GRETCHEN.
Zaterdag 20 Mei 1893.
No. 3030.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
iÖe Jaargang.
NABETRACHTING
BINNENLAND.
FEUILLETON
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37£.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEKEBOOM,
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. BAUBE GoJOHN F. JONESSuccParijs 31&is Faubourg Montmartre.
Het Bijvoegsel van het blad dat
Zaterdagavond verschijntzal bevatten i
Een slechte gevolgtrekkinguit het en-
gelsch van Mrs. Hunger fords Haar
lemmer Hallèijes No. CLXIVBin-
nen- en Buitenlandsche berichten
Varia. Advertentiën ene.
van den
GEM EENTERAAD-
LXII.
De Vooriitter van den Raad deed
Woensdag eene mededeeling, die door
de leden, te oordeelea naar het druk
gepraat dat erop volgde, met eenigen
schrik werd aangehoord. De percentage
der. plaatselijke belasting is van 3 7,
rooals zij dit jaar was, op 4.9 gebracht
en alzoo met 1.2 procent verhoogd.
Wie dus tot dusver, aangeslagen voor
eene belastbare vertering van 1000 gul
den, 37 gulden betaalde, zal nu 49
len naar den ontvanger hebben te
brengen.
Hoewel ik niet behoor tot diegenen,
die altijd klagen over de belastingen en
mjj liever schaar bij hen, die wijzen op
de stijging van onze eigen eischen ten
opzichte der gemeente-huishouding,
zoo acht ik deze verhooging toch
van zeer ernstige betsckenis. Zij
roept ons toe, dat het tijd wordt,
de beïastiag naar de vertering te
vsrvassgen door eene, die hoewel
ook niet volmaakt, toch méér drukt op
de schouders, die den last kunnen ver
dragen. Er moet belasting worden be
taald. Evenmin als een particulier kan
de gemeente hare huishouding in stand
houden zonder geld en het is alleen
maar de vraag, hoe de lasten het best
worden verdeeld, zoodat ieder in de ge
meenschappelijke kosten bijdraagt naar
zijne krachten. Het behoeft thans wel
niet meer gezegd, dat de verteringsbe
lasting die wij thans hebben, hoe goed
ook gemeend, met dit principe lang
aiet altijd rekening hield.
Men weet, dat ten vorigen jare op
voorstel van den heer Tjeenk Willink,
aaa B. en W. is opgedragen, een ont-
verp-belasting naar het inkomen in te
dieaen en naar ik nit goede bron ver-
issm, kan eerstdaags de indiening van
dit ontwerp b(j den Raad worden tege
moet gezien Of, ook bij de snelst mo
gelijke behandeling, de invoering dezer
nieuwe belasting nog voor 1S94 kan
geschieden (dat wil zeggen vóór de
behasdeling der begroeting in October)
is een vraag, die ik niet gaarne zou
beantwoorden.
Misschien zal bij velen de vraag rij
zen, of het wel goed was, dat de Raad,
pas vernomen hebbende da verhooglng
der percentage, een vrij aanzienlijke
som 1500.toestond voor het ma
ken vaa plannen voor een locaalspoor-
wsg Haarlem-Nicuwersluis, door de
Haarlemmermeer. In mjjae vorige Na
betrachting zeide ik reeds, dat van ie
voren Gitmogelijk kan worden geconsta
teerd, of een spoorljjn al dan niet rente-
gevend wotden zal. Immers, wie beant
woordt ia deze kwestie de vraag, of
wellicht de Haarlemmermeer door eene
goede verbinding niet snel is bevolking
zal toenemen.
Vandaar dan ook, dat men zal moeten
afwachten en jinmiddels het beste er
van hopen- Ik kan niet ontkennen dat
het plan Sanders (Haarlemmer Hout
door de Meer naar Amsterdam) mij
meer toelachte, doch ik geef aan den an
deren kant toe, dat het plan van den heer
Sanders wel iets heeft van de schoene
slaapster ia het bosch der vergetelheid,
die zoo om de honderd jaar eees wak
ker wordt, wanneer de schoone prins
er binnentreedt. De rol van den laatste
sou dan in deze vergelijking toekomen
aan het voorloopig comité voor de lijn
HaarlemNieuwersluis.
Overigens was in deze vergade
ring, behalve de verordening op de
vronwen van slechten wandel, die nu
gelukkig is afgehandeld, weinig belang
rijks aan de orde. Het verdient ver
melding, dat de afdeeling Haarlem van
den Nederl. R. K. Volksbond verzocht,
om in de piaats van den vervallen
kermismaandag als algemeenen vrijen
dag te willen aanwijzen den veijsardag
van H. M. de Koningin (31 Augustus),
een verzoek, dat, behalve van va
derlandsliefde, ook getuigt van
sympathie met den werkman, die zich
zijn oiiicleelea vrijen dag door'sRaads
besluit tot inkorting der kermis, ziet
ontnomen.
Of evenwel de Raad bij machte is,
een of anderen dag als officieel vrijen
dag te decreteeren, meen ik met grond
te mogen betwijfelen. Immers de Raad
kan de ingezetenen niet verplichten een
bepaalden dag te gebruiken als rust
en feestdag, maar alleen de scholen op
zulk een dag sluiten en een soort van
zachten drang nitoefenen op de ingeze
tenen door te verklaren, dat hij (de
Raad) het wenschelijk acht den 3isten
Augustus te maken tot een algemeenen
vrijen dag.
Doet de Raad dit dan zullen, ik
twijfel er niet aan, vele werkgevers be
reid worden gevonden aan den wenk
gehoor te geven en zal wellicht na ver-
oojp van tijd de 31ste Augustus de
oificieele vrije dag voor den werkman
zijn geworden.
STA BS NIEUWS,
Haarlrm, 19 Mei 1893.
Naar wij vernemen zal de heerA. J.
Meijerïnk, lseraar in de gymnastiek, op
Maandag den 2en Pinksterdag, met
leeriiggen zijaer iniichtisg, een tochtje
per velccipède organiseerec, ozn een
bezoek aaa de Zaanstreek te breages.
Mocht men wenschen deel te aemess,
vervoege men zich Jaoobijnsatraat 20. j
Ia de Nieuwe Alkmaarsche Courant
van Donderdag 18 Mei lezen wij het i
aavolgeode
„L.l. Zondag gaf de Koninklijke Lie-1
dertafel „Zang en Vriendschap" van
Hüsriem, onder directie vaa den heerj
W. Robert, have sedert 30 April uit-j
gestelde raatieée. Bekend is het, dat deze j
liedertafel reeds h&re sporen heeft ver
diend, ca zij heeft daarom velen muziek
liefhebbers alhier genoegen gedaan door
zich hier te laten hoorea. De koren,
door haar tea gehoore gebracht, munt
ten uit door correctheid van uitvoering.
Bij groote krachtsontwikkeling, ook voor
zachte, liefelijke geluiden, b. v. in't slot
vaa „Hdinz&'s Bede", in 't begin van
„Hegera Schlaf-wandel", en in 't zeen
5e couplet. Treffend klonk [„Verloreaes
Jagen diand".
Het slotkoor „De Landbouwers vaa
Canaille de Vos", gaf buitengewoon veel
schoons te hoorea. Tenoren en bassen
kwamen daarin wel tot hun recht.
Ook de soli voor Baryton en Tenor
werden met veel genoegen aangehoord,
vooral ds nommers „Ihr Bild", „Mei
dag", „Gloeiend gesmeed" en „Mijne
Moedertaal".
Gaarne roepen wij dan ook der Lie-
deitafel „Zang en Vriendschap" een
tot weerziens toe."
Bij den boekhandelaar D. J. van der
Wilk, Groote Houtstraat 105, is een
eigenaardig stel kunstwerken te zien,
namelijk een theeblad en het vlak van
een casapéUfel, beide versierd met bloe
men, die geheel uit stukjes van post
zegels zijn samengesteld.
Wie meenen mocht, dat het hier en
kel een knntselwetk geldt, waarbij ge
duid de ee^-ig noodige qualiteit is ge
weest, zou zich zeer vergissen. Ook
smaak voor kleuren en voor rangschik
king is te bespeuren in het teotoonge-
stede, dat het werk is van den heer
Moolesaar, alhier.
Wij ontvangen de notitie van den
voorraad japansche en chïneesche goe
deren uit het magazijn Kruisstraat 2,
welke op Woensdag 24 Md ess volgende
dagen zal worden verkocht.
De notitie, die niet minder dan 31
bladzijden druks beslaatomvat een
groote verzameling artikelen ia porce-
lêin, lakwerk, rietwerk, broes en bamboe,
benevens eene collectie kamerschutten,
tsfelkleeden, enz,, ens.
Zaterdag 20 dezer is het particulier
te ziea tegen betaling van 10 ets. voor
„Weldadigheid naar Vermogen", de pu
blieke kijkdag is Dinsdag 23 dezer.
Donder dagnamiddag had een 8j*rige
knaap het ongeluk spelende ia bet
Spaarne aan de Hooi markt te vallen,
gelukkig werd dit opgemerkt door den
agent vss politie Selhorst, die zich ge
kleed tê water begaf en na eeaige
moeite daar hij niet kan zwemmen, de
voldoening mocht smaken den drenke
ling, die reeds begon te zinken, te
redden.
Bij W. Komen aan den Kruisweg te
Haarlemmermeer is de veeziekte uitge
broken.
De centrale R. K. kiesvereenagiag is
het district Beverwijk heeft tot candi-
daat voor de Tweede Kamer gesteld
den heer mr» Th. Borrel, oud-lid der
Kamer.
Uit Den Haag schrijft men
asn Be Amsterdammer
„Men verdiept zich hier in gissingen
over de afwezigheid van H. M. de
Regentes en Koningin Wilhelmina bij
het sterven te Marièabad en de aan
komst van het lijk van vorst Georg
Victor vaa Waldeck-Pyrmont te Arolsen.
Vooral heeft het de aandacht getrok
ken, dat H. M. de eenige der naaste
bloedverwanten is geweest, die tot dus
verre bij dit overlijden op een afstand
is gebleven; Daar de vorst in zijn klein
vorstendom zeer bemind was en de
overleden Koning Willem III in de
beste verstandhouding met hem heeft
gestaan, een zeer gewaardeerd gast op
het slot was, en men van eene ver
wijdering, of iets dat daartoe aanleiding
heeft kunnen geven, nooit iets gehoord
heeft, betwijfelt men, of de gezond
heidstoestand van Koningin Wilhelmina
wel vaa dien aard is, dat het der Re
gentes mogelijk was zich aiies* naar
Mariënbad of Arolsen te begeven. Ik
meen echter uit goede bro« u te kun
nen raededeelen, dat omstandigheden
onafhankelijk van haar wil H. M. belet
hebben Films te verlaten, doch dat
het zoo goed als zeker is, dat Koningin
Emma op 23 Mei, bij gelegenheid van
de bijzetting van bet lijk van baren
vader in den grafkelder te Rhoden, te
Arolsen zich zal bevinden. Toch zou
het wenschelijk zijn, dat de Staatscourant
iets milder was met haar berichten om
trent de beide KosiDgienen. Na moet
het publiek zich tevreden stellen met
de gewone courantenberichtjes, waaruit
het dan te weten kan komea, dat de
MM. rijtoerljes makeadoch het spreekt
vanzelf, dat men best rijtoertjes kan
maken zonder een goede g-?zo dheidte
genieten. Trouwens, de St.-Ct, heeft
niet eeas het overlijden van den vader
der Regentes en van den grootvader
der Koningin medegedeeld, es het is
toch al zeer bizonder dat een Koningin
voor de St.-Ct. in 't geheel niet bestaat,
tenzij als de wet uitdrukkelijk de ver
melding van haren naam eischt. Nog
zonderlinger is dit, ais men bedenkt,
dat de St.-Ct. wel bet bericht bevat
aangaande den hofrouw, die wordt aan
genomen, maar niet een daaraan voor
afgaand bericht van den dood, die den
rouw veroorzaakt, zoodat voor den Staat
wel het rouwdragen van gewicht schijnt,
maar niet het sterven zelf van iemand
over wien men rouwt."
Donderdag had de begrafe-
nis plaats van het etoftclyk overschot
vaa prof. J. T. Buijs. Reeds lang vóór
dat de sombere stoet het vriendelijk
kerkhof te Warmond bereikte, was een
groote schare vrienden, vereerders en
leerlingen van den overledene aldaar
verzameld om hem de laatste esr te
bewijzen.
Ouder de aanwezigen merkte men op
de commissarissen der Koningin in Zuid
en Noord-Holland, mrs. Fock e» Scho-
rer; den staatsraad mr. G. de Vries 5
mr. Tavenraat, griffier der Provinciale
Staten van Zuid-Holland, waarvan de
overledene deel uitmaakte; de professo
ren Hubrecht en De Louter uit Utrecht,
Hyman8 uit Groningen, Qaack uit Am
sterdam, de heeren Hendrik Muller,
Van der Breggen, Van Gennep, Bee-
laerts van Blokland, De Biaufort, Röell
en andere leden der Staten-Generaal,
den heer Drikzwager lid van het college
voor zeevisscherijen, den burgemeester
van Leiden, al de ambtgenooten der
juridische faculiteit, es verreweg het
grootste gedeelte van de theologische
medische en literarische faculiteiten, en
eindelijk een overgroot aantal zijner
leerlingen, wien hy zoo dierbaar was.
Toen tegen half twee de lijkstoet
16)
HOOFDSTUK VI.
Broeder en zuster
Hy verbleekte. Een duidelijke trek van vastberadenheid lag om
hare stijf samengeknepen lippen. //Grete je zult toch zelf de
goede daad door jou aan my bewezen niet waardeloos maken
Zy zweeg.
«Grete l"
«Ik weet het niet, ik beloof niets!"
«Red je moeder en broeder! Wat bekommer je je om Rover?
Een vreemde, iemand voor wien gij een afkeer hebt.*
«Des te onverdragelijker om zijne sohuldenates te zijn, en door
hem verootmoedigd te worden tot in het stofHet maakt mü nog
krankzinnig!* Zij brak in een krampachtig snikken uit.
Hij hield niet op met baar te smeeken. Vleiend klonk zijn
stem. «Geen plicht ter wereld gebiedt je getuigenis af te leggen
legen je broeder. Zelfs hot gerecht zou je daartoe niet kunnen
dwingen. Denk aan onze kinderjaren Grete, aan onze brave, goede
moeder. Je behoeft niet te liegen of te huichelen, slechts te zwij
gen. Grete, niet waar, je zult zwijgen?"
«Ik wil het beproeven geef moeder maar de een of andere
reden op, waarom je reis wordt uitgesteld 1"
Het kostte haar moeite om deze woorden over hare lippen fe
krijgen en zy bezwaarden haar geweten als met een centenaars-
last. Met onvaste schreden ging zij naar de deur, ongeduldig de
betuigingen zijner dankbaarheid afwerende.
Nu brak voor Grete een grievende tijd aan. Het noodlottige
papier had zij in haar eigen kastje verborgen. Telkens nu wanneer
zij dit opende, was het haar alsof twee donkere oogen, die zij
maar al te goed kende, haar daaruit dteigena en verwijtend aan
staarden. Zy verborg het papier in den versten hoek van haar
kleerenkastje, ten laatste sloot zü het weg in een lade het
hielp niets; zij scheen het zelfs door de wanden heen te zien, en
de zwarte, verwijtende oogen vervolgden haar tot in den droom.
Wakende of slapende, steeds droeg zjj het bewustzijn van haar
weliswaar niet vrijwillige schuld met zich rond. Deze schuld had
reeds haar broeder veranderd, nu veranderde zij ook de zuster.
Het viel juffrouw Meermann op, hoe stil en bedrukt hare vrooljjke
Grete wa6; de vriendinnen verbaasden er zich over, hoe langza
merhand het fier opgegeven hoofd op de borst neerzonk en Julius,
die zich sedert zijne onverhoopte redding in de meest opgewekte
stemming bevond, ging een ijskoude rilling over zijn rug, zoo
dikwijls hij te midden zijner schijnheilige praatjes den blik van
zyn© zuster ontmoette. Weldra vond hij het thuis nog ongezelliger
dan vroeger, en na veertien dagen geregeld te hebben geleefd,
ging hjj opnieuw by zyn© vrienden verstrooiing en verdooving
zoeken.
Grete had echter den gezonden slaap der jeugd verloren. Dikwerf
als zy des avonds vermoeid haar bed had opgezocht was het haar
alsof uit de duisternis Anton Röver's oogen haar aanstaarden
zooals hy haar had aangekeken op het uur, dat hy in hechtenis
werd genomen. En telkens weerklonken in hare ooren de woorden,
die zy toen tot elkaar hadden gesproken. Geen woord was ver*
getenl Zoo kon het niet langer duren zij moest bevrijding
zoeken uit de kluisters, waarin de misdaad van haar broeder haar
had geklonken. Maar wat moest zy doen? De eer, die Julius
Rover had ontroofd, kon zy hem niet weergeven. Misschien was
echter goed te maken wat zy persoonlijk tegen hem had misdre
ven? Daartoe was zy geheel bereid. Hare bezittingen, haar arbeid,
alles zon zy zonder morren hebben willen geven om deze schuld
te delgen. Het eerste wat haar te doen stond was om hem ver
giffenis te vragen voor hare wreede woorden. Misschien dat dan
die vreeselyke spanning van haar week.
Als zy des avonds uit den winkel terugkeerde, dan legde zy er
het op aan Rover te ontmoeten; zij maakte dikwijls een omweg
door de straat, waarin hy woonde, en na eenige vruchtelooze po
gingen bereikte zty haar doel maar hy zag haar niet of wilde
haar niet zien.
Den volgenden dag herhaalde zy hare pogiüg om denzelfden
tyd. Nu liep zy dicht laDgs hem heen, ja raakte hem by na aan,
maar by hield zyn blik strak voor zich gericht. Nu bleef haar
geen twijfel meer over by wilde haar niet zien. Dat had zy
ook wel kunnen denken hy behandelde haar, zooals zy ver-