DE MOORD TE
SCHA3SH.
ÖemeagdNieuws.
IN GEZONDEN.
Sargeriijke Siant
ting der Jonieche eilanden door den
fiscus aan, waarop de eilnndenleden
hartstochtelijk antwoordden. Een tn-
mult. dat twee uren aanhield, leidde
tot een opheffing der zitting en tot
een tweegevecht tnsschen eenige af
gevaardigden.
Tot voorzitter van het nieuwe, met
zooveel moeite te zamen gestelde hon-
gaarEche Kabinet is benoem-1 dt
heer Banfy, tevens minister vanbin-
nenlandsche zaken.
Naar de Times uit Rome verneemt,
helpen de Franscben te Oboch de
Abessiniërs met wapenen en krijgs
behoeften openlijk tegen de Italia
nen in Soedan.
Uit Montevideo wordt gemeld dat
de gouvernementstroepen in Rio
Grande, bij het vervolgen van de op
standelingen, de grens geschonden
en eenen officier en drie soldaten
van Uruguay, die deze schending
wilden beletten, gedood hebben.
Bij bet beschieten van Farafatra
op Madagascar door de Franschen
leden de Hovas groote verliezen. Er
zijn veel gevallen van koorts onder
do Fransche troepen te Tamatave.
Vijf Engelsche onderdanen werden
gevat en verdreven wegens het over
schrijden van de fransche ÜDiën. De
Pranecher. hebben den kruiser „Mohi-
manga" genomen.
Heden, Maandagmorgen, te 10 uur
begon voor de Arr. Rechtbank te Alk
maar de behandeling van de strafzaak
tegen Nicolaas Boes te Schagen, be-
klaa, d van den bekenden moord op
de twee vrouwen en tegelijk vaneen
inbraak gepaard met diefstal.
Wij namen de dagvaarding te dezer
zake tegen Boes uitgebracht, reeds voor
eenige dagen over.
De opschudding die deze zaak te
Schagen en Alkmaar wekte was groot
en velen hadden dan ook aan den
president Mr. Sannes om een toegangs
kaart tot de openbare zitting verzocht.
Da ar de zaal evenwel niet zeer groot
is en het aantal getuigen zeer belang
rijk (in de beide zaken te zamen niet
minder dan 62) kon aan slechts wei
nige verzoeken gevolg worden gegeven.
Onder diegenen, die een plaatsje ont
vingen, behoorde, dank zij de welwil-
wiliendheid van den president, ook
onze berichtgever.
ij Ongeveer negen unr werden Boes
en zijn medebeklaagde in de eerste
zaak Oudshoorn uit het Huis van
Bewaring naar het gebouw der recht
bank overgebracht. Heden wordt
waarschijnlijk alleen de inbraak be
handeld en eerst morgen de moord.
■Tot handhaving van de orde waren
yer.-cheiden rijksveldwachters van el
ders gerequireerd. Wie heden het zoo
bekoorlijk gelesren gebouw in den
BergerhouT voorbij gewandeld was,
zou allicht niet gedacht hebben, dat
binnen die muren p dat lieflijk plekje
een zoo lage miedaad stond te worden
berecht.
Naar wij vernamen werd Boes in
de gevangenis zeer streng bewaakt,
daar men vrees scheen te koesteren
dat hij de gelegenheid als deze zich
vlordeed, zou aangrijpen om zelfmoord
te plegen.
Per Telegraaf.
,1 De samenstelling der rechtbank was
als§volgtMr. Sannes, president, mrs.
Vjollgraff e Brandts, rechters, mr.
Quckengn. bijzittend rechter, mr. Kar-
Böboorr., officier van justitie, mr. Van
der Krab, subst. griffierverdediger,
mr. Van der Hoeven.
■|De publieke tribune was propvol.
Bo s is klein en tenger, en neemt
eei e kalme houding aan. De tafel i9
bezaaid mei -tukken van overtuiging.
Begonnen w a it met het verhoor der
getuigen in a ken den diefstal bij den
heer Asser. Beklaagde bekent den
diefstal; hij j> door bet zoid rluik uit
net ouderlijk huis geslop n. De fami
lie Asser was uit. Boes pleegde den
diefstal om - eid te krijgen voor fees
telijkheden.
Boes en zijn kameraad Oudshoorn
dobbelden op de werkplaatsom geld.
In deze zaak van diefstal spreekt de
president den beklaagde ernstig toe
en vermaant hem de waarheid geheel
te zeggen Boes belooft dit zeer kalm.
U t het volgend verhoor blijkt dat Boes
schoolging tot zijn vijftiende jaar, gods
dienstonderwijs hebben wou hij niet.
Zijn moeder was goed voor hem, toch
be tal hij haar herhaalde malen met
val-che sleutelshet lezen van moord-
verhalen inspireerde hem ook eene
dergelijke daad te doen. HgenOnds-
fioorn dachten, dat vroHW Butt veel
geld bad. Anna Beijers wou niets van
Boirs weten. Hij was daardoor wraak
zuchtig geworden en zette zijn zinnen
er p, de vrouwen te vermoorden, en
da te stelen; het laatste wa zijn hoofd
doel. Voorat trachtte Boes de vrouwen
te vergiftigen met een slaapmiddel in
haar melk, toen met loodwit in haar
koffie en taartjes, later met zuringzout.
Deze pogingen mislukten. Jan Ouds
hoorn raadde dit alles aan. Meedoen
wou hij echter niet, maar hij zette
Boes wel op. Oudshoorn zou ook
wat kr'jgen. Lang loerden zij op
eene gelegenheid om de vrouwen
den hals at te snijden. Nooit is hij
teruggedeinsd Oudshoorn zei„het
is zonde van zoo'n lieve meid," maar
Boes antwoordde: „het moet toch
voor Alkmaarsche kermis gebeuren."
Het denkbeeld van den moord werd
steeds sterker en beheerschte hem
geheel. Op den avond van den moord
had Boes niets gedronkenhij zag
vrouw Bute door het raam in de keu
ken, ging er op af, nam een bijl mee
en gaf haar drie slagen op het hoofd
en liep hard weg, klom weer over
de schutting en ging water drinken.
Toen heeft hij Anna Beijers twee
maal den hals doorgesneden en vrouw
Bute met een messteek afgemaakt, zich
gewasschen, alles wat hij gestolen had
begraven op het erf van zijn vader, is
toen teruggekeerd, heeft de lijken in
brand gestoken, is weer over de schut
ting geklauterd en naar bed gegaan.
Twee nur 'snachts heeft hi, weerde
lijken in brand gestoken, ten zes uur
heeft hij zijn pet gezocht en uitge-
wasschen. Later ontdekte de moeder
bloedvlekken en wilde hem uithoo-
ren; hij ontkende steeds. Na den
moord gaf hij een muntbiljet aan
Oudshoorn. Na een zeer uitvoerig
verhoor werd de zitting geschorst. De
rechtbank zal heden eene avondzitting
houden.
Overreden.
Zondag-ochtend gebeurde te Ant
werpen een ernstig ongeval.
Toen de trein van Gladbach de
stad had bereikt, bevond zich de ko
lonel der artillerie Périer bij een der
overwegen op de lijn. De kolonel kon
z'ch zoo spoedig niet redden en werd
door de locomotief zoo ernstig ge
troffen, dat bij ondanks spoedig ver
leende geneeskundige hulp onmiddel
lijk overleed.
Kolonel Périer was onder-voorzitter
van de militaire afdeeling der Ant-
werpsche tentoonstelling. Hij was eerst
onlangs tot kolonel bevorderd. Hoe
de officier onder den trein is geraakt,
is nog niet opgehelderd.
Het proces-Joniaux.
Zaterdag is een aanvang gemaakt
met het getuigenverhoorde geheele
zitting werd in beslag genomen door
het verhoor van den rechter van in
structie Hayoit. Uit d*n aard der
zaak is hetgeen deze getuige had
mede te deelen, in hoofdtrekken reeds
bekend uit de akte van beschuldi
ging; toch was het belangstellende
publiek ia grooten getale opgekomen,
en vooral de schoone sekse was tal
rijk vertegenwoordigd. De beklaagde
was zeer kalm, en luisterde met aan
dacht naar de verklaringen van den
rechter van instructie.
D^ze deelt mede, dat het gerecht in
naamlooze brieven aanleiding vond
om zich met de zaak te bemoeien, en
dat hij daarop ten huize van beklaag
de beslag was gaan leggen op papie
ren, brieven en medicijnleschjes. Bij
het overlijden van Léonie Ablay
hadden zich verschillende verdachte
omstandigheden voorgedaanzoo had
b.v. de behandelende geneesheer de
patiënte des avonds om 10 uur vol
strekt niet zorgwekkend gevonden,
maar de beklaagde had toen reeds
aan de ziekenoppassers gezegd, dat
Léonie de. nachts z u sterven, zooals
dan ook is gebeurd. Van de veelbe
sproken „eoreschuld" h d beklaagde
in de eer te verhoeren volstrekt niet
gerept. Wat de op het leven van Léo
nie gesloten verzekering betreft, had
getuige aan beklaagde opgemerkt, dat
het och zonderling was dat zij eene
„tijdelijke" verzekering had gesloten,
omdat, indien Léonie niet binnen tien
jaar stierf, er geen uitbetaling zou
geschieden beki. had daarop geant
woord, dat zij niet zoo ver had door
gedacht.
Voorts staat getuige uitvoerig stil
bij den dood van den heer Van den
Kerckhove. Hij veronderstelt dat de
familie Joniaux onbekend was met
het bestaan van het testament, waarin
hij zijn natuurlijk kind tot universeel
erfgenaam benoemde. Een der vrien
den van den heer Van den Kercküove
heeft in de instructie verklaard, dat
V. d. K. op den dag van zijn aan
komst te Antwerpen ongesteld was.
Op de vraag van een der verdedigers
bevestigt getuige, dat een andere
vriend de verklaring had afgelegd, dat
de heer V. d. K. reeds eens of twee
maal een aanval van beroerte had
gehad. De verdediger zegt te betreu
ren, dat getuige zulks niet uit eigen
beweging kon mededeelen; hij verwijt
den getuige alleen diefeiten te me den,
welke bozwarend zijn voor den be-
klaw gde.
De voorzitter zegt dat men het den
getuige niet kwalijk moet nemen, ais
hij enkele feiten uit de zoo gecompli
ceerde instructie vergeet.
Wat de getuige omtrent de verze
kering van Alfred Ablay bij de „Gres
ham" mededeelt, behelst niets nieuws
het is slechts een opsomming van
bekende feiten. Op een vraag van
den verdediger bevestigt de rechter
van instructie, dat een der getuigen
heeft verklaard dat Alfred Ablay aan
hartkloppingen leedjzijne vriendin had
getuigd dat hij telkens over pijn in de
linkerzijde klaagde.
Ook het valsch spelen door beklaagde
wordt ter sprake gebracht. De direc
teur van de speelzaal te Spa had
in de instructie verklaard, dat men
mevrouw Joniaux den toegang tot de
speelzaal had willen ontzeggen.
Beklaagde „Daar heb ik nooit van
gehoord, voordat ik in hechtenis was
genomen. Ik zweer dat ik, een uur
voordat ik Spa verliet, nog in de speel
zaal ben geweeBt.
Een der commissarissen had ver
klaard, dat hij gezien had dat me
vrouw Joniaux kaarten op haar knieën
had, en een kellner had 5 fr. van haar
gekregen om haar rose kaarten te
verschaüen. Beklaagde ontkent dit al
les nadrukkelijk.
De voorzitter: „Mevrouw Joniaux
heeft verklaard dat haar broeder Alfred
vier valsche wissels heeft geteekend.
Heeft de instructie daarvan de bewij
zen gehad?"
Getuige: „Mevrouw Joniaux heeft
eerst gezegd dat zij geen bewijzen had,
daarna dat zij ze wel had, of liever
een persoon uit Brugge zou die be
wijzen hebben. Deze, ondervraagd,
verklaarde dat hij van niets wist;
een tweede door mevr. Joniaux aan
gewezen persoon heeft hetzelfde ge
antwoord. Mevr. Joniaux heelt echter
Bterk bij den eerste aangedron
gen zij zeide tot hem, dat zij alle
dagen zou bidden, dat hij zich deze
bewijzen weer mocht herinneren.
Beklaagde houdt vol dat er een
getuige it charge zal komen, die be
wijsstukken a décharge zal meebren
gen dezelfde van wie zij reeds den vo-
rigen dag gesproken heeft. Men ver
moedt dat deze deus ex machina nie
mand nóers ia dan de biechtvader
van hare zusters.
Deze week worden het eerst de
deskundigen gehoord.-;
Esn knappe professor!
Een hoogleeraar aan de nieuwe ra
dicale boogescnool te Brussel hield
college over Duitsche wetgeving. Een
tweetal Btudenten hoorden met aan
dacht, en een derde hoorder, die
dezer dagen zich bij de twee voegde,
lusterde ook met aandacht. Maar deze
derde werd, naarmate de professor
vorderde in zijn voordracht, onrusti
ger, en zoo onrustig ten slotte, dat
de anderen het opmerkten. Men vroeg
wat hem deerde, en daar kwam het
er uit: de studiosus was een advo
caat uit BerlijD, en alles wat profes
sor had verteld, getuigde van onbe
kendheid met het onderwerp.
Hierop begon onze advocaat punt
voor punt professor's rede te ontleden
en dit met zooveel onverbiddelijk
heid dat de beide getrouwe studen
ten van den hoogleeraar geen greintje
eerbied meer overhielden voor de ge
leerdheid van hun mentor.
Aldus verieit de Union
Dynamiet aanslag.
te Parijs.
Te middernacht is een dynamiet-
aanslag gepleegd in de Rue Mon-
ceau. De aanslag is gepleegd met
een „bom be i\ renverse-aent". Alle
belendende huizen zijn doorboord
d.oor projectielen, tallooze glasruiten
zije. gebrok n. De concierge van het
huis No. 65 werd gewaarschuwdhij
greep de bom en wierp die midden
op straat. Een a ve minuui later
volg e de ontploffing. Van de daders
was geen spoor te ontdekken. In een
naburige straat woont de heer At-;
halin, die als reenter .an instructie
in de zaak-Ravaciiol en andere an
archistische zaken optrad.
In een kateonspinnorij te Burnley
in Lancashire ontmond brand, terwijl
400 werklieden aan den urbeid waren
Er was slechts één uitgang, en juist
daar woedde het vuur. Er ontstond
een geweldige paniek, die nog grooter
werd, toen ten gevolge van een gas
ontploffing alle iichten;uitgingen. Door
de ramen en over net dak wisten de
werklieden zich te redden, maar twee
vrouwen en twee mannen Kwamen in
de vlammen om.
Bismarck en Hohenloho.
De duitsche rijkskanselier, prins
Honenlohe, is met zijn zoon Zondag
t> Friedrichsruhe aangekomen.
Aan het station bevonden zich graai
Herbert von Bismarck en graaf R"nt-
zau, de schoonzoon va den oud-kan-
seJier om de gasten te ontvangen.
Daarna reed men naar Bismarcks
buitenverblijf.
Na een dejeuner onderhield Bis
marck zich geruimen tijd met den
kanselier. Daarna had een familie-
diner plaats* Na het diner vertrok
prins Hohenlohe weer naar Berlijn.
Heden zou ook graaf Herbert naar de
hoofdstad terugkeeren.
Te Kieff is, terwijl in het eircus
eene voorstelling werd gegeven, de
bovengalerij, bezweken. Zes en dertig
personen, die daar plaats hadden
genomen, vielen in de zaal. De mees
ten kwamen met min of meer ern
stige wonden vrij, maar toch verlo
ren eenige der bezoekers bij dit on
geluk het leven.
Een bankier gevlucht.
Aan het Journal wordt uit Lissa
bon gemeld, dat de bankier graaf
Moser zou gevlucht zijn. Hij wordt
beschuldigd, de hem door de Portu-
geesche regeering toevertrouwde ef
fecten, ter waarde van 8]£ millioen
francs, ontvreemd te hebben. Men
deelt mede, dat hij zijn vermogen in
veiligheid gebracht heeft. Door zijne
verduistering lijden vele firma's te
Lissabon schade.
Het proces-Tsohebinatz
Zaterdag werd te Belgrado uit
spraak gedaan in het proc.'S-Tsche-
binatz (in zake het complot om den pre
tendent Karageorgewitch op den troon
van Servië te verheffen). De meeste be
klaagden werden veroordeeld tot drie
jaren gevangenisstraf; Tschebinatz zplf
kreeg slechts twee jaar, omdat hij
bekend had. Twee der beklaagden
werden vrijgesproken. De personen
die beschuldigd waren van eene po
ging tot vergiltiging van den vorst,
zijn vrijgesproken.
De „New-York Herald" ontvangt
een telegram uit Colon, waarin wordt
gemeld, dat de regeering der repu
bliek Columbia heeft, besloten tot de
oprichting van een standbeeld te Pa
nama voor Ferdinand de Lesseps.
Chineesche bluf.
Hoe groote nederlagen de Chineezen
ook lijden, zij weten het altijd zoo
uit te leggen, dat zij de eer aan zich
houden.
Na het verlies van Port-Arthur
volgen zij weer dezelfde tactiekzie
hier wat de Chung-Psi-Yet-Puo, een
voornaam Chineeech blad, daarover
schrijft
„Toen hij Port-Arthur door de Ja
panners liet innemen, werd generaal
Tso geleid door overwegingen van de
hoogste strategie, en de slimme wijze
waarop hij zijn doel bereikte, zonder
dat de vijand zijn oogmerk door
grondde, stemp dt hem tot een van de
grootste legeraanvoerders, die China
ooit heeft gezien.
„Wetende dat Peking het einddoel
van de Japanners is, begreep gene
raal Tso zeer goed dat, indien op
eenig punt te hardnekkige tegenstand
werd geboden, de Japanners de Chi
neezen onoverwonnen achter zich
zonden laten en zouden voortrukken
naar de hoofdeta 1terwij], indien een
onbelangrijke plaats als Port-Arthur
in hunne handen viel, de kleine
mannen daaarmede zoo in hun schik
zouden zijn als een klein kind met een
stuk speelgoed en het hen in hunnen
maivcb. zou ophouden.
„Generaal Tso bracht den Japan
nersdus zooveel mogelijk verliezen toe,
zonder hen totaal te ontmoedigen, en
toen de vijand reeds de nederlaag in
het verschiet zag, gaf hij aan zijn
troepen het sein van terug te trekken,
hetgeen in goede orde geschiedde.
Zjo groot was het verlies der Japan
ners geweest, d it zij eerst eenige uren
daarna, nadat de laatste Chineesche
soldaat vertrokken was, zich binnen
de forten waagden.
„Bij zijn defensief optreden legde
generaal Tso e n merkwaardig krijgs
manstalent aan den dag, en d >or
slechts een halve lading te gebruiken
voor het zware geschut en door de
granaten en torpedo's met zand te
vullen, bracht hij den onnoozelen be
velhebber der Japansche vloot in de
meening, dat de forten en ver
dedigingswerken van Port-Arthur on
schadelijk waren. Dientengevolge
waagde de Japansche vloot zien on
der de vuurlijn der forten en binnen
de torpedo-linie, en voordat zij hunne
vergissing b merkten, waren drie
oorlogsschepen, zeven transportsche
pen en 21 torpedobocten door het
Chineesche gescuut en deonderzeesche
mijnen in den grond geboord.
„Het resultaat van generaal Tso's
taktiek bewijst, zooals wij altijd heb
ben beweerd, dat het voor China
niet raad aam is, andere dan zijn
eigen aanvoerders te gebruiken in
dezen oorlog. In een gevecht van man
tegen man zijn de wildeenvischetende;
„Fanquoi" pbysiek de meerderen
van onze manschappen, maar iemand
die niet doorkneed is in cle strategie
van ons verlicht ras, zou den loop
der gebeurtenissen, die met het aan
bieden van Port-Arthur eindigden,
niet tot zulk een succesvol einde heb
ben gebracht."
Voor den inhoud deter rubriek stelt de
redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukkengeplaatst oj
niet geplaatst, wordt de kopij niet
aan den inzender teruggegeven.
Mijnheer de Redacteur I
Een „buitenman" zou door tusschen-
komst van uw blad gaarne de reden
willen weten, waarom na officieele
afkondiging in de predikbeurten ver
andering wordt gebracht.
Zoo was b. v. Zondag 6 dezer in de
Herv. kerk te Houtrijk en Polanen
afgekondigd, dat Zondag 13 dezer ds.
Barbas uit Haarlem zou optredenin
plaats van dezen verscheen echter ds.
Veen, zonder dat zelfs de kerkeraad
iets van deze ruiling afwist.
Nader bleek mij, dat geen ziekte
hiervan de oorzaak was en ofschoon
de leiding der godsdienstoefening aan
beide leeraren uitstekend is toever
trouwd, kan zich het geval voordoen,
dat eene ruiling minder aangenaam
is voor de kerkgangers.
Toegevende dat er omstandigheden
kunnen zijn die zoo iets noodzakelijk
maken, zou een bijtijdsche kennisge
ving aan de betrokken Gemeente zeer
zeker wenschelijk zijn.
Een „buitenman."
VARIA
Een Engelsche dame ontving woor
delijk den volgenden brief van een
door haar gehuurde dienstbode
„Mevrouw, het spijt mij zeer dat
ik u moet teleurstellen. Maar mijn
tegenwoordige meesteres heeft beter
schap beloofd en nu blijf ik maar."
Duidelijk.
Op een toegangsbiljet voor zeker
bal stond in plaats van „volstrekt
personeel".
„Niemand wordt toegelaten, als hij
niet zelf komt."
Uit de Statuten eener maatschappij.
7. De vergadering kan alleen dan
een besluit nemen wanneer de helft
der aanwezigen tegenwoordig is 1
ORGELBESPELING.
in de Groote- of St. Bavo-kerk
alhier, op Dinsdag 15 Jan. 1895 des
namiddags van 1—2 uur, door den
Heer W. EZERMAN
PROGRAMMA.
1. Grand March for the
OrganJthyll.
2. Andantino Rheitibcger.
3. Sonate No. 3 Mendelssohn.
a. Con moto maestoso.
b. Andante tranquillo.
4. Duet uitStabat Mater Rossini.
5. Consolation. Lisit.
fcariberich u n
Het stoomschip Koningin-Regentes,
van Bat >via naar Amst. arriveerde 13
Jan. te Suez.
Het stoomschip Prinses Wilhelmina
van Amsterdam naar Batavia arriveer
de 13 Jan. te Southampton.
Het stoomschip Maasdam vertrok
12 Jan.van New-York naar Rotterdam,
Het stoomschip Amsterdam van
Roterdam naar New-York, passeerde
13 Jan. nam. 3 u. Wight.
Bevallen: 11 Jan. G. J. Ploeg
Roeland d. C. M. W. Be nik
Groeneveld d. 12 J. J. Hendrikse—
Wijkhuizen d. 13 C. Bertho ee—Min
d. M. G. S. SaganStrengers d. T.
v. NesSchrage z. A. v. DijkHen-
drikus z. E. v. d. Toly. Leeuwen z.
M. M. KneepkensEsser. d. en z.
Overleden: 11 Jan. AKaan
11 m. d. L. Heerenvest. 12. J. v. d.
HoogenPaardenkooper 71 j. Lelie
straat. S. A. y. d, Willigenv. d.
Well 63 j. Mauritsstr. A. Knmp 15
m. z. Amsterdamstr. 13 M. J. Wes
tenburger—Geelhoed 69 j. Mr. Joos-
tenl.
F AN^lUEüERlCHT ÊfSi.
Getrouwd: 10 Jan. A. J. Labou-
chere en A. J. E. M. Blacken hagen.
12. J. Petersen enjkv. M. Tindai, wed.
G. A. Heineken, Am3t.
Bevallen: 11 Jan.A.G. Dekker
Honig z., Wormerveer. 12 A. J. C.
BakkerVan der Klugt d. den Haag.
M. Le RütteOostendorp Vevbrugge
z., Macassar.
Overleden: 5 Jan. Wed. G. J.
van Baar van S angenburghHulbes-
ma 77 j., Glimmen (bij Groningen).
9. H. Taekema 73 j., Amst. 10. j. S.
Beekkerk jm. 9 w., Gestel. J. Eaia-
nuël 80 j., N.-Amst I. J. J. Smit 82
j., Amst. 11. VenemaHut 64 j., Veen-
dam. 11. F. Plantenga 66 i., Leeu
warden. J. Kieijnhens 72 j., Edam.
N. van VlietVeenis 46 j., Assendelft.
G. Kromkamp 60 j., Amst. J. P. de
Bruijn 58 j., 's Grevelduin-Kapelle.
12. W. Wintgens 77 j., den Haag.
