BINNENLAND.
WEDSTRIJDEN.
Lstteren en Benut.
ontvingen
Van het versieringscomité der Ged.
Onde Gracht 10; van N. N. ƒ25;
door tusschenkomst van de dames de
Jongh 6 beddezakkea met 6 bons voor
haverdoppen 12 spreien 24 lakens
34 sloopen; 6 vrouwenborstrokken j 6
mansborstrokken6 paar sokken en
60 K. G. rijst met 60 bons voor beenen^
Zaterdagavond had hier ter stede een
treurig ongeval plaats. Zekere van D.,
die met zijn gezin op een bovenhuis in
de Lange Raamstraat woont, had zich
bereid verklaard bij de feestelijke ver
welkoming van den hardrijder Eden,
als fakkeldrager dienst te doen en zijn
vrouw was eveneens uitgegaan, de zorg
voor het vierjarig kind dat lag te slapeD,
overlatende aan de twee dochters van
16 en 18 jaar. Dezen gingen naar de
benedenburen en kwamen van tijd tot
tijd even boven, om te zorgen dat de
kachel niet uitging.
Of zij nu de laatste maal de deur
wat hard hebben dichtgeslagen, zoodat
een tochtwind ontstond die het gordijntje
van het ledikant je in aanraking heeft
gebracht met de kachel, of een ander
ongelukkig toeval dat heeft veroorzaakt,
is niet zeker, maar toen de ouders
thuiskwamen vonden zij de kamer vol
rook en het gordijn smeulende. Dit
begin van brand werd gemakkelijk ge
bluscht, maar het ongelukkige kind
bleek, door den rook, te zijn gestikt.
(Zie vervolg stadsnieuws 3e pag.)
Niet bijtijds was er gezorgd voor het
in orde maken der baan, zoodat de beide
trekvaarten tusschen Amsterdam en
Haarlem Zondag grootend els niet te
berijden waren. Toch passeerden daar
langs zoo goed en zoo kwaad als het
ging nog honderden schaatsenrijders,
waarvan een zeer groot deel per trein
de terugreis maakte.
Vanwege de ijsclub te Halfweg wor
den de noodige maatregelen genomen
tot verbetering der banen.
De Krimpen aan de Lek voorzien
van ijsploeg, doet thans geregelde dienst
op het Noordzeekanaal.
Hedenmorgen ging de doorgang op
sommige plaatsen minder gemakkelijk
De Zaanlandsche Kamer
van Koophandel heeft besloten zich met
een zelfstandig adres te weoden tot de
Tweede Kamer om afschaffing van de
plakzegels te verzoeken.
Dat zal wel helpen
Op den len dezer was de
sterkte der bevolking van de rijkswerk
inrichtingen Veenhuizen 3079 man
gedurende 1892 zijn 1969 personen op
genomen, 1597 ontslagen en 83 over
leden.
Naar het Haagsche Dag
blad verneemt, zou wel degelijk kans
bestaan op een sportterrein te Scheve
ningen. De verwezenlijking er van hangt
geheel af van een goedgunstige be
schikking van de groothertogin van
Saksen, daar het aan te leggen sport
terrein voor een klein gedeelte op haar
buitengoed „Zorgvlied" zal liggen. Het
plan omvat wieier-, paarden-, cricquet
lawntenniskegelbanen, enz*
Met ingang van 1 Februar
wordt te Beverwijk, in vereeniging met
den postdienst, een rijkstelegraafkantoor
geopend. Tot nu toe bestond er slechts
het telegraafkantoor van den Holland
sehen spoorweg.
Sedert jaren bood de Fran-
sche Schouwburg in onze residentie
niet zulk een aangenamen aanblik op,
als Zaterdagavond.
Niet alleen dat alle rangen geheel be
zet waren, zoodat er geen plaatsje meer
te krijgen was, maar op de eerste ran
gen kon men een reeks van damestoi
letten bewonderen, terwijl de meeste
heeren ia rok waren. De diplomatie en
de hofkringen waren sterk vertegenwoor
digd.
In de pauze tusschen het eerste en
het tweede bedrijf van „Lohengrin"
kwam de Koningin-Regentes in den
schouwburg.
Aan den bizonderen ingang ia de
schouwburgstraat werd H. M. opge
wacht door den directeur, den heer
Jozef Mertens. De trap, leidende naar
de hofloge, was aan weerszijden met
groen en planten versierd, evenals het
salon achter de hofloge.
Ook in den hoofdingang prijkten groe
pen van groen.
Op tafel lag voor Hare Majesteit een
bouquet van orchideeën, seringen en
violcD.
Hare Majesteit trad de hofloge binnen,
even voordat het scherm voor de tweede
akte opging.
Alle aanwezigen stonden van hunne
plaatsen op en groetende nam de Re
gentes den verguldeD, met de konink
lijke kroon gedekten zetel in, naast
dien welke voor haar dochter bestemd
blijft. Nauwelijks was zy gezeten toen
de directeur Mertens, die zich inmid
dels naar het orkest begeven had, door
de orkestleden het „Wilhelmus* deed
aanheffen, dat hy zelf dirigeerde met
het gelaat Daar de koninklijke loge ge
wend. H. M. en alle aanwezigen hoor
den staande het volkslied aan.
De Regentes was geheel in 't zwart
gekleed en luisterde aandachtig naar de
muziek.
Haar gevolg, bestaande uit de dames
barones Van Hardeubroek, grootmeeste
res en freule Rengers, hofdame, en uit
de heeren jhr. De Ranitz, particulier
secretaris, jhr. Hoeuöt, kamerheer en
graaf Dumonceau, ordonnance officier,
namen in de aangrenzende eerste rang-
loge plaats.
Tusschen het tweede en derde bedrijf
bleef de Regentes in de koninklijke
loge, waar de grootmeesteres haar ver
der gezelschap hield.
Te kwart voor elven verliet H. M,
midden in het groote dno tusschen Elsa
en Lohengrin, de loge, na minzaam
naar alle zijden gegroet te hebben, ter
wijl het publiek bij haar vertrek opstond
De N. R, Cl. bevatte eenige
dagen geleden een artikel van ds. Wiers-
ma te Wieringea, grootendeels door hem
vertaald naar een geschrift, dat twee
Minahassa-hoofden, die hij vroeger al
daar heeft gekend, hem ter plaatsing in
een der Nederlandsche dagbladen had
den toegezonden.
De zaak van de Minnahassa eu het
daarnaar ingestelde onderzoek, die een
tijd laug hier de bladen bezighield, be
hooren alreeds tot het verleden, zegt
de heer Wiersraa, maar het is toch van
belang den inlanders in onze pers over
hun grieven het woord te geven.
Uit het artikel blijkt voornamelijk dit,
wat trouwens al bekend was, dat de
grieven tegen den resident Stakman deze
waren, dat hij te hard liet werken
een weg, die alleen diende voor zijn
persoonlijk gemak, om er bij zijn jaar-
lijksch bezoek per rijtuig in plaats van
te paard te kunnen komen, en wel dat
hij daarvoor zooveel heeren-diensten
liet verrichten dat hongersnood er het
onvermijdelijk gevolg van was.
Voorts had hy zoo weinig ontzag
voor wat den inlander heilig was, dat
hij hun begraafplaatsen verwoestte- om
er zonder noodzaak andere bestemming
aan te geven.
Doch de ergste grieven gelden den
controleur, wiens naam ds. Wiersma
door een X heeft vervangen. Deze er
gerde de Christenbevolking van Mina-
hassa door een soort van harem te
honden, waar hij soms zeer jeugdige in-
landsche meisjes tegen den wil harer
bloedverwanten en tegen hun eigenwil
in zijn macht wist te brengen. En wan
neer ze trachtten te ontkomen of bun
familieleden er in slaagden ze terug te
halen, maakte hij van zijn gezag ge
bruik om hen als straf aan de wegen te
doen arbeiden
Een vader die zijn dochter terughaal
de is zelfs uit zijn betrekking ontslagen,
een besluit dat nog kan en, naar de
schrijver hoopt, zal worden te niet ge
daan.
De gemeente Zaandijk zal
in 1894 haar vierhonderdjarig bestaan
herdenken. Men is voornemens dit
feest luisterrijk te vieren.
In pand No. 19 aan de Kete
laarsgang op den Schiedamschedijk te
Rotterdam kreeg Vrijdagavond eea boot
werker, nadat hij vaa zijn werk kwam.
twist met eene buurvrouw over het
blaffen van honden, waardoor hij niet
slapen kon. De man ging daarna uit en
vond, thuis komende, zijne huisdeur in
getrapt en ingeslagen. Meenends dat
zijne buurvrouw hier meer van weten
moest, ging hij naar haar toe, doch
werd met schelden ontvangen en daarop
met eene pook bedreigd. Toen nu de
vrouw van den bootwerker zich hierin
mengde, nam de buurvrouw een mes,
gaf daarmede den man een steek
in het voorhoofd en de vrouw een steek
den rechterarmbovendien werden
beiden door haar op eeae dracht pook-
slagen onthaald. Des bootwerkers ver-
onding was van dien aard, dat hij
door de politie naar het ziekenhuis ge
bracht en verbonden werd, zijne vrouw,
minder ernstig verwond, bleef thuis.
Het mes nam de politie in beslag. De
daderes wordt strafrechterlijk verrolgd.
Men schrijft uit Hardega-
ryp:
In den nacht van 29 op 30 Decem
ber had er niet veel behoeven te ge
beuren, of er was een groot ongeluk in
ons dorp gebeurd. In den loop van den
vooravond nl. Lhad de gemeenteveld
wachter M. van der Klei, een man die
dikwijls zeer opgewonden kon zijo, het
te kwaad gekregen met eeuige bezoe
kers van het koffiehuis ot hoe men het
wil noemen. Vooral met een student,
zoon van den predikant der hervorm
de gemeente, en een hier vertoevend
officier van het O.-I. leger met verlof.
Van hooger hand was hij reeds onder
eenig toezicht gesteld geworden en na
dat nij door goede woorden huiswaarts
was gekeerd, stond hij in het begin van
den nacht weder op en liep hy, gewa
pend met een zesloops revolver, naar
de woning van den genoemden predi
kant en er vloog een kogel door
een der ramen. De veldwachter, die
achtervolgd was geworden, werd spoe
dig aangehouden en bij onderzoek bleek,
dat de revolver nog slecnts vijf patro
nen en de huls van een patroon bevatte.
Eerst bekende hij de revolver te heb
ben afgeschoten, doch later kwam hij
hierop terug. Het heeft echter niet be
let, dat hij den volgenden dag, na voor
den rechter commissaris te Leeuwarden
te zya gebracht, op oiens bevel werd
aangehouden, om vervolgens naar het
huis van bewaring te worden overge
bracht. De man, die tevens de bevelen
van den burgemeester niet verkoos op
te volgen, is reeds als veldwachter door
den commissaris der Koningin ontsla
gen.
De burgemeester van Rede
heeft, met het oog op de werkloosheid,
aan de grondeigenaren in die gemeente
een schrijven gericht, houdende verzoek
om in hunne bosschen thans die werk
zaamheden te willen doen verrichten,
die daar anders misschien op een later
tijdstip zouden moeten worden gedaan.
Te Easterhaule bij Joure
is een jongen op schaatsen in volle
vaart tegen een ijzerdraad aangereden
en zoodanig achterovergevallea dat hij
aan de gevolgen overleden is.
Door de Vereeniging ter b e-
vordering van volksgezondheid te Leeu
warden is eene circulaire gezonden aan
fabrikanten en handelaren te dier stede,
door wie voor hun bedrijf ija wordt ver
zameld, om in ijskelders of in ijskasten
te worden bewaard, om hen te wijzen
op het gevaar, hetgeen in en door hun
bedrijf kan ontstaan, indien het ijs al-
komstig is uit vervuilde wateren en
vooral uit streken, waar zich in het vo
rige jaar cholera heeft vertoond. Er
wordt daarom aangeraden om, in het
belang van den algemeenen gezondheids
toestand, uitsluitend van zuiver ijs (uit
afgesloten polders en vijvers, met onbe
zoedeld water, dat niet met algemeen
water in verbinding staat) gebruik te ma
ken.
aandacht.Een derEngelschen had spoedig
van dit belangwekkend drietal een zeer
goede schets ontworpen.
De uitslag van dezen kamp was, dat
de prijs behaald werd door C. de Vreeze,
de ie premie door G. Sikkes, de
2e premie door T. Glashouwer.
Het was een sombere morgen, aldus
meldt de iV. R(7/., die van 13 dezer.
Er woei een vrij sterke zuidwestenwind.
Donkergrijs was heel het uitspansel. Er
viel sneeuw, hagel, regen. Tegen negen
uur won de sneeuw het, zij viel in
dichte vlokken en bleef vallen in groote
hoeveelheid, zij dekte de met zooveel
zorg bewerkte ijsbaan en maakte haar
onbruikbaar. Het moedige bestuur, dat
zooveel moeite gedaan nad om de en-
gelsche Baadey en de Hollandsche
hocquey-ciuö hier met elkander te zien
wedy veren, had wel, het weer trotsee-
yrend, de hollandsche en engelsche vlag
gen aan de standaarden doen hijschen,
de kampioenen werden wel verwacht,
maar tegen overmacht valt niet te
stvyden. Het werd 10.30. De wolkenlaag
wordt dunner, zy splijt, eea zonnestraal
breekt door, de wind wordt noordelijker,
nog een kleine wijle ea in heerlijken
zonneglans schittert het sneeuwveld.
De vrees is geweken, de moed is her
leefd, het besluit is genomen, de match
zal doorgaan.
Met grooten spoed worden tal Yan
manuen aan den arbeid gezetde baan
is na een paar uren weer gereed. Des
namiddags ruim twee uur ving het spel
aan, want van een eigenlijkea wedstrijd
tusschea de 11 Engelschen en 11 Hol
landers kon geen sprake zijn, omdat
van de Hollanders alleen de heer W.
Muiier was opgekomen. Eukeia Bols-
warders speelden mee, en ten slotte
behaalde C. G. Tebbuth c. s. 9 ea W
Muiier c. s. 10 goals. Er was een massa
volk op en om de baan. Ieder had schik
in het aardige spel, in de vlugheid der
Engelschen, in het behendig optreden
van den heer Muiier, en grooten daak
zijn wij verschuldig aan de heeren, die
zich de opoffering getroostten, om onder
zulke ongunstige omstaudigneden ons
een kijkje te geven in het aardige „ys-
kolven." Bedriegen wij ons niet, dan
zal dit spel zeker in den smaak der
Friezen vallen en dit soort sport, als
een vroolijk ijsvermaak hier wel in-
heemsch worden.
Op een tweede gedeelte der groote
baan trok een ander soort van ijssport
vele toeschouwers. Het bestuur der
IJsclub had den aardigen inval gehad,
de Hindeicopers uit te noodigen tot
een wedstryd met hunne eigenaardige
priksleden. De heer Rinia van Nauta
had de welwillendheid gehad om uit
zijn beroemd Hindelooper-museum de
schoone beschilderde sleden ten gebruike
af te staan. Er waren twintig sleden
aanwezig en 28 deelnemers aan den
strijd. Bovendien trokken de heer O.
van Elseloo, die met zijn vrouw en
dochter in geheel deftig oud-Hindeloo-
per kostuum aanwezig waren, zeer de
Nadat de „Arasterdamsche Kunste
naarskring" Zaterdagmiddag in eene
vergadering zich feitelijk constitueerde
door de vaststelling der statuten, had
des avonds te 10 ure aanvangende, de
leestelijke inwyding plaats in de boven
zaal van het café „Panorama". Het wae
een zeer opgewekte avond, die een
voorproefje gaf van hetgeen de kunste
naarskring onder medewerking van de
mannen der kunst op eik gebied tot -
stand kan brengen.
Verrassend wat de zaal gedecoreerd,
alles getuigde vaa den artistieken zin
der heeren Teixeira de Matthos en
Hoblee Smith, die zich met de inrich
ting hebben belast. Maar |ook in die
aangename omgeving ontbrak niet het
leven om er glans aaa te verleenen.
Onder de tegen woord Igen telde men
een groot aantal personen, die in ons
kunstlevea eeae plaats van beteekenle
innemen. Behalve talrijke verrassingen
brachten de besten onder de aanwezige
kunstenaars het hunne er aan toe om
door zaag en reciet aan dit openings
feest luister bij te zetten.
Tooneelspelers, beeldhouwers, schilders,
journalisten, architecten waren ia grooten
getale aanwezig. Groote geestdrift ver
wekte de komst van Veltman, die in
een weisprekenden speech van den
voorzitter, dr. H. C. Muller, onder warme
instemming der leden tot "eerelid der
pasgeboren vereeniging werd uitgeroepen.
In „Fürstin Ninetta", de nieuwe
operette van Strauss, waarvan de tekst
is geschreven door Julius Bauer en
Hugo Wittmana, komen tal van toe
spelingen op hedendaagsche toestanden
ea gebeurtenissen voor. Heel veel ple
zier hadden de vroolyke Weeners, toen
bandieten, die reizigers ontvoeren om
een losgeld te kunaen eischen, voor
eenen bestuurder van Panama „uit col
legialiteit" slechts de helft vorderden
van het gewone bedrag.
Uit Den Haag wordt gemeld:
Thans heeft de heer De Groot, di-
racteur {der Nederlandsche Opera? aan
gevraagd het volgend jaar den Haag-
schen schouwburg te mogen exploitee-
ren voor Hollandsche, Fransche eD
Duitsche opera's.
RECHTSZAKEN-
Voor eenigen tijd werd A. v. d. H.,
zich ook noemende „koopman in vee", 1
door de Amsterdamsche rechtbank, op j
eigen aanvrage, iu staat van faillisse
ment verklaard, met benoeming van mr.
G. Hymans tot curator. Toen de curator
zijn eerste bezoek by den curandus
bracht, vond hij ndch goederen, nóch
huisraad, nóch koopmansboeken, alléén
kale muren in de woning, want éea dag
te voren had een deurwaarder eene ge
rechtelyke executie gehouden.
Het trok des curators aandAcht dat
hem papleren werden vertoond, waarin
twee kooplieden uit Duiveadrecht, een
vakgenoot nit Diemerbrug en een han
delaar uit Nieuwer-Amstel, verklaarden
ettelijke honderden guldens van hem
te kunnen vorderen voor verkochte
koeien, kalveren, schapen en soortge
lijk vee;
De curator kreeg argwaan en diende
tegen zijn curandus bij de justitie een
klacht in, wegens bedriegelijke bank
break.
Ter terechtzitting der Vijfde i^uner
van 13 Jan. stond deze failliet ver-
luisterde.
„Goede hemel riep zy uit, „heeft hy my dan achtervolgd."
„Dat schynt zoo."
Hy is zoo listig, dat ik my nooit veilig voor hem kan wanen.
Wat zal hy by zyn terugkeer zeggen?"
„Hy mag zich wel in acht nemen, want hy zal tot de ontdek
king komen, dat iemand, nog veel sluwer dan hy, hem op het
spoor is. Gy moet u vanavond in nw kamer opsluiten. Als hij
geweld wil gebruiken dan zullen wy u naar uwe tante in Harrow
brengen. Wij moeten ons nu onzen tyd zooveel mogelyk ten nutte
maken, wees dus zoo vriendelijk om ons dadelyk te brengen naar
de kamers, die wy moeten onderzoeken."
Het gebouw was in gryzen steen opgetrokken, met een hoog
middendeel en twee zijvleugels, die zich als de scharen van een
krab naar achter ombogen. In een dezer vleugels waren de ven
sterruiten stuk en door houten planken vervangen terwyl het dak
half was ingestort. Het hoofdgebouw bevond zich in niet veel
beteren toestand, maar de rechtervleugel had een tamelijk modern
aanzien, en de gordijnen voor de vensters en de opkronkelende
rook uit de schoorsteenen, toonden aan, dat dit gedeelte door de
familie werd bewoond. Er stonden eenige spaden tegen den muur
terwyl er zich een gat in het metselwerk bevond, maar op het
oogenblik van ons bezoek waren er geen arbeiders te bespenren.
Holmes liep langzaam over het slecht onderhonden grasperk en
beschouwde met groote aandacht de vensters van den bnitenkant.
„Dit behoort zeker by de kamer, waarin gjj gewoonlijk slaapt,
het middelste is dat van uw zusters kamer, en dat andere naast
het hoofdgebouw is het venster van dokter Roy lotte kamer?"
„Juist. Nu slaap ik evenwel In de middelste kamer."
„Met het oog op de herstellingen, die in uw kamer worden
aangebracht. Er schynt evenwel geen dringende gnoodzakelykheid
te bestaan om dit gedeelte van den muur te herstellen."
„Dat is ook zoo. Ik geloof dat er een reden moest zyn om my
nit die kamer te verjagen."
„Ja, dat is aan te nemen. Nu bevindt zich aan den anderen
kant van dezen smallen vleugel de gang, waarop deze drie kamers
uitkomen. Er zjfn natuurlijk vensters in?"
„Ja, maar zeer kleine. Te klein voor iemand om er door te
komen."
„Gy beiden sloot des avonds uwe deuren, zoodat men zich van
dien kant geen toegang tot nwe kamers kon verschaffen. Zondt
gij nn zoo goed willen zyn om in uwe kamer te gaan en uwe
luiken te sluiten."
Dit deed miss Stoner, en na een zorgvuldig onderzoek door het
geopende venster, trachtte hy op allerlei wyzen het luik te openen,
maar het gelukte hem niet. Er was geen glenf, waardoor een
mes kon worden gestoken, om den ijzeren grendel op te lichten.
Daarna onderzocht by met zyne lenzen de hengsels, maar zy wa
ren van zwaar ijzer, stevig in het zware hout bevestigd. „Hm
zeide hy, en krabde in eenige verlegenheid zyn kin, „mijn theorie
schynt toch nog ai met moeielykheden te kampen fe hebben.
Niemand kan zich hierdoor toegang verschaffen als de Iniken zyn
gesloten. Kom, wy zullen zien, of het inwendige ook wat licht
over de zaak werpt."
Een kleine -.ijdeur gaf toegang tot de wit gepleisterde gang,
waarop de drie kamers uitkwamen. Holmes wilde de derde kamer
niet bezichtigen, zoodat wy de tweede binnentraden, waarin miss
Stoner tegenwoordig sliep en waarin haar zuster den dood had
gevonden. Het was een gezellige, kleine kamer, met een lage
zoldering en een wyden haard, naar het gewone model in onder
wetsche landhuizen. Een bruine kaet stond in den hoek en een
smal bed in een anderen hoek, terwyl aan den linkerkant van
het raam een tafel stond. Deze meubelen met twee kleine, een
voudige stoelen, vormden het geheele meubilair in deze kamer,
behalve nog een vierkant Wilton-karpet, dat in het midden op
den vloer lag. De randen rondom de kamer en de paneelen in
de mnren, waren van bruin, wormstekig eikenhout, zoo oud en
verkleurd, dat het scheen te dagteekenen van den eersten bouw
van het hnis. Holmes zette een der stoelen in een hoek neer, en
ging stilzwygend zitten, terwyl zyne oogen voortdurend rond
dwaalden en van boven naar beneden, en alle bizonderheden van
het vertrek opnamen.
„Waarmee staat die schel in verbinding P" vroeg hy ten laatste
en wees naar een dik schelkoord, dat naast het bed hing, zoodat
de kwast er van op het kassen lag.
„Die geleidt naar de kamer van de huishoudster."
„Het koord ziet er nieuwer uit, dan al de andere dingen."
„Ja, een paar jaar geleden is het er eerst aangebracht."
„Uwe znster heeft er zeker om gevraagd
Wordt vervolgd
