Sport en Wedstrijden.
om deze dingen opgehaald, nu de
Hagenaars gaan leestvieren met echte
Leidsche lustrumfeest vreugde ?Morgen
wordt alles vergeten, niemand denkt
deze week aan onbetaalde beeren, aan
„korven" van zes maanden of langer
de Haagsche jonge dames zullen
ten dans worden gevoerd door „mon
seigneurs" en „edelhooghmoghende"
heeren van éen dag en er zullen
stroomen champagne vlieden in dor
stige keelen en over fluweelen wam
buizen.
Het is merkwaardi-, dat de resi
dentie altijd de Leidsche Universi
teitsleesten mede viert als hoorde het
zoo. De scholen zijn, althans 's mid
dags, gesloten en ik verdenk zelfs
een aantal Kamerleden tot de reu
nisten te behooren althans de
Tweede Kamer vergadert niet Dins
dag 11 uur, zooals ik per abuis
zeide, maar eerst Woensdagochtend.
Nu, ik gun de heeren zoo'n pretje
van harte. Als men zich een week
lang stom verveeld heeft met allerlei
vragen van techüiBch wettelijken
aard, dan moet het een heele opfris-
Bching zijn om weer eens „uit" te
kunnen wezen, zich jong te voelen
met de jongeren en met, zij het
weerbarstig keelgeluid, het Io Vivat
of het Gaudeamus te kunnen aan
heffen. Een mensch is geen schar
retje
Aanstaanden Zondagavond komen
de „hooge gasten" cp het Kurhaus
en zal men den Prince van Oranghien,
die bij de maskerade in maliënkolder
verschijnt, in avondtoilet kunnen
zien (blauw satijn wambuis en pof
broek, met wit satijnen bouffes, zijden
tricot en lage schoegen. Dit is eigen
lijk nog een geheiiïi, doch ik verklap
het maar). Als Mannstadt nu maar
gezorgd heeft, dat zijn kapel het
Hollandsche studentenlied kan spelen
of een der gelegenheidsfeestmarschen,
waarvan er dit jaar 7 (excuser du
peu!) zijn. Want dat maakte in 1890
een mal figuur, dat 't orkest slechts
het Gaudeamus spelen kon, toen de
„Keizer" (nu is het maar een Prins)
op het terras verscheen. Er werd om
het „Iö Vivat" geroepen doch
Mannstadt stond radeloos. De klan
ken „Iö Vivat" waren voor hem
Latijn. I Eindelijk daagde redding.
Eenige gecostumeerden, de waardig
heid van hun tijdelijke ambten ge
heel uit het oog verliezend, klommen
op het orkest, namen den violisten
de instrumenten uit handen, wat be
reidwillig werd veroorloofd, en atta
queerden met echte Sempre Crescendo-
vaardigheid het lied dat de Leidsche
spes patriae reeds zingt, als het, bij
manier van spreken, nog in de wieg
ligt.
De zeebaden zijn geopend. Misschien
ontsnapt u het verband tusschen dit
reit en het voorgaande. Het is er toch.
Een zeebad is een uitstekend ding uit
een hygiënisch oogpunt. Maar het is
tevens een uitstekende „opknapper."
En ik verzeker u, dat menig katterig
hoofd een der dagen van de volgende
week afkoeling zal zoeken in de zilte
baren. Dat werkt nog beter dan een
haring, anders ook een goed middel
tegen haarpijn.
Verlaten we nu Scheveningen om
naar de residentie terug te keeren
per paardentram. Ik kies met opzet
dit vervoermiddel, omdat ik nog iets
zeggen wil van het tramvraagstuk dat
de vroede vaderen en wellicht nog
meer de gemeen'enaren bezighoudt.
De gemeente komt te dezen aan
zien langzamerhand in een zonderling*
poBitie. Met het binnensteedsch net
is eigenlijk niemand tevreden, dan
degenen die er juist aanwonen. En
zoo het monopolie der Haagsche
Tramwegmaatschappij weder met
tientallen jaren moet worden ver
lengd, dan wenscht men toch een
aantal hervormingen, toegegeven al
dat men goedkeuren zou, wat de meer
derheid niet doet, dat de tramcon
cessie een „monopolie" en nog wel
een voor een halve eeuw zou moe
ten zijn. Bij deze moeilijkheid die
in zich sluit de vraag of nieuwe lij
nen moeten worden toegestaan, be
staande verlengddubbel spoor
op enkele plaatsen bewilligd
voegt zich deze anderenieuwe con
cessie-aanvragen. Een is er bijv. van
de Westlandsche Tramweg-Maatsch.
die een verbinding Hoek van Hol
landScheveningen wil maken. Een
le was er, voor een verbinding
van een geheel nieuw deel der stad,
de wijk bij de Laan van Meerder-
voort, naar het station van den Staats
spoorweg.
Met deze concessie nu hebben B.
en W. en ik denk dat het weder
alleen B. is. het al heel aardig
geklaard. Zij hebben tot den conces
sionaris gezegd: van uw ontwerp zijn
er die en die einden die ons, in het be
lang der veiligheid enjvan het openbaar
verkeer, niet kunnen behagen. Maar
weet ge nu wat ge doet, ge maakt uw
lijn zus en zoo.
En daarbij werd een plan ontwik
keld, dat met het voorgelegde eigen
lijk alleen dit gemeen had, dat het
ook een plan was.
Natuurlijk bedankte de concessie
aanvrager feestelijk. En nu stellen
B. en W. met de grootst mogelijke
vrijmoedigheid voorde aanvrage
te wijzen van de hand.
Zóo doen wij als we van iemand af
willen zijn die ons last veroorzaakt!
H. A. GANUS Jr.
staande uit twee van zijde gestikte
Japansche schilderijen, die te zamen
eene waarde van f20,000 vertegen
woordigen.
B. A. B.
Naar de Tel. thans verneemt zul-
leD H. M. fregat „Atjeh" en korvet
Alkmaar" geen deel uitmaken van
de divisie welke is aangewezen voor
het jjvlagvertoon in de wateren van
Marokko, doch zal deze divisie alleen
bestaan uit H. M. fregatten „Johan
Willem Friso" en „Van Speijk", on
der bevel van de kapiteins ter zee
Quispel en Backer Overbeek.
Eerstgenoemde zal als divisie-com
mandant optreden.
Sta Pal\ meldt, dat ingevolge de
circulaire door den Oranjebond van
Orde verspreidt, thans 99 leden ge
wonnen zijn, met een totaal van jaar-
lij ksche bijdragen ad f294,75. De
belangstelling schijnt dus toe te nemen
en het succes niet uit te blijven.
Een postbeambte te Amsterdam
had een brief te bezorgen aan een
juffrouw, van wier adres niets meer
bekend was, dan dat het ergens
op het tentoonstel.ing^terrein moest
zijn. Daar de beambte geen tijd had
om het verder uit te vorschen, werd
een kruier uitgezonden. Deze kwam
na lang zoeken terug met de tijding
dat hij geslaagd was. „Compliment
en alsdat de juffrouw woonde inden
achterpoot van den olifant."
Verder is de zaal versierd met de
wapenschilden van bevriende studen
tencorpsen Amsterdam, Utrecht,
Groningen en Delit, van de stad
Bergen op-Zoom en van verscheidene
hoofdpersonen uit den stoet. Omgeven
door de faculteitskleuren, troont op
de estrade een Minervabeeld.
Het feestterrein zal ongetwijfeld een
hoogst schitterend aanzien vertoonen,
mede door de verschillende vlaggen
en wimpels, die vrooiijk wapperen
door het luchtruim. Indien het weder
gunstig is, zal deze week de feestviering
voor geen der vroegere lustrumfeesten
behoeven onder te doen.
De vrouw van den landbouwer K.
te Bussum bleef Vrijdag plotseling
dood. De gemeente-geneesheer consta
teerde na de lijkschouwing, dat hij
het wenschelijk oordeelde het lijk naar
Amsterdam te zenden.
Zaterdag ontving de burgemeester
opdracht van den officier van justitie
te Amsterdam alsnog een nader onder
zoek te doen instellen. Twee genees
kundigen, door den burgemeester
aangezocht, begaven zich daarop naar
het sterfhuis en vonden de verschijn
selen op het lijk van dien aard, dat
zij adviseerden om het op te zenden
naar het pathologisch laboratorium
te Amsterdam, ten einde de oorzaak
van den dood nauwkeurig te onder
zoeken.
weven enz., door de leerlingen zelf za
worden uitgevoerd.
Verder zal aan de Koningin worden
aangeboden een weefgetouw in het
klein.
Van de Wereldtentoonstelling
XII.
Amsterdam15 Juni 1895.
Het uitvoerend comité ontving,
naar aanleiding van zijn besluit om
zooveel mogelijk slechts één ticket
ais entrée vast te stellen, van de
exploitanten onderstaand schrijven:
„Naar aanleiding van Uw schrijven
dd. 13 Juni 1895 geven belangheb
benden, huurders op het open terrein
der Tentoonstelling, zoowel als op
Oud-Holland, Uw Comité kennis van
de ontvangst van dit schrijven, en
tevens dat zij erkentelijk zijn voor
het door U genomen besluit, dat zij
achten te zijn in aller belang zoo wei
van hen als van het publiek en ver
trouwen zij, dat het Uitvoerend Co
mité zich zoo streng mogelijk aan de
laatste zinsnede van haar schrijven
in bedoelden brief zal houden.
Het succes der Tentoonstelling is
voordeelig voor ieder onzer, daar
van is de beste harmonie tusschen
het bestuur en de huurders ge-
wenscht.
Namens de belanghebbenden
Hoogachtend,
w. g. TIMMER
(firma TER MARSCH Co.)
Het Luiksche blad la Meuse bevat
het volgende bericht:
De exposanten zijn uiterst tevreden
over de beleefdheid en voorkomend
heid der hollandsche douane, waarom
men dan ook Zaterdag de gelegen
heid te baat heeft genomen om den
heer P. Moors, de in de Belgische
sectie dienstdoende verificateur, een
blijk van sympathie te geven. Op zijn
geboortedag heeft de heer Gittens,
onze commissaris-generaal, hem een
bouquet aangeboden, terwijl alle ex
posanten den heer Moors hun dank
betuigden voor de welwillendheid,
waarmede hij steeds tracht de douane
formaliteiten zooveel mogelijk te ver
korten en te vergemakkelijken.
In de groote perszaal is eene in
zending geplaatst van 's Rijks ethno-
graphisch museum te Leiden, be-
Lustrumfeesten te Leiden
Groote drukte en gewoel heerschen
reeds in de Oude Sleutelstad. De voor
bereidende werkzaamheden spoeden
ten einde, gracht en straat zijn in
feesttooi gedost.
Reeds wappert hier en ginds de
idnekleur vrooiijk van uit de gevels
lier woningen de toebereidselen voor
de illuminatie zijn in vollen gang
en naderen met rassche schreden
hunne voltooiingvoor de huizen,
vooral op Rapenburg en Breêstraat
verrijzen ruime stellages en tribunes,
ten einde niet alleen de huisgenooten,
maar tevens de talrijke familiebetrek
kingen en vrienden die ieder recht
geaard Lewoner de; Sleutelstad ia dit
tijdperk van feestviering gehouden
is gastvrijheid te verleenen, gelegen
heid ie schenken de aanstaande mas
kerade te zien in al wat zij schitterends
en luisterrijks te aanschouwen geeft.
Ook het inwendige van het feest
gebouw op de Ruine is bijna in den
vereischten staat gebracht om aan
zijne kortstondige maar luistervolle
bestemming te beantwoorden en prins
Maurits waarschijnlijk met de aan
zijnen rang verschuldigde eere
't geïmproviseerde Bergen-op-Zoom te
ontvangen.
De 1 jade der feesttent prijkt met
de blazoenen van den krijgsheld, met
al de kwartieren van zijn wapen, t. w.
Nassau, Catzenellenbogen, Vianden,
Dietz, Meurs, Ch&lons, Oranje, Genève
en Buren.
Aan de zoldering van het ruime
gebouw is op een grooten oranje
wimpel de Hollandsche Liebaartvan
„keel" aangebracht, waaronder de
Vorst „open hol" zal houden. Een
dergeJija, in het zwart uitgebeeld
heraldisch figuur, is in het buffet
aangebracht.
De zaal is niet overvloedig gedeco
reerd, toch is het algemeen uitzicht
hoogst smaakvol en artistiek. De
hemel van den troon van prins Maurits
bevat zijn lijfspreuk: „Tandem fit
sursules arbor."
Tegenover den zetel van den Vorst,
boven den ingang der tent, is de buste
langebracht van onze jeugdige Ko
ningin Wilhelmina; daaronder bevin
den zica draperiën van oranje, rood,
wit en blauw.
Zeevisscherij.
De schrobnetvisscherij door de Sche-
veningsche vloot loopt ten einde. Nog
een 20 tal oefent haar uit, terwij.
ongeveer een 160 tal schuiten daaraan
deelnamen. Gemiddeld werd bisomd
van 1400 tot f1300, tegen f500 tot
f1600 in het vorig jaar. Het later
varen der schuiten wegens den storm
op het einde van het jaar en de
schaarschte van visch vooral van
kleinechol waren daarop van invloed,
Tong en tarbot, welke veel werden
gevangen, werden in groote hoeveel
heden naar Engeland verzonden. Ook
was er groot verlies aan materieel en
netten door het ruwe weder en de
beschadiging beloopen op het Elbe-
wrak.
Aan de trawlvisscherij namen 37
Scheveningsche loggers deel, besom-
mende gemiddeld van f800 tot 12300
tegen f400 tot f2500 in het vorig jaar.
Aanvankelijk waren de vangsten goed,
maar later ongunstig.
Een kerktoren In brand.
Omtrent den brand in den kerkto
ren te Coevorden schrijft men van daar
nog het volgende
Vrij dag morgen omstreeks half twaalf
brak een vreeselijk onweder boven on
stad los. Direct met den eersten
j werd de toren der groote kerk
getroffen, en onmiddellijk er na sloeg
de vlam onder uit de spits. Met le
vensgevaar waagden vier kloeke brand
weermannen zich, om het vuur te
blusschen, wat na veel inspanning ook
gelukte.
Echter na korten tijd baande een
dikke rookkolom boven in de spits
bij den grooten vergulden bal zich
een uitweg. Langzaam van boven af
werd de slanke spits door het verte
rende vuur ingekort, op de wijze van
een reusachtige sigaar.
In dikke ballen viel het onophou
delijk smeltende lood naar beneden
en allen sloeg de schrik om het hart.
toen èn de zware verguld ijzeren bal
èn het kruis èn de weerhaan met
donderend geraas neerstortten en mid
den in de Kerkstra.it terecht kwamen. I
Voorzichtigheidshalve was het terrein
op voldoenden afstand door de brand-
wacht afgezet.
Plotseling sloegen de vlammen aan I
alle zijden de spits uit en was het lot
van den toren beslist. Een moeilijke
taak wachtte thans onze brandweer.
Aan alle zijden werden gaten in het
dak gemaakt, waaruit op het on-1
dergedeelte van den toren gespoten
werd.
De Coev. Ct. deelt mede, dat te ze- I
ven uur het gevaar geweken was. De I
toren was verzekerd voor f 6000, de I
kerk voor f 36,000 zonder muurwerk
en fondamenten.
De waterschade is aanzienlijk, doch
het orgel is er zonder schade afge
komen.
Overreden.
Een vreeselijk ongeluk gebeurde
Zondagmiddag aan den Nieuwen Bin
nenweg te Rotterdam. Aldaar werden
door de stoomtram, die te 12 uur
van Rotterdam naar Schiedam was
vertrokken, twee kinderen, broertje
en zusje, respectievelijk oud 11 en 3
jaren, overreden. De kinderen dach
ten nog den weg te kunnen over
steken, niettegenstaande de ma
chinist hevig belde en remde. Beiden
werden achterovergeworpen en de
jongens, met dan na veel moeite, als
een vormlooze massa onder de lo
comotief weggehaald, terwijl het
meisje een been bij den enkel en het
andere boven de knie totaal werd
afgereden. In hopeloozen toestand
werd zij door een dokter per rqtuig
naar het ziekenhuis vervoerd, waar
zij de3 avonds tzeven uur overleed.
Uit Enschedé schrijft men
Bij het bezoek der Koninginnen
aan onze stad, zal zeker de Ne-
deriandsche school voor Nijver
heid en Handel niet overgeslagen
worden.
Men heeft het plan opgevat aan
HH. MM. een gescaenk aan te bieden,
bestaande uit iwaalf servetten, waar
van ontwerp en patroonteekening, he
Gymnastiekieest.
Eet gewest Noord-Holland var I
het Ned. Gyrnn. Verbond gafZondagl
jl. zijne vijlde uitvoering in de Mid-1
den-Beemster.
Het feestterrein(een weide achter het I
Heerenhuis gelegen) was keurig met
groen en bloemen versierd door de zor
gen van Gebr.Admiraal, bloemisten en
boomkweekers te De Rijp.
Oponthoud gedurende de reis per I
boot van Amsterdam over Purmerend I
naar de aanlegplaats aan het begin I
van den Middenweg van de Beemster I
was oorzaak, dat het gew. bestuur en
een groot aantal turners niet op den I
bepaalden tijd (11 uur) op de alge-1
meene repetitie konden tegenwoordig I
zijn. Hierdoor ontstond een uur ver-1
traging, zoodat van deze repetitie wei
nig terecht kwam.
Om hall een werden de turners en I
genoodigden op de bovenzaal ont-|
vangen door de ieestcommissie bij
monde van haren voorzitter, den heer I
K. Edel Jbz., die de aanwezigen wel-1
kom heette en hulde bracht aan de
beoefening der gymnastiek.
De heer N. van Rooyen van Am-1
sterdam, voorzitter van net gew. be-1
stuur, dankte voor de hartelij ïe woor
den van den heer Edel en betoogde I
evenzeer het nut der gymnastiek.
Vervolgens toog men naar het I
leestterrein, waar eerst eene kleine I
repetitie gehouden werd en vervolgens
de optocht werd gerangschikt. Deze I
bestond uit 26 vereenigingen met 28
vaandels. Voorafgegaan door het fan
farecorps „Koningin Wilhelmina" en I
begon Dick toen Henry hem in de rede viel
„Wanneer je dat denkt, dan is het maar beter, dat je zelf
het onderzoek voortzet. Natuurlijk is het mogelijk, omdat het
kind in Orlers hotel achterbleef, dat Orler haar onder zijne
bescherming heeft genomen. Het is mogelijk, dat hij weet
hoe het haar gegaan is. Ik kan den man niet vindenwanneer
je het denkt, dat je het wel kunt, waarom zou je dan morgen
niet met mij gaan om zelf de nasporingen te beginnen? In
ieder geval heb ik er genoeg vanik geef het op."
Na de zaak breedvoerig te hebben besproken besloot Dick
den volgenden dag te beginnen. Hij zou het onderzoek ver
volgen op het punt waar Hendry het had geëindigd, en
zelf naar Orlers hotel gaan om te zien wat hij kon doen. Na
een bezoek aan Totton, om wat geld ter zijner beschikking
te hebben en getracht te hebben bij mevrouw Gordon hare
bezwaren uit den weg te ruimen, verliet hij Meadow Bank
met Hendry en bereikte Londen denzelfden middag.
HOOFDSTUK. VI.
Van Londen naar Catllebridge.
Dick werd niet veel wijzer door die reis. Zijn bezoek aan
Charlotte Street toonde slechts de nutteloosheid aan om te
trachten Orler op te sporen. Orler was opgevolgd door een
zekeren Stoper, die kort daarop was overleden. Van het
hotel werd Dick door Hendry naar het bureau van de regis
ters geleid, en daar kreeg hij de oorspronkelijke akte van
overlijden van William Smith onder de oogen. Tijdens zijn
kortstondig verblijf zag hij Will dikwijls, die evenwel steeds
zijn adres geheim hield, zooals hij tot heden had gedaan.
Bij Dicks terugkeer bood Hendry aan hem naar den trein
te brengen.
„Ik zal je wegbrengen. De hemel weet wanneer ik ginds
weer zal komen. Tanie noodigt mij niet al te druk uit."
Aan het station gekomen nam Dick een kaartje en stapte
in een eerste-klasse coupé, waarin hij staan bleet om zijn
valies in het net te leggen, terwijl Hendry tegen het portier
geleund met hem stond te praten.
„Houd je goed, waarde vriend!" riep Will uit en na zich
te hebben omgeaeerd om plaats te nemen, trok Dick zooveel
mogelijk zijne knieën terug om twee andere reizigers ruimte
te geven om binnen te treden. De eene was een meisje met
een kleinen terrier, zwart en geelbruin van kleur, in hare
armen, de andere een kleine, breed gebouwde man, die na
een parasol op de bank te hebben neergelegd, plaats nam
in het hoekje tegenover Dick, zijn bonten, strooien hoed af
nam, zijn lichtgrijs jasje losknoopte, zijne wangen opblies
en zeer in zijn schik scheen te zijn eene plaats te hebben
gevonden.
„Je gaat dire t weg," zeide Hendry. „De groeten aan tante
en Evelyn. Vergeet het niet."
„Juist op tij i," riep de kleine man tot zijne gezellin in
den anderen huea, terwijl Will van het portier terugtrad.
„Ja," gaf zij ten antwoord en bukte zich om het hondje
te kussen, dat tegen hem gromde.
De man had een aangenaam, open gelaat, zeer gebruindi I
zoodat de kleur bijna overeenkwam met die van zijn korten I
baard en knevel. Hij maakte ook de bovenste knoopen van I
zijn vest los, zoodat zijne breede borst beter zichtbaar werd I
evenals de Blippen van zijn lichtblauwe jas; alsof hij zich I
nog niet goed op zijn gemak gevoelde, stak hij zijne handen
tusschen zijn los, laag boord en merkwaardig korten, dik
ken hals.
Dicks blikken zwierven echter naar den anderen hoek, waar I
zij een paar oogen ontmoetten, die smeekend op hem ge-1
vestigd waren wijl de terrier steeds bleef janken en grom
men. Het waren oogen, de donkerste en meest uitdruk-1
kingsvolle, waarin hij ooit had gestaard en hiervoor had hij I
ruimschoots-de gelegenheid, daar de eigenares volstrekt niet I
verlegen scheen. Was haar gelaat het schoonste, dat hij ooit I
meende gezien te hebben, toen zij weldra den hond op den
grond neerzette, was Dick van oordeel dat hare gedaante, I
gehuld in een licht, nauwsluitend gewaad, bekoorlijk moest
genoemd worden. Haar gelaat was smal en ovaal, de neus
eenigszins gebogen maar niet te groot, de lippen even voor
uitstekend en frisch rood, in aangenaam contrast met haar
mat olijfkleurigen teint.
Wordt vervolgd
