NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. DE ZWARTE KOFFER. 10e Jaargang. Donderdag 25 Augustus 1892. No. 2804. ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN: STADSNIEUWS. BINNENLAND FEUILLETON HAARLEMS DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door het geheele Eijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummera0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37^. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 123. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DATJBE CoJO-HN F. JONESSuce., Parijs 3l6ts Faubourg Montmartre. Haarlem, 24 Aug. 1892. Op de lijst van de inzenders op de sporttentoonstelling té Scheveningen welke in aanmerking zijn gekomen voor de medailles door Hare Majesteiten uit geleefd, komt voor de heer mr. A. J. Enschedé alhier voor inzending diverse antieke voorwerpen op sport betrekking hebbende van hem en de gemeente Haarlem, waarvoor de bronzen medaille van H. M. de Koningin-Regentes is toegekend. Pogingen worden aaDgewend om de secretarie der gemeente Velzen, geves tigd te Sandpoort, over te plaatsen naar Velzen. In de S La a t s cour an t van 24 dezer zijn opgenomen de rapporten van dr. J. Ritzema Bos, leeraar in de dierkunde aan de Rijkslandbouwschool te Wageniogen, en van de iijksland- bouwleeraren in Gelderland, Overijsel, Drente en Noord-Brabant, over derup- seD plaag. Daarin worden omschreven10. de soort van rups, welke in Juni en Juli zoo bizonder schadelijk werd, namelijk die van den gammauil; 20. het insect in zijne verschillende ontwikkeÜDgs- toestanden en leefwijze; 30. de tijden waarop het insect verschijnt, de ver schillende generatiën, het vermoedelijk optreden van de tweede generatie van rupsen in ket midden of het laatst van Augustus 40. de oorzaken, waarvan het al of niet in grooten getale optreden van de gammarups, ook in de tweede generatie, afhangt; 50. de middelen om de schade af te weren welke de tweede generatie kan veroorzaken. Wat deze laatste betreft wordt o. a. opgegeven het besproeien met een mengsel van 2 3 liter petroleum en 3 K.G. groene zeep op 100 liter water, of met eene oplossing van K. G. aluin in 100 liter waterhet strooien van superphosphaat over de aangetaste planten, 300 k 400 K.G. per hectare; het jagen, zoo noodig hoeden, van kippen op het veld waar dit voor den gebruiker mogelijk is. In de eerste plaats komt echter in aan merking de verdelging van de poppen en vlinders; door eggen en rollen van het giasland, inzonderheid in het voor jaar kunnen de poppen der grasrupsen gedeeltelijk vernield worden. Ouder de aangegeven middelen ko men overigens vele voor, waarvan reeds vroeger werd melding gemaakt. De gepensioneerde vice- admiraal Bogaert, wiens overlijden wij reeds mededeelden, was laatstelijk com mandant der marine te Willemsoord en van de stelling van Helder. Bogaert was een deskundige op het gebied van het torpedowezen en vroeger bevelhebber over het korps marine torpedisten. Zijn doortastend bevel over de in 1884 te Atjeh geconcentreerde scheepsmacht ligt bij de land en zeemacht nog versch in het geheugen. Ter zake van zijn gedrag in Atjeh werd hij benoemd tot ridder der militaire Willemsorde. Ook was Bo gaert lid van de commissie voor de her ziening van de militaire strafwetgeving en van het reglement op de krijgstucht te water. Van zijn kennis der marine artillerie werd herhaaldelijk partij getrok ken. Bij gelegenheid van het bezoek van den Duitschen keizer aan Amster dam, toen Bogaert de marine in de wa teren der hoofdstad commandeerde, werd hij benoemd tot grootkruis der Pruisische kroonorde. Zooals reeds is gemeld, is de badplaats Domburg thans overvol. De kleine badplaats aan Walcherens westkust kan toch al niet veel menschen bergen, maar er is daar zelden zulk een drukken tijd beleefd als nu. De hotels zijn stampvol en in het dorp zijn nog slechts enkele kamers onbezet. Vele personen, die niet vooraf kamers hadden besproken, moesten ouverriGh- terzake terugkeeren. De vreemdelingenlijst bevat ver schillende doorluchtige namen, o. a. van den prins De Chimay en zijn gemalin; van Ferdinand hertog van Lerma en van Gaston van Orleansgraaf van Eu, den es-troonopvolger in Brazilië. Deze hooge personages zijn in het kleine Domburg, waar men in 't alge meen de leus heeftwelkom, als ge maar met weinig tevreden zijt, zoo eng behuisd, dat alle vorstelijke sleepen weggelaten worden, opdat men er niet op zou trappen, en alle kronen afgezet opdat ze niet tegen de lage deuren zouden stooten. Maar zij bewijzen de waarheid van Potgieters gezegde „Ook rykelui's kinderen eten graag droog roggebroodwanneer ze het alleen krijgen als ze er om vragen." De komst van den prins en de prinses van Wied is reeds gemeld. Zij vertoeven met eenige personen uit hun naaste omgeving in de villa „Duin oord," waarmede zy nog ongeveer de grootste particuliere woning van Dom burg betrokken hebben. Een talrijk gevolg is in twee andere huizen gelo geerd. Op verzoek van H. K. H. de prinses van Wied zal op 31 Aug., den jaardag onzer koningin, den schoolkinderen een feest worden bereid, evenals dat ge schiedde tydeBs het vorige verblijf van HH. KK. HH. toen ook de koningin van Rumenië te Domburg vertoefde. Ook dr. Mezger heeft weder zijne villa betrekken. Hij behandelt slechts een beperkt aantal patiënten, die hij naar Domburg heeft doen komen. Men heeft hem eene ovatie willen brengen, doch daarvoor heeft hij bedankt. Dinsdag voormiddag ont- vingen wij het bericht, dat mr. C. W. Opzoomer Maandag te Oosterbeek overleden is. Den avond van zijn leven heeft hij daar in stille afzondering doorgebracht, een schaduw slechts van wat hy een maal was toen hij gedurende meer dan 40 jaren het hoogleeraarsambt in de wijsbegeerte aan de Utrechtsche hooge- school bekleedde. Weinigen slechts is het gegeven zoo lang achtereen werkzaam te zijn in onverzwakte kracht in een gewichtig ambtweinigen zijn in staat het ambt, waartoe zij geroepen worden, zoo te vervullen als Opzoomer dat deed, wei nigen oogsten daarbij zoozeer de ver eering hunner leerlingen als hij. En Opzoomer oogste die vereering niet van zijn leerlingen alleen. Terecht kon op den dag, waarop Opzoomer in 1886 zijn 40-jarig piofessoraat aan de U tr. Academie herdacht, mr. A. A. De Pinto tot hem zeggen, dat, al kon hij zich niet rekenen tot zijne leerlingen in enger en zin, hij toch ook zich een bescheiden plaats mocht toekennen in den kring der Opzoomers-vereerders, hij en zijn medebeoefenaren van de rechtswetenschap. „Want waar is sprak hij de Nederlandsché jurist, die niet dankbaar erkent oneindig veel te hebben geleerd van u, wijsgeer jurist En bij mr. De Pinto kwamen zich op dien dag voegen beoefenaren van schier eiken tak der wetenschap, om hun hulde te brengen aan den univer seelen geleerde, voor wien de veertig jaren van zijn professoraat tevens een tijdperk waren van wetenschappelijken arbeid werken en streven op bijna ieder gebied der wetenschap. Zij, die toen waren samengekomen om Opzoomer als hun meester te hul digen, verheugden zich, dat daarmede het tijdperk van zijn werkzaamheid nog niet was afgesloten. Nog eenige jaren j had hij die op 24-jarigen leeftijd tot het professoraat geroepen was voor de borst, voordat het voorschrift der wet hem zou dwingen af te treden. De verwachting, waarmede mea zich 1 toen vleide is echterhelaas, niet vervuld. Nog voordat de wet hem tot heengaan dwong, moest hij elders her stel gaan zoeken voor zijn geschokte gezondheid, en toen de gewensehte beterschap uitbleef, verzocht hij in 1890 zijn emeritaat, om elders de rust te zoeken, die geest en lichaam behoefden. Maar de vereering, die zijn leerlingen hem toedroegen, bleef zijn levenspad verhelderen. En ook nu hij is heenge gaan, ai verzekeren zijn werken hem een blijvende plaats in hun herinnering, een blijvende plaats oek in de herinne ring van allen, wien de Utrechtsche hoogeschool lief is, waarvan hij gedu rende bijkans eene haive eeuw een der schoonste sieraden was. TJirDgbl. Een der m ajt rozen van het Duitsche schip Fricde, Maandag te IJ- muiden binnengeloopen, werd geduren de den tocht door het Noordzee-kanaal ernstig ongesfeld en overleed bij aan komst te Amsterdam. Dr. Van Lier, wiens hulp werd ingeroepen, vermoedde met een hevig geval van cholerine te doen te hebben. Het schip werd in het Entrepotdok gesleept. Door den directeur van den gemeentelijken gezondheidsdienst, dr. R. H. Saltet, werden dadelijk de noodige maatregelen genomen. Het schip werd neg denzelfden dag door de politie ont smet, terwijl het kooigoed en de verdere bezittingen van den doode naar den ontsmettingsoven aan de Belt weiden gebracht- Het lijk zelf is vervoerd naar de Oosterbegraafplaats tot verder onder zoek. De bemanning van de Friede wordt buiten gemeenschap met den wal gehouden. Het schip zou heden weer vertrekken. Amst Denieuw benoemde burge meester te Velsen, de heer Weeits, werd Dinsdag op feestelijke wijze de gemeente binnengehaald. Aan de grens der ge meente werd hij opgewacht door een 100 tal ruiters te paard, voorafgegaan door muziekdaarop volgde een wagen waarop men geplaatst had een bootje, geheel getuigd, afkomstig van IJmuiden, De heer Weerts reed in een door 4 paar den getrokken rijtuig, waarachter zich nog eenige rijtuigen bevonden, benevens een 30 tal ruiters te paard. Op het geheel groen gemaakte raad huis werd de Burgemeester, door den oudsten wethouder, namens den raad van harte geluk gewenscht. Op de Heide, gemeente VelseD, heeft zich bij een meisje van 19 jaar een geval van cholera nostras voorgedaan, met doodelijken afloop. Na ar wij vernemen heeft de groot-hertogin van SakseD, prinses Sophie der Nederlanden, aan de Vereeoiging tot bevordering van volks- en sehoolbaden,te 's Hage gevestigd,/3000 doen toekomen ter voorziening in de nog ontbrekende gelden aan de oprichting van het volks- en schoolbad hier ter stede, waarvoor door H. K. H. 30 aandeelen ad f 100, die moeilijk plaatsing konden vinden, zijn genomen. {Avondp.j President Floquet heeft Dinsdag, alvorens naar Amsterdam te vertrekken, te 'sHage het graf bezocht van Barkès, den wegens een staatkundig misdrijf verbannen en te 's Hage voor 20 jaren overleden Franschman en daar op een krans gelegd. Op grond v«q in de laatste dagen nog ingekomen klachten over het vermissen van postwissels, geadresseerd aan inwoners van 's Hage, is de Dins dagochtend tot 3 jaren gevangenisstraf veroordeelde brievenbesteller De K. opnieuw door den rechter commissaris gehoord, verdacht ook daarin betrokken te zijn. Onder meer is een postwissel, groot circa 50, den 23en Maait afgezonden aan eene te 's Hage wonende juffrouw, niet door haar ontvangen. M e t h e t s t o o m s c h i p Obdam dat 27 Aug. van Rotterdam vertrekt, zal naar New-Yoik het eerste gedeelte van een Duitsch dorp worden verscheept, hetwelk door de Duitsche Ethnologische tentoonstellingraaatschappij op het ter rein der wereldtentoonstelling te Chi cago zal woiden opgericht. Het dorp zal daar in het geheel 175,000 vierk. meters beslaan en bestaan uit verschil lende gebouwen in iöden eeuwschen stijl. Aan de stoffeering daarvanis door verschillende Duitsche musea meege werkt. Tevens zal het er niet ontbreken aan inrichtingen waarin de heden- daagsche tijd belang stelt, als restaura ties enz. Het denkbeeld hiervan is uit gegaan van den Duitschen ethnoloog dr. Ulrich Jahn, daarin bijgestaan door ver schillende andere geleerden van naam. Het nu te Rotterdam aanwezige ge deelte is aangebraoht door een Rijnschip van 21,000 centenaars van de expedi teurs Wm. Egan Sc Co. De tweede helft van het dorp zal eveneens door de N. A. S. M. "verscheept worden, die ook contracten heeft gesloten voor het ver voer van een groot gedeelte der Duit sche, Oostenrijksche en Fransche ten toonstellingsgoederen. Te Rotterdam is heden- nacht weer een moord gepleegd. G. A, Paar, koetsier bij een in de nabij heid der stad wonende familie, is door zijn vrouw den hals afgesneden, tefwijl hij rustig lag te slapen. Daarna wilde de vrouw ook de hand opheffen tegen de kinderen, doch gelukkig kwam de palfrenier bijtijds op het gerucht toe snellen om dit te beletten. Men gelooft dat de vrouw haar daad in een aan val van krankzinnigheid heeft gepleegd. Omstreeks n uren Maan dagavond viel een man aan de Viede- noordkade te Rotterdam in het water. Hoewel zekere Hendrik van Barle 37 HOOFDSTUK XXXI Austin maakt aan de zaak een einde. Terwijl ik langzaam de trap opging, herhaalde ik voortdurend bij mijzelf, dat mijne inmenging verder nutteloos was, en dat het recht zijn beloop zou hebben. Het was toch immers mijne zaak niet. Wanneer de justitie zich vergiste, dan moest zij zelve de verantwoordelijkheid dragen; het zou niet voor de eerste maal zijn, dat zij een onschuldige liet hangen. En als Philip Harvey verkoos te bekenneD, dat hij schuldig was aan een misdaad, die hij niet had begaan, des te erger voor hem. Ik moest hem aan zijn lot overlaten, en toch.... Ik opende de deur van mijn zitkamer, en bevond mij tegen over Austin Harvey. Datr stond hij aan den anderen kant van de tafel tusschen de veDs'eis, met zijn gelaat van het licht afgewend. Toch zag ik een bleek en kommervol gelaat, terwijl in zijne heldere, blauwe oogen een koortsachtige gloed lag. Hij stond met zijne armen over zijne bieede borst gekruist, terwijl een lange jas zijne flinke gestalte bedekte. „Wat komt gij hier doeD, mijnheer Harvey zeïde ik, zoodra ik mijn spraak had teruggekregen. „Waarvoor hebt gij mij noodig „Ik wilde u spreken," zeide Austin met doffe stem, „en moet u ook iets vragen. Het is waar, dat Philip gearresteerd is „Ja natuurlijk; het is waar," gaf ik ten antwoord en lette er niet op, dat er iets vragends in zijn toon lag. „Zijt gij hier ge komen om mij dat te vragen?" „Ik kom nog voor veel meer," antwoordde Austin veelbetee- kenend en met iets dreigends in zijn stem. „Ik geloof, dat het waar is. Ik heb de ochtendbladen niet ingezien, en durfde ze niet koopen. Hebt gij er hier een „Neen, maar Philip is in hechtenis genomen. Zijn schuld is bewezen, en over een paar weken zal hij moeten hangen. En waarvoor komt gij nu hier gy, vrouwe- en broedermoorder Ga heen en trouw met de vrouw, die hem liaf heeft." Terwijl ik deze woorden uitsprak liep ik naar de bel. Er was er slechts een in de kamer. Austin begieep de bedoeling en ging voor den hoek staan, welke ik in het gezicht had. „Gij zoudt willen trachten mij te doen gevangen nemen?" zeide hij me' vei achting. „Neen, neen, mijn vriend, dan zult gij moeten wachten zoo laDg totdat ik het goedvind." Hij had iets kalms en beslists over zich, waardoor hij mij dwong naar hem te luisteren. Ik zag hem aan en verzocht hem te zeggen, wat hij te zeggen haT „Gelooft gij eerlijk en oprecht," zeide Austin, „dat Philip veroordeeld zal worden „Ja, hij heeft bekend." „En voor de justitie is zijn schuld duidelijk?" „Tenminste, dat meent zij, maar ik weet, lafaard, dat gij de schuldige zijt." „En wanneer gij uwe beschuldiging niet met bewijzen kunt staven, waarom wilt gij mij dan in hechtenis doen nemen „Wij zullen zien," zeide ik met klem. „De rechtvaardigheid zal toch zegevieren." Nog voor dat de woorden over mijne lippen waren, was Austin op mij toegevlogen, terwijl hij zijn stevige hand styf tegen mijn mond drukte. Hij duwde mij naar omlaag, en het volgende oogenblik nog vóór dat ik een kik had kunnen geven, was hij bezig mijne handen met een zijden zakdoek te binden. Hij vol voerde dit werk kalm, en bond vervolgens mijne voeten met het tafellaken stijf tegen elkaar. Geheel hulpeloos was ik in de macht van den verbazend ge spierden man. Op dit oogenblik zelfs riep ik in myn geheugea terug, hoe juist mijn oordeel was geweest ten opzichte van onze worsteling in Parijs. Hij had mij ieder oogenblik kunnen ver pletteren. Na zijn werk te hebben verricht, ging hij staan, een weinig over mij gebukt, en haalde langzaam uit zijn linkerzak eene kleine, glinsterende revolver te voorschijn. Bij het zien van een dergelijk wapen in de handen van zulk een man, kon ik mijne gelaatstrekken niet bedwingen. „Wees niet bang," zeide Austin droevig, „ik zal u niet vermoor-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1892 | | pagina 1