NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
10e Jaargang.
Vrijdag 9 December 1892.
No. 2894.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
SCHEURKALENDER,
„liet Blaadje"
CONCERT-KES.
FEUILLETON
KW.
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37£.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 123.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSucc., Parijs 31feis Faubourg Montmartre.
VOOR 1898.
Oadergeteekende doet Geaboaseerden
opmerken, dat de Premie Scheurkalen
der voor 1893 20 Cents slechts ge
durende zeer beperkten tijd kan worden
geleverd en dat hij zich niet kan ver
binden tot aflevering na Dinsdag 13
december.
Ieder, die dus alsnog een Ex. van den
Scheurkalender verlangt, gelieven dien
ten spoedigste aan het Bureau te doen
afhalen tegen afgifte van den Bon en
betaling van slechts 20 Cts. (yoor bui
ten de stad tegen toezending vau Bon
en zes blauwe postzegels).
Deze Bon is afgedrukt in het eerste
blad van het Nummer van 5 dezer.
De Directeur-Uitgever f
J. G. PEERE80 0 M.
Ondergeteekende brengt beleefdelijk
in herinnering, dat kleine Advertentiën
bestemd tot plaatsing in
en in de speciale rubriek in het Zater
dagavondnummer van HAARLEM's
DAGBLAD, 5 Cts. per regel te zamen,
uiterlijk tot Vrijdagmorgen 12 uur aan
het Bureau kunnen worden ingeleverd.
T. C. PEEREBOOM.
8T&D8NIEÜWS.
Haarlem, 8 Dec. 189s
Gaaine maken wij melding van de
lezing, welke op uitnoodiging der Haar-
lemsche Jongelingsvereeniging zal ge
houden worden door den Weleerw. heer
S. Uifers, van Rotterdam, op Vrijdag 9
December des avonds ten half negea
ure, in de groote zaai van „Felix Fa-
vore".
Op uitnoodiging van het bestuur der
sociëteit „Vereeniging* trad Woensdag-
avond het orkest uit het amsterdamsc'ne
concertgebouw alhier op met een pro-;
gramma dat, zonder bepaald klassiek te'
kunaen heeteD, toch veel schoons en
degelijks vermeldde. Onder meer gaf
het de namen te leze» van Saint-Saëns,
Cherubini, Svendsen en Wagner. Ook
eene compositie van den begaafden
orkestleider kwam er op voor, n.m.
„Characteristische Tanzweisen" voor
viool, voor te dragen door den heer L.
Kramer. Met laatstgenoemden kunste
naar, die eerst sedert oalangs de plaats
va* den heer Timmner inneemt en voor
ons, Haarlemmers, nog een onbekende
was, wensch ik mijne korte bespreking
van dit concert aan te vangen. Wat
vooral in het spel van den heer Kra
mer opvalt is zijn gezonde toon en zijn
groote technische zekerheid. Alles, on
verschillig of er moeielykheden zijn te
overwinnen ja dan neen, werd met
benijdenswaardige gemakkelijkheid aan
het teergevoelig instrument ontlokt, en
de zuiverheid van toon liet zoomin in
de dubbeipa8sagem en octaven gangen
uit Kes' dankbare compositie, als in de
fijne (misschien wat al te bekende)
Romance va» Svendsen iets te wenschen
over. Wat echter, vooral aaa laatstge
noemd werk niet zou hebben geschaad
is ietwat meer gloed iit de voordracht,
wat inniger verband tusschen den zin
nelijk waarneembare» toon en het in
de compositie neergelegde karakter.
Maar op dit punt is het uiterst moei
lijk overal het juiste te treffen en kan
mea hiertoe niet geraken, dan zondige
men liever door te weinig da» door te
veels Zoo blijft dan ten minste een
zekere frischheid bewaard die èn het
zenuwgestel van den virtuoos èa dat
van den toehoorder ten goede komt.
Onwillekeurig denk ik hier aan den heer
Mossel, den ook hier ter stede goed aange
schreven violoncellist, die mede met eea
paar solonummers optrad. Hoe voor
treffelijk hy overigens zya instrument
bespeelt, geeft zijn voordracht mij toch
dikwijls den indruk alsof niet alles even
oprecht is gemeend. Mij dunkt, wan
neer hij zich steeds tegen alle ^verdrij
ving wist in acht te nemen, dan zou
daarbij zijn spel in waardigheid en adel
ten zeerste moeten winnen. Toch gaf
hij in de voorgedragen stukken (van
Golterman en van Popper) ruimschoots
gelegenheid zijne meermalen geroemde
eigenschappen hoogelijk te waardeeren.
Het orkest liet zich (behalve bij de
keurige begeleiding der solowerken)
hooren in eea zestal nummers en wei
m. i. met het meeste geluk in de werken
der meesters wier namen ik aan 't be
gin van mijn verslag reeds noemde. Ook
de ouverture van E. Hartmann schonk,
meer nog als uitvoering dan als com
positie, veel genot. In 't bizonder moet
echter genoemd en geroemd worden
de uiterst geacheveerde ^vertolking van
Cherubim's ouverture „Anacréon" Men
weet hier niet wat méér te prijzen,
de afgeronde solotrekjes der houten
blaasinstrumenten in de inleiding
het delicate spel der strijkers, of den
prachtigen reinen klank van het koper.
Zeker is het dat uit dit werk een keer
te meer bleek dat de leden van dit
orkest inderdaad artisten zijn en dat de
man die aan *t hoofd staat een intelli
gent musicus is.
In de ten gehoore gebrachte werken
van Moskowski werd de goede samen
klank nog al eens verstoord door een al
te onbescheiden optreden der slaginstru
menten. 't Moet wellicht voor een groot
deel aan den eigenaardigen bouw van
't orkest geweten worden, maar ik kan
't niet anders dan onaesthetisch vinden
dat een klankbeeld zóo ter dege met
bekkenslagen, iriaDgelgerinkel enz. wordt
gekruid als dit bijv. met het eerste
nummer der „Balletmusik." het geval
was.
Waarom beproeft men niet de over
matige schalkracht van deze en derge
lijke i. strumenten te temperen door ze
midden in 't orkest, althans niet in de
onmiddellijke nabijheid van den nismuur
te plaatsen Of is de gebruikelijke plaat
sing van zóo groot belang dat daaraan
de goede klankverhouding der afzonder
lijke instrumentengroepen mag worden
ondergeschikt gemaakt
Behondens deze opmerking mag ik
verklaren dat de amsterdamsche kunste
naars aan de leden der sociëteit een
avond van zeer te waardeeren kunst
genot hebben geschonken.
PHILIP LOOTS.
mishandeling, door zonder eeaigc noou-
'zaak, een ring in den neus van een
i stier om te draaien, zoodat het beest
bloedde en snoof.
Donker is niet op de terechtzitting
verschenen. De eisch tegen hem is ver
oordeeling tot betaling eener geldboete
van f10.
Wij merken hierbij op, dat het wen-
schelijk kon zijn, dergelijke misdrijven
van dierenmishandeling steeds met ge
vangenisstraf te straffen, daar immers
de wet dat toestaat en eene geringe
geldboete uit den aard der zaak weinig
imponeert.
Strenger is de eisch tegenover eene
negentienjarige modiste Adriana Alida
Maria Duiker te Beverwyk, die een
vrouw met een klomp zoodanig heeft
geslagen, dat deze bloedde. Voor haar
vraagt de ambtenaar van het O. M. 14
dagen gevangenisstraf.
Storing vaa een geoorloofden kerk
dienst is de reden waarom Egbert
Vlogtman terecht moet staan. Deze man
heeft den ijdea October in de Ge
reformeerde kerk té Zaandam onder den
dienst zoodanig zitten brommen, dat de
predikant, Ds. Bosch van Andijk, zyn
preek heeft moeten staken.
De eisch is 2 dagen gevangenisstraf.
Uitspraak over 8 dagen.
Arrondissements-Rechtbank,
Zitting van heden Donderdag %Dece?nber.
Op den 23sten October 1.1. heeft een
achttienjarige jongen Pieter Sieraad, een
stuk pijp van de Groote Kerk afge
broken, ter waarde van ongeveer zestig
centen.
Da beklaagde, die wegens geldige re
denen,met gedekten hooide in het bankje
staat, weet niet waar hij geboren is en
geeft volstrekt geen antwoord op de
vragen van den president. Wanneer
hem nader gevraagd wordt, waarom hij
toch den mond niet opendoet, fluistert
hij met tranen in den oogen den deur
waarder toe, dat hij zoo'n honger heeft
en een stuk brood wou hebben.
De subs, officier van justitie requireert
de veroordeeling van beklaagde tot ge
vangenisstraf van zeven dagen.
Na afloop der zaak wordt aan Sieraad
door den concierge op last van den
officier, een ferme boterham voorgezet.
Jacob Jansz. Donker heeft zich te
Pnrmerend schuldig gemaakt aan dieren
Maandag is te Beverwijk inbraak ge
pleegd in het kantoor van den heer H.
van Doorn. Er is ruim 40 ontvreemd.
De dief heeft drie gesloten deuren ge
opend zonder de sleten te verbreken
en heeft door middel van een beitel
op het kantoor den lessenaar openge
broken, waaruit hij het geld ontvreemd
heeft.
BINNENLAMB.
Uit 's-Hage seint men:
Het lid der Tweede Kamer voor
Rotterdam, mr. Levyssohn Norman,
oud-Raad van Indië, is Woensdagnacht
plotseling overleden.
Bij de verkiezing van een
lid der Tweede Kamer in het hoofd
kiesdistrict Veghel zijn uitgebracht 1237
stemmen. Gekozen is de heer B. R. F.
van Vlijmen, met 1054 stemmen. De
heer jhr. Jos. de la Gourt had er 158.
In het hooidkiesdistrict Zevenbergen
zija uitgebracht 2071 stemmenvan
onwaarde 36. Gekozen de heer E. van
der Kun, met 900 stemmen. De heer
mr. Th. Borret had er 56.
Bij de Woensdag te'sHage
gehouden inspectie der koloniale reserve
door de koninginnen werden beide by
het detachement ingedeelde officieren
iiOv.rdea commandant luite'U?t-ko!one
Bruinsma aan Hare Majesteiten voorge
steld. H. M. de Regentes betuigde hare
bizondere tevredenheid over de houding
der soldaten en uitte evenals koning n
Wilhelmina de beste wenschen voor de
manschappen. Luit.-kolonel Bruinsma
betuigde zijn eerbiedigen dank voor de
hooge eer aan het Indisch leger bewezen.
De minister van koloniën woonde de
inspectie bij.
Maandag had in Maison
Stroucken te Amsterdam een St. Nico-
laasfeest plaats, aangeboden door de
firma Thomson aan alle verbruikers
barer thee merk „Theevisite". Wei was
er op een groote opkomst gerekend,
want ofschoon slechts 200 prijzen voor
de tombola geannonceerd waren, wer
den er 400 uitgereikt. Het slechte on
stuimige weder had de ouders niet weer
houden met hunne kinderen deel te
nemen aan het door de firma zoo gul
aangeboden kinderfeest, want inplaats
van 400 kinderen werden de zalen van
„Stroucken" door wellicht meer dan
4000 personen bestormd. Deze dichte
massa liet het geregeld uitreiken van
loten niet toe, immers een bus met loten
stond aan den ingang gereed, waar uit
ieder die binnen kwam een lot had
moeten trekken. Toen echter 1 ure de
deuren geopend werden, stormde eene
zoo groote mcnschenmassa de lokalen
binnen, dat aan geen geregelde trekking
der loten te denken viel.
Daarop werd besloten, in de zaal de
loten aan de kinderen toe te reiken en
bleek ook dit met de meeste moeilijkheden
gepaard te gaan, daar het gedrang om
een lot te bemachtigen zoo groot was,
dat cjit slechts met moeite kon geschie
den. Nu begon Jan Klaassen zijne aar
digheden te vertoonen. St. Nicolaas te
paard reed statig de zaai binnen, een
algemeen hoera ging uit het publiek op.
Hierna werden 400 geschenken aan de
kinderen uitgereikt, ook daarna werd
nog een honderdtal surprises door de
zaal gestrooid, en het was aangenaam
een zoo groot getal tevreden kinderge
zichtjes te ontwaren. Voor hen die ech
ter door het niet verkrijgen van een
lot teleurgesteld zijn heengegaan, zij
opgemerkt, dat de firma Thomson we
derom van plan is een feest voor te
bereiden, dat zoodanig zal georganiseerd
worden, dat alle kinderen hoe groot
hunne opkomst moge zijn, tevreden
naar huis zullen gaan.
Daar het uitreiken der prijzen meer
tijd in beslag nam, can men berekend
had, kon niet tot het uitloten van den
uitgeloofden prijs van 25 in den poëzie
wedstrijd worden overgegaan, en zal de
dag waarop dit zal plaats hebben, per
advertentie door de firma worden be
kend gemaakt.
15)
HOOFDSTUK VI.
Mevrouw Silberkoff
„Drommels zeide Leslie by zichzelf. „Zy is nog steeds van
meening, dat ik een brief voor haar heb. Hoe zal ik haar duide
lijk maken, dat zy zich vergist? Misschien spreekt zy duitsch.
Dat is met de meeste Russen het geval." En hy begon oogen-
blikkeljjk een uitlegging van de zaak in hot duitsch te geven. Zy
liet hem vyf minuten doorspreken, kalm luisterende, met een
vriendelyken glimlach om hare bekoorlyke lippen, waarna zy zeide
„Zeer aardig. Ik vind mooi dat taal, maar ik kan niet verstaan
wat hy zegt."
Leslie's welsprekendheid was verspild.
//Wat drommels, waarom heeft Koskavitch my niet gezegd, dat
zij slechts russioch spreekt?" dacht hy by zichzelf, „dan zou ik
een tolk hebben medegenomen."
Aan wanhoop ten prooi, haalde hy den brief van den dokter
voor den dag, toonde haar het adres, nam den brief uit de en
veloppe en gaf haar dieD. Zy las hem ernstig van het begin tot
het einde, zag het woord kabinet, haar eigen naam en adres, en
herkende de handteekening.
„Goed," zeide zy en gaf den brief terug.
//Kabinet daar is het."
En zy knikte in de richting van de étagère.
//Dus wil mevrouw het aan my afstaan riep Leslie verheugd
uit, nauwelijks kunnende gelooven aan zijn geluk.
Zy scheen echter niets te begrypen van dat afstaan, en zeide
kalm
z/Daar is het. Kost vijfhonderd francs!"
Zeer verheugd legde Cbetwynd het geld neer en nam het voor
werp, waarnaar hy zoo vurig had verlangd, in zyn bezit. Mevrouw
Silberkoff gaf hem een krant, om het er in te pakken, en toen
zy daarna bemerkte hoe onhandig hy dit deed, bood zy hem haar
hulp aan. Leslie bracht haar aan het verstand, dat hy by bet af
stappen van de omnibus zijn hand had bezeerd en in haar gebrek
kige taal drukte zy hierover haar leedwezen uit, en sprak de
hoop uit, dat deze kwetsuur hem niet lang mocht kwellen. Toen
het kastje ingepakt was, nam hij afscheid.
//Vaarwel mevrouw, mag ik u myn harteljjken dank betuigen
//Bonjour monsieur, bon voyage," was het ant
woord, en m<t bekoorlyke vrijmoedigheid reikte mevrouw Silber
koff hem de haüd.
Leslie greep die, niet zonder pijn te gevoelen.
Zij bracht bem tot de dear. Alvorens hy den hoek van het
huis omwendde, keek hij achter zich.
Zy stond nog in den ingang; als een prachtige schilderij in een
1 ijst; het zonlicht viel op haar glanzend, blond haar en lichtpaar a
kleed, terwyl op haar boezem het bouquet rozen daartegen leven
dig afstak.
//Zonderlingzeide hy by zichzelf, terwijl hij voortliep in <fo
richting van Porte Maillot, //ik heb geen dienstboden gezien en
geen gerucht in huis vernomen, dat aanduidde, dat er aanwezig
waren, en zy deed ray zelf op myn bellen open. Zy zal toch wel
dienstboden houden. Misschien hebben dezen een dag vry af.
Welke band kan er toch bestaan tusschen haar en dien sombe
ren dokter?"
HOOFDSTUK VH.
Met de linkerhand.
De vreugde van de familie, toen zy Chetwynd zagen terugkee-
ren met een pakje onder zyn arm, was groot; de oogen der liefde
zien evenwel scherp en zyne vrouw zag den smartelyken trek op
zijn gelaat, nog voor dat hy goed en wel in de kamer was.
z/Ik heb myn pols verzwikt, liefste, bij het afstappen van tie
omnibus," zeide hy als antwoord op haar bezorgden blik. //Ik zal
spoedig naar een dokter gaan om er naar te laten kyken. Zooall
gy ziet is het kastje in myn bezit."
z/Den hemel zy dankHeeft het u veel moeite gekost om me
vrouw Silberkoff te bewegen er afstand van te doen?"
//Volstrekt niet, maar dat alles zal ik u straks wel vertellen.
Laten wy eerst het lot zoeken, dan zal ik daarna myn pols laten
verbinden. Myn hand doet my verbazend veel pijn."
„Arme manfluisterde de kleine vrouw. Nell had haar stief-