BINNENLAND,
Wedstrijden.
(rEMENöD NIEUWS.
Politiek Overzicht.
Lombok.
Bij het departement van koloniën
zijn van den gouverneur-generaal van
Nederlandsch-Indië per telegraaf de
volgende mededeelingen ontvangen
omtrent het gebeurde op Lombok en
de aldaar thans plaats vindende krijgs-
operatiën.
Ontevredenheid van de Poeng-Ga-
wa's, dat het contract het knevelen
der Sasaks zou beletten, was de
voorname oorzaak van het gepleegde
verraad. Gedurende het vuur van
den onzichtbaren vijand waren hou
ding en discipline der troepen uit
muntend.
Het bivak te Ampenan is ver
sterkt.
Drie batterijen zijn te Aroeng Ka-
leh en Pesagangan opgesteld tot het
hernemen van Mataram met de beste
kansen en de minste verliezen.
Het innemen van Pesagangan
koste drie gesneuvelden, zijnde de
korporaal J. A. S. Meier (algemeen
stamboeknummer 31307), de fuselier
E. G. Dettmeyer (algemeen stam
boeknummer 33302) en de fuselier
J. R. Nix (algemeen stamboeknum
mer 24826) en acht gewonden.
De stemming der Sasaks is goed.
Boni (leenroerige staat op Celebes)
bood hulptroepen aan.
Ten behoeve van de militairen of
gewonden der Lombok-expeditie zijn
aan het departement van Koloniën
de volgende giften ontvangen:
namens „de Commissie eener soirée,
aangeboden door de Leidsche burgerij
aan HH. officieren, in garnizoen te
Leiden, op 12 December 1891", het
saldo in kas dier commissie, ten be
drage van f21.45 en van „Rutten's
Bierbrouwerij" te Maastricht f100.
Deze bedragen zullen, overeenkom
stig de bedoeling der gevers, ter be
schikking worden gesteld van het
Central-Comité van het „Roode Kruis"
te $atavia.
Dóór tüsschenkom8t van dit De
partement worden, met hetzelfde doel,
naar Indië verzonden
4 kisten, elk inhoudende 48 fles-
schen „John Dewars extra special
whisky", aangeboden door de firma
Luc. Wolvers Co., te Amsterdam
20.000 sigaren, ontvangen van den
heer A. J. Reynvaan, te Amsterdam, en
één kist met bijbels en testamen
ten, aangeboden door het Nederlandsch
Bijbelgenootschap te Amsterdam.
Het in de Staatscourant van 13 dezer
Na. 214 bedoelde geschenk van 50
flesschen champagne, ontvangen van
de firma Carp Co., te Rotterdam,
is, blijkens nadere opgave, aangebo
den door het huis „Piper Heidsieck",
te Reims,
terde, gearresteerd. Een hunner, was
een zekere Drayer, een grondwerker,
die in een ark woonde, liggende in de
Ruysdaelkade bij de Ceintuurbaan
de tweede was een zekere J. van den
Berg, ook grondwerker van beroep
de derde was een paardenslachter.
Deze drie personen werden herhaalde
malen verhoord, doch geen termen
werden gevonden om hen voorgoed
in hechtenis te houden, en telkens
weder werden zij op vrije voeten ge
steld, omdat geen enkel bewijs voor
hunne medeplichtigheid aan den
moord kon worden bijgebracht. Toch
bleef de justitie deze personen steeds
in het oog houdenzelfs werd ons
een paar weken geleden gemeld dat
Drayer wederom zou gearresteerd zijn
wat toen echter bleek onjuist te we
zen.
Vrijdag jl. zijn Drayer en Van den
Berg ecnter weder door de justitie
gehoord, Zaterdag nogmaals en ook
Zondag was de justitie bijkans den
geheelen dag met deze zaak bezig.
Het slot van al deze verhooren is ge
weest dat 'gister (Maandag)morgen
het bevel van den officier van Justi
tie is gekomen, beide personen, voor-
loopig althans, in hechtenis te hou
den. De verklaring van deze beslis
sing moet in het volgende worden
gezocht.
Het zal ongeveer twee maanden
geleden zijn, dat de vrouw van Van
den Berg in huis een slagersmes
vond.
Op haar vraag hoe hij aan dat
mooie mes kwam, beweerde hij het
gevonden te hebben. De vrouw achtti
echter die vondst niet erg aanneme
lijk en deed mededeeling van het
gebeurde aan de familie van den
verslagene, waarvan weder het i
volg was, dat het mes in handen der
justitie kwam. Door deze ondervraagd
hoe hij aan het slagersmes kwam,
antwoordde Van den Berg, dat het
zijn mes was en dat het niemand
aanging hoe hij er aan kwam.
De laatste mededeeling van Van
den Berg was dat hij het had ge
kocht ergens in den IJpolder. Toen
;ing de justitie in den IJpolder allen
oeken, bij wie het mes kon ge
kocht zijn, doch niemand wist er iets
van en de kooper was ook bij nie
mand daar bekend.
Ook vernemen wij, dat in de zaak
een nieuwe getuige is gehoord, die
zou hebben medegedeeld Drayer in
den ochtend van den moord omstreeks
halfzeven op den Ceintuurbaan te
hebben gezien. Hbld.
Hof belichten.
H.H. M.M. de Koninginnen zijn
Maandagnamiddag te 3 uur 44 te
'sGravenhage aangekomen. Zij wen
den ontvangen door de ministers van
buitenlandsche zaken, koloniën en
waterstaat, en vele andere autoritei
ten, o. a. door den nieuwen plaatse
lijken adjudant.
Hare Majesteiten de Koninginnen
zullen Dinsdag, 25 September een
bezoek brengen aan de Koninklijke
Militaire Academie en aan de stad
Breda.
De moord aan de Ceintuur
baan te Amsterdam.
Naar wij vernemen, is de instructie
inzake den moord in den ochtend
van den eereten Paaschdag aan de
Ceintuurbaan op den heer J. J. Schut
gepleegd, heropend.
Zooals bekend is, werden kort na
het gebeurde drie personen, tegen
wie de justitie'zware verdenking koes
den zich langs de straat met eenige
brieven en biljetten in de hand. Nau
welijks had hij zijn woning verlaten
of hem werd gevraagd: „Mijnheer,
hebt u daar papieren van de erfenis?
denk aan mij." Een ander beloofde
een goede fooi, als mijnheer maakte
„dat het goed terecht kwam." Mijn
heer was verheugd, toen hij de in
hand hebbende papieren op de plaats
van bestemming had gebracht.
socialisten aangeheven liederen door
de leiders dadelijk gesmoord.
De meeting in Tivoli had een ge
woon verloop, doch bij den terugtocht
door de stad naar het station, her
haalden zich de vaderlandslievende
betoogingen dermate, dat de aange
kondigde groote meeting der soc.
dem. arbeiderspartij geheel in een
oranje-dag verliep.
Een rechercheur mishandeld.
In „Walhalla" te 'sGravenhage
werd Zondag door de socialisten eene
openbare vergadering gehouden. Een
rechercheur van politie achter in de
zaal werd door een troepje omsingeld
en uit het lokaal geduwd. Van ach
teren kreeg hij van een onbekende
een hevigen slag tegen het hoofd, die
eene bloedende wonde veroorzaakte.
Eene geheimzinnige geschie
denis.
Van vertrouwbare zijde zegt de
(antirev.) Nederlander meldt men
ons de volgende geheimzinnige ge
schiedenis
Op 5 Juli 1.1. werd te Rotterdam
een schipper uit Zuid-Holland door
zekeren heer, die voorgaf een Engelsch
man te zijn, aangenomen om op een
jacht als loods en tolk een buitenreis
van Amsterdam naar Antwerpen te
maken. Een flink loon (5 shilling
daags) werd verzekerd! Te Amster
dam zou men tijdelijk in een klei
ner vaartuig vertoeven. Toen men
's nachts hier aankwam, bevonden
zich nog twee personen aan boord:
een tweede heer en een netgekleede
knaap van 15 jaar. Na gegeten te
hebben begaf men zich ter ruste. Op
ontzettende wijze werd voornoemde
schipper hieruit gewekt. Door een
ongemeen rumoer naar dek gedreven,
werd hij door beide schurken terug
gedrongen. Zijn eerste vraag hield in
„moordenaars, waar hsbt ge dien jon
gen gelaten Bedreigingen waren
het antwoord. Door beide gespierde
personen buiten het gangboord ge
houden perste men hem den eed af,
voortaan H. V. te zullen heeten en
elke betrekking te loochenen. Ten
slotte moest het slachtoffer bier drin
ken en welk bier! Onder den invloed
daarvan was de loods des morgens
reeds versuft, zoodat het den eerst-
jenoemden ellendeling weinig moeite
tostte hem per spoor tot Medemblik
te doen doorgaan onder voorgeven,
dat daar het bedoelde grootere jacht
lag. Hij zelf beweerde mee te gaan,
maar verdween uit den trein. Ter
bestemming aangekomen, waar
natuurlijk geen vaartuig was, ge
raakte de ongelukkige onder den in
vloed van het vergiftigde bier volsla
gen het bewustzijn kwijt. Hij werd
nu opgenomen in de ziekenzaal van
's rijks krankzinnigengesticht aldaar,
waar hij gedurende 7 weken liefderijk
werd verpleegd en die hij thans vol
komen hersteld heeft verlaten. De
zaak is in handen der justitie.
Mishandeling.
Te Nieuwediep hebben eenige ma
rine-matrozen een persoon, die strooi
biljetten verspreidde, met de waar
schuwing om geen dienst voor Indië
(Lombok) te nemen, ernstig mishan
deld en het rechteroog bijna uitge-
Erfenis lustigen*
Dezer dagen is te Schiedam in de
stedelijke couranten oproeping gedaan
aan familiën en belanghebbenden
die testamenten in hun bezit hebben,
of opgaaf of gegevens kunnen doen
toekomen van de familie Fabrij, vroe
ger eigenaren van het aldaar bestaan
hebbend oudemannenhuis.
Dit verzoek bezorgt niet alleen aan
eenige bureaux dagelijks langdurig
oponthoud, maar eenige leden van
den gemeenteraad worden zeer lastig
gevallen en overstroomd door dë be
zoeken van hen, die in het bezit zijn
van stamboomen en andere papieren,
waarmede de bezitters aanspraak mee-
nen te mogen maken op de belang
rijke erfenis.
Vrijdag j.l. begaf een der raadsle
Cholera.
De aan den Waaldijk te Rotterdam
woonachtige en door cholera asiatica
aangetaste vrouw is Zondagnamiddag
overleden.
Zondagavond is te Utrecht een
knecht der veestallen plotseling on
gesteld geworden en is vermoedelijk
lijdende aan Aziatische cholera. Zijn
toestand was Maandagochtend zi
gelijk.
Te Maastricht kan de cholera als
geëindigd worden beschouwd. Sedert
8 September is daar geen enkel ge
val voorgekomen. De drie lijders, die
nog in behandeling zijn, zullen wel
dra als hersteld het gesticht Calva-
riëüberg verlaten. Van 29 Juli tot
en met 8 September werden 80 per
sonen aangetast, van welke 41 zijn
overleden.
Moord.
De justitie te Maastricht heeft zich
Maandag naar Eygelshoven begeven
waar Zondagnacht bij eene vechtpartij
tusschen twee personen de een ge
dood en de ander levensgevaarlijk ver
wond werd.
Een propaganda-tocht.
Een eenigszins wonderlijk verloop
had Zondag een propaganda-optocht
der parlementair-sociaal-de mocraten
te Assen. Een twintigtal hunner deed
met opgerolde vaandels eene wande
ling door de straten, omstuwd door
een honderdtal schooljongens, die naar
hartelust vaderlandsche liederen zon
gen. Daar de burgemeester vergun
ning voor een optocht met muziek
geweigerd had, werden de door de
Harddraverijen te Heem
stede.
Op de nieuw aangelegde harddra-
verübaan achter het „Oude slot" te
Heemstede, sullen op 21 October
groote harddraverijen plaats hebben.
Het programma vermeldt: Ama
teurs harddraverijheath-harddra-
verijinternationale harddraverij
harddraverij voor paarden onder den
man gereden, door amateur-rijders.
Verschillende fraaie prijzen zijn uit
geloofd.
Basel—Kleef.
Te Kleef heerschte Zondag veel
levendigheid. Een groot aantal wiel
rijders uit Rijnland, Westfalen en an
dere gouwen van Duitschland, zoo
mede vele Nederlanders wachtten de
aankomst van de deelnemers aan de
aistandsrit van Basel naar Kleef (een
afstand van 620 KM.), die des Zater
dags morgens 6 uur uit St. Ludwig
bij Basel waren vertrokken.
Te 9.52 uur (M.-E. tijd) kwam de
eerste, Fritz Opel uit Rüsselheim a/M.,
aan. Hij had echter verzuimd zich
bij een der twaalf controle-stations
aan te melden, waardoor hij werd ge-
disqualificeerd. Hij werd nu de derde
aankomende.
De eerste prijs, zijnde de eereprijs
een zilveren beker (met de inscriptie
„Ehrenpreis seiner Majestat des Kai
sers und Königs Wilhelm II fiir die
Distanz-Radfahrt 15 September 1S94")
viel ten deel aan A. Gutknecht te
Mühlhau8en i./d. ELzas.
Van de 48 ingeschrevenen kwamen
vervolgens aan:
Herman Weiss, uit Neurenberg
Fritz Opel, uit Rüsselsheim a/M.
Oswald Grüthner, utt Berlijn; Max
Reheid, uit Wasserburg; Alfred Köch-
ner, uit Friedenau: Paul Mündner,
uit Berlijn; W. Schweinsmann, uit
BarmenFranz Heine, uit Hannover;
Walther Jiickel, uit Maagdenburg;
Bernhard Killinger, uit Höchst; Willy
Kux, uit Dortmund; Carl Jubisch, uit
LeipzigWilhelm Jotrow, uit Berlijn.
zakelijk, omdat het geen program in
houdt voor hetgeen de fransche mo»
narchisten in de toekomst te doen
hebben.
Betreffende de plannen van den
hertog van Orleans zijn nog de meest
uiteenloopende berichten in omloop.
Volgens den een is de hertog voor
nemens te Brussel te gaan wonen,
terwijl anderen weer beweren, dat hjj
van plan is zich te 's Gravenhage
metterwoon te vestigen. Hierover zijn
echter alle Royalistische bladen het
eens. dat de hertog, niet evenals zijn
vader, in Engeland zal blijven. In
elk geval zal het nog wel eenigen
tijd duren, voordat men van de met
zoo grooten ophef aangekondigde da
den van den hertog iets zal vernemen.
In de vergadering der Hongaarsche
Delegatiën te Budapest zeide Kalno-
ky, dat de betrekkingen met Frank
rijk uitstekend zijn, die met Rus
and goed en die met Servië verbe
terd. Hij betreurt de verandering in
het voorzitterschap van den Bulgaar-
schen ministerraad, maar gelooft
niet, dat de verhouding tot dat land
daarom eene wijziging zal ondergaan.
De betrekkingen tot Roemenië zijn
goed, welke staat zich het eerst bij
het drievoudig verbond aansloot.
De budgetcommissie uit de Oosten-
rijksche Delegatie hechtte hare goed
keuring aan de begrooting voor bui
tenlandsche zaken en nam eene motie
van vertrouwen op Kalnoky aan, die
verklaarde, dat handhaving van den
vrede het doel moet zijn van de O os ten-
rij ksch-Hongaarse he politiek.
Een gedankteeken onthuld.
Te Antwerpen is een gedenkteeken
onthuld voor Leopold de Wael, den
burgemeester, die zooveel deed voor
het welzijn der Scheldestad. Vele
vereenigingen waren bij de plechtig
heid vertegenwoordigd. De burge
meester Jan van Rnswijck hield eene
rede.
Diefstal.
In de hoofdkerk te Antwerpen be
merkte de geestelijke, tijdens hij zijn
preek hield, dat een gauwdief bezig
was het horloge te stelen van een
der toehoorders. Snel gaf de pastoor
aan een der kerkdienaren een teeken,
dat deze gelukkig terstond begreep,
zoodat de verblufte diei in enkele
oogenbKkken was gegrepen, buiten
de kerk gevoerd en daar aan de po
litie overgeleverd. Inmiddels zette de
pastoor kalm zijn leerrede voort.
De diamanten-diefstal te
Londen.
Het is de ;Engelsche politie nog
niet gelukt de dieven in handen te
krijgen, die den heer Speyer Donder
dag jl. in Hatton-garden van zijne
diamanten beroofden.
Volgens de Times blijft de politie
bij haar meeniDg, dat deze doelstal
ileegd is door dezellde bende,
welke voor vier jaren den postbode
in Hatton-garden beroofden en die
tot dusver nog niet kon worden op-
Het politiek testament door den
graat van Parijs nagelaten, is juist
niet geschikt om bijzonder aandacht
in Frankrijk te trekken, en wel hoofd-
Evenals toen, hebben ook nu de
dieven hun voorzorgs-maatregelen
zoo zorgvuldig genomen, dat hun
spoor niet te vinden is.
De Times gelooft, dat de dieven
volkomen op de hoogte waren van de
waarde der diamanten, welke de heer
Speyer van Amsterdam mede had
genomen naar Engeland. Vandaar,
dat zij zeer teleurgesteld zijn door
hnn vangst, want de heer Speyer
had voor 30.000 pd. st. aan diaman-
teu bij zich. Gewoonlijk droeg hij
deze steenen in een gordel onder
zijn jas. Toevallig had de heer Speyer
nu de overige diamanten niet bij
half liggende gestalte zag.
Hier lag inderdaad Tony en toen de predikant zich over
hem heen boog en een hand uitstrekte om hem aan te ra
ken, keerde de schavuit zich om. sloeg zijne gespierde armen
om de beenen van den goeden man en wierp dezen op den
grond. Onmiddellijk sprong Tony op, snelde de hut uit, sloot
de deur en schoof den zwaren ijzeren grendel er voor. De
predikant was nu veilig opgesloten en de kreten, die hij uitte,
werden door de dikke muren bijna geheel gesmoord.
Tony keek om zich heen om te zien of er ook gevaar
dreigde, en sprong daarna op het paard en legde een mijl
afin de richting van de pastorie, en bond hierna het paard
aan een boom vast. Daar dit een zijweg was met weinig ver
keer, uitgezonderd des morgens en des avonds zes uur, wan
neer veldarbeiders zich naar en van hun werk begaven, ver
meende Tony, dat zijn gevangene de eerste uren niet bevrijd
zou worden; hij keerde haastig naar zijn eigen verblijf terug
om gereed te zijn voor hetgeen Wrigley verder door hem
verricht wenschte te zien.
Op zulk eene ongewone manier gevangen gezet, begon de
goede predikant met luidkeels om hulp te schreeuwen, maar
er kwam geen hulp. Na geheel uitgeput te zijn door het
schreeuwen en eenigszins aan de duisternis gewend te zijn
geraakt en te hebben ontdekt, dat er 1 on alve wat stroo niets
in de hut te vinden was, naderde hij de lichtstreep, die aan
duidde, dat zich daar de deur bevond, welke hij met geweld
trachtte te openen.
Daar hij geen instrumenten had om zich te helpen, zag
hij al spoedig in, dat deze pogingen te vergeefsch waren. Als
hij zijn schouder tegen de deur zette, dan drukte hij ze
slechts tegen de soliede omlijsting aan den buitenkant; trachtte
hij ze naar zich toe te trekken, dan was er niets om de deur
stevig vast te houden. Er was geen schoorsteen noch een
venster aanwezig. Verhit, half gestikt, zijne beste zwarte
kleeren met spinnewebben en stof overdekt, het parelende
zweet op zijn met stof bevuild gelaat, en zijn haar vol kleine
halmen stroo, begreep de wanhopige predikant, dat hem
niets anders overbleef dan te wachten totdat hij voetstappen
hoorde en dan om hulp te roepen.
James Wrigley had reeds het plan gemaakt, hoe die hulp
hem zou komen bereiken. Wrigley was van plan om ten
twee ure langs de hut te rijden en dan zachtjes een liedje
te neuriën. De gevangene zou hem dan roepen, waarna hij
hrm ten hoogste verbaasd zou bevrijden, vol deernis voor
de hem overkomen ramp en vol verontwaardiging over den
schelm, die den goeden man zoo had bedrogen.
Het toeval wilde echter niet, dat de sluwe Wrigley deze
bevrijding zou bewerkstelligen.
Sedert Timmy Titlow zijne erfenis had gekregen, nam bij
geregeld zomervacantie, zooals het een man van middelen be
taamt. Hij kreeg een verlof voor vijf of zes dagen, begaf zich
naar het dorp, waar hij geboren was, bezocht al zijne neven,
nichten en tante's, en keerde na een kort verblijf weer naar
het reservoir terug om er zijne werkzaamheden te hervatten.
Op dezen tweeden Meidag was hij op zijn terugkeer, en de
predikant was nog geen uur in gevangenschap het was
ongeveer twintig minuten voor twaalven toen Titlow den
weg langs kwam, en een vroolijk deuntje floot.
Dit; fluiten klonk den gevangene in de hut als hemelsche
muziek in de ooren. Hij vloog naar de deur, trapte en sloeg
er tegen, en bralde.
„Laat mij er uitDoe de deur openHeidaarHelp 1"
„Goede hemelriep Titlow. „Ik schijn nog al wat te moe
ten beleven."
„HeidaarHelpMaak de deur eens los
„Ik heb spoken gezien en spoken gehoord, maar dit is
toch het luidruchtigste spook, waarmee ik ooit te doen heb
gehad," zeide Timmy en naderde voorzichtig de deur; „en
die spoken van mij blijken altijd menschen te zijn. Het komt
mij voor, dat daar een man is."
„VlugDoe de deur open, om 's hemels wil l"
„En een woeste man ook," zeide Timmy. „Ik moet zeer
voorzichtig zijn. Wie is daar?"
„Laat mij er uit. Ik ben de predikant van St. Cleopas."
Wordt vervolgd
