is ook nog, dat zij eigenlijk geen schijnsel, zooals socialisme, nihilisme Hollandsche maar een Belgische is, enz.dit verschijnsel houdt ook ver wier zetel te Brussel is gevestigd, wat band met de tijdsomstandigheden, natuurlijk de sympathie niet in de De tram gaat niet Bnel genoeg hand werkt. Een tweede eigenaardig- dus rijdt men fiets. Gekheid ter zijde, heid is deze, dat een harer commis- sport is nu eenmaal een der moderne sarissen tevens wethouder is, wat, zenuwziekten waardoor onze tijd zich terecht of ten onrechte, door de ge- kenmerkt. En als de sport nu maar meentenaren als iets ongeoorloofds niet een gevaar wordt voor de veilig- wordt beschouwd. Aan deze maat- heid, dan kunnen wij er niet tegen schappij nu danken we een tram- dienst die, ieder kan er zich proef ondervindelijk van overtuigen, een schande is voor een groote stad en zeer stellig voor een residentie. Deze dienst, op een aantal lijnen die zich geenszins ver genoeg uitstrekken en geheele stadsgedeelten van het ver keer verstoken houden, berust op het zg. 5 cents-sectie-stelsel, een heel duur stelsel, dat bij het publiek be paald gehaat is. Daarbij komt nog, aat de snelste opeenvolging van trams in één richting om de 7V minuut plaats heeft, wat natuurlijk op de drukke lijnen geheel ontoerei kend is, zoodat men dan ook menig maal geen plaats kan vinden en nog weêr 7'/s minuut wachten moet. Een Hagenaar die haast heeft neemt dan ook nooit een tramhij is loopende sneller waar hij wezen wil. Dit zijn nu nog niet eens alle grie ven, die wij tegen de H. T. M. heb ben. jHet is ons niet voldoende, dat we snel en niet te duur komen waar we wezen willen, wij wenschen ook dat degenen die wij aldus verplich ten tot arbeid geen slaven zijn, m. a w. we wenschen een goede behande ling voor het personeel en voor de paardeD. Nu is het een uitgemaakte zaak, dat de diensttijd van het per soneel te lang is, en dat de meeste E aarden er uit zien alsof ze niet be- oorlijk te eten krijgen. Een enkel maal om niet te zeggenvaker dan oorbaar is blijft een der die ren staanhet kan niet verderEn 't gebeurt ook al eensdat een paard weigert verder te gaan voor goed. Dat is nu niet zoo erg te verwonderen, want juist dezer dagen bereikte ons het bericht, dat men in de stallen een „voedingsproef" had genomen. En bij nader onderzoek bleek het, dat was nagegaan bij welk minimum van voedsel een paard gedurende eenigen tijd bruikbaar kon blijven. Dat ver klaart ons natuurlijk, waarom bij de meeste paarden der H. T. M. de rib ben door het vel steken. Een en ander het grievenlijstje waie aan te vullen, heeft den drang naar g9rneente-exploitatie doen levendig worden, nu de Raad eerlang zal hebben te beslissen over de aan vraag der bestaande maatschappij over de concessie met 30 jaren te ver lengen. Tegen zoo langen duur der concessie verzet zich de publieke opinie ten sterkste, al biedt de Maatsch. daar tegenover dan ook den aan leg van enkele nieuwe en het door trekken van bestaande lijnen aan mitsgaders de vervanging der paar- dentrekkracht, door die van electri- sche kabels. Immers hiertegenover staan twee nieuwe concessie-aanvra gen, die beide zeer veel aanlokkelijks hebben, wat de verdeeling van het net over de gemeente betreft, alsook wat aangaat de snelheid en de kos ten van het vervoer, en die boven dien niet, door een concessie van zeer langen duur, de gelegenheid afsnijden om tot gemeentelijke-exploitatie te komen, in een Grossstadt de meest gewenschte. Een tweede klacht dtr Hagenaars geldt het toenemend getal wielrijders, die onze wegen onveilig maken. Men spreekt van een epidemie en betreurt, dat de Raad weigerde eene verbods bepaling om in de drukke straten te rijden. M. i. moet men het snelrijden, of liever de vogue daarvan beschou wen als elk ander collectiviteits-ver- hebben. Daarom is het een uitmun tend idee om de sport bepaalde ter reinen aan te wijzen, waar niemand er door gedeerd is en de liefhebbers kunnen genieten, mits men niet over- drijve. Niet minder dan twee sport terreinen behooren hier tot de plan nen, een aan het einde van de laar. van Nieuw-Oostinje en het ander aan de zijde van het kanaal, naar Sche- veningen. Het laatste plan lijkt mij het meest kans van slagen te hebben, ook met het oog op financieel succes: het bepaalt zich tot een aanleg van banen, 's zomers voor allerlei takken van sport, en 's winters vcor ijsbaan. Maar bij het eerste is een enorm renperk, voor harddraverijen enz., ge ïnjecteerd, benevens een groot ge- louw, met een manége, stallen enz De teekening van dit plan is hcei mooi Sport moge hier te lande een duch tige vlucht nemen, de dames mogen zelfs op safety's klimmen, de „Ketting- gangers" mogen in Engeland gaan „fuifen", Belgische paarden mogen op Ciingendaal loopen, huzaren-officieren mogen rijles krijgen van een kunst rijder bij Carré, Jaap Eden moge Lehr slaan en liefst flink, wie in den Haag zijn duiten waagt in sport ondernemingen kan ze evengoed in de Noordzee werpen. P.S. Twee rijwiel-magazijnen zijn in liquidatie I H. A. GANÜS Jr. dagmiddag e. k., zal Donderdagavond 9Vs uur, een vuurwerk worden ontstoken, weder door James Pains Sons. Zaterdag neemt het drie- internationaal Schermcon- cours een aanvang, dat hoogst be langrijk belooft te worden. Zondag 18 en 25 Aug. en 1 Sept. wordt een wedstrijd gehouden van harmonie- en fanfarekorpsen. Van 19 tot 26 Aug. is in het hoofd gebouw, afJ. Paya-divers, een natio nale wandelwedstrijd, waarvoor zijn uitgeloofd een eerekruis, twee gou den, drie zilveren en vijf bronzen medailles, terwijl 25 Aug. een op tocht van alle vaandels met muziek ;>laats heeft over de tentoonstellings terreinen. Uit de Hofwereld. Hare Majesteiten vertrekken Dins dag omstreeks 10 uur per extra-trein van 't Loo naar Arolsen om tegen woordig te zijn bij den intocht van de vorst en vorstin van Waldeck en Pyrmont. Hare Majesteiten keeren 16 Augus tus op het Loo terug. Het gevolg bestaat uit baronesse Van Hardenbroek, grootmeesteres, jonkvr. Van de Poll, sur-intendante baronesse Van Ittersum,le hofdame, en jhr. De Ranitz. Ook de directeur van het kabinet, jhr. mr. Gevers Deynoot, zal HH.M.M. vergezellen. Te Warburg zal luit.-generaal graaf Dumonceau, komende van Nacbod, zich bij het gevolg voegen. Heden zoude groothertog van Sak sen op het Loo dejeuneeren. Grondbelasting. Uit een onderzoek ingesteld omtrent de bij houding der registers betreffende de grondbelasting is gebleken, dat die, vooral op het platteland, veel te wen- sehen laat. W6gens het belang eener nauw keurige bij houding van genoemde registers voor de toepassing der wet op de grondbelasting, zijn de Commis sarissen der Koningin door den mi nister van binnenlandsche zaken, op verzoek van den minister van financiën, uitgenoodigd de burgemeesters, voor zooveel noodig, aan te schrijven, voor eene stipte opvolging der ten deze gegeven voorschriften zorg te dragen. Wereldtentoonstelling. Het programma voor d week belooft wederom veel. Behalve de concerten door Eduard Strauss, Maandag- en Dinsdagavond op Oud- Holland te geven; het Japansche dagvuurwerk, hedenmiddag om 3 uur op het terrein en de vertooning van' „de Schoone Slaapster" op Woens- De bekende tooneelschrij ver Pij pers is Vrijdagnacht te Amsterdam aan eene hartkwaal, op zeven-en-zestigja rigen ouderdom overleden. Zijne betrekking tot het tooneel dag teekent van omstreeks 1850, teen hij onder Jan. Ed. de Vries zijne loopbaan begon als tooneelspeler. Dat was een proef, die eGhter slechts één seizoen duurde, daar zij niet aan de verwachting beantwoordde. Zoowel De Vrie3 als Pijpers zelf oordeelde dat hij als dichter en Bchrij- ver nuttiger en met beter gevolg voor het tooneel werkzaam zou kun nen zgn. Nadat hij eenigen tijd in vereeniging met Lintveld aandeGel- dersche kade zijn geluk als uitgeve: had beproefd, o.a. met het roman tisch tijdschrift „De Bloemenkorf*', wijdde hij zich dan ook geheel aan zijn inmiddels aangevangen tooneel- arbeid. Onder het bestuur van De Vries, Albregt en Van Ollefen, Moor en Veltman leverde hij, gelijk nu wijlen Overeem tijdens de regeering van Roobol, Tjasink en Peters, trouw de nieuwjaars wenschen voor Thomasvaer. Hij wist daarbij den volkstoon te treffen en had dus steeds de lachers aan zijne zijde. Van meer ernstigen aard waren zijne volksstukken met veel vertoon en pakkende tooneelen als Marie An~ toinetteVan Toulon naar Sint Helena, Michel Slrogoff, Blonde Els en tal rijke andere, die niet uit een letter- of geschiedkundig oogpunt beoor deeld moeten worden, maar de on miskenbare verdienste hadden van in den smaak des volks te vallen en gedurende vele avonden volle zalen te maken. Hetzelfde gold van zijne balletten vol tafereelen uit de vaderlandsche geschiedenis en geliefde figuren als onze prinsen van Oranje, De Ruijter, Tromp enz. Verder leverde hij een aantal ge legenheidsstukjes en voordrachten voor den huiselijken kring, die aan honderden genoegelijke oogenblikken hebben verschaft. Op deze wijze wist Pijpers m6t de pen in zijne, wel is waar bescheiden behoeften te voorzien, een groote daad hier te lande, waardoor hij zijne eigenaardige verdiensten als volks dichter zelf schitterend bewezen heeft, Menig tooneelgezelsehap zal den werkzamen man met zijn beproefde kennis van het tooneel en van den smaak van het groo'.e publiek zeker nog dikwerf missen. de bijen van gemeentewege moesten worden verwijderd. Een danshuishouder in de Nes te Amsterdam en zijn bediende zijn door de politie gearresteerd, als verdaoht van het ontvoeren van twee minder jarige meisjes uit Arnhem. OraDjebond van Orde. De heer P. B. Bruijn van Rozen burg, ontwerper en stichter der stich tingen van bescheiden heidegeluk van den Oranjebond van Orde heeft wegens gezondheidsredenen moeten bedanken als beheerder der stichting op het Hofveld te Apeldoorn. In zijne plaats zal optreden als beheer der de heer L. W. Th. Schmidt van Apeldoorn. In de Jacob van L9nnepstraat te Amsterdam heeft men dit jaar weer te kampen met de bijen-plaag. Vrij dag o. a. nog weer vlogen duizenden bijen een spekslagerswinkel binnen, zood-t men genoodzaakt was, alle vleeschwaren naar buiten en in vei ligheid te brengen. Het vorige jaar was deze plaag zoo hevig, dat in eenige perceeleo, waar krui lenierswaren verkocht werden, „Morgenster" sohrijft in het Qaagsch Dagblad Voor wie het op 't oogenblik geen komkommertijd is, dat zijn de waar zegsters 1 Die menschen hebben geen koffiedik genoeg I Ea, zooals er boven de deur van het Burger-Weeshuis staat Zij groeien vast in tal 1 Het is werkelijk ontzettend, zooals dat bedrijf hier bloeit 1 De menschen leiden er een goed leventje van en geven een vrij aanzienlijke som aan advertentiën in verschillende dagbla den uit. De slaohtofiers van het bedrog zijn meestal arme dienstmeisjes, die tot deze geleerde vrouwen, welke allen erfgenamen zijn van de wereldbe roemde boeken van den ouden Van Stephen, haar toevlucht nemen, om te hooren welke middelen zij moeten aanwenden om een vrijer te krijgen of veel geld Aan vrijgevigheid ontbreekt het dezen profetessen maar zelden en de middelen, die zij voorschrijven, zijn niet alleen voldoende voor een vrijer öf veel geld, maar meestal voor een vrijer èn veel geld. De dienstmaagd eener vrij bekende familie is niet lang geleden door zoo'n ellendige waarzegster diep ongelukkig geworden. Dit jonge meisje had zich ook laten verlokken, om aan zoo'n vrouw om raad te gaan vragen. En deze voor spelde haar ontzaglijke rijkdommen. Hoe zij ze zou krijgen, door spel of erfenis, dat wist de juffrouw zelve nog nog niet. Maar zij zou het geld krij gen door „een rooien meneer.". Aangezien het meisje geen „rooien meneer" in haar familie had, vau wien zij kon hopen eens te erven, lag het voar de hand, dat zij in de loterij moest spelen bij een rooien meneer. Maar hoe zij rondkeek en zocht, zij vond geen rooien collecteur van de loterij, zelfs geen klerk op zoo'n kan toor kon zij ontdekken, ofschoon zij toegevend genoeg zou geweest zijn die ook maar een zweempje van rood op zijn hoofd vertoonde. Daar vernam zij door een noodlot tig toeval, dat in een naburige stad een loterij handelaar woonde, die zoo rood wae, zoo vuurrood als men maar verlangen kon. Zij reisde er op haar vrijen middag heen en kocht een briefje, een twintigje. En zie, in de eerste klasse kwam het er al uit met eigen geld I Daar heb je 't al. Ze ging weer naar de waarzegster en die feli citeerde haar reeds„Meid, meid, hou vol I Laat het geluk je niet ont glippen. Hoe jammer dat je maar een twintigje kunt koopen Dat vond de dienstmaagd ook jammer, en zij kocht dan ook vijf twintigjes, voor 'tgeld, dat zij van haar meesteres gestolen had! Nu zucht zij voor vier maanden in de gevangenis en is wellicht voor haar geheele leven verloren. Tot vertegenwoordigers der Regee ring op het van 20 tot 22 Augustus 1895 te Basel te houden vijfde inter nationaal congres tot wering van misbruik van sterken drank zijn bij Kon. besluit benoemd: le. mr. J. Heemskerk Azn., minis ter van Staat, en lid van den Raad van State, en 2e. dr. W. P. Ruysch, adviseur voor de medische en veterinaire po litie, beiden te 's-Gravenhage. Het Koloniaal Werfdepot. Te Harderwijk is men er eindelijk geslaagd een plan te ontwerpen om het Koloniaal Werfdepot, naar aanleiding van zijn 50jarig bestaan in die gemeente, een blijvend aan denken te vereeren. Nadat in Oct. van het vorige jaar van hoogerhand afwijzend was beschikt om als sou venir aan dat depot een vaandel aan te bieden, was aan den gemeenteraad voorgesteld een andere bestemming aan de daarvoor beschikbaar gestelde som te geven. Velerlei plannen werden ter sprake gebracht, totdat eindelijk besloten werd dat aanden ken te doen bestaan in eene versie ring of verfraaiing van de poort of den ingang der kazerne te Harder wijk. Dat plan, waarop de goedkeuring van den min. van oorlog gevraagd moest worden en die onlangs verkre gen werd, bestaat in het boven het hek der kazerne aanbrengen van een met het Nederland.-che wapen voor ziene gegoten ijzeren versiering, die aan beide zijden gehecht is aan voor uitstekend j gedeelten van den muur, waarop twee levensgroote leeuwen van jnetanl zu len worden geplaatst. In de voorzijde van die gedeelten van den muur worden rechts en links twee gedenksteenen aangebracht, waarop behalve de jaartallen 1844 1894, verme.d wordt, dat die versie ring ter herinnering aan het 50jarig bestaan en voortdurend verblijf van het Kol. Werflepot te Harderwijk, door de gemeente en een aantal inge zetenen is aangeboden. Op den a. h. verjaardag (31 Aug.) van H. M. de Koningin zal die aan bieding feestelijk plaats hebben. er op 'tdek heerschten waren aanleiding dat ik mijne ge dachte aan slapen maar liet varen. Ik was ongeveer een uur beneden geweest, toen de trilling van het schip, veroorzaakt door den schroef plotseling op hield, en voor eene vreemde, ongewone stilte plaats maakte. Deze werd echter plotseling afgebroken door den knal van een kanonschot uit het kleine kanon op het voorschip als antwoord hierop hoorden wij eenen zwaren knal van een groot stuk geschut. Een oogenblik later stapte Dennis O'Brien de deur mijner hut binnen en groette mg met een breeden glimlach op zijne lippen. „Goed nieuws voor u mgnheer," zeide hij met een van vreugde trillende stem, „wij zijn er, in ons eigen tehuis en gij zult geen schoonere plek vinden aan wal. Wilt u niet boven komeD Mijnheer Monk stuurt mij hier om u dit te zeggen." „Dan kom ik zoo dadelijk boven," zeide ik. „Ik moet zeg gen dat ge daar een mooi licht hebt." „Dat is het juist, mijnheer," gaf hij ten antwoord en het is zichtbaar op twintig mijlen afstands van dit eiland." „Dus wij zijn hier dan bij een eiland?" riep ik uit. Hij keek alsof hij meer gezegd had dan zijn plan was. „Wel," zeide hij, „sommigen zeggen, dat het een eiland is en anderen weer van niet; maar eiland of geen eiland, big ft het toch de vreemdste plaats hier op deze aarde, en mijnheer kan niet beter doen, dan zelf eens te komen zien. Mijnheer Monk wacht op u." Ik wierp een mantel over mijne schouders en ging naar boven. Reuben Joyce, de kapitein, had het verbazend druk met het sehip rond te brengen naar zijn ankerplaats; bij de deur van de rookkamer stond Adam, en niet zoo spoedig be merkte hij mij of hij kwam naar mij toe. „Dokter," zeide hij, „uwe vijf-en-dertig dagen zijn om. Daar is de woonplaats van mijnen meester." Met deze woorden wees hij naar eenen enormen rotsklomp welke bijna loodrecht uit den Oceaan omhoog rees een rotsklomp welke op enkele plaatsen een hoogte van twee drie duizend voet bereikte een voorgebergte strekte zich over eenigen afstand naar het westen uit en eindigde bij onze ankerplaats met een soort kegel onder welks top het groote licht nu en dan hare stralen wierp. In een oogenblik tijde was de stille zee als het ware met een mantel van licht bedekt en elk deel van het jacht kwam helder te voorschijn als door de zon beschenen. Nu kon ik den omtrek van het wonderbaarlijke land nauwkeurig waar nemen ik zag dat een ring van koraalriffen als het ware het grootere eiland, tegen de woede des Oceaans beschermde. Ik bemerkte verscheidene kleine booten, voornamelijk laag en vreemd gevormd, ongeveer in den trant van een torpedo - bootvan eenig levend wezen was echter, op onze bemanning na, niets te ontdekken. Adam stond mijne verwondering voor een oogenblik gade te slaan. De heerlijke tropische nacht scheen hem goed te doen, want hij was weer in een uitstekend humeur. „Hoor eens" zeide hij, terwijl wij langzaam het dek op De lading van den gestranden schoener „Talisman" is thans te Moddergat geborgen. De geheele hout- voorraad, bestaande uit p. m. 3000 delen, platen en battings, wordt in perceelen verdeeld, waardoor het ge deelte van Moddergat, dat de Oeren genoemd wordt, geheel vol hout ligt. De veiling hiervan zal 22 Augustus a. s. ten behoeve van de betrokken assurantie-maatschappij plaats heb ben. Vrijdag zijn het wrak, de tuigage en inventaris verkocht in tegenwoor digheid van den kapitein, die sedert eenigen tijd te Ternaard vertoeft. Na vergeelsche pogingen aangewend te hebben, om in het huis van den heer Van IttersonHoogeland (Utrecht) in te breken, hebben tot nog onbekende dieven getracht in het huis van den heer M. Kluit, adsistent-directeur van het Koninklijk Meteorologisch Instituut op den Ma liesingel binnen te komen. Zij hebben een paar ruiten verbroken en de blinden verbogen, doch verder zijn zij niet gekomen. Ook ten huize van den hoogleeraar Gallée, die tijdelijk af wezig is, is ingebroken. Volgens inlichtingen der maat schappij „Mercurius" te Amsterdam, waarbij de heeren Kluit en Gallée tegen inbraak verzekerd zijn, zijn ten huize van den heer Gallée een bureau en een salonkast vernield en uit de laatste alle kostbaarheden verdwenen. Vermoedelijk is buitendien al het zilver gestolen en in den kelder heb- en neer wandelden. „Hoor eens, Travena, ik kan je gedach ten raden en ik kan in je binnenste lezen als in een open geslagen boek. Gij zegt in uzelvedat is niet een man van zijn woord die belooft, dat hij mij naar een der schoonste plekjes op deze aarde brengen zal, en hij brengt mij naar dezen grooten naakten rotsklompWel ik stem toe dat gij in uw geval gelijk hebt, maar binnen het uur zullen wij aan land zijn, en dan kunt gij oordeelen." „Ik moet ook zeggen," zeide ik, „dat het uiterlijk van deze plaats tot dusver, niet zeer aanlokkend is, maar ik hoop j op een stille verrassing wanneer wij aan wal komen. Gij hebt mij echter nog niet gezegd, op welke manier wij aan wal moeten komen. Deze rotsen zijn minstens 2 3000 voet hoog en onbegaanbaar. Gij zult toch zeker niet van plan zijn mij in een mand naar boven te hijschen?" „Dat is voor geen oogenblik in mijne gedachten geweest." „Dan bevindt zich het strand waarschijnlijk aan de andere zijde van het eiland." „In het geheel niet; het ligt precies onder het groote licht." „In dat geval," zeide ik, „moet er een tunnel door die rotsen zijn?" „Dokter," zeide hij, gij zijt de lastigste man dien ik ooit gezien heb. Wacht liever nog even, dan kunt gij volop ge nieten Eu ziet eensgij zeidet dat er niets moois om ons heen te zien was. Hoe vindt gij dat dan Wordt vervolgd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1895 | | pagina 2