voorkomen.
In het bijzonder zegt het Instituut
zich op de hoogte gesteld te hebben
der Zwendel firma's in Nederland en
daarbuiten.
■ken echt Aincrikaansche
reclame werd Zaterdagmorgen tegen
halt-twaalf op 't Rokin te Amster
dam gemaaakt, zoo schrijft men
thans aan De Amst. Een als heer ge
kleed persoon sprong plotseling met
een parapluie onder den arm van de
bi lig bij de Langebrugsteeg te water,
bleet een minuut onder en kwam
daarna boyen met de parapluie op
gestoken, waarop met duidelijke let
ters een reclame voor een cacao-
firma te Nieuwer-Amstel was °-e-
schilderd.
De reclame-maker bleef zes a zeven
minuten rondzwemmen in het vieze
Rotan-water, klom daarna op den
wal en stapte in een gereedstaand
rijtuig, waarmee hij wegreed, door
een groot aantal verbaasde toeschou
wers nagekeken.
He,t nieuwe stationsge-
bouw der Holl. Spoorweg Maatschap-
P]J te 's Gravenhage is Woensdag ge
opend. Behalve het vorstelijk pavil
joen, is het hoofdgebouw geheel
gereed. Dit paviljoen wordt met veel
smaak ingericht, doch ook het overige
gedeelte is zoodanig gebouwd, dat
het nieuwe stationsgebouw reeds nu
een sieraad voor de residentie kan
genoemd worden.
Bij al het schoono in het uiterlijk
heeft men tevens getracht, en hierin
is men ook ten volle geslaagd, het
doelmatige en geriefelijke voor het
publiek niet uit het oog te verliezen.
Alles is even ruim, overal kan men
zich gemakkelijk bewegen en is men
door de tochtportalen tegen den trek
beveiligd. De bagage-lokalen zijn in
twee afdeelingen voor vertrekkende
en aankomende reizigers gesplitst.
Van de straat komende is de vesti
bule en de tunnel, die naar het per
ron leidt, gelijkvloers.
Het nieuwe gebouw maakt, zoodra
men, van den Stationsweg komende
voor het front staat een aangenamen
indruk. De gevel, in Oberkircher
zandsteen opgetrokken, is 20 Meter
hoog, de koepels medegerekend. Tot
de kroonlijst bedraagt de hoogte 15
Meter. Op tal van plaatsen, in de
zwikken en timpans zijn reliefs aan
gebracht, bevattende de attributen van
handel, nijverheid, kunsten, weten
schappen, stoom, electriciteit enz
Het gevleugeld rad, het symbool van
het. spoorwezen, verheft zich boven
het gebouw.
Vooral de voorgevel van het vor
stelijk paviljoen toont fraai beeld
houwwerk. In de timpan is het beeld
van den vrede geplaatst, terwijl tus-
schen|de vensterbogen een relief prijkt
voorstellende: de kunsten en weten
schappen en het volk, hulde bren
gende aan het koningschap. De ven
sterruiten aan de straatzijde van het
paviljoen zijn van fraai gebrand glas
gevat in lood. 6
Staat men voor den hoofdingang
van het stationsgebouw, dan heeft
men rechts de woning van den sta
tionschef en van den restaurateur,
pachter der buffetten links boven
genoemd vorstelijk paviljoen.
Door drie ruime toegangen, over
kapt met eene marquise van fraai
smeedwerk, komt men door een tocht-
portaal in de vestibule. Deze vestibule
alleen is een kijkje waard. Bij een
opperv akte van 18 bij 20 Meter,
heeft deze gang eenen tegelvloer en
de zoldering is geheel betimmerd in
amerikaansch grenenhout, omlijst
met geschilderde wanden. Voor het
oogenbhk zijn de muren getint, om
later beschilderd te worden.
Rechts van den ingang zijn de ba
gage-lokalen, portierskamer en het
bureau der inspectielinks de plaats-
kaarten-bureaux. Alles is met zorg
afgewerkt, de loketten van laatstge
noemde bureaux zijn gescheiden door
sierlijk gesmeed ijzeren bekjes. In
den rechter- en .linkerwand van de
vestibule zijn twee groote tegelschil
deringen aangebracht, voorstellende:
„de oude en nieuwe tijd". Beide
schilderingen, vervaardigd in de pla
teelbakkerij „Rozenburg", leveren een
aardig tafreeltje en stellen den voor
uitgang, sedert de laatste 50 jaren door
de stoom verkregen, figuurlijk voor.
Langs de zoldering prijken aan de
muren de attributen van landbouw,
schilderkunst, handel, zeevaart, elec
triciteit enz.
De vestibule doorgaande komt men
door een controle-lokaal in den tun
nel. De verschillende gedeelten als
tochtportaal, vestibule, controle en
tunnel zijn gescheiden door naar
beide zijden te openen deuren.
Boven de vestibule zijn de bureaux
voor de onderscheidene afdeelingen
van dienst, o. a. de bureaux van in
spectie, weg en werken, hoofdopzich
ter, enz.
Het gebouw wordt door warmwa
terleiding verwarmd; alleen het vorste-
lij k paviljoen heeft stoomverwarming.
Uit Oostburg meldt men
aan de Midd. Ct. dat, volgens een
daar loopend gerucht, de justitie
nog tevergeefs zoekt naar de wette
lijke bewijzen der schuld van Lam
pier, den verdachte van dendrievou-
digen moord. Zelfs beweert men dat
er alle reden zou bestaan om weldra
zijne invrijheidstelling te verwachten.
Dinsdagavond werd het
dorp Rukfen (N.-B.) in opschudding
gebracht.
Omstreeks 10 uur werden de ge
broeders Dekkers na de herberg „Bel-1
levue" verlaten te hebben, eensklaps
door twee personen verraderlijk meti
messen aangevallen en zoodanig ge
stoken, dat zij, badende in hun bloed
voor dood bij een ingezetene zijn bin
nengedragen. Vooral de oudste, die
in de zijde en in den hals diepe sne- 1
den bekomen heeft, is niet buiten
gevaar.
De daders zijn bekend.
Zooals blij kt uit de mede-
deeling van den burgemeester van
Rotterdam zijn Woensdag geen
nieuwe lijders aan cholera asiatica
aangegeven. Sterfgevallen hadden ook
niet plaats* Acht lijders blijven nog
in behandeling.
Te Uitwellingerga (Wijmbritse-
radeel) doet zich een tweede geval
van cholera-asiatiea voor in hetzelfde
schip waar de eerste patiënt aan
boord was.
Te Dedemsvaart is eene vrouw
van 80 jaar aan cholera overleden,
en eenige dagen geleden overleed al
daar aan dezelfde ziekte een kind.
Woensdag kwam te Hazers-
woude, Rijndijk, het eerste geval
voor van Aziatische cholera met doo-
delijken afloop, bij een 34jarige ge
huwde vrouw.
Een geval van Aziatische cho
lera met doodelijken afloop is voor
gekomen bij eenen 23jarigen arbeider,
in dienst bij de Maatschappij Griends-
veen te Helenaveen.
stond, maar hij zei altijd „Zoo doen
wij in Holland" en haalde zijn schou
ders op."
Vooral ook doordien Sarah Juettzoo
ingenomen was met De Jong en zich
zoo geheel door hem liet beheerschen,
werd bij hem, terwille van haar voor-
k, veel door de vingers gezien.
Haar vader schreef haar na het hu
welijk nog een brief, waarin hij er
op aandrong dat zij hem vooral zou
schrijven indien zij zich niet gelukkig
mocht gevoelen en dat zij er aan zou
denken dat zij nog altijd te Maiden
head een tehuis had.
Volgens dit onderhoud zou De Jong
wel degelijk voortdurend geld geleend
en nooit zelf betaald hebben.
Toen hij zonder zijn vrouw terug
kwam en zich zoo wanhopig aanstel
de, verklaarde hij dat zij was weg-
geloopen met een zekeren William
uit New-York; dien naam schreef hij
op een sigarenkistje. Hij drong er op
aan dat de. heer Juett met hem zou
gaan naar Londen waar zijn zuster
was, maar de heer Juett weigerde en
miste zoodoende waarschijnlijk de
kennismaking met Marie Schmitz.
Dat de eigenaar van het café Tlior-
becke te Amsterdam en zijn personeel
positief kunnen verklaren,dat De Jong
de avonden en nachten van 30 en
31 Augustus in genoemd café heeft
doorgebracht, is blijkbaar door den
verdachte niet voorzien. Het strookt
dan ook in het geheel niet met zijne
onwrikbaar volgehouden bewering,
dat hij den 30en, 's avonds met juf-
frauw Schmitz naar Londen is ver
trokken en den 31envan daar alleen
is teruggekeerd.
Toen hij Maandag geconfronteerd
werd met de personen die hem zoo
goed kenden, verklaarde hij brutaal
weg, hen nooit gezien te hebben. j
Woensdag zijn de vrouwen gehoord
die den avond van den 31 Augustus
met hem hebben doorgebracht. Dien
avond is hij o. a. met eene zijner vele
vrouwelijke uitverkorenen naar het
vuurwerk op den Amstel geweest,
heeft daarna in Café Continental wat
gebruikt en bij die gelegenheid een
troepje vroolijke jongelui, die eene
trompet bij zich hadden vermaakt
door op dat instrument eenige sig
nalen te blazen, voorgevende dat hij
vroeger bij de cavalerie had gediend.
Hij is hoornblazer geweest bij het
Indische Leger en geniet als zoodanig
een pensioen van 2 's weeks.
(den heer Davenport) en zijne vrouw
te hebben beleedigd.
Door de arrondissements-rechtbank
te Maasstricht werd hij veroordeeld tot
15 dagen gevangenisstraf en tot beta
ling van 2 maal 140 voor het aan
plakken van het vonnis in 4 plaatsen.
Als verdediger van beschuldigde
trad op mr. Bonhomme, adv.-proc. te
Maastricht.
Het O. M., waargenomen "door den
heer mr. Reitsma, adv.-gen. zegt in
zijn requisitoir dat de feiten bewezen
zijn alhoewel bekl. zeide geen opzet
gehad te hebben bedoelden Sequah
te beleedigen met de woordenschmi-
chel, knoeibaas en ten opzichte dei-
vrouw met kaartlegster. Hij requireert
vernietiging van het vonnis als zijnde
aan het feit eene verkeerde uitlegging
gegeven en schuldig verklaring aan
het uitgeven van een strafbaar ge
schrift en veroordeeling tot dezelfde
straf ingevolge art. 418 W. v. Str. en
in de kosten, in te vorderen bij lijfs
dwang van ten hoogste 6 maanden.
De verdediger vraagt vernietiging
van het vonnis der rechtbank te Maas
tricht.
Uitspraak Woensdag over 8 dagen.
Wedstrijden.
De plieiiuziüQiy.B zaal
Een verslaggever van de Pall Mali
Gazette heeft te Maidenhead een on
derhoud gehad met den vader van
miss Juett. Deze zeide dat geen En-
gelschman hem ooit zou hebben kun
nen bedriegen, maar dat hij zich door
De Jong liet beetnemen, ofschoon
deze soms vreemde manieren had
maar hij dacht dat het in Nederland
misschien anders was dan bij hen.
Ook de stiefmoeder van het verdwe
nen meisje verklaarde dit. „Er was
veel in De Jong dat ons niet aan-
Financieele Mededeelingen.
Het Weekblad van Broekman en
Honders bevat o. a. de volgende op
gave van minder courante of incou
rante fondsen, in de week, tot den
datum ran 3 October loopende, door
hun tusschenkomst verhandeld.
Aand. Yerkooplok. „Fras-
cati."95 pCt.
„Zeerust" te Sche-
veningen (Expl.-
Maatschappij van) 12
Oost-Java Cultuur-
Maatschappij. 78
Scrip. Boxtel-W ezel Spoor
weg (van le Hyp.
Obligatiën) 1%
Aand. Geldersch-Overijss.
Lok. Spoorw.-Mij.
te Winterswijk115%
Oblig. Nederlandsche Bis
cuitfabriek 101
Ned. Fabr. van
Werkt, en Spoor-
wegmateriëel100
RECHTSZAKEN.
Woensdag stond voor het gerechts
hof in Den Bosch terecht in hooger
beroep JRussel, 33 jaar, uitgever
van het weekblad Waarheid en Recht
te Meersen (Limburg), beschuldigd
van door een artikel in genoemd blad
omstreeks 12 Maart geplaatst Sequah
De wedstrijden aan de Crucquius
te Heemstede, op het terrein van den
heer van Wickevoort Crommelin wer
den Woensdag geopend met een
match tusschen Crucquius van den
heer Weber en Phrynia van den
heer Wurfbain.
Phrynia 3000, Crucquius 2980 M.
Cruiquius sloeg dadelijk door,
herstelde zich echter bij de bocht op
600 Meter en draafde toen zoo schoon.
dat Phrynia steeds meer achter i
bleef.
De uitslag was dan ook, dat Crue-
quius won in 6 min. 3 sec., terwijl
Phrynia een achttal paardenlengten
later aankwam.
De tweejarige inlandsche hengst
van den heer J. Koster,
kwam vervolgens uit, tegen den pas
ingevoerden Amerikaansehen hengst
van de heeren Coets de Bosson en
D. Florijn.
Afstand 1200 Meter.
Er was niemand die had gedacht
dat Red Barzoo heette de Ame-
rikaansche hengst, het van Ritsjie
zou winnen, doch al spoedig bleek
het een geducht draver te wezen, zóó
vast in gang, dat voor Ritsjie geen
winnen mogelijk was. Met onver
deelde aandacht sloeg men de ver
richtingen van den Amerikaansehen
hengst gade en een luid bravo werd
gehoord toen hij in 2 min. 36 sec.
de eindstreep overschreed.
Ritsjie was veel achter.
Alsnu volgde de harddraverij voor
paarden en hitten, welke nimmer
aan publieke harddraverijen hadden
deelgenomen tot de totalisatorprijs.
De afstand was 3000 Meter.
Prijs ƒ40, le premie/10, 2epremie
2,50. Inleg, ƒ2.—
Deelnamen: Pluie dOr berijder
C. Persoon; N. N. jhr. v. Lennep;
Agneta A. H. v. Wickevoort Crom
melin Ugumaya W. baron van
HeemstraMie KouwerByou.
K. del Court van Krimpen en Marie
v. Lom.
Even na den afrit hingen Agneta
en Ugumaya reeds aan elkaar. Dan
was de eene, dan weder de andere
voor, doch het slot was dat Ugu
maya werd eerste, Agneta tweede
en Pluie d'Or derde.
Het nu komende nummer wees
aan een match tusschen Crucquius
van J. Koster en Lartschik van den
heer Bultman.
Afstand 3000 Meter.
Hoewel Crurquius, vooral aan
het eind, schoon draafde kon hij het
niet van Lartschik winnen en kwam
deze dan ook met eenige paarden
lengten vóór aan. Tijd werd niet op
genomen.
Het meest interressante nummer
was wel dat om den hardloopersprijs.
Het was opengesteld voor paarden
van alle landen en rassen, die nimmer
aan een publieke harddraverij hadden
deelgenomen.
De paarden werden op 600 Meter
van j de tribune opgesteld en daar
door stalknechts vastgehouden. De
eigenaars startten vóór de tribune,
liepen op een gegeven teeken zoo
hard mogelijk naar hun sulkeys, be
stegen die en begonnen toen de 2000
Meter dravende af te leggen.
Aan dezen wedstrijd namen deel
Pluie dOr, berijder Klaas Pander;
Agnetaberijder A. H. v. Wicke
voort CrommelinJaapie, berijder
Jan Swart; Ugumayaberijder W.
baron van Heemstra en Kenau Has-
selaarberijder Jan Houtman.
De race om de 600 Meter was zeer
interessant.
Al was Klaas als hardlooper goed
bekend, zeker zou hij het tegen baron
Van Heemstra hebben afgelegd als
de afstand nog iets grooter ware ge
weest, Baron Van Heemstra was het
eerst op zijn sulkey, A. H. v. Wicke
voort Crommelin het laatste. Met
het grootste gemak won baron v.
Heemstra. Tweede was Klaas Pan
der en derde A. H. v. Wickevoort
Crommelin.
Voor de „heeren-harddraverij over
eenen afstand van 3000 Meter, met
eenen inleg van ƒ2, voor paarden
van alle landen en rassen, die in 1893
geen eersten prijs in eene harddra
verij hadden gewonnen en moesten
gereden worden door heeren liefheb
bers, hadden zich aangegeven 4 deel
nemers, waarvan alleen uitkwamen
Splintervan A. H. van Wickevoort
Crommelin en Wilhelmina van den
heer Weber.
Splinterdit zag een ieder, kon zij
nen tegenstander met gemak aan.
Toch was Wilhelmina tot op het eind
toe voor, doch toen schoot Splinter
vooruit en won zeer mooi met vijf
a zes paardenlengten.
Aan den velocipèderit van Ned.
wielrijders van alle leeftijden over
eenen afstand van 1600 Meter namen
deel de heeren v. d. Griendt, die van
meet afgingBeisenherz die 35, War-
tena die 90, Rouvers die 65 en ba
ron van Heemstra die 75 Meter vóór
kregen, v. d. Griendt had reeds op
200 Meter allen ingehaald. De uit
slag wasv. d. Griendt een, Beisen
herz twee.
De matches waren hiermede afge-
loopen.
Old Boy, de skiff van de Amster-
damsche roei- en zeilvereeniging De
Hoop heeft zich, hoewel zij geen prijs
won bij den internationalen roeiwed-
strijd van Zondag, te Parijs uitstekend
gehouden.
De XIXième Siècle schrijft daar
van
De wedstrijd om het kampioen
schap van Frankrijk gaf aanleiding
tot een zeer mooie eerste heat te zien.
Daarbij kwam een geval voor, dat
volgens de verklaring der juryleden
zeiven, nog nooit is voorgekomen.
Tot op 20 meter van het punt van
aankomst lagen de drie vaartuigen
boord aan boord, waaardoor de geest
drift der toeschouwers tot het hoog
ste gespannen werd. Het roeien van
de nederlandscbe boot Oldboy werd
algemeen bewonderd.
Zij kwam het eerst aan in 7 min,
59 sec. Bij de tweede heat deod ech
ter de heer Lepron van de Parijsche
Rowing Club den afstand in 8 min.
35 sec. en bij den eind-wedstrijd in
9 min. 25 sec., de tweede Fouest 9
min. 27 sec. en Oldboy in 9 min.
27j£ sec.
dat ik geen vergiffenis verdiende. Ik zeide hem toen, dat ik
die ook volstrekt niet noodig had. Toen bukte hij en trachtte
mij te kussen, en ik ik handelde veel verstandiger dan
gij, want ik sloeg hem om zijne ooren 1"
Jane zuchtte.
„Maar gij geeft niets om Alfred," antwoordde zij tot hare
verontschuldiging.
„Neen, niet veel," stemde Pamela toe. „Toch ziet iedereen
hier hoog tegen hem op, omdat hij een Fitzjocelyn is, zoodat
ik zeer trotsch was op mijne onverschilligheid vooral,"
voegde zij er met een zucht bij, „daar deze den toegang naar
Salternes Court voor mij zal sluiten, en ze mama zeer boos
zal maken. Toen ik het haar vertelde, zeide zij, dat ik de
volgende week maar niet de „garden-party" moest bezoeken,
want kwam ik er, dan zou hij ongetwijfeld zich in het oog
loopend met eene andere jonge dame bezig houden om daar
door nog duidelijker te toonen, dat ik in ongenade was ge
vallen."
„Bekommer u daarover niet mijn kind," zeide Jane troos
tend, „gij zijt veel te lief en te goed voor dien afschuwelij
ken Alfred, van wien ik nooit heb gehouden. Kom, laat ons
maar eens wat gaan zingen; mama kijkt voortdurend naar
ons; zij zal denken, dat wij geheime plannen smeden."
De meisjes stonden op en begaven zich naar de piano;
Jane, die eene lieve stem had, zong verscheidene liederen,
die door Pamela werden geaccompagneerd. Te midden van
een lied werden zij opgeschrikt door een angstkreet vaneen
der jongste zusjes. Ontsteld omkijkende, zagen zij dat de deur
zonder gerucht te maken, geopend was en Edward met
de deurknop in zijn hand, wankelend in de kamer stond.
Het was niet te verwonderen, dat zijne verschijning zijne
kleine zusjes, die tegenover de deur zaten, schrik had aan-
Zooals hij daar stond, met een lijkachtige gelaatskleur,
diepliggende oogen, hangenden onderlip, het hoofd voorover
gebogen, en blijkbaar niet in staat om te spreken of zich
te bewegen, meenden de beide meisjes, dat hij dronken was.
Mevrouw Hoad-Blean sprong uit haar stoel op, en snelde
hem te gemoet.
„Mijn beste jongen,zeide zij en schoof teeder zijn arm
tusschen den hare, terwijl zij hem trachtte weg te leiden,
„ga mee naar boven, gij ziet er vermoeid uit. Boven zullen
wij wel met elkaar spreken."
Een oogenblik scheen hij haar niet te begrijpen, en stond
daar hulpeloos, slechts een zwakken tegenstand biedende aan
hare zachte pogingen om hem weg te leiden. Toen hij zijne
zware oogleden evenwel een oogenblik opsloeg en Jane zag
deed hij met een kreet van woede een sprong voorwaarts
Gelukkig belette hem zijne moeder, die hem nog steeds om
klemd hield, verder te gaan.
„Laat mij naar haar toegaan! Ik wil naar haar toegaan,
verstaat gij?" riep hij met onduidelijke stem. „Zij heeft mij
ongelukkig gemaakt heeft mij als een hond behandeld l
Ik wil haar vermoorden vermoorden! Gij zult mij niet
tegenhouden
De arme tweelingen, weifelende tusschen het verlangen om
te vluchten of te blijven en te helpen bij de pogingen om
haar te beletten kwaad te doen, begonnen te schreien. Me
vrouw Hoad-Blean, die zich aan den hals van haar zoon
vastklemde, keek over zijne schouders, en beval haar naar
boven te gaan en daar kalm te blijven een bevel, dat zij
haastig opvolgden.
Pamela wilde, dat Jane ook weg zou gaan. Haar oudste
zuster echter, die genoeg lijdelijken moed bezat, wilde haar
moeder en zuster niet alleen laten met iemand, die naar
haar oordeel niets anders kon zijn dan een gevaarlijk krank
zinnige.
„Hij zal misschien kalmer worden wanneer hij u niet ziet,"
zeide Pamela.
„Neen, hij zal even woedend zijn op u als gij hem tegen
houdt naar mij te gaan, dan hij op mij is."
Terwijl de meisjes haastig deze woorden wisselden, had er
eene verandering met hun broeder plaats. De woede, waar
door een oogenblik te voren zijne trekken waren verwron
gen, maakte plaats voor de doffe uitdrukking, die zijn gelaat
vertoonde, toen hij de kamer binnentrad. Hij verzette zich
niet langer tegen zijne moeder maar zag haar verbijsterd aan.
„Wat doet gij?" vroeg hij. „Kunt gij mij niet loslaten?"
Half gerustgesteld trachtte mevrouw Hoad-Blean te lachen,
greep zijne hand en geleidde hem. naar eene sofa, waarop
hij ging zitten.
Wordt vervolgd