BINNENLAND.
Letteren en Kunst.
bouwer ontstelen van eerie horloge
ketting en met haar Auke de Vries,
schippersknecht, 24 jaar, te Haarlem,
wegens het ver koopen yan de ketting
met bewustheid yan de herkomst eii
wegens het trekken van voordeel uit
den opbrengst.
Tegen de beklaagden werd door het
Openbaar Ministerie voor elk een jaar
gevangenisstraf geëischt.
Johanna Schnack werd verdedigd
door Mr. Z. W. Straatman, die op
verzachtende omstandigheden wees en
Auke de Vries door Mr. L. C. Kro
nenberg, die de dagvaarding bestreed
en voor het eerste gedeelte tot ont
slag van rechtsvervolging en voor het
tweede gedeelte tot vrijspraak con
cludeerde.
Uitspraak over 8 dagen.
Roelof van der Putte, 20 jaar, bak
ker te Haarlem, stond daarna terecht
wegens diefstal van een horloge, twee
oorknoppen, vijf vingerringen, een
halsketting en een armband behoo-
rende aan zekere Catharina van Lente.
Beklaagde heeft reeds tweemaal ge
vangenisstraf ondergaan. Hij bekent
het feit. Eisch 1 jaar en 6 maanden
gevangenisstraf. Mr. van Thiel beval
hem ambtshalve in de clementie der
'rechtbank aati.
Uitspraak over 8 dagen.
van keizer Nicolaas bij zijne troons
beklimming. Tevens waren de Russi
sche onderdanen in de gelegenheid
gesteld trouw aan den nieuwen keizer
te zweren.
LOMO k.
Een heden ontvangen telegraphisch
bericht uit Batavia meldt het vol
gende
Mond jok Bangkal, Ajoelat en Taman
Radja, versterkingen ten N.O. van
Mataram zijn veroverd. Wij leden geen
verliezen; van den vijand zijn ver-
scheidenen gedood.
penen. Deze zouden met het tegen
woordige repeteergeweer voldoende
bewapend zijn. Daardoor zou de totaal
aanvrage van negen ïüillioen op vijt
millioen kunnen worden terugge
bracht.
Het nieuwe rangeerterrein met los-
en ladingsplaats aan het station Half
weg is opgeleverd en in gebruik ge
nomen.
De vrouw van J. W. te Aalsmeer
die met een kind op den arm een
kennis naar de boot bracht, viel juist
toen de boot aankwam door de duis
ternis ruggelings in het kanaal tus-
schen de boot en den wal. Geholpen
door het licht uit de kajuit, mocht
men er, dank zij de spoedige en flinke
hulp, spoedig in slagen, vrouw en
kind, eenigszins bezeerd, op het droge
te krijgen.
Tot onderwijzer in den Grooten IJ-
polder is benoemd de heer W. G. de
Bruine te Maasdam.
De Raad der gemeente Sloten (N.H.)
besloot het adres van eenige ingeze
tenen om een derde stembureau te
steunen en bij gunstige beschikking
van den Minister ook aan Ged. Staten
ditzelfde verzoek te doen voor de ver
kiezing van leden voor de Provinciale
Staten.
In het Woensdagavond verschenen
Regeeringeantwoord op het afdeelings-
verslag, betreffende de Indische be
groot ing komen eenige mededeel in-
gen over Lombok voor, waarop wij
de aandacht vestigen.
In aansluiting aan hetgeen in het
Koloniaal Verslag reeds vroeger werd
mede edeeld, legt de minister bij deze
memorie een nota over die een over
zicht gteft van hetgeen omtrent den
gang der expeditie thans bij het Dep.
van Koloniën uit officieele bronnen
bekend is,
Daaruit blijkt o. a. dat de overval
der Baliërs aan het Indische leger
kostte 97 gesneuvelden (9 officieren.
50 Europ. en 38 inlandsche mindere
militairen), 272 gewonden (17 officie
ren, 103 Europeesche en 152 inland
sche mindere militairen. Hiervan
overledc-n1 officier, 3 Europ. en 5
inlandiche mindere militairen);
Terwijl vermist blijven: 10 Euro
peesche en 16 inlandsche mindere
militairen.
te
Najaar s-veemarkten.
Op de markt te Uithoorn waren
aangevoerd 165 runderen, 150 scha
pen, 105 varkens, 2 paarden, 4 veu
lens, 93 kalveren, 17 pinken en 1 geit:
de handel was traag.
Op die te Aalsmeer slechts 8 pin
ken en 22 biggen.
De (eerste) bekende Veleer veemarkt
zal a. s. Zaterdag gehouden worden.
Cholera.
Te Haarlemmermeer aan den IJweg
is G. K. Wijmingf aan cholera over
leden. Dit is reeds het 6de geval,
waarvan 5 met doodelijken afloop.
Te Haarlemmermeer zijn scholen
waar geen of onvoldoende onderwij
zers zijn. De kinderen dier scholen
ontvangen bij beurten onderwijs, maar
krijgen ook bij beurten vacantie.
Verhooging der jaarwedden is het
eenige middel om in dien onhoud-
baren toestand verandering te bren
gen.
Woensdag werd in de Russische
kapel te 'sGravenhage wederom een
dienst gehouden thans tot huldiging
De geweren-quaeatie.
In een brochure, uitgegeven
's-Gravenhage bij de Gebroeder van
Cleef, geeft de kapitein der infanterie
L. Brender Brandis een beschou
wing over „De millioenen-aanvrage
voor geweren en karabynen." De
schrijver wil het licht dat in de me
morie van toelichting op het wets
ontwerp over deze aanvrage is ont
stoken wijder verspreiden en den be
lastingschuldigen de overtuiging en
den troost geven, dat deze uitgaven
noodzakelijk en nuttig zyn. Kapt.
Brender Brandis toont met cijfers
aan dat de nieuwe geweren, karabij
nen, scherpe en losse patronen, pa-
troontasschen enz. bijna 8 millioen
zullen kosten, waarby komt éen mil
lioen voor het oprichten van nieuwe
werkplaatsen voor ernstvuurwerken
die dan te Amsterdam zullen worden
gemaakt. Voor het volgend jaar zou
daarvoor f2.500.000 moeten worden
beschikbaar gesteld. Die geweren zul
len moeten worden gemaakt te Steier
in Oostenrijk, eene fabriek, die reeds
voor verschillende landen geweren
heeft vervaardigd.
De schrijver geeft aan welke voor-
deelen het voorgestelde 6.5 mM. ge
weer zou hebben boven het tegen
woordige: grootere trefkans, grooter
indringvermogen, grooter snelheid van
vuren, door de lichtheid van geweer
en patronen beide, grooter patronen-
voorraad zonder de belasting van den
soldaat te verzwaren.
Niet alleen de onvoldoende quali-
teit, ook de geringe quantiteit der
tegenwoordige geweren drijft tot de
aanschaffing van nieuwe geweren.
De schrijver gaat in één opzicht
verder, in een ander niet zoo ver als
de minister van oorlog. Hij meent,
dat de karabijnen nieuw model voor
de cavalerie, 3500 stuks, terstond
zouden moeten worden aangeschaft;
daarentegen gelooft hij, dat het wei
wenschelijk, doch niet noodig is de
vesting-artillerie en de schutterij ojk
met het voorgestelde geweer te wa
Wereldtentoonstolling van het
Hotel- en Reiswezen
Uit Antwerpen deelt men ons
mede, dat de gebouwen der tentoon
stelling voor 20 dezer ontruimd moe
ten zijn, daar deze dan afgebroken
worden voor de wereldtentoonstelling
te Amsterdam.
Tel.
Een Amerikaan over
Amsterdam.
Over Amsterdam en de manier
waarop men daar in tabak zaken doet,
bevat do „Tobacco Leaf" van New-
York den volgenden vermakelijken
brief van een Amerikaansch tabaks
handelaar.
New-York, 19 Oct. 1894.
Dit jaar was ik voor het eerst in
Amsterdam en was bij de meeste
Sumatra-insChry vingen tegenwoordig.
Ik „deed goede zaken en amuseerde
my uitstekend.
Om van de som te spreken, die ik
voor de tabak welke ik kocht, maak
te, dat zal ik later wel eens doen.
Niet dat ik er iets tegen heb, dat u
de som bekend maakt, maar ik Wil
niet dat mijne collega's afgunstig
worden. Dat ware niet aardig 1
Tuen ik dezen zomer voor het eerst
een gezicht kreeg op Amsterdam, was
ik eenigszins teleurgesteld. De stad
was niet vervallen genoeg, om met
mijne denkbeelden die ik er van had
gemaakt, overeen te stemmen. Ik
dacht nauwe straten te zullen zien
tegen de toonbank van een buffet
aan te loopen en je maag in elkaar
te drukken! En buitendien het is
goedkooper. De gelegenheden die de
makelaars hun klanten aanbieden,
zijn prachtig. De gebouwen bevatten
talrijke kleine kantoortjes, heel aar
dig gerangschikt, die de Amerikanen
in gebruik hebben gedurende hun ver
blijf in Amsterdam.
De uitgaven van die makelaars
kantoren zijn verbazend. Men zeide
mij, dat het verleden jaar een firma
30.000 dollars had gekost om hare
zaken te drijven, en ze had boven
dien nog hoopen geld verdiend.
De makelaars zijn patente jongens.
Zij werken hard en leven er goed
van. Zij verstaan de kunst om zich
te amuseeren en toonen een koop
man steeds de lichtzijde van het le
ven, zelfs al koopt hij zich een strop.
Gedurende den heeten tijd, als er
geen inschrijving plaats heeft, bege
ven de meeste kooplieden zich naar
Scheveningen, een van de beroemd
ste badplaatsen van Europa.
Zij is aan de Noordzee een paar
uur van Den Haag gelegen. Het is
een heerlyke plaats en na een week
zich in Sumatra verdiept te hebben,
is het heer ijk daar even naar toe te
gaan en er den Zondag doortebren
gen, om de tabakslucht uit je kleede
ren te krijgen.
Het is interessant een makelaars
kantoorbinnen te gaan even v6or de in
schrijving, en eene zaal vol kooplie
den te aanschouwen, elk voor een
schoolbank gezeten, met een lang
boezelaar bijna tot aan zijne voeten
toe, terwijl hij monsters bekijkt. Zij
teekenen alle bijzonderheden van de
monsters in hun bjekjes op, en blij
ven bijna den geheelen nacht op
om verschillende partijen te bereke
nen, die zij koopen willen. Zij blijven
zóo onvermoeid met dit werk bezig,
dat als de inschrijvingsdag daar is,
eenige duizenden pakken waren ge
toond, en een groote hoeveelheid
volkomen geschikt voor de Amerikaan*
sche markt bleken op te leveren,
verzamelde de genoemde Newyorker
de andere koopers en zeide: „Mijne
heeren, om te voorkomen, dat de
bezitters der tabak maagpijn krijgen
over de waarde, stel ik voor, er bij
deze inschrijving niet aan te raken
en door niet tegen elkaar op te bieden,
houden wij de markt." De anderen
keurden dit goed en besloten niet op
de tabak te bieden.
Toen trad mijnheer New-Yorker op,
en sloeg in, tot prijzen zooals hij
goeddacht.
Een kreet van verontwaardiging
ging op, toen de kunstgreep bekend
werd en de Jongens" hebben sinds
dien tijd op de loer gelegen om zich
te wreken.
de
Inbraak.
vijfde maal in zes nach-
Yoor
ten is te Assen inbraak gepleegd.
Rijks-en gemeente politie zijn druk
in de weer den dader op te sporen;
men heeft gegronde vermoedens, maar
'twas tot nog toe onmogelijk den
vermoedelij ken inbreker, een zeven
tienjarig jongmensch, te vatten.
en huizen in een ietwat bouwvailigen o
staat. De straten waren te helder en j de meesten hun hersenen overspannen
de huizen te niéüwêrwetsch, voor
mijn begrip van oud-Amsterdam.
Ik dacht de makelaars op kiompen
te zien wandelen, met lange pijpen
in den mond, zooals de schilders van
weleer ze ons afbeeldden.
Voordat ik mij naar Amsterdam
bogaf, nam ix twaalf lessen in de
Hollandsche taal, zoodat ik mijne
wenschen aan de makelaars kon te
kennen geven, en de mogelijkheid
vermijden, dat zij lichte tabak koch
ten, als ik donkere verlangde enz.
Groot was mijne verbazing, toen
ik hen de netste schoenen naar het
nieuwste model aan zag hebben, en
een gesprek hoorde voeren in Engelsch
welks lieflijke klank een deern van
Boston zou hebben jgroen gekleurd
van jaloerschheid.
Ik beschouwde de kosten van mij
ne lessen in 't Nederlandsch als to
taal verkwist.
Iets anders wat mij verbaasde,
waren de kantoren der makelaars.
Ik dacht ze te vinden in huisjes
met jStroo bedekt, merkwaardig door
hun oudheid. In plaats daarvan zag
ik hen hun zaken verrichten .in
smaakvol gemeubileerde kantoren, in
gebouwen, naar den allernieuwsten
bouwtrant. Welvoorziene buffets, met
een kellner om u aan een „patent
maag ver warmer" te helpen, terwijl
gij in een gemakkelijken stoel, welke
niet midder dan honderd gulden ge
kost had, neervlijdet, waren een de
coratie ivan de kantoren. Het is ook
een algemeene decoratie. Wanneer
men uren lang monsters ziet en zijne
hersenen foltert met optellen, aftrek
ken en deelen om te weten te komen
hoeveel men moet betalen voor een
partij tabak zonder bankroet te gaan
dan is het zeer aangenaam als t
door een kellner een glaasje halfom
half wordt overhandigd om u tot be
zinning te brengen. Het is beter, dan
hebben.
De opgewondenheid op den dag
van inschrijving is zeer groot. Het
schouwspel in Frascati plaatst eenen
Indiaanschen oorlogsdans totaal in de
schaduw. Kooplieden, makelaars en
bedienden vliegen het gebouw in en
uit, terwijl het zweet van hun gezicht
druiptmen zou denken, als men ze
zag, dat er een gevecht op leven en
dood plaats had. Als de strijd over
is en de rook weggetrokken, danko
men de kooplieden den uitslag der
inschrijving te weten. Verscheidenen
ontdekken ten laatste dat na al hun
hard werken en verwachting, zij geen
pak gekocht hebben. Anderen krijgen
waar zij op boden, en dikwijls wen
schen zij dat het niet zoo was. En
zoo gaat het. Het koopen van tabak
in Amsterdam is geen makkelijk
baantje. Als iemand denkt dat het wel
zoo is, laat hij het dan eens voor een
maand probeeren. Mijn zomerervaring
heeft het getal mijner grijze haren
aanmerkelijk vermeerderd.
Op een zekeren tijd waren er bijna
zestig Amerikanen in Amsterdam.
Velen, zooals ik, bezochten de plaats
dit jaar voor de eerste maal. De ge
regelde bezoekers beschouwen de
nieuwe, als de studenten de .groentjes.
Zij zagen de nieuwelingen met me
deiijden aan. Inderdaad, velen hebben
hun vingers gebrand en zonden sou-
veniertjes naar Amerika, die daar nog
lang bewaard zullen blijven.
Nadat de laatste inschrijving van
het voorjaar, in het laatst van Juli,
had plaats gehad, was er een alge
meene uittocht naar andere streken
van Europa.
Zij bleven tot de eerste inschrij ving
in Sept. weg.
In het begin van den zomer werden
de Jongens" door eenslimmen New
yorker beetgenomen. Het gebeurde
als volgt: Nadat de monsters van
Cholera.
Te Woubrugge is weder een geval
van cholera voorgekomen. De zieke,
eene schippersvrouw, is overleden.
De «Nieuwe Gids».
Volgens het Nieuwsblad v. d. Boekh.
kan thans met zekerheid worden ge
meld dat de Nieuwe Gids niet meer
zal verschijnen.
In de Novemberaflevering van het
Tweemaandelijksch Tijdschrift komt
kopy voor die, aan de Nieuwe Gids
aangeboden, door de redactie van deze
aan het Tijdschrift gezonden is.
wapend, eene omstandigheid door den schrijver betreurd, die
hoopte, dat mocht een dergelijke inbraak nog eens plaats
hebben, zelfs de genegenheid der vromw de belangen der
maatschappij zou eerbiedigen en de kogel zijn loop zou
laten gaan.
Pinder las deze mededeeling voor en bracht den laatst en
zin in meer gewone termen over.
Deborah stemde er toen geheel mee in. Sarah vond die
openbaarheid afschuwelijk, en was er over verontwaardigd,
dat een krant zich durfde bemoeien met dergelijke zaken
tusschen man en vrouw. Als men haar hoorde zou men mee-
nen, dat wanneer een boosdoener zijne vrouw vermoordde,
de zaak moest worden doodgezwegen, daar alle aangelegen
heden tusschen man en vrouw, goed of kwaad, heilig moes
ten zijn en geheim worden gehouden, en alle zinspelingen
en berichten daaromtrent onkiesch en onbeschaamd zijn.
Een groot verdriet gaat dikwerf vergezeld van schadeloos
stellingen, die in den beginne het pijnlijk getroffen gemoed
geen troost schenken; maar na verloop van tijd wordt het
gewicht er van beseft.
De onmiddellijke voorbeelden in dit geval waren de vol
gende: In de eerste plaats had Joseph Pinder alvorens Sarah
deze slag trof, eene niet meer dan natuurlyke maar bekrom
pen minachting voor Deborah Smart. Hij leerde eene weduwe
kennen, die hoewel nog maar zes maanden weduwe reeds
weer naar een man zocht zonder dit eenigszins te vermom
men. Om het in zijne wel wat ruwe bewoordingen uit te
drukken, zij was eene weduwe, die iederen avond de stad
Ned. Opera, Stadsschouwburg,
Amsterdam 6 November '94.
Dinsdagavond werd door bovenge
noemd gezelschap opgevoerd „Joseph
en zijne broeders", muziek van Méhul
en tekst van A. Duval.
Deze opera ofschoon door een
Franschman geschreven, behoort
eigenlijk, evenals de werken van
Gluck, tot de Duitsche school.
Met de compositie van zijn mees
terwerk „Joseph" keerde Méhul ge
heel tot zijn eigen genre terug. Baour-
Lormian had een treurspel van „Jo
seph" gemaakt, dat vrij spoedig ge
vallen was, omdat de schrijver een
liefdes-intrige in de aartsvaderlijke
tooneelen gebracht had.
Alexander Duval beeft die fout niet
begaan; is de^tijl soms wat gezwollen,
de toestanden zijn even treffend ge
bleven en de personages zijn niet al te
veel geïdealiseerd.
Door de geheele compositie loopt
een eigenaardig godsdienstig karakter.
Een grootsche, strenge stijl, een zui
vere onvergelijkelijk jheldere orkest
bewerking zijn alle hoedanigheden,
die de „Joseph" tot tjen werk van
den eersten rang verheffen en haar
na een tijdsverloop van 86 jaar niet
verouderd doet zijn.
Over de uitvoering van het werk
moet ik met dankbaarheid en lof ge
wagen, want het eersto zijn we den
heer v. d. Linden verschuldigd, om
dat hij het publiek in de gelegen
heid stelt van zulk een schoon, dege
lijk werk te genieten, en lof komen
hem en de vertolkers toe voor de
schoone uitvoering.
De partij van „Jacob" werd gecre
ëerd door den heer E. Judels, welke
de eerste prijs met groote onderschei-
rondslenterde, hengelende naar nummer 2. Toen Sarah ech
ter die groote ramp trof, zag hy hoe deze onvolmaakte
weduwe hare avondwandelingen opgaf en alles in het werk
stelde om hare zuster te troosten Somtyds was het een
ruwe troost, somtijds was het de indirecte troost harer vrien
delijkheid en opmerkzaamheden, maar somtijds ook waB het
een teeder medegevoel, dat hij niet had verwacht van zulk
eene onbeschaafde, oppervlakkige vrouw. Daardoor werden
Pinder en Deborah vrienden, en daar Sarah dankbaar was,
hoewel steeds droevig, ontstond er een band tusschen deze
drie personen en wel een hechte.
Het tweede goede resultaat was er een, dat zelfs de treu
rende vrouw waardeerde, omdat zij moeder was, en in de
toekomst leefde.
Toen Joseph bemerkte, dat zij verlaten was en om hulp
verlegen, werd hij haar bediende, ja haar deelgenoot. Voor
een goed salaris kwam hij bij haar in de winkelzaak, en wist
die spoedig te verbeteren en uit te breiden. Vleesch, soepen
en groenten in blikjes, begonnen juist op dat tijdstip hun
weg te zoeken naar de magen der bevooroordeelde Engelschen.
Joseph raadpleegde daarbij de smaak der zusters om de goede
soorten uit te kiezen. Spoedig ontdekten zij, dat er kostbare
artikelen tot die comestibles behoorden, zooals Bostonsche
boontjes, Australisch vleesch en Amerikaansche soepen, be
nevens peren van eene firma in Delaware, en perziken van
eene andere firma.
Pinder, die zooals vele ambachtslieden, een vernuftig man
was, had van zijne spaarpenningen een schrijfmachine ge
kocht, en hij drukte kleine biljetten, bevattende aanprijzin
gen van bovengenoemde artikelen, waarmee hij de restaurants
en gaarkeukens overstroomde, terwijl hij persoonlijk ver
scheidene koks en restauratiehouders bezocht om hun het
gebruik van zijne goedkoope soepextracten aan te bevelen.
„Waar is het noodig voor," zeide hij, „om soep te koken van
vleesch en beenderen en wat er meer bij noodig is? Gij
koopt mijn extract voor een goedkoopen prijs, en hebt niets
anders te doen dan het te verdunnen."
Op zekeren dag toonde Sarah hem met droeven trotsch
de paneeltjes van James Mansell, zooals zij ze noemde. Al
vorens deze aan den drank was verslaafd geraakt, was hij
•en meester in zyn kunst geweest, en had daarvan ongeveer
vijftien proeven gemaakt op dunne paneeltjes, ieder twee
voet in het vierkant. Zij waren werkelijk prachtig. Joseph
maakte ze schoon en verniste ze daarna zocht hij een tame
lijk goeden houtschilder op, en liet ze dien bestudeeren; ver
volgens plaatste hij er een paar in de winkelkast met het
onderschrift„Proeven van houtschilderen door een leerling
van Joseph Mansell". Dit trok de aandachten weldra moest
hij hier en daar proeven van zijne kunst leveren. Hij had
het niet tot dezelfde hoogte gebracht als' zijn voorganger,
maar dank zy de modellen en ook dat Pinder zijn werk na
keek, kreeg hij langzamerhand meer te doen, zoodat juffrouw
Mansell het ambacht van haar echtgenoot voortzette, terwijl
haar eigen zaak in bloei toenam.
{Wordt vervolgd,)
