NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON-
De onneembare Stad.
13j Jaargang
Woensdag 7 Angnstus 1895.
No. 3710
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,371.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat 14=, Haarlem. Telefoonnummer 122,
ADVERT ENTIEN:
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
By Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
ome Agenten en door alle boekhandelaren en co or an tiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE dl Co., JOHN F.JONES, SuceParyi Ftmbeurg Montm+rtr*
STADSNIEUWS.
Haarlem, 6 Augustus 1895.
Examens hoofdaete.
HAARLEM, 6 Aug. Gisteren en
beden zijn bij het gehouden examen
yoorde hoofdacte alhier geslaagd de
dames
C. Japikse, LeidenP. F. van der
Ploe/, AmsterdamS. E. Thieme,
AmsterdamA. M. C. Maas, Buik
sloot T. Tanja, AmsterdamH.
P. P. Wils Haarlem, A. van Sioo-
ten Amsterdam, P. Metman Haarlem,
M. A. G. StefEelaar, L. Tollenaar,
W. C. Tijl, D. H. de Groot allen te
Amsterdam.
Voor het examen engelsche taal
L. O. is te 's Hage Maandag o.a. ge
slaagd mej. A. E. de Vries, alhier.
Heden vieren in goede
hun gouden bruiloft, de heer B. Har-
tog, oud bijna 73 jaar en mej. W.
Westenent oud ruim 71 jaren, woon
achtig in de Noorder Schoolsteeg, al
waar door?de buren werd gevlagd.
Gedurende deze en de volgende
week, zullen door deze gemeente kar
ren rond rijden en schuiten doorva
ren, voorzien van duinwater, hetgeen
door ieder gratis kan worden verkre
gen en vooral voor de kermisreizigers
een groot gerief zal wezen.
Het [gewone ccneert van het Sted.
Muziekkorps wordt Woensdag 7 Aug.
niet des avonds, maar des namiddags
te 2 uur in den Hout gegevem
Waar zullen we met de
kermis heengaan.
n.
In de Sociëteit Vereeniging treedt
een gezelschap op onder directie van
den heer Van Os. De troep is over 't
algemeen beter dan die van 't vorig
jaar. Mis Victoria verricht op kristal
piramides allerlei wonderen van even
wicht, dü 4 Colinis brengen ons aan
't lachen doordat- ze, als Janus, twee
aangezichten hebbenhun natuur
lijke facie en een nagemaakte op het
achterhoofdeen paar uitstekende
muzikale clowns zijn de brothers
Webb en op de dubbele trapéze kun
nen zich de zusters Girette veilig met
hare kunstzusters meten.
Mr. Kaïra's gedresseerde hondjes
vertoonen waarlijk aardige toeren,
maar de vraag rijst of een lid van
de vereeniging tegen het mishandelen
yan dieren daar kalm naar mag zit
ten kijken. Vóór de dieren het zoo
ver brachten zullen ze wel menig
maal gestaan hebben in dat bekende
„hoekje waar de slagen vallen."
PI En de menschen dan? Is het ei
genlijk ook niet menschenmishande-
len, om ze op rekken en trapezes
honderdmaal gevaar te laten loopen
den hals te breken?
Het valt niet te ontkennen, maar
de hond wordt er toe genoodzaakt,
de mensch behoeft het in elk geval
niet te doen als hij niet wil. Zoo kan
ik mij b. v. niet begrijpen waarom
de heer en mevrouw Godschalk
willen optreden als hollandeche ko
mieken; in 't algemeen is'tonnoodig
en tot vervroolijking van 't haarlem-
sche publiek naar het schijnt niet
noodzakelijk.
In de tweede afd. treden o. a. twee
zeer goede vrouwelijke rekstok-artisten
opmen lette op het zonderlinge ge
val, dat al de acrobaten op dit pro
gramma vrouwen zijn en dat een man
hondjes dresseert. Straks wordt de
vrouw nog politieagent en kookt de
man het eten!
Wie van fantastische tooneelen houdt,
amuseert zich kostelijk over het wan
delende reuzenhoofd dat de „Klicks"
vertoonen. En wat nu te zeggen van
de zes gezusters Barrison, zang en
dans, die extra optraden? De Gra
tiën waren indertijd maar met haar
drieën en het getal hebben deze ge
zusters dus op haar voor maar haar
schel gezang van allerlei hollandEche
straatdeuntjes in een dialect waarvan
„Wai lefen frai, wai lefen blai" een
staaltje is, kwam ons allesbehalve
,gracieus" voor.
Maandagavond zijn de voorstellin
gen van den heer Chrispijn in de
schouwsbuigtent van Van Lier be
gonnen met „Kleine Eyolf" van Ib&en.
gevolgd door „Leer om Leer". Beide
stukken zijn te veel bekend om er
thans nog over uit te weiden. Het
spel was zeer goed, jammer dat het
publiek niet wat talrijker was, welis
waar is dit doorgaans op den eersten
kermisdag het gevalwordt de op
komst bij de volgende voorstellingen
grooter dan is dit niet anders dan
een welverdiende erkenning voor dit
gezelschap, dat nog pas in 't buiten
land zooveel succes heeft behaald.
Van bevoegde zijde wordt ons me
degedeeld dat het Lilliputterstooneel-
gezelschap (echte dwergen) in den
schouwburg alhier, Jansstraat, Vrij
dagmiddag éen enkele voorstelling
komt geven. Opgevoerd wordt „Klein
Duimpje".
Ook voor kinderen moet dit een
bijzondere aantrekkelijkheid zijn.
Theatre Spriet.
De bekende Spriet gaf Maandag
avond in zijn théater op de Boter
markt zijne eerste voorstelling. De
tent was, behalve op den eersten rang,
goed gevuld en de clowns als altijd
uitstekend, vermaakten het publiek,
dat ook nu en dan teekenen van
bijval gaf, ten zeerste. Er was goed
voor afwisseling gezorgd. Van al het
geen er te zien was, trokken het
meest de aandacht de toeren aan de
ringen, waarbij men aan eikaitrsarmen
of beenen hing en groote behendig
heid in het klimmen toonde. Zoo ook
het spel van den artist, die een ring
en een wiel op een soort van rieten
parapluie deed rondrollen, een lamp
op den rand van een schoteltje in
zijne hand hield, de lamp in de hoogte
wierp, haar op zijn arm weder op
ving en de brandende lamp zelfs om
gekeerd omhoog wierp, haar daarna
weder opvangende. Zoo ging het den
geheelen avond voort, telkens wa3
er iets nieuws.
Naar aanleiding van het' aangetee-
kende protest tegen de herstemming
voor een lid van den gemeenteraad
te Sloten (N.H.) zij het volgende ge
meld
Werkelijk werd in de stembus éen
briefje minder gevonden, dan het
aantal kiezers bedroeg, welke stem
ook werkelijk van invloed had kun
nen zijn, in de plaats van dit biljet
was door een der kiezers in vergis
sing zijn oproepingsbriefje in de buB
geworpen, dit kon natuurlijk niet van
onwaarde worden verklaard, zoodat
er éen stem minder was, dan er namen
op de lijst voorkwamen.
Te Haarlem is gisteren een tent
wagen, bespannen met een bruin
p .ard, toebehoorende aan P. Witte-
man te HiJlegom, van de Groote
Markt gestolen. De dief is daarmede
naar v. d. Patten, wagenmaker te
Vogelenzang, gereden, waar hij fö.
gevraagd heeft om met spoor naar
Haarlem te gaan, daar hij zijn por
tefeuille met f 175 verloren had, waar
voor hij paard en wagen in pand gaf,
terwijl hij om 5 uur terug zou ko
men. V. d. Putten gaf hem fl.en
reed hem met den wagen naar 't sta
tion voor den trein van 3 uur, die
echter vertrokken was en daarop naar
de tram te Bennebroek, om met die
te 3% uur te vertrekken. Met den
eigenaar, die onmiddellijk de politie
er mee in kennis had gesteld, is men
te Bennebroek hem nog achterna ge
gaan, daar hij voor aankomst der
tram reeds vertrokken was, doch men
is den dief tot nog toe niet op het
spoor. Tel.)
Het eenigszins bekende klimop
aan het Proveniershuis in de Groote
Houtstraat schijnt klimaf te zijn ge
weest. Althans het is spoorloos ver
dwenen.
Zorgvuldige nasporingen leiden ons
tot het vermoeden, dat het er op last
van het gemeentebestuur is afgeno
men, vermoedelijk des nachts, want
niemand in de buurt heeft van den
aftocht der rampzalige klimplant iets
bespeurd.
In den afgeloopen nacht zijn uit
een kermiswagen, staande op de Turf
markt, ontvreemd eenige kleeding-
stukken en 3 moltonnen dekens. De
dader van den diefstal is onbekend.
Hedenmiddag, omstreeks 1 uur
raakte in de Anegang, door het breken
van een wiel van het rijtuig, een paard
op hol gespannen voor een coupé en
bestuurd door den eigenaar Cornelis
van Roode.
De koetsier en de passagier, de heer C.
Witteveen Sr., kwamen met den schrik
vrij. Het paard ging de Lange Veer-
straat in en werd daar tot staan ge
bracht, nadat het een handwagen
met pakjes etc. van den kruidenier j
Elfers had omgeworpen.
Tot onderwijzer aan de christelijke
school in de Anthoniestraat alhier
is benoemd de heer W. ,van den
Akker te Amsterdam.
De heer D. W. van der Velde, deur
waarder bij de directe belastingen te
Haarlem (buitengemt.) zal met ingang
van 1 October die functie te Haarlem
(stad) uitoefenen.
De vrije paardenmarkt vanwege de
Hollandsche Maatschappij van Land
bouw, zal te Sloten (N. H.) gehouden
worden op Dinsdag 20 Augustus a.s.
Door de aanhoudende en vele regens
zijn onder Sloten en Haarlemmermeer
eeige veehouders weder begonnen met
het inkuilen van gras.
j BINNENLAND,
Bij Koninklijk besluit is Dirk Bas
Backer, te Apeldoorn, met al zijne
wettige zoo mannelijke als vrouwelijke
afstammelingen, in den Nederland-
schen adel verheven met de praedi-
caten van jonkheer en jonkvrouw.
Door Z. M. den koning van Zweden
en Noorwegen zijn de volgende be
looningen toegekend f 60,55 aan den
stuurman K. H. Visser en f23,29 aan
ieder der matrozen van de redding
boot te Vlieland, wegens de met
levensgevaar volbrachte redding van
de bemanning van het Zweedsche
barkschip John Fougt.
De nieuwe penoiieele
belasting.
Het verslag van de Tweede Kamer
is verschenen over de herziening der
belasting op het personeel. Het betoog
van een aantal leden, dat Personeel
en Kiesrecht gelijktijdig hadden moe
ten zijn ingediend, vond tegenspraak
bij hen, die het als een voordeel be
schouwden, dat het Personeel vóór
het Kiesrecht werd onderzocht.
Nagenoeg algemeen achtte men een
directe verteringsbelasting onmisbaar,
maar veel verschil bestond over de
vraag of' zij door Rijk of gemeenten
moest worden geheven.
De vermindering der belastingop
brengst met 2 millioen achtte een
aantal leden bedenkelijk en had ge
compenseerd moeten worden door
hoogere belasting van weelde-uitgaven
of het scheppen van nieuwe grond
slagen, waartegenover verscheidene
leden een minder lage opbrengst be
rekenden. Men vreesde van de ver
laging der hoofdsom verhooging yan
opcenten door provinciën en gemeen
ten.
Velen achten inwerkingtreding der
nieuwe belasting onmogelijk zonder
kiesrechtwijziging zeer velen hadden
bezwaar tegen de geheele vrijstelling
van winkels en wilden met deze de
kantoren op gelijken voet behandelen
en lager aanslaan dan woningver-
trekken.
De voorgestelde classificatie der
gemeenten leidde tot velerlei beden
kingen, waartegenover de onmoge
lijkheid werd betoogd van ten betere
methode dan pla.it:-elijk onderzoek.
Op velen maakte de tabel een goeden
indruk. Verschillende bezwaren wer
den geopperd tegen de onvoldoende
progressie, door anderen slechts aan
vaard als remissie voor lagere huur
waarden.
Hadden vele leden bedenking tegen
bepaling der huurwaarde naar den
werkelijken huurprijs, vele anderen
zagen daarin afdoende verbetering in
den tegenwoordigen cnhoudbaren toe
stand.
De grootere meerderheid was in
beginsel voor aftrek voorkinderen en
pupillen, maar tegen de wijze van
regeling werden verschillende beden
kingen ingebracht als de onbillijkheid
om aftrek te geven alleen voor lagere
Haar het engelsch
van
MAX PEMBERTON.
HOOFDSTUK IV.
De Zwerveren zijn bemanning.
Van mijn standpunt scheen ik zeer hoog boven de groene
baren verheven en had ik het streelend gevoel, alsof ik er
heerscher over was. Aan stuurboord zag ik op een zeer groo-
ten afstand de donkere lijnen van het land; visschersbooten
lagen in onze nabijheid op de golven te dobberen en de
bruine zeilen klapperden hevig in den in kracht toenemen-
den wind, een groote stoomer, waarvan de rook uit de
schoorsteenen door den bries over den voorsteven werd voort
gejaagd, ging ons voorbij en de passagiers verdrongen zich
tegen de verschansingen om ons te begroeten. En overal
heerschte de frisscbe opgewektheid van den morgen, de vroo-
lijkheid door het heldere zonlicht en den versterkenden zee
wind opgewekt; schuimvlokken zweepten mij in het gelaat en
lustige deuntjes deden zich hooren.
In dergelijke beschouwingen werd ik door Adam Monk
gestoordMet vlugge schreden liep hij over het dek, waarop
nu een twaalftal zeelieden aan het werk waren, die in hunne
vlekkeloos witte kleeding veel te net schenen voor hun
werk. Monk was zelf ook zeer opgewekt en begroette mij
allerhartelijkst.
„Dokter," zeide hij, „ik hoop dat u mij zeggen kunt goed
te hebben geslapen. Was alles zooals u hadt gewensebt?"
„Het was veel beter dan ik had kunnen wenschen,"
zeide ik.
„Het doet mij genoegen dat te vernemen en u zoo opge
wekt te zien," zeide hij vervolgens. „Maar vertelt u mij eens
heeft u geen honger?"
„Dan zou ik toch al een heel bizonder mensch moeten
zijn, als dat het geval was I" riep ik uit, „met het oog op
het vele brood en koffie, zooeven door mij verorberd."
„Dan zullen wij over een half uur ontbijten," zeide hij en
stak met een vriendelijk gebaar zijn arm door den mijne,
„ik moet u den raad geven op zee ieder half uur wat te
eten. Dat is noodi i voor uw gestel. In dien tusschentijd zal
ik u het jacht laten zien, dat u zeker wel gaarne zult willen,
nu het langer dan dertig dagen uw tehuis zal zijn."
„Langer dan dertig dagen V1 riep ik uit en mij ontzonk de
moed bij het levendig besef aan de langdurige scheiding van
allen, in wie ik belang stelde. „Het doel van uwe reis ligt
toch zeker niet zoo ver verwijderd?"
„Ik wenschte wel dokter, dat ik het wat dichterbij kon
brengen," riep hij nit en wandelde langzaam met mij het
dek op en neer, „maar het zijn dertig dagen in den besten
tijd van het jaar. Mijn eenige troost is de gedachte, dat u
mij vergiffenis gzult schenken wanneer wij er eenmaal zijn.
Geloof mij, u is een der gelukkigste schepselen die er be
staat. Het is moeielijk voor u om het te begrijpen en u heeft
niets anders dan mijn woord, maar uit de aanschouwing
uwer eigen oogen kunt u een nieuw bewijs putten. Kijk eens
naar beneden en vraag uzelf af, of gij ooit een meer tevre
den bemanning hebt gezien?"
Wij stonden nu bij de brug en ik zag op een grooten af
stand den Eddystone vuurtoren als een zwarte kolom boven
de zee uitsteken. Op het dek zelf heerschte de grootste orde.
Mannen van alle natiën, maar in hoofdzaak Franschen en
Russen, en een aantal olijfkleurige personen, die er alfl
Polynesiërs uitzagen, stonden in flinke houding op hunne
plaatsen. Hunne witte uniformen en roode mutsen leverden
een aangenamen aanblik in het zonlicht; wanneer het hun
bevolen werd werkten zij met eene vlugheid en behendigheid,
die zelden elders dan op een oorlogeschip worden aangetrof
fen. De eerste officier, die op dat oogenblik langzaam op de
brug op en neer liep, vertoonde het blozende gelaat en blonde
haar van een bewoner der noordelijke streken, maar was,
naar ik vernam, een Amerikaan, die reeds langen tijd ver
maard was om zijn zeemanskunst.
De man naast hem was een Engelschman uit Huil; een
Ier zat aan het stuurrad en ik zag nog meer van mijne
landgenooten hier en daar bij den voormast. Maar in hoofd
zaak bestond de bemanning, zooals ik reeds zeide, uit bui-