DE JACHT OF EENE ERFENIS.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
lie Jaargang;
Vrijdag 15 Juni 1894.
No. 3358.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
J. C. PEEREBOOM,
STADSNIEUW 8.
Arroiidissements-Rechtbaiik
„Weldadigheid naar Vermogen."
BINNENLAND.
FEUILLET ON
HAARLEM'S DA
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau.' Kleine Houtstraat IA, Haarlem. Telefoonnummer 123.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantier».
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSuce., Parijs 31 bij Faubourg Montmartre:
Bij dit Nummer is gevoegd
het Gemeenteraad8ver8lagvan
13 Juni
Nota's, Rekeningen, Wissels, Qui-
tantiën, Brievenhoofden, Memoranda
en alle overige Drukwerken, die op
kantoren voorkomenworden ter
Stoomdrukkerij van dit blad goed,
billijk en vlug gedrukt.
Directeur- Uitgever
Haarlem14 Juni 1894.
Partiouliere Arbeidsraad.
In de jl. Maandagavond gehouden
vergadering van den Particulieren
Arbeidsraad, werd na een ruime ge-
dachtenwisselingmet algemeene stem
men de wenschelijkheid uitgesproken
een adres te richten aan den Ge
meenteraad, om bij aanbestedingen
van gemeentewege een minimum
arbeidsloon en maximum werktijd te
bepalen, en in de bestekken op te
nemen. Ten dien einde werd door den
.voorzitter een commissie van drie
•leden benoemd om een concept-adres
op te maken, hetgeen dan in de eerst
volgende vergadering aan de goed
keuring der leden zal worden onder
worpen om daarna te worden vast
gesteld.
^De statuten en reglement waren
gereed gekomen en zullen toegezon
den worden aan de aangesloten ver-
eenigingen terwijl exemplaren voor
belangstellenden verkrijgbaar worden
"bij den secretaris.
Arbeidsraad.
De Arbeidsraad voor de bouw- en
aanverwante vakken te Haarlem heeft
ten doel bevorderlijk te zijn aan de
goede verstandhouding onderling van
al diegenen, die aldaar en in de aan
grenzende Gemeenten in de bouw
en aanverwante vakken werkzaam
zijn en tracht geschillen tusschen
hen te voorkomen en op vreedzame
wijze te vereffenen.
Hij houdt een wakend oog op den
stand van de werkzaamheden en
tracht door alle geoorloofde en hem
geschikt voorkomende middelen vraag
enA aanbod in evenwicht te houden
en de belangen van hen, die de vak
ken beoefenen en daarin werkzaam
zijn, te bevorderen.
Eenmaal 'sjaars in de algemeene
vergadering geeft hij een verslag van
zijne verrichtingen aan contribuee-
rende Vereenigingen.
Alle binnen den werkkring van
den Raad woonachtige personen
die een tot het bouwvak behoorend
bedrijf uitoefenen ol daarin werkzaam
zijn, kunnen zich tot den Raad wen
den met nauwkeurige schriftelijke
opgaven bij belangrijk verschil, (het
werk betreffende) tusschen architec
ten en werkbazen of aannemers ol
tusschen aannemers en werkbazen
onderling omtrent inschrijvingen naar-
en aanneming of uitvoering van wer
ken, ingeval van verschil tusschen
aannemers ol werkbazen en werklie
den inzake het loon, wijze van wer
ken, inrichting van werkplaatsen en
dergelijke, en eindelijk over vragen en
mebedeelingen, die geacht worden tot
zijnen werkkring te behooren.
De Raad vergadert minstens een
maal 'smaands. Voor het onderzoek
van aanhangig gemaakte zaken kun
nen de daarbij betrokken personen
worden uitgenoodigd schriftelijke ol
mondelinge inlichtingen te ver
strekken.
Vroeger meldden wij reeds de namen
der tien vereenigingen, die deze Raad
hebben opgericht.
De Raad moet bestaan uit twaalf
leden, allen tot de bouw- en aanver
wante vakken behoorende en samen
gesteld zijn uit twee architecten, vier
aannemers of werkbazen en zes werk
lieden, allen benoemd door bovenge
noemde vereenigingen.
Een patroon of werkman is niet
benoembaar tot lid van den Raad,
indien de werkman van den patroon
of de patroon van den werkman reeds
tol lid van den Raad is verkozen.
Tot lid van den Road zijn alleen
verkiesbaar zij, die minstens twee
achtereenvolgende jaren in een der
voornoemde categoriën van de vakken
to Haarlem zijn werkzaam geweest,
Nederlanders zijn, in het volle genot
der burgerrechten en den leeftijd!van
vijfentwintig jaar bereikt hebben.
Onderbazen of vertegenwoordigers van
architecten, werkbazen of aannemers
kunnen niet als werkman gekozen
worden.
De leden van den Arbeidsraad zijn
verplicht tot geheimhouding totdat
de Raai zelf openbaarheid geett.
In de zitting van den Raad van
Woensdag kwamen de navolgende
stukken in:
Van het bestuur der Vereeniging
tot bevordering der Koepokinenting
Haarlem en Omsteken het verslagen
de rekening over 1893 van het Parc-
Vaccinogène.
Gesteld is in handen der commis
sie voor pensioenen
Een verzoekschrift van den direc
teur van Stads Armen- en Zieken
huis, om meerdere zekerheid, dat hij
bij eventueeel ontslag in het genot
van pensioen zal kunnen worden ge
steld.
Ten geschenke ontvangen
van den heer J. H. Krelage een
album, bevattende een tiental p'noto-
graphieën, en catalogus, vervaardigd
bij de gelegenheid van het bezoek van
HH. MM. de Koninginnen aan de
inrichting der firma E. H. Krelage
en Zoon, op 7 April jl.
van den heer jnr. mr. J. W. M. Scho-
rer een exemplaar van de door schen
ker bewerkte uitgave „Zeeweringen
en Waterschappen in Noord-Holland,
door mr. G. de Vries Az."
Aan de schenkers is dank betuigd.
De voorzitter deelt mede, dat door
B. en W. een brief van rouwbeklag
is gezonden aan de weduwe van den
op 3 Juni jl. overleden directeur der
Hoogere Burgerschool tot opleiding
voor handel en nijverheid alhier, den
heer J. U. Pruim.
Zitting van Donderdag 14 Juni.
Dirk Bakker, omtrent 35 jaar oud,
landbouwer te Haarlemmermeer,
kwam op den 14den Juni 1893, dus
precies een jaar geleden, met een twee-
wieligen wagen waarvoor een paard
gespannen was, zoo onbesuisd en
wild op de Oude Gracht aanrijden,
dat hij ter hoogte van de Schachel-
straat een driejarig kind, Hendrina
van Roon, overreed, hetzij door zijn
paard of door de wielen van zijn
wagen.
Het kind werd ernstig gekwetst. Het
neusbeen was gebroken, een der neus
vleugels en de bovenlip waren inge
scheurd terwijl de neus zelve was in
gezakt en het harde gedeelte ervan
gekneusd. Het arme kind werd er
dan ook ernstig ziek van en zal voor
het gansche leven misvormd blijven.
De smid Petrus Braspenning heeft
het ongeluk gezien niet alleen maar
ook zien aankomen. Ongelukkig was
hij te ver weg om het kind uit den
weg, dien Bakker nam weg te halen
en kon hij dus niets anders doen dan
roepen. De boer hoorde dat, naar zijn
zeggen althans, niet en dat kon ook
wel waar zijn daar hij met lakens
waardige onvoorzichtigheid gedurende
den snellen rit met een ander zat te
praten.
Een jongen die het paard bij den
teugel vatte, kreeg een striem met de
zweep over de hand, hoewel Bakker
beweert dat hij naar het paard sloeg.
Tot zijne verdediging heelt de be
klaagde den man die bij hem op den
wagen zat, een landbouwer uit de
Meer, laten dagvaarden. Deze ver
klaart, dat noch hij noch Bakker het
roepen heeft gehoord en dat Bakker
het kind niet kon zien wel hij ge
tuige, die op twee meter afstands nog
heeft getracht het paard terug te hou
den, maar vergeefs. Deze getuige be
weert wel dat er niet hard gereden
werd, maar het paard slechts liep in
een middelmatigen draf. Natuurlijk
denkt een boer uit de Meer anders
over snel rijden, dan de andere ge
tuigen die in een stad wonen.
Voor de subs. off. v. jnst. mr. Van
Outeren, requisitoir neemt, vraagt
Z.E.A. of het feit niet is gebeurd op
Maandag, hetgeen beklaagde toestem
mend beantwoordt.
,U kwam dus van de markt," zegt
mr. Van Outeren.
Dat deze zaak niet eerder is be
handeld komt doordat aanvankelijk
Bakker schadevergoeding aan de
ouders heeft willen verleenen, maar
daarna stijfhoofdig is geworden en
dat niet heeft gedaan.
Spreker wijst er op, hoe de schuld
van beklaagde al duidelijk blijkt uit
de verklaring van den getuige A dé
charge dat hij het kind vóór het rij
tuig heeft ingezien, maar Bakker niet.
Bakker, die bestuurder was van het
voertuig, had het moeten zien.
Het feit qualificeerende als het
toebrengen van zwaar lichamelijk
letsel, requireert spr. de veroordee
ling van Bakker tot gevangenisstraf
voor den tijd van 4 maanden.
Uit eene verklaring van Bakker
blijkt nog, dat Van Roon verlangde
eene schadeloosstelling vantien
gulden en dat Bakker maar vijf wilde
geven.
Het is inderdaad voor de publieke
veiligheid nuttig, dat er eens een
voorbeeld worde gesteld aan al die
personen die gewoon zijn met vurige
paardjes hard te rijden door de druk
ste straten der stad.
De rechtbank zal over 8 dagen uit
spraak doen.
In de zitting van heden werden
nog de volgende vonnissen uitge
sproken
H. Van Riezen te Velsen terecht
gestaan wegens verduistering van
laarzen, werd vrijgesproken. De eisch
was 6 weken. J. L. van der Weijden,
te Heemstedewerd wegens mishan
deling veroordeeld tot ƒ10 boete,
subs. 10 dagen hechtenis.
Jacobus Johannes Smit teSpaarn-
dam ook wegens mishandeling, werd
veroordeeld tot tl boete, subs. 3da
gen hechtenis.
Gisteren Woensdag zijn uit ver
schillende wagens geplaatst aan de
Kaasmarkt, terwijl aldaar markt werd
gehouden, zes paardendekens ont
vreemd als2 grijze, een groene, een
geele en een donkerbruine
Afdeeling: „Werkverschaffing".
Van 1 Nov. tot 14 Juni hebben
zich de volgende personen aangemeld
26 voor werkvrouw, 1 voor waseh-
vrouw, 6 voor naaister, 3 voor grond
werker, 8 voor loopwerk, 2 voor brei
werk, 3 voor loopknecht, 3 voor op
passer, 3 voor koffiehuisbediende, 2
voor schoenmaker, 3 voor schrijf
werk, 1 voor stueadoor, 2 voor koet
sier, 1 voor kantoorbediende, 2 voor
schilder, 8 voor los werkman, 1 voor
kleedermaker, 1 voor timmerman, 1
roor sigarenmaker, 1 voor licht werk,
1 voor dames-laarzenmaker, 1 voor
mangelwerk, 1 voor bloemistknecht.
Particulieren en werkgevers, die
van bovenstaande aanbiedingen ge
bruik wenschen te maken worden
beleefd verzocht hunne aanvragen
schriftelijk tot het Bestuur te rich
ten, bus Doelen of Stadhuis.
Inlichtingen kunnen dagelijks van
91 en van 35 uur verkregen wor
den bij den administrateur, bureau
Doelen.
V eeverzekering.
Te Mijdrecht iB eene onderlinge
V eeverzekeringmaatschappij opgericht
voor runderen boven li/3 jaar te ver
zekeren voor f 100, ƒ125 of 150; bij
natuurlijken dood wordt der waarde
vergoed.
Directeur is de heer J. F. Heuve-
link aldaar.
Diefstal van straatsteenen.
Men meldt ons uit Halfweg
Een bijzondere diefstal is aan den
amsterdamschen straatweg gepleegd.
Van een partij nieuwe straatsteenen,
die aldaar ter bestrating lagen zijn
er circa 1600 ontvreemd
Expeditie naar Lombok.
De Staatscourant van Woensdag be
vat het volgende bericht:
„Blijkens een heden bij het depar-
Naar het engelsch
van PAUL H. GERRARD.
HOOFDSTUK L
De erfgenaam wordt weggeworpen.
„Goede hemelEindelijk is het toch gekomen. Het spook
van het bassin
Timothy Titlow verhief zich op zijne ellebogen, en inwen
dig bevende keek hij strak naar eene gedaante, die tusschen
hem en den hemel verscheen.
Eerst, een hoofd in eene groote kap gehuld.
Daarna, schouders met een mantel bedekt.
Vervolgens, de geheele gestalte van eene vrouw, die een
pakje vasthield en tusschen Titlow stond en de breede schijf
van de maan, die zeer laag stond.
De positie waarin Titlow zich bevond, was verre van heil
zaam voor zijne gezondheid. Ondanks den dauw had bij met
rug op het gras gelegen.
Ondanks ook alle theorieën over het ongezonde van koude
wateroppervlakken des avonds, bevond Titlow zich op zijne
gewone rustplaats het boveneinde van het groote water
reservoir te Greenwood.
De breede, gemetselde wanden verhieven zich als waren
het muren van een fort, en op den groenen zoom daarvan
was Titlow gewoon des avonds aanwezig te zijn.
Met het voornemen om kwaad te doen?
Neen; hij nooit! Titlow verzekerde steeds aan vrienden en
vijanden dat hij „de eerlijkste kerel was, die op den aard
bodem rondliep," welke verklaring tot dusverre nog nooit
door iemand was weersproken.
Titlow had zich evenwel met vreezen en beven naar deze
plek begeven, want het gerucht liep, dat het spookte bij het
reservoir te Greenwood. Hier was de plek geweest waar vier
wegen elkaar ontmoetten, en in vroeger tijden had men daar
eens eene vrouw begraven, die zelfmoord had gepleegd. Nu
werd algemeen verondersteld, dat deze vrouw rondspookte
om de plek, waar zij begraven lag, en Titlow had reeds lang
verwacht haar eens te zien.
En nu was het spook verschenen.
Op zijn rug liggende, gelukkig, niet aan het spook den
kende, was zijn oog gevallen op eene kleine, donkere scha
duw aan den anderen kant van het bassin.
Deze stak zwart af bij het nachtelijk hemelbauw en den
zilverglans der maan en Timmy Titlow bemerkte eene
vrouwelijke gestalte en zich op zijne ellebogen verheffende,
staar-!e hij de verschijning verbijsterd aan.
Gillen en schreeuwen zijn meestal dwaasheden, maar het
zou van groote waarde zijn geweest indien Titlow zich juist
op dat oogenblik aan zulk eene dwaasheid had bezondigd.
Hij staarde en was sprakeloos. Dit was ook het geval
met de verschijning aan den anderen kant van het reservoir.
Daar Timmy Titlow een gezond verstand bezat, kwam
het bij hem op, dat deze gestalte te forsch was voor eene
spookverschijning, dat de kleuren te donker waren vooreen
geest, dat er te veel menschelijks in deze gedaante lag, om
een bovennatuurlijken indruk te geven.
„Ik geloof, dat het eene vrouw is", zeide Timmy. „Wat
komt zij hier doen? Niet voor iets goeds denk ik. Ik zal
eens om oopen en haar den raad geven weg te gaan. Zou zij
gekomen zijn om zelfmoord te plegen Goede HemelIn hot
drinkwater voor LondenAls zij mij ziet, kan zij er dadelijk
inspringen. Ik zal kruipen."
Timmy wilde juist den langen weg door het vochtige gras
gaan afleggen, toen eene kleinere, donkere schaduw zich
achter de eerste vertoonde en terzelfder tijd hief de vrouw
hare armen op met het pakje in de lucht.
Titlow had nauwelijks gezien, dat dit pakje een klein
kind was in nachtgewaad, of de vrouw slingerde het van zich
weg, en met de tengere, hulpelooze armpjes uitgestrekt, door
kliefde het als een witten meteoorsteen de lucht en verdween
in het water.
Onmiddellijk sprong Titlow op. Daar hij niet zwemmen
kon, dreef zijn natuurlijk instinct hem er toe aan om naar
het bureau van de reservoir-opzichters te snellen, dat zich
in de onmiddellijke nabijheid bevond. Hij zag nog de gestalt
e
