De duim van den Moordenaar. GEMENGD NIEGWS. VARIA. Rechtszaken, 4de tvluziekuitveering in dsn Soul. Stoomïaartfaarichter.. Tn mijn jeugd telde ik onder mijne vrienden een, die zich. wel eens uit lief hebberij met het opsporen van mis drijven bezig hield. Op zekeren dag zat ik met Banks, zoo heette hij, in zijn keurig gemeubileerde kamer toen de dienstbode aantikte en hem zeide dat een dame hem wilde spreken. Het was een rijzig zeer schoon meisje van hoogstens twintig jaar wieroogen rood waren van het schreien. Nadat zij op uitnoodiging van mijn vriend had plaats genomen, verklaarde zij het doel van hare komst aldus Ik ben in groote verlegenheid, mijnheer. De dood heelt mij plotseling mijn va der ontnomen en er bestaat gevaar, dat een neef van mij, met wien ik in stilte verloofd ben, in de gevange nis zal worden gezet," en daarop kon het arme kind zich niet meer goed- houden en barstte in tranen uit. „Dat is zeer droevig, maar wees zoo góed mij de zaak van den aanvang af mede te deelen." De omstandigheden waren deze: Haar vader, Thomas Kempton, was eigenaar van een groote meubelfa briek. Hij was iemand die veel ar beidde en gewoonlijk nog op het kan toor bleef nadat de bedienden waren heengegaan, ten einde zijne omvang rijke correspondentie af te maken. Een van de klerken van de zaak was zijn neel, Harry Stanton, een knappe jongen met een goed hart en een herculischen lichaamsbouw, maar niet geheel aan jeugdige dwaasheid ont wassen. Nauwelijks twintig jaar oud, was hij de periode van overdreven liefde voor sport nog niet te boven en zoo gebeurde het wel eens, dat hij des avonds te laat thuis kwam, dan dat hij des morgens weer behoorlijk aan den arbeid kon gaan. Dit verdroot zijn oom cn patroon in niet geringe mate en van tijd tot tijd hadden daarover tusschen Kempton en zijn neef woordenwisselingen plaats, die, altijd spoedig weer in eene verzoe ning eindigden. Op den avond van den moord evenwel was er een zóó heftig geschil tusschen deze twee ontstaan, dat Harry in ziedende drift en met toornige woorden uit het kantoor van zijn oom was weggeloopen. Een uur daarna (een half uur na dat de bedienden waren heengegaan) vond men den heer Kempton in zijn eigen kantoor vermoord. Hij zat in zijn armstoelzijn hoofd op de schrijf tafel voor hem. Een zakmes was ge bruikt om de laaghartige daad uit te voeren en het wapen lag op den grond in een groote plas bloed. Toen het was schoongemaakt herkenden de klerken het onmiddellijk als Stan tons eigendom. Blijkbaar was er geen worsteling geweest, de stoot was van achter ge geven tusschen de twee schouder bladen in en de wond was onmid dellijk doodelijk geweest daar wegens de warmte de heer Kempton jas, vest en boord had afgelegd en daarvan dus geenerlei beschutting had ge noten. De brandkast was met den sleutel, dien de moordenaar denkelijk uit den zak van zijn slachtoffer had gehaald, geopend en alle geld en gelds waarde daaruit verdwenen. Het erg ste was, dat men Stantons lessenaar open vond en dat er een aantal voor werpen uit waren genomen. Dit was ongeveer alles wat het jon ge meisje wist mee te deelen. „Welke maatregelen zijn er geno men?" vroeg Banks. „Papa's chef de bureau, mijnheer Williams, heelt dadelijk een detective, mr. Greggs, in dienst genomen en deze spoort nn mijn neef op, dien hij verdenkt van den moord." „Hm," zei Banks, haar aanstarende. „De jonge Stanton is dus verdwe nen „Ja, het is een zonderlinge samen loop van omstandigheden." Banks beloofde haar, dat hij haar zou komen bezoeken en de plaats van den moord dan tevens in oogenschouw nemen zou. Op zijn verzoek vergezelde ik hem daarheen. Een onderzoek van een uur lang leverde zeer weinig re sultaat op. Het eenige wat wij ver namen behalve wat wij reeds wisten was dat Hanry Stanton eenigen tijd na zijn driftig heengaan en ongeveer op het tijdstip dat de moord moest zijn gepleegd, in de nabijheid van het kantoor gezien was. Naar het mij toescheen begon Banks' gelaat te be trekken. „Is de lessenaar van Stanton aan geraakt?" vroeg hij, de klep ervan opzettende. „De inhoud is precies zoo als hij na den moord gevonden werd," ant woordde de chef de bureau. Detective Gregg heeft alleen de artikelen die wij zeker weten dat vermist worden opgeteekend. Hij yond de toedracht van de zaak zoo eenvoudig, dat hij hier nauwelijks tien minuten is geweest en daarop onmiddellijk Hanry Stan ton is gaan onsporen." „Hm 1" zeide Banks weer op zijn eigenaardige manier, terwijl hij keek naar den indruk, dien bebloede vin gers hadden achtergelaten op papie- re deed schijnen, was het {alsof zich ren in Stantons lessenaar. slechts een beeld op de witte opper- Daar ik een van de klerken een vlakte bevond, weinig kende sprak ik een oogenblik j Opeens kwam er beweging in het met dezen over het voorval. Toen ikachterste gedeelte van de kamer en bij mijn vriend terugkeerde bemerkte Banks riep uit: „Grijpt hem John ik, dat hij met een microscoop zeer Trasker de moordenaar Laat hem nauwkeurig een stuk papier onder zocht en een blik op zijn gelaat deed mij vermoeden, dat hij eene aanwij zing gevonden had. niet ontkomen, mannen" Maar voor iemand hem had kunnen1 zijne tranen niet bedwingen. Het O. M. waargenomen door mr Van Baumhauer, oordeelde, dat wettig en overtuigend was bewezen wat aan beklaagde werd te laste gelegd; hij oordeelde, dat een zware straf moest worden toegepast en eischte tegen hem een gevangenisstraf van vier jaar. De beklaagde kon tijdens het requisitoir De verdediger, mr. Schaap van bestreed de qualifieatie vatten was John Trasker met den moed van de wanhoop, door het ven-Groningen „Ik denk dat we er nu genoeg van ster gesprongen en vluchtte langsder feiten, ontkende dat ae contróle- wetea," zei hij en in weinige oogen-den weg. Voor men hem had kunnen staten een bindende kracht hadden i x vervolgen had hij reeds een aanzien- en concludeerde tot vrijspraak. lijken voorsprong, maar daar het nog j Mocht echter de rechtbank onver- niet donker was kon men hem nog j hoopt zijne conclusie niet juist vin- „Een kleinigheid," antwoordde hij. zien en een aantal mannen stormden j den, dan beval hij den beklaagde Dienzelfden middag ongeveer vier i hem na {onder het geschreeuw vanj dringend in de clementie der recht- uur kwamen wij weer in het kantoor 1 „Houdt den moordenaarhoudt hem!" bank Achter hen klonk een gekletter van diens paardenhoeven en een ruiter' Ben ik nu 00k een pelgrim? O neen, antwoordde de knaap onmiddellijk, want een pelgrim is een braaf man. blikken hadden wij het kantoor ver laten. „Heb je iets gevonden, Banks Verkeerd opgevat. Een heer, die zich 's morgens liet scheren, bemerkte dat zijn barbier on der den invloed was van een avond partijtje. Het duurde dan ook niet lang, of hij had een snede in zijn kin. Toornig riep hij uit: „Daarheb je 't al, dat komt van dien vervloekten drank Ja, was hetlakonieke antwoord, het gebruik van drank maakt de huid bijzonder teer en gevoelig terwijl Banks een den arm droeg. groot pak onder j „Wees zoo goed om al de klerken schoot de vervolgers voorbij en zette en de knechts van de fabriek hier bijeen te roepen, mijnheer Williams," zei Banks, tot den chef de bureau. „De deuren moeten worden gesloten en wanneer allen hier bijeen zijn, ook die van dit kantoor. Ik wensch een kleine proefneming te doen." „Ik bemerk," ging hij na een oogen blik voort, „dat u een schrijfmachine gebruikt. Hebt gij ook een lint dat niet gebruikt is? dan zou ik gaarne willen hebben Toen men hem dit gegeven had, pakte Banks uit wat hij had mee gebracht. In den tijd van vijf minu ten was hetgeheele personeel der firma ongeveer vijftig personen sterk, op het kantoor bijeen de meesten ke ken elkander en ons verbaasd aan en verkeerden blijkbaar in spanning over wat dr gebeuren zou. Met een snellen blik overzag Banks het gezelschap en fluisterde mij daarna zachtjes toe „Kom dicht bij mij staan en teeken de mannen op wanneer ikjemetden elleboog aanstoot." „Mannen," aldus sprak hij de lie den toe die in diepe stilte toehoorden, „daar er in zake den moord niet veel meer gedaan kan worden vóórdat detective Gregg is teruggekeerd, heeft de heer Williams mij in de gelegenheid gesteld een proef te ne men, waarvan ik onlangs voor het eerst heb'gehoord. „Naar men zegt bestaat er in China een systeem van herkenning van per sonen aan bijzondere kenteekenen in hunne vingers. Men beweert, dat de groeven en naden van de huid der vingers bij geen twee personen vol komen gelijk zijn. Dit wensch ik hier in praktijk te brengen. Ik verzoek ieder wiens naam genoemd wordt bij mij te komen, zijn linkerduim te drukken op het lint van de schrijf machine en daarna een indruk te maken op dit stukje geprepareerd glas. Ten slotte moet elk zijn naam schrijven op het strookje papier, dat j onder elk vakje waarop de duim kan worden gedrukt, is bevestigd." Banks keek allen die achtereenvol gens bij hem kwamen om aan die bevelen te voldoen, scherp aan. De drie eersten deden wat hun verzocht was, zeer kalm en met onschuldige gezichten, maar de vierde sloeg plot seling de oogen neer en Banks raak te even smijn arm met zijn elleboog aan, ten teeken dat ik den naam van dezen man moest opschrijven. Ik voldeed daaraan en op deze wijze voortgaande had ik, toen de vijftig personen gedaan hadden wat van hen gevraagd werd, een dozijn namen opgeschreven. „Nu heb ik hier," zei Banks, „een kleine tooverlantaren, waarin ik de reepen geprepareerd glas schuiven en de indrukken van de duimen op een wit vlak brengen zal. Het is nu donker genoeg en de achterkant van die groote wandkaart kan uitstekende diensten doen om daarop lichtbeel den te werpen." Onder het praten door had Banks de lantaren in orde gebracht, zoodat er geen tijd verloren ging. „Om de proef nog interessanter te maken," ging hij voort, „zal ik u eerst den indruk laten zien van den duim van iemand dien ik gaarne eens zou willen kennen. Wij zullen de overige indrukken met dezen ver gelijken." Op den lichtkring op den wand verscheen een zonderling samenstel van lijnen, gekruist en in en door elkander loopende. Daarop nam Banks mijn lijstje voor zich en be gon de glasreep door de lantaren te schuiven ophoudende bij No. 4. De lijnen, die deze duimindruk weergaf, waren echter van geheel anderen vorm en richting dan die er naast was afgebeeld, zoodat ieder kon zien dat er niet de minste overeenkomst bestond. Op deze wijze vertoonde hij de indrukken van de duimen van al de personen, wier namen ik ge noteerd had, totdat hij eindelijk aan den laatsten kwam. Toen hij dit beeld plaatste naast dat hetwelk hij zocht, ging er dade lijk een gemompel op onder de toe schouwers. De gelijkenis was dan ook zeer treffend. De lijnen waren volko men aan elkander gelijk en toen Banks het eene beeld over het ande den vluchteling na. Trasker, inziende dat hij op den weg blijvende, door den ruiter zeker zou worden achter haald, klom over een schutting heen en verdween voor ons oog, maar de ruiter sprong vlug van zijn paarden vervolgde hem ook daar. Toen wij op onze beurt over de schutting waren geklauterd, vonden wij daar midden in een korenveld dat j Trasker, die zich te vergeefs trachtte aan, vooral ook met 'toog op vrouw met vijf kinderen en zijne bejaarde ouders. De uitspraak werd bepaald op Don derdag a. s. De tribune was geheel bezet met toehoorders. Xsraë lieten- vervolging. Op den tweeden Paaschdag der Grieksche kerk heeft te Jekaterinos- law een Israëlieten-vervolging plaats gehad. Een talrijke volksmenigte greep onder luide verwenschingen een te ontworstelen aan den ijzeren greep j aantal Israëlieten aan en mishandel de hen ergerlijk. De politie, die tus- schenbeide wilde komen, was genood zaakt den aftocht te blazen. In eenige herbergen en winkels aan Israëlieten behoorende, werd alles kort en klein geslagen, en een der huizen werd zelfs in brand gestoken. In alle woningen van Israëlieten werden ruiten inge worpen. Intusschen waren soldaten en politie te hulp gekomen ten ge volge waarvan een 100 belhamels ge vangen genomen werden. De meesten ontvingen een dracht slagen en wer den daarop in vrijheid gesteld. Do aardbeving in Venezuela. Volgens te New-York ontvangen berichten zouden bij de aardbeving in Venezuela geen menschen omge komen zijn. van zijn vervolger. Wel, dat is John Stanton riep Williams verbaasd. „Des te beter," zei Banks, „dat is een stukjeipoëtische rechtvaardigheid dat ik niet had voorbereid Toen hij fin het verhoor werd ge nomen legde Trasker een omstandige bekentenis af. Hij was op den bewus- ten avond opzettelijk achtergebleven en had den moord gepleegd, daarbij gebruik makende van de twist tus schen oom en neef, om de verdenking op den laatste te werpen. Met dat doel ook had hij Stantons mes uit zijn lessenaar genomen, benevens de vermiste voorwerpen, om te doen denken dat Stanton de moordenaar was. Wat Stanton zeiven aangaat, zijne afwezigheid werd voldoende opgehel derd. In zijn toorn had hij dien avond een vriend ontmoet, die twintig mij len van de stad woonde en hem op een jachtpartij genoodigd had. Hij wilde niets liever dan zich uit de om geving verwijderen, om zijn oom den tijd te geven zijn toorn te laten be daren. Op de jacht hadden zij natuurlijk van het gebeurde niets vernomen en toen het hem ter oore kwam, was hij te paard naar huis gerend, waar hij juist aankwam toen men hem het meest noodig had. Banks kreeg een mooi geschenk en een stroom van dankbetuigingen van zijne bekoorlijke jonge.cliente die hem ruim een jaar daarna een uitnoodi ging zond om hare bruiloft met John Stanton bij te wonen. ontrouw armvoogd de Heerenveensche recht- Een onfeilbare methode. Student A. komt zijn vriend, die zwaar ziek en in bijna bewusteloozen toestand te bed ligt, eens opzoeken. Nu, hoe gaat het, dokter? Ja, als de patient maar een lepel van dit middel wilde innemen, was hij gered; reeds verscheidene keeren heb ik 't geprobeerd, maar telkens slaat hij den lepel weg. Wacht, zegt de vriend, schenkt zich een glas wijn in, vult een lepel met het geneesmiddel en roept den zieke toe daar ga je oude jongen Prosit, antwoordt deze en met één teug slaat hij de medicijn naar binnen. De dokter neemt z'n hoed af. Mijnheer Hakke vertelt een grappig verhaal van een tooneelstuk, 't welk zijn vriend Kareis hem verzocht te lezen. Hakke nam het manuscript mede, maar liet het onderweg liggen in een aapje, waarmedp hij naar huis reed en dacht niet meer aan het stuk. Toen hij Kareis eenigen tijd daar na tegen kwam en deze hem vroeg hoe hij het stuk vond, herinnerde mijnheer Hakke zich de zaak. Hij zeide, dat hij nog geen tijd had gehad het stuk in te zien enz. Daarop zocht hij thuis in alle hoeken en gaten, maar het manuscript was bij hem niet te vinden. Eenigen tijd daarna ontmoette hij Kareis weder en op zijn vraag hoe het stuk hem beviel, antwoordde Hakke, wien het koude zweet uitbrak, dat het eerste bedrijf hem nog al beviel. Bij een volgende ontmoeting zeide hij, dat de tweede akte het „misschien niet zou doen" hij maakte zich met een praatje over drukte van Kareis af. Maar hij be greep dat hij hoe langer hoe meer in de knoei zou raken. Zes maanden gingen voorbij en Kareis vervolgde zijn vriend halsstar rig met zijn vragen. Eindelijk her innerde zich Hakke, dat hij het ma nuscript wellicht in het rijtuig had laten liggen. Hij ging naar het com missariaat van politie en won inlich tingen in. Zeker, luidde het antwoord. Op den zooveelsten, nu zes maanden {ge leden, is gevonden in een vigelant een manuscript waarop de naam van Mr. Kareis stond geschreven. Het is drie dagen daarna aan den eigenaar terugbezorgd. Een Voor bank stond Donderdag jl. terecht een veehouder uit Langezwaag, armvoogd in dat dorp, thans in hechtenis, be schuldigd van lo. Verduistering van gelden, die hij, als tijdelijk met eenigen open baren dienst belast, onder zich had. 2o. Valschheid in geschrifte door valsche quitanties op te maken of valschelijk en in strijd met de waar heid een contrölestaten en betalings- registers in te vullen. 3o. Gebruik maken van die val sche stukken, door £ze in te leveren bij den secretaris-boekhouder van 't centraal armbestuur. Beklaagde deelde te Langezwaag in zijne hoedanigheid als armvoogd aan de armen geiden uit, boekte op de contröle-staten hooger sommen dan hij uitgaf, verhoogde ook de bijdra gen die hij aan verschillende leve ranciers betaalde en schreef zelf de quitanties, welke hij met den naam van den leverancier onderteekende of door zijn vrouw, knecht of meid liet onderteekenen altijd met den naam van den leverancier. Niet min der dan 21 getuigen werden gehoord; beklaagde bekende volmondig. Ach teruitgang in zijne boerderij en een brand, die zijne huizinge trof, hadden aanleiding gegeven tot het misdrijf. Volgens hem was 't bedrag door hem op deze oneerlijke wijze verkregen, ten hoogste ƒ500 terwijl zijn vader na zijne arrestatie bij den burge meester van Opsterland f 1000 als schadevergoeding had gestort Uit al les bleek, dat B. in zijne administra tie uiterst slordig was, meermalen gelden uitdeelde zonder die aan te teekenen, en als 'tware in de sleur, valsche opgaven gaf aan den secre taris-boekhouder. Twee vroegere arm voogden te Langezwaag, die als ge tuigen décharge werden gehoord, bevestigden, dat bekl. dikwerf gelden uitgaf zonder die te noteeren en zij hadden hem er meermalen op gewe zen, dat hij zoo gemakkelijk iets kon vergeten. „Pa groeit u nog „Weineen jongen, waarom denk je dat „Omdat het bovenste gedeelte van uw hoofd door uw haar komt kijken." nieuwe bediende. „Wel Jozef, gij mijn brief persoonlijk aan De hebt mijnheer W. overhandigd. ,Ja wel mijnheer, maar ik vrees, dat hij hem niet zal kunnen lezen, want hij is blind." „Blind „Ja mijnheer, terwijl ik vlak voor mijnheer stond in zijn kantoor, vroeg hij mij twee maal waar mijn hoed was, en ik had hem al dien tijd op mijn hoofd ha, ha!" te geven door het Stedelijk Muziek korps, onder directie van den Luit.- Kapelmeester C. P. W. KRIENS, op Zondag 13 Mei des namiddags van 2j£4 uur. Sactótsit „TMÏNMT SLUüKEN.' CONCERT op Zondag, des avonds te 7% uur, te geven door het Stede lijk Muziekkorps onder directie van den Luiten.-Kapelmeester C. P. W. KRIENS. CONCERT op Maandag, des avonds te 7^ uur, te geven door de Stafrnu- ziek van het 3e regiment infanterie (in garnizoen te Bergen-op-Zoom). Directeur de heer N. A. Bouman. Een slimmert. Een ondernemend impresario was van plan zijn „ster" de beroemde zangeres Trillerina, in de hoofdstad te-laten zingen. Om 't publiek vooraf nieuwsgierig te maken, annonceerde hij in de meest gelezen bladen een week lang slechts de woorden ZIJ KOMT. Den achtsten dag was hij van plan, de nieuwsgierigheid van 't publiek te bevredigen en te annonceeren, wie komt. Wie beschrijft echter zijn schrik, toen hij den zevenden dag in dezelfde bladen leest: ZIJ IS ER! De bekendebeste pomade. 5 cent per doosje. Zacharias Sluwenberg. Torenstraat 19. Een schoolopziener bracht een be zoek aan een lagere school en stelde een der kinderen de volgende vraag: Wat is een pelgrim? Na een heelen tijd nadenkens ant woordde de ondervraagde knaap Een pelgrim is een man. Een man? hernam de school opziener op gestrengen toon. Dat deugt niet. Zeg mij eens wat meer van een pelgrim. Wederom volgde een geruime tijd van stilzwijgen en om daar een eind aan te maken, zeide de schoolop ziener ten laatste: „Ik ben een man. ORGELBESPELING. in de Groote- of St. Bavo-kerk alhier, op Dinsdag 15 Mei 1894, des namiddags van 12 uur, door den Heer W. EZERMAN. PROGRAMMA. 1. Preludium en Fuga. J. S. Bach. 2. MelodieGuilmant. 3. Finale uit de Sonate Mailly. 4. Marche funèbre Chopin. 5. AriaJ.Rheinbergcr Het stoomschip Koningin Emma, van Batavia naar Amsterdam, pas seerde 11 Mei St. Vincent. Het stoomschip Prins Willem II, van Amsterdam naar Suriname, pas seerde 11 Mei te 6 uur voormiddags Dover. Het stoomschip Veendam, van de N. A. S. M., van Rotterdam naar New-york, pass. 10 Mei, des namidd. 11 u. 30 m., Lezard. Het stoomschip Spaarndam, van de N. A. S. M., van New-York naar Rotterdam, arriveerde 10 Mei te Rot terdam. Het stoomschip Prinses Wilhelminar van Amsterdam naar Batavia pass. 9 Mei Ouessant. MARK TNIEUWS. Leiden. 11 Mei. De aanvoer en prij zen ter Veemarkt van heden waren als volgt: 52 Stieren f48 a f226,.'96 vette Ossen en Koeien f116 a f275 off0,58 a 0,74 per Kg., 190 Vare id. f 82 af 210, 22 Graskalveren f 15 a f40, 52 vette id, f38 a f90 of 10,70 a f0,90 per Kg., 162 nuchtere id. f3,— a f9,256 vette Schapen f 15, a f25,of f0,35 a f0,40 per Kg., 520 weide dito f 11,a f 21,1944 Lam meren f 4,a f 10,126 magere Var kens f16 a f42, 278 Biggen f6,a f 14,0 Veulens f a f,7 Paar den f30,— a 66,—, 336 Kalf-en Melk koeien f110 a f290.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1894 | | pagina 6