BINNENLAND.
W e dstrijden.
bedrag iuit en kreeg een fikeche fooi
voor zijn moeite. Doch ziet, eenige
oogenblikken later komt de debilant
verschrikt terug zeggende dat hij zich
in het nommer had vergist. De zooge
naamde winner was edelmoedig ge
noeg om hem het ontvangen geld
terug te geven.
deel namen, gedeeltelijk] hervat; er Irekenen wat zij haar schuldig zijn,
Zeevisscherij.
Dinsdag kwamen te Zandvoortaan
3 Zandvoortsche bomschuiten. Besom
ming f 15 tot f30. De prijzen der visch
waren: bakschol f2,50, scharren f 1.50
per mand, tong f0,15 tot f0,50, griet
10.30 tot f0.70, bonschol f0,25 tot
f0,45 en schelvisch f 0.30 per stuk.
H. M. de Koningin heeft Maandag
deelgenomen aan het gastmaal ten
Hove voor de Duitsehe officieren.
De Koningin-Regentes heeft bij deze
gelegenheid op de gezondheid gedron
ken van den Keizer van Duitsehland
en verder een dronk ingesteld op het
infanterie-regiment „Prinz Friedrich
der Niederlande," het 2e Westfaalsche
No. 15, waarvan H. M. thans de
chef is.
De overste en commandant van het
regiment heeft dezen toost met eene
eerbiedige dankbetuiging beantwoord.
De officieren legden Dinsdag te
Delft een krans op het graf van Prins
Frederik der Nederlanden.
Zij gebruikten Dinsdagmiddag te
's Gravenhage het middagmaal bij den
gezantschapsraad baron Yon Reiche-
nau, die gedurende de afwezigheid van
graaf Von Rantzau, Duitsch gezant,
zaakgelastigde is.
Heden keerden de officieren weer
naar Minden, naar hun garnizoen,
terug.
Lombok.
Het N. v. d D. heeft Dinsdag het
volgend telegram uit Batavia ontvan
gen
Het 9e bataljon is hier teruggekeerd
en met groote geestdrift ontvangen.
De gouverneur-generaal hield aan
het station eene toespraak en inspec
teerde de troepen.
Er was feestelijke ontvangst in het
Van Zuylen-park. De standaard werd
door de eehtgenoote van den gouver
neur-generaal met bloemen versierd.
De uitslag der verkiezing van vier
leden in het hoofdbestuur der Ver-
eeniging van christelijke onderwijzers
en onderwijzeressen :n Nederland is,
dat gekozen is de heer J. de Jong,
te Haarlem en herstemd moet wor
den tusschen de heeren jH. Eerdbeek,
te 's Gravenhage, W. Kroese,te Drach
ten, M. Weersma, te Groningen, J.
H. F. Gangel, te Harderwijk, P.
Voerman, te Arnhem en H. J. Émous
te Amsterdam.
De heeren De Jong, Eerdbeek,
Gangel en Emous hadden te voren
verzocht voor deze verkiezing niet in
aanmerking genomen te worden.
zouden Dinsdagavond nog 40 andere
werklieden in de fabriek worden toe
gelaten, wanneer de stakers bleven
volharden.
De fabriek wordt door een voldoend
aantal politieagenten bewaakt. Voor
wanordelijkheden aan de fabriek be
staat geen vress, aangezien niemand
het terrein kan naderen dan door mid
del ven een veerpont.
De nieuwe werklieden, die Dinsdag
onder geleide van politie in de fabriek
zijn gebracht, zijn meerendeels uit
Sliedrecht afkomstig. Teneinde bot
singen met de werkstakers te voor
komen, zullen zij den nacht in de fa
briek doorbrengen. Aan de werksta
kers is door enkele vakvereenigingen
tegen hedenavond ondersteuning toe
gezegd opdat zij de staking zullen kun
nen volhouden.
Den geheelen Dinsdagavond bleven
groepen werkvolk om de fabriek
dwalen. In de woning van een der
bazen in de Jacob Van Crmpenstraat
zijn een paar glasruiten ingeslagen
en een der andere bazen, die het
vreemde werkvolk herwaarts heeft
gebracht, werd zoo lastig gevallen,
dat hij eindelijk de beloften moet
hebben gegeven heden den stakers
een onderhoud te zullen toestaan.
De Man.tEchappij „Zeeland."
Dinsdag is te Londen de heerFor-
bis van den Chatham Dover-spoorweg
geinterviewd. Hij sprak categorisch
de praatjes tegen, volgens welke de
Great-Eastern aan de stoomvaart
maatschappij Zeeland zou hebben
voorgesteld den Vlissingschen dag
dienst naar Harwich over te brengen
en de ontvangsten van den Harwich
Queensboro-nachtdienst onderling te
verdeelen. Forbes verklaarde dat in
tegendeel de Zeeland en de Chatham-
Dover spoorweg aan de Great Eastern
verzoenende voorstellen deden, welke
laatstgenoemde toen afwees. Forbes
deelde voorts mede, dat de
nieuwe Vlissicgsche mailstoomers
met kapitaal, door de Staatssporen
voor te schieten, te Glasgow zullen
worden gebouwd, zullende er min
stens twee in den volgenden zomer
worden in de vaart gebracht, met
stoomvermogen voor eene twintig-
mijlsche vaart, waardoor de duur der
nachtreis tusschen Vlissingen en
Queensboro tot zes uren zal terug
gebracht worden.
natuurlijk zonder voor hetgeen zij
koopt den hoogsten marktprijs te
betalen.
Zoo kweekt men dieven, en zoo
wordt het verklaarbaar, dat de eigen
dom steeds meer door jeugdige straat-
roovers onveilig wordt gemaakt.
Tot de ontdekking van het boven
vermelde gaf aanleiding een diefstal
van erwten uit zakken, die aan den
wal gelost waren.
Werkstaking.
Men meldt uit Amsterdam:
De directie der koninklijke fabriek
van waskaarsen heeft aan de werk
stakers doen weten dat zij Dinsd. ge
noodzaakt was een aanvang te maken
met het aanstellen van nieuwe werk
lieden. Alvorens daarmede voort te
gaan, wil zij nog de goedgezinde werk
lieden in de gelegenheid stellen den
arbeid aan de fabriek op de oude
voorwaarden te hervatten, voor zoo
ver er thans nog plaatsen beschik
baar zijn. De portier der fabriek is ge
machtigd aanmeldingen van werklie
den aan te nemen.
Naar men vernam is het werk met
20 nieuwe werklieden en eenige an
deren, die aan de werkstaking geen
Brand te Nijmegen.
Naar wij in het vorig nummer
meldden, zou Dinsdag brand zij q uit
gebroken in het stadhuis te N.jmegen.
Deze heeft echter plaats gehad inde
toren van den telephoon te Nijmegen
die staat op het achterste gedeelte
van Ihet raadhuis en die 10 a 15 M.
boven het dak uitsteekt. Door dien
toren of koker, uitsluitend van hout
gemaakt, worden een 400 draden ge
leid naar het centraal-bureau, dat af-
zonderlijken uitgang heeft naar de
Nieuwstraat. De brand wordt toege
schreven aan het springen van eene
overvolle spirituslamp, waarmede een
werkman soldeerde. De man deed
alle |moeite de brandende spiritus te
dooven, brandde zich daarbij deerlijk
de handen, maar slaagde niet.
pleiten, die herinnert aan het door
Shakespeare in zijn „Merchant of
Venice" geschetste geding, waarin
Shjlock bedrogen uitkomt, waar hij
de nakoming vordert van de voor
waarden van den schuldbrief, die als
boete op de niet betaling van de door
Antonio aangegane schuld hem het
recht verleende een pond vleesch te
snijden uit Antonio's lichaam.
De burgemeester van Ylst.
Te Ylst, de gemeente van burge
meester Huisman is proces-verbaal
opgemaakt tegen 21 leden van de
ijsclub „De IJlster Schaats", omdat
zij, daar de werkzaamheden nog niet
waren afgeloopen, tet na tien uur
vergaderden in de bovenzaal van een
logement. De politie-vorordening geeft
evenwel in dit opzicht aan vereenigin-
gen volkomen vrijheid.
waar zijn zenuwen hem zulke parten
hadden gespeeld. De toehoorders
troostten zich, door nu maar over te
gaan tot een gezellig samenzijn en
dat er op de sociëteit veel over't ge
val werd gesproken, behoeven wij
nauwelijks te melden.
Zijn hulpgeroep uit den hooge werd
door de ambtenaren ten raadhuize
gehoord en toen waren spoedig eenige
rappe handen en even later ook
de politie en brandweer aanwezig
om de vlammen, die aan alle kanten
uitsloegen te blusschen, wat binnen
een halfuur gelukte.
Daarmede was het raadhuis met
rijn kostbaren inhoud aan een groot
gevaar ontkomen. De koker, welke
zich als een lastige buurman van dat
gebouw heeft doen kennen, is geluk
kig blijven staan. De draden die
langs zijn binnenwanden liepen zijn
tot een spinneweb gevormd, zoodat de
telephoon onbruikbaar is.
Waterschade heelt vooral het raad
huis, waar doorheen de slangen moes
ten worden aangevoerd. Het water
drong tot verscheidene vertrekken
door en beschadigde daar de p'a-
fonds
De „Ned. Bakkerscour." deelt mede.
dat de heeren Haust en Lindeboom
te Amsterdam tegen 1 Januari a. s.
hun geheele personeel hebben ont
slagen.
Ook de heer G. J. H. Graf aldaar
ontsloeg Zaterdag jl. zijn gezellen,
waaronder de heer Goedhart, voorzit
ter van „Ons Genoegen".
Overigens zijn, zegt het blad, de
gevallen van ontslag van gezellen öf
voor het oogenblik öf voor de toekomst
legio. De rijksdaalder verhooging is
door heel wat gezellen geweigerd.
Kwade praktijken,
De politie te Rotterdam is tot de
ontdekking gekomen van eene nieuwe
industrie. Eene vrouw, in de baan
woonachtig, waar zij een winkeltje
houdt, verschaft in haar huis aan
straatjongens gelegenheid om te dob
beien, en hebben de jongens geen
centen om het spel voort te zetten,
dan schiet zij hun die voor.
De jongens gaan, om het voorge
schoten geld te kunnen terugbetalen
op stelen uit. Alles wat zij machtig
kunnen worden, 13 van hunne gading,
maar bij voorkeur stelen zij goede
ren, die de vrouw voor haar winkel-
debiet kan gebruiken. Deze is steeds
bereid, wat de jongens haar aanbren
gen te koopen en daarmede te ver-
De koe van f3276.75.
Wij zijn toch wel een weinig nieuws
gierig zegt het Utr. Dghld. of
de zaak van den Biltschen landbou
wer, wien op de markt te Leeuwarden
de 16 teenen van een koe, met het
beest op den koop toe, verkocht zijn
tegen 5 cent voor den eersten teen
en voor eiken volgenden het dubbele
van dat van den voorgaanden, voor
het gerecht zal komen. Want voor de
rechtbank kon de zaak nog wel eens
een heel anderen loop nemen dan de
slimme verkooper, die meent den koo-
per er zoo aardig te hebben laten inloo-
pen, denkt.
De man is al te slim geweest en
heeft daardoor niet bedacht, dat als
hij eerst de ze3tien teenen van de koe
geleverd heeft, hij het dier zelf niet
meer op den koop toe leveren kan.
Eene koe zonder teenen is natuurlijk
geen complete koe, en daarop heeft
de kooper rechtal ontbrak er maar
éen teen aan, dan zou hij nog het
recht hebben te weigeren wat hem
wordt aangeboden.
Als dit geschil een rechtzaak mocht
worden, dan zou 't dus wellicht blij
ken, dat bij slot van rekening de ver
kooper de gefopte is, omdat hij niet
zal kunnen leveren wat hij verkocht
en dus niet alleen geen cent zal kun
nen vorderen van den koopprijs ad
f3276.75, maar nog meer kans heeft
tot schadevergoeding wegens wan-
praestatie te worden veroordeeld,
Maar het publiek zou er zeker be
lang in stellen, voor een heusche
rechtbank eens ee^. zaak te hooren be-
„Lampenfieber."
Op den avond van Zaterdag jl. zou
de heer Bonnema van Assen een le
zing houden in 't café van den heer
Panman te Wildervank. En werke
lijk verscheen hij ook op den bepaal
den tijd. Oogenschijnlijk was er geen
enkele reden tot zenuwachtigheid. De
spreker zelf heeft een zeer vreedzaam
beroep, in 't dagelij ksch leven fabri
ceert hij roomboter. Het onderwerp
var. zijn rede had ook niets onrust
barends hij zou spreken over de
Boter- en Kaasbereiding.
De man kon er dus bepaald zeker
van zijn, dat niemand ter wereld hem
zou hinderen, dat geen mensch hem
zou aanzien als gevaarlijk voor den
Staat, of hem zou beschuldigen van
opruiende woorden of kwade bedoe
lingen. Bedaard kon hij zijn rede uit
spreken om, misschien na een kalm
debat, even bedaard te bed te gaan,
met de streelende overtuiging, weer
nuttig werkzaam geweest zijn, in 't be
lang der beteiding van boter en kaai.
Dit gebeurde echter niet.
Hoe aandachtig het auditorum, be
staande uit vijftig vreedzame land
bouwers, daar ook voor hem neer
mocht zitten, onze man was niet rus
tig. Er overkwam hem iets, als wat
Duitsehe tooneelisten „Lampenfie
ber" noemen. Nauwelijks had hij het
onderwerp van zijn rede vermeld en
was hij met de inleiding begonnen,
of 'tliep mis. De zenuwen begonneD
te werken". Hij kon geen woord uit-
orengen en stond, zooals men zegt,
met den mond vol tanden. Die tan
den klapperden.
't Publiek daarentegen was dood
stil. 't Was niet meer uit te houden.
Spreker, kon niet langer op den ca-
theder blijven. Met een benauwd ge
zicht jen dito stem, stamelde hij een
verzoek om verlof voor een oogenblik
te absenteeren. Bereidwillig werd dit
verlof verleend, terwijl nog een paar
heeren, die juist hun kwartje entree
hadden geofferd, binnen kwamen. De
heer Bonnema spoedde zich naar bui
ten. En de hoorders wachtten. Ze
wachten minuten, een half uur, een
uur, ze zaten zoo verbaasd, als een
auditorium kan zitten, welke spreker
eensklaps, als bij donderslag, voor hun
oogen is verdwenen.
Nu werd men ongerust. Men zocht
op den weg, in den tuin, bij de
vaart en in de sloot. Onze man was
nergens te vinden. Er werd zelfs een
bode uitgezonden naar 't hotel, waar
hij dien nacht zou logeeren. Ook daar
was hij niet. Men verdiepte zich in
allerlei gissingen. Eindelij k bleek wat
er gebeurd was. Toen de heer B. in
zijn gejaagdheid naar buiten was ge
sneld, had hij eensklaps de tram zien
aankomen.
Die tram scheen hem een reddende
engel, die hem weg zou voeren, uit
zijn kwellingen. Hij stapte in en
vluchtte op deze wijze van de plaats.
De disqualificatie te Bussum.
Men zal zich herinneren, dat door
het Comité der Algemeene Harddra-
verij-Vereeniging, bestaande uit de
heeren H. Broekman, Th. J. Dop, H.
J. J. Jaburg en G. J. Hoogland, eeni-
gen tijd geleden een besluit werd
genomen, waarbij de rijders A. H. v.
Wickevoort Crommelin en J. Koster,
de eigenaar A. A. v. d. Berg, bene
vens de paarden Oranje Boven, Risljek
en Aurora II werden gedisqualifi-
ceerd, naar aanleiding van onregel
matigheden, die zouden zijn geschied
bij de harddraverijen, gehouden op de
baan te Bussum, op 23 Sept. jl.
Deze zaak kwam nu bij het hard
draverij-comité der Ned. Harddraverij
en Senvereeniging, bestaande uit de
heeren W. A. L. Mock, H. P. de Kat
van Hardinxveld, Th. A. van den
Broek en J. van Stolk in hooger be
roep en de diqualificatie werd door
dit comité nietig verklaard.
De Alg. Harddr. Vereen, teekende
hierop protest aan tegen deze vernie
tiging van haar vonnis en zette breed
voerig uiteen welke motieven haar
geleid hadden, om bovengenoemde
personen en harddravers te disquali-
fieeeren.
De Ned. Harddraverij- en Renver-
eeniging was op haar beurt weder
verstoord over dit protest, en nam het
volgende besluit
„Aangezien het comité der Algem.
Harddraverij-vereeniging bij de door
hen uitgevaardigde diequa ificaties van
de rijders A. H. v. Wickevoort Crom-
melin en J. Koster, den eigenaar A.
A. v.sd. Berg, benevens van de paarden
Oranje Boven, Bistje/c en Aurora II,
art. 56 van het reglement niet heeft
nagekomen, door de jury ter zijde te
stellen, met den gebleken toeleg om
de te diBqualificeeren personen den
pas af te snijden zich in hooger beroep
bij het comité der Ned. Harddraverij
en Renvereeniging te voorzien
„overwegende, dat het comité der
Alg. Harddraverij-vereeniging door
zijn weigering van zich neer te leg
gen bij onze uitspraak, waarbij de
betrokkenen van het hun ten laste
de zijn vrijgesproken en door
hun openlijk verzet tegen het recht,
ons bij art. I, laatste alinea, gewaar
borgd, ook hierbij het reglement
schendt
in aanmerking nemende, dat deze
handelingen de instelling onzer hard
draverij op de lange baan in gevaar
brengen, besluit het harddraverij-
comité der Ned. Harddraverij- en
Renvereeniging in zij n vergadering van
30 November 11. met algemeene stem
men uit te sluiten de Algemeene
Harddraverij-Vereenigingen in te trek
ken de vergunning aan genoemde Ver
eeniging verleend om harddraverijen
uit te schrijven onder het reglement
der Ned. Harddraverij- en Ren-ver-
eeniging, zoolang de h.h. H. Broek
man, Th. J. Dop. H. J. J. Jaburg en
G. J. Hoogland deel uitmaken van
het bestuur .of comité dier Vereeni
ging."
In de sportwereld is men zeer be
nieuwd welke gevolgen dit besluit zal
hebben. Velen vreezen scheiding.
Het harddraverij-comité der hard
draverijen, gehouden te Bussum, haalt
verder in de Ned. Sport een staaltje
aan van de brutaliteit waarmede
sommigen der beschuldigden tewerk
gaan door te vermelden, dat zij aan
het comité verklaarden, vernomen te
hebben, dat de beide aansprekers uit
om den geheelen omvang van de jongste ramp, die haar had
getroffen, te beseffen. Tot voor het begin harer moederB
ziekte, was haar leven volmaakt gelukkig geweest, en terwijl
haar smart over het verlies harer moeder zich bij haar het
hevigst deed gevoelen, had de geheimzinnige verdwijning
van haar vader plaats. Hoe innig zij hare moeder had lief
gehad, haar vader was haar nog oneindig dierbaarder ge
weest. Natuurlijke genegenheid was hier gepaard gegaan
aan intellectueele sympathie, en Florence was ook trotsch
op hem.
Bij het binnentreden van inspecteur Holt stond zij uit
haar stoel bij de tafel op, blozende van plotselinge opge
wondenheid.
„Hebt u mij iets mede to deelen riep zij uit.
„In dit geval is geen nieuws werkelijk goed nieuws miss
Derwen t.
„Wanneer ik dat maar durfde denken 1" stamelde zij.
„Mij dunkt, dat u dat wel kunt doen," zeide hij. „Wat
wij gedaan hebben? vraagt gij. Ja wij hebben het huis en
den omtrek deorzocht, en ook alle vijvers en schuren eenigs-
zins in de buurt, en dat alles zonder een spoor te vinden."
„Hebt u den man niet gevonden, die bij kolonel Askew
heeft ingebroken?" vroeg zij.
„Was het maar waar. Wat ik u zeggen wil miss Derwent
toen ik den tuin binnentrad, ontmoette ik uw buurman."
„Mijnheer Fairford?" vroeg Florence haastig.
„Zeker een oude kennis van u?"
„Neen, geen oude kennis," gaf zij ten antwoord. „Hij
woont hier nog maar een paar maanden. Mijn vader he9ft
kennis met hem gemaakt op den dag, toen hij het huis be
trok tenminste op den dag, toen zijne meubelen werden
gebracht."
„Heeft mijnheer Fairford nog familie vroeg inspecteur
Holt.
„Hij woont alleen. Natuurlijk heeft hij ondergeschikten."
„Hij is ook nog een jonge man," zeide Holt in nadenken
verzonken.
„Naar zijn uiterlijk te oordeelen is hij nog geen dertig
jaar. En hebt u hem voor twee maanden geleden nooit gezien
mies Derwent?"
„Ik heb hem voor dien tijd onzen tuin wel eens zien
voorbijgaan," verklaarde zij. „Nadat het huis verhuurd was
en het bordje weggenomen, verschenen er werklieden uit
Londenhierna verschenen ongeveer twee maanden geleden
op een Woensdag de meubelen, en dien dag sprak mijn
vader hem voor de eerste maal. Dien dag kwam hij hier
lunchen, en na dien tjjd verscheen hij nog al eens dikwijls
des avonds. Mijn vader zeide gewoonlijk, dat hij de eenige
man in Rookfield was, met wien het de moeite waard was
om zich te onderhouden."
„En heeft mijnheer Derwent nooit aan mijnheer Fairford ge
vraagd, waar hij vandaan kwam?"
„Ja eens, maar dit onderwerp scheen hem niet aangenaam
te zijn."
„Dus u weet in het geheel niet waar hij heeft gewoond alvo
rens hij uw buurman werd?"
„Neen ik weet er niets van. Inspecteur Holt," voegde
Florence er bij, „wilt u zoo vriendelijk zijn en mij dereden
noemen van al uwe vragen U zult u toch zeker niet ver
beelden, dat mijnheer Fairford mijn vader op de een of an
dere wijze kwaad heeft gedaan?"
„Ik vrees dat nieuwsgierigheid eene gewoonte wordt,"
gaf hij ten antwoord." „Wat uwe vraag betreft, ik kan mij
niet voorstellen, dat iemand mijnheer Derwent kwaad
zal hebben gedaan. Wanneer hij dood was waar is dan zijn
lijk
„Maar als hij nog leefde, waarom keert hij dan niet terug?"
herhaalde zij.
„Dat iB het juist, hij keert niet terug. Wat is het meest
waarschijnlijk dat hij zonder eenige bekende reden vermoord
werd en zijn lijk voor ieders oog is verborgen, of dat hij
uit eigen beweging dit huis heeft verlaten? Er is slechts
één persoon, die bij zijn dood zou winnen."
U bedoelt mijn neef Arnold!" riep zij in verontwaardiging
uit.
En," vervolgde inspecteur Holt snel, „h;j was op dat
tijdstip niet in Engeland en is nu zelfs nog niet in En
geland. Er komen zeer vele gevallen voor dat menschen
verdwijnen zonder duidelijke beweegreden."
JTtrdl vervlfd.)
