HEI SPOOK Til ROOKFIELD.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
12e Jaargang
Maandag 10 December 1894.
No. 3510
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERT ENTIËN:
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
NABETRACHTING
STADSNIEUW 8.
FEUILLETON
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het gebeele Kijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37J.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
Bureau: Kleine Houtstraat Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEBEBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSuce., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
uit den
GEMEENTERAAD-
LXXII.
De Kaad heeft besloten decholera-
barak te verplaatsen naar het Har
menjansenveld, ot beter gezegd B. en
W. hadden daartoe besloten en de
Kaad heeft het goedgevonden. Er was
dan ook geen keus, aangezien naar
de Burgemeester zei met de verplaat
sing al was begonnen, omdat er geen
tijd was een Raadszitting af te
wachten.
Waarom er zooveel haaBt bij die
overplaatsing was is niet gebleken.
Er zal wel een reden voor zijn, maar
in 't oog loopend is die niet, daar
we op dit oogenblik en in de laatste
weken gelukkig geen cholerazieken
hebben. Zeker is 't, dat men voor een
eventueel plaatsgebrek in de barak
niet meer behoeft te vreezen. Nadat
de twee medici in den Baad, de een
wat scherper dan de ander, de ver
plaatsing naar 't Harmenjansenveld
hebben afgekeurd, zal denkelijk geen
sterveling meer daarheen willen. De
ƒ1500 voor de verplaatsing toegestaan
zullen onnut besteed blijken te zijn.
De vraag rijst, hoe het mogelijk is
dat B. en W. de geneeskundige Ar-
mencommisie niet om advies heeft
gevraagd. Ik weet het waarlijk niet,
lezer, maar wel weet ik dat de barak
nooit erg in de gratie van de meer
derheid der Wethouders is geweest.
Toen indertijd (nog onder burge
meester Jordens) tot den bouw werd
besloten, is dat duidelijk genoeg aan
't licht gekomen.
Daar staat dan nu de barak op 't
Harmenjansenveld, dicbt bij den
spoorweg en bij een grooten mest
hoop, ver van een gesticht voor zie
kenverpleging af, maar.... onder toe
zicht van de gemeentereiniging. Zullen
dus voortaan de werklieden der rei
niging voor ziekenverplegers en zie
kentroosters fungeeren Ik weet het
niet, maar waar ik benieuwd naar
ben dat is om te weten, wat de ge
neeskundig Inspecteur wel zeggen zal
wanneer hij de barak op den vuilnis
hoop ziet liggen.... had ik bijna gezegd
ik bedoel staan.
En hiermee stap ik van die onver
kwikkelijke barakhistorie af, meteen
zucht over onze lieve duiten, die daar
op de vuilnisbelt voor goed zijn opge
borgen. Alleen nog deze opmerking
tot slotIk weet niet of de barak
zóódanig geplaatst is, dat zij uit de
voorbijgaande treinen duidelijk zicht
baar is. Mocht dit wel het geval zijn,
dan stel ik voor de barak zacht rood
en wit te schilderen en daarop met
vette letters te schilderen de woorden
„Nooit Gedacht", een en ander om
de reizigers in den waan te brengen,
dat bij het binnenstoomen van Haar
lems sehoone dreven, een lusthuis
hem tegenlacht.
Het was zeer goed gezien van den
heer Bijvoet om de wanorde, die bij
het begraven van wijlen burgemeester
Jordens op de begraafplaats was op
te merken, eens ter sprake te brengen
in den Raad. De burgemeester zeide
toe de zaak te overwegen, ms
voegde er bij dat het moeilijk is,
omdat men altijd geheel of gedeelte
lijk het publiek uitsluit.
Dit is ook werkelijk een bezwaar,
't Gaat natuurlijk niet aan, het pu
bliek geheel te weren en nog minder
om een classificatie te maken naar
de hoofddeksels, door de hoeden toe
te laten en de petten te weigeren.
Zou het niet mogelijk zijn om te be
palen, dat bij begrafenissen, waar
zeer veel publiek is te verwachten,
niemand die niet tot den stoet be
hoort, wordt toegelaten dan voorzien
van een toegangsbewijs? Deze bewijzen
kan men dan éen dag te voren op
enkele uren, b. v. van 10 tot 1 gratis
verkrijgbaar stellen bij den opzichter
van de begraaiplaats. Op deze wijze
zouden zij die werkelijk belang stel
len in de ter aarde bestelling zich
den toegang kunnen verzekeren en
wie er den gang naar cien opzichter
niet voor over heeft, koestert al heel
weinig sympathie met den overledene
en kan gerust wegblijven.
Desnoods zou men uaarbij nog een
bepaling kunnen maken, dat alleen
aan personen boven de 16 jaar deze
kaarten worden afgegeven. Zoodoende
worden alvast de kinderen geweerd.
Misschien zijn tegen dit denkbeeld
practisebe bezwaren; ik geef het voor
beter.
In de nieuwe regeling der politie
werd op voorstel van den heer
't Hooft besloten, dat de agenten 4e
klasBe die alleen bij bizondere gele
genheden worden gerequireerd, niet
meer naar rooster maar naar geschikt
heid voor de te bewijzen diensten
zullen worden opgeroepen. Hiermede,
zeide spreker terecht, zal men de on-
geschikten er toe brengen om in te
zien, dat zij beter doen met de politie
maar te laten varen. Men behoeft ze
niet eens te ontslaan.
Alweer die zonderlinge „vrees" zou
ik bijna zeggen, om een ongeschik-|
ten ambtenaar eenvoudig te ontslaan.'
Ik ben 't volmaakt met den heer
Klein eens wie ongeschikt blijkt te
zijn, hoort er niet. En waarom het
nu noodig is, zoo iqmand nog zoo
zachtaardig te behandelen, wil mij
maar niet duidelijk worden. Dat men
een engeleche goevernante, die men
kwijt wil zijn, daarvan een zachten
wenk geelt, om van een aanvat van
zenuwen verschoond te blijven, kan
ik mij begrijpen, maar van een poli
tieagent is niet te verwachten dat hij
flauw valt als men hem zegt, dat hij
ongeschikt is en maar heen moet gaan.
En kreeg hij wèl een flauwte, dan
zou alleen daardoor bewezen zijn, dat
hij voor politie-agent volstrekt niet
deugt.
Haarlem8 Dec. 1894.
Bij kon. besluit is op zijn verzoek
eervol ontslag verleend aan den heer
J. D. Sickler als 2de luitenant bij
de d.d. schutterij alhier en is benoemd
tot 2de luitenant de heer E. H.Kre-
lage, 2de luitenant la suite.
Museum voor Kunstnijverheid.
Op het Museum voor Kunstnijver
heid zullen a.s. Zondag tentoongesteld
zijn de werken van Jean Lepautre.
Deze teekenaar werd in 1617 te
Parijs geboren, begon zijne loopbaan
op de timmermanswerkplaats en werd
een der beroemste ornament teekenaars
uit de 17e eeuw.
Door de tentoonstelling der werken
van Daniel, Jean Berain en Jean
Lepautre, die achtereenvolgens op bet
Museum zijn gehouden, werden be
langstellenden in de gelegenheid ge
steld de werken der beroemdste tee
kenaars uit de 17de eeuw te bezich
tigen.
Des Zondags is de toegang vrij.
De Haarlem eche Kunstclub, wier
voorstelling op 14 December a.s. des
avonds balt acht bepaald is, zal als
dan bet volgend programma uit
voeren
1. Zand in de oogen, blijspel in
twee bedrijven, naar Eugène Labicbe.
2. Ein Maskenball, Dunt.
8. L' ttre d'Amour Say vete, en prose.
4. Tableau Een Romeinsch Vrou
wenvertrek.
5. Een verloren parasol, klucht in
één bedrijf.
De voorstellingen zullen worden
afgewisseld door strijkmuziek uit de
kapel van het Stedelijk Muziekkorps.
Vrijdagavond gaf de Ned. Opera
onder directie van den heer van der
Linden in onzen Schouwburg „Jozet
en zijne Broeders" en „Paljas", welke
stukken veel succes hadden, vooral
het laatste. De schouwburg was niet
bizonder goed bezet, wat wel was te
verwachten in verband met het feit
dat nog geen maand geleden dezelfde
opera's hier zijn opgevoerd door dit
gezelschap. Dezen keer verving me
vrouw EngelenSewing mevr. Dirckx
v. d. Weghe in de rol van Nedda in
„Paljas".
Het genootschap „Melpomene en
Thalia" zal de volgende maand eene
liefdadigheids-voorstelling geven ten
voordeele der weduwe van Haren, die
met 6 kinderen hulpeloos is na den
dood van haar man. De opbrengst zal
worden afgedragen aan „Weldadig
heid naar Vermogen," door wier be
middeling bet steunbehoevende gezin
daarmee zal worden geholpen.
In teekenlij sten voor plaatskaar ten
worden voor dit doel rondgezonden,
die naar wij voor de weduwe ho
pen, ruim zullen worden ingevuld.
Opgevoerd wordt het bekende „Joan
Woutersz."
Volgens achterstaande advertentie
geeft het vrouwenkoor „Excelsior" een
zanguitvoering a.s. Zondagavondnaar
men meldt is voor een keurig pro
gramma gezorgd.
VERSLAG.
der Vergadering van de afd. Haarlem
en Omstreken van de Mij. tot be
vordering der Bouwkunst.
De vergadering in de groote Restau
ratiezaal der Sociëteit „Vereeniging"
is zeer talrijke bezocht en wordt door
den voorzitter, den beer Jacques Leijh
geopend met een woord van dank
aan bet oestuur der sociëteit voor
de welwillendheid, waarmede het
toestond aan de leden dor afdoeling
om de nieuw gebouwde toeieteitslo-
kalen te bezichtigen en tevens in een
barer zalen te vergaderen.
Hierna worden de notulen gelezen
en onveranderd goedgekeurd.
Door de firma J. van Ek en Zoon
wordt medegedeeld, dat zij voor bet
lidmaatschap der afd. en der Maats,
bedankt.
Naar aanleiding der gunstige be
schikking van de heeren J. M. van
Kempen en Zonen, op verzoek van
het bestuur der afdeeling om met
bare leden hunne fabrieken te Voor
schoten te mogen bezichtigen, wordt
besloten den dag van bet bezoek
vast te stellen op Vrijdag den 14en
December a. s.den leden zal voor
af mededeeling worden verzocht van
hun al of niet méégaan en de reis
kosten zullen uit de kas der aldee
ling worden betaald.
Van bet hoofdbestuur der maats,
is een brief ingekomen van den vol
genden inhoud:
„Het hoofpbestuur der maatschappij
„beeft bet voornemen opgevat, om
„eene inventaris op te maken van
„de thans nog aanwezige belangrijke
„Nederlandsche bouwwerken,ontstaan
„van af de vroegste tijden tot in de
„laatste jaren van de vorige eeuw.
„Het beeft voor dezen omvangrijken
„en nuttigen arbeid evenwel veler
„hulp noodig en vertrouwt in de
„eerste plaats op de medewerking
„van de aldeelingen der m; atschappij.
„Het Hoofdbestuur, overtuigd van
„Uwe ingenomenheid met bet plan,
„heeft daarom de eer U uit te noodigen
„eene Commissie uit de leden Uwer
„afdeeling te benoemen met de op
bracht om in den zetel U wer Afdee-
„ling en de omgeving daarvan een
„onderzoek in te stellen naar de be
doelde bouwwerken, eene inventaris
„daarvan op te maken en deze aan
„het bureau der Mij. op te zenden.
„Bij elk bouwwerk zou moeten wor
den opgegeven (zoo mogelij':):
„lo. de juiste omschrijving der lig-
„ging (b.v. straat, nummer);
„2o. het jaartal van stichting;
„3o. de namen der bouwmeesters;
„4o. in korte bewoordingen die bij
zonderheden van contructieven en
„historischen aard en veranderingen
„door aan- en verbouw, die wetens
waardig zijn.
„Indien de Afdeelingen bare hulp
„vorleenen, in den zin als wordt ver-
„zocht, zal de Mij. daardoor spoedig
„in bet bezit kunnen komen van een
„vrij volledige lijst, waarvan bet
„groote en algemeene nut ongetwij
feld ook door U erkend zal worden.
„Een volledige inventaris van de
„afbeeldingen van bouwwerken als
„bedoeld worden, die reeds versche
den zijn in de werken der Maat
schappij, zal U binnen kort worden
„toegezonden.
„U beleefd verzoekende spoedig te
„willen berichten of Uwe afdeeling
„tot de gevraagde medewerking gene-
„gen is en of de opgaven vóór Sept.
„1895 kunnen worden ingewacht, heeft
„het Hoofdbestuur de eer met de
„meeste hoogachting te zijn. Etc."
De heer Geijl doet naar aanleiding
van dezen brief de viaag of voor de
beantwoording der daarin gestelde
vragen door het Hoofdbestuur een
crediet geopend wordt, want anders
acht bij 't ondoenlijk om alles in
i)
Naar het engelse,h
van THOMAS COBB.
HOOFDSTUK I.
Wat Joe Bodger zag.
Een flinke Maartsche bries woei door bet boscb te Rook-
field. De zon was reeds een uur of langer geleden onderge
gaan, toen Joseph Bodger langs den kant van den eenzamen
weg voortsloop. Hoewel bij slank van gestalte was en hij
niet ouder dan zes en twintig jaar kon zijn, vertoonde zijn
oudachtig gelaat reeds rimpels, en bezat hij kleine oogjes,
die eene natuurlijke neiging schenen te bezitten om ont
wijkende blikken te werpen langs zijn lange, spitse neus.
Om zijn mageren hals droeg bij een van kleur verschoten
blauwen doek, losje3 vastgeknoopt, en zijne gebeele klee
ding zou met een paar shillings duur betaald zijn.
T<>en hij den zoom van het woud naderde verliet hij den
gebaanden weg, liep eenige schreden dwars over het gras,
zette zich neer aan den rand van een sloot en zocht naar
zijne pijp; na deze te hebben gevuld en aangestoken, trok
hij zijne kniëen omhoog en sliep weldra zoo vreedzaam als
een kind.
Aldus bleef hij eenige uren liggen, en de eerste gedachte
bij zijn ontwaken gold zijne pijp. Hij zocht deze op uit het
vochtige gras, stak ze opnieuw aan, stond vervolgens op,
schudde zich af als een natten poedel, en sloop terug naar
den weg, dien hij volgde tot het einde van het bosch en
tot over den heuvel naar bet dorp Rookfield. De hemel was
donker en betrokken, de kleine winkels en buizen waren
in voL-lagen duisternis gebuid, de weinige olielampen brand
den zeer onhelder, en Joe verhaastte zijne schreden totdat
bij bet kruispunt van de wegen, dat bet middelpunt van
bet dorp vormde had gepasseerd en een steenen muur aan
zijn rechter band bad bereikt.
Een poort verleende toegang tot den weg naar de weste
lijke deur der kerk te Rookfield een oud steenen gebouw,
waarvan de oostelijke vleugel onlangs was hersteld; de
slanke spits wees op een niet te ver verwijderde periode
van bouworde, niet zoo antiek als bet schip en evenmin
zoo modern als bet koor. Naar alle waarschijnlijkheid be
vatte bij echter een klok, hoewel deze in de duisternis niet
zichtbaar was.
Joe trad de poort binnen, en nog voor hij eenige schreden
had gedaan deed de klok twee slagen booren.
Half wat Het kon halftwaalf, half één, zelfs half twee
zijn: hij kon bet onmogelijk zeggen alvorens bet beeleuur
was aangekondigd. Hij was omringd door grafsteenen, ge
broken pilaren, een paar sarcophagen, kruisen, graven gelijk
aan kleine, fetd onderhouden tuintjes, andere als kleine
wildernissen, eenvoudige steenen en nog eenvoudiger groene
opboogingen. Op korten afstand van het voetpad verhief
zich aan zijne rechterband een oude ijpenboom roet een
ontzaglijk dikken stam, hol en half docd en zijn voet om
geven door laag kreupelhout, welke een uitstekende schuil
plaats vormde van den weg af en Joe maakte er dan ook
heel spoedig gebruik van.
„Drommels," zeide hij, „dat schijnt pas gegraven 1"
De klok kondigde het derde kwartier aan.
Joe ontdekte nu verscheidene grillige witte vormen:
kruisen, kransen, harten, ook een sterke geur van stepha-
notis en viooltjes. Naderbij tredende stootte hij zijn rechter
voet tegen een stevige plank, waarvan er verscheidene naast
elkaar dwars over een kuil lagen van een kort geleden
geopend graf, met bloemen bestrooid.
Hij had daarop nog zijn blik gevestigd van uit zijne
schuilplaats bij den ijpenboom toen de klok twaalf sloeg.
Haastig verliet hij nu het kerkhof, keerde rechtsaf, liep
voorbij eenige winkels en villa's en bleef ten slotte staan
voor een poort de laatste in het dorp aan de linker hand.
Wordt vervolgdL)
