Rechtszaken.
Gemengd Nieuws.
51.7% windstilten of beter gezegd
uiterst zwakke wind kwamen voor
tegen een normaal van 17.7%. De
heerschende windrichtingen waren
voornamelijk N.N.O. en O.N.O.
De afgeloopen maand was rijk aan
onweer, doch meestal zeer lokaal.
Utrecht telt dan ook slechts 4 on-
weersdagen, terwijl van onweer op 14
dagen in deze maand berichten ont
vangen werdén. Het aantal tref be
richten is, den tijd van het jaar in
aanmerking genomen, aanzienlijk.
Te Utrecht werd den 26sten een
kring om de zon en den 14den een
kring om de maan gezien.
Polder onder geloopen
Door den hevigen storm en zwaren
golfslag is de pas gelegde dijk van
den polder Het hongerland onder
de gemeente Spijkenisse doorgebro
ken, en de polder geheel ondergeloo-
pen. De schade aan den dijk en aan
te velde staande gewassen is groot.
Sluiting der sociëteiten te
Amsterdam
19 Maart jl. deed de Hooge Raad
in hoogste instantie uitspraak tegen
de societeithouders Polman, Muller
en Schmidt tej Amsterdam. Sedert
hoorde men niets meer van de zaak,
tot Vrijdagmiddag een uur alle kas'
teleins van het grootmachtig Amster
dam in de „Pietershal" werden ont
boden. Daar werd dezen heeren aan
gezegd dat ze voor dienavond op
tijd te sluiten hadden.
Schrik en ontroering was bij de
honderden. De kasteleins met „dames
bediening" schreeuwden het hardst
die moesten om twaalf de luiken
voordoen, de anderen hadden een
uurtje langer permissie. Er werd ge
protesteerd en geweend, het hielp
niets. De inspecteur van politie bleef
onverbiddelijk en de burgemeester
was in.... Wiesbaden!
Ik hoorde eerst laat in den avond
van het dwangbevel. De Warmoes
straat en Nes om een uur uitgestor
ven.... het leek me iets ongeloofelij ks
en het spreekt vanzelf dat ik me van
dat wonder overtuigen moest. Tegen
een uur was de „American-bar", het
gezellige hoekje, waar oude en jonge
vrijers zoo menig verwarmend grogje
dronken voor naar bed te gaan....
tegen éen uur, zegge een uur, was de
„American-bar" somber onheilspellend
donker.
Alleen een paar aapjes stonden
ouder gewoonte voor de deur. In de
Warmoesstraat was meer weerbar
stigheid. Hier en daar ik mag
geen namen noemen brandde
vroolijk het licht, in vroolijke af
wachting van bekeuringen. Maar de
Nes was natuurlijk voor dezen avond
het merkwaardigst. Veel nieuwsgie
rigen waren op de been.
Een paar bedaarde dienders liepen
heen en weer. Er zat iets in de lucht.
Dat voelde men. De heer Kohier,
eigenaar der „Rijkshallen" stond blo
zend en wel aan de deur. „Wat ma
ken al die menschen zich druk", zei
hij kalm„lek sluit om een zooals
altijdlek heb „Wilhelmina" in
de Warmeesstraat gekocht, gekocht
en contant betaaldlek schei d'r
uit met de Reichshalle".
Dankbaar voor die interessante
mededeeling ging ik verder. Het werd
voller en voller. Van alle kanten
kwam men 'n kijkje nemen om te
zien hoe het af zou loopen.
Eindelijk dreunde de klok het
Wilhelmus.
Eén oogenblik stilte.
En over den Dam klonk het sta
tig Een.
In verwachting keek men rond.
Er marcheerden nog altijd een paar
besluitelooze agenten. Op verschil
lende plaatsen gingen de lichten uit.
De lachende oude Nes, de antieke
Nes, de klassieke Nes, begon te rim
pelen als een oud besje. De Nes van
alle tijden waar studenten mallighe
den en grappen uithaalden, waar de
vreemdelingen in een groote verba
zing rondscharrelden, waar getier on
geraas, muziek en krijgsgeschreeuw
der „portiers" was, was aan 't ver
stommen.
Het is treurig iemand te zienster-
ven. Het is akelig als donkerte komt,
waar licht en leven wasIn het
drukke gedeelte der Nes, waar licht-
spiralen kronkelden, waar booglam
pen licht neerplasten, kwam dood-
sche lijkkleur.
Alleen de danszaal boven „Vic"
hield zich dapper en begon klokke
een als een contra-demonstratie er op
los te joedelen.
„Goed ingelichte" zijde vertelde
dat de danszaal de „koninklijke goed
keuring" had, dat er niets aan te
doen was en dat men zich niet liet
,koeieneeren".
Toen men mij zoo op en neer
loopen, dacht men eerst dat ik een
,stüle diender" was. Later fluister
den de „portiers" dat er iemand
,van de krant" liep en verzocht een
der eigenaars van een „sociëteit" te
vermelden dat hij „d'r 'n hotel van
maakte, dat in de keuken zes blazers
zouen kommen en dat-ie dan wel
wou zien
Bijzonder vermakelijk was de hou
ding van den eigenaar van „Terpsi
chore", een groote danslocaliteit. Al
les *bleef bij hem in vollen „gang.
Honderden nieuwsgierigen posteerden
zich voor de deur. Het zag er soms
zwart.
Om kwart voor twee gingen twee
agenten binnen, die een stormachtig
gejuich bij het nobele publiek ver
wekten.
Of hij niet wist dat er om twaalf
uur gesloten moest worden?
'k Heb d'r niks mee te maken, 't Is
hier geen gefingeerde soos. We heb
ben een bestuur lat op pooten staat
Ik begrijp niet hoe jullie hier
in de vereeniging komt, zonder con
tributie betaald te hebben!
tEenigst ongeluk van onze socië
teit is, dat we in de Nes wonen
We hebben 'n origineele sociëteit
Allo, jongens 'n moppie muziek
allo voor de agentenDe „Terp-
sichore"marsch
En de muziek daverde er onmid
dellijk zoo op los, dat de agenten er
maar liever van door gingen en bui
ten handen vol werk hadden om de
menigte te verspreiden.
Weer een oogenblik later verbood
een agent een „portier" de menschen
aan te roepen
,Ik heb hotel!"
,Doet d'r niks toe Je mag
niet aanroepen. Dat doen de hotels
de Kalverstraat ook niet!"
,Best meneer"
(Tel.)
Kermis te Rotterdam.
Door den burgemeester is bij den
Rotterdamschen gemeenteraad een
nota ingediend betreffende het ker-
misvraagstuk.
De burgemeester heeft inzonderheid
op het oog punt 2 van het rapport
der commissie waarin deze den Raad
adviseert den voorzitter in overwe
ging te geven het sluitingsuur van
drankhuizen, theetuinen, danshuizen
en kermis ver makelij kheden te vervroe
gen, door dat in den gewonen ker-
misnacht op 1 uur vast te stellen en
in den nacht van Zaterdag op Zondag
op 2 uur.
In de eerste plaats wijst de burge
meester er op, dat de Raad zelfs be
voegd is dit bij verordening te regelen,
doch waar deze het beter mocht ach
ten dat aan den burgemeester als
hoofd der politie over te laten, wil hij
die zaak niet van zich afschuiven.
Gesteund door een belangrijk rap
port van den hoofdcommissaris van
politie geeft hij echter als zijn mee
ning te kennen dat een zoo ingrijpende
maatregel als wordt voorgesteld niet
anders zou kunnen strekken dan om
de onzedelijkheid vooral in den Zater
dagnacht te bevorderen.
Een proef met een eenq-szins ver
vroegd sluitingsuur zou hij wensche-
lijk achten.
Daartoe is het z. i. voldoende den
burgemeester te verzoeken een proef
te nemen met een geleidelijke ver
vroeging van het sluitingsuur, in een
vorm zoo ruim mogelijk gesteld.
Over boord geslagen-
De knecht van een te Nieuwediep
thuis behoorende schokker werd Vrij
dagochtend met het vaartuig, op reis
naar oud-Beierland zijnde, op de Bie-
ningen door eenen slag van den fok-
kemast over boord geworpen en ver
dween oogenblikkelijk in de diepte.
Het lijk van den drenkeling die te
Hellevoetsluis thuis behoorde, is nog
niet gevonden.
Velddag van het Leger des
Heils.
Het Leger des Heils zal in de laat
ste helft van Juli zijn jaarlijkschen
nationalen velddag houden op het
buitengoed „Nimmerdor", van den
heer Van Boetselaers, bij Amersfoort.
Verdronken.
Te Maarssen had Hemelvaartsdag
een droevig ongeluk plaats. Een rij
tuig waarin vijf persanen waren ge
zeten, die aldaar een bloedverwant
wilden bezoeken, liep even voorbij
de klapbrug aan de sluizen door
dien het lemoen brak van den
steilen kant af het Merwede-kanaal
in. Vier van de drenkelingen werden
spoedig gered. De vijfde, een meisje
van 16 jaren, kwam eerst na tien
minuten boven, doch alle pogingen
om de levensgeesten weer op te wek
ken waren vergeefsch. Een der leden
van het gezelschap vertrok dadelijk,
om de ouders van het verdronken
meisje met de verschrikkelijke ge
beurtenis in kennis te stellen.
Pokken in Zuid-Holland.
Gedurende de afgeloopen week heb
ben zi h te Rotterdam 56 nieuwe ge
vallen van poziekte voorgedaan.
Van halt Maart tot Zondag kwa
men te Woudrichem voor 22 gevallen,
waarvan 5 met doodelijken afloop.
Van vaccinatie en re vaccinatie werd
den laatsten tijd drnk gebruik
De goederen, die met de
lijders in aanraking zijn geweest,
worden onteigend en verbrand. Een
hospitaal-soldaat uit den Haag doet
dienst als desinfecteur.
Te Poortugaal zijn in een tijdsver
loop van ruim één week meer dan
600 personen, dus meer dan de helft
der bevolking, gevaccineerd of gere-
vaccineerd.
De zaak tegen J. Barger, gewezen
predikant te Harlingen, zal Woensdag
23 Mei a. s. voor de rechtbank te
Leeuwarden behandeld worden.
Inhuldiging der Wereldten
toonstelling te Antwerpen.
De inhuldiging van de Wereldten
toonstelling van Antwerpen door Z.
M. den Koning der Belgen heeft Za
terdag, 5 Mei, met luister plaats
gehad.
H.H. M.M. de Koning Leopold
II en de Koningin Maria-Hendrika,
de gravin van Vlaanderen en de
jrincessen, vergezeld van het militair
ïuis, de ministers, het diplomatisch
korps en een talrijk gevolg werden
de eerezaal van het station ont
vangen door Jan VanRyswyck, bur
gemeester van Antwerpen en baron
Osy van Zegwaart, gouverneur der
provincie, omringd van den gemeen
teraad en de overheidspersonen. Jon
ge meisjes boden der Koningin bloe
men aan. Onmiddellijk na de ont
vangst namen de hooge bezoekers
plaats in de koninklijke rijtuigen.
De ontvangst binnen de tentoon
stelling van^H.H. M.M. en hun ge
volg, waarbij zich Mgr. de aartsbis
schop van Meedelen en de hooge
geestelijkheid had gevoegd, had plaats
onder den koepel. De openingsrede
werd uitgesproken door M. Graaf de
Pres Roose de Calesberg, senateur,
voorzitter van het uitvoerend comi-
teit.
Na deze plechtigheid hebben H.H.
M.M. zich naar de Belgische Afdeelim
begeven, waar zij ontvangen werden
door» Z. K. H. den Graaf van Vlaan
deren, Eere-Voorzitter der Tentoon
stelling.
H.H. M.M. geleid door De Bruin.
Minister van Landbouw, Nijverheic.
en Openbare Werken, hebben vervol
gens terloops de andere afdeelingen
bezocht, en werden overal op hunnen
doortocht door de vreemde commis
sarissen of afgevaardigden begroet.
Langduriger dan elders vertoefde
Z. M. in Nederland en Ned.-Indië,
Het laatste wekte zijne bijzondere
belangstelling. Voorts sprak Z. M.
zijne hooge ingenomenheid dat Ne-
derheid en Indië bijna het eenige
land is, dat volkomen gereed op de
tentoonstelling prijkte.
H.H. M.M. hebben zich vervolgens
naar de feestzaal begeven, en hebben
er de uitvoering bijgewoond van de
openingscantate „De Genius des va
derlands" van den Vlaamschen mees
ter Peter Benoit.
Na de uitvoering van dit merkwaar
dig gewrocht is de Koning naar de
machinen-gaanderij gegaan.
H.H. M.M. hebben hun officieel
bezoek gesloten met eene wandeling
door Oud-Antwerpen, den clou, om
het geijkte woord te gebruiken, van
de Wereldtentoonstelling.
H.H. M.M. gaven herhaaldelijk
hunne hooge voldoening te kennen
aan den schilder-Kuyck, den schep
per van Oud-Antwerpen, alsook aan
zijne medewerkers Adriaensen, De
Wolf, Donners, Posse miers, Max Roo-
ses en den aannemer M. Merck. Al
deze heeren droegen prachtig 3 costu
mes van Vlaamsche ridders uit de
XVIe eeuw. H.H. MM. hebben be
loofd een der groote middeleeuwsche
feesten bij te wonen, welke in Oud-
Antwerpen in den loop der tentoon
stelling zullen plaats hebben.
Daar het uur van terugkeer nader
de, zoo hebben HH. M.M. slechts ter
loops het groote aquarium kunnen
bezichtigen, ingericht door de Maat
schappij van Vischteelt.
Voor het Paleis der Schoone Kun
sten was de menigte toeschouwers
zoo opeengepakt, dat de doorluchti
ge bezoekers en hun gevolg veel
moeite hebben gehad om hunne rij
tuigen te bereiken, welke voor het
station langs de leien post hadden
gevat.
De Koninklijke familie werd door
een ontelbare menigte toegejuicht.
De Koning en de Koningin, evenals
de graaf' en de gravin van Vlaande
ren en de prinsessen zijn rechtstreeks
naar Brussel teruggekeerd.
Overal heerschte voortdurend de
grootste levendigheid. Des avonds
was de stad prachtig verlicht.
Men schat op 35000 het getal per
sonen die Zaterdag de tentoonstelling
hebben bezocht.
Naar gemeld wordt, zal een Hol-
landsch eskader tijdens de tentoon
stelling op de Schelde komen liggen.
Over het bezoek van den Koning
aan de Nederlandsche af deeling
schrijft? een correspondent van de
N. R. Ct. nog het volgende
In onze afdeeling liet de orde veel
te wenschen over; even voordat de
Koning kwam, wist het bestuur nog
niet precies,waar en hoe men hem ont
vangen zou. Afspraken waren dien-
aangaande niet gemaakt, en zoo kon
het gebeuren, dat niemand minder
dan de graaf en de gravin van Vlaan
deren en allen, die achter hen volg
den, op een gegeven oogenblik door
rijen van publiek van den vorstelijken
stoet waren afgesneden. Precies te
melden wat de Koning in onze afdee
ling gezien en gedaan heeft is mij
dan ook onmogelijk. Ik heb de Ko
ningin tegen den heer Krelage uit
Haarlem hooren zeggen, dat onze
tentoonstelling belangrijk was, maar
ik weet bijvoorbeeld niet of de heer
Bik, de ijverige voorzitter van kolo
niën, gelegenheid heeft gehad aan
het vorstelijk echtpaar den weelderig
gebonden catalogus van zijne onder-
afdeeling aan te bieden. Alleen weet
ik nog te vermelden, dat de heer Bee-
laerts van Blokland zich in onze af
deeling ophield, dat de grenadiers en
jagers er in gelid stonden en dat de
Koning, na een kwartier voor vijven
te zijn gekomen, den linker-nijver
heidsvleugel vluchtig doorliep en ver
volgens in het Park kwam, waar een
verschrikkelijk gedrang was. Slechts
met groote moeite gelukte het den
stoet te volgen en door te dringen in
oud-Antwerpen, waar aller lichamen
en geesten, aller oogen en ooren en
harten hebben kunnen uitrusten. De
oatvangst aldaar is onvergetelijk. Ik
zal trachten ze meer uitvoerig tejbe-
schrijven; thans meld ik alleen, dat
de Koning en Koningin uitstekend
Vlaamsch gesproken hebben, wat het
bestuur niet alleen verheugde maar
ook blijkbaar verraste. Op den speech
van Kuyck heeft de Koning met een
Vlaamsche rede geantwoord. De ge-
heele bevolking, alle in oude klee
derdracht, juichte toe. Het was een
feest en een triomf voor de commis
sie. Daarna werd nog de afdeeling
der schoone kunsten bezocht, dat wü
zeggen de stoet doorliep enkele zalen
en de Koning liet onder anderen
onze regelingscommissaris Willem
Martens aan zich voorstellen, naast
wien Z. M. ook Mesdag opmerkte.
Ruim zes juur vertrok de stoet. Des
avonds was er veel verlichting in de
stad en trok men met wagens, die
feestelijk waren verlicht, door de
straten. Het weder bleef den gehee-
len dag voortreffe.ijk. De openings
dag is een groote feestdag geweest.
Het vorstelijk bezoek heeft een uit
stekenden indruk gemaakt en deten-
toonstellingsbesturen zijn vol goeden
moed. Begin goed, alles goed.
De socialisten te Londen.
Zaterdag hielden de sociaal-demo
craten te Londen eene groote mee
ting in Hyde-park. Er heerschte vol
komen orde. Twaalf spreekgestoelten
waren in het park opgeslagen. Vele
sprekers voerden het woord, o.a. de
Fransche socialisten Jules Guesde,
Lafargue en Delescluze, de Nederlan-
ner Van der Velde en de Duitsche
sociaal-democraat Lessner. In alle
bijeenkomsten werden moties aange
nomen, waarin werd aangedrongen
op invoering van den acht-uur-werk
dag in alle landen en van algemeen
stemrecht.
„Ik vergis mij toch niet Gij zijt immers Lukas Leighton
Die ben ik."
„En.... gij zijt niet vóór de scheiding tusschen Noord en
Zuid?"
„Neen," antwoordde Leighton onvoorzichtig, overrompeld
door deze plotselinge vraag.
De vreemdeling draaide het hoofd af als wilde hij de uit
drukking van zijn gelaat verbergen. In dat oogenblik kwam
er bij Leighton een zwak vermoeden van verraad op en
scherp voegde hij er aan toe
„Ik ben al te openhartig met u. Wie zijt gij en waarom
houdt gij mij staande?"
Na een oogenblik van aarzeling antwoordde de jongeling:
„Ik ben uit het Noorden en wilde u om raad vragen, daar
ik meende te weten, dat gij een Unionist zijt en ik mij te
midden van bittere vijanden bevind."
Er lag iets trouwhartigs in den toon der stem, die Leigh-,
ton onwillekeurig aantrok. Toch kon hij de gedachte aan
verraad niet geheel van zich afzetten.
Op dit oogenblik hoorde men snelle schreden de plek
naderen waar zij stonden en Leighton riep haastig uit
„Ik kan hier niet met u blijven praten. Kom morgen bij
zonsondergang voor het Magbry Hotel. Goeden avond!"
Hiermee keerde hij zich om als om heen te gaan, maar
op hetzelfde oogenblik knalde achter hem een pistoolschot
en gevoelde hij scherpe pijn in den schouder, zoodat hij niet
voort kon.
HOOFDSTUK V.
Een slavenoproer.
Het inwendige van de negerhut, op den drempel waarvan
Louise Edgeworth was verschenen, was gedeeltelijk in duis
ternis gehuld. Rondom in de kleine kamer onderscheidde zij
vaag neergehurkte gedaanten. Allen zaten onbewegelijk en
zwijgend. In hun woede en toorn waren de oproerige slaven
niet gestemd om hunne meesteres behoorlijk te ontvangen.
Eenige oogenblikken bleef Louise zwijgend op den drempel
staan, terwijl zij al haren moed verzamelde om zonder vrees
te spreken. Laetitia klemde zich bevend aan haar vast.
„Is Joe Drake hier?" vroeg eindelijk het meisje met een
stem, die beefde in weerwil van alle pogingen tot zelfbe
dwang.
Er volgde weer een diep stilzwijgen.
Sommigen der zwarte gedaanten bogen zich naar elkander
over en Louise vernam een haastig gefluister. Daarop zeide
een zware stem uit het midden van de groep
„Joe Drake is hier niet, miss
„Waar is hij dan?" vervolgde Louise moed vattende.
„Dat weet ik niet, miss," was het op kalmen toon gege
ven antwoord.
„Hij was dezen avond toch hier?"
„Dat is waar, maar dat beteekent niets. Joe is weggeloo-
pen, denk ik."
„Weggeloopen
„Ja, miss. Al de negers van Master Edgeworth gaan weg-
loopen
Dit werd weder met de grootste kalmte gezegd en onmid
dellijk daarna werd er op de banjo getokkeld en vielen al
de negers, als ware het bij afspraak, in met een woest lied
op de navolgende woorden
„Er staat geen hinder voor,
„We gaan allen er van door
„En we steken hier de boel in brand.
Even plotseling als het lied begonnen was, eindigde het
ook. De woorden waren uitdagend genoeg, om Louise onrust
in te boezemen. Tegenover deze eenstemmigheid in het ver
zet bevond zij zich machteloos.
„Laat ons naar het huis gaan," fluisterde Laetitia. „Aan
stonds vermoorden ze ons nog. Het was de vreemde neger,
Jake, die u antwoord gaf."
Deze mededeeling was juist niet geschikt om de onrust
van Louise te doen bedaren, maar zij was niet gewoon ge
trotseerd te worden door haars vaders slaven en uit de ver
ontwaardiging schepte zij weder nieuwen moed.
Wordt vervolgd.)
