Tweede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
81
FEUILLETON.
De stem van het geweten.
13e Jaargang
Woensdag 30 October 1885.
No. 3782
HAARLEMS DA6BLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het gcheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummersn 0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.371,'2
ALD"V"mE&TEDSTTlSl2Sr:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertention worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het- Buitenland: Compagnie Generate de Publicité Elrang'ere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JOXES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bluemendnal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, ibij de Tol; HaarlemmermeerC. DOEKES; Spaarndam, C. HaRTENDORPJ:
ZandvnortJ. ZWEMMER; Vehen. L. VENUS; IJmuiden, J. J. TJADEN; BeverwijkH. JUXGERIE, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertemiën aan.
Nota's, Rekeningen, Wissels, Qui-
tantiën, Brievenhoofden, Memoranda
en alle overige Drukwerken, die op
kantoren voorkomenworden ter
Stoomdrukkerij van dit blad goed,
billijk en vlug gedrukt.
De Directeur- Uitgever,
J. c.
Politiek Overzicht.
He franscho ministerie is Maandag
gevallen. Nauwelijks is de winterzit-
ting begonnen of de Kamer heeft het
verplicht zijn ontslag te nemen. De
reeks interpellation die voor deze
dagen aan de orde waren gesteld,
deden dan ook verwachten dat het
ministerie menigen heelen aanval zou
hebben te doorslaan. In den eersten
strijd, ontslaan door de interpellatie-
Jaurès over Carmaux, is de rege8ring,
zooals te verwachten was, overwin
naar gebleven, maar nu Maandag is
zij gestruikeld over de Zuiderspoor-
weg-quaestie, die Rouanet door zijne
interpellatie op het tapijt bracht.
Omtrent het verloop van deze zit
ting kunnen wij het volgende mel
den
De interpellant zeide dat de zaak
van den Zuiderspoorweg het prestige
van het Parlement, hetwelk zich on
zijdig had betoond, had gecompro
mitteerd; daarvan vraag ik rekenschap
aan den minister van justitie, zeide
Rouanet. Hij klaagde verder over de
langzaamheid in het onderdrukken
van de bedriegerijen van allerlei'
aard, welke in deze zaak hebben
plaats gehadmen aarzelde een ver
volging in te stellen, als het een lid
van de Kamer of den Senaat gold.
Spreker eiechte de openbaarmaking
van de stukken welke in handen van
dan minister zijn gebleven.
De afgevaardigde Binder (rechter
zijde) interpelleerde over de verschil
lende oorzaken van het ontslag van
■den heer Cbenest, procureur der Re-
publiek te Parijs. Hij betoogde, dat'
de minister van justitie aan den Se-j
naat machtiging had moeten vragen'
om den senator Magnier te vervolgen.
Georges Berry (rallié) hield even-!
eens een interpellatie over het aftre- j
den van den heer Chenest. Hij zeide;
Het voorwendsel dat men te baatj
heaft genomen om Chenest te ver- j
plaatsen, was valscb, want hij was
schuldig bevonden.
De mini-ter van justitie Trarieux
antwoorddeIk verklaar nadrukke
lijk en men zal dit wel niet in twijfel
trekken, dat ik nooit documenten of
stukken in handen heb gehad, wraarin
de inhechtenisneming van Magnier
werd geöischt. Wat betreft de quaestie
door Rouanet ter sprake gebracht, j
ik verklaar dat wij overal waar wij
schuldigen of medeplichtigen hebben
meenen te zien, een vervolging heb
ben ingesteld. In het dossier bevond
zich geen lijst van Parlementsleden
en kwam zelfs geen enkele naam van
een Parlementslid voor.
De minister zeide verder, dat het
bij de operation van de syndicaten,
die de leeningen ten behoeve van de
Zuiderspoorwegmaatsohappy moeten
waarborgen, regelmatig was toege
gaan, en hij noemde de namen die
in het rapport van den expert Flory
voorkomen: Rouvier Jules Roche,
Etienne, Deloncle, Bardoux enz. De
minister eindigde met een votum van
vertrouwen te vragen.
Een motie om over te gaan tot de
orde van den dag, zonder meer, werd
verworpen met 406tegen 105 stemmen.
Vervolgens werd gestemd over
eeno motie, welke door Ribot werd
aanvaard, en waarby aan parle
mentsleden verboden werd dee! te
nemen aan financieele syndicaten.
Deze werd met eenparige stemmen
(518) aangenomen.
Daarna kwam de motie van Roua
net, waarin volledig licht over de
zaak werd verlangd en de ministers
werden uitgenoodigd, alle verant
woordelijke personen te vervolgen
en het rapport van Flory over te
leggen.
Ribot verklaarde deze motie niet
te kunnen aanvaarden, maar zij werd
niettemin aangenomen met 310 tegen
211 stemmen.
Ingevolge dit votum verlieten de
ministers de zaal en begaveu zich
naar den president der Republiek
om hun ontslag aan te bieden deze
nam het aan.
De^Times verneemt uit Konstanti-
nopel, dat e6n dreigbrief tegen den
sultan in de woning van Ghazi Os
man is gevonden, welke ontdekking
heeft aanleiding gegeven tot een
enquête en de inhechtenisneming van
veertien leden van de hofhouding
des sultanszij allen moeten later
in de nabijheid van het paleis met
den dood zijn gestraft geworden.
Volgens door de Porte ontvangen
berichten zouden Vrijdag te Bitlis
eenige biddende Turken door Arme
niërs zijn aangevallenhieruit zou
een woedend gevecht zijn ontstaan,
waarbij aan weerszijden dooden en
gewonden zijn gevallen; toen de ge
wapende macht der politie verscheen,
verschansten de Armeniërs zich en
schoten zy op de politie. Men ver
wacht dat de Porte troepen zal zen
den naar Jemen, waar onlusten zijn
uitgebroken.
De Daily News verneemt uitKon-
stantinopel dat volgens uit Trebizonde
ontvangen brieven het aantal binnen
de stad vermoorde Armeniërs wordt
it op 700, en dat dor buiten
de stad vermoorden op 200. Er
heerscht onder de Armeniërs groote
ellende, daar de Turken vele wonin
gen hebben doen afbranden. De
Turksche overheid sommeert alle
burgers om de wapenen over te geven
maar enkel Armeniërs schijnen dit
bevelsohrift na te leven. Er heerscht
in do omstreken van Ismiot ea Niko-
demia een waar terrorisme. Troepen
doorzoeken Armenische dorpen, maar i
laten de Turken ongemoeid. Turksohe
troepen gaan daar voort met Arme- j
niërs in hechtenis te nemen en del
hoofdmannen slaan een dreigenden
toon aan.
De Jong-Turksche beweging te
Konstantinopel neemt eer toe dan af.
Er heerscht daar groote ongerust
heid.
Nog wordt gemeld, dat te Konstan
tinopel onder de officieren van de
keizerlijke garde en de militaire
school vele arrestatiën hebben plaats
gehad.
De Sjeik UI Islam en de turksche
minister van marine ontvingen dreig
brieven, de sultan beval dat hunne
woniDgen door de militaire maoht
bewaakt zullen worden.
De, niet godsdienstige maar staat
kundige, onrust onder de Mohamme-
daansche bevolking duurt voort.
Voor eenige dagen is medegedeeld
wat de inhoud was van hettusBchen
Rusland en China gesloten verdrag
betreffende Port Arthur. Reeds on
middellijk werd er toen bij gemeld,
dat dit bericht als onder voorbehoud
vermeld moest worden beschouwd.
Nader blijkt het bericht, dat zoo al
gemeen do aandacht trok, ook onjuist
ie zyn. De bepalingen van het ver
drag moeten geheel auders luiden.
Deze Oost-aziatische quaestie ver
dringt in de bladen der Unie de
Venezolaansche. De voornaamste or
ganen zyn over de zaak scherp ver
deeld. Terwijl de New- Yorksche Tunes
de Russi8ch-Chineesohe overeenkomst
waarvan sprake is, veroordeelt als
een bedreiging van de handelsbe
langen van alle natiën die met China
in verbinding staan, publiceert de
Sun een krachtig gesteld artikel tegen
Engeland, dat een goedkeuring der
overeenkomst bevat, omdat zij aan
Rusland te Peking invloed zal ver
zekeren, waardoor de handelsbelan
gen der Unie in China zullen worden
bevorderd.
De correspondent van de Times
te Havana heeft Martinez Campos
geïnterviewd deze sprak het tegen
dat er onderhandeld wordt met de
Cubanen tot het sluiten van vrede
wol schijnen dezen over het alge
meen nog al ontmoedigd te zijn.
Eenige schikking blijft eerlang waar
schijnlijk, maar de Spaansohe regee
ring heeft aangaande een definitieve
nog geen beslissing genomen.
De Liberal te Madrid deelt mede,
dat, behalve de 26,000 soldaten, die
reeds gereed staan, in het midden
van November nog meerdere ver
sterkingen naar Cuba zullen worden
gezonden.
STADSNIEUWS
eerste en derde pagina.
Haarlem, 29 October.
Door de politie alhier is in beslag
genomen eenvalsche guldenkoerende
de beeltenis van Koning Willem III
en het jaartal 1S54, blijkbaar bestaande
uit lood.
Tegen den bierhuishouder M. wo
nende Laurens Costerstraat is proces
verbaal opgemaakt ter zake het ver-
koopen van sterken drank in het
klein zonder de daartoe vereisohte
vergunning.
Heemstede.
De winkelier A. Cassée, Maandag
avond 10 uur met de tram uit Haar
lem huiswaarts gaande, had de on
voorzichtigheid bij zyne woning aan
de IJzeren brug uit den nog in be
weging zynden wagen te springen,
met het ongelukkig gevolg dat hij er
gedeeltelijk onder geraakte. Hevig
bloedend opgenomen zijnde, bleek
dat een zyner beenen geheel was
verbryzeld. Hij is per brancard naar
het gasthuis te Haarlem vervoerd.
Eigen schuld is hiervan, oorzaak,
waarom toch waarschuwt men den
conducteur niet? De tram stopt overal
waar men het verlangt.
BINNENLAND,
Notarieel examen.
By het op 18 en 19 September
gehouden derde of schriftelijk gedeelte
van het notarieel exameü, waaraan
107 adspiranten deelnamen zyn ge
slaagd de navolgende 41 heereD, wier
namen in alphabetische orde gesteld
zijn
E. N. van Ammers te MeJemblik,
A. D. Bas Backer te Apeldoorn
J. H. H. van Boven te Roermond,
C H. J. A. Bredius te Utrecht, P.
A Bruinsma fe Bolsward, P. A. van
Buuren te Midd elhharnis, H. E. E.
Chavanneste Leiden, R.C.Av. Cranen-
burgh te Boksmeer, H. Eisma te
Bolsward, C. van Eldik te 's Graven-
hage, P. A. M. H. Eschweiler te Ou
den1, osch, C. A, L. M. van Gils te
Breda, F. L. Harting te Rotterdam,
J. J. Hiebendaal te Eiden\J. Hofman
te Vianen, Th P. J. Hoppe te Voor
schoten, J. Jaburg te Amsterdam, J.
S. G. Koning te Finsterwolde, J. J.
de Lange te 's-Gravenhage, C. F. L.
M. Laurijssen te Breda, J.G. J. Lein-
arts te Siltard, G. Lindeijer te Rot
terdam, P. A. M. Le Maire te
Utrecht, H. Meinesz te Amersfoort,
Mr. A. Mijs te Sommelsdijk. J. J. L.
A. Nijtf te Maastricht, J. P. Oggel
te Aksel, W. T. J. G. Óssete Raalte,
W. H. Post te Amsterdam, J. W. H.
Rees te 'e-Gravenhage, W. J. A. R.
Richardson Bennernagel te Arnhem,
I. A. Swane te 's-Hertogenbosch, H.
Teriet te Joure, L. H. Veenenbos te
Rotterdam, A. A. Versluys te Hoog
land, A. H v. Walchren te 's Graven-
hage, A. H. van Walsem te Rotter
dam, A. J. F. M. G. van Walsem
te 's Gravendeel, W. C. M. van
Wayenburg te Beek, Th. O. M. J.
baron van Wijnbergen, te Zutfen
A. W. J. A. IJske te Haarlem.
Uit Amsterdam.
Kes gaat weg. Donderdagavond
heeft hij afscheid genomen van zijn
getrouwen, van hen die onder zijn
leiding het Concertgebouw gemaakt
hebben tot de voornaamste kunstin
stelling van de hoofdstad, van hen
die eiken Donderdagavond aanwezig
waren, weer en wind in de tochtige
van Baerlestraat trotseerden om de
kunstwerken van oude, nieuwe en
nieuwste meesters op de bekende
uitnemende wijze door het voortref
felijk orkest te hooren voordragen.
De schoone uitvoering der verschil
lende nummers, de bewierooking van
Kes door sprekers als de heeren
Levy, van Ogtrop enz., door jongs
dames in vlekkeloos wit, die hem met
bloemen bestrooiden, hebben niet
kunnen voorkomen, dat ik mij dien
avond aan treurige gedachten overgaf;
alweer een verdienstelijk kunstenaar,
die door de macht van het buiten-
landsoh geld aan het vaderland wordt
ontnomen; weer een vertegenwoordi
ger der zoo hoog staande Nederland-
sche kunst, die voor een handvol
goud mee»-, het moederland verlaat
om den vreemdeling te geven dat,
waarvoor de landgenoot hem zoo
dankbaar zou zyn. Eén troost blijft
echter ons over, men zegt dat Men-
gelbergs talenten die van Kes evena
ren. Dat dit spoedig moge blijken
Donderdag reeds gaf de nieuwe leider
bewijzen van zijn talenten als pianist.
Die burgemeester van ons is toch
waarlijk geen katje om zonder hand
schoenen aan te pakken; de man is
zelfs zoo moedig, dat hij deze week
in de Raadszitting verklaarde in geval
van nood onze echuttery in het vuur
te brengen en in geval van we'gering
van de zijde dezer heldhaftige stads-
verdedigers, „middelen zou weten te
beramen" om wat straat en plein
onveilig maakt, van deze aarde te
doen verdelgen dcorde schutters.
De raadsleden, die beweerden, dat
de eohuttery niets anders was dan
een duur paardje op den stal der
gemeente, hebben beslist ongelijk;
nog daargelaten, dat er van de sohut-
terij een opvoedende kraoht uitgaat
voor de omstanders, die vol bewon
dering zijn voor do kranige houding
dezer mannetjes, die zelfs nog flinker
maroheeren dan het koor van sol
daatje spelende straatjongens in „Car
men", dat nog daargelaten zou het
toch voor de velen, die van deze
instelling leven, treurig zijo, wanneer
zij werd opgedoekt.
Men mag niet uit het oog verliezen,
dat er nog lang niet genoeg Amster-
dam8che burgers zyn, die aan de
schutterij ontslag uit hunne betrekking
te danken hebben, daar niet elke
patroon zijn personeel vrijaf kan
geven, wanneer de schutterij-oefening
hunne tegenwoordigheid eischt. Waar
zouden zonder de schutterij de offi
cieren daarvan blyven, de officieren,
die zulke gezellige diner-tje3 weten te
organiseeren
Alle humor zou uit Amsterdam
verdwenen zijn en men zou niet
meer van die aardige tafereeltjes
kunnen beleven als bijvoorbeeld dit
Kapitein A. heeft „ingerukt" ge
commandeerd,de schutters, het feit, dat
de oefening reeds is afgeloopen, zeer
betreurend, hebben zich over het veld
verspreid en ieder gaat zijns weegs.
Onder degenen, die nog even staan
na te praten, is or een die het oogen-
blik afwacht, waarop de kapitein
'gereed is met het uitdeelen zijner
orders aan de luitenants. Dan snelt
hy naar zijn superieur toe en zeer
uit de hoogte geeft bij hem de order
„kom morgen eens even bij mij op
het kantoor, ik wil wel wat Preanger
koopen, als je goedkoop bent." De
kapitein-koffiemakelaar belooft het
den 8chutter-boffiehandelaar en be
veelt zich beleefd in ZEds. gunst en
recommandatie." Fraaie veriiouding!
Evenzoo komt het voor dat de
patroon, die schutter is, zijn knecht
bq de oefening als korporaal vóór
zioh heeft, alleen omdat deze langer
„er bij" is dan zyn patroon.
Dat hieruit wanverhoudingen ge
boren worden, die vaak in het maat
schappelijk leven de treurigste ge
volgen hebben, behoeft maar ik
laat het onderwerp verder rusten.
In ernst, mij dunkt dat de schut
terij behoort te worden afgeschaft
als een dwaze traditie, die in onzen
tijd niet meer thuis behoort.
En tooh zou zy nog raison d'etre
kunnen [hebben, wanneer zy maar
wat beter georganiseerd warevoor
goede organisatie schijnen echter onze
openbare instellingen niet vatbaar te
zijnmen ziet het aan onze politie
de alom-afwezige; „veel te weinig
agenten" is de trommel waar een
ieder op slaat en men heeft gelijk
de Reinigingsdienst, die by modderige
straten alleen de hoofdverkeerswegen
schoon houdt en op de minder be-
zoohto stadsgedeelten hot vuil maar
laat liggen waar zou ik ein
digen
B. A. B.
Van de Wereldtentoonstelling.
Voorlezing der bekroningen.
Het is er akelig koud, tochtig en
voohtig in het gebouw der tijdelijke
tentoonstellingen achter op het terrein.
De exposanten zitten in stille af
wachting der dingen, die komen zullen
zioh ijverig in de handen te wrijven
het dak lekt „als een mandje" en
telkens valt een nijdige druppel op
het eerbiedwaardig hoofd van
uwen verslaggever.
Als loor het ettelijke malon her
haald „Wilhelmus" de aanwezigen ge
noopt worden het hoofd te ontblooten,
loopen zij tolkens kans 'n verkoudheid
voor den geheelen winter op te doen.
Nadat de burgemeester van Am
sterdam, Mr. S. Vening Meinesz, het
Uitvoerend Comité, de president der
Jury, Jbr. Mr. C. deu Tex, de mi
nisters van der Sleyden en Roëll, de
regeerings-commissarissen en ver
schillende andere autoriteiten de es
trade hebben bestegen, kondigt het
1 „Wilhelmus" de komst aan van mi-
I nister van Houten.
I De burgemeester noemt daarna het
woord en spreekt ongeveer in deze
I termen de menigte toeMessieurs,
avant la cloture do l'Exposition, le
Jury m'a prió de me charger de
la distribution des récompenses et il
m'est agréable de m'acquitter de cette
tache.
ZEdachtb. gaat over tot de uitreiking
der 38 medailles door H.H; M.M. de
koninginnen besohikbaar gesteld.
Eén der 3 groote gouden medailles
is toegekend aan den eigenaar van
de Gruyter's Stores, den heer F. A.
L. de Gryter, de 2de aan de collec-
tivité beige des Brasse-urs. de derde
aan den heer Anoelot, fabrioant de
dontelles, président de la section
fran<?aise, de 4de aan het Musée r( yal
commercial de Turin.
I Bij het uitreiken weerklinken het
Wilhelmusde Braban^onnede
Naar het fransch
van
E/TIENNE ENAULT.
HOOFDSTUK HL
8)
„Maar dat is toch afschuwelijkHet is onmogelijk.
Maar ik duld het niet, neen, als ik
Hij voltooide zijn zin niet. Plotseling sprong hij op,
verkreukte het papier tus3chen zijne vingers en wierp
het met eene heftige beweging in den haard, waar het
!onmiddellyk door het vuur werd vertserd.
„De ellendige!" zeide eene doffe stem in de duister
nis. „De ellendigehij heeft het testament ver
brand
Maxime uitte een doordringenden kreet. Hij snelde
naar het alkoof waar de verschrikkelijke woorden had
den weerklonken en zag zijn oom op bed neervallen
^dood.
Eenige oogenblikken te voren was de oude Tiéhouart
door groote zwakte OTervallen en met behulp vau Sim
plice had hij zich naar het bed kunnen s.'espen. Plotse
ling was door zijne ziekte zijn hart verlamd en was hij
gestikt.
Maxime viel in zuijm.
Op dat oogenblik trad een man de kamer binnen
met een brandende lamp, die dit somber tooneel geheel
verlichtte. Deze man was Philip Kerven.
Toen hij Maxime op den grond zag uitgestrekt, den
ouden man roerloos en met een lijkkleur op het bed,
Simplice, doodelijk ontsteld, achter de gordijnen neer
gehurkt, ging hem eene rilling door de leden. Vervol
gens gehcor gevende aan een plotselingen aandrang
snelde hij naar de kleine secretaire en keek er naar met
een blik vol spanning.
„Het testament I" zeide hij gejaagd. „Waar is het
testament?"
Bij deze woorden verliet Simplice het alkoof, liep
voorzichtig naar Kerven, beschouwde hem met een ver
wilderden blik en zeide op somberen toon
„Da ellendige hij heeft het testament verbrand
Na dit gezegd te hebben ging hij met een onverschil
lig gelaat zitten spelen met de franje van de damasten
gordijnen.
Kerven dacht een oogenblik na en sloeg zich toan
voor het voorhoofd
„Alle duivels, nu begrijp ik het I" riep hij uit„de
neef heeft het testament van zijn oom vernietigd 1 Wil
liam Maxwell en ik zijn bestolen 1"
Woedend lichtte hij den met ijzer beslagen hak van
zijn schoen boven het gelaat van Maxime, alsof Hij
zijn hcofd wilde verbrijzelen. Hij werd echter onmiddel
lijk weer kalm.
„Neen, het is beter, dat ik mij voor mijn stilzwijgen
laat betalen."
HOOFDSTUK IV.
Na deze gebeurtenissen was Maxime bijna eene maand
lang ziek. Twee personen verpleegden hem zorgvuldig,
Camille en Bamalec. Men begrijpt welke verschillende
renenen beiden daartoe bewogen. Bij Camille was het
liefde, bij Bama'ec eigenbelang. Het gerucht had zich
spoedig verspreid, dat de oude Tréhuart geen testament
had nagelaten. Maxime, zijn naaste bloedverwant, erf
de dus van rechtswege. De eigenaar van „les Ravines"
verweet het zich van dit tijdstip af, dat hij hem zoo
ruw had afgewezen. De gedachte, dat Maxime, nu hij
lijk was geworden, wel spoedig opnieuw om de hand
van Camille zou vragen, stelde hem eohter gerust. Ver
liefde menschen oefenen geen weerwraak uit en schen
ken zonder moeite vergiffenis aan hen, die eene neiging
vertoonen hen gelukkig te maken. Bamalec was dan
ook vast besloten om dezen keer zijne volle tosstem
ming te geven tot het huwelijk van zijne dochter met
Maximeeen millioen loont wel de raoe'te om op een
eens genomen besluit t9rug te komen. De ziekte van
den jongen man gaf bovend.en eene gelukkige wending
aan de zaak, daar zij een natuurlijken overgang vorm
de tot de toenadering. Was het wel goed dat een zoo
flinke jonge man werd toevertrouwd aan de zorg van
ondergeschikten? Bamalec was niet van die meening
Door Camille vergezeld nam hij zijn intrek op het
kasteel. Met haar afwisselend bracht hij verscheidene
nachten aan het ziekbed door. Toen het ergste voorbij
was en de zieke begon te heratellen, veranderde hij
plotseling van houding. Hij toonde zijne tr>.ct en be
hendigheid door eene teruggetrokken houding vol waar
digheid, bezocht Stangala niet meer en wachtte totdat
Maxime uit eigen beweging hem kwam opzoeken.
Hij wachtte langer dan hij vermoed had te zullen
moeten wachten. Niet dat Maxime aarzelde zijn huwe
lijksaanzoek te herhalen, maar L-edsrt hij ingazondheid
toenam, had eene sombere droefgeestigheid zich van
hem meester gemaakt. Dikwijls had hij reeds zijne
schreden naar „les Ravines" gewend om dan plotseling
te gaan ronddolen tusschen de bergen of de verder ge
legen vlakten van Roscoff' en Saint-Pol de Léon op
te zoekeD. De ze9grasvisschers zagen hem dikwijls op
het strand liggen, terwijl hij heftig in zichzelf sprak.
Oude boerenvrouwen, die dood hout sprokkelden, ont
moetten hem in de bosschen met somber, peinzend ge
laat, gejatgden blik en in snellen pas. Wat ging er in
hem om gedurrnde die uren, welke bij in afzondering
doorbracht Ongetwijfeld werd zijn geweten gekweld en
zijn hart verscheurd door de herinnering aan het ver
brande testamentmaar vastberaden van karakter als
hij was, dwong hij zichzelf tegen den vijand te strijden,
dien te overwinnen en te verjagen.
„Ja, ik ben Bchuldig," riep hij uit, ,,ja, ik heb een
misdaad begaanmanr nu het kwaad eenmaal is ge
pleegd zou het lafheid zijn zich door berouw te laten
meeslepen. Ik wil die zedelijke kwelling, die ik tot
dusverre doorBtaan heb niet laDger dulden. Zoo ik niet
