NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. 10e Jaargang. Vrijdag 9 December 1892. No. 2894. ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN: SCHEURKALENDER, „liet Blaadje" CONCERT-KES. FEUILLETON KW. HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37£. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 123. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSucc., Parijs 31feis Faubourg Montmartre. VOOR 1898. Oadergeteekende doet Geaboaseerden opmerken, dat de Premie Scheurkalen der voor 1893 20 Cents slechts ge durende zeer beperkten tijd kan worden geleverd en dat hij zich niet kan ver binden tot aflevering na Dinsdag 13 december. Ieder, die dus alsnog een Ex. van den Scheurkalender verlangt, gelieven dien ten spoedigste aan het Bureau te doen afhalen tegen afgifte van den Bon en betaling van slechts 20 Cts. (yoor bui ten de stad tegen toezending vau Bon en zes blauwe postzegels). Deze Bon is afgedrukt in het eerste blad van het Nummer van 5 dezer. De Directeur-Uitgever f J. G. PEERE80 0 M. Ondergeteekende brengt beleefdelijk in herinnering, dat kleine Advertentiën bestemd tot plaatsing in en in de speciale rubriek in het Zater dagavondnummer van HAARLEM's DAGBLAD, 5 Cts. per regel te zamen, uiterlijk tot Vrijdagmorgen 12 uur aan het Bureau kunnen worden ingeleverd. T. C. PEEREBOOM. 8T&D8NIEÜWS. Haarlem, 8 Dec. 189s Gaaine maken wij melding van de lezing, welke op uitnoodiging der Haar- lemsche Jongelingsvereeniging zal ge houden worden door den Weleerw. heer S. Uifers, van Rotterdam, op Vrijdag 9 December des avonds ten half negea ure, in de groote zaai van „Felix Fa- vore". Op uitnoodiging van het bestuur der sociëteit „Vereeniging* trad Woensdag- avond het orkest uit het amsterdamsc'ne concertgebouw alhier op met een pro-; gramma dat, zonder bepaald klassiek te' kunaen heeteD, toch veel schoons en degelijks vermeldde. Onder meer gaf het de namen te leze» van Saint-Saëns, Cherubini, Svendsen en Wagner. Ook eene compositie van den begaafden orkestleider kwam er op voor, n.m. „Characteristische Tanzweisen" voor viool, voor te dragen door den heer L. Kramer. Met laatstgenoemden kunste naar, die eerst sedert oalangs de plaats va* den heer Timmner inneemt en voor ons, Haarlemmers, nog een onbekende was, wensch ik mijne korte bespreking van dit concert aan te vangen. Wat vooral in het spel van den heer Kra mer opvalt is zijn gezonde toon en zijn groote technische zekerheid. Alles, on verschillig of er moeielykheden zijn te overwinnen ja dan neen, werd met benijdenswaardige gemakkelijkheid aan het teergevoelig instrument ontlokt, en de zuiverheid van toon liet zoomin in de dubbeipa8sagem en octaven gangen uit Kes' dankbare compositie, als in de fijne (misschien wat al te bekende) Romance va» Svendsen iets te wenschen over. Wat echter, vooral aaa laatstge noemd werk niet zou hebben geschaad is ietwat meer gloed iit de voordracht, wat inniger verband tusschen den zin nelijk waarneembare» toon en het in de compositie neergelegde karakter. Maar op dit punt is het uiterst moei lijk overal het juiste te treffen en kan mea hiertoe niet geraken, dan zondige men liever door te weinig da» door te veels Zoo blijft dan ten minste een zekere frischheid bewaard die èn het zenuwgestel van den virtuoos èa dat van den toehoorder ten goede komt. Onwillekeurig denk ik hier aan den heer Mossel, den ook hier ter stede goed aange schreven violoncellist, die mede met eea paar solonummers optrad. Hoe voor treffelijk hy overigens zya instrument bespeelt, geeft zijn voordracht mij toch dikwijls den indruk alsof niet alles even oprecht is gemeend. Mij dunkt, wan neer hij zich steeds tegen alle ^verdrij ving wist in acht te nemen, dan zou daarbij zijn spel in waardigheid en adel ten zeerste moeten winnen. Toch gaf hij in de voorgedragen stukken (van Golterman en van Popper) ruimschoots gelegenheid zijne meermalen geroemde eigenschappen hoogelijk te waardeeren. Het orkest liet zich (behalve bij de keurige begeleiding der solowerken) hooren in eea zestal nummers en wei m. i. met het meeste geluk in de werken der meesters wier namen ik aan 't be gin van mijn verslag reeds noemde. Ook de ouverture van E. Hartmann schonk, meer nog als uitvoering dan als com positie, veel genot. In 't bizonder moet echter genoemd en geroemd worden de uiterst geacheveerde ^vertolking van Cherubim's ouverture „Anacréon" Men weet hier niet wat méér te prijzen, de afgeronde solotrekjes der houten blaasinstrumenten in de inleiding het delicate spel der strijkers, of den prachtigen reinen klank van het koper. Zeker is het dat uit dit werk een keer te meer bleek dat de leden van dit orkest inderdaad artisten zijn en dat de man die aan *t hoofd staat een intelli gent musicus is. In de ten gehoore gebrachte werken van Moskowski werd de goede samen klank nog al eens verstoord door een al te onbescheiden optreden der slaginstru menten. 't Moet wellicht voor een groot deel aan den eigenaardigen bouw van 't orkest geweten worden, maar ik kan 't niet anders dan onaesthetisch vinden dat een klankbeeld zóo ter dege met bekkenslagen, iriaDgelgerinkel enz. wordt gekruid als dit bijv. met het eerste nummer der „Balletmusik." het geval was. Waarom beproeft men niet de over matige schalkracht van deze en derge lijke i. strumenten te temperen door ze midden in 't orkest, althans niet in de onmiddellijke nabijheid van den nismuur te plaatsen Of is de gebruikelijke plaat sing van zóo groot belang dat daaraan de goede klankverhouding der afzonder lijke instrumentengroepen mag worden ondergeschikt gemaakt Behondens deze opmerking mag ik verklaren dat de amsterdamsche kunste naars aan de leden der sociëteit een avond van zeer te waardeeren kunst genot hebben geschonken. PHILIP LOOTS. mishandeling, door zonder eeaigc noou- 'zaak, een ring in den neus van een i stier om te draaien, zoodat het beest bloedde en snoof. Donker is niet op de terechtzitting verschenen. De eisch tegen hem is ver oordeeling tot betaling eener geldboete van f10. Wij merken hierbij op, dat het wen- schelijk kon zijn, dergelijke misdrijven van dierenmishandeling steeds met ge vangenisstraf te straffen, daar immers de wet dat toestaat en eene geringe geldboete uit den aard der zaak weinig imponeert. Strenger is de eisch tegenover eene negentienjarige modiste Adriana Alida Maria Duiker te Beverwyk, die een vrouw met een klomp zoodanig heeft geslagen, dat deze bloedde. Voor haar vraagt de ambtenaar van het O. M. 14 dagen gevangenisstraf. Storing vaa een geoorloofden kerk dienst is de reden waarom Egbert Vlogtman terecht moet staan. Deze man heeft den ijdea October in de Ge reformeerde kerk té Zaandam onder den dienst zoodanig zitten brommen, dat de predikant, Ds. Bosch van Andijk, zyn preek heeft moeten staken. De eisch is 2 dagen gevangenisstraf. Uitspraak over 8 dagen. Arrondissements-Rechtbank, Zitting van heden Donderdag %Dece?nber. Op den 23sten October 1.1. heeft een achttienjarige jongen Pieter Sieraad, een stuk pijp van de Groote Kerk afge broken, ter waarde van ongeveer zestig centen. Da beklaagde, die wegens geldige re denen,met gedekten hooide in het bankje staat, weet niet waar hij geboren is en geeft volstrekt geen antwoord op de vragen van den president. Wanneer hem nader gevraagd wordt, waarom hij toch den mond niet opendoet, fluistert hij met tranen in den oogen den deur waarder toe, dat hij zoo'n honger heeft en een stuk brood wou hebben. De subs, officier van justitie requireert de veroordeeling van beklaagde tot ge vangenisstraf van zeven dagen. Na afloop der zaak wordt aan Sieraad door den concierge op last van den officier, een ferme boterham voorgezet. Jacob Jansz. Donker heeft zich te Pnrmerend schuldig gemaakt aan dieren Maandag is te Beverwijk inbraak ge pleegd in het kantoor van den heer H. van Doorn. Er is ruim 40 ontvreemd. De dief heeft drie gesloten deuren ge opend zonder de sleten te verbreken en heeft door middel van een beitel op het kantoor den lessenaar openge broken, waaruit hij het geld ontvreemd heeft. BINNENLAMB. Uit 's-Hage seint men: Het lid der Tweede Kamer voor Rotterdam, mr. Levyssohn Norman, oud-Raad van Indië, is Woensdagnacht plotseling overleden. Bij de verkiezing van een lid der Tweede Kamer in het hoofd kiesdistrict Veghel zijn uitgebracht 1237 stemmen. Gekozen is de heer B. R. F. van Vlijmen, met 1054 stemmen. De heer jhr. Jos. de la Gourt had er 158. In het hooidkiesdistrict Zevenbergen zija uitgebracht 2071 stemmenvan onwaarde 36. Gekozen de heer E. van der Kun, met 900 stemmen. De heer mr. Th. Borret had er 56. Bij de Woensdag te'sHage gehouden inspectie der koloniale reserve door de koninginnen werden beide by het detachement ingedeelde officieren iiOv.rdea commandant luite'U?t-ko!one Bruinsma aan Hare Majesteiten voorge steld. H. M. de Regentes betuigde hare bizondere tevredenheid over de houding der soldaten en uitte evenals koning n Wilhelmina de beste wenschen voor de manschappen. Luit.-kolonel Bruinsma betuigde zijn eerbiedigen dank voor de hooge eer aan het Indisch leger bewezen. De minister van koloniën woonde de inspectie bij. Maandag had in Maison Stroucken te Amsterdam een St. Nico- laasfeest plaats, aangeboden door de firma Thomson aan alle verbruikers barer thee merk „Theevisite". Wei was er op een groote opkomst gerekend, want ofschoon slechts 200 prijzen voor de tombola geannonceerd waren, wer den er 400 uitgereikt. Het slechte on stuimige weder had de ouders niet weer houden met hunne kinderen deel te nemen aan het door de firma zoo gul aangeboden kinderfeest, want inplaats van 400 kinderen werden de zalen van „Stroucken" door wellicht meer dan 4000 personen bestormd. Deze dichte massa liet het geregeld uitreiken van loten niet toe, immers een bus met loten stond aan den ingang gereed, waar uit ieder die binnen kwam een lot had moeten trekken. Toen echter 1 ure de deuren geopend werden, stormde eene zoo groote mcnschenmassa de lokalen binnen, dat aan geen geregelde trekking der loten te denken viel. Daarop werd besloten, in de zaal de loten aan de kinderen toe te reiken en bleek ook dit met de meeste moeilijkheden gepaard te gaan, daar het gedrang om een lot te bemachtigen zoo groot was, dat cjit slechts met moeite kon geschie den. Nu begon Jan Klaassen zijne aar digheden te vertoonen. St. Nicolaas te paard reed statig de zaai binnen, een algemeen hoera ging uit het publiek op. Hierna werden 400 geschenken aan de kinderen uitgereikt, ook daarna werd nog een honderdtal surprises door de zaal gestrooid, en het was aangenaam een zoo groot getal tevreden kinderge zichtjes te ontwaren. Voor hen die ech ter door het niet verkrijgen van een lot teleurgesteld zijn heengegaan, zij opgemerkt, dat de firma Thomson we derom van plan is een feest voor te bereiden, dat zoodanig zal georganiseerd worden, dat alle kinderen hoe groot hunne opkomst moge zijn, tevreden naar huis zullen gaan. Daar het uitreiken der prijzen meer tijd in beslag nam, can men berekend had, kon niet tot het uitloten van den uitgeloofden prijs van 25 in den poëzie wedstrijd worden overgegaan, en zal de dag waarop dit zal plaats hebben, per advertentie door de firma worden be kend gemaakt. 15) HOOFDSTUK VI. Mevrouw Silberkoff „Drommels zeide Leslie by zichzelf. „Zy is nog steeds van meening, dat ik een brief voor haar heb. Hoe zal ik haar duide lijk maken, dat zy zich vergist? Misschien spreekt zy duitsch. Dat is met de meeste Russen het geval." En hy begon oogen- blikkeljjk een uitlegging van de zaak in hot duitsch te geven. Zy liet hem vyf minuten doorspreken, kalm luisterende, met een vriendelyken glimlach om hare bekoorlyke lippen, waarna zy zeide „Zeer aardig. Ik vind mooi dat taal, maar ik kan niet verstaan wat hy zegt." Leslie's welsprekendheid was verspild. //Wat drommels, waarom heeft Koskavitch my niet gezegd, dat zij slechts russioch spreekt?" dacht hy by zichzelf, „dan zou ik een tolk hebben medegenomen." Aan wanhoop ten prooi, haalde hy den brief van den dokter voor den dag, toonde haar het adres, nam den brief uit de en veloppe en gaf haar dieD. Zy las hem ernstig van het begin tot het einde, zag het woord kabinet, haar eigen naam en adres, en herkende de handteekening. „Goed," zeide zy en gaf den brief terug. //Kabinet daar is het." En zy knikte in de richting van de étagère. //Dus wil mevrouw het aan my afstaan riep Leslie verheugd uit, nauwelijks kunnende gelooven aan zijn geluk. Zy scheen echter niets te begrypen van dat afstaan, en zeide kalm z/Daar is het. Kost vijfhonderd francs!" Zeer verheugd legde Cbetwynd het geld neer en nam het voor werp, waarnaar hy zoo vurig had verlangd, in zyn bezit. Mevrouw Silberkoff gaf hem een krant, om het er in te pakken, en toen zy daarna bemerkte hoe onhandig hy dit deed, bood zy hem haar hulp aan. Leslie bracht haar aan het verstand, dat hy by bet af stappen van de omnibus zijn hand had bezeerd en in haar gebrek kige taal drukte zy hierover haar leedwezen uit, en sprak de hoop uit, dat deze kwetsuur hem niet lang mocht kwellen. Toen het kastje ingepakt was, nam hij afscheid. //Vaarwel mevrouw, mag ik u myn harteljjken dank betuigen //Bonjour monsieur, bon voyage," was het ant woord, en m<t bekoorlyke vrijmoedigheid reikte mevrouw Silber koff hem de haüd. Leslie greep die, niet zonder pijn te gevoelen. Zij bracht bem tot de dear. Alvorens hy den hoek van het huis omwendde, keek hij achter zich. Zy stond nog in den ingang; als een prachtige schilderij in een 1 ijst; het zonlicht viel op haar glanzend, blond haar en lichtpaar a kleed, terwyl op haar boezem het bouquet rozen daartegen leven dig afstak. //Zonderlingzeide hy by zichzelf, terwijl hij voortliep in <fo richting van Porte Maillot, //ik heb geen dienstboden gezien en geen gerucht in huis vernomen, dat aanduidde, dat er aanwezig waren, en zy deed ray zelf op myn bellen open. Zy zal toch wel dienstboden houden. Misschien hebben dezen een dag vry af. Welke band kan er toch bestaan tusschen haar en dien sombe ren dokter?" HOOFDSTUK VH. Met de linkerhand. De vreugde van de familie, toen zy Chetwynd zagen terugkee- ren met een pakje onder zyn arm, was groot; de oogen der liefde zien evenwel scherp en zyne vrouw zag den smartelyken trek op zijn gelaat, nog voor dat hy goed en wel in de kamer was. z/Ik heb myn pols verzwikt, liefste, bij het afstappen van tie omnibus," zeide hy als antwoord op haar bezorgden blik. //Ik zal spoedig naar een dokter gaan om er naar te laten kyken. Zooall gy ziet is het kastje in myn bezit." z/Den hemel zy dankHeeft het u veel moeite gekost om me vrouw Silberkoff te bewegen er afstand van te doen?" //Volstrekt niet, maar dat alles zal ik u straks wel vertellen. Laten wy eerst het lot zoeken, dan zal ik daarna myn pols laten verbinden. Myn hand doet my verbazend veel pijn." „Arme manfluisterde de kleine vrouw. Nell had haar stief-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1892 | | pagina 1