NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
J. C. PEEREBÜGI,
Zaterdag 22 Juni 1895.
No. 3671
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
NABETRACHTING
STADSNIEUWS.
BINNENLAND,
FEUILLETQN-
Wedderburns Testament.
i2é
HAARLEMS DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door bet geheele Kijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37£.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en .Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat Haarlem. Telefoonnummer 122»
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentie» worden aangenomen door
onie agenten en door alle boekhandelaren en conrantiera.
Directeur-Uitgever J. C. PEE5EBOOE
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale d» Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Suet., Parijt 3Faubourg Montmartro:
Be Bijvoegsel van het blad dat
Zaterdagavond verschijnt, zal bevatten'.
Een onaangenaam geval. Binnen-
tn:Buitenlandsche berichten. Varia.
I Advertentién.
N' ta'e, Rekeningen, Wissels, Qui-
tantiën, Brievenhoofden, Memoranda
en alle overige Drukwerken, die op
kantoren voorkomenworden ter
Stoomdrukkerij van dit blad goed,
billijk en vlug gedrukt.
De Directeur-Uitgever
uit den
GEMEENTERAAD.
LXXXI.
De heer Klein heeft bet in de laatste
Raadszitting nocdig gevonden het pu
bliek bekend te maken met de om
standigheid, dat eenige zijner collega's
Raadsleden hem zijn optreden in
zake bet verzoek van de bouwver-
eeniging „Helpt Elkander" hem kwa
lijk genomen hebben. Hij betoogde,
dat hem de reden daarvan niet dui
delijk was geworden, daar hij in de
verslagen der bladen van de vorige
zitting noch in bet laatst door hem
ingediende stuk iets bad gevonden,
wat' hem van arrogantie zon kunnen
doen beschuldigen. In elk geval bad
bij zoo iets niet bedoeld.
Naar ik meen beeft ieder Raadslid
dit van den beer Klein gaarne willen
gelooven en toch kan ik mg de ontstem
ming van sommige Raadsleden verkla
ren. Niet wat hij zeide, maar de manier
waarop hij dat zeide, klonk sommigen
onaangenaam in de ooren. Het over
komt den beer Klein somtijds om te
zeggen, dat een ot ander wat de
Raadsleden doen ol niet doen hem
verbaast en dat op een toon, waaruit
een niet zeer dikhuidig Raadslid kan
afleiden, dat de beer Klein hem ver
standiger had gedacht. Het is alsof
de beer Klein zeide „hoe is 't moge
lijk, dat gij dat ook niet inziet zooals
ik 1" Ik vind dit jammer. De heer
Klein komt steeds onomwonden
voor zijn opinie uit en zou daardoor
ongetwijfeld invloed op den Raad kun
nen uitoefenen, wanneer die toon bet
niet bedierf.
Intusscben schijnt nu de stoomtram
Haarlem—Beverwijk een fait accompli
te zijn. Na de vele papieren trams
die dit traject nooit geloopen hebben,
zullen we er een van bout en staal
krijgen, die wèl loopt. De concessie is
overigens niet lichtvaardig gegeven en
de concessionaris kan, al wilde bij,
moeilijk ter rechter of ter linker zijde
uitwijken, zonder zich aan de bepa
lingen van de overeenkomst te stooten.
Voor alle mogelijkheden is gezorgd,
zelfs zal nu nog bepaald worden welke
de maximum zwaarte wezen mag, die
over Haarlems grondgebied mag wor
den vervoerd.
J ammer is bet voor den concessionaris
dat bij nu nog weer wachten moet met
bet aanvangen van de werken, om
dat de zaak ter. laatste beslissing
is aangehouden t< t de volgende ver
gadering. Naar mij dunkt bad de heer
Macaré geen ongelijk, toen bij er over
klaagde dat na den langen tijd van
voorbereiding door B. en W. geno
men, de Raad zou moeten beslissen,
in drie dagen pak weg vijf! Dit
behoeft nog volstrekt geen verwijt te
zijn voor het Dagelijksch Bestuurop
zichzelf is bet volkomen juist, dat
wanneer de Raad bet nuttig vindt
om bet een of ander nog ter nadere be
spreking of overweging aan te houden,
de aanvrager daarop dan maar wach
ten moet, boe gaarne men hem ook
voort zou willen helpen.
Dit punt en bet voorstel om de
gymnastiek voor meisies aan de
Meisjes-burgerschool af te schaffen,
vormden ditmaal de hoofdschotels van
bet menu.
Als ik de zaak goed begrepen heb,
heel duidelijk was 'tniet, dan is de
zaak van bet gymnastiek-onderwijs
zóo, dat er éen uur in de week werd
gegeven en dat dit f1000.kostte;
dat daarop de Commisie van Toezicht
voorstelde viermaal 's weeks een kwar
tier te geven en dat B. en W. daar
op in overweging gaven, bet onder
wijs maar liever beelemaal af te schaf
fen.
Een leek zou zeggen, dat vier maal
een kwartier les gelijk staat met geen
les en dan nog wel bij gymnastiek,
dat altijd door de leerlingen als een
bijvak wordt beschouwd en behan
deld, waarbij getreuzeld wordt en ge
praat door de leerlingen die er een
hekel aan hebben en bet moet een
geniale leeraar zijn, die kans ziet bun
liefde in te boezemen voor een vak,
dat enkele minuten achtereen wordt
beoefend.
Wil men dus gymnastiek geven,
laat bet dan 2 uur 's weeks zijn, of
viermaal een half uur. Voor vier
kwartiertjes is duizend gulden in een
jaar toch wel wat duur!
Baariem, 21 Juni 1895.
De kapt. J. H. de Wildt, leeraar
aan de militaire school alhier, die
van bet le op verzoek is overgeplaatst
bij bet 3e reg. inf., wordt ingedeeld
bij de bataljons te Bergen op Zoom in
garnizoen.
Den len Juli hoopt de beer A. D.
Lodewijks, hoofdbrievenbesteller al
hier, den dag te berdenken waarop
bij vóór 25 jaar in dienst trad bij de
Kon. Ned. Posterijen.
Avondfeest Brongebouw.
Toen een jaar of wat geleden de
Vereeniging tot verfraaiing van Haar
lem en omliggende Gemeenten en tot
bevordering van bet Vreemdelingen
verkeer op bet grasveld voor bet
Paviljoen een concert en bal cham-
pêtre gaf en bet Paviljoen met zijn
mooie lijnen geïllumineerd was als
een paleis uit een tooversprookje, toen
zeiden allen die bet gezien hadden,
dat de vereeniging zooiets spoedig eens
weer op bet getouw moest zetten.
Evenwel, dat gaat zoo gemakkelijk
maar niet. Wie dat nooit beeft mee
gemaakt, kan er kwalijk een denk
beeld van krijgen wat zulk een avond
feest kost, zoowel aan geld als aan
moeite en bet mag daarom dubbel
gewaardeerd worden, dat de genoemde
vereeniging zich de opoffering van
beide heeft getroost, om den avond
van den openingsdag van het Bron
gebouw tot een onvergetelijke te
maken.
Aanvankelijk scheen het, alsof moeite
en kosten te gader onder water zouden
raken. Terwijl Donderdagmiddag de
beer Lieftin ck op het podium de
feestrede hield, gutste de regen op bet
terrein alsof er in de eerste 24 uur
geen eind aan komen zou. Dan, een
uurtje later, kwam de zon ze verjagen
en goot nieuwe hoop in de harten
van gastheeren en gasten van dien
avond.
Te acht uur werd de groote toe
gangsdeur geopend en bet duurde
geen tien minuten, of de beide ver-
randabs waren bezet. Dat achtten
blijkbaar de meesten bet aangenaam
ste plekje. Spoedig waren ook tal van
stoelen in den tuin ingenomen. Ande
ren werden aangelokt door het balkon
en genoten daarvan het prachtig
gezicht, zich daarmee troostend over
bet gemis van tafeltjes.!
Bij bet binnentreden werden door
leden van een Comité van Bijstand
programma's en balboekjes aan de
bezoek eis aangeboden.
Nog was de klok van half negen
niet koud, of het Stedelijk Muziekkorps
ving bet avondconcert aan met de
volksliederen. Allengs viel de scheme
ring in. Daar opeens zag men aan den
rand van een voetpad een vlammetje
opschieten, toen nog een, nog een en
binnen eenige minuten waren de ga
zons omringd door een krans van
licht. In de steeds toenemende duis
ternis teekenden de mooi golvende
lijnen de richting van de breede wan
delpaden af, waarlangs de zwarte
schimmen van rondwandelende be
zoekers zich langzaam bewogen.Recbts,
naar de Dreefzijde, vloeiden al die
slingerende vuurstralen, in een soort
van toren ineen.
Het effect was prachtig.
Daarna kwam de beurt aan de
lampions. Ze hingen overal, de lijnen
van bet Brongebouw waren er vol
van, ze waren in de Lauben, onder
de boomen. Wanneer het oog ver
moeid werd van het zien naar het
witte licht beneden, kon bet zich
verpoozen in het warmer schijnsel
van de roode en gekleurde ballons.
Daar klinkt op eenmaal bet Iö
Vivat uit klarinet en. trompet, 't Is
een beleefdheid voor de doctoren, die
van het diner te Zand voort terug ge
keerd zijn. Beneden in den tuin staat
een groep medici, die den hoed af
nemen voor bet lied dat bun vroeger
zoo lief was. De wiite glans die er
van sommiger ontbloote hoofden uit
gaat, bewijst dat die tijd al lang ach
ter hen ligt. Kan er op dit oogenblik
een toepasselijker lied worden gezon
gen, dan dit? Iö vivat nostrorum sanitas.
Ons aller gezondheidJuist, door
Haarlems Staalwater. Als de doctoren
nu maar een handje helpen
IntnsEcben groeit het publiek steeds
aan. Sommigen vluchten voor een
koelen avondwindnaar.degaanderijen.
Overal menschen, in de zaal, op de
trappen, in conversatie- en biljartzaal,
in den restaurant, die alles eens ko
men bekijken, met lof voor onderne
mers en ontwerpers op de lippen.
Jongelieden zoeken alvast een plaatsje
om den dansvloer been en kijken
vol verwachting naar den beer Mar
tin die straks bet bal zal dirigeeren.
Kwartier over tienen was bet con
cert afgeloopen en niet lang daarna
begon in de zaal het bal, dat geopend
werd door den heer Fr. Lieftin ck
met mevrouw J. Krol Kzn.
Dit was het sein tot een geani
meerd bal, dat de verslaggever niet
tot het einde toe beeft bijgewoond,
maar dat,- naar luid van mededeelin-
gen to* ongeveer 2 uur beeft ge
duurd.
Een woord van hulde past bet
te brengen aan de feestgevende ver
eeniging en aan de commissie van
Bijstand. De avond van Donderdag
20 Juni zal nog lang in het geheugen
blijven.
Aan het feestdiner te Zandvoort in
hotel Wackwitz onder presidium van
den beer Lieftinck, werd des namid
dags door 45 personen deelgenomen.
Natuurlijk ontbrak het niet aan heil-
wenscben voor bet succes der onder
neming.
Het menu werd zeer geroemd.
Als tafelwater gebruikten de gasten
het Hollandiawater, dat zooals men
weet bet Staalwater is, ontdaan van
ijzer.
Den 15e Juni jl. is alhier onder
verdachte omstandigheden, vermoede
lijk van diefstal afkomstig, op een
löjarigen knaap in beslag genomen
Een vierkant blauw fluweelen étui
met veersluiting waaraan een knopje
van paarlemoer, van binnen met
blauwe zijde gevoerd, waarop met
vergulde letters „Dickhoff en Salm,
Kalverstraat 9. Damrak 22 Amster
dam."
De commissaris van politie alhier
verzoekt mededeeling van de herkomst
van bet voorwerp.
De liberale kies vereeniging „Bur
gerplicht" te Amsterdam vergaderde
Donderdagavond tot bet stellen van
14 candidaten voor het lidmaatschap
voor den gemeenteraad. Op de voor-
loopige lijst van candidaten kwamen
voor de namen der beeren dr. 0. E.
Blooker, Alex Daniëls, P. van Eegben,
C. Y. Gerritsen, mr. J. N. van Hall,
mr. Tb. Heemskerk, J. P. Korthals
Altes, mr. L. J. G. van Ogtrop, mr.
M. W. F. Treub, mr. L. ZegersVeec-
kens (allen aftredend) en F. Adama
van Scheltema, J. Boelen, mr. W. Boot,,
mr. L. W. van Gigb, G. Harkema,
J. C.j M. J. Knegt, Louis Rieber, C.
W. de Sauvage Nol ting en G, S.
Willing (nieuwe candidaten). Gekozen
werden de beerenF. Adama van
Scheltema, dr. C. F. J. Blooker, J.
Boelen, mr. W. Boot, Alex. Daniels,
Naar het engelsch
THOMAS COBB.
12;
HOOFDSTUK VIII.
Iets nader» ontrent kapitein Burton.
„Het ie toch waar, hoewel het iets heeft var. een sprookje
miss Smith."
„Misschien zal ik langzamerhand wel aan het denkbeeld
gewend raken," gal zij ten antwoord. „Ik weet niet welke
gewaarwordingen u beheerschen, maar ik ben er zeker van,
dat wanneer de rollen omgekeerd waren, ik u werkelijk zou
haten. Dat zou stellig het geval zijn, wanneer u mij van mijne
bezittingen kwaamt berooven."
Dick vertrouwde dat er wel geen man zou zijn, die Clara
kon haten. Hare stem was weliswaar niet zoo lief als haar
gelaat; zij maakte kleine taalkundige fouten en sprak eenige
woorden vreemd uit. Toch was het onmogelijk dat iets, wat
door deze lippen uitgesproken werd, kon mishagen, en de
blik harer oogen had alles goedgemaakt. En toen hij zich
herinnerde welke vrees hij had gekoesterd betreffende de
soort van vrouw, die Wedderburns nicht mocht blijken te
zijn, was hij er dankbaar voor, dat die vrees niet bewaarheid
was. Terwijl hij naar haar luisterde dacht hij aan de woorden
van zijn weldoener en zijn hart klopte sneller bij de ge
dachte hoe gemakkelijk het hem viel vriendschap te sluiten
met de dochter van mevrouw Smith.
„Ik hoop maar dat Orler niet verdwaald is," zeide zij
weldra; „u moet weten mijnheer Forsyth, dat uwe mededee
ling hem geheel in de war heeft gebracht. Hij behoort tot
de eenvoudigen van geest is een groot, volwassen kind
gelijk. De gedachte is hem onaangenaam, dat hij de hulp
van rechtsgeleerden moet inroepen; ze jaagt hem zelfs schrik
aan. Hij zou liever eene beleediging ondervinden," voegde zij er
bij, trad op het venster toe en keek naar buiten. „Mijnheer
Forsyth," riep zij uit, keerde zich haastig om en zag hem aan,
„ik heb mijne moeder nooit gezien tenminste niet met mijn
bewustzijn; zij stierf toen ik twee jaar oud was. U zult u kun
nen begrijpen hoezeer ik er naar verlangd heb meer van
haar te vernemen."
„Hoe gaarne wenschte ik n alles te kunnen vertellen,"
stamelde hij en stoutmoediger geworden schoof hij meer
naderbij.
„U kunt mij in ieder geval alles over mijn oommededee-
len. Het komt mij toch zoo eigenaardig voor," zeide zij en
zag hem nieuwsgierig aan, „dat hij u tot zijn executeur
heeft benoemd."
„Waarom komt u dat zoo eigenaardig voor?"
„Ik durf haast wel zeggen, dat u even oud zijt als ik en
ik ben drie en twintig jaar; vreeselijk oud voor een meisje,
vindt u niet? Maar toch u schijnt mij nog zoo jong toe
om executeur te zijn."
Diek verklaarde, dat hij elf jaar bij Wedderburn was ge
weest, die hem als zijn zoon had behandeld. Toen hij verder
werd ondervraagd, vertelde hij op welke wijze hij te Castle-
bridge was gekomen, van de groote ramp, die hem had ge
troffen en van Wedderburns menschlievendheid.
„Arme jongen 1" zeide zij„hoe vreeselijk om op eene
dergelijke wijze uwe ouders te verliezen 1" en zij zweeg
eenigen tijd.
„Er is iets wat ik gaarne zou willen doen," voegde zij er
weldra bij „het hnis zien, waarin mijn oom heeft gewoond.
Wilt u mij dat bij gelegenheid laten zien?"
Alvorens Dick kon antwoorden trad Orler binnen met den
hoed in de hand, terwijl hij zijn voorhooid afwischte.
„Het spijt mij mijnheer ForByth," zeide hij, „ik heb een
verkeerden weg genomen. Ik kon er verder niets aan veran
deren, al waart ge den prins van Wales in eigen persoon ge
weest I"
Hoewel er geen dag voorbijging dat Dick geen bezoek
bracht aan Jessamine Villa, en Clara hem telkens wanneer
hij haar zag meer betooverde, verloor hij zijne vriendinnen
op Meadow Bank niet geheel uit het oog.
„Hoe zoo in gedachten verdiept Eva?" riep hij uit, toen
hij een week later haar onverwachts naderde. „Je kijkt zoo
plechtig als zes rechters tegelijk. Wat een prachtige dag Uk