NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. J. C. PEEREBÜGI, Zaterdag 22 Juni 1895. No. 3671 ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN: NABETRACHTING STADSNIEUWS. BINNENLAND, FEUILLETQN- Wedderburns Testament. i2é HAARLEMS DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door bet geheele Kijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37£. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en .Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat Haarlem. Telefoonnummer 122» van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentie» worden aangenomen door onie agenten en door alle boekhandelaren en conrantiera. Directeur-Uitgever J. C. PEE5EBOOE Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale d» Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Suet., Parijt 3Faubourg Montmartro: Be Bijvoegsel van het blad dat Zaterdagavond verschijnt, zal bevatten'. Een onaangenaam geval. Binnen- tn:Buitenlandsche berichten. Varia. I Advertentién. N' ta'e, Rekeningen, Wissels, Qui- tantiën, Brievenhoofden, Memoranda en alle overige Drukwerken, die op kantoren voorkomenworden ter Stoomdrukkerij van dit blad goed, billijk en vlug gedrukt. De Directeur-Uitgever uit den GEMEENTERAAD. LXXXI. De heer Klein heeft bet in de laatste Raadszitting nocdig gevonden het pu bliek bekend te maken met de om standigheid, dat eenige zijner collega's Raadsleden hem zijn optreden in zake bet verzoek van de bouwver- eeniging „Helpt Elkander" hem kwa lijk genomen hebben. Hij betoogde, dat hem de reden daarvan niet dui delijk was geworden, daar hij in de verslagen der bladen van de vorige zitting noch in bet laatst door hem ingediende stuk iets bad gevonden, wat' hem van arrogantie zon kunnen doen beschuldigen. In elk geval bad bij zoo iets niet bedoeld. Naar ik meen beeft ieder Raadslid dit van den beer Klein gaarne willen gelooven en toch kan ik mg de ontstem ming van sommige Raadsleden verkla ren. Niet wat hij zeide, maar de manier waarop hij dat zeide, klonk sommigen onaangenaam in de ooren. Het over komt den beer Klein somtijds om te zeggen, dat een ot ander wat de Raadsleden doen ol niet doen hem verbaast en dat op een toon, waaruit een niet zeer dikhuidig Raadslid kan afleiden, dat de beer Klein hem ver standiger had gedacht. Het is alsof de beer Klein zeide „hoe is 't moge lijk, dat gij dat ook niet inziet zooals ik 1" Ik vind dit jammer. De heer Klein komt steeds onomwonden voor zijn opinie uit en zou daardoor ongetwijfeld invloed op den Raad kun nen uitoefenen, wanneer die toon bet niet bedierf. Intusscben schijnt nu de stoomtram Haarlem—Beverwijk een fait accompli te zijn. Na de vele papieren trams die dit traject nooit geloopen hebben, zullen we er een van bout en staal krijgen, die wèl loopt. De concessie is overigens niet lichtvaardig gegeven en de concessionaris kan, al wilde bij, moeilijk ter rechter of ter linker zijde uitwijken, zonder zich aan de bepa lingen van de overeenkomst te stooten. Voor alle mogelijkheden is gezorgd, zelfs zal nu nog bepaald worden welke de maximum zwaarte wezen mag, die over Haarlems grondgebied mag wor den vervoerd. J ammer is bet voor den concessionaris dat bij nu nog weer wachten moet met bet aanvangen van de werken, om dat de zaak ter. laatste beslissing is aangehouden t< t de volgende ver gadering. Naar mij dunkt bad de heer Macaré geen ongelijk, toen bij er over klaagde dat na den langen tijd van voorbereiding door B. en W. geno men, de Raad zou moeten beslissen, in drie dagen pak weg vijf! Dit behoeft nog volstrekt geen verwijt te zijn voor het Dagelijksch Bestuurop zichzelf is bet volkomen juist, dat wanneer de Raad bet nuttig vindt om bet een of ander nog ter nadere be spreking of overweging aan te houden, de aanvrager daarop dan maar wach ten moet, boe gaarne men hem ook voort zou willen helpen. Dit punt en bet voorstel om de gymnastiek voor meisies aan de Meisjes-burgerschool af te schaffen, vormden ditmaal de hoofdschotels van bet menu. Als ik de zaak goed begrepen heb, heel duidelijk was 'tniet, dan is de zaak van bet gymnastiek-onderwijs zóo, dat er éen uur in de week werd gegeven en dat dit f1000.kostte; dat daarop de Commisie van Toezicht voorstelde viermaal 's weeks een kwar tier te geven en dat B. en W. daar op in overweging gaven, bet onder wijs maar liever beelemaal af te schaf fen. Een leek zou zeggen, dat vier maal een kwartier les gelijk staat met geen les en dan nog wel bij gymnastiek, dat altijd door de leerlingen als een bijvak wordt beschouwd en behan deld, waarbij getreuzeld wordt en ge praat door de leerlingen die er een hekel aan hebben en bet moet een geniale leeraar zijn, die kans ziet bun liefde in te boezemen voor een vak, dat enkele minuten achtereen wordt beoefend. Wil men dus gymnastiek geven, laat bet dan 2 uur 's weeks zijn, of viermaal een half uur. Voor vier kwartiertjes is duizend gulden in een jaar toch wel wat duur! Baariem, 21 Juni 1895. De kapt. J. H. de Wildt, leeraar aan de militaire school alhier, die van bet le op verzoek is overgeplaatst bij bet 3e reg. inf., wordt ingedeeld bij de bataljons te Bergen op Zoom in garnizoen. Den len Juli hoopt de beer A. D. Lodewijks, hoofdbrievenbesteller al hier, den dag te berdenken waarop bij vóór 25 jaar in dienst trad bij de Kon. Ned. Posterijen. Avondfeest Brongebouw. Toen een jaar of wat geleden de Vereeniging tot verfraaiing van Haar lem en omliggende Gemeenten en tot bevordering van bet Vreemdelingen verkeer op bet grasveld voor bet Paviljoen een concert en bal cham- pêtre gaf en bet Paviljoen met zijn mooie lijnen geïllumineerd was als een paleis uit een tooversprookje, toen zeiden allen die bet gezien hadden, dat de vereeniging zooiets spoedig eens weer op bet getouw moest zetten. Evenwel, dat gaat zoo gemakkelijk maar niet. Wie dat nooit beeft mee gemaakt, kan er kwalijk een denk beeld van krijgen wat zulk een avond feest kost, zoowel aan geld als aan moeite en bet mag daarom dubbel gewaardeerd worden, dat de genoemde vereeniging zich de opoffering van beide heeft getroost, om den avond van den openingsdag van het Bron gebouw tot een onvergetelijke te maken. Aanvankelijk scheen het, alsof moeite en kosten te gader onder water zouden raken. Terwijl Donderdagmiddag de beer Lieftin ck op het podium de feestrede hield, gutste de regen op bet terrein alsof er in de eerste 24 uur geen eind aan komen zou. Dan, een uurtje later, kwam de zon ze verjagen en goot nieuwe hoop in de harten van gastheeren en gasten van dien avond. Te acht uur werd de groote toe gangsdeur geopend en bet duurde geen tien minuten, of de beide ver- randabs waren bezet. Dat achtten blijkbaar de meesten bet aangenaam ste plekje. Spoedig waren ook tal van stoelen in den tuin ingenomen. Ande ren werden aangelokt door het balkon en genoten daarvan het prachtig gezicht, zich daarmee troostend over bet gemis van tafeltjes.! Bij bet binnentreden werden door leden van een Comité van Bijstand programma's en balboekjes aan de bezoek eis aangeboden. Nog was de klok van half negen niet koud, of het Stedelijk Muziekkorps ving bet avondconcert aan met de volksliederen. Allengs viel de scheme ring in. Daar opeens zag men aan den rand van een voetpad een vlammetje opschieten, toen nog een, nog een en binnen eenige minuten waren de ga zons omringd door een krans van licht. In de steeds toenemende duis ternis teekenden de mooi golvende lijnen de richting van de breede wan delpaden af, waarlangs de zwarte schimmen van rondwandelende be zoekers zich langzaam bewogen.Recbts, naar de Dreefzijde, vloeiden al die slingerende vuurstralen, in een soort van toren ineen. Het effect was prachtig. Daarna kwam de beurt aan de lampions. Ze hingen overal, de lijnen van bet Brongebouw waren er vol van, ze waren in de Lauben, onder de boomen. Wanneer het oog ver moeid werd van het zien naar het witte licht beneden, kon bet zich verpoozen in het warmer schijnsel van de roode en gekleurde ballons. Daar klinkt op eenmaal bet Iö Vivat uit klarinet en. trompet, 't Is een beleefdheid voor de doctoren, die van het diner te Zand voort terug ge keerd zijn. Beneden in den tuin staat een groep medici, die den hoed af nemen voor bet lied dat bun vroeger zoo lief was. De wiite glans die er van sommiger ontbloote hoofden uit gaat, bewijst dat die tijd al lang ach ter hen ligt. Kan er op dit oogenblik een toepasselijker lied worden gezon gen, dan dit? Iö vivat nostrorum sanitas. Ons aller gezondheidJuist, door Haarlems Staalwater. Als de doctoren nu maar een handje helpen IntnsEcben groeit het publiek steeds aan. Sommigen vluchten voor een koelen avondwindnaar.degaanderijen. Overal menschen, in de zaal, op de trappen, in conversatie- en biljartzaal, in den restaurant, die alles eens ko men bekijken, met lof voor onderne mers en ontwerpers op de lippen. Jongelieden zoeken alvast een plaatsje om den dansvloer been en kijken vol verwachting naar den beer Mar tin die straks bet bal zal dirigeeren. Kwartier over tienen was bet con cert afgeloopen en niet lang daarna begon in de zaal het bal, dat geopend werd door den heer Fr. Lieftin ck met mevrouw J. Krol Kzn. Dit was het sein tot een geani meerd bal, dat de verslaggever niet tot het einde toe beeft bijgewoond, maar dat,- naar luid van mededeelin- gen to* ongeveer 2 uur beeft ge duurd. Een woord van hulde past bet te brengen aan de feestgevende ver eeniging en aan de commissie van Bijstand. De avond van Donderdag 20 Juni zal nog lang in het geheugen blijven. Aan het feestdiner te Zandvoort in hotel Wackwitz onder presidium van den beer Lieftinck, werd des namid dags door 45 personen deelgenomen. Natuurlijk ontbrak het niet aan heil- wenscben voor bet succes der onder neming. Het menu werd zeer geroemd. Als tafelwater gebruikten de gasten het Hollandiawater, dat zooals men weet bet Staalwater is, ontdaan van ijzer. Den 15e Juni jl. is alhier onder verdachte omstandigheden, vermoede lijk van diefstal afkomstig, op een löjarigen knaap in beslag genomen Een vierkant blauw fluweelen étui met veersluiting waaraan een knopje van paarlemoer, van binnen met blauwe zijde gevoerd, waarop met vergulde letters „Dickhoff en Salm, Kalverstraat 9. Damrak 22 Amster dam." De commissaris van politie alhier verzoekt mededeeling van de herkomst van bet voorwerp. De liberale kies vereeniging „Bur gerplicht" te Amsterdam vergaderde Donderdagavond tot bet stellen van 14 candidaten voor het lidmaatschap voor den gemeenteraad. Op de voor- loopige lijst van candidaten kwamen voor de namen der beeren dr. 0. E. Blooker, Alex Daniëls, P. van Eegben, C. Y. Gerritsen, mr. J. N. van Hall, mr. Tb. Heemskerk, J. P. Korthals Altes, mr. L. J. G. van Ogtrop, mr. M. W. F. Treub, mr. L. ZegersVeec- kens (allen aftredend) en F. Adama van Scheltema, J. Boelen, mr. W. Boot,, mr. L. W. van Gigb, G. Harkema, J. C.j M. J. Knegt, Louis Rieber, C. W. de Sauvage Nol ting en G, S. Willing (nieuwe candidaten). Gekozen werden de beerenF. Adama van Scheltema, dr. C. F. J. Blooker, J. Boelen, mr. W. Boot, Alex. Daniels, Naar het engelsch THOMAS COBB. 12; HOOFDSTUK VIII. Iets nader» ontrent kapitein Burton. „Het ie toch waar, hoewel het iets heeft var. een sprookje miss Smith." „Misschien zal ik langzamerhand wel aan het denkbeeld gewend raken," gal zij ten antwoord. „Ik weet niet welke gewaarwordingen u beheerschen, maar ik ben er zeker van, dat wanneer de rollen omgekeerd waren, ik u werkelijk zou haten. Dat zou stellig het geval zijn, wanneer u mij van mijne bezittingen kwaamt berooven." Dick vertrouwde dat er wel geen man zou zijn, die Clara kon haten. Hare stem was weliswaar niet zoo lief als haar gelaat; zij maakte kleine taalkundige fouten en sprak eenige woorden vreemd uit. Toch was het onmogelijk dat iets, wat door deze lippen uitgesproken werd, kon mishagen, en de blik harer oogen had alles goedgemaakt. En toen hij zich herinnerde welke vrees hij had gekoesterd betreffende de soort van vrouw, die Wedderburns nicht mocht blijken te zijn, was hij er dankbaar voor, dat die vrees niet bewaarheid was. Terwijl hij naar haar luisterde dacht hij aan de woorden van zijn weldoener en zijn hart klopte sneller bij de ge dachte hoe gemakkelijk het hem viel vriendschap te sluiten met de dochter van mevrouw Smith. „Ik hoop maar dat Orler niet verdwaald is," zeide zij weldra; „u moet weten mijnheer Forsyth, dat uwe mededee ling hem geheel in de war heeft gebracht. Hij behoort tot de eenvoudigen van geest is een groot, volwassen kind gelijk. De gedachte is hem onaangenaam, dat hij de hulp van rechtsgeleerden moet inroepen; ze jaagt hem zelfs schrik aan. Hij zou liever eene beleediging ondervinden," voegde zij er bij, trad op het venster toe en keek naar buiten. „Mijnheer Forsyth," riep zij uit, keerde zich haastig om en zag hem aan, „ik heb mijne moeder nooit gezien tenminste niet met mijn bewustzijn; zij stierf toen ik twee jaar oud was. U zult u kun nen begrijpen hoezeer ik er naar verlangd heb meer van haar te vernemen." „Hoe gaarne wenschte ik n alles te kunnen vertellen," stamelde hij en stoutmoediger geworden schoof hij meer naderbij. „U kunt mij in ieder geval alles over mijn oommededee- len. Het komt mij toch zoo eigenaardig voor," zeide zij en zag hem nieuwsgierig aan, „dat hij u tot zijn executeur heeft benoemd." „Waarom komt u dat zoo eigenaardig voor?" „Ik durf haast wel zeggen, dat u even oud zijt als ik en ik ben drie en twintig jaar; vreeselijk oud voor een meisje, vindt u niet? Maar toch u schijnt mij nog zoo jong toe om executeur te zijn." Diek verklaarde, dat hij elf jaar bij Wedderburn was ge weest, die hem als zijn zoon had behandeld. Toen hij verder werd ondervraagd, vertelde hij op welke wijze hij te Castle- bridge was gekomen, van de groote ramp, die hem had ge troffen en van Wedderburns menschlievendheid. „Arme jongen 1" zeide zij„hoe vreeselijk om op eene dergelijke wijze uwe ouders te verliezen 1" en zij zweeg eenigen tijd. „Er is iets wat ik gaarne zou willen doen," voegde zij er weldra bij „het hnis zien, waarin mijn oom heeft gewoond. Wilt u mij dat bij gelegenheid laten zien?" Alvorens Dick kon antwoorden trad Orler binnen met den hoed in de hand, terwijl hij zijn voorhooid afwischte. „Het spijt mij mijnheer ForByth," zeide hij, „ik heb een verkeerden weg genomen. Ik kon er verder niets aan veran deren, al waart ge den prins van Wales in eigen persoon ge weest I" Hoewel er geen dag voorbijging dat Dick geen bezoek bracht aan Jessamine Villa, en Clara hem telkens wanneer hij haar zag meer betooverde, verloor hij zijne vriendinnen op Meadow Bank niet geheel uit het oog. „Hoe zoo in gedachten verdiept Eva?" riep hij uit, toen hij een week later haar onverwachts naderde. „Je kijkt zoo plechtig als zes rechters tegelijk. Wat een prachtige dag Uk

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1895 | | pagina 1