DERDE BLAD
BEHOOKENDE BIJ
HAARLEM'S DAGBLAD.
TAN
Maandag 16 Oct. 1893.
BINNENLAND.
Donderdagnacht heeft de
groote bruine landheer in„Ar.tis"
weten door te dringen in het hok van
zijne buurvrouw, eene nog grootere
witte ijsbeer. Er moet tusschen beide
dieren zonderling genoeg, zonder
dat de nachtwakers in den tuin het
bemerkten een verwoed gevecht
hebben plaats gevonden, aangezien
men Vrijdagochtend, aan deze hokken
komende, de ijsbeer dood en den
landheer erg toegetakeld vond.
In de Leicester Daily Post
kwam onlangs een artikel voor,
waarin op zeer waardeerende wijze
over Holland werd gesproken.
Met de nieuwe reisgelegenheid der
„Great Eastern Railway Company",
over Harwich en den Hoek van Hol
land (een oord dat zelfs Baedeker
nog niet vermeldt) komt de schrijfster
te Rotterdam. Het eerste wat zij
zooals alle vreemdelingen opmerkt,
is de zindelijkheid der Rotte-stad.
„Op iederen muur. brug, pilaar of!
poort wordt van overheidswege in
herinnering gebracht, dat water en
melk, vóór .t gebruik, „gekookt moe
ten worden" en zoo er gevallen van
aziatische cholera voorgekomen zijn,
dan nog moet de overheid van schuld
worden .vrijgesproken, want ze heeft
goed haar plicht gedaan en steeds
een wakend oog gehouden.
De aardige bouworde der huizen en
hunue weerkaatsing in het water heeft
de schrijfster menige mooie impressie
bezorgd.
Wat goede manieren, hoffelijkheid
jegens landgenooten en vreemdelin
gen, of groote verdraagzaamheid ten
opzichte .van den smaak of 't voor
oordeel van anderen aangaat, nemen
de „modern Dutch" eene eerste plaats
onder de europeesche volkeren in. De
fransche beleefdheid, zegt de schrijf
ster, heeft opgehouden méér te zijn
dan eene overlevering.
Die goede manieren schrijft zij
hoofdzakelijk toe aan de uitstekende
opvoering, „die in Nederland eer-
regel dan (uitzondering is."
Toevallig viel dit bezoek samen
met den 13en verjaardag van onze
Koningin. De schrijfster was aange
naam getroffen door de feesten, die
overdag en 's avonds in Den Haag
zoo opgewekt en vroolijk gevierd
werden.
Van ons Vorstenhuis wordt gezegd
„De overleden Koning had hetzelfde
geluk als wijlen de hertog van Al
bany, nl. de. opvoeding van zijn erf
genaam te kunnen overlaten aan eene
moeder van buitengewone beminne
lijkheid en bekwaamheid.
„De Koningin-Regentes van Hol
land heeft datzelfde liefelijke en in
nemende, waardoor hare zuster de
hertogin van Albany zich zoo bemind
maakt".
Te Uitgeest ontstond Don
derdagavond 11% uur een hevige brand
in het huis van den bloemist K.
Vooren, dat door twee gezinnen be
woond werd.
Door den aanwezigen vooraad bol
len vonden de vlammen terstond
zooveel voedsel, dat het huis spoedig
in lichte laaie vlam stond en in een
uur tijds tot den grond was afgebrand.
Een groote berg hooi werd ook eene
prooi der vlammen en brandde nog
tot laat in den nacht voort. In het
huis was ook een winkel van glas-
en aardewerkook deze vooraad
werd door den brand vernield.
Beide gezinnen zijn tegen brand
schade verzekerd.
Als curiositeit wordtaan
de A7. R. Ct. het adres eener te Rot
terdam ontvangen briefkaart mede
gedeeld
An
Apotheke von Hérrn M. Burgerlijk
in
Armbestuur (Holland)
bei Rotterdam.
Bemengd Nieuws.
De sneltrein van Heidel-
berg naar Frankfort heeft bij Bens-
heini 65' schapen overreden, die los
gebroken en den spoordijk opgeloo-
pen waren.
De rum e en sche politie
heeft een rooverbende van meer dan
50 man gevangen genomen, die reeds
eenige jaren de Staatsspoorweg stel
selmatig bestal.
Edison doet nog steeds
veel van zich spreken. Hij is er in
geslaagd zeer goedkoop kunstmatige
saffieren en robijnen te vervaardigen.
De g oote uitvinder is eindelijk in
handen gevallen van een intervieu-
wer, tegenover wien hij zich beklaag
de over de amerikaansche octrooi-
wetten van zijn 30 of 40 octrooien
bezat hij er nog slechts twee. Het is
eenigszins vreemd dezen meester in
het uitvinden te hooren verklaren,
„dat het uitvinden toch maar een
zaak is, die niet veel oplevert,"
De meeste engelsche electriciens
wachten met belangstelling het tijd
stip, waarop Edison's octrooien af-
geloopen zullen zijn. Binnen zeer
korten tijd is dit het geval. Men
verwacht met het oog op den groo-
ten vooruitgang bij het electrische
licht en de aanzienlijke vraag daar
naar, dat een flinke daling van den
prijs het electrisch licht de eerste
piaats zal verschaffen onder het
kunstlicht.
Een amerikaansch bruids-
paar is in het groote rad op de ten
toonstelling van Chicago getrouwd.
Bruid, bruidegom, bloedverwanten
en geestelijke namen in een der af-
deelingen plaats. Toen het rad zijne
omwenteling begon, begon ook de
geestelijke met de plechtigheid
en juist toen het gezelschap het
hoogste punt bereikt had, legde hij
de handen van bruid en bruidegom
in elkaar, 'tls te hopen, dat het rad
der fortuin hen even hoog zal bren
gen als het wiel van Chicago.
Koning Lobengula staat,
volgens de jongste telegrammen uit
Johannesburg, met 5000 man zijner
keurtroepen aan de Shadgani-rivier,
80 mijlen benoorden zijne hoofdstad
Boeloewayo. Daar wacht hij de En-
gelschen af. Bij wijze van voorzorg
heeft hij al zijn vee, of het vee van
zijne onderdanen (wat voor hem het
zelfde is), naar de Zambesi doen drij
ven en zelfs moet hij, met het oog
op zekere niet onwaarschijnlijke ge
beurlijkheden, aan den oever van dien
stroom een aantal vaartuigen gereed
houden, ten einde zoo noodig zichzel-
ven aan den overkant in veiligheid
te kunnen stellen. Alle berichten
stemmen hierin overeen, dat de troe
pen der Zuid-Afrikaansche Compagnie
voortreflelijk uitgerust zijn en dat
hunne sterkte tegenover den barbaar-
schen vijand in alle deele toereikend
is. Sir Cecil Rhodes vertrouwt dan
ook dat de gansche veldtocht binnen
eene maand zal zijn afgeloopen.
VAR \A~~
Een diplomatiek antwoord.
Een oostersch potentaat vroeg eens
aan een groepje hovelingen, wien zij
grooter vorst achtten, zijn vader of
hem. Men wist zoo spoedig niet, wat
op deze eigenaardige vraag te ant
woorden en allen luisterden ook aan-1
dachtig toe, toen een bejaard hove- j
ling hernam
„Uw vader was een grooter vorst
dan uwe majesteit, sire, want ofschoon
gij in alle andere opzichten met hem j
gelijk staat, zoo was hij op een punt
uw meerdere hij bezat nameliju een
flinker, grooter zoon dan uwe majes
teit."
Gedurende de laatste ziekte van Dr.
Cibrae, een beroemd Fransch genees
heer, kreeg deze een aanval van ijl
hoofdigheid. Toen hij weer tot bezin
ning kwam, voelde hij zijn eigen pols,
in de meening dat hij de pols van
een zijner patiënten tusschen de vin
gers hield.
Waarom ben ik niet vroeger
geroepen? vroeg hij. Het is te laat.
Is dat heer gelaten geworden
Zijn oppasser antwoordde ontken
nend.
Dan is hij een verloren man,
antwoordde Cibrachij leeft geen zes
uur meer.
En zijn voorzegging kwam uit.
Baron Rothschild wilde eens op een
keer, verstrooid als hij was, uit de
tram stappen en vergat te betalen.
De conducteur hield hem tegen en
vroeg om zijn geld. Rothschild voelde
in zijn zakken, maar hij had geen
cent bij zich. De conducteur maakte
zich daar erg woedend over.
Wat doe je er dan in, als je niet
betalen kunt Je wist heel goed, dat
je geen geldt hadt. Die kunstjes
kennen wij wel.
Ik ben baron Rothschild, riep de
kapitalist uit, hier is mijn kaartje.
De conducteur gooide het kaartje
op straat.
Ik heb niets met je kaartje te
maken, zeide hij. Mijn geld moet ik
hebben, mijn geld!
De bankier had haast.
Ik heb niets ulan een chèqpe
van vijftig-duizend francs bij mij,
zeide hij. Wissel die dan maar.
De conducteur stond versteld en
de andere passagiers barstten in een
hartelijk gelach uit. Juist kwam er een
vriend van den baron Am or bij, van
wien deze de zes sous leende, die
hij den conducteur verschuldigd was.
StedelingWat is het hier op het
land toch heerlijk, veel frisscherdan
in de stad."
BoerJa dat is het. Dat heb ik
wel eens tegen mijne vrouw ook>
gezegd. Ik begrijp maar niet, waarom'
niet alle groote steden buiten op het
land Avorden gebouwd."
Een muisje, toonde onlangs groote
tegenAA'oordigheid van geest toen zij
in een diepe kom met room Avas ge
vallen. Zij zAvom maar steeds zoo snel
mogelijk in de room rond totdat deze
tot boter Avas gekarnd, en zij op die
manier uit de kom kon Aduchten.
Natuurlijk Avas het een amerikaan
sche muis
Een a- erstrooid professor zat op een
avond aan zijne schrijftafel, toen een
zijner kinderen binnentrad.
„Wat moet je? Ik kan nu niet
gestoord worden."
„Ik Avilde u alleen goeden nacht
wenschen,"
„Nu heb ik geen gelegenheid. Doe
dat morgenochtend maar."
„Ik dacht, dat gij vegetariër Avaart,
en nu zie ik u lamsvleesch eten
„Ja, maar indirect vegetariër. Ik
eet slechts vleeseh van plantenetende
dieren."
In een blad werd gemeld, dat een
man en zijne echtgenoote op denzelf
den dag werden geboren, oarerleden
en begraven Averden. Die man en
vrouw moeten dan Avel vreeselijk jong
zijn geAveest.
Zijn wraak. Hij„En dat is dus
uw laatste antwoord. Gij wilt niet
de mijne zijn?"
Zij„Neen, rooit. Maar jaag uals
't u blieft geen kogel door de hersens."
Hij: „Dat zou mij onmogelijk zijn.
De menschen hebben mij gezegd dat
als ik hersens bezat, ik u nooit ten
huwelijk zou vragen."
