De Uitnoo&iging.
Een Vergissing.
KLEINE ADV1HTINTIEN.
TWEEDE BLAD
Loopmeisje.
TE KOOP:
Een Jongmensch,
L00PJQN8IH.
Een JonginenscSi,
Keukenmeid,
GEVRAAGD:
TE KOOP:
DIENSTBODE,
Schrijfwerk.
Schutters-Liiiform,
Twee Kamers,
bekwame Keukenmeid,
Eüitenlandsclie Briefkaarten.
TE HUUR:
behoorende bij
HAARLEM'S DAGBLAD.
tan
Maandag 26 Sept. 1892.
Naar kei engèlsch
VAN
James Payn.
Het spreekwoord zegt//beter geluk-
geboren dan ryk", en hoewel zeker
aangenaamste is om beide kwaliteiten
de geboorte te bezitten, zoo is toch
et spreekwoord onloochenbaar waar.
Dze vriend Lorry (wy verkortten zijn
aam altijd en wat kan het dus het
schelen hoe hy precies heette)
orry dan was de gelukkigste aller
enschen. Hij behoefde den boom met
vruchten niet eens zelf te schud-
}D de wind deed dat voor hem en het
as al genoeg, dat hij ze in zyn hand
wing.
De bekende dichter "Wordsworth was
tyd zoo gelukkig (tegenwoordig zegt
en by //bofte" altijd zoodanig) dat de
uincey eens van hem zei//als ik een
38t of betrekking bekleedde die Words-
orth hebben wou, dan zou ik die post
opgeven, omdat ik anders mijn
ven zou verliezen door brand of water
opdat Wordsworth de betrekking
ch zou kunnen krygen". Iets derge-
zouden wy allicht voor Lorry ook
gedaan, indien deze eene betrek-
Dg had noodig gehad. Maar dat was
geval niet, want Lorry had alles
at zyn hart maar begeerde.
Toch was er eens, naar men fluisterde,
fcyd geweest dat het Lorïy aan zeer
goede dingen had ontbroken. Hij
was in vertrouwelijke oogenblikken
invoudig en royaal genoeg, om dat te
kennen. //Ik geef toe beste jongen",
ide hij eens tot my, met de eene hand
myn schouder en met de andere
ijzende op zijn prachtig salon, //ik geef
e dat al deze dingen, dat schildery
Meissonier, die buste van Canova
i die andere mooie voorwerpen, niet
my geërfd zynmyne vijanden
dat ze uit de lucht zijn komen
dien en hoewel die omschrijving wat
is, heb ik er volkomen vrede mee.
i zal je zeggenaltyd was ik een
van Fortuna. Met andere
oorden ik heb altijd kolossaal
boft. Want toon ik begon, zie je, toen
ik niet ryker dan een waterrot,
ist je dat Niet Och kom, je wist
heel goed. Dacht je my te bedotten
Lorry begon te lachen met een
lderklinkende stem, als iemand die geen
rgen heeft, alleen doen kan.
z/Myn succes heb ik voor een groot
deel te danfcen aan den bekenden koop
man uit de City, Symonds. Hij was toen
een man, die bij een iedereen een crediet
kon krygen van zes cyfers en myn zaakje
was er geen twee waard. Ik woonde op
een kamer in Ealing, waar ik volstrekt
geen vrienden had en Symonds woonde
daar ook, maar in een prachtig huis en
zyn equipage was de mooiste in den
omtrek. Maar daar mijne ambitie toen
reeds even groot was als zyn rykdom,
had ik een abonnement eerste klasse en
spoorde dagelyks in dezelfde coupé als hij
naar Londen en terug. Nu gebeurde het
op zekeren morgen, dat ik den kranten
jongen zyn laatste exemplaar ven de
Times afkocht, terwijl Symonds, die later
kwam dan ik, or geen moer kon krygen.
Ik maakte van de gelegenheid gebruik,
om hem myn exemplaar te overhandigen
met de honigzoete opmerking, dat het
hoofdartikel voor hem veel meer van
belang zou wezen, dan voor mij. De
oude heer maakte een praatje met mij,
later herhaalde zich dat en ten slotte
noodigde hy mij uit, om by hem te ko
men eten. Ik behoef u niet te zeggen,
dat ik de invitatie met beide handen
aannam en niet in myn notitieboekje
keek, of ik den avond soms ai niet el
ders verzegd had, wat ik toch wel wist
dat het geval niet was.
Ongelukkig viel de uitnoodiging juist
op den dag van de Derby wedrennen.
Daar wist de oude Symonds niet van,
daar hij zich met zulke dingen niet be
moeide, maar zyn zoon wist het des te
beter. Evenwel kon ik eerst naar Epsom
gaan, daar de wedrennen by wonen en te
zeven uur voor het diner bij Symonds,
te Ealing terug zyn.
By de wedrennen ontmoette ik den
zoon van Symonds en wy gebruikten
'8 morgens samen onze lunch, die wig
wel wat al te rykelijk met wijn be
sproeiden, Vooral de jonge Symonds ging
te werk op een wyze die mij deed denker; dat
hij dien dag niet zonder een stuk in zijn
kraag vry zou komen. Met een ietwat
dikke tong zei hij tot mij „Jo dineert
van daag bij ons thuis, Lè? Laat vooral
niet blyken, dat jo my hier hebt ont
moet. Ik moet verbeelden op mijn kan
toor te wezen."
Nadat wy van elkander waren gegaan
ontmoette ik een andoren kennis, met
wien ik een glas portwyn dronk. Dit
had ik niet moeten doen, want ofschoon
volstrekt niet dronken, gevoelde ik mij
toch zeer ongeschikt om aan een deftig
diner deel te nemen.
Toen ik te halfvyf met den trein in
Ealing kwam, stond my de vraag duide
lijker dan ooit voor den geest, hoe ik
het zou aanleggen, met zulk een bonzond
hoJd, om te zeven uur frisch on opge
wekt te zijn voor het diner bij Symonds.
Ik begreep, dat een slaapje mij goed zou
doen en daar ik niet veel lust had, om
mij aan mijn hospita te vertoonen en
in Ealiwg heel aardige, schaduwrijke
plekjes waren, legde ik my in een veldi
in de schaduw van een grooten beuk op
het zachte'gras neer en sliep ai spoedig
in de middagwarmte heerlijk in. Myn
slaap was niet rustig ik droomde, dat
de oude heer Symonds my ais com
pagnon in zijn zaak wilde nemen, maar
plotseling uitriep: //Wat! heb je een rood
en geel pak aan en toen ik daarvan
geen uitlegging ken geven, mij de deur
uitschopte. Ook droomde ik, dat ik mee
reed in de wedrennen en van het paard
werd geslingerd.
Dit waren allerlei onplezierige droomen,
maar het was nog niets vergeleken bij
den schrik en de ontzetting die my be
vingen, toen ik wakker wordende de maan
hoog aan den hemel zag en bij haar
licht op mijn horloge ontwaarde, dat het
middernacht was. Ik was dus vijf uur
te laat voor het diner en had niet het
minste excuus voor mijn wegblyven.
Ik had myzelven wei met vuisten
willen slaan. Door mijn eigen domheid
had ik een gelegenheid laten voorbijgaan,
die nooit zou terugkomen de gelegen
heid om Symonds vriendschap te ver
werven en in aanraking te komen met
al de groote kooplieden in Ealing. Daar
lag ik, inplaats van mij aangenaam te
maken op het diner, daar lag ik onder
een heg nat van dauw.
Wat moest ik doen? Schrijven aan
Symonds, dat ik door plotselinge onge
steldheid verhinderd was geworden Ik
houd niet van leugens en bovendien zou
mijn hospita aan deze onwaarheid nooit
hebben medegewerkt. Ik besloot dus niets
te doen, de zaak eenvoudig te laten voor,
wat ze was en af te wachten wat er
van komen zou. Ik wist niet, hoe goed
Fortuna voor my gezorgd had.
Zooals gewoonlyk was ik den volgen
den morgen aan het station, maar aan
het uiterste einde van het perron, in de
hoop dat Symonds (want het was mistig)
mij niet zou zien. Op eens hoor ik een
zwaren stap naderen, er wordt een groote
hand op myn schouder gelegd en als ik
my omkeer, zie ik den ouden heer Sy-
monds die my op da volgende, verbazing
wekkende manier toespreekt
//Jongmensch, ik dank je van harte.
Je gedrag doet je eer aan. Het geeft my
nog hooger dunk van je, dan ik tot dus
verre had. Het toonde niet alleen tact,
maar ook edelmoedigheid."
Hy was zoo aangedaan, dat de tranen
in zyn oogen kwamen. Ik stond versteld.
Wat beteekende dit alles Ik hield mijn
oogen op het perron gevestigd en glim
lachte op bescheiden wijze, die eenigszins
zwaarmoedig was, overeenkomstig zyne
stemming. De toestand was lastig, want ik
begreep volstrekt niet waaraan ik die
complimenten had verdiend.
z/Natuurlyk," ging hy voort, /,zyt gy
niet genegen om over de edelmoedige
oorzaak, die u belette om aan mijn diner
te verschijnen, verder te spreken."
Ik boog toestemmend het hoofd, en
besloot geen woord te zeggen totdat ik
sten zou wat hij bedoelde.
z/Ik begrijp," ging hij voort, met van
ndoening bevende stem, //dat hot treu
rig schouwspel dat mijn zoon opleverde1
toen hij gisteren thuiskwam, voor mij
en mijne familie nog driemaal zoo pynlijk
zou zyn geweest, wanneer een vreemde
het had bygewoond. Dat hebt gij ona
bespaard. Maar beste vriend, wy zijn
niet langer vreemden voor elkaar. Gy
hebt een vriend gewonnen."
Hierna keorde hy zich om en ging
haastig naar den trein. Ik zorgde natuur
lijk wei, dat ik niet in dezelfde coupé
stapte. "V an dat oogsnblik af hielp Symonds
mij voort, met zijn geld, met zijn krediet,
inet zijn relatiën. Mijn rykdom heb ik
dus te danken aan het feit, dat op den
avond na de wedrennen, de jonge Sy
monds dronken en zwaaiend thuis is ge
komen, terwijl ik onder een heg in het
gras lag te slapen.
Zonder fortuin en meenende dat de
geneeskunde zyne roeping was, werd
Michiel Fousset offiicier van gezondheid;
maar op acht en twintig jarigen leeftijd
moest hy zyne carrière opgeven door dat
hem zijne betrekking niet beviel en ook,
wat leelijker was, om de.... schulden, die
hy maken moest als ongefortuneer officier
en tamelijk vroolyk Fransje. Gelukkig
erfde hy op een en veertig jarige leeftijd
een kapitaaltje van ƒ20000 dat hem in
staat stelde zyne achterstallige schulden
af te doen; maar waarvan hij nog zóó
veel overhield om zich eene positie te
verschaffen.
Die positie nu was, dat hij de praktyk
in een plattela^idsstadje kon overnemen,
hetgeen vold($eïado opbracht om in zijn
levensonderhoud to voorzien.
De doktor was sedert eenige dagen te
Mainonle-les-Bains geïnstalleerd, toen een
oude vrouw tot hem kwam en dringend
smeekte zyn hulp te verleenen aan een
bedelaarster, die en onoogelyk en ver
vallen hutje bewoonde oven buiten het
dorp gelegen. Michiel Fousset, die juist
zijn ontbijt wilde nuttigen, beloofde zoo
spoedig mogelijk te komen. En inderdaad,
hij liet zijn maaltijd onaangeroerd, nam
slechts een kop koffie stak een sigaar
aan, begaf zich naar de aangeduide wo
ning, die hy, daar hij geen antwoord op
zijn herhaald kloppen ontving, zonder
plichtplegingen binnentrad.
Ean treurig schouwspel wachtte hem
daar. De bedelaarsters, een oude, afzich
telijke vrouw met een vuil gelaat, dat
zeker in geon jaren met water of het
moest de regen zyn in aanraking was
geweest, lag op een schamelen stroozak
in een hoek van het vertrek, dat do
eenige kamer van het hutje uitmaakte.
Een benauwde lucht woei hem tegen.
Het eerste wat onze dokter uitrichtte
was het eenigo raampje, waardoor het
vertrok licht kreegte openen. Toen
sprak hy op oen toon, zooals hy indertijd
tegen de soldaten zich aanmatigde, de
arme vrouw t'je.
//Waarom heb je het niet opengedaan?...
Daardoor bon je misschien ziek geworden.
Of ben je bang dat men.,., ja, ik ben de
dokter. Een van uwe buren heeft me
hier ontboden. Weet je daar niets van?...
Maar dat doet er minder toe, Wat
scheelt je?"
Schynbaar nog een weinig beangst
fluisterde de zieke
z/Ik weet het niet. Ik ben zoo ziek!"
//Steek je tong eens uit."
Gevolgzaam als een kind voldeed zy
aan hot bevel.
z/Zoo, ik heb het al gezien. Laat my
nu even je pols voelen."
Maar zy hield hare handen styf onder
den ouden, uitgerafelden doken.
z/Kom, geef my je hand," zeide hy
nogmaals, denkende dat het woord pols
haar onbekend was.
Maar eeu geluid als van klinkend
metaal klonk van de plaats waar hare
handen zich krampachtig hielden ver
scholen. Zy beefde en hare oogen be
gonnen te levenen vestigden zich onr
rustig op den dokter. Eindelijk, toen deze
haar vroeg //Is het misschien je kind
dat je daar onder het dek houdt verbor
gen spalkte zij de oogleden nog wyder
open en schrik en wanhoop waren in de
diepe oogkassen te lezen. Ten laatste
ongeduldighernam do dokter. //Maar
zog me dan toch, vrouwtje watje scheelt?
Wat is dat toch? Kom, leg het geen je
daar onder dek hebt ter zyde en geef
my je hand."
Zy scheen hot niet met zich zelve eens.
De doktor wachtte nog eenige secon
den met gekruiste armen, maar daarna
zijn geduld verliezend greep hy het dek
en sloeg het open.
O, o kreunde de oude vrouw, zich een
weinig opheffend es de handen Stijf tegen
de borst drnkkendterwyl onder hare
handen banknoten en goudstukken voor
het oog van den verbaasden dokter
zichtbaar waren.
Toen hy van zyne verbazing was -
bekomen en nauwkeuriger haar /,scliat*
had bekeken zeide hy eindelijk Wat,
ga jij bedelen, en dan met zoo'n
groot kapitaal in "uw bezit
De ongelukkige, volstrekt niet be
schaamd maar nog onder den indruk van
schrik, en vrees en steeds de oogen op
hare beide handen gevestigd, waaronder
zij haar rijkdom, haar alles, bewaarde
hernam
//Dat alles behoort my toe 1 Niet
aankomen Eorlyk verdiend I
Geërfd
z/Maar wie zegt je vrouwtje dat het
niet je eigendom is En waarom
sluit je de deur niet P
z/Van ochtend gebroken Maar
geen ziel weet er i9ts van Gij zult
het toch niet zeggen myn beste me-
Prijs van I tot 5 regels 25 Cts. Contant. Elke regel meer 5 Cts. Hieronder is begrepen de plaatsing
van de Advertentie in bet beden verschijnend Nummer van ,Het Blaadje".
TTlen Burgermeisje, P. G., oud
Pi 22 jaar, zoekt plaatsing tot
assistentie in de huishouding of
bij Kinderen, 4 j. in betr. gew. zijnde
m. kind. Br. No. 119, bur. v. d. blad.
Terstond gevraagd een net
Adres: Groote Houtstraat 108.
Een BarMersliediende
gevraagd, goed kunnende Scheren
en Haarsnijden.
Adres Gierstraat 62.
Een Bierkar met Rek, Gene-
verstellen, fl. Pullen enz. Bij
den eigenaar te te zien. Br. fr. lett.
3., bureau dezer Courant.
eigen zaken gedreven, zoekt een
aem passende Betrekking te Haar-
,em of omstreken. Op hoog salaris
zal niet worden gelet. Br. fr. lett. W..
bureau dezer Courant.
Terstond gevraagd een ilinken
Adres in persoon Groote Hout
straat 58.
'J7,r biedt zich aan, iemand van
iTl middelbaren leeftijd, P. G.,
voor Noodhulp of met Nov. als
Meid-alleen, in een klein gezin,
van goede getuigen voorzien.
Brieven franco, onder No. 118,
aan bet Bureau van dit Blad.
TE KOOP gevraagd50 k 60
liter Melk, dagelijks te leveren in
Haarlem. Br. fr. motto .Melkt, met
prijsopgave aan het Advertentie
bureau van P. VAN CITTERT
ZONEN, Haariem.
nnE HUURTerstond, een mo-
J_ dern Hoerenhuis met Tuin,
op prachtigen stand, hebbende 10
Kamers, k ƒ800.Te bevr. b.'d.
Architect D. STORM.
Boekhouder met net handschrift,
over vrijen tijd beschikkende,
wensebt Boeken bij te houden of
schrijfwerk te verrichten. Br. fr.
lett. E, aan den Boekh. C. VAN
DUIJN, Anegang 18.
Gevraagd tegen Nov. eene
P. G. Brieven franco lett. C., bij
den Uitgever dezes.
Zoo spoedig mogelijk op fatsoen
lijken stand, binnen de stad, een
vrij Huisje of Bovenhuis, den
prijs van 3, niet te boven gaande.
Fr. br. lett. B., bur. v. d. blad.
Een Brandkast ("nieuw), pl. m.
f50. Bij den eigenaar te zien. Br.
fr. lett. D., bureau van dit blad.
Wordt gevraagd met 1 November
eene flinke
R. K., als Meid-Alleen
Kruisstraat 31.
Een Jongmensch, 's avonds eeni
ge uren disponibel hebbende
wenschte deze gaarne te besteden
aan schrijfwerkdesverkiezende in
vreemde talen. Brieven onder lett
H. 37, Haarl. Boek- en Muziek
handel, Gr. Houtstraat.
liefst van fijn laken TE KOOP ge
vraagd, tegen matigen prijs. Aan
biedingen franco onder lett. U., aan
het Advertentie-bureau van P. J.
SMIT, Alexanderstraat 4.
Eene Dame, Weduwe z. k., van
de P. G., vraagt zoo spoedig moge
lijk bij eene beschaafde familie te
Haarlem
gedeeltelijk gemeubileerd. Brieven
onder No. 353 met opgave van prijs
met en zonder pension, aan de Boek
en Muziekhandelaars DE HAAN
ZOON, Haariem.
Wordt gevraagd met 1 November
bij eene familie, welke zich alhier
komt vestigen, eene alleszins
gewend bij nette families te dienen
benevens huiswerk te verrichten
Van goede getuigen voorzien, tegen
ƒ100 loon en ƒ26 wascbgeld.
Brieven franco lett S., bij den
Boekbandelaar H. N. MUL, Kruis
straatalhier.
Een beperkt aantal dezer onge
bruikte foutive Kaarten is nog bij
den Boekhandelaar H. N. M U L
alhier verkrijgbaar, per stuk of bij
eenige hoeveelheid. Reflectanten ge
lieven zich aan dit adres te adres-
seeren.
Voor de Levensverzekering-Maat
schappij «Union», worden werk
zame en invloedrijke
Vertegenwoordigers gevraagd.
Branch Manager voor Nederland
L. C. MIDDENDORP, Singel 459
Amsterdam.
1 November, !een Huis met Tuin
Bovenkamer, beschoten kap, Water
leiding. Huurprijs ƒ220 p. jaar.
Br. fr. lett. A., bureau v. d. 'blad
