinden zijn. Uit Schoten meldt men ons Hier doet zich het zeldzaam voor komend geval voor, dat een der raads leden tevens wethouder, de heer P. van Schie op 80 jarigen leeftijd in het genot van goede gezondheid en in het bezit van al zijn zintuigen nog met opgewekt heid genoemde betrekking bekleedt. In de vergadering van heden herdacht de burgemeester dit heugelijk feit en wenschte genoemden wethouder ook na mens den Raad gei uk, de hoop uitspre kende, dat deze nog vele jaren zijn taak mocht blijven vervullen. Tot hoofd der openbare school te Schoten is benoemd de heer A. Rijs, onderwijzer te Heilo. Benoemd tot veldwachter te Overveen J. de Vries, te Haarlemmerliede. De beetwortel-suikerfabriek „Hol land" te Houtrijk en Polanen, eindigt heden hare campagne. Hedenmorgen te elf uur is de brtig te Velzen, liggende in den straatweg Haarlem—Beverwijk, voor het publiek \erkeer opengesteld. Het pont, dat ruim een jaar dienst deed is alzoo opgeheven. Begunstigd door het zachte winterwe der, worden de inundatiewerken te Haarlemmermeer nog met kracht voort gezet. De brug. die de Hoofdvaart met het inundatiekanaal verbindt is te Hoofddorp voltooid, en thans voor het publiek toegankelijk gesteld. De diefstallen op kleine schaal gaan te Haarlemmermeer steeds voort en niet altijd is de politie zoo gelukkig, de daders op te, sppren. Worden kippen en eenden niét versmaad, ook de aardappelkuilen moeten het ontgel den. Dezer dagen nog werd bij P. Ko- ringa, door onbekenden eene partij aardappelen ontvreemd. In den afgeloopen nacht zijn onder Sloterdijk twee personen gearresteerd, verdacht van verschillende diefstallen in de hoofdstad. Bij de Dinsdag te Amsterdam door de firma Frederik Muller gehouden veiling van autographen brachten op het handschrift van prins Willem ïf 33; van Amalia van Solms f 42 een aantal brieven van Prins Willem V 125; van Farnese, hertog van Parma, /gó; van Elisabeth van Engeland 140van prins Willem III 21 vau Philips V f 70 van Don Carlos f 95 vau Sabine van Beieren, Egmond's gemalin, 50van graaf van Hoorne .ƒ48, enz. Nog brachten opbrief van Philips van Hohenlohe 40 van Jan Casimir van Beieren, paltzgraaf f 65; van Maria de Medicis f67 van Charlotte Margaretha de Montmorency f 165. Van jhr. J. W. G. Boreel van Hogelanden is bij het bestuur van den Nederl. Cricket-Bond een schrijven ingekomen, waarbij hij het bestuur kennis geeft van zijn plan. om een zil veren beker uit te loven voor eerste klasse clubs en die het eigendom zal worden van de club, welke hem vier malen wint. De schenker heeft tevens bepaald, dat bedoelde beker reeds zal worden gegeven aan Amstels C. C., welke club in 1891 het kampioenschap heeft ge wonnen. Voor de betrekking van onderwijzer aan de openbare school te Westkappelle, op een jaarwedde van 450, heeft zich niet één sollicitant aangemeld, evenmin toen het trakte ment bij de tweede oproeping met/"25 verhoogd was, waardoor nu besloten is om het nogmaals met ƒ25 te verhoo- gen en het zoodoende op 500 te brengen. Gel ij k men weet, is het d i a- manten halssnoer, dat den hoofdprijs uit maakte van de amsterdamsche koloniale tentoonstelling in 1883, door de failliete vennootschap dier tentoonstelling in veiling gebracht. Het snoer is Woensdag te Brussel verkocht en heeft in het ge heel opgebracht fr. 45,000, Wij vernemen, dat de ge ruchten over de influenza teAmsrerdam en Gorinchem zeer overdreven worden. In de gevangenis aan den Heiligen weg te Amsterdam werd Dinsdag morgen binnengebracht mevr. Von Barnekow geb. Tindal, tot het onder gaan van eene maand hechtenis, waar toe zij bij niet-betaling eener geldboete van ƒ300 werd veroordeeld ter zake beleediging van den officier van justitie aldaar. Een liefhebber van duiven had op zijn woning in de Westerstraat te Amsterdam een plat geplaatst. Hierop Maandag bezig, brak het voorstuk van het plat, waardoor de ongelukkige naar beneden stortte. Hij was onmiddellijk een lijk. Maandag nacht zijn te Lei- den twee aldaar wonende personen aangehouden, die onder de gemeente Oestgeest een schaap uit het land ont vreemd en ter plaatse gedood hebben. Reeds hadden zij het dier aan een slager verkocht, toen de politie van de zaak verwittigd werd. Tegen hen zal proces-verbaal worden opgemaakt. Op de werf van deheeren Rijkee Co, te Rotterdam zijn in aan bouw de rompen van twee zandzuigers. die door de naaml. vennootschap „Werf Conrad" te Haarlem aan het keizerlijk Russische ministerie van marine moeten worden geleverd. Voor een persoon, bij de Leidsche studenten van vroeger en later tijd wel bekend, voor Jan van Well, den „commissie knecht", was het Dins dag jfeestdag. 25 jaren was hij aan de kroeg verbonden, 25 verschillende be sturen, waarmêe hij „overdracht" vierde, had hij bijgestaan in de vervulling hunner taak, Uit alle oorden des lands toonden de oud-studenten hun belang stelling in dit jubilé. De tegenwoordige voorzitter der sociëteit gaf hem namens haar een gouden horloge met ketting terwijl oud-commissarissen, te dien einde bijeengekomen, hem met een veelspre kend woord van mr. M. Rijke, advo caat te Leiden, waarin de jubilaris tot plichtsbetrachting en trouwe dienst werd aangespoord, een geschenk aange boden van belangrijke doch verganke lijke waarde, vervat in een keurige cassette en verzeld van een album be helzende de namen der gevers. Dinsdagavond om 5 aur is D. J., gezagvoerder van de stoom boot varende tusschen Rotterdam en Delft, bij het aanleggen aan de Zwet, in het water gevallen en verdronken. Tusschen 7 8 uur was men naar het lijk nog visschende. Zaterdagmiddag te circa 4% ure wandelde te Rotterdam een óo 7ojarig heer met wandelstok met wit ten knop van den Stationsweg in de richting naar de Delftschepoort, toen hij op plm. 10 meter van den vlucht heuvel omvergereden werd, niet door een voertuig bespannen met een paard, maar door een volbeladen handwagen, die woest de hol kwam afrijden. De heer kreeg den boom tegen den borst en werd met kracht achterover geworpen, zoodat hij met een gat in het achterhoofd bewusteloos op den grond bleef liggen, Van eigen onvoor zichtigheid was hoegenaamd geen sprake, wèl daarentegen van het onbesuisd rijden met den vrachtwagen, en het sterkste van alles was, dat, toen een voorbijganger de bestuurders van den vrachtwagen toevoegde„Moet ge iemand niet helpen als ge iemand ver wondt," tot antwoord on ving„Neen mijnheer wij hebben geen tijd." Men reed dan ook onmiddellijk verder. Maandagavond, omstreeks 8 uur, is nabij Schokland, het schip van den heer J. Meijboom Hzn., te Meppel op reis van daar naar Zaandam, verongelukt. Van de bemanning, bestaande uit den zetschipper, diens vrouw, 2 kin deren van 8 en 9 jaar en een knecht, 46; HOOFDSTUK XXIX. „Wacht," riep hij uit, „daar bedenk ik wat. Mijne moeder heeft in haar ijlen van eene schrijftafel en eene lade gesproken. Licht toch eens bij, Polydorus „Met genoegen," antwoordde deze, „maar wij moesten op wat meer gedempten toon spreken en zeer zacht loopeu, want bedenkt wel, dat er iemand onder den vloer verborgen is." Barnabin woelde reeds in de papieren, die op de schiijftafel lagen. „Toen ik juffrouw Humbert bij de steengroeve vond, kwam zij stellig hiervandaan," zeide Mariol. „Zij mompelde telkens, „schrijftafel, laden." „Ik heb die woorden ook eiken keer gehoord, als zij angstig was. Het schijnt een idéé fixe van haar te zijn. Zij wordt dan opgewonden en men zou zeggen, dat ze de schrijftafel terugziet en iets uit de laden wil nemen. Soms heeft zij zelfs van een brief gesproken, van een bewijs, een dubbelen bodem en een geheime veer. Ik zal trachten, die te vinden." Eensklaps, terwijl hij nog in de couranten en boeken snuffelde, bemerkte Barnabin een zwart voorwerp. „Licht eens bij, Polydorus," riep hij uit, „dit is een dames- handschoeü, ik herken hem. Het lijdt nu geen twijfel meer, dat mijne moeder hier geweest is. Dit is dus wel de bedoelde schrijf tafel. Kon ik nu de geheime veer maar vinden." En met koortsachtige haast woelde hij in de laden en betastte de kleinste hoekjes en gaatjes. „Ga maar voort," zeide Mariol, die niet minder zenuwach tig was. Polydorus zeide niets, maar men hoorde hem ademhalen. Hij kwam steeds met de lantaarn dichterbij, die in zijne hand beefde. Het was waarlijk een fantastisch gezicht om deze drie mannen - hoofden daar zoo dicht bij elkaar te zien, terwijl zij door het licht uit de dievenlantaarn beschenen werden. Maar hoe ijverig ons drietal alle laden ook doorzocht, ze konden niets vinden. „Laat ik alleen nu eens zoeken," zeide Mariol, „ik ben vroe ger bij een schrijnwerker in de leer geweest en ben nog wel eenigzins met dat vak op de hoogte." Hij knielde voor het meubelstuk neer en bestudeerde alle verhevenheden in het hout. Toen trok hij als bij ingeving eene der laden geheel uit, bekeek den bodem opmerkzaam en drukte met den vinger op den hoek. De veer sprong los en bijna dadelijk kwam Mariol's hand met een brief te vo®rsehijn uit den dubbelen bodem. Polydorus lichtte spoedig bij en Barnabin las op den brief het volgende adres „Aan den procureur des konings." „Hoezee!" riep Barnabin uit, „mijne moeder droomde niet, maar herinnerde zich dezen brief. Dit is het bewijs." En terwijl hij zijn verdriet geheel vergat en alle voorzichtig- tigheid uit het oog verloor, begon de wilde jongen te dansen ea te springen van blijdschap. „Ra, ra, rataplan, zing, zing, boem." Zijne twee metgezellen legden hem bijna dadelijk het stilzwij gen op. „Stil dan toch, ongelukkige. Luister eens I" Barnabin hield op en bleef onbeweeglijk als aan den grond genageld staan. Drie keer achter elkander hoorde men iemand tegen den vloer kloppen. HOOFDSTUK XXX. Het gevecht. „Wat moeten wij doen vroeg Barnabin zacht. „Ons voor alles wapenen," antwoordde Polydorus op denzelf den toon. Hij nam een lange sabelgaf Mariol de piek, terwijl Bar nabin zich de pistolen had toegeëigend. Opnieuw werd er tegen den vloer getikt. „Stil," zeide Polydorus, „dit tikken is eene zekere manier om te vragen. „Kan ik er uitkomen?" Laten wij hem op dezelfde wijze antwoorden, dan zal hij wel verschijnen. Maar eerst moe ten wij de lasso in orde brengen." „Mariol, neemt gij het eene eind, dan zal ik het andere vast-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 1