NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLE TON.
De onneembare Stad.
13 Jaargang
Dinsdag 20 Angnstns 1895.
No. 3721
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,371.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat Haarlem. Telefoonnummer 122.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentie» worden aangenomen door
ome agenten en door alle boekhandelaren en cour an tiert.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAÜBE t* Co., J*OBf F. JONES, Sueo., Parite StM* Fottbourg Montmnrtrm
Nota's, Rekeningen, Wissels, Qui-
tantiën, Brievenhoofden, Memoranda
-en alle overige Drukwerken, die op
kantoren voorkomenworden ter
Stoomdrukkerij van dit blad goed,
billijk en ving gedrukt.'
De Directeur-Uitgever
J. c,
STADSNIEUWS.
Haarlem, 19 Augustus 1895.
De hardnekkigste mopperaars over
het slechte weer van den laatsten tijd
zullen den afgeloopen Zondag met
groot genoegen hebben doorgemaakt.
In den geheelen zomer (wij spreken
niet van 't voorjaar) is er zulk een
heerlijke rustdag nog niet geweest.
Er was dan ook, om een geijkte uit
drukking te bezigen, geen oud wgi bij
het spinnewiel gebleven, het wemelde
injen om Haarlem van voetgangers
en wielrijders en de stalhouders had
den, door de groote vraag gedwongen,
hunne bejaardste paarden vanstal
gehaald en voor voertuigen gespan
nen, die voor hecht, sterk en wel
doortimmerd niet meer konden door
gaan daarom niet getreurd, het
was al wel, zoo ze nog maar rolden
Van rollen gesproken ongelooflijk
was het aantal wielrijders die op
'tpad waren. Fietsen in soorten, de
verjaarde solid door een transpi-
reerend jongmensch voortgetrapt en
de allermodernste pneumatic, in vlie
gende vaart bereden door een echten
hardrenner of een, die het publiek in
den waan tracht te brengen, dat hij
er een is.
En wanneer er dingen waren, die
op den zonnigen Zondag den ver
heugden wandelaar uit zijn humeur
konden brengen, dan waren het de
wielrenners, die met een snelheid van
twintig vijf en twintig kilometer
in 'tuur als gekken langs drukbe-
wandelde wegen komen rijden, den
matigen voetganger een doodschrik
op het lijf jagen door met zenuwachtig
gebel langs hem heen te schieten en
die, wanneer ae door hun roekeloos
heid eens iemand aan- of overrijden,
geen oogenblik naar den gevallene
omzien, maar zich reppen om uit de
voeten te komen, daar men ze meestal
toch niet kent, of herkent.
Van deze aanstellerige rennerij
wordt de vreedzame wielrijder, die
alleen dan een vaartje zet als de weg
vrij is, de dupe. Op hem wreekt het
publiek zijn rechtmatige jvertoornd-
heid over het gevaarlek rennen van
zijn collega door niet uit te wijken
voor zijn schuchter signaal, door hem
uit 'te jouwen, soms door hem een
pak slaag te geven.
Tegen die woestheid is maar een
middel en dat is, dat elke wielrijder
krijgt een Rijksnummer, behoorlijk
zichtbaar gedragen op zijn stuurstang.
Zoodra hij dan een ongeluk veroor
zaakt, wor it door tie omstanders gauw
genoeg zijn nummer opgemerkt en
kan hij voor zijn ruwheid gestraft
worden.
Een paar vonnissen van dien aard
zullen de woestheid van velen wel
temperen en er toe bijdragen om de
steeds stijgende anemositeit van het
publiek tegen de wielrijders in 't al
gemeen, te doen verdwijnen.
Een vreedzaam, rustig wielrijder is
volstrekt niet gevaarlijker voor de
voetgangers, dan de wagen van een
haastigen groenteman of de vlugge
hit voor een vleeschkar.
Maar om op het onderwerp terug
te komen, mooi weer was het en bleei
het. Ze mogen wel dankbaar herdacht
worden, die Zondagen met zon, waar
op de van zes werkdagen vermoeide
menschheid zich herstellen kan en
zich voorbereiden voor de arbeids
week, die voor hem ligt; ja, waarop
de zieke door de geopende vensters
warmte en geur en frischheid tot zich
voelt komen, als kwamen ze hem het
wegvloeiende leven terugbrengen.
De heer W. Robert geeft sedert
jaren in den zomer een concert, dat
zich in een groote belangstelling mag
verheugen, zoowel omdat het publiek
dat den bekwamen directeur waar
deert, ook gaarne den violist weder
eens hooren wil, als ook omdat de
concertgever de medewerking inroept
van goede krachten op muzikaal
gebied.
Ditmaal zijn het Mej. A. de Blauw,
zangeres te 's Hage, de heer W. Ezer-
man en W. Robert Jr. en de Konink
lijke Liedertafel Zang en Vriendschap,
die met den heer W. Robert in de
Groote Kerk Haarlems muzieklief
hebber te genieten zullen geven op
Zaterdag 24 dezer.
Meerdere bijzonderheden zijn ver
meld in de advertentie in ons vorig
nummer.
Wij twijfelen niet, of het zal den
heer Robert ook op dit concert aa~
de belangstelling van muziekbeoefe
naars en muziekvrienden niet ont
breken.
De postduivenvereniging „de Snel-
vlieger" alhier hield Zondag jl. hare
wedvlucht van Assen, afstand 157 kilo
meters. De duiven werden door de goe
de zorg van den stationschef aldaar in
vrijheid gesteld om 8 uur G.T., wind
Z. O. en helder weer. De aankomst
was als volgt, en de daarvoor bestemde
9 prijzen werden behaald door:
lepr. den hr.H.E. Jung 10.55.47
2e Joh. Jung 10.55.52
3e A. Haartman 10,57.31
4e H. E. Jung 10.58.27
5e R. Slot Jr. 10.58.49
6e J. G. Schippers 10.59.14
7e idem idem
8e idem idem
9e A. F. H. Harms 11.01.31
Bovengenomde vereeniging behaalde
bij de wedvlucht van Edam op Zon
dag 11 Augustus de 3 prijzen uitge
loofd door den minister van oorlog
voor de snelstvliegende duiven.
De duif van den heer Joh. Jung
1 verg. z. med.de duif van den heer
J. G. Schippers 1 diplomade duif
van den heer A. Haartman 1 diploma.
Uit de mededeeling van de artt.
13 der voor de kiesv. Burgerplicht
nieuw ontworpen statuten (zie vorig
No.) zijn weggevallen de woorden:
„zich houdende buiten godsdienst en
politiek".
De opmerkzame lezer zal dit be
grepen hebben.
Zaterdagavond ten ongeveer 6 ure
heeft een begin van brand plaatsge
had in de beneden voorkamer van
perceel no. 31 aan de Lange Heeren
straat alhier, bewoond door den smid
A. H. de Wilde.
Alleen de gordijnen behangsel en
een gedeelte van het plafond 2ijn
door het vuur vernield geworden.
Het huis met boedel en achterge
legen magazijn was verzekerd voor
f 10.000. Oorzaak onbekend.
Op aanwijzing van een tienjarig
meisje is door de politie alhier aan
gehouden Johanna MelieBte, die uit
de woning van F. de N. heimelijk
van den zolder had ontvreemd drie
vrouwenrokken, doch bij het verlaten
der woning door de bestolene werd
betrapt. De diefegge is onmiddellijk
in verzekerde bewaring gesteld ge
worden.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
jl. zijn ten nadeele van den heer Rui
senaars alhier, uit diens tnin gelegen
tusschen de Linschoter- en Kamper
straat, peren ontvreemd door viei
iongens, die bij ontdekking ijlings de
vlucht namen, en onbekend geblevei
zijn.
Zaterdagmiddag is te ongeveer 2
uur in het Spaamei gevallen de 9
jarige Johannes van Zeist, dietchter
onmiddellijk gered is geworden door
Hendrik van de Einden, die zich
daartoe gekleed te water begaf.
Hedenmiddag viel een> 10-jarhre
knaap in den Gasthuissingel. Hij werd
spoedig gered door den heer H. Leupen,
die zonder aarzeling gekleed te water
sprong.
Heemstede.
Uitslag gehouden verkoopingen op
Zaterdag 17 dezer door Mr. W. H.
Smit, notaris te Heemstede
a Te Zandvoortvan de villa gen.
„Hortense" met tuin, gelegen in het
park „Kostverloren" aldaar, sectie B,
no. 3427, groot 4 aren 20 cent. Door
den verkooper opgehouden.
b. Te Vogelenzang van een perceel
weiland en een perc. bloemb.grond
aldaar, Sectie D, no. 95, groot 2 h
62; a. in combinatie gekocht door
Hendrik Rusman te Hillegom voor
16320.
De Hillegomselie Spaarkas.
In de Zaterdagavond gehouden ver
gadering van de inleggers in deHil-
legomsche spaarkas, is besloten aan
de beide commissarissen voor de nog
ontbrekende f3000 twee wissels te
presenteeren en bij niet betaling hun
een proces aan te doen.
SP Gisteren (Zondag) werden door en
kele landbouwers in U- en Haarlem
mermeerpolder de oogst werkzaamhe
den door het ongunstige weder zeer
ten achteren, voortgezet.
Bennebroek.
De bezittingen (huis en bloembol-
lengrond) van den heer J. C. v. d.L.
alhier, zijn aangekocht voor d6 enor
me som van ruim f90.000, zulks
naar men ons meldt, ten behoeve van
een R. C. liefdegesticht, dat daar op
breede schaal (eigen bakkerij, boer
derij, slagerij, etc.) zal verrijzen en
voor den bouw waarvoor ongeveer
f200.000 besteed zal worden.
Reeds eerder \erkochten ook de
heeren gebr. P. ten behoeve van dit
gesticht een deel hunner bezittingen
voor goed geld.
De rolbiug over de vaart bij het
station Veenenburg zal door de Holl.
IJz. Spoorweg Maatschappij veran
derd worden in een vaste brug met
eene doorvaartwijde van 4 meter.
Door het duitsohe stoomschip Kai
ser is op het Noordzeekanaal bij Bui
tenhuizen een praam geladen met
steenen, aangevaren, welk vaartuig
onmiddellijk zonkde opvarenden
werden gered.
BINNENLAND,
Haagsche Brieven.
xxxm.
Een collega heeft in een der pro
vinciale bladen de zeeslang ontdekt,
'tls een buitenkansje voor dat blad,
want wij waren al geruimen tijd naar
het beest zoekende. Sedert jaren was
het telkens teruggekeerd, in den
komkommertijd wel te verstaan, want
het vertoont zich alleen in tijden
van warmte en groote nieuwsstilte.
Als de beeldspraak opging zou ik
zeggen dat het een trekvogel schijnt
te wezen.In dezen tijd van het jaar moet
men het niet te nauw nemen met wat
er in de kranten staathet Handels
blad van Antwerpen bijv. schreef dezer
i de bekende Jan Volders,
afgevaardigde „op
n, o£
dagen, dat
de socialistische
zijn uiterste" lag, wat hij dan,
schoon ziek, toch met volkomen nor
male menschen gemeen heeft, vooral
's nachts.
En zelfs overdag. Aan het Sche-
veningsche zeestrand bijv. liggen nu
dagelijks, van 's morgenB vroeg tot
in den laten namiddag menschen in
het zand op hun uiterste, wat
een zeer aangename pose is. Dit wil
meteen zeggen dat het badseizoen nu
in vollen gang is; de hotels zijn vol
en 't is 's avonds snikheet in de Kur-
zaal bij Manstaedt's concerten, die
op den mooisten avond bij voorkeur
binnen worden gegeven, ofechoon bui
ten verre de voorkeur zou verdienen.
Voor variatie valt dan ook van tijd
tot tijd iemand flauw van de warmte.
Donderdagavond bijv. nog een vrij
jeugdig heer. Voor de variatie zei ik,
omdat variatie niet ontbreken mag.
En dat mankeert te Scheveningen
toch. Ik ding niets at op de voortref
felijke hoedanigheid der concerten,
op de voorstellingen bij Carré, op de
drie nummers café chan tant (één
avond in de week) in de Kurzaal,
of de dito (eiken avond) op Seinpost;
op de verlokking der petits jeux in
het Kurhaus, waarvan men het meest
onschuldige heeft verwijderd, omdat
het te veel hazardspel was op het
fraaie van de vuurwerken, die eiken
Woensdagavond heeten te worden
ontstoken, maar wegens „ongunstig
weder" soms drie weken achtereen
in reserve blijven, maar dat alle8
Naar het engelsch
MAX PEMBERTON.
16,
HOOFDSTUK X.
Hel meisje der schilderij.
„Ik woon in Londen," zeide ik, weinig aangemoedigd. „Ik
ben van Londen gekomen om u te zien."
„Wat eene tijdverkwisting 1" riep zij uit, en sloeg een
accoord aan op het instrument.
„Het is waar," zeide ik, „nu ik u gezien heb, denk ik dat
u gelijk hebt. U scheelt volstrekt niets."
Het was een op goed geluk af uitgesproken woord, maar
het werkte meer uit, dan duizend vragen hadden kunnen
doen.
Nauwelijks had ik het gezegd of zij richtte hare prachtige
oogen op mij en ik zag, dat zij tintelden van genot.
„O dokter," zeide zij, „vertel mij dat nog eens."
„Met genoegen," zeide ik. „U schijnt mij toe volkomen in
orde te zijn, maar u hebt afwisseling noodig. Wanneer ik irn
staat was u voor te schrijven wat ik wilde zou ik om te
beginnen een maal per week een bal en om den anderen dag
een picnic voor u wenschen."
„En u wilt dus niet dat ik die leelijke drankjes uit af
schuwelijke fles8chen zal innemen vroeg zij, „het is onnoo-
dig dus dat u mijn pols voelt of een stuk hout op mijne
borst legt?"
„Nu en dan," zeide ik, „zullen wij dat moeten doen, alleen
om niet te vergeten dat ik geneesheer benvertel mij intus-
schen iets over die toestanden van volkomen onmacht. Ik heb
er al veel van gehoord van den graaf en stel er veel be
lang in."
Toen ik dit onderwerp aanroerde verdween de opgewektheid
van haar gelaat en uit hare oogen straalden vrees, atschuw en
groote smart mij tegen.
„Die toestandenriep zij uit, „o dokter, zij doen mij hui
veren als ik er aan denk. Wanneer ik er door word aange
grepen ben ik eene doode gelijk eene doode, die kan zien
en hooren en alles weet wat in hare omgeving gebeurt. Wat
ik dan lijd kan ik u niet beschrijven. Somtijds zqn er uren
lange pogingen voor noodig om maar een vinger te kunnen
bewegen en de boeien te verbreken, die mij stijf aan mijn
bed schijnen te kluisteren. Het is eene vreeselijke gewaarwor
ding duizendmaal erger dan de dood. Dikwijls ben ik
bevreesd dat men mij levend zal wegvoeren en begraven en
die gedachte drijft mij bijna tot waanzin. Hoe dankbaar zou
ik zijn wanneer u mij van die vreeselijke ziekte zoudt kun
nen genezen!"
Terwijl zij sprak had een donkere blos haar gelaat bedekt
en zij lag daar op de sofa, snel ademhalend, als een bekoorlijk
beeld van schoonheid en teederheid. Ik trachtte eene uitbar
sting bij haar te voorkomen door hare hand in de mijne te
nemen, maar mijn eigen vingers beefden bij de warmte van
hare aanraking en het eerste oogenblik was het mij bijna
onmogelijk de slagen van haar pols te tellen.
„Uwe zenuwaanvallen," zeide ik met de meest mogelijke
zachtheid in mijne stem, „kunnen teruggebracht worden tot
eene algemeene zwakte in uw toestand. Wanneer u het mij
een oogenblik vergunt wil ik uw hart even onderzoeken. Ik
denk wel, dat ik u gemakkelijk zal kunnen genezen."
Zij maakte geen bezwaar en ik legde m ij nstetoscoop tegen
haar borst Haar hart was organisch goed, maar verrichtte
onvoldoende zijne iunctiën en verkeerde inderdaad in een
toestand van verzwakking. Op dezelfde wijze bevond ik dat
hare longen in orde waren, hoewel zij door hare bloedar
moede tenger en zwak was. Het kwam mij voor, dat ik haar
kon genezen als zij slechts verstandig wilde zijn en ik meen
de reeds zulke goede vorderingen te hebben gemaakt dat ik
het wagen kon haar ©ver medicijnen te spreken. Ieder
oogenblik dat ik bij haar was werd mijn verlangen om haar
te genezen sterker en het scheen alsof haar diepe, vragende
blik mijne kennis en wetenschap inspireerde.
„Vertelt u mij eens," zeide ik plotseling, „zoudt u veel
willen doen om van die aanvallen genezen te worden?"
„Ik zou er alles voor willen doen 1" riep zij uit. „Bescherm
mij voor die aanvallen enik benzoo gehoorzaam als een kind."
