men aat eene paniek
zich meester heeft gemaakt van de ge
moederen. Het algemeen gevoelen is,
nu er weer een aanslag heeft plaats
gehad op het koffiehuis van Véry, dat
de politie niet berekend is voor hare
taak.
De openbare behandeling der zaak-
Ravachol nam te n u. 50 m. een aan
vang. De heer Beaurepaire treedt op
voor het openbaar ministerie. De aan
geklaagden Königstein, genaamd Ra-
vachol; Simon Charles, genaamd Biscuit;
Béala, Chaumartin, en Rosalie Soubère
nemen plaats op de bank der beschul
digden.
De beklaagden zien er opgewekt
uit, alleen Rosalie Soubère kijkt droevig.
Ravachol is van middelbare grootte,
heeft een mager en beenderig gezicht
en ingevallen wangen. Hij draagt een
zwarten knevel, heeft een hoog voor
hoofd en is keurig gekleed. Daar hij
haidhoorend is, laat de president hem
dicht bij zich komen, op een meter
afstands, omringd door drie agenten
van politie.
Hij blijft erkennen, dat hij smokke
laar en valsche munter is geweest.
Over de ontploffingen op den boulevard
St. Germain en in de Rue de Ciichy
wil hij niets zeggen. Evenzeer bewaart
hij het stilzwijgen over den moord op
den grijsaard te Chambles en de graf
schennis te St. Jean de Bonnefons.
Nogmaals verklaart hij, tegen den
president Benoit en tegen den heer
Bulot haat te hebben opgevat, omdat
deze Decamps ter dood veroordeeld
hebben. Hij noemt dat schandelijk, om
dat Decamps man cn vader was.
Later vertelt hij, hoe hij op den bou
levard St. Germain de trap van het
huis was opgegaan en de helsche ma
chine had neergezet.
Aan het einde der zitting las Ravachol
zijne geschreven verdediging voor,
waarin nrgmaals de redenen van zijn
haat voor Buiot en Benoit uiteengezet
worden. Hij verzoekt de rechtbank
meer barmhartigheid met ongelukkigen
te hebben, dan zij hadden en verklaart
dat onschuldigen hebben betaald voor
Benoit en Bulot. Ten slotte ontvouwde
hij de anarchistische theoriën.
Toen men hem vroeg, waar de 300
dynamietpatronen waren, die hij ver
klaarde te bezitten, weigerde hij te
antwoorden. Het vergift strychnine dat
hij in huis had, was ingeval van nood
door hem gekocht.
Daarop werd Siraon verhoord. Hij is
spreekt met stem.
Hij erkent alles wat hem ten laste
is gelegd. Op den boulevard St. Ger
main was Ravachol echter alleen, wel
heeft hij, Simon, de bom gedragen.
Daarna komt Chaumentin, een man
van 32 jaar, met een bedaard gezicht,
net gekleed. Hij staat gunstig bekend
als man en vader en als werkman, maar
men kent hem ook als vurig anarchist.
Zijn vrouw was eene vriendin van de
vrouw van Décamps. Hij ontkent de
machine te hebben gedragen, en be
weert dat Béala hem uit wraakzucht
heeft aangebracht. Hij ging niet meer
met hen om, omdat de theorie n van
Ravachol hem te woest waren.
Hij deelt tevens mede, dat Ravachol
zeer matig was, zich nooit ontspanning
gunde en veel aan de armen gaf.
Béala, 26 jaar oud, is groot, mager,
heeft een energiek gezicht en is gekleed
in een lange jas. Hij beweert niets van
de ontploffingen te hebben geweten.
Rosalie Soubère eindelijk 23 jaar oud
is krantenvouwstec van beroep en ellen
dig gekleed. Zij is niet knap.
Door haar wordt beweerd, dat zij niet
wist wat zij meedroeg, toen haar de
zorg voor de helsche machine werd opge
dragen. Toen Ravachol haar dwong om
mee te gaan, was zij ziek.
De heer Benoit legde zijne verklaring
met bevende stem en zeer ontroerd al.
Hij verklaart onder meer, altijd zijn
ambt met verdraagzaamheid, welwillend
heid en onpartijdigheid te hebben ver
vuld.
Na een zeer scherp requisitoir eisch'ce
de procureur-generaal de doodstraf voor
Ravachol en Simon. Omtrent Béala en
Chaumentin liet hij de beslissing aan de
gezworenen over.
&EMMGD NIEIJWS.
De overheid te Luik schijnt,
in afwijking van alle andere overheden,
op den i8teu Mei ongeregeldheden te
willen uitlokken. Maandag is de ge-
heele schutterij opgeroepen tot regeling
van den dienst op 1 Mei en de stad
verkeert in een waren staat van
beleg.
Alle wegen, die naar Luik leiden,
zijn bewaakt. De soldaten en schutters
laten alleen kleine groepjes passeeren.
Patrouilles bewaken de fabrieken en de
kolenmijnen. Zij zijn met geweren
en kanonnen gewapend
In het Hyde-park te Londen
van dienstboden gebonden, eene van
mannelijke en èene van vrouwelijke. Zij
waren belegd door den londenschen
huisbediendenbond, wiens secretaris me
dedeelde dat er op het loogenblik te
Londen een 10,000 personen in den
dienenden stand buiten betrekking wa
ren. Met het oog op deze omstandig
heid kon er van eene werkstaking be
zwaarlijk sprake zijn. Doch schoone
vruchten beloofde men zich voor het do-
mestiekendom van een nationalen bond,
die aangezien in het vereenigd ko
ninkrijk het aantal koetsiers en stal
knechts 73,167, dat der mannelijke
huisbedienden 56,262 en dat der vrouwe
lijke 1,233,406 bedraagt aldus met
zijne 1,359 835 leden eene der mach
tigste Trade Unions in den lande zou
kunnen vormen. Bij acclamatie werd
besloten, pogingen aan te wenden tot
het stichten van zulk eenen bond.
D e mi ni s t e r va n O o r 1 o g in
Frankrijk heeft een besluit openbaar
gemaakt, waarbij het vormen van een
militair corps wielrijders bevolen
wordt. Het zal 3100 man tellen, die
verdeeld zullen worden over de ver
schillende legercorpsen en den staf.
Voorloopig zullen de manschappen wor
den gewapend met de cavalerie-karabijn;
later zullen zij uitgerust worden met de
revolver. Het corps zal in het algemeen
gebruikt worden voor den ordonnance-
dienst.
Nader wordt gemeld om
trent de dynamietontploffing in bet
koffiehuis van Véry, dat de vrouw van
den ongelukkigen kofflehuishouder he
vige brandwonden heeft gekregen, terwijl
men vreest dat zij krankzinnig zal wor
den. Ook zijn dochter is zwaar in het
gelaat gekwetst. Yéry zelf is na de am
putatie van zijn been zeer zwak.
Zijn bediende Lhérot had Maandag
morgen nog een dreigbrief ontvangen.
Een bediende die op het oogenblik
van de ontploffing achter de toonbank
stond, is licht gekwetst aan het gelaat.
Hij zegt dat hij juist twee klanten be
diende, toen er groote vlammen opste
gen, de toonbank in de lucht geslingerd
werd, en de twee klanten voor zijne
oogen als het ware te midden van
vlammen in den grond verdwenen. Er
zijn trouwens vele personen in den
kelder gezakt en daardoor gewond. Op
het oogenblik van de ontploffing waren
er negen bezoekers in de gelagkamer
het aantal gewonden schat men op
vijftien.
Het dochtertje van Véry werd door
hoopen gered. Twee personen zijn in
hechtenis genomen. Lhérot en zijn
cellega Paudieux durven niet vertellen
wien zij verdenken. Uit een officieel
onderzoek is gebleken dat de bom is
gelegd in de gang van een logement,
grenzende aan de gelagkamer van Very.
La trance spreekt den wensch uit
om in Parijs den staat van beleg te
doen afkondigen. De voorzitter van het
Hof en de gezworenen zijn bedreigd
dat men hunne woningen zal dynami-
teeren wanneer Ravachol wordt veroor
deeld. De paniek is dan ook algemeen.
Vele gegoeden verlaten Parijs, de ver
trekkende treinen zijn propvol.
Te Antibes bij Cannes zij d
twee dnitscke onderofficieren wegens
spionnagc gevangen genoinan.
Het is nubepaald, dat Ber
lijn eene wereldtentoonstelling zal
verkrijgen Drie of vier jaar na de ten
toonstelling te Chicago zal de hoofdstad
des duitschen rijks „de volken van den
aardbol te gast noodigen," gelijk het
heet in de hoogdravende artikelen, waar
mede een gedeelte der duitsche pers
het plan begroet.
Eene hoogst moeilijke taak zal het
zijn, een geschikt terrein te vinden Een
zeer ruim terrein in de nabijheid der
stad is het Tempelhofer exercitieveld,
aldus genoemd naar het dorpje Tem
pelhof aan den zuidkant der stad, al
waar jaarlijks de groote parades der
gardekorpsen worden gehouden. Maar
of het militair bestuur dien grond, ge
heiligd door de exercitiën der gezamen
lijke berlijnsche garde-recruten ten ge-
bruike zou willen afstaan voor zulk eene
profane zaak als eene tentoonstelling,
dit is nog zeer twijfelachtig- Bovendien
loopt er in dat veld geen enkel water,
dat anders zou kunnen dienen tot ge
makkelijker vervoer der goederen voor
de tentoonstelling.
Te W i 1 h el m s h a v e n zou op
den tweeden Paaschdag door een rei
zend tooncelgezelschap de Tronvèrc
worden opgevoerd. Wegens den feest
dag lieten zich echter de leden van het
geëngageerde orkest wachten, zoodat de
kapelmeester Freund zich genoodzaakt
zag, den zang op de piano te begelei
den. Maar dat was niet alles. De zange
res die de rol van Azucena zou ver
vullen, kwam niet op haar post, en
daar geen der andere dames van 't
gezelschap haar vervangen kon, bleef
er niets anders over dan de rol van de
Zigeunerinte schrappen. En tot
Leonore niet aangekomen, zoodat
verplicht was in reistoilet op te tr<
Gelukkig maakte de zangeres, di
partij van Leonore zong, zulk een
bazenden opgang, dat het publiek,
danks al de wederwaardigheden,
togen was, en zoo wei d de Tror
opvoering met pianobegeleiding zt
Azucena, en met een Leonore in
kostuum, een prachtige reclams
de onderneming.
Te Berlijn heeft de 23-ja
zoon van een distillateur zijn klee
met spiritus overgoten en zie!
in brand gestoken. De ongein;
die reeds vroeger trachtte zich t;
drinken, stierf aan de brandwond
Een beruchte dief te Be
heeft 's naelite inbraak geplecj
eene groote ververij in de S'.r
straat. Te midden van zijn dieven
werd hij ontdekt, ging op de vlucht i
school zich in eene kuip, die geve
met een warm vocht, hetwelk hij
donker niet kon kerkennen. Over;
hem zoekende, kwam men ook
kuip, maar doordien hij zich dc
hield en zoolang onder dook, we
niet opgemerkt. Ten laatste k
wegkomenmaar den volgend.;;
tend werd hjj toch ontdekt; w 1
vocht in den kuip was eene
verfstof, waardoor voor een tij
minstens eenige weken zijn ge!
geheele lijf in de nieuwste groen
dekleur prijkt.
Uit Petersburg word
seind dat te Peterliof een vree
misdaad heeft plaats gehad. De
meester van het hof des keizer
in waanzin zijn vrouw vermoo
lijk in stukken gesneden en die
vuur geworpen. Daarop greep
drie kleine kinderen en verdro;
in de nabijzijnde rivier.
Een der russische bi
heeft een autografen-album uit;
ten voordeele van de noodlij der
Rusland. Toen men zag, dat
geen duitsche bijdragen voork
(met uitzondering van eenige c
versregelen van Carmen Sylva)1
aanmerking gemaakt, dat het b
fceker niet tot bekende duitsche ge
of letterkundigen gewend had.
antwoordde de redactie, dat zij w
Ijjk moeite heeft gedaan duitsch
grafen in haar album te ver
maar van niemand het gewensc
woord mocht ontvangen. De K
noemt dat „een bizonder s;
teeken des tijds."
