LOMBOK.
Rechtszaken.
BINNENLAND.
GEMENGD NIEUWS
zalen eindigde waardiglijk in de boven
zaal, waar den gasten de eerewijn in
gullen overvloed werd geschonken.
De avond werd besloten met
een bal, zoo gezellig als in den laat-
sten tijd zelden in de Vereeniging werd
gehouden.
Ook Zondag maakten verscheidene
dames van de aangeboden gelegenheid
gebruik om de sociëteit te bezichtigen.
In de etalage voor onze vensters is
eenegroote, fotografische opname van
het gebouw neergelegd, verricht door
den heer Pörtzgen.
„Het Vliegend Wiel".
Haar eerste uitvoering in dit seizoen
gaf bovengenoemde, bekende vereeni
ging Zaterdagavond in de groote zaal
van de sociëteit „de Kroon", waarbij
de werkende leden de leden, dona
teurs en introducés vergasten op de
vertolking van „de Twee Invaliden"
van I. P. Hagen en de „Wraak van een
kapper ot de uitwerking van den
Miltonbalsem" door A. A. van der
Stempel Jr. blijspel in een bedrijf
De rollen waren goed gein-
studeerd waardoor een en ander goed
tot zijn recht kwam.
Uit de luide bijvalsbetuigingen, die
den medespelenden ten deel vielen,mag
men aannemen, dat de aanwezigen
zich uitstekend amuseerden en dat
dergelijke kleine stukjes wel in den
Bmaak vallen. Het mede op het pro
gramma voorkomende nummer Op
tisch bedrog had veel Bucces.
Een zeer gezellig en geanimeerd
bal onder leiding van den Heer J.
Martin was een waardig slot van dezen
genotvollen avond.
teit de Koningin, graaf C. H. F. Du
Monceau, op te dragen Hare Majes
teit de Koningin-Weduwe, Regen
tes, te vertegenwoordigen bij de plech
tige teraardebestelling van wijlen
Zijne Majesteit Alexander III, Keizer
aller Russen, en aan Hoog6tdeszelf8
Opvolger Zijne Majesteit Keizer Ni-
colaas II bij die gelegenheid een brief
van rouwbeklag te overhandigen.
Aan graaf Du Monceau; is Harer
Maje8teits adjudant jhr. W. J. P. van
den Bosch toegevoegd. Slct
Vijfde en elfde Bataljon gaan naar
Lombok.
Aanval op Tjakra Negara deze week
verwacht.
Goesti Djilantik dreigt met
lingen naar Lombok terug te keeren.
Te Malang worden troepen mobiel
gemaakt tegen Bali.
De leverancier in levensmiddelen op
Lombok heeft zich binnen het ver
sterkte Ampenan terug getrokken,
naar aanleiding der geruchten be
treffende eene verrassing door de
Balitrs.
Zaterdag overleed hier ter stede
de heer C. C. L. van Coeverden, jn
1871 eervol ontslagen en gepension-
neerd als resident van de P-.dang-
ïehe bovenlanden. De ontslapene had
in den Indischen dienst sedert 1
April 1839 doorgebracht toen hij
werd aangesteld tot klerk ter secre
tarie van den Gouverneur der Mo-
luksche eilanden. Door ijver en plichts
betrachting was de overledene tot
genoemden hoogen rang opgeklom
men. Hij bereikte den leeftijd van
ruim 75 jaar en bracht de laatste
jaren zijns levens hier ter stede door,
zonder in openbare aangelegenheden
op te treden. De heer van Coever
den schreef verschillende werken
en ontwikkelde van tijd tottjjdzjjne
ideeën over het Indische bestuur in
tijdschriften.
Door den kerkeraad der Ev. Luth.
tJemeente glhier is besloten in 1895
een Zondagsschool op te richten.
Door Gedeputeerde staten zqn be
noemd als plaatsvervangend lid van de
commissien van aanslag voor de be
lasting op bedrijfs- en andere inkom
sten, de heer P. Verkuijl te Haarlem
mermeer ter opvolging van den heer
C. A. Lantzendorffer en de heer J.
Simonsz te Zaandam ter opvolging
van den heer W. J. Prins.
Van den gouverneur-generaal van
Nederlandsch-Indië is Donderdag nog
het volgende telegram ontvangen:
„Generaal Vetter vraagt twee ba
taljons voor bespoediging vermeeste
ring Tjakra, omdat aanwezige troe
pen wegens vasthouden posten te
gering, indien vijand massaal stand
houdt en Tjakra stuksgewijs moet
vermeesterd worden. Alleen deze
maand nog kans goed weder voor
operation. Twee bataljons moeten
daarna terug. Raad met commandan
ten land- en zeemacht worden nog
gehoord."
In aansluiting met dit bericht is
Zaterdag nog van den Gouverneur-
Generaal het volgende telegram ont
vangen
„Cenform Raad, legercommandant
en admiraal besloten twee bataljons
te zenden. Kunnen 17 dezer reede
Ampenan zijn."
In het telegram, dat wij gisteren
mededeelden, BtaatNoordoosten van
Tjakra-Negara, dit moet zijnNoord-
Westhoek.
De redactie van de Wereldkroniek
oppert in haar laatste nr. het denk
beeld tot oprichting van een monu
ment voor ons leger in Indie op het
Koningsplein te 'sGravenhage.
Wjj komen hierop in ons volgend
pr. uitvoerig terug
in eenen Amsterdamsohen bond, wel
ke zich zal aansluiten bij eenen in
ternationalen b ,nd van diamantbe
werkers. In verband met dit plan zijn
Zaterdagmorgen twee jleden van het
comité naar Antwerpen vertrokken,
om daar evenzeer eene algemeene
werkstaking geproclameerd te krijgen
en de loonen in verhouding tot die,
thans te Amsterdam verkregen, op te
drijven.
Een der aanwezigen wilde, dat het
comité ook eene beweging ter verkrij
ging eener arbeidsbeurs zuu aanvan
gen. [Men achtte daartoe het tijdstip
echter niet gunstig.
De toestand is thans deze, dat ten
gevolge der staking de loonen der
diamantbewerkers alle dooreen geno
men met ca. 10 pCt. gestegen zijn,
en dat de werklieden zich verbonden
hebben het werk slechts onder de
nieuwe voorwaarden te zullen her
vatten.
j,De eigenwerkmakers in het dia
mantvak, zoowel slijpers als snijders,
hebben zich homogeen verklaard met
het minimum-loontarief, geëischt door
het comité van stakers.
Ten einde de vastgestelde en door
de patroons aanvaarde loontarieven
volkomen duidelqk te manen aaniie
diamantbewerkers, die heden tegen
de nieuwe loonen moeten werken,
werden Zondagavond nog twee ver
gaderingen gehouden, eene voor de
„verstellers" en eene voor de snijders
en snijdsters. Beide vergaderingen
waren druk bezocht, zoo druk zelfs,
dat verscheidene werklieden buiten
moesten blijven staan.
Den werklieden werd op het hart
gedrukt de solidariteit te betrachten,
zonder welke de voordeden door deze
beweging voor het oogenblik verkre
gen verloren zouden gaan, en ook
zich in vakvereenigingen te organi-
seeren om het denkheeldde vereeni
ging van alle diamantbewerkers in
éenen internationalen bond,.te kunnen
verwezenlijken.
Sappemeer door den Raad te zijn op
gedragen om met Gedeputeerde Sta
ten dezer provincie te confereeren, ten
einde hun oordeel in te winnen hoe
in deze verder te moeten handelen.
Voor de gemeente Sappemeer is de
zaak van groot belang. Heeft ze voor
aficoop van tol op den weg van Slooh-
teren geen geld ontvangen, dan heeft
ze het volle recht nu een tolboom te
plaatsen, dan moet Slochteren de halve
tol te Vroombosch missen. De Raad
van Sappemeer zal hierop zeker wel be
dacht zijn.
Het is te hopen, dat deze zark,
waarover reeds zooveel is gesproken
en nog dagelijks wordt gesproken,
niet weer met gesloten deuren worde
behandeld, maar in 't publiek ter
tafel gebracht, opdat het volle licht
daarover moge schijnen.
Zoo en zoo alleen kan men het pu
bliek, dat recht heeft om de waarheid
in deze te weten, geruststellen en alle
verdere praatjes voorkomen. Tel.
De vroegere gemeente-ontvanger van
Schiedam, W. Befiers is in hooger
beroep gekomen van het vonnis der
rechtbank aldaar, waarbij hij werd
veroordeeld tot 1 jaar en 5 maanden
gevangenisstraf, verminderd met den
duur zijner preventieve hechtenis.
Ook het Openbaar Ministerie ie ten
aanzien van dit vonnis in hooger be
roep gekomen.
achtige personen op het medium tegen
te gaan," terwijl haar helper de gee*
ten opriep met wonderbaarlijke be
wegingen, gezang en gerammel op de
tambour ij n. De eerste iéances liepen
werkelijk schitterend van stapel en
de ingewijden in het rijk der geesten
sloegen de handen ineen van verba
zing en bewondering, terwijl in de
gestalten die verschenen allerlei afge
storven bloedverwanten werden ont
dekt. Door de spookachtige duisternis
bij de voorstellingen was het ook niet
moeilijk voor goedgeloovige broeders
en zusters hun phantasie vryen loop
te laten. Maar wat wil het gevaler
komt een geest op met een grooten
baard, die door iemand werd herkend
als zijn vader zaliger, terwijl zijn
buurman daarin wijlen zijn schoon
moeder zag. Hierdoor ontstond twist
wat minder was maar ook twij
fel wat fataal was, want daar de
geest niet spoedig maakte dat hij
wegkwam, greep een der twijfelaars
hem bij het kinhaar en hield dit in
de hand. De beide andere geesten,
die te gelijk versohenen waren, wer
den heel spoedig herkend als de hel
per en een opgestopte pop.
Het einde van het lied was een
vechtpartij, het terugbetalen der en
trees, en der voor privaatséances ont
vangen gelden en de terugreis met
een enkele reisbiljet naar Amerika
van het medium, dat de onstoffelijk
heid van geesten over het hoofd ge
zien had.
De postzegeltentoonstelling Zondag
in Café „Montagne" alhier gehouden,
was zeer druk bezocht. Kenners en
liefhebbers roemden tal van fraaie en
zeldzame exemplaren, die er aanwezig
waren.
Een deskundige zeide ons een ver
slagje toe, dat wij voor ons volgend
nummer hopen te ontvangen.
(Zie vervolg stadsnieuws in het Tweede
Blad).
Het heeft Hare Majesteit de Ko
ningin-Weduwe, Regentes, behaagd
aan den adjudant-generaal, chef van
het Militaire Huis van Hare Majes-
De beweging der diamant
bewerkers te Amsterdam.
De dag ,van Zaterdag kenmerkte
zich weder door het houden van ver
scheidene vergaderingen.
De roosjesslijpers zijn nu tot een»
beslissing gekomen. Zij hebben het
eenmaal gestelde tariei, neerkomende
op eene gemiddelde verhooging van
15 pCt., gehandhaaid en daarbij be
paald, dat ook zij, die tot Zaterdag
niet tegen vast loon werkten, eene
overeenkomstige verhooging zouden
beJing»n.
In den Parkschouwburg werden des
middags weder twee vergaderingen
gehouden, waarin het comité aan de
werklieden den einduitslag zijner be
moeiingen mededeelde. Het bieek, dat
ook de patroons, die in de conferen
tie van Vrijdag tegen het tarief stem
den, thans hebben toegestemd.
Voorts werd een voorloopig plan
van organisatie besproken, in dezer
voege, dat elke branche van het vak
eene vakvereeuiging zal vormen, en
deze allen opgenomen zullen worden
Een. vreemd» historie.
Naar aanleiding van de geruchten,
die sedert eenigen tijd te Sappemeer
en omstreken in omloop zijn, omtrent
eene som gelds, die vroeger de ge
meente Sappemeer van Slochteren zou
hebben ontvangen en die niet op ge
wone wqze verantwoord zoude zijn,
vertelt men nu, dat tot onderzoek iu
deze zaak eenige leden en oud leden
van den Raad naar Blochtereu ge
weest zijn, om daar zoo mogelijk licht
te ontvangen, maar dat dit onder
zoek niet het gewenschte resultaat
opgeleverd heeft.
Alleen kan men zeggen, dat men
met een goeden wil er t-oe zou kun
nen komen om te gelooven, dat het
geld ten bate van de Slochterstraat
besteed was.
Iets naders kan men niet zeggen,
daar alle gegevens ontbreken. Maar
men vertelt als zeker, dat er een door
den vroegeren burgemeester of door
het bestuur van Sappemeer onder-
teekend. schrijven aanwezig is, waarin
aan het gemeentebestuur van Sloch
teren geschreven was, dat het geld
(naar men zegt f3500) renteloos in
de gemeentekas lag. Een onderzoek bij
den gemeenteontvanger schijnt aan
te duiden, dat dit geld nooit in de
kas der gemeente geweest is.
't Is een vreemde historie, vooral
als men er bij hoort vertellen, dat een
onderzoek in de boeken van den ge-
gemeenteontvanger te Slochteren tot
resultaat gehad heeft dat het boek
van de ontvangsten over het jaar, waar
in een en ander zou hebben plaats ge
had wel, maar dat der uitgaven niet is
te vinden.
Hoewel omtrent deze zaak alles in
't geheim behandeld is, schijnt toch
aan het Dag. Bestunr der gemeente
Teutoonstelling van Ant
werpen,
Op het terrein van de Antw»rpsche
tentoonste.ling heerscht groote drukte
en bedrijvigheid. De uitstallers zijn
bezig met hun goed in te pakken,
ter verzending naar huis. Het Han
delsblad van Antwerpen geelt een aar
dig overzicht van het woelig tafereel
dat zich aan 't oog voordost. Bij d»
Nederlandsche afdeeling komende zegt
het blad;:
De hallen in, en een blik in de
Hollandsche afdeeling, ongetwijfeld
gedurende heel den tijd de meest
bezochte der Wereldtentoonstelling.
„Immers, zij vormde het „trait-d'
union" tusschen de hallen en de
machinenzaal en niemand kon de eene
verlaten, de andere binnentreden, zon
der hier te komen.
De Hollanders zullen stellig niet
beweren dat hunne afdeeling geen
bijval had. Maar of zij gelijk andereu
ook goede z: ken hebben gedaan, is
een punt dat wij niet zullen trachten
te boantwoorden. Immers, op het
Btuk van nieuwe uitvindingen en
toepassingen laten onze noord-rbroe-
ders zich meestal door andere naties
vooruit] oopen.
„Maar zij hebben eene prachtige
handelsreclaam gemaakt, vooral op
koloniaal gebieden dat is voor hen
de hoofdzaak. Hierin zal hunne deel
neming aan de tentoonstelling onge
twijfeld goede vruchten afwerpen, eu
tevens hebben zij aan ons en anderen
grondige lessen gegeven.
„Zij schijnen geen haast te hebben
om op te breken„Sachies en be
daard" gaat het vooruit. Maar „chi
va piano va sano" langzaam gaat
zeker. Wat heeft men er aan dat men
het eerst weg iB, als men door te groote
haast stukken maakt?"
Eau medium ontmaskerd.
Een Amerikaansch medium dat
reeds te Berlijn, Londen en Peters
burg spiritistische kringen had ver
baasd door haar bovennatuurlijke
verrichtingen, is het te Parijs minder
goed gegaan. Bij hare voorstellingen
ging zij steeds achter een gordijn
staan „om den invloed van zenuw
Een tragisoh voorval.
Een tragi-komisch voorval bracht
Dinsdag het gedeelte van Rome, ge
legen bij de Garibaldibrug in rep en
roer. Uit Trastevere, de wijken aan
den rechter Tiber-oever, naderde een
lijkstoet, voorafgegaan door muziek
en gevolgd door familie, vriendenen
een aantal vereenigingen met hare
banieren. Reeds tevoren had d» po
litie den te volgen weg opgegeven, en
verboden langs het Kapitool, over
het Corso Vittorio Emanuele en langs
de Oostenrijksche ambassade, die
tegenover de Nederlandsche aan de
Piazza Venezia ligt, te gaan. Waar
om, daarover straks. De deelnemers
den stoet echter waren hiervan
niet gediend, en toen bij de brug de
politieagenten de paarden van den
ijkwagen iu den,-bek grepen en deden
omkeeren, namen drie der familiele
den eenvoudig de lijkkist uit den
wagen en op hunne schouders, om
ze aldus verder te dragen. Doch gen
darmes en politie trokken de sabel
en hieuwen op de dragers, op de
lijkkist, op de familie in deze ant
woordden door steenen, slijk en alles
wat bij de hand was hun naar het
hoofd te werpenvan beide sijden
groeide de troep, er ontstond een
formeel gevecht, de banieren werden
verscheurd, er vielen gekwetsten, de
lijkkist lag vergeten op de brug,
totdat eindelijk een kaptein van het
leger gelastte de sabels op testeken.
De ki3t werd nu weer in den wagen
latst, de stoet stelde zich op,
menigeen met beblooden kop ol
blauw oog volgde het lijk opnieuw,
en| voort ging het langs denvoorgeschre-
ven weg en niet langs de Oostenrijksche
ambassade.
Telkens toch wanneer een optocht
met vaandels daar voorbijging, deod
men bij wijze van protest de banier
zakken, en hief die weer op voor het
schuins tegenovergelegen huis, waar
Oberdank gewoond heett. Dit nu
heeft de politie met recht willen
keeren.
Torpadobooten.
Bij New-York zijn door de zee
macht der Vereenigde Staten proeven
genomen met betrekking tot de
zichtbaarheid en hoorbaarheid van
„Dat waren mijne woorden."
„En is hij niet met u teruggekeerd 7" vroeg zij.
„Neen."
„Dan gaat het hem daar zeker goed
„Dat geloot ik wel, hij was als een heer gekleed."
„En hij zag er als een heer uit ook, wil ik wedden,"
zeide de liefhebbende echtgengote,
„Hij gedroeg zich niet als een heer, want zqn vroegeren
makker liet hij links iiggeu."
„Hoe jammer 1" beweerde Deborah, „en dat iemand die
gewoon was hem zulk een goed voorbeeld te geven."
Pinder merite op dat dit niet mooi was, nu de man hun
alles vertelde wat hij wiBt. Deborah sprak dit niet tegen,
en als mijnheer Varney nu wilde gaan naar de keuken,
dan zou zij daar een lekker maal voor hem gereed maken.
Hq zeide, dat hij dit met genoegen wilde doen.
„Maar denk er aan, brandewijn wordt hier in huis niet
toegelaten. Kunt gij bier drinken, in huis g»brou.wen
„Ik kan alles drinken," zeide hg gretig.
Zij wees hem den weg naar de keuken, maar keerde een
oogenblik daama even haaetig terug. „Daar steekt meer
achter, dan hij ons verteld heeft," zeide zij. „Ik ga hem eens
uithooren." Onmiddellijk snelde zij weer heen om haar plan
te volvoeren, en hiertoe was zq uitmuntend in staat; zq was
er juist de vrouw naar om hem met het geduld ran een kat
te bespieden en geen vraag van eenig belang, tot hem te
richten dan nadat hij zqn maal verorberd en zich gelaafd
had aan het hier, dat ondanks zijn onschuldige Bmaak toch
koppig was.
Sarah en Pinder hadden er dan ook wel eenige verwach
ting van, terwijl Lucy zich naar de keuken begat om van
dat „uithooren" getuige te zqn.
Pinder bleef dus met Sarah achter, welke somber voor
zich uitstaarde„Zoo, ga je nu al weer treuren zeide hij.
„Je hebt mjj je woord er op gegeven, dat je gelukkig zijn
zoudt, mocht hij nog leven."
„Ik meende het ook dan te zullen zijn. Nu ik echter weet,
dat hij leeft, weet ik ook dat hq dood is voor mij. Al dien
tijd te hebben geleefd zonder mij zelfs een regeltje te sohrij-
ven I Ik heb hem beleedigd, en hij haat mij. Ik ben eene
verlaten vrouw."
„En ik een nuttelooze vriend. Niets wat ik doe is tot
eenig nut."
Op dat oogenblik verloor hq den moed, zoodat hij eenigen
tqd in de Btraat wat op en neer ging loopen, ook omdat hij
in den beginne wat uit zijn humeur was.
Zij keek hem na toen hij den winkel verliet en meende
dat hij voor goed was gegaan, en begreep dat zq wel zeer
ondankbaar moest schjjnen, en het te verwonderen wae, dat
zij het geduld van dezen trouwen vriend niet reeds lang had
uitgeput.
„Ik kan er niets aan doenzeide zij bij zichzelve. „Ik
kan slechts éen man liefhebben en hem zal ik nooit weer
zien."
Nooit had zij hare verlatenheid zoo pijnlijk gevoeld als op
dit oogenblik. Zij ging met haar hoofd voorover op de toon
bank liggen, en liet hare tranen langzaam vloeien.
In deze houding bracht zij eenigen tijd door, toen in hare
nabijheid eene verlegen stem zich liet hooren, die zeide:
„Sally I"
Zij lichtte haar hoofd even boven de toonbank op, maar
keek niet in de richting vanwaar de stem kwam; het was haar
alsof zij deze in een droom had gehoord.
„Ik ben het," zeide de man, en trad haastig op haar toe.
Nu keek zij op, uitte een kreet vol verrukking en in een
oogwenk lagen man en vrouw in eikaars armen.
Deborah, die haar zusters stem volkomen kende, kwam
uit de keuken toesnellen bij het hooren van haar vreugde
kreet. In de eerste verrukking van het weerzien en de ver
zoening namen man en vrouw evenwel volstrekt geen notitie
van deze verbaasde getuige.
„Mijn Jemmymijn lieveling 1"
„Mijn lief, vergevensgezind vrouwtje 1"
„Ik moet vergiffenis vragen."
„Neen, neen! Het waB de politie, die mij tot waanxin
dreef."
„En mij drie jaar lang te verlaten 1"
„Denk je, dat ik drie weken zou zijn weggebleven, al» ik
gedacht had, z6o ontvangen te worden?"
„Wat, wist je dan niet, hoe ik je liefhad?"
Wordt vervalfA)
