KitoorMweta.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Een rit in St. Petersburg.
12e Jaargang
Dinsdag 14 Mei 1895.
No. 3639
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIEN:
j. c. mmm,
STADSNIEUWS.
BINNENLAND.
Eaagsche Brieven.
F BUIL.
O N
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
- - 1,65.
0,05.
0,30.
0,374.
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden
Afzonderlijke nummers
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden
franco per post
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat 1-=S=, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOiïc
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE A Co., JOHN F. JONESSuce.Parijn Bl&ts Faubourg Montmartre.
N' ta's, Rekeningen, Wissels, Qui-
tantiën, Brievenhoofden, Memoranda
en alle overige Drukwerken, die op
kantoren voorkomenworden ter
Stoomdrukkerij van dit blad goed-
billijk en vlug gedrukt.
De Directeur-Uitgever.
Haarlem, 18 Mei 1885.
De ZeerEerw. pater N. A. A. Aus-
aems, die voor twee maanden zijn
vijf en twintig jarig feest vierde als
pastoor van de parochiekerk op de
Nieuwe Groenmarkt, is sedert ernstig
ziek geworden. Eergisteren ontving
Z.E. de laatste Heil. Sacramenten, ter
wijl den geloovigen is verzocht, voor
ijn herstel hunne gebeden op te
[dragen.
„Maison Hals."
De heeren Vos en Zoon. die in
.Maison Hals", Kruisweg 45. eene
oortdurende expositie van sciiilder-
tukken houden sinds Mei 1894, heb-
>en heden, zooals wij in ons vorig
lummer aangekondigd hebben, ge
pend de tentoonstelling van etne
jollectie van de dames Lindo en v.
ft. Willigen en den heer Vincent van
Grogh.
De collectie van Gogh bestaat uit
landschappen" en „bloemen", te
amen een elftal stukken. Het zijn
oortbrengselen van de nieuwere rich-
ing van de kunst. Wij merkten er
i. op „eene landdlijke woning",
een korenveld", „zonnebloemen"
Inz.
Van de collectie Lindo zijn vooral
>ezienswaardig de volgende stukken
,oud vrouwtje", een meisjeskop"
portret van Mauve", twee boerinne-
jes" en e-°n gezicht aan het „Buiten'
paarne". Verder zijn van mei. Lindo
og'geëxposeerd eenige aquarellen en
eekeningen.
De collectie v. d. Willigen schijnt
list geheel voor onze stad, de bloe
menstad, bestemd te zijn. Zij bestaat
oofdzakelijkelijk uit „bloemen" en
aaronder „violen", „tulpen", „rozen
n seringen. Totaal een dertigtal
.ukken.
Wij zagen ook eenige andere stuk
en, niet bij de bovenstaande drie
iollectiën behoorende. Daaronder
rekt vooral de aandacht „binnenhuis'
van Paling, „boech" van Jan van
Essen, „Paardjes" van Verschuer, en
„Landschap" van Theophile de Bock.
De expositie is dagelijks uitgezon
derd des Zondags, van 10 tot 4 uur
te bezichtigen.
Gewaardeerd zal zeker worden het
nieuwe plan van de heeren Vos en
Zoon, nl. de heffing van 25 ets. entrée
ten bate van „Weldadigheid naar
Vermogen." Zoo zullen de bezoekers
bij het genieten van het kunstgenot,
tevens weldadigheid kunnen uit-
fenen.
De werkstaking, die Vrijdag 26 April
begon, is hedenmorgen geëindigd.
Hedenochtend waren 85 personen
opgekomen, die men voor de vraag
stelde de werkstaking al of niet voort
te zetter. Tot het laatste besloot men.
De werkstaking is dus geëindigd,
zonder dat aan de eischen der tim
merlieden is toegegeven. Lang beeft
zij niet geduurd, nog geen volle
drie weken en is vrijwel onverwacht
geëindigd. Wel wisten wij, dat zij in
de laatste dagen aan het afnemen
was, doch een zoo spoedig einde had
den wij niet verwacht. Het werk zal
nu weder hervat wordende werk
stakers zijn nu werkzoekers geworden.
Naar het schijnt zullen de patroons
hunne stakende knechts niet allen
weder in dienst nemen.
Men zal evenwel blijven voortgaan
te agiteeren voor de bekende eischen
De concertzaal van het Hotel Kur-
zaal te Zandvoort biedt sinds eenige
dagen een zeer eigenaardig schouw
spel aau. Ziet men er anders in deze
tijd van 't jaar 'n enkel bezoeker die
de frissche zeelucht komt genieten,
nu heerscht er een ongewone drukte.
Er wordt kegelleest gehouden.
Onder de uitstekende leiding van
de kegelclub „Volharding" te Amster
dam zijn in de concertzaal 2 flinke
banen aangelegd, waarvan zoowel door
dames als heeren veel gebruik wordt
gemaakt en waaraan een mooi con
cours is verbonden. Vermelding ver
dient dat de mogelijke baten voor de
armen van Zandvoort bestemd zijn.
Zondag 12 Mei liep de Juniores
wedstrijd ten einde. Vijf prijzen zijn
daarvoor uitgeloofd en Haarlem beeft
weer bet leeuwendeel daarvan. Van
de 12 clubs die uitkwamen behaalde
de kegelclub „de Kroon" alhier den
tweeden prijs met 208 tegen 209 hou
ten eerste prijs en de kegelelub „Gooi
raak" eveneens van bier, den 5den
prijs.
Uit de Ooievaarswereld.
Sinds [jaren huist op een nest aan
de Koediefslaan te Heemstede een
ooievaarspaar.
Het was gewend in den omtrek
vrijwel het rijk alleen te hebben en
schijnt er niet op gesteld te wezen
dat ook andere iamilieleden in de
buurt hun woning vestigen,wat wel uit
het volgende blijkt.
In het begin van het jaar plaatste
de heer J. H. Kersten op zijn land
aan de Zandvoortsche laan, dicht bij
de Koediefslaan gelegen, een nest,
geheel gereed en van takkenbossen
voorzien.
De heer van dat aan de Koediefslaan
scheen dat nieuwe nest als zijn depot
te beschouwen, althans hij sleepte de
takkenbossen naar het zijne en toen
nu een paar weken geleden een ander
ooievaarspaar op de rest van het nest
neerstreek, toonde hij al spoedig zijn
misnoegen daarover. Met zijn echt
genoote viel hij de laatst aangeko-
menen dagelij as lastig, verjoeg ze
telkens van het nest en maakte het
op het laatst zóo erg, dat de niet
gewilde buren schijnbaar den strijd
opgaven en vertrokken.
Schijnbaar, want de verjaagden
schenen zich herinnerd te hebben dat
op het in de nabijheid gelegen buiten
„Meer en Berg" nog familie van hen
woonde en werkelijk kwamen zij na
eenige uren met die familie terug
de vrouwtjes zetten zich op het nest
en .de mannetjes bleven in de nabij
heid, druk met elkaar onderhandelend.
De heer van de Koediefslaan, scheen
de terugkomst te hebben bespeurd
en kwam spoedig weder op het nest
af, doch juist toen hij gereed stond
daarop een aanval te wagen, vlogen
de verbondenen hem aan en ver
wondden hem zoodanig dat hij, slechts
zeer laag langs den grond kunnende
vliegen, een bosch wist te bereiken
en daar een goed uur noodig had om
op zijn verhaal te komen. De familie
leden hielden een lang gesprek inde
ooievaarstaaihet Meer en Bergsche
paar nam afscheid en vertrok en het
negen dagen lang steeds verstoorde
en verjaagde paar nam nu voorgoed
bezit van het nest, waarop het wijfje
thans reeds zit te broeden.
Wel komt de heer van de Koediefs
laan zoo nu en dan, altijd op een
eerbiedigen afstand nog eens een
kijkje nemen, doch zoodra laat de
andere heer zijn kop niet zien, of zijn
jaloersche buurman verdwijnt even
spoedig als hij is gekomen.
O. E. Ct.
Zie vervolg Stadsnieuws 3e pag.)
xxx.
Gelooft gij aan een oranjezon?
Ik weet, dat er menschen zijn die
de oranjezon rekenen tot al datgene
wat mr. Troelstra zoo karakteristiek
oranjevooroordeel" heeft genoemd.
Maar als men verslaggever is, begint
men er aan te hechten.
Vrijdatjochtend was 'tleelijk weer,
't regende. Tegen 12 uur knapte de
lucht op en toen weinigen tijd later
de Koninginnen in de residentie terug
keerden was het echt „Kauerwetter."
t Was alsof de zon in geestdrift niet
wilde onderdoen voor de bevolking,
die, in menigte uitgeloopen, onze
Vorstinnen begroette als waren zij
jaren van ons weg geweest. Zulk
vooroordeel" wensch ik niet verloren
t9 zien gaan!
Speelt het vooroordeel ook een rol
bij de verkiezingen voor de Provinciale
Staten? In een opzicht zou men het
zeggen. Van de vier aftredende leden
die zich in ons district herkiesbaar
stellen (de heer Schuurbecque Boeije
doet dat niet) heeft de vrijzinnige
vereeniging ,,'s Gravenhage" den heer
Polak Daniëls haar vertrouwen op
gezegd. Collega's meenen, dat aan dit
besluit persoonlijke antipathiën niet
vreemd zijn, wijl dezelfde vereeniging
den heer Polak, zes jaren geleden,
niet alleen candidaat stelde, maar zelfs
diens candidatuur met kracht verde
digde. Toch zijn, voor den onpartij
digen beschouwer, de motieven elders
te vinden. In den jongsten kiesrecht-
strijd stond ,,'s Gravenhage" beslist
aan de zijde van minister Tak. En de
heer Polak Daniëls ondertekende
strooibiljetten en advertenties tegen
de candidaten dier vereeniging. Men
zal moeten toegeven, dat 't dan toch
bezwaarlijk ging voor ,,'s Gravenhage"
om hem opnieuw te candideeren.
Hoe dit zij de verkiezing zal hier
een schromelijke verwarring te zien
geven en éen of twee herstemmingen
zijn zoo goed als zeker, ook omdat
van eenige warmte bij deze verkie
zingen in de verte geen sprake is.
We zien nu ,,'s Gravenhage" in het
renpers treden met drie der aftre
dende leden en als nieuwe candidaten
de heeren Heldt, lid van de Tweede
Kamer en Jansen, oud-minister van
Marine, in het vorig Kabinet;
de conservatief-liberale kies vereeni
ging „de Grondwet" handhaaft de
vier herkiesbare leden, doch onder
steunt de candidatuur-Jansen
de Katholieke Kiesvereeniging stelt
slechts twee candidaturen, die van de
Kamerleden Borret en Michels van
Verduynen
van de in twee kiesvereenigingen
verdeelde anti-revolutionnaire partij,
stelt de eene helft, de linkerzijde, in
het geheel geen candidaten, doch gaat,
bij herstemming vrij zeker, op die van
,,'s Gravenhage" over terwijl de
rechterzijde de vier at tredenden steunt
en als nieuwe candidaat, mr. H. graaf
van Hogendorp brengt;
de conservatieve kiesvereeniging „Va
derland en Koning" eindelijk, behoudt
de vier aftredenden en stelt voor de
vijfde plaats mr. Hartman, griffier van
de rechtbank.
Mij dunkt, dat ik het recht had
van een schromelijke verwarring te
spreken. Zoo ik mij, om bij het beeld
van het renperk te blijven, aan het
geven van „pronostics" wagen wilde,
dan zou het zijd, dat de vermoedelijke
afloop aldus zal wezende heeren
graaf van Bylandt, Conrad en Sluiter
worden direct herkozen (aftredende
leden), kans op directe verkiezing
heeft vervolgens de heer Jansen; maar
't meest waarschijnlijke is, dat in
herstemming komen de beide katho
lieke candidaten, de heer Jansen en
de heer Polak Daniels (aftr.) Woens
dag zullen we er meer van weten. Ik
zou liegen als ik zeide dat „de afloop
met spanning wordt tegemoet gezien"
zooals de geijkte term luidt. De men
schen zijn niet erg in de stemming
om aan verkiezingen te denken op
het oogenblik, dat de biljetten voor
vermogens- en bedrijfsbelasting wor
den thuisbezorgd en op invulling
wachten.
Liever dan bij zoo onverkwikkelijke
dingen als belastingen langer stil te
staan, ga ik mij met wat aangena-
mers bezig houden. De natuur zelve
lokt ons (.uit ons te wenden tot wat
schoon is en goed, tot wat er verhef
fends is.
Twee tentoonstellingen trekken hier
thans de aandacht. Een, van kunst
bloemen, in den Dierentuin. Depièce
de résistance dier tentoonstelling is
een meesterstuk van kokswerk. Op
een estrade is een bruiloftsdisch aan
gerecht, als tot aanzitten noodend,
keurig versierd met bloemen en
bloemstukken. Bedrieg u nietWat
ge daar ziet zijn geen natuurbloemen,
al zoudt ge er schier op zweren. Reu
zel, rundervet, stearine, palmitine
als ge wilt, hebben gediend als grond
stof voor zoo bedriegelijke en kunst
vaardige nabootsing. Ik wil wel zeg
gen, dat dit de eenige nabootsing|van
bloemen en vruchten is, alsook in ijs
en in koekbakkers-knutselarij, mij
de eenige geoorloofde en niet tegen
Naar het engelsch
van
R. H. SAVAG
3)
Een paar dagen daarna werd ik uitgenoodigd voor een
iancy-fair dee namiddags gehouden door de dames van het
keizerlijk hof, ten bate van de weezen der slachtoffers uit
den laatsten oorlog. Ik verlangde er zeer naar dien te bezoe
ken. De aanwezigheid van verscheidene vroothertogen en
hertoginnen en zelfs de mogelijkheid op een bezoek der be
minnelijke czarina, gaven er voor mij bizondere bekoring aan.
Alixe had het toezicht op een van de uitstallingen en wijl
haar echtgenoot kamerheer bij den czaar was, werd mij be
loofd, dat ik zou worden voorgesteld aan de aanwezige leden
van de keizerlijke familie.
„Gekleed in mijn statie-koatnum, passende bij deze gele
genheid, nam ik plaats in mijn rijtuig en zeide slechtB tot
jen koetsier, die trotsch was op zijn kennis van het iranech
„Au bazaar!" De gebaarde Rus, in zijn lange, blauwe jas
met zilveren knoopen op alle naden boog. „Oui madame
was zijn ernstig antwoord.
Ale een wervelwind vlogen de vlugge zwarte Orloffs, met
hunne elegante tuigen van rond eDgelsch leder over de hou
ten bestrating, aan weerskanten waarvan de sneeuw lag ea-
mengeveegd.
„Het was drie uur des namiddags en de vroolijke menigte
Bnelde voorbij in eleden, aan weerskanten van den rijweg,
op de vlakke straten of in coupeetje9 met een voorkant ge
heel van glas zooals het mijne. Wij reden de binnenplaats
van een prachtig gebouw op. Twee dvorniks met gouden ban
den snelden toe om het portier te openen toen ik mij ge
reed maakte om nit te stijgen. Ik was eenigszina verbaasd
erover, dat geen andere rijtuigen aanwezig waren.
„Men bracht mij naar eene prachtige receptiekamer. Ter
wijl ik bezig was mij van mijne bonten bovenkleeding te
ontdoen, bemerkte ik niets van gasten. Ik begon ongerust
te worden. Na eene korte poging bleek het fransch van mijn
koet-ier uitgeput. Hij herhaalde slechts „Au Bazaar". Met
toenemend ongeduld had ik eindelijk op mijn beurt mijn
kennie van het engelsch uitgeput en met eenige verontwaar
diging gaf ik mijn kaartje at, na er den naam mijner bloed
verwante Alixe Trepofl' met potlood te hebben bijge
schreven.
Tien minuten daarna keervie de sierlijk uitgedoste „dvor-
Dik" terug met zijn muts in zijne hand cn eene geheimzin
nige uitdrukking op het gelaat.
„Hij plaatste zijne handen op zijne borst en antwoordde
droevig „Niet in domo."
„Helaas 1 ik wist wat dat beduidde, zij was er nietIk
keerde naar het Hotel de l'Europe terug. De beleefde be
diende begreep de moeielijkheid vau miju toestand, en met
zeer gebiedende etem gaf hij eenige krachtige bevelen in het
rnseiech. Mijn ervaren koetsier liet het hoofd hangen toen
hij weer op den bok steeg en bracht mij vlug naar de „Salie
de la Noblesse", waar ik mij spoedig onder de bescherming
der lieftallige Alixe bevond. De man scheen niet te weten
waar hij was geweest. Ik verkeerde natnnrlijk in het
duister I
Na mijne vriendelijke beschermster te hebben verlaten en
een keizerlijken glimlach te hebben genoten was ik weer eene
gelukkige vronw en nam gretig eene uitnoodiging mijner
bloedverwanten aan den volgenden dag den namiddag bij
hen door te brengen en de genoegens van dezen dag nog
eene te bespreken.
„Toen ik mij bevond in een kring van mij bekende dames
en door de vensters uitkeek naar het grootsche tooneel op
de Neva en het dreigende fort met hare hooge torens, uit
stekende boven de reusachtige kerk, waar binnen de over
leden czaren rustten, zag ik eene prachtige equipage voor de
woning der Trepoffs stilhouden.
In het schitterende rijtuig zat een bizonder knap man in
volledig hoigewaad, bezaaid met sterren en een prachtigen
rooden iez op, waarvan de koBtbare zwart zijden kwast van
gelijke kleur was als zijn donker haar.
