AANPLAKBILJETTEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. liiifiiktisdekiigi. 12 Jaargang- Dinsdag 27 November 1894. No. 3499 ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN: J. C STADSNIEUWS. FEUILLETON HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37J. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat Haarlem. Telefoonnummer 122. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en conrantiera. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOtt Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Elrangère G. L. DAUBE CoJOHN T. JONESSuce.Partjt 31 bis Faubourg Montmartre Heden is}; het volgende regeerings- telegram ontvangen „Alle voorname Poenggawa's voor zooveel bekend, zijn thans in onder werping twee verwanten van de Radja nog niet. De inlevering van wapens vordert goed." BILJETTEN voor Veilingen en Aanbestedingen, voor Feestelijk heden, Concoursen etc. kan men ter Stoomdrukker^ van dit Blad lot hoogst billijken prijs laten drukken. Rieuwste Lettersoorten. Spoe dige aflevering. De Directeur-Uitgever H arlem26 Nov. 1894. Stukken van den Raad. Door de beeren J. C. P. A. Lanzing en H. C. Louwerse Jr. wordt verzocht om te mogen koopen thans door hen gehuurde stukjes gemeentegrond aan den Zijl weg. Wederinhuren willen adressanten niet. B. en W. verkoop van dien grond niet gewenscht achtende, adviseeren tot afwijzing van het verzoek. Het bestuur van het bloemisten en tuinbouwgilde Elizabeth, onderald. van den Nederl. R. K. Volksbond, verzoekt in beheer te mogen ontvan gen de eigendommen van het voor malig Brouwersgilde, teneinde deze productief te maken voor werkver- J [Adressanten willen de duinen laten afgraven tot 2 voet boven den wa terspiegel van het Kolkje en de vlakte laten doorsnijden met slooten, een en ander door bij het bureau voor Vraag en Aanbod ingeschreven werk- loozenvoorts de hierdoor verkregen terreinen verhuren met verplich ting voor den huurder tot behoorlijke bemesting. De aldus verkregen voor- deelen zuilen dan na aftrek van on kosten strekken als pachtsom, terwijl adressant ook wel kan meegaan met eene verdeeling van de baten tusschen de gemeentekas, het gilde en het bureau van Vraag en Aanbod. B. en W. hoewel de bedoeling waardeerende, adviseeren afwijzend op het verzoek te beschikken, omdat bedoelde gronden bestemd zijn voor de duinwaterleiding en al ware dat zoo niet, meenen B. en W. dat de onkosten niet zouden kunnen worden gedekt, terwijl bovendien een weiland en een huisje en een groot deel der duinen (voor aardappelteelt) zijn ver huurd. Adres van D. Bremer en 17 andere lijkbezorgers, waarin verzocht wordt verschillende wijzigingen te brengen in bet teraardebestellen op de N. Pro test. begraafplaats der gemeente en wel in het algemeene vakzij ver zoeken een ander toegangspad, wijzen op onvoldoelde afbakening, het ge dwongen doorgaan tusschen de graf paaltjes, het onvoldoend aantal gra venmakers en het hinderlijke van het prikkeldraad om de spijlen van het ijzeren hek. B. en W. vinden geen termen tot vermeerdering van het aantal graven makers, maar hebben maatregelen genomen, om aan de andere verzoe ken zooveel mogelijke te gemoet te komen. Proza en Poëzie. De vereeniging „Proza en Poëzie," bestaande zooals men weet uitsluitend uit werklieden van de werkplaats van de Holl. Spoor, herdacht Zaterdag haar vijfjarig bestaf n en dat met niet weinig feestelijkheid. Nadat het mannenkoor een feestlied had gezon gen, dat gedicht was door den heer H. Boeree en op muziek gebracht door den directeur der vereeniging, den heer P. H. Buisma, ram de Voorzitter, de heer G. Musscher, het woord en hield eene feestrede, waarin hij er o. m. op wees dat de vereeni ging, aangevangen met 24 werkende leden, er thans 43 telt en 106 kunst lievende leden. Nummer 3 van het programma was een toost van den Directeur zal zij (de vereeniging) leven in glo ria 1" vierstemmig gezongen. Toen het was geëindigd werd den heer Buisma een met zilver beslagen diri geerstok, een zilveren insigne en een lauwerkrans vereerd, welke laatste hem werd aangeboden door Johanna Arnold en Marie Oost wold. De kunst lievende leden boden den werkenden leden een zilveren eerepenning aan om aan het vaandel te hangen, ter wijl de Directeur der Vereeniging een penteekening schonk, waarop de na men van het Bestuur en de werkende leden, geteekend door den leerling der School voor Kunstnijverheid G. Kate. Na deze wederkeerige blijken van welwillendheid en vriendschap, die een goeden dunk geven van de har monie welke in deze vereeniging heerecht, werd het zeer gevarieerde programma voortgezet. Het blijspel letje ,,'s Avonds in de Mane" vond terecht veel bijval, vooral Lika, het nichtje van den pachter, voldeed daarin bijzonder. De liedertafel ver wierf succes met de operette „Theobald of een Studentengrap." De groote zaal van „de Kroon': was geheel vol. Zaterdag 24 Nov. 1.1. werd in het Schermgebouw van den heer A. J. Meijerink den strijd beslist om den 3en prijs van den Korps wedstrijd, Zondag 18 November te Amsterdam gehouden. Door een misverstand was die toen niet voleindigd, waarop de beide Haarlemsche Yereenigingen „Excel sior" en „Thor" besloten niet door loting, maar door een lateren wed strijd, de fraaie medaille, uitgeloofd door onzen stadgenoot den heer S. de Jager, eervol te verdienen. De strijd was zeer spannendlan gen tijd schreef men „Excelsior" de overwinning toe, tot de heer W.van den Eijnde de balans ten gunste van „Thor deed overslaan, welke vereeni ging won met 16 tegen 20 punten. Kegelwedstrijd. De einduitslag van den korpswed- strijd (seniores) gehouden op de ke gelbanen in het stations Koffiehuis, is na den wedstrijd van Zondag als volgt 1. „Recht naar het Doel," Rotter dam 287 houten; 2. „Hard gaat ie", Haarlem 282; 3. „Hout of Fout", Dordrecht 280; 4. „Links in die Gasse", den Haag. 2785. „Unknown" Rotterdam 275. De prijzen zijn me dailles. De eereprijs is behaald door den heer P. Kooyman met 70 houten, de consolatie-prijs door den heer W. Kooreman met 41 h. De negen-prijs door „Ewaldi", te Amsterdam met de meeste negens, 6. Voetbalwedstrijden. De „Haarl. Footb. Club" en „Ra- piditas" traden Zondag tegen elkaar in het veld op het terrein van eerst genoemde club. Ten gevolge van het gure weer was slechts een klein aan tal toeschouwers getuige van de schoone overwinning, die de Haar lemmers op de Rotterdammers be haalden. Zij maakten namelijk een score van niet minder dan 12 goals, waartegenover „Rapiditas" een droe vige 0. Het samenspel der „H. F. C." was als gewoonlijk zeer goed, in tegen stelling van dat der Rotterdammers, dat nog al te wenschen overliet. De „forwards" van „RapiditaB" presteer den weinig, hunne „backs" waren ech ter beter. Denzelfden dag speelde ook te Heem stede de Haarl. V. C. „Haarlem" te gen de A. F. C. „Olympia". Ook in dezen match behaalden de Haarlem mers de overwinning en wel met 40. Serenade aan den heer W. B. Weidner Het bestuur van de afd. Haarlem van Toonkunst vatte eenige weken geleden, het plan op om den grijzen musicus, den heer W. B. Weidner, ter gelegenheid van zijn 80s ten ver jaardag, een serenade te brengen en riep daartoe de medewerking in van de Koninklijke Liedertafel „Zang en "riendschap" en van het Stedelijk Muziekkorps, die van beide kanten welwillend en belangloos werd toege zegd. Kwartier over achten trok men Za terdagavond uit de Vereeniging in optocht naar het huis van den jubi laris op de Kruisstraat vlak tegenover hotel Funckler. Vooraan ging een rij agenten van politie, daarachter kwam het muziekkorps gevolgd door de heeren Mr. W. Jager Gerlings, Mr. Th. de Haan Hugenholtz, J. K. Ta- dema en Dr. K. Prins als vertegenwoor digende het bestuur van Toonkunst. Achter hen marcheerden vier aan vier de leden der koninklijke liedertafel met hun banier. Een aantal fakkel dragers vergezelden den stoet. 't Was overal vol, een joelende volks menigte krioelde voor, om en achter den stoet, maar van verwarring of gedrang was geen sprake Uit de ven sters van het hotel de „Leeuwerik" en op het balkon van het „Grand hotel Funckler" werd bengaalsch vuur ont stoken. Toen men op de tonen van een vroolijken marsch voor het huis van den jubilaris was gekomen, gingen de bestuurders van Toonkunst met de heeren Robert en Kriens en de vertegenwoordigers der pers naar binnen en complimenteerden den heer Weidner, die, omringd door zijne fa milieleden, gezeten was voor een wa ren bloementuin. Buiten hief het Muziekkorps La- tanns Jubileumsmarsch aan. Door de geopende vensters van de benedenkamer waarin men zich ver zameld had,wierpen de fakkels een fantastisch licht. Nadat de liedertafel het Wilhel- us in de oude zetting had gezon gen, nam de president van Haarlems afdeeling van Toonkunst, Mr. W. Jager Gerlings het woord en her dacht de verdiensten van den heer Weidner op het gebied van de toon kunst in Haarlem en noemde hem den Nestor der Haarlemsche musici. Spreker wees er op, hoe de geschied schrijver die later de historie van Haarlems toonkunst zal boekstaven en rekening mee zal honden dat zij door den heer Weidner steeds is ge leid op de richtige paden en gaf den wensch te kennen, dat de levens avond van den jubilaris verguld moge worden door de velen, die van zijn ondericht hebben genoten. De heer Weidner dankte, zeer aan gedaan, voor deze woorden van hulde en waardeering. „Vijftien jaar geleden," zoo zeide hij, was hier een dito feest toen ik 50 jaar als toonkunstenaar werkzaam twas. Dat ik evenwel thans, nu ik mij reeds zoolang uit het pu blieke leven heb teruggetrokken, nog deze belangstelling zou ondervinden, had ik niet durven denken. Er zijn van die oogenblikken in 's menschen leven en dit is er een van, die men nooit vergeet en waar bij men niet kan uitdrukken wat men gevoelt." De liedertafel zong nu den welbe kenden Feestzang aan de Kunstenaars, waarbij door de hh. J. J. F. Lomans,H. L. Jeroe, D. H. Blok, J. van Breemen, J. D. Franse, C. D. Autonisse, Henri Pielage, M. Brondgeest en J. W. Daudeij het solo edeelte werd voor gedragen. Hierna kwamen de bestuur ders van „Zang en Vriendschap", de heeren H. van Breemen, T. C. Niep- hans, J. van Breemen en M. Brond geest binnen en sprak de voorzitter dier vereeniging, de heer Ed. de Lanoy, den jubilaris toe. Spreker verklaarde geheel te beamen wat Mr. Jager Ger lings had gezegd en wees op de verheven roeping van den kunste naar, zoo schoon uitgedrukt in de woorden der zooeven gezongen hymne „Der Menschheit Würde ist inlhrem Hand gegeben." De heer de Lanoy bracht den jubilaris dank voor wat hij voor de liedertafel heeft gedaan en wenschte hem een rustigen ouden dag toe. De heer Weidner zeide ook dezen spreker hartelijk dank. Het muziek korps voerde den Marsch uit Tann- hauser uit. Toen daarop de jubilaris buiten kwam, om den heer Kriens nit te noodigen nog even binnen te treden, werd hij luide toegejuicht. Weinige minuten later trok de stoet, langs Nieuwe Gracht en Jans straat, weer terug naar de Sociëteit „Vereeniging" waar hij ontbonden werd. Naar het engelsch van CHARLES READE. HOOFDSTUK IX. 26) „Dat moet hij hebben gezegd," zeide Elizabeth. Hierna daeht zij een oogenblik; na. „Neen, hij heeft het toch niet gezegd. Zij heeft niets meer kunnen hooren, en ik wist het toch niet, want eerst vanmorgen bij het ontbijt heeithijhet mij verteld. Ja zij kon het niet weten of zij moest ze er zelve hebben ingenaaid en dat is niet aan te nemen. Het is een raadsel; dat gaat mijn verstand te boven." Salomon dacht er op zijne beurt ook over na. Hij zeide dat er op het tolkantoor eene knappe vrouw langer dan twee uur op haar man had zitten wachten, met een kind bij zich. „Een meisje?" „Ja, een meisje." „Wat had zij aan?" „Daar heb ik niet op gelet." „Hoe zag het kind er uit?' „Donker met mooie„donkere oogen een mooi kind." „Het zou mij niets verwonderen ot zij zijn het. Een echt genoot hebt ge natuurlijk niet gezien." „Ja zeker tenminste zijn rug. Die vrouw is evenwel geen dief eene eerlijke vrouw, met een goed, engelachtig gelaat." „Inderdaad," zeide Elizabeth, „zij zag er nit als eene eer lijke vrouw, en als haar verhaal waar was, dan is het hard om haar te verdenken. Het is toch eene geheimzinnige ge schiedenis." Salomon Grace kwam nu met eene andere verklaring voor den dag„Hij drinkt en speelt. Een van die gebreken iB al genoeg voor een man, om in New-York 400 kwijt te raken. Ik heb hier al dikwijls een man alles zien verliezen door den drank en het dobbelspel, maar ik heb er nog nooit van gehoord, dat iemand zoo gek was om zich zijne bank biljetten te laten ontstelen, die in de voering van zijn vest waren genaaid. Of de zaak geheimzinnig is of niet, dat is in ieder geval een leugen." Het laatste gedeelte werd door Mansell gehoord, die aan den achterkant het huis was binnengekomen. Hij kwam langzaam binnen en zeide„Heb je er ooit van gehoord dat een eerlijk man een huis binnensloop om een vrouw tegen haar aanstaanden man op te zetten Salomon werd vuurrood van schaamte, want zijne positie was niet al te mooi. „Dat kan ik niet met ja beantwoorden, maar ik heb ook menschen gekend, voor wie de waarheir onaangenaam was, waar deze ook werd verkondigd." „Wat waar is, is dat jij een afgewezen aanbidder van mijne aanstaande en een boosaardige huichelaar bent!" Elizabeth maakte zich ongerust, want zij wist dat Salomon in een oogwenk den ander zou hebben kunnen worgen en zij had een niet geheel blind vertrouwen in zijn kaimte van aard, ofschoon hij er zich zeer op beroe ode. „Zoo Matthews, wil je soms, dat hij je de ribben in je lichaam breekt En Salomon, vergeef het hem om mijnent wille; hij heelt zooveel onaangename dingen aan het hoofd. Ik wil n nu niet langer ophouden." „Dat wil zooveel zeggen als ga maar heen," zeide de arme Salomon. „Ik ben kalm," zeide hij, bijna schreiende van toorn. Zeker, ik zal gaan; het is maar beter ook, dat ik ga. Maar engelsche...." „Wat is er, oude Ohio-er?" „Een woordje tot afscheid." „In de taal van Chicago?" „Ieder zijn beurt. Dat is toch engelsch dunkt mij." Nadat hij vertrokken was, nam Elizabeth een opgewekten toon aan. Zij zeide tegen James, dat zij geen oogenblik had gedacht, dat hij de 400 had verdobbeld oi verdronken. „Maar," zeide zij, „je behoeft volstrekt niet boos te worden op Salomon Grace, dat hij gezegd heelt, wat de geheele wereld vertelt." Na een oogenblik van stilte hield zij eene wijsgeerige be schouwing. „Hoor eens," zeide zij, „als je mij de keus geeft tusschen

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1894 | | pagina 1