TWEEDE BLAD
Binnenland.
Gemengd Nieuws.
Rechtszaken.
BEHOORENDE BIJ
HAARLEM' S DA Gr BLAD
VAN
Zaterdag 29 September 1894.
Moord te Schagen.
Uit Schagen wordt aan het N. v.
I D. geschreven:
Sedert de arrestatie en de daarop
ievolgde bekentenis van den jongen
hisdadiger Klaas Boes is hier niet
teel naders bekend geworden, wat
enig meer licht over de gepleegde
nisdaad zou kunnen doen opgaan.
Voor zoover men, naar aanleiding
nu de bekentenis, meent geloof te
noeten hechten aan de door Klaas
Soes afgelegde verklaring, dat hij
Dóén den moord heeft gedaan, is
en schijnbaar nietige omstandig-
leid oorzaak, dat deze meening
owillekeurig eenigszins aan het
tankelen wordt gebracht.
Zooals reeds vroeger is gemeld,
tas, nadat de beide vrouwen waren
ermoord, de olie uit de toen in
iet huis van de wed. Bute aanwe-
ige lampen over de lijken gegoten,
ilijkbaar met het doel om door den
laarna gestichten brand de sporen
an de misdaad te doen verdwijnen,
letgeen echter niet is gelukt.
Op de photographieën, welke op
ast van de justitie van de slacht-
ifl'ers op de plaats van de misdaad
;elve zijn genomen, komen deze
ampen dan ook voor. Terwijl nu
wee der drie toen aanwezige lam-
ien door personen, die meermalen
en huize van de wed. Bute hadden
rerkeerd, zijn herkend als behoo-
■ende aan de weduwe, is het, voor
loover bekend, tot lieden niet ge
likt de herkomst van de derde lamp
ip te sporen, dewijl deze, zooals
lit een desbetreffend, nauwkeurig
inderzoek is gebleken, noch aan
de weduwe Bute, noch aan Boes
toebehoorde.
Naar aanleiding van een gerucht,
dat er personen zouden zijn, die
aanwijzingen omtrent de bedoelde
lamp zouden kunnen doen, zijn deze
in de loop dezer week door de jus
titie gehoordhet is tot heden niet
bekend hoe de uitslag van dit ver
hoor is geweest.
Het bezoek der Koninginnen
in Alkmaar.
Zooals gemeld is, bezochten de
vorstinnen Donderdagmiddag te
Heilo ook den Willebrordusput.
Bij den put stond de schooljeugd,
versierd en met vlaggen gewapend
de Koninginnen af te wachten.
Hadden deze aan den tol reeds
bloemen aangenomen uit de hand
der dochtertjes van de raadsleden
De Waard en v. d. Velde in natio
nale kleederdracht, hier herhaalde
zich dit blijk van hulde en sympa
thie, terwijl de jeugd, aangespoord
door de onderwijzers, het «Wilhel
mus» aanhief, dat echter, toen de
Vorstinnen een oogenblik halt hiel
den, in een spontaan gejuich over
ging. Er kwam geen eind aan de
hoezee's. Men juichte de huzaren
toe, die in den knevelbaard glim
lachten; ja zelfs de drie boeren,
die in een sjees de Koninginnen
achterna reden, zagen zich eene
ovatie gebracht, waarop zij zeker
niet gerekend hadden.
De terugweg naar Alkmaar werd
door de Westerlaan en dus door de
bosschen, aan de familie Van Fo-
reest toebehoorende, genomen.
Tegenover de Nijeriburg werd even
halt gehouden. Daar toch werden
HH. MM. opnieuw met een bloe-
menschat verrijkt door twee be
woonsters van den Nijeriburg. Voort
ging het verder langs de straat
weg naar het station.
Bij het verlaten dezer gemeente
liet H. M. de Koningin-Regentes
het rijtuig stilhouden en betuigde
haren bijzonderen dank aan den
burgemeester, mr. H. F. de Wildt,
voor de heerlijke rijtoer door het
schoone bosch en de hartelijke ont
vangst aan HH. MM. hij het Wille-
brordusputje bereid. H. M. had het
oude putje bijzonder interessant
gevonden en met belangstelling
bezichtigd.
In den aanvang was de tocht
naar Heiloo door vrij goed weder
begunstigd. Al had reeds in den
loop van den middag herhaaldelijk
regen gedreigd, toch dreef de zon
de zwangere wolken telkens uiteen
en deed zij het reeds half ontbla
derd geboomte in gulden herfsttint
prijken. In den namiddag echter,
bij het inrijden van den Alkmaar
der hout, kon de zon het niet lan- i
ger houden. Grijze wolken pakten
zich samen, en een flinke hagelbui
kwam de Vorstinnen in het open
rijtuig verrassen, die zich hierom
echter weinig schenen te bekreu
nen. Tegen zes uur was het sta
tion bereikt en even later namen
de Koninginnen afscheid van den
bui'gemeester en de wethouders en
van den directeur der cadetten
school, hen dankende voor de har
telijke ontvangst, welke haar bin
nen Alkmaar was ten deel gevallen.
Met het vertrek der gasten was
voor de burgerij het feest echter
nog niet ten einde. De illuminatie
werd ontstokendieniettegen
staande het ongunstige weder
er viel telkens regen welgeslaagd
mag genoemd worden.
De grachten in het oude stads
deel bij de Waag maakten een
schitterenden indruk; de ophaal
bruggen van onder tot boven langs
alle spijlen verlicht, weerspiegelden
zich in het water, dat mede dooi
de weerkaatsing der langs den wal
in guirlandes gehangen talklichtjes
een en al flikkering en glinstering
was.
Tegen 9 uur werd in het kanaal
het vuurwerk ontstoken. Ook dit
slaagde zeer goed.
Valsche Banknoten.
Voor het hof van assisses te Parijs
stond een Italiaan van aanzienlijke
atkomst; Tancredo Cornielo, terecht
wegens het namaken van Engelsche
banknoten. In 1892 liet hij zijne
vrouw, de weduwe van een Engel-
schen generaal, en zijn vijf kinderen
in den steek, en ging naar Parijs,
waar hij eerst in zijn onderhoud
voorzag door het geven van les in
het Italiaansch, en later een boek-en
papierwinkel opende. Maar de zaken
wilden niet vlotten, en toen kwam
hij op het denkbeeld, valsche bank
biljetten te maken. Hij ging naar
een graveur en bracht hem eenige
teekeningen om te graveeren, voor
gevende dat het modellen van Ame-
rikaansche cheques waren voor een
album. De graveur bemerkte echter,
dat de teekeningen nauwkeurige
kopiën waren van Engelsche bank
noten, en waarschuwde de politie,
die Cornielo in hechtenis nam, voor
dat hij de biljetten had kunnen uit
geven. Voor de rechtbank beweerde
de Italiaan, dat de gravures bestemd
waren voor een catalogus voor geld
wisselaars, om hen in staat te stel
len, buitenlandsch papiergeld te
identifieeren. Hij werd tot acht jaar
gevangenisstraf veroordeeld en tien
jaar interdictie van verblijfplaats.
Valsche munters.
Voor het Haagsche gerechtshof
werd Donderdag behandeld de zaak
van den Duitschen kleermaker, en
een bij hem in de Kettingstraat
te 's-Gravenhage inwonende Haag
sche naaister, beklaagd, de eerste
van het vervaardigen van valsche
rijksdaalders, de laatste van het in
omloop brengen van die valsche
muntstukken, wetende, dat zij ver-
valscht waren. Achttien getuigen
werden in deze zaak gehoord. De
loop der zaak werd eenige weken
geleden omstandig medegedeeld en
het getuigenverhoor bevestigde een
voudig wat toen werd vermeld.
Het groot aantal getuigen betrof
dan ook meer de uitgiften dan het
maken van de rijksdaalders.
De man bekende de vervaardiger
te zijn van de vervalschte munt
stukken de vrouw, geweten te
hebben, dat het haar gegeven geld
valsch was.
Over de bij de vervalsching ge
volgde methode, misschien uitste
kend ter leering, is het. beter niet
uit te weiden. Voldoende zij het
mede te deelen, dat de vervalsching
zoo slecht was, het geheele rand
schrift ontbrak zelfs dat men
al heel onachtzaam moest zijn om
er in te loopen.
Bovendien was de man zoo me
dedeelzaam omtrent zijne „werk
zaamheden," dat het een wonder
moet heeten, dat hij niet eerdei
gesnapt werd.
De persoon, die van een en ander
kennis had gedragen, ja volgens
bekl. zelf had medegeholpen aan
de vervaardiging van 18 stuks en
niet ongenegen was, er mede van
te profiteeren, kreeg van den pre
sident eene berisping over zijne
stilzwijgendheid in eene zoo hoogsl
gevaarlijke zaak.
De eisch van het O. M. luidde
voor den kleermaker P. Bruckser
6 jaren en voor de naaister G. J
Rekke, 3 jaren gevangenisstraf.
VARIA.
Maar KareiIs dat uitblijven
Je hebt gezegd, dat je een paai
minuten naar je meisje gingt over
wippen en nu ben je twee uui
weggebleven 1
Ja, ik heb ook voor het over
wippen maar drie minuten noodij
gehad. De rest van den tijd ben il
geweest bij Maria en haar ouders
