Si. Nicol
Is&tTMktudtkiue.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
12 Jasrgaug
Vrijdag 30 November 1894.
No 3502
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
STADSNIEUWS.
Arrondissements-Rechtbank
FEUILLETON
HAARLEMS DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Bureau: Kleine Houtstraat IA, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bp Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten eu door alle boekbandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Patyt 31 bis Faubourg Montmartr*
HL
Van Mina aan Lina.
Lieve spotvogel.
JÊ^'t Was of ik je hoorde spreken toen
ik je brief las, zoo gansch en al mijn
jolige Lien soms wel wat ondeugend
en niet altijd zoo den spijker op den
kop treffend, maar in elk geval het
I goed bedoelende. Dat het jhier te Aar-
landerveen lang niet amusant is heb
je goed geraden en hoe ik hier
met mijn St. Nicolaascommissies
j klaar kom weet ik waarlijk niet. Van
mooie winkels is te Aarlanderveen
natuurlijk geen sprake.
Maar daar valt mij wat in. Jij die
zooveel tijd hebt en het geluk in
Haarlem te wonen, zoudt misschien
I wel een en ander voor me willen
koopen. Is 't niet te veel moeite?
Heusch niet Nu dan, hou je vast,
j want ik ga beginnen en 't is een
I heele lijst hoor I
Voor een paar kleinkinderen van
grootma moet ik kinderboe - en heb
ben, die zul je wel vinden bij DE
j HAAN EN ZOON, althans ik weet
j wel, dat die er nog al sorteering van
heeft. Koop bij VAN NIEL een mooien
voetenzak, hü is voor grootma en het
goeie, oude mensch heeft wel een
attentie aan me verdiend. Dan heb
ik sigaren noodig voor oom Herman,
i je weet dat hij zoo'n geweldig rooker
j is onlangs heeft hij op een regen-
achtigen Zondag er maar even twin
tig in rook doen opgaan. Me dunkt,
die van TRIO zijn wel goed, die rookt
oom nogal veel.
Mijn broer Felix heeft een winter-
[jas noodig en niet onduidelijk te ken-
1 nen gegeven, dat hij die van mij wel
[hebben wou. Op maat laten maken
I zal natuurlijk niet gaan. Vraag als
I je wilt bij PEEK CLOPPENPURG,
I of ze een blauwe jas willen zenden,
I niet boven f 35.voor een eenigsxins
gezet jongmensch die 1.80 M. groot
[is. Ik denk, dat die aanwijzing hun
|wel voldoende wezen zal.
Maar je bent er nog lang niet,
Ihoor! O neen, ik wou zoo graag van
IVAN EDEN in de Damstraat twaalf
Iflesschen van zijn bessenwijn hebben.
■Dat is wel geen St. Nicolaas-cadeau,
|maar nuttig en lekker is het toch.
En dan (wel ik schaam mij eigenlijk
lom nog meer te vragen) zou ik graag
|van HEENK een paar schaatsen
hebben voor dien robbedoes van een
,8, die hier ook al gelogeerd is
jen soms een leven maakt, dat iemand
hooren en zien vergaat. En aange
zien je er toch in de buurt bent, zend
me van BRAAKMAN eeu L en een
W in boterletters. Maar die laat.-te
is niet voor je broer, hoor, akelig
nest
Of ik met Kerstmis komen wil?
Als grootma mij missen kan, wat
graag. Je weet wel, dat ik heel gaar
ne bij jullie ben, al was 't alleen om
met jou pret te maken. Wat heb
ben we vaak samen boodschappen
gedaan ik herinner me altijd dien
dag toen je pa in een royale bui ons
honderd galden gaf om daarmee te
doen wat we wilden. Nog precies
weet ik waaraan we dat geld toen
hebben besteed.
Elk eene mooie, fijne paraplniebij
VIGIERtoen een barometer voor
den milden gever bij DIJKHOFFZ
keurige avonddoeken in DE VLIJT
in de Barteljorisstraat. Voor een paar
arme wurmen van kinderen, die in
de Gierstraat stonden te klappertan
den, kocht jij heerlijke, warme hand
schoenen in DE TIJDGEEST ja,
Lientje daaraan herkende ik je goede
hart. En wat we bij BOSSE al niet
kochten: schrijfportefeuilles, teeken
gerei, luxeartiKelen ik lach nog als
ik eraan denk 1 Maar je was toch het
meest in je kracht toen we bij den
gerenommeerden KUIPERS op de
Groenmarkt waren aangekomen en
jij daar banket kocht genoeg voor
een korporaal en zes man en in 't
voorbijgaan 6en heele chocoladelet
ter oppeuzelde, dat er geen stukje
van overbleef.
Och ja, ik wou dat ik geld had,
veel geld. Wat zou ik veel goed doenl
Me dunkt 'tis zoo heerlijk om veel
te geven als men veel heeft. En 't is
toch ook niet moeilijk. Ja, als ik veel
geld had, dan kocht ik lekker warm
winterschoeisel voor wel honderd
arme kinderen bij BREMER op den
Kruisweg en in de HANDELMAAT
SCHAPPIJ zoo ik voor een heele boel
protégés stof voor japonnen en on
dergoed koopen. En als de stumpers
het dan nog koud hadden, zou ik ze
kleeden met dikke, warme mantels
uit DE DUIF.
Ja, ja, al die luchtkasteelen zijn
heel aardig, maar met het werkelijk
leven dikwijls bitter in strijd. Laat
ik dus tot de praktische werkelijk
heid terugkeeren en je verzoeken een
mooie doos luxepost voor mij te koo
pen bij ,QUIST in de Kleine Hout
straat. Zorg vooral voor een mooie
kleur, want het is voor mij zelve en
je zult er dus nog wel eens een
blaadje van onder de oogen krijgen.
Grootma's huishoudster won ik wel
een opgemaakten hoed geven wil je
er maar een van een gulden of zes
voor ime koopen bij RIETFORT?
Aan je welbekende smaak laat ik
gaarne de keus over.
En nu durf ik haast niet meer
't wordt een heele kist vol, wat ik je
opgeef. Zou ik nog even durven
voortgaan en je nog vragen een kistje
lichte sigaren er bij te doen voor den
dominé? Ik zond hem eens een
kistje van BOON en dat beviel hem
best. Onze vorige gedienstige is met
een kleinen winkelier hier getrouwd
en het gaat hun redelijk wel, maar
ze wilden nog zoo graag een stel
flinke winkeltrommels hebben. Doe
me het plezier en informeer bij VAN
PUTTEN wat ze kosten.
En nu raak ik dan eindelijk aan
'teind van mijn commissies. Oneen,
nog nietik wou wel kinderpakjes
op zicht hebben van SCHüRMANN.
Wat ik zeggen wilheb je den nieu
wen winkel van MEURS in de Zijl
straat al gezien. Er is mij veel goeds
van verteld.
En nu lieve kind, bij voorbaat mijn
dank voor je moeite, hoor. Als alles
goed uitkomt dan mag je voor mijn
rekening een sabel en een geweer van
chocolade koopen, twee voorwerpen
die je wel dierbaar zullen zijn met
het oog op den luitenant, die je al
tijd op de bals zoo wist te vinden.
Hoor ik niet spoedig eens wat komt
er niet gauw zoo'n gedrukte kaart
Hé Aha, juffertje nu is de beurt om
te blozen aan jou 1 We zijn quitte.
Vele groeten en een innige kus
van je
MIEN.
Haarlem29 Nov. 1894.
Als blijk van rouwbetoon wegens
het overlijden van onzen oud-burge
meester Mr. E. A. Iordens, liet de
heer W. Ezerman heden aan het ge
wone orgelconcert de „Marche fu-
nêbre" van Chop:n voorafgaan.
Bij de begrafenis van Mr. Iordens
zullen tal van colleges en corporatiën
worden vertegenwoordigd.
De commies-verificateur bij 's Rijks
belastingen Scheepstra is verplaatst
van IJmuiden naar Haarlem.
De gehouden collecte ten behoeve
van het ondersteuningsfonds voor be-
hoeftigen, gerechtigd tot het dragen
van metalen kruis of de cidatelme-
daille, heeft in deze gemeente zuiver
opgebracht 1284.72.
In de winkelkast van den heer J.
C. van Catz firma J. Ruij sen aars in
de Zijlstraat staat eene fraaie Zygo-
petalum intermedium uitgestald, wel
ke aller aandacht verdient.
Sociëteit „Vereeniging".
Aan de leden der bovengenoemde
sociëteit wordt dezen winter een reeks
van concerten aangeboden, te geven
door het Stedelijk Muziekkorps met
medewerking van solisten. Woens
dagavond had het eerste (concert
plaats, waarbij voor het sologedeelte
waren uitgenoodigd de dames Frieda
Kindier uit Rotterdam (piano) en
Marguerite Helfrick uit Parijs (zang).
Ik woonde het eerste deel dezer
uitvoering bij en kan beginnen met
ingenomenheid melding te maken
van een zeer verdienstelijke vertol
king van Beethoven's eerste Symphonie
door het orkest. Met ijver en geest
drift waB dit iriesche werk in studie
genomen en de uitvoering bewees dat
die studie niet onvruchtbaar was ge
weest. De eerste akkoorden maakten
al aanstonds een gunstigen indruk.
De eenheid die in het orkest heerecht
komt natuurlijk aan den klank zeer
ten goede en men verwondert er zich
over dat het betrekkelijk spaarzaam
bezet strijk quintet zich doorgaans zoo
flink weet te doen gelden. Slechts
daar waar het tegen de f uitgehou
den akkoorden der blazers snelle en
gebonden passages had uit te voeren
schoot het bepaald te kort; in gun
stiger conditie echter toonde het
zooveel goede eigenschappen, dat men
een dergelijke) tekortkoming gaarne
over 't hoofd ziet. Ook de heeren
blazers gaven in de Symphonie een
goeden dunk van hunne capaciteiten.
Ik wil hiermede nu niet zeggen
dat alles volkomen „in 't reine" was
of dat niemand ooit in onzekerheid
verkeerde omtrent den juisten tijd
van invallen. Kleine onvolmaakthe
den zijn schier onvermijdelijk en de
grootste die zich hier voordeden wa
ren niet storend voor den goeden
gang van het geheeldit was in vele
opzichten hoogst bevredigend.
Van mej. Kindier hoorde ik het
piano-concert in C mol, waarbij het
orkest begeleidde. De jeugdige leeftijd
dezer pianiste in aanmerking geno
men is haar spel ten zeerste de aan
dacht waard; de techniek is tot een
vrij hoogen graad van ontwikkeling
gebracht en ookfaan muzikalen aanleg
schijnt het de jonge dame niet te
ontbreken, zooals uit de voordracht
van het Largo uit genoemd klavier
werk viel op te merken. Voor het
overige beantwoordde haar spel slechts
zeer ten deele aan de eiechen die
men gerechtigd is den Beethoven-
vertolker te stellen. Uiterlijke en inner
lijke kracht schoten te kort en ook
laat de beheersching van het instru
mentinzonderheid de behandeling
van het pedaal nog te wenschen
over. Ongetwijfeld zal zij in het twee
de deel met de kleinere werkjes beter
hebben voldaan.
Mej. Marguerite Helfrich maakte
haar ;debuut met een aria uit „H
Puritani" van Bellini. Hierin toonde
zij over een kracntig en welluidend
orgaan te beschikken. Haar colora
tuurzang is echter nog ver genoeg
van de volmaaktheid af om een aria,
die als muziekstuk niet veel te be-
teekenen heeft, totaal ongenietbaar te
maken, vooral wanneer daarbij de
pianobegeleiding la Pinken-polka
zoo stijf en houterig wordt gespeeld
als hier het geval was.
Beide dames solisten genoten veel
bijval.
De opkomst van het publiek scheen
mij niet in verhouding tot de moeite
welke het Bestuur zich geeft om de
Ledenconcerten meer aantrekkelijk
heid bij te zetten. De onhebbelijke
tafeltjes in de zaal doen bovendien
vermoeden, dat de leden niet met het
uitsluitend doelmuziek te hooren
naar de concertzaal komen. Hieruit
spreekt weinig te weinig waardee
ring van de toewijding der orkestle
den [en van hunnen talentvollen lei
der, den heer Kriens, die inderdaad
aan deze concerten veel tijd en zorg
schijnt te besteden.
PHILIP LOOTS
Zitting van Donderdag 29 November.
Het mishandelen van ezels teZand-
voi rt is een tamelijk dikwijls voor
komend kwaad. Naar 't schijnt zijn
sommige lieden van meening, dat op
een ezel, zelfs als die goed loopt, moet
worden losgeranseld alsoi 't een stuk
hout was. Gelukkig is de wet er ook
nog en krijgen dergelijke dierenkwel
lers soms hun verdiende loon. Zoo
zal het ook wel aan Hendrikus Snij
der en Nicolaas Okes vergaan, die in
de maand October te Zandvoort een
ezel, zonder noodzaak, zoo ruw heb
ben geslagen, dat naar mededeeling
van den burgemeester dier gemeente
die het uit zijn woning zag, het dier
onder het loopen op de achterbeenen
letterlijk inzakte.
Beklaagden ontkennen; de een zei
dat het de luiste ezel van Zandvoort
was en dat de veldwachter, toen het
dier niet loopen wou, hun zei dat ze
hem maar moesten voorttrekken. „Dat
hoeft toch niet meneer, dat een mensch
een ezel trekt?"
Naar het engelsch
van CHARLES READE.
HOOFDSTUK X.
Eene vrouw, die James Mansell had opgemerkt, maar zich
lot dusverre verscholen had gehouden, snelde nu naar de
pampanje, gevolgd door een meisje. Zij zocht een pakje bank
noten te voorschijn en zwaaide die hoog in de lucht,
laarna trok zij haar kind naai zich toe en drukte het tegen
paar borst.
Aldus was hare handeling. Wie echter kan in woorden
I)e8chrijven de fierheid dezer hartstochtelijke gebaren, de vlug
heid waarmee zij ze uitvoerde en wat hare opgeheven ge-
Italte en flammende oogen verkondigden aan den schavuit
|n dwaas, die haar de zijne had kunnen noemen, haar jaren
lang had gekweld en het eenige middel om haar te verliezen
pad te baat genomen.
Hij deinsde terug, ontsteld, verbijsterd en staarde haar in
stomme ontzetting na.
Terwijl hij daar stond, half verlamd van schrik, hoorde
hij eene stem aan zijn oor:
„Nu weet je waar je geld isl"
Het was Elizabeth, die vlak achter hem stond. Verbijsterd
door dit nieuwe gevaar keerde Mansell zich langzaam om.
Hij wilde spreken maar kon geen geluid uitbrengen.
Eliz ibeth legde hare rechterhand op zijn schouder en wees
met haar linker naar Sarah. „Die vrouw laat je de bank
biljetten in je gezicht zien l" Nu greep zij hem bij de twee
schouders vast en dwong hem met eene krachtige beweging
zich tot haar om te keeren. „Je gezicht is doodsbleek l" In
deze houding hield zij hem stevig vast en zag hem door-
drin end in de oogen. „Wat is er tusschen die vrouw en jou?
Zij heeft jou je geld ontnomen en toch is ze niet bang. Zij
beroemt er zich op, en jij bent het, die beeft. Zeg, wat heeft
dat te beduiden?"
In hare opgewondenheid had zij hem zoo krampachtig
vastgegrepen, dat zij hem met hare nagels door zijne klee-
ren heen pijn deed, maar nu verflauwde hare kracht en zij
liet hare armen zakken. „Wat heeft dat te beduiden her
haalde zij.
De ander, aan het liegen gewend, trachtte nu door een
leugen vrij te komen, naar het scheen echter zonder hoop.
Hij stamelde „Ik weet het niet. Ik zag eene vrouw met
iets naar mij zwaaien, of naar een ander was het wel
naar mij
„Maar naar wie anders?"
„Ik meende, dat zij achter mij keek. Waar stondt jij?"
„Achter jou bij de deur."
„Zou het ook op jou gemunt zijn geweest In zijne wan
hoop wist hij nauwelijks wat hij zeide. Tot zijne verbazing
verwierp zij zijn veronderstelling niet.
„Ja, natuurlijk kon het mij wel gelden."
Van dit voordeel trok hij op slimme wijze partij„Meer
waarschijnlijk is het nog, dat het geen van ons beiden gold,"
zeide hij, „en toch ik weet het niet; sinds mijn terugkeer
is alles wat er gebeurt zoo geheimzinnig."
„Dat is waar, en ik denk ook niet, dat ik er ooit de be
doeling van zal beseffen."
„Alles is voor mij even duister als voor jou," zeide hij,
„en je kunt mij geiooven of niet, zoo je wilt." Nu deed hjj
eenige schreden zijwaarts om haar te doen geiooven, dat hij be
reid was met haar te redetwisten. Dit heeft somtijds succes
voor dengene, die ongelijk heeft.
Deze handelwijze gaf een derden persoon de gelegenheid
om tusschen hen in te treden, en Salomon Grace maakte
er vlug gebruik van.
„Een brief van Sarah Mansell."
De bedrieger keerde zich om onder het uiten van een
kreet en greep naav den brief. Salomon, die bem in zijne
rechterhand hield, welke hij naar Elizabeth uitstrekte, hield
hem met zijn linkerarm tegen, en belette hem zijn voorne
men ten uitvoer te brengen.
„Neen, niet voor u," zeide de forsche jonge man. „Ik han
del op bevel van juffrouw Sarah Mansell, en deze brief mag
