Een onaangenaam geval.
BINNENLAND,
xn.
Beroemd ben ik nooit geweest en
mijn naam zon dan ook zeer waar
schijnlijk nooit in de couranten heb
ben geprijkt wanneer ik niet op
zekeren dag eerstaankomende was
geweest in een onderlingen wieler
wedstrijd van rijders boven de 100
kilo zvt-aar. Toch heeit ook roem zijn
schaduwzijde. Ik spreek niet van de
krachtige beroepen op mijn beurs
die van alle kanten werden gedaan
door neringzieke rijwiel-agenten, noch
van de talrijke invitaties om hier en
daar en overal nog eens uit te komen,
noch van de spotachtige briefkaarten
waarmee mijn kennissen mij geluk-
wenschten met de behaalde overwin
ning (er was er een die sprak van
„gevleugelde corpulentie"); dat alles
liet mij koud, maar het werd gekker
toen ik op zekeren dag den navol
genden brief ontving:
„Eindelijk heb ik je gevonden,
schurk. Je schuilplaats is niet langer
een geheim, wants ik heb in een open
baar geschrift; je naam en adres ge
lezen. SchelmZij aan wie je gebon
den zijt door alle aardsche banden,
die je moest onderhouden en liefheb
ben zijn door jou wreedaardig
overgelaten aan de teedere zorgen
van het armbestuur, terwijl je zeker
zelf een leven van weelde en losban
digheid hebt geleid. Maar het spel is
nu uit en de dag der vergelding na
dert. Ik je wettige vrouw en mijn zes
kinderen die ook jou kinderen zijn,
zullen je spoedig komen opzoeken en
eischen de zorgen, die je ook als echt
genoot en vader reeds zoolang hebt
verwaarloosd. Pas op! Je hebt voor
ons geen medelijden gehad, we zullen
het ook voor jou niet heben.
Je liefhebbende vrouw Susanna."
Dat was een krasse brief om te le
zen voor iem; nd, die zich van geen
schuld bewust en pas de vorige week
drie en twintig jaar geworden was. Ik
had niet eens een vrouw, laat staan
kinderen; wel was ik verloofd met
en juist op dat moment de gelukkige
bruidegom van Clementina van Tin
teren, een meisje dat ik u niet korter
en juister beschrijven kan, dan door
de mededeeling dat ze de volmaakt
heid zoo dicht naderde, als men dat
van een bruid veronderstellen mag.
Natuurlijk moest er een vergissing
zijn met het document dat ik in mijn
hand hadmaar die wetenschap
maakte het geval niet aangenamer.
Ik kon gemakkelijk voorzien, dat ik
er moeielijkheden door zou krijgen op
een oogenblik, dat ik die het minst
noodig had. Bij eenig nadenken en
overtuigd van mijn onschuld besloot
ik evenwel, mij niet door het ding te
laten kwellen, dronk mijn thee uit,
at mijn boterham op en ging heen
om mijn dagelijksche bezigheden te
verrichten, mij troostende met de
overweging dat het waarschijnlijk een
grap zou zijn van den eenen of an
deren geestigen vriend.
Een weinig later dan gewoonlijk
keerde ik naar mijn kamer terug en
zag daar, tot mijn verwondering, dat
ik het merkwaardige epistel des mor
gens op de tafel moest hebben laten
liggen. Het lag nu op een klein kastje
van den wand, open en bloot voor
ieder die het mocht willen lezen. Ik
begreep dat mijn hospita, gebruik
makende van door gewoonte ontstane
hospitaa8rechten, zich op dat oogen
blik reeds lang met den inhoud ver
trouwd had gemaakt, maar ik besloot,
haar daar maar niet naar te vragen.
Wat mij meer belang inboezemde was
de vraag, of er in den loop van den
dag een bezoeker geweest was, die van
het ding kon hebben kennis'genomen
en ik vroeg dus mijn hospita: „Is er
vandaag iemand voor mij geweest?"
„Alleen juffrouw van Tinteren," zei
het mensch met brutaal glimlachje.
„Zij kwam ongeveer een uur geleden
denkende dat u thuis zoudt zijn en is,
na een minuut of wat gewacht te
hebben, plotseling weer vertrokken."
Plotseling vertrokken I Had zij dan
dien mallen brief gelezen Ongetwij
feld. Hoewel ik wist, dat Clementina
een niet meer dan gewoon nieuws
gierig meisje was, gaf het naderen
van onzen huwelijksdag haar het recht
zich bekend te maken met alles wat
mijn welvaren betrof en het was na
tuurlijk dat zij zich interesseerde voor
de correspondentie van den man, die
over een week haar echtgenoot wezen
zou. Evenwel had ik haar het zotte
geval liever zelf verteld 'twas een
vervelende historie!
Een uur daarna begaf ik mij naar
de woning van mijn bruid. Hoe fraai
lag de villa daar te midden van rozen
en clematis, hoe vreedzaam zag het
grasveld er uit en bovenal hoe
schoon was mijne Clementina van
Tinteren, toen zij daar met hoogroo-
de wangen en fonkelende oogen, voor
het hoekvenster stond, de plek waar
zij my steeds placht af te wachten.
Toen ik door de meid binnengela
ten was, snelde ik naar de huiskamer
om mijne Clementina te begroeten,
maar ik kreeg niet precies de ont
vangst die ik verwachtte.
„Monsterriep zij, zich oprichtende
hare volle lengte van 5 voet en
duim. „Nader mij nietHebt gij
nog de onbeschaamdheid mij te belee-
digen met uw bedorven tegenwoordig
heid, gij laaghartige man
Voor een vrouw, die binnen een
3ek mijn vrouw zou zijn, vond ik
dit nogal kras, maar ik wist dat Cle
mentina voorliefde had voor tooneel-
effecten en ik lachte er dus om.
„Wat, je lacht nog, akelige kerel?
verlaat mijn tegenwoordigheid en
ga ga naar je vrouwen kinderen!"
riep zij thans, blijkbaar in ernst.
„Clementina, wees zoo dwaas niet,"
zei ik. „Het is een vergissing. Ik weet
wat je bedoelt, je hebt op mijn kamer
een zotten brief gelezen. Ik verzeker
je, dat het een vergissing is."
„Een aangename vergissing voor
mij ?"fczei ze, „maar gelukkig heb ik
de zaak ontdekt voor het te laat was.
O, monster!"
„Luister naar mij Clementina, zoo
als je altijd hebt gedaan als een ver
standig meisje, ik zeg je immers, dat
de heele historie een vergissing is.
een dwaling met geen woord van
waarheid er in. Spoedig zal de zaak
opgehelderd worden. Bovendien, denk
eens een oogenblik na. Het Liee zelf
is al onzin. Ik zou op mijn leeftijd de
echtgenoot van een ander kunnen
wezen maar toch niet vader van zes
kinderen 1 Dat is al te mal 1 En ik
lachte ziekelijk over de dwaasheid
van 't geval.
„Hoe kan ik dat zeggen Misschien
heb je wel je juisten leeftijd ook niet
opgegeven. Wat is het woord van een
man waard? Laat mij alleen en mijn
hart in eenzaamheid breken
Op dezen toon ging zij voort, voort
durend weigerend om mijne verdedi
ging aan te hooren, totdat het mij
te kras werd en ik de vlucht nam
naar mijn eenzame kamer, overgela
ten aan niet zeer aangename gedach
ten. Bij nader overdenking troostte ik
mij met de overweging dat mijn vol
komen onschuld spoedig aan 't licht,
zou moeten komen en daarmee ging
ik naar bed, om den slaap des recht
vaardigen te genieten.
Helaas, zij viel mij niet ten deel.
Mijn onrustige slaap was een ver
beterde en uitgebreide editie van de
ervaringen van dien dag. Dezes kin
deren, snel aangegroeid tot zestig, wa
ren om mijn legerstede geschaard en
speelden nu en dan over mij een on
eerbiedig haasje-over. Dan weder
dansten zij de horlepijp op mijn borst,
maakten allerlei luchtsprongen op
mijn neus, trokken mij bij het haai
en slingerden mij door de kamer op
een allerduizelingwekkendste manier,
totdat ik ontwaakte, badend in zweet.
Het is wel noodeloos er bij te voe
gen dat ik des morgens opstond met
een kwellende hoofdpijn. Jk gevoelde
mij zoo onwel, dat ik maar besloot om
thuis te blijven.
Des middags zat ik kalmpjes in
mijn gemakkelijken stoel en stopte
mijn pijp, met het voornemen om een
half uurtje door te brengen in de ver
getelheid van tabaksrook, toen een
luid geklop op de deur mij verschrikt
deed opspringen.
met haar spruiten te doen aftrekken.
Toen ze verdwenen waren, kwam
Clementina naar mij toe en zei„Wil
je mij vergeven, lieve Ik zie nu, hoe
dwaas ik geweest ben door dien
mallen brief te gelooven. Toe, vergeef
het mij maar!"
In de eerste oogenblikken dacht ik
er nog zeer ernstig aan, met een derde
klas kaartje enkele reis naar de Moo-
kerheide te vertrekken, maar Clemen
tina pleitte zoo handig, dat ik het
haar maar vergaf en dat we een dag
of wat later trouwden.
Galantes", „Faut voir", „La femme
intime" enz.; waarom zouden die
albums zoo gezocht zijn
Omtrent het verblijf van Hare Ma
jesteiten te Igls kan het volgende wor
den medegedeeld
Op verzoek der Koninginnen is
den 16en dezer een Tyroler concert
van de Zillertaler in het hotel ge
geven.
Den volgenden dag zijn H.H. M.M.
des morgens 11 uren per rijtuig
uit Igls vertrokken en over Lans
en Ampas naar Hal gereden, alwaar
zij de zoutmijn hebben bezocht. Aan
de zoutgroeve werden H.H. M.M.
ontvangen door den inspecteur, de
hoofd- en onder-ingenieurs van de
mijn.
De muziek van de mijnwerkers
speelde het Nederlandsche Volkslied.
De mijn was gedeeltelijk geïllumi
neerd en overal in het plaatsje werd
druk gevlagd.
Bij die mijn ii eene groote fabriek,
weltce ook door de Koninginnen be
zocht werd.
HH. MM., 's morgens 11 uren uitge
reden, kwamen 's avonds te kwart voor
10 uren per rijtuig thuis.
Zaterdag 29 dezer, 's morgens
tusschen 7% en 8 uren, zullen de
Koninginnen op het Loo terugkee
ren.
Generaal Vetter.
Bij koninklijk besluit van 19 Juni
is de gepensionneerde luit.-generaal
titulair van het leger in Nederlandsch-
Indië, J. A. Vetter, in activiteit her
steld en gelijktijdig benoemd tot com
mandant van het leger en chef van
het Departement van oorlog in Ne-
derlandsch-Indië.
Omtrent deze benoeming vinden wij
nog het volgende aangeteeKend
De benoeming van een legercom
mandant, waarover zooveel in de In
dische pers is geschreven, is derhalve
Men weet, dat in het laatst van
April de luitenant-generaal A. R. W.
Gey van Pittius aftrad en wegens
ziekte in het begin van Mei naar Ne
derland terugkeerde.
Als zijn opvolger werd aanvankelijk
genoemd generaal Segov, doch weldra
bleek, dat deze niet in aanmerking
wenschte te komen. Ook generaal De
Moulin werd genoemd, doch zijne be
noeming werd bedenkelijk geacht,
wijl hij door de jongste snelle promo
tie reeds generaal was geworden, ter
zijn tijdgenooten in Nederland
iEJÏÏï:™r"" nog kapitein zijn.
a j v j nr daarop Meermalen werd ook de naam ge
werd de kamerdeur opengeworpen enhd van aal Deijkerhofl, den
een krachtige yrouwestem nep„ga gouyerneur |an Atjeh. Aijzeli scheen
de betrekking echter niet te am bi-
naar je vader, kindertjes 1"
In een oogwenk atormde een hall
dozijn kinderen van opvolgenden
leeftijd en in verschillende graden van
slordigheid en smerigheid de kamer
binnen en viel op mij aan. Twee
grepen mijn beenen, de andere vier
pakten mij bij de armen en het zestal
barBtte uit in een gillend koor
„paatje! paatje!"
Waarschijnlijk was het tooneel zeer
komiek en misschien zou ik er zelf
om gelachen hebben, wanneer ik niet
door de openstaande deur Clementina
gezien had, die juist de trap opkwam.
„Wat beteekent dat Neem dat volk
toch wegriep ik, tevergeefs trachten
de mij van den stevigen greep der
zes aanvallers te ontslaan.
Een zwaar gebouwde vrouw stapte
de kamer binnen en richtte hare van
toorn gloeiende oogen op mij.
„Het is de verkeerde l" riep zij uit
en daarop tot de kinderen„komt
liefjes, we hebben ons vergist. Dat is
vader niet 1"
„Wat beteekent het dan om mij
zoo'n beleedigenden brief te zenden
en mij met dat gespuis op 'tlijf te
vallen?" vroeg ik verontwaardigd.
eeren en door zijne benoeming liep
bovendien zijne met Bucces gevolgde
Atjeh-politiek gevaar.
Volgens de laatste mailberichten
zouden ook de generaal-majoor der
genie Resner en generaal Romswinc-
kel in aanmerking zijn gekomen.
De benoeming van generaal Vetter
was te verwachten na het glansrijke
succes van den laatsten veldtocht.
Van de Wereldtentoonstelling.
Amsterdam, 22 Juni 1895.
De in alle bladen zoo vaak bezongen
Congo-zeep is, zooals men weet, een
fabrikaat van d n heer Victor Vaissier,
4 Place de l'Opéra, Parisdeze firma
exposeert in een indrukwekkende,
Oostersche kiosk deze beroemde zeep
en verscheidene fraaie flacons gevuld
met „Eau de Toilette des princes du
Congo" enz.
In de laatste jaren zijn er vele fo
tografietentoonstellingen gehouden
waar men tot de overtuiging kwam,
dat er meer amateurs dan vakmannen
„Ik dacht dat u mijn echtgenoot zijn, die deze kunst beoefenen, doch
was," zei de vrouw koeltjes, „net is j kon men met eenige zaakkennis wel
precies dezelfde naam."
I het onderscheid bemerken tusschen
Nu kwam Clementina naar voren en vak- en amateurtotografie. De heer
vroeg schuchter„Is deze heer dus uw A. Ancelot, amateur-fotograaf (de
echtgenoot niet, jHÜrouw?"
eenige die op de| Tentoonstelling
Dit vrouwmensch keek eerst naar exposeert) stelt echter foto's tentoon,
haar, toen naar mij en antwoordde die alles overtreffen, wat ik tot heden
daarop minachtend „mijn echtgenoot
is wel een schelm, juffrouw, maar hij
is een man
Dit was beleedigend. Ik wiet wel
dat ik erjjong uitzag en was er trotsch
op, maar 't was toch kras dat dit mij
op deze manier werd verweten. Ge
lukkig evenwel hielp haar antwoord
Clementina overtuigen en spoedig
daarna slaagde ik er, met behalp van
mijn hospita in, om het vrouwmensch
op dit gebied zag.
In het voorbijgaan zij even de in
zending genoemd van Lefranc <fc Co.
te Parijs, inzending van drukinkten
in diverse kleuren om daarna met
dezelfde belangstelling van alle be
zoekers de expositie te bezichtigen
van den boekhandelaar H. SimonB-
Empis te Parijs, die al die albums
uitgeeft, welke tegenwoordig zoo groo-
ten opgang maken als „les Fétes
De papierfabrieken van A. Durif
fils te Pont Marais exposeeren ver
schillende soorten papier, waarover ik
bij gebrek aan zaakkennis niet kan
oordeelen; wel kan zeggen dat de
vitrine meer gelijkt op een rechtop
staande doodkist met een glas ervoor,
dan op een inzending op de Wereld'
tentoonstelling.
De welbekende firma Reutlinger,
vakfotograaf te Parijs, bekend door
hare fotografieën van het „corps de
ballet de l'Opéra" en van andere da
mesportretten, die vaak maar juist op
het kantje af zijn, exposeert hier eene
uitstekend geslaagde levensgroote foto
van eene jonge dame, die zeer de aan
dacht trekt (de foto).
Alle mogelijke en onmogelijke vor
men van kruiken exposeert de heer
Bossot te la Valteuse terwijl men daar
naast de spectometers kan bewonde
ren van de firma JuleB Dubosq.
Ü6 beroemde ingenieurs Moisant,
Laurent, Savey Co. toonen u ver
schillende fotografieën van door hen
uitgevoerde werken, waaronder de
D6me Centrale" van het hoofdge
bouw der Tentoonstelling te Parijs
in 1889 en van verschillende bruggen.
Behalve de inzending vande„Neu-
chatel Asphalte Company" reeds vroe
ger genoemd, vindt men hier die van
de „Compagnie Générale des Asphal-
tes de France," met monsters van
hare waren. Ik ben hier aan het
einde van mijne wandeling door de
Fransche Afdeeling, waar ik natuur
lijk de voor mijn lezers onbelangrijke
inzendingen niet heb besproken, want
heusch, wilde ik dat doen, ik zou er
in Augustus nog over zitten te schrij
ven. Ik ga daarom thans over tot de
bespreking van de sectie „Italië," die
voornamelijk bestaat uit voorwerpen
van kunst en smaak. Allereerst het
kunstwerk van Andria Gambassini,
het model der St. Pieterskerk te
Rome, tot in de kleinste bizonderhe-
den, zoowel in- als uitwendig volle
dig, het geheel op een honderste der
ware grootte voorgesteld. In en voor
het model zijn aangebracht 44 alta
ren, 300 schilderijen, 390 standbeel
den en 748 zuilen. Ik zeg met het
Londensche blad Observer„no des
cription can render anything like
adequate justice to this magnificent
exhibition. It must be seen to be
appreciated." Men moet het zien om
het te kunnen waardeeren.
De voornaamste plaats in deze af
deeling word ingenomen door de
inzendingen van marmeren beelden,
waaronder één, dat zeer geroemd wordt
„fatigué"; dit beeldje werd in ParijB
1100 maal verkocht en is hier voor
de verloting aangekochthet is uit
het atelier der heeren Piëtro Bazzanti
et fils te Florencede zoo gezochte
vazen van Italiaansch aardewerk wor
den hier geëxposeerd door de „Société
Céramique artistique" te Pesaro en
de„Céramique Napolitaine" te Napels;
grooten opgang maken de dasspelden
en broches van Nello Nelli te Flo
rence, terwijl ik niet mag verzuimen
de inzendingen te noemen vanFenea
Co. te Milaan, en Fratelli Anti te
Venetië met italiaansche spiegels en
venetiaansche meubeleneen inzen
ding „bronzes d'Art" doch niet zoo
mooi als die in de Fransche Afdeeling
is die van G. Barbella.
Zeer schoon aardewerk is te bezich
tigen in deze afdeeling, o.a, dat in
Baroco-Btijl, bij groot vuur gebakken
en met de hand beschilderd. Ik be
merkte hier tevens een zeer goed ge
slaagde penteekening op ongeprepa-
reerd perkament, voorstellende Gene
raal Garribaldieen slordige, stoffige
inzending is die van Olijfolie van
Giovanrii Antonioli te Port-Maurice
hetzelfde artikel, doch netter gerang
schikt en beter onderhouden, werd
ingezonden door Giacomo Maschieri
te Padua.
Het is ondoenlijk u al dejwijnin-
zendingen te noemen, die de verschil
lende Italiaansche wijnfirma's hier
inzonden; van enkele soorten heb ik
een proefje genomen. Lekker
Het overzicht over deze afdeeling
van de zijde der St. Pieter doet,
door al de marmeren beelden en oude
meubelen, bepaald denken aan een
der groote musea; algemeen hoort
men dan ook deze sectie roemen.
Eene hoogst onbelangrijke afdeeling
is de duitsche, die zeer klein door
het kleine aantal inzenders, onbe
langrijk is door de artikelen, die ge
ëxposeerd worden.
Op dit kleine aantal inzenders zijn
niet mmder dan vier die closetpapier
inzonden, tien of meer met wijn en
verscheidene met porselein. Eene
inzending slechts vond ik der moeite
waard, het is die van C. Ghurstgau
te Scharmbeck bij Bremen, die een
electrisch centraal wekapparaat ex
poseert, dat op verschillende tijden
in de kamers van het hotel de gasten
wekt. Dit is nu tenminste iets, dat
betrekking heeft op het reiswezen.
De bekende fabriek van metalen
reclameplaten van Sempe Busch te
Radebeul bij Dresden, hier vertegen
woordigd door den heer J. J. Zonntag
te Nieuwkoop, exposeert eene collec
tie van deze plakkaten, waar men het
Nieuws van den Dag vreedzaam naast
Spratt's Patent Dog Cakes ziet en
waar Beecham's Pills vriendelijk neer
zien op Korfïs „Kaiseroel".
De verdere inzendingen in deze
afdeeling laat ik liever onbesproken
en zal met de bespreking der thans
nog overgebleven sectiën, de Engelsche
en Belgische, wachten totdat deze
geheel gereed en de laatste officieel
geopend zal zijn, welke opening, zoo
als men weet, 8 Juli zal plaats heb
ben.
Thans maken wij „onze blyde in-
comste" in het stedeke Oud-Holland;
aan den ingang wordt u door 16de
eeuwsche wachters de ticket afgeno
men, die gij in een der poortkamer-
kens bij drie Ond-Hoilandsche vrou
wen koopt; gij betaalt daarvoor „twee
stuywers", zijnde het poortgeld.
Juist naast het bureau van de
Oud-Holland Commissie is het huis
„d'oude Pelikaen" waar de heeren ter
Marsch Co. van Rotterdam handel
drijven in vleeschwaren broodjes met
ham, kallsvleesch, rookvleesch, worst,
ossen- en kalfstong zijn er veel „tot
civielen prijs" en voor 70 cent hebt
gij een heerlijken lunch bestaande
uit een kall'scotelette met ravigotte
saus.
Herr Barakké, Orientalischer Kauf-
mann, heeft behalve zijn magazijn in
het hoofdgebouw ook hier een (op de
gracht) waar hij al die Oostersche
mille-riens verkoopt die hier zoo ge
zocht zijn; het best kan men dit be
merken in den wereldbazar, waar deze
artikelen hoofdzaak zijn.
„In 't loddereindoosgen" geëxploi
teerd door de welbekende firma J. C.
Boldoot van hier, vindt gij alles wat
noodig is om te bewerkstellingen, dat
er een luchtje aan U is, terwijl daar
naast de heer Droste uit Haarlem zijn
chocolade aan de bezoekers verkoopt.
In de „druekerije" van Enschedé, kunt
gij voor slechts lOcts. poorter vanOud-
Holland worden naden volgenden eed
te hebben afgelegd „Dat sweert gij,
„dat gij een goed en getrouw poorter
„deser Stede, den Burgemeesteren en
„Regeerders in der tijd onderdanig
„wesen suit, in Waken, Bijten, en
„andere Beschermmissen en lasten
„deser Stede, u goedwillig hebben
„Bult, dese goede Stede voor 't quaad,
„dat gij suit vernemen, waarschouwen,
„en tot alle welvaart, met raad en
„daad, naar allen uwen vermogen,
„vorderen en helpen suit. En voorts
„alles suit doen en laten, dat een
„goed Poorter schuldig is te doen en
„te laten."
Soo waarlijk moet u God
almacntig helpen.
In deze drukkerij bevindt zich ook
een Oud-Hollandsche handdrukpers
terwijl hier tevens „Oud-Hollands
Nieuwstijdinghe" wordt uitgegeven,
een blad dat behalve lokaalnieuws,
de verschillende prociamatieën der
Oad-Holland Commissie en die van
het Uitvoerend Comité der „te pronck-
stellinghe" bevat.
Niet ver van hier, ook in de Prin-
cestraet is de woning van de Oud-
Hollandschen herbergier den Vos, die
behalve aan eigen wijnen enz. de
likeuren zijn Bols verxoopt en aldus
zijn huis bezingt:
De Vos en Bols, die goede naemen,
Vinden we in dit huys te saemen,
Schenckend al wat d.oge keelen
Op 'taangenaemst kan streelen.
Wyn, Lickeuren, Schiedam nat,
Van de bottel, van 'tvat.
Gaat hier binnen, drinckt met maete,
Want Oud-Holi.md's Magistraete,
Bannen buyten heur gebiet
Wie 'tgoed regiment verliet.
Aan de overzijde van deze antiek-
moderne herberg „scheert men guyten
voor vyf duyten" (men verkoopt er
ook evenals in de „Wynsack" van
the Continental Bodega Company, de
bekende lange pypen, die op Oud-
Holland algemeen gebruikt worden),
terwijl naast den barabuks een schoen
lapper zijn werk verricht; een schoen
poetser loopt „hong'rig hier en daar".
Naast de woning van den vruchten
moesmaker Poorter Sipkes is gelegen
„de braeve Doris" waar men een sma
kelijk glas wijn of liever een glas sma-
kelijken wijn drinkt voor siechts 30 ct.
of te wel zes stuyvers.
„Die mijn naem wil weeten, Fissl-
tbaler ben ick geheeten" staat er boven
den Pilsener Bierkelder, gelegen naast
de DortBche poort op het marktplein.
In het in Gothischen s'-ijl opgetrokken
Stadshuijs is de Hindelooper kamer
te bezichtigen, de eenige volledige
die bestaat. (Te koop voor slechts
f40000). Een volgend maal hoop ik
nog iets over Oud-Holland te vertellen.
B. A. B.
Prins Maarits op Oud-Holland-
Is het Hbld. juist ingelicht, dan
zullen de leden van de commissie
van Oud-Holland zich a. s. Woensdag
voor de eerste maal vertoonen in
Oud-Hollandsch costuum als „Prins
