Haastige Spoed.
GEMENGD NIEUIVS.
BINNENLAND.
„Wel wel, dat is wonderlyk!"
Met deze woorden wierp de heer Van
Drummeien de courant neer, waarin hy
had zitten lezen. Zyn oog was namelyk
gevallen op eene advertentie van den
volgenden inhoud
„Wanneer Johanna Verbrugge, die in
1840 uit Indië in Holland kwam, iets
wil weten dat voor haar zeer belangrijk
ia, moet zij zich vervoegen ten kantore
van Mr. Wouters, Hofstraat No. 27.
Van Drummeien was een flink man
van zaken, in de koffie en in de suiker
welbekend. Hoewel hy welgesteld was
en zeer goed een vrouw had kunnen
onderhouden, was hy 48 jaar en nog
vrygezel. Om de waarheid te zeggen, hij
was een prozaïsch mensch en, als hij
ooit in de huwlyksboot stapte, zou geld
hem er alleen toe kunnen brengen.
Hij had dan ook altyd de strikken,
die moeders welke met vele dochters
waren gezegend, voor hem legden, be-
hending weten te ontwyken en leefden
met een huishoudster, die hem zeer goed
verzorgde, in een bescheiden woning.
Johanna Verbrugge, zoo heette de huis
houdster, was in Indië geboren, maar
door haar vader later naar Holland mee
genomen.
„Wel wel riep van Drum melen nog
maals uit en bekeek de advertentie. „Dat
is bepaald voor myn huishoudster. Ik
dacht, dat zulke dingen alleen in boeken
gebeurden, 't Zal mij benieuwen, hoe
veel geld zy krijgt, want natuurlyk is
het voor geld. Zeer belangryk" zegt de
advertentie. Ik zal dien advokaat er eens
over gaan spreken.
Johanna zal het niet gezien hebben
en ik mag toch eenigszins als haar ver
tegenwoordiger beschouwd worden.''
Dadelijk nam van Drummeien hoed
en stok en wandelde, wat vlugger dan
anders, naar he* kantoor in de Hofstraat.
Een kort, dik mannetje deed zich aan
hem als Mr. Wouters kennen.
„U heeft," zei van Drammelen, „dezen
morgen eeoe oproeping in de courant
geplaatst aan Johanna Verbrugge
„Ja. Kan u mij omtrent haar inlich
ten vroeg de advokaat.
„Misschien wel," zei de bezoeker voor
zichtig.
„Mischien Weet u het niet zeker
Ik moet zekerheid hebben
„Dan," antwoordde van Drummeien,
„kan ik u ronduit zeggen, dat ik weet waar
Johanna Verbrugge is."
„Wees dan zoo goed, mij dat te
zeggen."
„Ja, maar niet vandaag. Over twee
weken zal ik haar hier brengen. Intus-
schen zou ik, als haar vertegenwoordiger,
wel willen weten wat het betreft!"
„Dat zal ik u vertellen," hernam Mr.
Wouters. „Zy heeft zestigduizend galden
dat je het my eens hebt
„Zestigduizend gulden riep van Drum-
melen, die zyn ooren nauwelyks geloofde,
„maar hoe kan dat?"
„Voor zooveel ik er van weet zit de
zaak zoo in elkanderEen oom van
Johanna, Willem Verbrugge, wist in
Indië die som te verdienen, Toen hy
naar Holland terugkeerde kreeg hy, lastig
en driftig als hy was, spoedig onmin
met zyn heele familie en maakte in een
booze bui zyn geld aan zyn verre nicht
Johanna. Spoedig daarna overleed hij,
het testament werd gevonden en my is
opgedragen, te trachten Johanna Ver
brugge op te sporen. Dit is alles wat
ik van de zaak weet."
„Ik ben u voor uwe inlichtingen zeer
verplicht" zei van Drummeien. „Wat de
persoon betreft, gy behoeft niet verder
naar haar te zoeken. Over twee weken
zal ik haar hier brengen."
Met deze woorden boog hy en ging
heen.
„Zestigduizend gulden 1" mompelde hij.
„Wie zou gedacht hebben, dat Johanna
ooit zoo ryk worden zou? Nu zal ze wel
niet langer als huishoudster willen dienen.
Ik kan het haar niet kwalyk nemen,
maar ik zal haar wel missen, want
niemand kent myn gewoonten zoo goed
als zij."
Terwyl hy daarover nadacht, schoot
hem plotseling een nieuw denkbeeld door
het hoofd. „Er is maar een weg, om
Johanna te houden en in het bezit van
haar geld te komen en dat ishaar
trouwen I"
Aanvankelyk scheen het denkbeeld
hem vreemd toe, maar hoe meer hy
er over peinsde, des te meer lachte het
hem toe.
„Ze is wel niet jong en niet knap ook,
maar als een man tegen de vyftig loopt,
mag hy zoo precies niet meer kijken.
Waarom zou ik het haar niet voor
stellen
Van Drnmmelen ging, wat vroeger
dan gewoonlyk, naar huis om te eten.
Toevallig was het middagmaal niet zoo
goed als anders en de huishoudster daar
door wat zenuwachtig. Tot hare verba
zing zeide hij er niets van en at met
smaak en zy merkte op, dat hij bizonder
verstrooid was, alsof hy over iets nadacht.
Eindelijk zei hij kortaf
„Johanna, ben je niet in 1850 in Hol
land teruggokomen
„Ja mijnheer," antwoordde zy verwon
derd. „Hoe weet u dat?"
Ik meen,
verteld."
Er volgde een poos van stilte. Eindelyk
vroeg hy„Hoelang ben je nu al in
myn dienst?"
„Acht jaar mynheer."
„Je bent heel trouw geweest en ik ben
zeer over je tevredei."
„Daar ben ik bly om," zei Johanna
met steeds klimmende verbazing. „Het
spy t my dat het eten vandaag niet beter
is, mijnheer, maar het wou niet lukken".
„Het eten is uitstekend," verklaarde
van Drum melen, „het kon niet beter."
Johanna was nu een en al verbazing.
Zy had vast en zeker een vermaninj
verwacht.
„Ik hoop, dat je altyd by my zult
blyven," zei Van Drnmmelen.
„Als u over my tevreden is, niets
liever." zei Johanna.
„Tevreden? Volkomen. Maar ik zou
willen, dat je niet als huishoudster by
my bleef!"
„Niet als huishoudster?" riep zy en
dacht, dat van Drummeien zoo vreemd
deed, zoo heel anders dan gewoonlyk.
„Neen Johanna, niet als huishoudster
je hebt my altijd zoogoed verzorgd, dat
ik stellig geloof dat je een uitstekende
vrouw voor my wezen zoudtl"
„O mijnbeer!" riep Johanna blozend,
ja waarlyk, haar bleeke wangen bloos
den.
„Je weigert toch niet?"
„Och kom, u houdt my maar voor de
gek
„Ik ben nooit in myn leven zoo ern
stig geweest."
„Nu dan mijnheer Van DrummeleD, ik
heb altyd veel achting van u gehad en
als u het wenscht, heb ik er niet teged"
Van Drummeien sprong als een jon
geling op, liep om de tafel heen en drukte
een kus op het magere voorhoofd van
de huishoudster.
„O, mynheer!" riep zy, met een zwak
gilletje.
„Kom, kom," zei van Drummeien op
geruimd," we gaan nu immers trouwen
„Wat dunkt je Johanna, zouden we mor
gen maar niet aanteekenen? In die twee
weken kun je het huis wat laten opknap
pen en ik ga dan zoolang in een hotel
logeeren."
„Over veertien dagen?" vroeg Johanna,
verbaasd over deze voortvarendheid.
„Maar ik moet nog zooveel maken voor
dien tyd
„Gekheid. Koop maar wat je noodi;
hebt en als er Dog wat te doen is, heb
je al den tyd na ons trouwen."
„Maar
„Ik wil van geen maren hooreD," zei
van Drummeien. „Zeg ja of neen. Zul
je zorgen binnen 14 dagen klaar te zijn
en morgen meegaan om aan te tee
kenen
„Ja," antwoordde Johanna, die zoolang
gewoon was om haar heer te gehoor
zamen, dat zy ook nu niet weerstre
ven won.
Het huwelijk werd in allen eenvoud
3n, zelfs de naaste vrienden en de
baren wisten er niets van. Toen het paar
op den dag van het huwelijk aan tafel
zat, nam van Drummeien een teug uit
zijn glas en zei lenkweg„zeg JohaDna,
ik heb in de courant iets over je ge
vonden."
„Over mij?"
„Ja luister maar." En nu las van
Drummeien zyn vrouw de advertentie
voor, die onze lezers kennen
„Dat is niet voor my," zei Johanna
kalm en vouwde haar servet op.
„Niet voor jon. JohanDa Verbrugge
zestigduizend gulden, uit Indië gekomen,
stotterde van Drummeien. „Dat ben jy
toch
„Neen," zei Johanna nog even bedaard,
„ik heb nooit een oom Willem gehad.
Een broer vaa myn vader, die tegelyk
met ons in Holland terugkwam had ook
een dochter die Johanna heette. Die
Johanna wordt stellig bedoeld."
Van Drummeien zonk als verpletterd
in zyn stoel, toen sprong hy op en liep
zonder een woord te zeggen, het huis uit
naar het kantoor van Mr. Wouters.
Daar hoorde hij dat het maar al te
waar was. Dienzelfden morgen was de
ware Johanna Verbrugge aan zijn kan
toor geweest, en had, nadat zy bewezen
had recht op het geld te hebben, de som
in ontvaogst genomen.
het oog op de nationaliteit, aan eenigerlei
beperkende of bemoeiely kende wetsbe
paling te onderwerpen
„dat de meeste onzer niet met oprecht
heid volgens geweten, eene verklaring
kunnen afleggen bevestigende „een ken
nelijk doel in het vaderland terug te
keeren". Voor velen toch die door han
delsondernemingen of stoffelyke belangen
van allerlei aard geen kennelijk doel
hebben, zich ooit weder in Nederland te
vestigen, zou zulk eene verklaring den
stempel van oneerlykheid dragen. Dat
dit echter, naar het ons voorkomt, geen
argument kan biedeD, om onze gehecht
heid aan den geboortegrond te verdenken
en ons tegen onzen wil de nationaliteit
onzer vaderen te ontnemen;
„dat, volgens onzo bsscheidene meening
de plechtige verklaring éénmaal afgeleerd
dat wy i het buitenland onzo nationa
liteit weDSchen te behouden" kan en
moet volstaan tegenover de wetten van
oos vaderland, tot tijd on wijle dat wij
zei ven door woord ot daad daarop terug
komen
„dat het wetsontwerp geene voldoende
rekening houdt met de belangen van
laodgenooten die in den vreemde tegen-
poed ondervinden, en de bepalingen
daarin vervat tot gevolg zouden kunnen
hebben, dat zulke hulpbehoevende laod
genooten belet worden naa: de vader-
landsche haardsteden terug te keeren;
dat naar het ons voorkomt, uit een
patriotisch en internationaal oogpunt be
schouwd, het repatrieeren van laodgenoo
ten, die in den vreemde met tegenspoed
te kampen hebbeD, door de landswetten
zoo gemakkelijk mogelijk moet gemaakt
worden, welk beginsel ook door naburige
volken steeds gehuldigd wordt. De alhier
gde Untersiützungs Verein fur
hilfsbedilrftige Deutsche b. v. ontvangt
van de Duitsche rijksregeering eene extra
toelage van 2000 fr.'s jaars om tegemoet
te komen in de kosten van repatrieeren
en ondersteunen van behoeftige landge-
nooten te Antwerpen.
^„Ten slotte wenscht adressante nog de
aandacht te vestigen op de leemte in
bedoeld wetsontwerp, ten opzichte van
Nederlanders, die meer dan 5 jaren on
der de erkend onvoldoende tegenwoordige
wet in het buitenland gevestigd zyn, en
wier positie tegenover het vaderland, wat
nationaliteit betreft, ook definitieve rege
ling behoeft, daar dezulken niet op af
doende wyze begrepen worden in de
overgangsbepaling aan het wetsontwerp
gehecht."
Nabij het station Drunen-
Heusden aan de halte Elshout (Wacht
post 31), is j 1. Woensdag door den treiD,
die daar ten 4.52 passeert, een 77-jarige
vrouw aangereden. Zij had de onvoor
zichtigheid terwyl de weg afgesloten was
onder het hek door te kruipen en werd
door de machine tegen de hardsteenen
van een ijzeren afsluitingshek ge
worpen, tengevolge waarvan zy kort
daarna is overleden.
Te Holwerd is een aanval
lig 4-jarig knaapje spelende afgedwaald
en een half uur buiten het dorp in eene
diepe sloot verdronken, 's Anderen mor
gens werd het lykje gevonden.
Woensdag maakten twee
jongelui uit Groningen gebruik van de
cano's op het bij Paterswolde gelegen
meer. Een der jongelieden keerde des
namiddags terug met de mededeeling,
dat het andere bootje ledig was bevonden
en zyn makker werd vermist.
Ia het overoude kerkje van
het Friesche dorpje Oostrum ontdekten
timmerlieden, daarin werkzaam, onder
een dikke laag kalk eene muurschildering.
Voorzichtig werd deze laag verwyderd
en de schildering kwam OQbesehadigd te
voorschyn.
Zy stelt eene kerk met torens waarop
tal van kruisen voor. Volgens deskundigen
dagteekent zij van ver voor de jaren der
Hervorming.
de Kunstciub geschonken als herinnering
aan het eere voorzitterschap, dat hy bij
dit Genootschap bekleedde.
De opening geschiedde zonder plech
tigheid. Vrydag was de tentoonstelling
uitsluitend voor geneodigden toegankelyk,
doch ongetwijfeld zal de verzameling
veel publiek trekken, daar ze in de
hoogste mate belangwekkend mag heeten.
Het eenvoudige honten gebouw bevat
kunstschatten van zeldzame waarde, die
niet licht zoaals thans worden bijeen-
gevonden.
Rechtszaken.
Bij vonnis der rechtbank te Amsterdam
dd. 15 Juli werd notaris Bonnerman,
beklaagd van verduistering en valschheid
in geschrifte in zyn kwaliteit van notaris
gepleegd, veroordeeld tot een gevange
nisstraf van twee jaren, zonder aftrek
der preventieve hechtenis.
D e „H ollandsche club" te
Antwerpen heeft aan de Tweede Kamer
der Staten-Generaal een adres gericht,
waarin zij verklaart, na kennis genomeD
te hebben van het ontwerp van wet op
het Nederlanderschap en ingezetenschap,
zich met volle instemming aan te sluiten
by de motieven, aangevoerd in de adres
sen door de Nederlandsohe Kamer van
koophandel en de Nederlandsche Ver-
eeniging te Londen aan 's lands vertegen
woordiging gericht.
Adressante neemt voorts de vryheidte
doen opmerken:
„dat juist de Nederlandsche onderne
mingen in den vreemde die van een
duurzaam karakter getuigeo, geacht mo
gen worden het meest in aanmerking te
komen by het overwegen van de belan
gen des vaderlands, en het dus niet wen-
schelijk kan zyn die duurzaamheid, met
Letterenden Kunst.
De „Kunstciub" van Rotterdam open
de Vrijdag te Scheveningen in een af
zonderlijk daartoe opgetrokken gebouw
tegenover 't Kurbans aan den nieuwen
Badhuisweg een tentoonstelling van schil
derijen bet is een eerste proef om in de
druk bezochte badplaats het publiek kunst
genot te verschaflen. De tentoongestelde
werken zijn alle van de eerste buiten-
landeche en nederlandsche meesters en
hebben ieder op zich zelf hooge waarde.
In drie zalen vindt men de werken van
Daubigny, Corot, Jacques, Jules Du pré
(een werk bestemd geweest voor deD
hertog van Orleans), Madon, Boulanger,
Detaille, Roy bet, Vollon, Devriendt,
Verlat en zoo vele anderen naast die
van eenige nederlandsche meesters byeen.
Onder laatstgenoemden zyn vertegen
woordigd Mesdag, Israëls, Blommers,
Henkes, Roelofs, Koekkoek, Gabriel,
Vogel, Hamel, mevr. Mesdag en mej,
Rooseboom.
De inrichting der zalen laat niets te
wenschen en het allervoortreffelijkst licht
door den directeur van de kunstciub
Jos. de Kuyper door bizondere hulp
middelen verkregen, doet onze meester
werken volkomen tot hun recht komen. In
de verzameling is ook het portret van
Meissonnier door zijne echtgenoote aan
De politie te Luikgelooft
de daders te hebben ontdekt van den
dynamietaanslag, die verleden jaar voor
het huis van den ingenieur F. in de
Rue des Augustins gepleegd werd. Ver
scheidene hunner bevinden zich by de
anarchisten die onlangs in hechtenis zyn
genomen.
De nationale feestdag van
14 Juli, de verjaardag van d« bestor
ming der Bastille, is Woensdagavond te
Parys ingeleid door een grooten fakkelop
tocht, met muziek en taptoe. Als plaats van
bijeenkomst was het plein voor het Raad
huis aangewezen. Het Raadhuis was
tooverachtig fraai verlicht, en het pu
bliek, dat in ontzaglijke menigte aan
wezig was, verlustigde er zich blijk
baar in. g
De bals onder den blooten hemel wa
ren dien avond ook reeds begonnen.
De stad was een en al in vlaggentooi.
Op onnoemelyk veel plaatsen waren de
Fransche kleuren vermengd met de Rus
sische, en de straten werden afgeloopen
met venters, die Fransch-Russiecbe ko
karden ten verkoop uitriepen. Vooral in
de arbeiderswijken vonden ze veel aftrek
Ook de omnibussen, hnnr- en andere rij-
tnigen waren bijna alle getooid met de
Russische vaan naast de Fransche. Dat
was eene] kleine variatie in de feestvie
ring van den dag gebracht.
Parys heeft zich kostelyk vermaakt,
vooral ook in de vier door den staat
gesubsidieerde schouwburgen, die gratis
dagvoorstellingen gaven. Den geheelen
dag werd er op straat braaf gedanst en
gezongen, en men liet het niet ontbre
ken aan het Russische volkslied.
De spoorwegmaatschappijen hebben
daizenden en dnizenden naar Parys ver
voerd.
De president der fransche republiek
heeft Donderdag ter gelegenheid van het
nationale feest, als naar gewoonte, aan
een groot aantal personeD, civielen en
militairen, 1074 in het geheel, dia ver
oordeeld zijn tot lichte strafien, vermin
dering van straf verleend of die geheel
k wij tgeBcholden
Volgens de Köln. Ztg. zyn
by de wolkbreuk te Schliersee geen men-
schen omgekomen. Wel werd groote
schade aangericht.
De uitbarstingen van de
Etna, waarvan de tegenwoordige eene
der merkwaardigste belooft te zyn, dag-
teekenen al van voor eeawen. De eerste
uitbarsting waarvan melding wordt ge
maakt, had plaats in 1093 en sedert dien
tyd kwamen er menigmaal uitbarstingen
voor. In 1169 kwamen er vijftien dui
zend personen by een uitbarsting om het
leven en in 1669 werden er tien dui
zend onder de lava bedolven. De lava
stroomde toen veertien dagen achtereen
voort. In 1669 is de Monti-Rossi, de
hoogste van de tweede rij kegel
vormige toppen van den berg, ont
staan. In deze eeuw hadden reeds drie
geweldige uitbarstingen plaats. In 1832
werden verscheidene dorpen verwoest.
De uitbarsting van 1852 duurde met
tU88Chenpoozen negen maandeD.
De derde en laatste van 1866 ging
vergezeld van een hevige aardbeving en
richtte groote verwoestingen aan.
De Etna, die aan den voet een
omtrek van 90 mylen heeft en bijna 11
duizend voet- hoog is, is van boven
heel bedekt met asch, lava en zand.
Gedurende een gedeelte van het jaar is
dit alles onder een mantel van sneeuw
verborgen. Beneden dezen doodschen
bergtop, waarop niets groeit tot op de
helft van de geheele helling, is een
gordel van bosschen. Lager bevindt zich
een zeer bevolkte vruchtbare streek, waar
de wijnstok, het suikerriet en de olyf-
boomen groeien. Het is een merkwaar
dige karaktertrek van de bevolking, dat
zy er zoo noode toe gebracht kan
worden, deze gevaarlyko streek te ver
laten.
Als er een uitbarsting plaats heeft,
slapen de bewoners van den berg des
nachts onder den blooten hemel en zy
brengen een groot gedeolte van den dag
naar een lager gelegen plaats. Zy keeren
echter als de uitbarsting voorbij is, ge.
vroonlyk weder terug en vestigen zich
opnieuw waar zy vroeger woonden. De
tegenwoordige uitbarsting wordt gevaar
lijker geacht, dan die van 1866, hoewel
zij niet zulk een indrukwekkend schouw,
spel biedt.
In weerwil van vele belemmeringen
gaat de lavastroom steeds verder.
De bewoners van marktstadjes en dor
pen op de helling verkeeren in grooten
angst. De kastanjebosschen, welke opde
helling worden aangetroffen, zyn voor
een groot gedeelte verwoest. Yluchtelin-
gen van de zuidzyde van den berg snel.
len naar de vlakte aan den voet. Zf
zijn van al hun goed ontbloot.
Er zyn thans vijf kraters in werking,
Een breede stroom rood gloeiende lava
vloeit af Daar Nicolosi. Andere lavastroo-
men richten zich naar het Oosten en
Westen.
De nieuw gevormde krater schjjnt
rustiger te wordeD, maar de hoofdkrater
steeds heviger.
De nieuwe waterwerken
Liverpool, die vier millioen pond
sterling gekost hebben, zyn Donderdag
ingewijd. Door die werken is de dage-
lyksche aanvoer verzekerd van 30 mil
lioen gallons drinkwater. Het wordt op
een afstand van ruim 70 eDgelscha
mijlen aangevoerd uit Wales, waar een
kunstmatig meer ter lengte van vyf
mylen gevormd is op eene historische
leeggeloopen meerbedding. De geleiding,
omgevcji door een ringdyk, voert het
water naar Liverpool door een paar
reservoirs, waarvan de eene 40 millioen
gallons kon bevatten.
De werkstakoHde mi ij uw er
kers vaD Coeur d' Alène (Idaho) heb-
ben Donderdag de brug van den Northern
Pacificspoorweg doen springen om te
verhinderen dat de bondstroepen het di
strict zonden binnenkomen.
Het gerucht loopt, dat in de mijnen
van Coenr d' Alène ontplofbare stoffen
zyn gelegd en dat men ze zou doen
springen^ zoodra de soldaten den arbei
ders te hulp kwamen, die zich niet bj)
do vereeniging van mynwerkers willen
aansluiten. Tevens wordt gemeld, datae
werkstakers de eigenaars der mynen ge
vangen hebben genomen en hen in gij
zeling willen houden, tot het looDgeschil
is opgelost.
In een gevecht, dat Woensdag plaats
had, werden 2 mynwerkers gedood. Er
heerscht volkomen regeeringloosheid en
een algemeene angst heeft zich van de
inwoners van het district meester ge
maakt, daar men vreest, dat tusschend
soldaten en de werkstakers een wanho
pige worsteling zal ontstaan,
De adjudant-generaal Turei die zich
voor het oproer naar Coeur d'Alène had
begeven zou in handen der oproerlingen
gevallen zyn. De werkstakers zijn g
van wapenen en schietvoorraad voorzien
en op een gevecht voorbereid. De tele
graaflijnen zyn afgesneden op alle wegen
hebben gewapende mynwerkers post i
vat.
Hoe Afrika beschaafd wordt'
De officieren vaa het italiaansch garni
zoen te Massowah verveelden zich, toen
een hunner op de gedachte kwam een
ballet op te voeren. De luitenant wiBt
een troepje jonge abessinische schoonen
byeen te krijgen, waarmede hij onlangs
op uitstekende wyze het populaire itali-
aansche ballet „La grotta infernale" I
tooneele bracht.
Eon personentrein opden
Kansas en Texas spoorweg werd Don
derdag door een aantal gemaskerde mannen
aangevallen. Zij doden den trein stil-
houden, vermoordden verscheidene politie
agenten, braken de brandkast open en
maakten zich met 40,000 dollars uit
voeten.
VARIA.
Een eigenaardige statistiek. Onder hon
derd mannen ia een schouwburgzaal zijn
zeventien kaalhoofdigentwaalf, die
scheelzien of die bril of lorgnet dragen,,
en zeven, die op hun wandelstok kau
wen.
Van de vier-en-zestig overigen hebben
zestien de gewoonte met de handen door
het haar te stryken en evenveel anderen
wyden met hun vingers een ona
ken aandacht aan hun neus.
De tweeëndertig overblijvenden zyn
zenuwachtigen.
In Londen woont een zanger van t
theater, die een nieuw soort zaak heeft
geopend. Des zomers stelt hij zich dispo
nibel als „picnicdirecfceur." Des winters is
hij op zyn post in het theater. Hy houdt
lijsten van alles, wat maar merkwaardig
in en rondom Londen bestaat, stelt zich
tegen betaling aan 't hoofd van een
pinic, brengt het gezelschap op de punten
waar de schoonste vergezichten te zien
zijn en zingt onderweg, met zyn prachtig
geluid, de heerlijkste aria's uit i
opera's en operetten. Een zyner klanten
schrijft„Reeds driemaal maakten wij
van zyn leiding gebruik. Ieder keer
maakte hy een aardig wandelritje met
in gebed door. Niet voordat de lava hen I ons, in ona geheel onoekende oorj
van een of andere plek verjaagt, gaan zyden vlak by LondeD en terwijl wij ffl0'
