GRETCHEN. Zaterdag 20 Mei 1893. No. 3030. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. iÖe Jaargang. NABETRACHTING BINNENLAND. FEUILLETON HAARLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37£. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122. ADVERTENTIËN: van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers. Directeur-Uitgever J. C. PEEKEBOOM, Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. BAUBE GoJOHN F. JONESSuccParijs 31&is Faubourg Montmartre. Het Bijvoegsel van het blad dat Zaterdagavond verschijntzal bevatten i Een slechte gevolgtrekkinguit het en- gelsch van Mrs. Hunger fords Haar lemmer Hallèijes No. CLXIVBin- nen- en Buitenlandsche berichten Varia. Advertentiën ene. van den GEM EENTERAAD- LXII. De Vooriitter van den Raad deed Woensdag eene mededeeling, die door de leden, te oordeelea naar het druk gepraat dat erop volgde, met eenigen schrik werd aangehoord. De percentage der. plaatselijke belasting is van 3 7, rooals zij dit jaar was, op 4.9 gebracht en alzoo met 1.2 procent verhoogd. Wie dus tot dusver, aangeslagen voor eene belastbare vertering van 1000 gul den, 37 gulden betaalde, zal nu 49 len naar den ontvanger hebben te brengen. Hoewel ik niet behoor tot diegenen, die altijd klagen over de belastingen en mjj liever schaar bij hen, die wijzen op de stijging van onze eigen eischen ten opzichte der gemeente-huishouding, zoo acht ik deze verhooging toch van zeer ernstige betsckenis. Zij roept ons toe, dat het tijd wordt, de beïastiag naar de vertering te vsrvassgen door eene, die hoewel ook niet volmaakt, toch méér drukt op de schouders, die den last kunnen ver dragen. Er moet belasting worden be taald. Evenmin als een particulier kan de gemeente hare huishouding in stand houden zonder geld en het is alleen maar de vraag, hoe de lasten het best worden verdeeld, zoodat ieder in de ge meenschappelijke kosten bijdraagt naar zijne krachten. Het behoeft thans wel niet meer gezegd, dat de verteringsbe lasting die wij thans hebben, hoe goed ook gemeend, met dit principe lang aiet altijd rekening hield. Men weet, dat ten vorigen jare op voorstel van den heer Tjeenk Willink, aaa B. en W. is opgedragen, een ont- verp-belasting naar het inkomen in te dieaen en naar ik nit goede bron ver- issm, kan eerstdaags de indiening van dit ontwerp b(j den Raad worden tege moet gezien Of, ook bij de snelst mo gelijke behandeling, de invoering dezer nieuwe belasting nog voor 1S94 kan geschieden (dat wil zeggen vóór de behasdeling der begroeting in October) is een vraag, die ik niet gaarne zou beantwoorden. Misschien zal bij velen de vraag rij zen, of het wel goed was, dat de Raad, pas vernomen hebbende da verhooglng der percentage, een vrij aanzienlijke som 1500.toestond voor het ma ken vaa plannen voor een locaalspoor- wsg Haarlem-Nicuwersluis, door de Haarlemmermeer. In mjjae vorige Na betrachting zeide ik reeds, dat van ie voren Gitmogelijk kan worden geconsta teerd, of een spoorljjn al dan niet rente- gevend wotden zal. Immers, wie beant woordt ia deze kwestie de vraag, of wellicht de Haarlemmermeer door eene goede verbinding niet snel is bevolking zal toenemen. Vandaar dan ook, dat men zal moeten afwachten en jinmiddels het beste er van hopen- Ik kan niet ontkennen dat het plan Sanders (Haarlemmer Hout door de Meer naar Amsterdam) mij meer toelachte, doch ik geef aan den an deren kant toe, dat het plan van den heer Sanders wel iets heeft van de schoene slaapster ia het bosch der vergetelheid, die zoo om de honderd jaar eees wak ker wordt, wanneer de schoone prins er binnentreedt. De rol van den laatste sou dan in deze vergelijking toekomen aan het voorloopig comité voor de lijn HaarlemNieuwersluis. Overigens was in deze vergade ring, behalve de verordening op de vronwen van slechten wandel, die nu gelukkig is afgehandeld, weinig belang rijks aan de orde. Het verdient ver melding, dat de afdeeling Haarlem van den Nederl. R. K. Volksbond verzocht, om in de piaats van den vervallen kermismaandag als algemeenen vrijen dag te willen aanwijzen den veijsardag van H. M. de Koningin (31 Augustus), een verzoek, dat, behalve van va derlandsliefde, ook getuigt van sympathie met den werkman, die zich zijn oiiicleelea vrijen dag door'sRaads besluit tot inkorting der kermis, ziet ontnomen. Of evenwel de Raad bij machte is, een of anderen dag als officieel vrijen dag te decreteeren, meen ik met grond te mogen betwijfelen. Immers de Raad kan de ingezetenen niet verplichten een bepaalden dag te gebruiken als rust en feestdag, maar alleen de scholen op zulk een dag sluiten en een soort van zachten drang nitoefenen op de ingeze tenen door te verklaren, dat hij (de Raad) het wenschelijk acht den 3isten Augustus te maken tot een algemeenen vrijen dag. Doet de Raad dit dan zullen, ik twijfel er niet aan, vele werkgevers be reid worden gevonden aan den wenk gehoor te geven en zal wellicht na ver- oojp van tijd de 31ste Augustus de oificieele vrije dag voor den werkman zijn geworden. STA BS NIEUWS, Haarlrm, 19 Mei 1893. Naar wij vernemen zal de heerA. J. Meijerïnk, lseraar in de gymnastiek, op Maandag den 2en Pinksterdag, met leeriiggen zijaer iniichtisg, een tochtje per velccipède organiseerec, ozn een bezoek aaa de Zaanstreek te breages. Mocht men wenschen deel te aemess, vervoege men zich Jaoobijnsatraat 20. j Ia de Nieuwe Alkmaarsche Courant van Donderdag 18 Mei lezen wij het i aavolgeode „L.l. Zondag gaf de Koninklijke Lie-1 dertafel „Zang en Vriendschap" van Hüsriem, onder directie vaa den heerj W. Robert, have sedert 30 April uit-j gestelde raatieée. Bekend is het, dat deze j liedertafel reeds h&re sporen heeft ver diend, ca zij heeft daarom velen muziek liefhebbers alhier genoegen gedaan door zich hier te laten hoorea. De koren, door haar tea gehoore gebracht, munt ten uit door correctheid van uitvoering. Bij groote krachtsontwikkeling, ook voor zachte, liefelijke geluiden, b. v. in't slot vaa „Hdinz&'s Bede", in 't begin van „Hegera Schlaf-wandel", en in 't zeen 5e couplet. Treffend klonk [„Verloreaes Jagen diand". Het slotkoor „De Landbouwers vaa Canaille de Vos", gaf buitengewoon veel schoons te hoorea. Tenoren en bassen kwamen daarin wel tot hun recht. Ook de soli voor Baryton en Tenor werden met veel genoegen aangehoord, vooral ds nommers „Ihr Bild", „Mei dag", „Gloeiend gesmeed" en „Mijne Moedertaal". Gaarne roepen wij dan ook der Lie- deitafel „Zang en Vriendschap" een tot weerziens toe." Bij den boekhandelaar D. J. van der Wilk, Groote Houtstraat 105, is een eigenaardig stel kunstwerken te zien, namelijk een theeblad en het vlak van een casapéUfel, beide versierd met bloe men, die geheel uit stukjes van post zegels zijn samengesteld. Wie meenen mocht, dat het hier en kel een knntselwetk geldt, waarbij ge duid de ee^-ig noodige qualiteit is ge weest, zou zich zeer vergissen. Ook smaak voor kleuren en voor rangschik king is te bespeuren in het teotoonge- stede, dat het werk is van den heer Moolesaar, alhier. Wij ontvangen de notitie van den voorraad japansche en chïneesche goe deren uit het magazijn Kruisstraat 2, welke op Woensdag 24 Md ess volgende dagen zal worden verkocht. De notitie, die niet minder dan 31 bladzijden druks beslaatomvat een groote verzameling artikelen ia porce- lêin, lakwerk, rietwerk, broes en bamboe, benevens eene collectie kamerschutten, tsfelkleeden, enz,, ens. Zaterdag 20 dezer is het particulier te ziea tegen betaling van 10 ets. voor „Weldadigheid naar Vermogen", de pu blieke kijkdag is Dinsdag 23 dezer. Donder dagnamiddag had een 8j*rige knaap het ongeluk spelende ia bet Spaarne aan de Hooi markt te vallen, gelukkig werd dit opgemerkt door den agent vss politie Selhorst, die zich ge kleed tê water begaf en na eeaige moeite daar hij niet kan zwemmen, de voldoening mocht smaken den drenke ling, die reeds begon te zinken, te redden. Bij W. Komen aan den Kruisweg te Haarlemmermeer is de veeziekte uitge broken. De centrale R. K. kiesvereenagiag is het district Beverwijk heeft tot candi- daat voor de Tweede Kamer gesteld den heer mr» Th. Borrel, oud-lid der Kamer. Uit Den Haag schrijft men asn Be Amsterdammer „Men verdiept zich hier in gissingen over de afwezigheid van H. M. de Regentes en Koningin Wilhelmina bij het sterven te Marièabad en de aan komst van het lijk van vorst Georg Victor vaa Waldeck-Pyrmont te Arolsen. Vooral heeft het de aandacht getrok ken, dat H. M. de eenige der naaste bloedverwanten is geweest, die tot dus verre bij dit overlijden op een afstand is gebleven; Daar de vorst in zijn klein vorstendom zeer bemind was en de overleden Koning Willem III in de beste verstandhouding met hem heeft gestaan, een zeer gewaardeerd gast op het slot was, en men van eene ver wijdering, of iets dat daartoe aanleiding heeft kunnen geven, nooit iets gehoord heeft, betwijfelt men, of de gezond heidstoestand van Koningin Wilhelmina wel vaa dien aard is, dat het der Re gentes mogelijk was zich aiies* naar Mariënbad of Arolsen te begeven. Ik meen echter uit goede bro« u te kun nen raededeelen, dat omstandigheden onafhankelijk van haar wil H. M. belet hebben Films te verlaten, doch dat het zoo goed als zeker is, dat Koningin Emma op 23 Mei, bij gelegenheid van de bijzetting van bet lijk van baren vader in den grafkelder te Rhoden, te Arolsen zich zal bevinden. Toch zou het wenschelijk zijn, dat de Staatscourant iets milder was met haar berichten om trent de beide KosiDgienen. Na moet het publiek zich tevreden stellen met de gewone courantenberichtjes, waaruit het dan te weten kan komea, dat de MM. rijtoerljes makeadoch het spreekt vanzelf, dat men best rijtoertjes kan maken zonder een goede g-?zo dheidte genieten. Trouwens, de St.-Ct, heeft niet eeas het overlijden van den vader der Regentes en van den grootvader der Koningin medegedeeld, es het is toch al zeer bizonder dat een Koningin voor de St.-Ct. in 't geheel niet bestaat, tenzij als de wet uitdrukkelijk de ver melding van haren naam eischt. Nog zonderlinger is dit, ais men bedenkt, dat de St.-Ct. wel bet bericht bevat aangaande den hofrouw, die wordt aan genomen, maar niet een daaraan voor afgaand bericht van den dood, die den rouw veroorzaakt, zoodat voor den Staat wel het rouwdragen van gewicht schijnt, maar niet het sterven zelf van iemand over wien men rouwt." Donderdag had de begrafe- nis plaats van het etoftclyk overschot vaa prof. J. T. Buijs. Reeds lang vóór dat de sombere stoet het vriendelijk kerkhof te Warmond bereikte, was een groote schare vrienden, vereerders en leerlingen van den overledene aldaar verzameld om hem de laatste esr te bewijzen. Ouder de aanwezigen merkte men op de commissarissen der Koningin in Zuid en Noord-Holland, mrs. Fock e» Scho- rer; den staatsraad mr. G. de Vries 5 mr. Tavenraat, griffier der Provinciale Staten van Zuid-Holland, waarvan de overledene deel uitmaakte; de professo ren Hubrecht en De Louter uit Utrecht, Hyman8 uit Groningen, Qaack uit Am sterdam, de heeren Hendrik Muller, Van der Breggen, Van Gennep, Bee- laerts van Blokland, De Biaufort, Röell en andere leden der Staten-Generaal, den heer Drikzwager lid van het college voor zeevisscherijen, den burgemeester van Leiden, al de ambtgenooten der juridische faculiteit, es verreweg het grootste gedeelte van de theologische medische en literarische faculiteiten, en eindelijk een overgroot aantal zijner leerlingen, wien hy zoo dierbaar was. Toen tegen half twee de lijkstoet 16) HOOFDSTUK VI. Broeder en zuster Hy verbleekte. Een duidelijke trek van vastberadenheid lag om hare stijf samengeknepen lippen. //Grete je zult toch zelf de goede daad door jou aan my bewezen niet waardeloos maken Zy zweeg. «Grete l" «Ik weet het niet, ik beloof niets!" «Red je moeder en broeder! Wat bekommer je je om Rover? Een vreemde, iemand voor wien gij een afkeer hebt.* «Des te onverdragelijker om zijne sohuldenates te zijn, en door hem verootmoedigd te worden tot in het stofHet maakt mü nog krankzinnig!* Zij brak in een krampachtig snikken uit. Hij hield niet op met baar te smeeken. Vleiend klonk zijn stem. «Geen plicht ter wereld gebiedt je getuigenis af te leggen legen je broeder. Zelfs hot gerecht zou je daartoe niet kunnen dwingen. Denk aan onze kinderjaren Grete, aan onze brave, goede moeder. Je behoeft niet te liegen of te huichelen, slechts te zwij gen. Grete, niet waar, je zult zwijgen?" «Ik wil het beproeven geef moeder maar de een of andere reden op, waarom je reis wordt uitgesteld 1" Het kostte haar moeite om deze woorden over hare lippen fe krijgen en zy bezwaarden haar geweten als met een centenaars- last. Met onvaste schreden ging zij naar de deur, ongeduldig de betuigingen zijner dankbaarheid afwerende. Nu brak voor Grete een grievende tijd aan. Het noodlottige papier had zij in haar eigen kastje verborgen. Telkens nu wanneer zij dit opende, was het haar alsof twee donkere oogen, die zij maar al te goed kende, haar daaruit dteigena en verwijtend aan staarden. Zy verborg het papier in den versten hoek van haar kleerenkastje, ten laatste sloot zü het weg in een lade het hielp niets; zij scheen het zelfs door de wanden heen te zien, en de zwarte, verwijtende oogen vervolgden haar tot in den droom. Wakende of slapende, steeds droeg zjj het bewustzijn van haar weliswaar niet vrijwillige schuld met zich rond. Deze schuld had reeds haar broeder veranderd, nu veranderde zij ook de zuster. Het viel juffrouw Meermann op, hoe stil en bedrukt hare vrooljjke Grete wa6; de vriendinnen verbaasden er zich over, hoe langza merhand het fier opgegeven hoofd op de borst neerzonk en Julius, die zich sedert zijne onverhoopte redding in de meest opgewekte stemming bevond, ging een ijskoude rilling over zijn rug, zoo dikwijls hij te midden zijner schijnheilige praatjes den blik van zyn© zuster ontmoette. Weldra vond hij het thuis nog ongezelliger dan vroeger, en na veertien dagen geregeld te hebben geleefd, ging hjj opnieuw by zyn© vrienden verstrooiing en verdooving zoeken. Grete had echter den gezonden slaap der jeugd verloren. Dikwerf als zy des avonds vermoeid haar bed had opgezocht was het haar alsof uit de duisternis Anton Röver's oogen haar aanstaarden zooals hy haar had aangekeken op het uur, dat hy in hechtenis werd genomen. En telkens weerklonken in hare ooren de woorden, die zy toen tot elkaar hadden gesproken. Geen woord was ver* getenl Zoo kon het niet langer duren zij moest bevrijding zoeken uit de kluisters, waarin de misdaad van haar broeder haar had geklonken. Maar wat moest zy doen? De eer, die Julius Rover had ontroofd, kon zy hem niet weergeven. Misschien was echter goed te maken wat zy persoonlijk tegen hem had misdre ven? Daartoe was zy geheel bereid. Hare bezittingen, haar arbeid, alles zon zy zonder morren hebben willen geven om deze schuld te delgen. Het eerste wat haar te doen stond was om hem ver giffenis te vragen voor hare wreede woorden. Misschien dat dan die vreeselyke spanning van haar week. Als zy des avonds uit den winkel terugkeerde, dan legde zy er het op aan Rover te ontmoeten; zij maakte dikwijls een omweg door de straat, waarin hy woonde, en na eenige vruchtelooze po gingen bereikte zty haar doel maar hy zag haar niet of wilde haar niet zien. Den volgenden dag herhaalde zy hare pogiüg om denzelfden tyd. Nu liep zy dicht laDgs hem heen, ja raakte hem by na aan, maar by hield zyn blik strak voor zich gericht. Nu bleef haar geen twijfel meer over by wilde haar niet zien. Dat had zy ook wel kunnen denken hy behandelde haar, zooals zy ver-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1893 | | pagina 1