NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD, DeDynamietmannen van Parijs. lie Jaargang, Vrijdag 29 December 1893. No. 3218 ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN: STADSNIEUWS. Arrondissements-Rechtbank BINNENLAND h- EUILLETON. HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37J. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 183. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents, Groote letters naar plaatsruimte, Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers, Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoof dar) enten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE CoJOHN F. JONESSuccParijs 31 bis Faubourg Montmartre. Haarlem, 28 Dec. 1898. De hertog van Saksen-Coburg-Go- tha heeft aan den heer .F. Smit Kleine, alhier, de versierselen van de Hertog-Ernst-rnedaille voor kunst- en wetenschap verleend. De door Burg. en Weth. van Schoten opgemaakte voordracht j voor onder wijzeres aan de openbare school aldaar bestaat uit de dames A. M. Fortuin, E. G. H. Rademaker en J. E. Lohman. School van Kunstnijverheid. Op het Museum van Kunstnijver heid alhier zijn teekeningen, schilder studiën en eenige werkstukken ten toongesteld, die door de leerlingen van de aan genoemde inrichting ver honden school sedert September wei den vervaardigd. Uit den aard der zaak is deze ten toonstelling niet zoo belangrijk, dan die welke men tijdens de zomerva kantie, in de schoollokalen, te zien krijgt. De plaatsruimte in het trapportaal van het Museum is te beperkt om de verschillende vak ken van onderwijs tot hun recht te doen komen, vervolgens moet men in aanmerking nemen, dat een groot aantal leerlingen de school voor het eerst bezoeken en dat voor anderen bij het hervatten van den cursus, een tijd perk van ontwikkeling aanbrak, door dien zij in een hoogere klasse over gingen. Toch bevinden zich onder het tentoongestelde-werkstuk ken, die van ernstig streven en degelijke opvatting getuigen. Wat vooral voor de prak tische zijde dezer inrichting pleit is, dat de jongelieden die hunne oplei ding aldaar ontvingen, over het alge meen steeds eene goede toekomst vinden. Ja dat verschillenden eene de gelijke plaats in het kunstambacht hier te lande en zelfs in het buiten land bekleeden. Het zijn vooral decoratieschilders, lithografen, graveurs en stempelsnij ders en beeldhouwers in hout, die aan ■deze school worden gevormd. Dat het -onderwijs in ons land op prijs wordt gesteld, bewijzen de veie leerlingen, die van andere plaatsen komen, en de kosten niet ontzien om zich voor het bijwonen der lessen tijdelijk in Haarlem te vestigen. De invloed die school en Museum ■op de artistieke ontwikkeling in ons 'land reeds hebben uitgeoefend, is ge noegzaam bekend om nogmaals hier op terug te komen. Het moge vol doende zijn er op te wijzen, dat alleen door de laatste aan het Museum ver bonden boekerij over 3 maanden ruim 400 boek- en plaatwerken, die aan een ieder gratis in bruikleen worden afgestaan, werden uitgeleend. Wij kunnen een bezoek aan deze tentoonstelling, die nog eenigen tijd zal geopend blijven, ten zeerste aan bevelen. Vergadering van R. K hooiden van acholen Woensdag hielden de R. K. hoofden van scholen uit het Bisdom Haarlem hun 46e vergadering in de „Vereeni- ging" alhier, waar 56 leden tegenwoor dig waren, alsmede de eere-voorzitter de hoogw. heer Gallier, de eerw. heer Spoorman, adviseur der diocesen Yereeniging, en de eerw. heerThun- nissen, bisschoppelijk inspecteur van het lager onderwijs. In zijne openingsrede wees de voorzitter, de heer M. L. van Gemert op het belang dezer bijeenkomst, die voor 't laatst als eenige vertegen woordigster der onderwijzers van het diocese Haarlem, optreedt. Het vol gende jaar zal zij deel uitmaken van de Diocesen-Yereeniging, die zij door hare rijpere ervaring zal steu nen en leiden. De heer J. A. Bakker leidde ver volgens de bespreking in van het onderwerp „er wordt tegenwoordig zeer geklaagd over slecht werktuige lijk lezen. Welke kunnen de oorzaken zijn en door welke middelen kan het gebrek zooveel mogelijk worden ver holpen Vervolgens besprak de heer J. P. Homan „Het steilschrilt" op welks invoering door spreker werd aange drongen. Beide inleiders vonden voor hunne meeningen, welke zeer duide lijk werden uiteengezet, bijval bij de leden. Na een opwekkend woord van den eere-voorzitter die nog wees op de hooge beteekenis van het Kerst feest, ging de vergadering uiteen. JNieuwe Kathedraal- Zooals reeds is medegedeeld zal ter gedachtenis aan de plechtige viering van het [vijftigjarig priesterschap in 1896 van mgr. Bottemanne, bisschop van Haarlem, een kathedraal hier ter stede worden gebouwd. Het Hbld. deelt nu mede, dat deze hoofdkerk zal verrijzen aan de Leid- schevaart, zuid-oostelijk van het Ke naupark, en dat het ontwerp is op gedragen aan den bouwmeester Jozef Cuijpers. Op het nationaal concours dat op de beide Kerstdagen door de Haag- sche Scherpschutters-Schermvereeni- giug is gegeven, werden doorstadge- nooten de volgende prijzen behaald Degen8e prijs de heer Hoefsmid van „Mars"4e prijs de heer F. Wes- selingh van „Thor." Sabel4e prijs de heer A Klink hamer van „Thor." Zitting van heden Donderdag 28 Dec. Heden stonden terecht Jacobns Philippus Machielse, Pieter de la Rie en Leenhard Geel, wegens het wegnemen van te zamen 126 stoelen en eenige tafeltjes van het voormalig sportterrein „de Phoenix". Met zeldzame koelbloedigheid gingen deze drie te werk. Zij kwamen op klaarlichten dag met een wagen aan het terrein, laadden daar de stoe len op en reden er mee weg. Wie zou daaraan aanstoot genomen heb ben? De argelooze voorbijganger kon niet anders dan denken, dat de eige naar zijn eigendom liet weghalen en de ronden van de politie zijn niet zoo talrijk, of de dieven konden met een klein weinigje overleg gemakke lijk nit haar oogen blijven. Op-hun gemak reden zij met den bnit, die tusschen 5 October en 24 November moet zijn ontvreemd, naar den koop man B. de Jong, die hun voor eiken stoel de kapitale som van .twin tig cents betaalde. Machielse vertelde den man, dat zijne moeder de stoelen gekregen had van eene familie die de stad ver liet. Naar de Jongs zeggen evenwel had Machielse gezegd, dat hij de stoelen van een familie had gekre gen die een buitenplaats bewoonde. Met het oog op het aantal zijn beide voorwendsels natuurlijk even belachelijk. Het grootste gedeelte is gekocht door den koopman H. de Jong, die een dergelijk fraai verhaal over de herkomst evenzeer geloofde, maar voor sommige stoelen nog vijf cent minder gaf dan de andere opkooper. Yoor elk tafeltje kregen zij een kwartje. De ambtshalve toegevoegde verdedi ger mr. A. J. van Thiel deed het volgende opmerken. Dat men eige naar wil zijn van een ruïne, is in deze stad meer gezien, er is zelfs eene premie op gesteld, getuige het Wilsonsplein. Maar onbegrijpelijk is het, dat men als eigenaar de verant woordelijkheid wil dragen van te heb ben een broeinest en eene kweek plaats van dieven. Dat is de „Phoe nix". Jongens hebben er het stelen geleerd en ouderen beschouwen het als hun entrepot waar zij voorraad gaan halen als zij niets meer hebben. De verzuchting rijst dan ook„ware de Phoenix maar leeggestolen Overigens beval spreker ambtshal ve de beklaagden in de clementie der rechtbank aan. De subs. off. van just, die deze mis drijven in 2 onderscheidene zaken had gesplitst, daar eerst Geel met de la Rie en daarna Geel met Machielse een deel van het ontvreemde heeft gestolen, hen qnalificeerende als on de bekenden van justitie en politie, requi- reert spreker hunne veroordeeling tot 9 maanden gevangenisstraf elk. De Rechtbank zal uitspraak doen over 14 dagen. Na deze zaken stond hetzelfde drie tal terecht voor op 22 Nov. gepleeg- den diefstal van steenkolen uit het kolenpark bij het spoorwegstation, toebehoorende aan de firma Wouter Bosch Zoon. Naar opmeting is er 12 a 20 zak ontvreemd. De beklaagden erkennen het feit maar beweren dat het hek openstond. De koopman Kleinhout heeft voor 10 mud 60 cent per mud gegeven, wat een zeer goede prijs is, maar Machielse die de kole-n ver kocht, speldde zijn makkers op de mouw dat hij er maar ƒ2.25 voor gekregen had. Dit deelden zij samen. Al de beklaagden hebben reeds menig vonnis ondergaan. De subs, off. van just., wijzende op de onge rijmdheid, dat zij in deze zaak geen rechtskundigen bijstand hebben om dat zij voor deze zaak niet in arrest zijn genomen, requireert hunne ver oordeeling tot gevangenisstraf van 9 maanden elk. Uitspraak over 14 dagen. De Rechtb. veroordeelde Hermanus van der Aar, die een kistje met zil veren vorken en lepels van een wagen stal, tot gevangenisstraf voor den tijd van 6 maanden, met aftrek van den tijd in preventieve hechtenis doorge bracht. wijzeres is als volgt: Mannelijke eandidaten opgekomen 1267, teruggetrokken 184, afgewezen 594, toegelaten 489. Vrouwelijke ean didaten opgekomen 113, teruggetrok ken 8, afgewezen 21, toegelaten 84. Bij koninklijk besluit is benoemd tot burgemeester van Krom menie de heer mr. J. Walig aldaar. Examens hoofdakte. De volledige uitslag van de in 1893 gehouden examens ter verkrij ging der akten van bekwaamheid als hoofdonderwijzer of hoofdonder De werkloozen te Amsterdam. Zonder eenige oproeping van de zijde der aanvoerders kwamen de werkloozen Woensdag te elf uur op den N. Z. Voorburgwal bijeen, waar te elf uur een spreker, Visser gehee- ten, optrad en zijn „medeburgers" mededeelde, dat, nn twee leden van het comité ernstig gekwetst waren, een nieuw comité moest worden ge vormd. Daarom zou de beweging twee da gen rusten, waarna Vrijdag een groote protestmeeting zou worden gehouden. Men moest nu eerst nog een kwar tiertje wachten, daar Van Kol mis schien te kwart over elf hier ter plaatse zou zijn, om de werkloozen toe te spreken. Kwam Van Kol niet, dan moest men kalm uiteengaan. Daartegen gingen verschillende stemmen op. Men kon best een co mité missen, als men maar pal bleef staan en niet voor de politie op den loop ging, enz. Despreker van zooeven hield daarop met eenige vrienden raad, met het gevolg, dat toen na een kwartierVan Kol niet was verschenen, de spreker mededeelde, dat toch tot een wandel tocht was besloten. Hij en twee andere personen, die met hem op de stoep stonden, zou den voorgaan, eerst naar „Constan- tia", waar men nog iets te bespreken had. Allen trokken nu naar genoemd gebouw, waar de pers de toegang werd ontzegd. Visser had zich even als Samson tegen elke betooging verzet, maar de vergadering stemde daar niet mede in. Men zon Geel wreken en hem tot lijfwacht strekken. Te 1 uur eindigde de vergadering, waarop een deel der aanwezigen, niet aaneengesloten, de stad introk. Op weg naar de Kalverstraat ontmoette men op de brug tusschen Singel en Raamsteeg een detachement van po litie, dat halt hield. Uit de menigte klonken de kreten „moordenaars" „steenen" „aanslui ten" enz. De inspecteur beval daarop de brug te ontruimen, maar het trekken der wapens was voldoende om allen te doen vluchten. Alleen in de Raamsteeg vielen eenige slagen. De menigte verzamel de zich weer op den Voorburgwal, a 7) HOOFDSTUK VIIL Moeilijke stappen. Voor "haren vader ging, en het is natuurlijk, de tijd weinig öneller. Hoe gelaten hij ook zijn straf onderging, toch ver langde hij er naar uit de gevangenis te worden ontslagen, $veer vrij man te zijn, die niets van politie of justitie meer zon behoeven te vreezen en een nieuw leven van eerlijken .arbeid zou kunnen beginnen. Dacht hij aan de groote moei lijkheden, die dit nieuwe leven juist voor hem zou opleve ren? Somtijds, maar zeker niet ernstig genoeg. Het verkeer in de wereld van de misdaad had hem het besef van toe standen en verhoudingen in de maatschappij vrijwel ontno men en, al kon hij zich wel voorstellen dat het werk zoeken moeilijk zou gaan, dat het succes wel eens geheel kon uit blijven, kwam niet hij hem op. Wat Albert de Rétigny betreft, zijne houding ten opzichte van het meisje veranderde in het minst niet. Wellicht was hij iets meer vormelijk en geretireerd dan vroeger, maar Elise zelf schreef dat niet toe aan een anderen beweegreden, dan aan dezedat hij zich niet wenschte op te dringen en begrijpen moest, hoe moeilijk vooral deze periode voor het meisje moest zijn Jen hoe ondoenlijk het was haar daarbij hulp te verleenen. Dezen strijd moest zij alleen strijden en daarom hield de jonge man zich wijselijk op den achtergrond en trachtte niet door nnttelooze dienstaanbiedingen zich bij het meisje in te dringen. Maar dat daarmee ook zijne liefde voor haar zou zijn uit- gebluscht, daaraan dacht Elise geen oogenblik. En terecht want herhaaldelijk, wanneer zij aan tafel of onder de les aan de meisjes even de oogen opsloeg, dan ontmoette zij die van Albert, die weliswaar dadelijk een anderen kant uitzag, maar in dat korte oogenblikje haar toch had aangezien met eene uitdrukking in de oogen, waarin geen jong meisje zich vergissen kan. Bespeurden de ouders niets van dezen toestand Het scheen van niet, want de moeder van den jongen man was te vaak ongesteld en de baron zelf te veel door zijne ambtsbezigheden in beslag genomen, om er op te kunnen letten. Zoo brak de lente aan. De zon kwam weer terug, niet bleek en koud als in de laatste maanden, maar koesterend en verkwikkend, nieuw leven uitstortend over mensch en dier en plant. Alles sprak van nieuw leven en welhaast be gon ook dat nieuwe leveü voor de dochter van den mis dadiger. Op een dag in Juni werd Charpentier uit de gevangenis ontslagen. Om zijn voorbeeldig gedrag waren hem nog ettelijke dagen van zijn straf geschonken. Nu stond hij op straat met enkele guldens als nitgaanskas in den zak. Het was een prachtige dag en in zijn hart jubelde het, alsof het ook daar weer zomer was geworden na een zóo langen en duisteren winter. Vroolijk en opgewekt stapte hij voorwaarts, onbe vreesd en fier hij die zóóveel jaren had rondgeslopen in de straten van ditzelfde Parijs, met gebogen hoofd, dat men hem toch niet herkennen zou. Hij had van Elise een brieije ontvangen waarin zij hem verzocht, om zoodra hij ontslagen was, aan het huis van den baron de Rétigny te komen. Daar wandelde hij dus heen benieuwd wat er nu wel met hem zon gebeuren. In de spie gelruiten van de groote winkels bekeek hij met voldoening zichzelven. Er was dan ook een verbazende verandering met hem voorgevallen. De woeste baard was weggenomen, zijne bleeke, ingevallen kaken hadden wat kleur gekregen, de slecht onderhouden haarbos was kort geknipt en hij stak in een eenvoudig net pak, dat zijne dochter hem had toegezonden. Als het kind in het Wonderland vroeg hij zich af, wat er nu verder met hem zou gebeuren. Met kloppend hart belde hij bij den baron aan. Toen de bediende opendeed, was Charpentier opeens met zichzelven 1 verlegen. Moest hij vragen naar mademoiselle Rouvée of naar mademoiselle Charpentier De gedachte kwam bij hem op, dat Elise wellicht haar eigen naam nog niet aangenomen zou hebben en de huisknecht, dat aarzelen moede, vroeg reed

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1893 | | pagina 1