NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAl}
9e Jaargang.
Vrijdag 25 December 1891.
No. 2601
A BON N EMEN TSPRIJS
A DVERTENTIÉN:
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
HAARLEM S DAGBLAD.
Geïllustreerd Zondagsblad
Geïllustreerd Zondagsblad
STADSNIEUWS.
FEUILLETON,
Een Wolf in Schaapsvacht.
AARLEM
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummeri0,05.
Dit blad vor»ch{jot dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Teleroonnuiner 122.
van 1—6 regels 50 Cent»; ieder» regel meer 10 Cents.
Groots letter» naar plaaUmimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertenties worden aangenomen door
onze agenten door alle boekhandelaren en coorantieri,
Directeur-Uitgever J. C. PEEBEBOOM.
Hoofdagente* voor het BuitenlandCompaynit Ghiérak de PublMU Btrmfhe 0» L. BA VMM Co, JOHM I. JOXMS, Ban.. Perft 81}fe Jatiottrf Mntnurtrt.
BOT" Uithoofde van het Kerst
feest sul het eerstvolgend num
mer dezer Courant Maandag
avond verschijnen.
EERSTE BLAD.
OP
De ondergeteekende heeft de eer
hierbij mede te deelen, «dat te beginnen
met 2 Januari as. een
aan zijne Courant zal worden verbonden,
degelijk van inhoud en aantrekkelijk
van vorm.
Door eene overeenkomst met de Uit
gevers van de gunstig aangeschreven
NEDERLA.NDSCHE ILLUSTRATIE,
is hij met opoffering van vele kosten
in staat gesteld, met den aanvang van
den nieuwen jaargang, aan de geabon»
neerden van Haarlem's Dagblad, tegen
eene geringe tegemoetkoming, deze be
langrijke uitgave, waarvan hierbij als
proeve een exemplaar ter kennismaking
wordt toegezonden als een
aan te bieden. Lit blad zal ©ike week
een omvang van 8 gr. foli i-pagina's
beslaan, zoodat men na drie maanden
een boekdeel van blijvende waarde ter
grootte van niet minder dan 134 pa
gina's groot folio zal bezitten.
Eéoige voorwaarde voor de geregelde
toezending van dit GEÏLLUSTREERDE
ZONDAGSBLAD is de betaling van een
bedrag van slechts 30 cents per drie
maandenfranco per post 45 cents,
beven den gewonen abonnements
prijs, een prijs buitengewoon ge
ring, in verhouding tot het fraaie en
degelijke tijdschrift zelf, welks abonne-
mejilsprijs voor zijn eigen geabonneer-
den f 5.— per jaar bedraagt.
IPGT* In geen geval dus wordt aan
niet-Gcabonneerden dit Geïllustreerd
Zondagsblad voor dien zeer lagen prijs
geleverd.
Zij die zich vóór 1 Januari alsnog
abonneeren op Haarlem's Dagblad kun
nen het Geïllustreerd Zondagsblad ook
30 ets. per 3 maanden bekomen.
De uitgever twijfelt niet, of al de
geabonneerden zullen bereid gevonden
worden, gebruik te maken van deze
éénige gelegenheid om zich tegen een
geringen prijs den eigendom te ver
zekeren van een Blad, dat voorzeker
een blijvend en nuttig sieraad van elke
boektafel zal zijn.
DE UITGEVER.
KLRSTVÜËDË.
In het groote huis op de deftige
gracht zaten twee menschen in den
ruimen salon, 't Was de avond voor
Kerstmis.
Van Lans, de bankier, was een alge
meen bekend persoon bekend vooral
om zijn grooten rijkdom. Weinigen
waren er in de gansche stad, die zich
er op konden laten voorstaan, dat hun
vermogen voor het zijne niet behoefde
onder te doen. Was het wonder, dat
men dea rijken man vreesde en ontzag
Maar vereeren deed men hem niet.
Vroeger was hij gezien bij het perso
neel op zijn kantoor, bij zijne vrienden
en bij allen, die iets met hem te make a
hadden, in de laatste jaren was hij
norsch geworden, scherp, en onrecht
vaardig jegens die van hem at hankelijk
waren, bitter tegenover deandeien. Zijn
lach was een grijns geworden, onaan
genaam om te zien.
Van Lans had een groot verdriet
gehad. Vier jaar geleden had zijn
zoon, zijn eenig kind, va'sch ge
speeld in de sociëteit en toen
zijn partner hem daarover onderhield,
had hij dezen in het gezicht ge
slagen. De beleedigde, een huzaren
officier kon hierin natuurlijk niet
berusten. Het kwam tot een duel, in
alle stilte op een morgen gehouden. De
officier werd gewond en de jonge Van
Lans moest de vlucht nemen, om niet
door de justitie te worden gevat Maar
de zaak kon niet geheim blijven en de
geheele stad wist haarfijn te vertellen,
hoe de zoon van den rijken bankier
Van Lans op valsch spelen was betrapt,
nadat men reeds tweemaal verdenking
jegens hem gekoesterd had.
De vader had zijn zoon vervloekt,
in weerwil van de smeekingen der moe
der. Zij had er nooit toe kunnen
komen, het beeld van dien zoon uit
haar hart te rukken en zij begreep wel,
dat haar man dat ook niet vermocht.
Het was juist de altijd durende strijd
met ziohzelven, die hem bitter en scherp
had gemaakt. Het koude verstand had
den jongen gevloekt, maar het hart had
hem nog altijd lief.
Thans op den Kerstavond zaten zij
bij elkander, man en vrouw. Hoog
brandde de prachtige gaskroon, terwijl
het licht spiegelde in het schitterend
kristal. Het bescheen de kostbare meu
belen, de zware portières, de kostbare
gordijnen, maar het kon geen glimlach
van geluk bestralen op de gezichten
van deze twee rijke rneuschen, op den
Kerstavond. Honderden misschien had
den dien dag den rijken bankier benijd
om zijne prachtige pelsjas, maar niemand
zou bij de ruiling dat arme gekwelde
hart er bij hebben willen nemen.
Plotseling keken beide van hun boek
op, er werd zacht gebeld. Wie kon er
zoo laat nog zijn? Ze keken elkander
aan, '1 was of ze het gevoelden, dat hij
het moest wezen, hun zoon, die terug
keerde naar zijn vaderhuis. De moeder
stond op bleek maar vastberaden, maar
tegelijkertijd sprong ook van Lans van
zijn steel en hield haar tegen.
„Wat wil je doen Laat de meid open
doen."
„Er is niemand thuis."
„Dan zal ik zelf gaan," zeide Van
Lans en hij wilde naar de deur gaan,
toen zijn vrouw hem voorkwam. Met
een kreet sprong zy naar voren en
ging tegen de deur staan, de handen
smeekend opgeheven.
„Wat wil je doen 1 wat wil je doen I"
riep ze hartstochtelijk uit.
Hij is daar, ik voel het, het moet
zoo wezen. Laat hem hier komen, hij
heeft al zoo laDg in den vreemde ge
leefd als een paria 1"
„Neen," zei Van Lansen strak. „De
valsche speler is mijn zoon niet meer P"
„Zijn wij dan onberispelijk Wie van
ons kan zeggen, dat hij zonder zonde
is? Zijt gij' ccii' Jadêr, die zoo verstokt
kan zijn
Er werd weer gescheld, bijua on
hoorbaar. De moeder duwde hem weg
en snelde den gang in. Hij bleef in den
salon achter, wachtend en luisterend,
het hart bonzend als een hamer. Hij
hoorde een kreet van vreugde, een paar
mompelende woorden, toen niets meer
dan een doi gesnik.
En nog altijd stond de vader daar,
in de krampachtig toegeknepen hand
een kwast van de portiere ineenknij-
pend, onbewust. Hij richtte zich op, als
om den terugkeerenden zoon zijne vloek
weer naar het hoofd te werpen
zacht klonken aarzelende voetstappen
in den gang, hy wendde zich af van
de deur.
Maar toen een door tranen verstikte
stem achter hem „vader 1" fluisterde,
toen kon hij niet anders dan zich om-
koeren, kon hij niet anders dan de
armen uitbreiden en onder een stroom
van tranen den naam noemen van den
verloren zoon, die nu weer was terug
gekeerd.
Haarlem, 24 December 1891.
Van Vrijdag den 25° Dec. af, zal in
het trapportaal van het Museum van
Kunstnijverheid, eene tentoonstelling
de ambtenaar van het Openbaar Minis
terie een jaar gevangenisstraf.
Uitspraak over acht dagen.
- Honderden schaatsenrijders maakten
gehouden worden, van het werk sedert gisteren een tochtje van Amsterdam
de laatste maanden van 1891 vervaar
digd, door de leerlingen der aan het
Museum verbonden school voor Kunst
nijverheid.
Het tentoongestelde werk bevat eenige
schilderstudiën aquarellendecoratief
schilderwerk, teekeningen naar pleister
en stillevens, ornamentale compositiën
en graveerwerk.
Op Zon- en feestdagen is de toegang
tot het Museum kosteloos.
De heer J. Steenman, piano- en
zang-onderw^zer hier ter stede, ziet
zich volgens achterstaande advertentie
genoopt met primo Februari een nieu
wen zangcursus op te richten.
Het pleit zeker voor het onderwijs
van den heer Steenman dat de aan
vragen hem tot uitbreiding zijner zang-
klassen noodzaken. Voor ouders en
voogden, die van naderbij kennis willen
makea met de xesultaten van het on
derwijs, ten einde leerlingen voor den
nieuwen cursus te doen iuschrijven,heeft
de heer Steenman toegangskaarten dis
ponibel tot eene uitvoering, die hij zich
voorstelt met zijne tegenwoordige leer
lingen op 3 Januari e. k. te geven.
Door het R. K. parochiaal Armbe
stuur ter dezer stede zijn dezer dagen
aan niet-bedeelden uitgereikt 140 de
kens en 99 groote en kleine bedden.
Aan zijne gewone armen voor ieder
lid van het gezin een hemd en het
noodige beddengoed. Heden avond ont
vangen de laatst} bedoelde armen ter
gelegenheid van het Kerstfeest eene hoe
veelheid spek en meel.
De toenemende opbrengst van de
Stoomtram Haarlem Leiden heeft het
bestuur dier Maatschappij in staat ge
steld de toch reeds zeer lage personen
tarieven andermaal en wel met ingang
van 1 Januari a. s. te verminderen.
Het is bekend, dat Hendrik de Boer
beklaagd wegens diefstal op de begraaf
plaats alhier, door de Rechtbank isj l'Africaine te Parijs oreeërde. Het kind
vrijgesproken van het hem ten laste wordt door Massenet, Gounod enz. ge-
gelegde, doch dat de Officier van Justitie protegeerd en zingt stukken als de wals
van dat vonnis in hooger beroep is uit Roméo en de Syrienne uit Mignon
gekomen. j verder fransche liederen. Zij heeft zich
De zaak diende Woensdag voor [reeds te Brussel doen hooren en met
het Gerechtshof te Amsterdam. Debijval. Toch deed de familie beter het
Boer werd wederom door Mr. Van Gigch jonge meisje eerst als zij volwassen is
verdedigd, die eenige nieuwe getuigen in het ©penbaar te doen optreden. Wat
décharge had opgeroepen. zal er op deze wjgze van haar terecht
Na langdurige verhooren requireerde komen?
naar Haarlem of omgekeerd, zoodat op
de van ouds bekende pleisterplaats
Halfweg reeds groote en gezellige drukte
heerschte de beide trekvaarten zijn dan
ook een tochtje overwaard.
Men zij daar echter voorzichtig in ver
band met onderstaand bericht.
Vanwege de betrokken Gemeentebe
sturen en de samenwerking der ijsclubs
te Sloterdijk en Halfweg, worden de
banen in orde gehouden en de baan
vegers hunne werkzaamheden aangewe
zen.
Een werkman hier ter stede, V. ge
naamd, begaf zich Woensdag op schaat
sen naar Amsterdam, om te beproeven
daar werk te krijgen.
,,'tKost nu toch niets" had hij tot
zijn vrouw gezegd, „ik kan wel eens
probeeren of er in Amsterdam niet wat
te verdienen is.
Des avonds werd aan de vrouw de
vreeselijke tijding gebracht, dat haar man
op de amsterdamsche vaart door het ijs
gezakt en verdronken was.
Men zij derhalve voorzichtig op deze
baan
I» den UpoJder komen rog herhaal
delijk gevalien voor van besmettelijke
varkensziekte (vlekziekte)de laatste
dagen werden weder drie gevallen ge
constateerd; de aangetaste dieren zijn
op last van den veearts afgemaakt en
verbrand.
Op de Nieuwe Meer is een schip ge
zonken de opvarenden, de schipper,
zijn broeder en zuster, wisten zich te
redden, doch zijn door dit ongeval van
alles beroofd. Zij verblijven thans in een
tent, van de scheepszeilen opgeslagen.
Letteren en Kunst.
Te Amsterdam treedt Maandag bij
Van Lier op een zangeresje van 13 jaren,
Marguérite Naudin. Zij is de kleindochter
van den tenor Naudin, gelooven wij, die
5)
HOOFDSTUK IV.
Deze heer is een vriend van mij," zeide juffrouw Scarlet.
„Wij kunnen dus vrij spreken."
„Ik houd er niet van om een samenspraak te storen," zeide
Nick Brown, en na den bezoeker scherp en sluw te hebben
aangezien, vertrok hij.
„Nu zijn wij alleen, mijnheer."
„Dat schijnt zoo."
„Welk nieuws brengt gij mij
„Hebt gij gehoord van den moord, die dezen nacht in den
trein is gepleegd?"
Ja"
„En weet gij ook, dat Dyke Darrel de moordenaars tracht op
te sporen
„Ja, ik heb dat albs reeds gehoord. Mijn neef is door dien
zelfden man gevat, die mijn echtgenoot in de gevangenis heeft
gebracht. Het is een verschrikkelijk geval voor mij, want ik blijf
nu geheel alleen in de wereld achter, ik ben daarom geneigd
om alles te doen wat ik kan om dien v^-nt in het ongeluk te
storten."
„Het doet my genoegen u dat te hooren zeggen, juffrouw. Ik
kom hier om u hulp en bijstand te verleenen, want ook ik ben
van oordeel, dat bet voor ons allen hoog tijd wordt om Dyke
Dat rel uit den weg te ruimen."
„Hoe zullen wij dat dan aanleggen?"
„Wel, wij zouden hem hier heen kunnen lokken en hem dan ge
makkelijk van kant kunnen maken."
„Wilt gij hem dan hier heen lokken
„Ja. maar...."
„Nu, welke maren hebt gij
„Ja, zie je, ik bekleed eene eervolle betrekking in de maat
schappij en zou niet gaarne willen, dat mijn naam genoemd
werd in eene minder eerlijke zaak," en professor Ruggies trok
in diep nadenken aan zijn baard.
„Gij zoudt toch ook wel graag willen, dat Darrel dood was,
nietwaar
„Stil vrouw. De wanden hebben ooren. Gij zijt zeer onvoor
zichtig, Ik heb persoonlijk niets tegen mijnheer Darrel maar hij
heeft mijne vrienden veel kwaad gedaan en zou dat misschien
nog wel eens kunnen doen. Maar om [tot Watson Wilks terug
te keeren. Gij zegt immers dat Dyke Darrel met den knaap
naar Missouri is gegaan
„Ja. De laatste vriend, dien ik had is van mijne zijde weg
gerukt om in de gevangenis weg te kwijnen. Deze daad zal dien
geheimen politieagent het leven kosten, daar kan hij van ver
zekerd wezen," riep de vrouw hartstochtelijk uit.
„Ik kan mij uwe woede voorstellen, "stemde de professor toe
„Maar van welke misdaad is de jonge man toch beschuldigd
Toch niet van den moord in den nachttrein, hoop ik?"
De lange bezoeker boog zich naar de vrouw en keek haar
doordringend aan.
„Neen, neen," antwoordde zij snel. „Ik weet dat Martin daar
de hand niet in gehad heeft."
„Wie Martin?"
Watson, meen ik," hernam de vrouw. „Ik noem hem som
tijds bij zijn tweeden naam, Martin."
„Juist. Weet gij dat de jongen niets met den moord van dezen
nacht te maken heeft gehad. Ik zou niet graag met eene vrouw
willen twisten, maar ik wou toch wel eens weten, hoe gij zooveel
weet."
„Wel, omdat omdat Martin tot zoo iets niet in staat is. Ik
heb de geheele geschiedenis in de courant gelezen en geloof
stellig, dat het het werk van eene geheele bende is."
De professor lachte zoo, dat men zijne witte tanden zag
schitteren.
„Zijt gij er zoo zeker van, dat uw neef geheel onschuldig is
aan de misdaad Gij schijnt hem als een voorbeeld van braaf
heid te beschouwen. Is dit de eenige reden, die gij hebt om te
gelooven, dat Watson Wilks niet de hand heeft gehad in den
moord en den diefstal?"
„Neen, ik heb er nog een."
„Welke dan
„Toen de misdaad gepleegd werd, was hij in Chicago."
Wêrdi tervolgdl)