vervoerd en vandaar naar zyne woning
teruggebraoht. De vrouw is wegens
waanzin meermalen verpleegd ge
worden.
Door de justitie is aangehouden en
naar het huis van bewaring te'sGra-
venhage overgebracht v. R, uit Be
verwijk, wiens aanhouding was ge
vraagd ter zake van het houden eener
loterij, waarvan de uitslag nimmer
bekend werd.
Op de begraafplaats Eik-en-Duinen
te 's Gravenhage werd Donderdag het
monument voor Dr. Van Koetsveld
door diens vrienden-vereerders aan
geboden aan de familie.
Het monument is in obelisk-vorm
op voetstuk geplaatst en bekroond
door een kruisbloem. Onder de op
dracht is, in basreliëf, het portret in
brons geplaatst, geboetseerd door den
heer J. Keiler te Parijs.
Verder komen er emblemata, data
en opschriften op voor.
Mr. C. A. Van der Kemp, de voor
zitter der commissie van uitvoering,
hield een treffende gedachtenisrede.
Zondagsrust.
Op den beschrijvingsbrief van de
14e algemeene vergadering derNeder-
landsche vereeniging tot bevordering
der Zondagsrust, welke te Delft op
28 dezer wordt gehouden, komen
o. m. de volgende punten voor:
Voorstel van het hoofdbestuur tot
bespreking der wenschelijkheid om
aan de regeering te verzoeken een
oommissie te willen benoemen, be
staande uit rechtsgeleerden, industri-
eelen, leden der vereeniging. tot
samenstelling van een nieuw ontwerp
Zondagswet, in vervanging van de
bestaande wet van 1815.
Voorstel van de afdeeling Amster
dam tot bespreking om verdere be
perking van Zondagsbestelling bij de
rijksposterijen en telegraphie te ver
krijgen door invoering van een twee-
of drievoudig tarief voor hetbinnen-
landsch verkeer op de Zondagen.
Voorstel van dezelfde afdeeling tot
het verkrijgen van wettelijke bepa
lingen tot het sluiten van winkels,
werkplaatsen enz. op zekere uren
van den Zondag, in navolging van
hetgeen ter zake in Duitschland
plaats heeft.
Voorstel van de afdeeling Rotter
dam dat het hoofdbestuur de aan
dacht der regeering vestige op de
handhaving der bestaande Zondags
wet of invoering van een andere,
overeenkomstig de behoelte van den
tegenwoordigen tijd.
Voorstel van de afdeeling Deventer
Wat kan er gedaan worden om aan
sluis- en brugwachters, op de Rijks-
watoren meer bepaald, Zondagsrust
te versohaffen?
Vergiftigd.
Op het eiland Rozenburg zijn een
aantal honden onder dezelfde ver
schijnselen gestorven. Vermoedens
zijn gerezen, dat er kwaadwilligheid
in het spel is. De districts-veearts,
de heer Fanel van Nieuwenhoorn,
heeft een onderzoek ingesteld enge
constateerd, dat de dieren zijn om
gekomen door een vergif, dat hier
te lande zelden gebruikt en alleen
op medisch voorschrift geleverd wordt.
De justitie stelt een streng onder
zoek in.
Een tweede De Ru y ter.
Uit Vlissingen wordt aan De Zeeuiu
geschreven
Zou onze stad een tweeden De
Ruyter rijk zijn? Dan is het er toch
zeker geen van de echte soort. Dins
dagmorgen toch zou een klassiaan,
die in de provoost zat, omstreeks half
tien bij den kapitein op het bureau
komen, doch in plaats van dat klom
bij tegen den muur der kazerne op
tot boven op de nok.
Hoe hij zich heeft weten vast te
houden begrijpt niemand. Een ieder
liep uit om di9 waaghalzerij te zien.
En dan de grappen die hij verkoc V
Nu eens zong hij, dan weder decla
meerde hij, en toen hem een ladder
werd toegestoken, uitte hij allerlei
bedreigingen, zoodat niemand bij
hem dcret komen. Als hem toege
roepen werd, dat hij bij den kapitein
moest komen, dan riep bij Iaat de
kapitein maar eens bij mij komen.
Al dergelijke aardigheden kon men
uit zijn mond opvangen, terwijl hij
zich van zijne bovenkleeding ontdeed.
Eindelijk echijut hij vcor een lekker
bord middageten gezwicht te zijn,
want tegen den middag zag men hem
uit eigen beweging van zijne gevaar
lijke hoogte aflalen.
Omstreeks 2 uren in den vorigen
naoht werd er een uitslsande brand
ontdekt in een blok arbeiderswonin
gen, staande benedendyks aan den
Sohulpweg te oud-Charlois. De vier
huisjes, waaruit dit blok bestond,
stonden onder één rieten dak, terwijl
datzelfde dak tevens dienstbaar was
tot dekking van een houten schuur,
dienende tot bergplaats voor de ge
zamenlijke bewoners. In die schuur
ontstond vermoedelijk de brand, die
zioh weldra aan het rieten dak mede
deelde en door den wind aangewak
kerd, het geheel in korten tijd in de
vlammen deed opgaan. Toen dan ook
omstreeks kwartier voor drieën spuit
1 van Charlois onder bevel van den
heer Leeflang ter plaatse kwam, was
aan blussohing niet meer te denken
en werd tot het omverhalen der wan
kelende muren besloten.
De vier gezinnen, die deze huisjes
bewoonden, hadden zich met aohter-
lating van hunnen geheel en inboedel in
haast in veiligheid gesteld en werden,
hetzij by de buren, hetzij in het po
litiebureau, voorloopig liefderijk op
genomen. Van de bewoners W. de
Bes, J. den Herder, J. Duivenstein
en H. van 't Hof is ulleen eerstge
noemde tegen brandsohade verzekerd.
De andere vrij groote gezinnen zyn
door dezen brand in volslagen ar
moede gedompeld en, van alles be
roofd, aan de liefdadigheid van het
algemeen overgelaten.
Te 4 uren was de brand gebluscht,
niets dan een puinhoop overlatende.
Aan de grenzen.
Door de onmiddellijke nabijheid van
enkele Duitsche plaatsen aan onze
grenzen, is bet een feit, dat zich op
Zon- en feestdagen in de Hollandsche
grensplaatsen een groot aantal Duit-
schers ophouden. Het is dus niets
vreemds, dat onder hen die bijv. uit
Emmerik en Elten zich te Zevenaar
of 's Heerenberg of uit Anholt en
Bocholt zich te Gendringen of Aalten
ophouden, door onze politie wel eens
een persoon wordt aangetroffen, tegen
wien zy wegens dronkensohap of
andere politieovertreding procesver
baal moet opmaken. Wanneer dan
later deze zaak voor het kantongerecht
behandeld wordt, dan krijgt de be
schuldigde, omdat hy in het buiten
land gevestigd is, daarvan geen be
richt, zoodat hij in ons land dikwijls
en tot een groote boete of hechtenis
kan veroordeeld worden, zonder het
zelf te weten.
Eerst later, wanneer de [man uit de
Duitsche grensplaats zich over onze
grenzen waagt en wegens zijn vonnis
in het! politieblad gesignaleerd is,
heeft de politie het recht hem in
hechtenis te nemeD.
Daarvan maakt de politie dikwijls
gebruik, dooh doordat de gearres
teerde niet direct kan begrijpen waar
om zyn arrestatie plaats vindt, of
hoelang deze kan duren, vinden daar
bij de meest onverkwikkelijke too-
neelen en de treurigste verrassingen
plaats. Daar het nu vaststaat dat een
man, die in een Duitsche grensplaats
woont, niet wegens een boete van
f3a f6 van de grenzen zal verhui
zen, zou het overweging verdienen
zoodanigen wetsovertreder tenminste
op de hoogte te stellen van het von
nis, dat men hem heeft opgelegd. In
Duitschland handelt men omgekeerd
traagheid dan van vaderlandscbe
waardigheid en kalmte, bij de ont-
zettende langzaamheid waarmede de
wetgevende macht in ons land ge
woonlijk werkt.
„Gelukkig gaat het Handelsbl. voort,
zijn er schitterende uitzonderingen
geboekstaafd. De Tweede Kamer heeft
wel meer getoond omvangrijke wets-
voordrachten in zeer korten tijd in
openbare vergaderingen te kunnen
afdoen, zonder dat over slordigen
of oppervlakkigen arbeid te klagen
viel."
En dan wijst het blad er op dat
in 1880 de beraadslagingen over het
Wetboek van Strafrecht, dat niet
minder dan 475 artikelen bevat, op
25 October werden geopend en op 9
Nov. ten einde gebracht.
Voorts haalt het nog een ander
voorbeeld aan nl. dat het wetsvoor
stel van den heer Hartogh tot gedeel
telijke herziening van het burgerlijk
procesrecht eerst op 2 April 1895 aan
de orde kwam en dat reeds 2 dagen
daarna, 4 April, de beraadslaging
was afgeloopen.
Hieruit leidt het Handelsblad af,
dat de 2e Kamer zeer vlug en ook goed
kan werken, daar niettegenstaande de
korte tijd van beraadslaging over het
Wetboek van Strafrecht niemand zal
beweren, dat het prulwerk j'b. Veel
hangt echter af van de voorbe
reiding, van de wijze van werken.
Het blad zou daarom wenschen
dat men ook hier met „den fran-
schen slag" werkte, nl. volgens de
goede gewoonte der fransche Kamer
om elk ontwerp van eenige beteeke
nis en ook de belastingwetten en
de begrootingen in ha..den van
een commissie te stellen, die met de
Regeering in overleg treedt.
Het afdeelingsonderzoek door onze
Grondwet thans niet meer voorge
schreven," dus eindigt hetHandelsbl.
zijn artikel, „kan daarnaast blijven
bestaanmaar de waardigheid en de
degelijkheid van het openbaar debat
kunnen slechts verhoogd worden,
wanneer de Kamer, zooals bij ds
wetboeken gebeurd is, steeds voor een
goede voorbereiding zorgt en daar
door tevens tot bekorting der beraad
slaging bijdraagt. Ware dit goede
voorbeeld bij de personeele belastin
gevolgd dan zou bet zeker niet meer
bezwaar opleveren in 36 dagen de 80
artikelen van dit ontwerp behoorlijk
te bespreken en at te handelen, dan
de 475 artikelen van het Wetboek
van Strafrecht.
„Thans echter vergadert de Kamer
niet op Maandag, wat in 1880 wel
het geval was. Als, volgens een deel
barer leden, de tijd voor Kerstmis
zoo krap is, zou nu de fransche slag,
waarvoor men zoo bevreesd ia, niet
kunnen worden verhollandscht door
ook den Maandag, en desnoods den
Zaterdag, gedurende 9 weken aan de
landszaken te wijden?'
Pers Overzicht.
Ons Parlement.
Het Alg. Handelsbl. er aan herin
nerende, dat de Tweede Kamer, alvo
rens eene korte vacanlie te nemen
besloten heeft op 12 November het
wetsontwerp tot regelingderpersorseele
belasting aan de orde te stellen, zegt,
dat de Kamer door deze Ie aliasing
getoond heeft, niet in te stemmen
met de vrees van eon harer leden,
dat zij een belangrijk belastingont-
werp zou „afwerken r.iet met Hol
landsche waardigheid en kalmte, maar
met den franschen slag."
Deze opmerking, meent het blad,
is meer als een aardigheid, dan als
een goed argument te beschouwen,
daar er veel meer reden bestaat te
spreken van Hollandsche sleur en
Onder éen hoed.
Het Centrum antwoordt thans op
het artikel van de liberale Nederlan
der tegen zijne beweringJat minister
Van Houten met zijne onderwijsvoor-
stelien alle liberalen heeft gevangen
onder één hoed.
Eene overgroote beteekenis aan het
artikel van de Liberaal hecht het
Centrum niet.
„Onze vrees voor de hereenïging
van Takkianen en anti-Takkianen
blijft," schrijft het blad, „ook na het
op fieren trant geschreven artikel van
den Nederlander, bestaan. Dat er libe
ralen zijn, die van geen verzoening
willen weten, is ons niet onbekend
en de schrijver van bovenstaand a
ontboezeming behoort blijkbaar VA
dezulken.
Maar hoe stout en ruiterlijk hun
streven ook moge wezen, zij trekken
niet het gros der liberale partij met
zich medehun optreden vindt slech's
een betrekkelijk geringen bijval en
zij kunnen hoe vurig hun verlangen
en hoe krachtig hun overtuiging cok
zijn, hunne theorieën niet tot wer
kelijkheid doen worden. Wij weten
dit van ouds.
De Nederlander zal het ons ten
goede houden, dat wij door zijn rede
neeringen nog niet zijn overtuigd en
een ralliement der liberale partij
zij het dan ook met verlie3 van en
kele harer voormalige leden verre
van onwaarschijnlijk achten. De heer
Haffmans wijst er - terecht in zijn
Venl. Weekblad op, dat de liberalen
reeds een oogenblik gerallieerd waren,
nl. bij de stemming over de behan
deling van het personeel op 12 No
vember en hij vreest, dat zij het ook
zullen zijn bij de stemming over de
onderwijs-doucenrtjes, ja zelfs al
verklaart bij het niet te gelooven
bij de behandeling der kieswet. Men
behoeft dan ook geen pessimist te
zijn, om tot zulke veronderstellingen
te komen. Wij hebben een ervaring
van vele jaren achter ons en wij
staan thans wederom voor verschijn
selen, die als zoovele handwijzers op
den politieken weg kunnen dienst
doen.
L e Standaard had onlangs beweerd,
gelyk men zich herinneren zal, dat
ons „sooiaal congres" andere Kamers
van Arbeid wilde, ,dan volgens het
Regeeringsontwerp zullen worden
verkregen. Hier tegen komt de Ne
derlander (anti-rev.) op.
Het blad merkt op, dat Jhr. Mr.
W. H. de Savornin Lohman op het
bedoeld oongres een rapport over
Kamers van Arbeid had geleverd,
waarvan de inhoud geheel overeenstemt
met het ingediende wetsontwerp. De
conclusies van dit rapport werden
met een kleine wijziging in de re-
daotis, waardoor echter niet het hoofd-,
beginsel veranderd werd.aangenomen.
De heer J. A. de Waal Maalefijt
had echter een geheel ander rapport
ingediend, en bij het verdedigen van
diens stellingen werd hij door dr.
Kuyper bijgestaan. De conolusies
werden echter niet in stemming ge
bracht.
Zoo komt de Nederlander tot de
slotsom, dat de bewering van de
Standaard aldus had moeten luiden:
„Zoo hebben het gewild niet ons
sociaal cougres maar Dr. Kuyper
en de heer De Waal Malefijt."
Leger en Vloot
Een plechtige ontvangst.
De fuselier eerste klasse van het
Ned.-Indische loger, J. B. Chr. Ruiter,
per stoomschip Burgemeester den Tex
gerepatrieerd en wegens zijn held
haftig gedrag in Atjeh tot ridder der
Militaire Willemsorde benoemd, werd
Donderdagmiddag bij het debarkee-
ren aan de Handelskade te Amster
dam opgewacht door detachementen
infanterie, cavallerie (te voet), artil
lerie en mariniers. Buitendien waren
vele officieren en ridders der Mili
taire Willemsorde ter plaatse aanwe
zig om den held van den dag te ver
welkomen.
Nadat het uit Indië terugkeerend
detachement ontscheept was deed
generaal Eland, commandant in de
Btelling Amsterdam, den fuselier Rui
ter voortreden. Hij richtte de volgende
woorden tot hem
Fuselier Ruiter, gij hebt op 30
Maart 1895 bij de flankinstelling die
aan het Blokhuis te Matadjer (Atjeh)
in dem nacht verraderlijk aangeval
len werd, flink stand gehouden tegen
over de overmacht en voorkomen
dat de zeven gewondea en de wa
penen in handen des vijands vielen,
niettegenstaande gij zelf zwaar werdt
gewond. Daarvoor heeft het H M.
de Koningin behaagd u de Militaire
Willemsorde waardig te keuren. Als
ik u straks dat ridderteeken op de
borst zal hebben ge .echt, hoop ik
dat ge het nog vele jaren zult dra
gon als herinnering aan uwe be
proefde toewijding aan Koningin en
Vaderland.
„Officieren, onderofficieren en min
deren I Moge dit koninklijk eerbewijs
ons aansporen om even trouw onzen
plicht te vervullen als deze eenvou
dige soldaat, indien ooit de nood aan
den man komt."
Leve de Koningin, leve de Konin
gin-Regentes
Terwijl de kapel van het 7e reg.
infanterie het „Wilhelmus" inzette,
hechtte de generaal den ridder het
eereteeken op de borst, nadat deze
nog den gebruikelijken eed had af
gelegd „Ik beloof en zweer mij als
een trouw en wakker soldaat te zul
len gedragen, mijn leven veil te zullen
hebben voor Koningin en Vaderland,
'e trachten mij waardig te maken de
onderscheiding mij door de Koningin
aangedaan. Zoo waarlijk helpe mij
God almaohtig."
De generaal en de aanwezige rid
ders drukten den nieuwen makker
de hand en gaven hem den ridder
slag, waarna de troepen nog voor
Ruiter defileerden.
Sport en Wedstrijden.
De doofstomme wielrijder Suther
land Royaards, die zooals men weet
per fiets een wereldreis maakt, sohreef
uit Czestochowaaan een zijner beken
den, dat hij de hooge ondersoheiding
heeft genoten in audiëntie te worden
ontvangen door generaal, vorst Schu-
malow, gouverneur van Polen te
Warschau, opvolger van den beken
den generaal Gourco. De heer
Royaards zet zijn reis voort.
Letteren en Kunst.
De Koningin-Regentes van Spanj*
heeft Sarah Bernhardt in bijzondere
audiëntie ontvangen en een uurtje
allerminzaamst met haar gekout.
De heer Willem van Zuylen is
uitgenoodigd om in December op te
treden in de Nederlaadsche Vereeni
ging te Londen.
Kroonprins Viotor Emanuel van
Italië heeft een roman geschreven,
welke, volgens de JRivista, eerlang
uitgegeven zal worden. De Prins
heeft vroeger al eens, onder een on-
doorzichtigen pseudoniem, gedichten
'es in tijdschriften geplaatst.
Rechtszaken.
In de zaak tegen A. J. W. Moen,
die de vorige week terechtstond ter
zake van openlijke geweldpleging
met vereenigde krachten, is Donder
dag door de rechtbank te Amsterdam
ui spraak gedaan.
Bekl. is vrijgesproken, op grond
dat bet ten laste gelegde niet wettig
en overtuigend was bewezen, aange
zien bij „openlyk geweld" het geweld
doel en niet, zooals bij wederspan-
nigheid, middel ie, en van zulk een
doel bij bekl. niet is gebleken.
Het gerechtshof te 's Gravenhage
behandelde Donderdag de zaak van
den bierbiouwersknecht, die den pas
toor der oud-katholieke gemeente
aldaar een dreigbrief schreef om hem
geld al te persen en deswege tot 9
maanden werd veroordeeld door de
Rechtbank.
Beklaagde gaf voor in drift gehan
deld er nu berouw van te hebben,
waarom hij een lichtere straf vroeg.
De president wees hem er echter
op dat hij met kalm overleg heeft
gehandeld blijkens de tijdsruimte,
verstreken tusschen de eerste en eene
herhaalde aanbieding van den dreig
brief, en de procureur-generaal achtte
het ,misdrijf zoo ernstig, dat hij ver
hooging der straf vroeg tot 1 jaar
en 6 m:.anden.
Uitspraak 21 dezer.
In zijne Donderdag voor den Hoo-
gen Raad genomen conclusie ver
eenigde de procureur-generaal bij dit
college zich met de bslissing van de
rechtbank te Haarlem en bet Hof te
Amsterdam, in zake de vordering van
iemand te Rotterdam wegens ver
schaffing van levensmiddelen aan de
daar verblijf houdende eohtgenoote
van iemand te Haarlem, dat de man
aansprakelijk is voor de verbinte
nissen der vrouw, ook al woont deze
niet bij haren man en al is de
schuldeischer niet leverancier der
goederen, waarvoor hij betaling
vraagt, indien nl. die verbintenissen
zijn aangegaan ten behoeve van het
gezin en de onderstelde bewilliging
van den man niet geweken is voor
eeno andere wilsverklaring zijner
zijds.
Mitsdien conoludeerde de proc.-gen.
tot verwerping der cassatie-voorzie
ning van den echtgenoot, die hoewel
hij zijne schuldplichtigheid ontkende,
tot betaling veroordeeld werd.
Uitspraak 23 December.
gels van 10 en 20 centimes worden
thans uitgegeven zegels voor vijf be>
dragen5 ets.groen, 10 ets.bruin,
20 ets.olijfkleurig, 50 ets.licht
bruin en 1 fr.karmijnrood.
De twee zegels, die Bedert 1870 in
gebruik waren, gaven wel eens aan
leiding tot een moeilijkheidwat te
doen als er sleohts 5 cis bijbetaald
moest worden? De Belgische post
administratie redde zioh op zeer
genaardige wyze zij knipte een ze
van 10 ets. in tweeën en gebruikte
de helft
Dit verzekert ten minste de Indé-
pendance Beige.
Koning Carlos van Portugal wordt
te Londen met byzondere onderschei
ding ontvangen. De koning heeft zijn
intrek genomen in Buokingham-
Palace. Gisteren begaf de koning zich
naar Sandringham, ten einde daar
den prins van Wales een bezoek te
brengen.
Een treurig bestaan.
Voor een winkel in koloniale waren
aan den boulevard Sebastopol
Parijs Btapte dezer dagen een net
gekleede dame uit een rijtuig. Z\
liep snel het trottoir over en blee
staan voor een uitstalling van bussen
metgecondenseerde groenten. Gebruik
makende van een oogenblik, waarop
de bediende zioh met een anderen
klant bezig hield, nam zij een bus
weg, die zij onder baar mantel ver
borg. Haar daad was eohter bemerkt
en de vrouw werd gevangen geno
men. Op het politiebureau verklaarde
zij, dat ze weduwe van een gewezen
ambtenaar was on sedert den dood
van haar man alleen leefde van de
opbrengst der diefstallen, die zij dag
aan dag pleegde.
De vryspraak van den markies De
Nayv6 heeft alleen betrekking op de
beschuldiging van moord, gepleegd
op zijn stiefzoon Hippolyte Menaldo,
De markies moet zich echter nog
voor de correctioneole rechtbank van
Saint-Amand ook verantwoorden
wegens mishandeling zijner kindereD
Hij is derhalve nog niet op vrije
voeten gesteld.
Rosselot, die zulk een treurige rol
heeft gespeeld in deze zaak, heeft na
afloop van het procos [dadelijk Bour-
ges verlaten. Men heeft niet kunnen
ontdekken waarheen hij gereisd is,
maar 't schynt zeker te zijn, dat hij
de vlucht heeft genomen. Het ge
rucht loopt, dat hij zal worden ver
volgd wegens het afleggen van valsche
getuigenis.
Volgens do Figaro is hot mogelyk
dat de markiezin op aandringen van
hare kinderen de aanklacht tegen haar
man zal intrekken.
De markies had voor het andere
proces, dat met zyn vrijspraak ein
digde, bijna anderhalf jaar in pre
ventieve hechtenis doorgebracht.
Qeiasagd Nieuws,
België heeft zijn zegels voor straf
port vermeerderd en gewijzigd. In
plaats van de groene en blauwe ze
Uit Trans Taal.
Een correspondent van het dis
trict Ladybrand (O.V.S.) schrijft aan
de Express o a. het volgende
„Er beginnen zioh hoe langer hoe
meer ook onderhandsche geruchten
van ernstige verwikkelingen in Ba-
sutoland te verspreiden. Zooals men
hier vertelt, wil de Eogeleohe Re-
geeriDg zekere gronden in Pondc-
land onteigenen ter ontginning van
edelgesteenten, goud, enz. Echter wii
Lerothodi, het Basuto opperhoofd,
niets van zulke zaken weten en moet
verklaard hebben het liever op den
sterksten man te laten afloopen, dan
van zijn grond af te staan. Wie hem
dat geducht respect voor den witten
man ingeboezemd heeft, kan ik niet
recht verstaan, aangezien hij tot dus
ver den witte meer als zijn maat,
dan wel als een persoon besobouwd
had, voor wien hij te vreezen heeft,
en vrees moet het immers wezen die
hem laat besluiten om zyn landpalen
dicht te houden tegen de menigte
van delvers, die gevolgelyk heel
zijn grondgebied zou overstroomen.l
Te Krugersdorp wordt thans een
nieuw groot blad, in de Nederland-
sche taal gesteld, uitgegeven. Het
eerste nummer van Ons Volk sohijntj
veel te beloveD. Hoofdredacteur is de[
heer Eduard Bosmans uit Wolra-
mensstad.
De totale waarde van diamanten;
uit de Kaap Kolonie vervoerd in 20'
jaren is 80,000,000.
Te Pretoria be3taan verscheidene;
semi-publieke ondernemingen, zooa!
de Verliohting8 maatschappij, de Wa-
ol ik mij een geheel ander menschik was droef
geestig en van illusies beroofd, eiken dag kwelde mij
de verveling: welnu, ik begin nu w«.er te glimlachen
en te hopen, dat liefelijke heldere zonnestralen mijne
toekomst beschijnen. O, de liefde is werkelijk een
tooverBtal 1"
Hij ging voort met op deze wijze te spreken met een
klank in zijne buigzame stem, die zonder tegenspraak
bewee?, dat hij als declamator succes moest hebben.
Verscheidene „jeunes premiers", toegejuicht in onze
be3te schouwburgen, zouden die buigzaamheid in zijne
stem en dien met zoo volmaakte beheersching ingehou
den hartstocht hem benijd hebben. Hieruit blijkt al
weer hoe de natuur hare gaven en gunsten zonder
eenigen willekeur wegschenkt. Antonine bleef zwijgen;
hare wangen geleken rijpe granaatappelen; zij durfde
William niet meer aanzien, wiens oogen een magne
tiseren glans uitstraalden. Zij verweet zich zelf eenigs-
zine bare domheid, die haar deze plotselinge verkla
ring had doen uitlokkenterzelfder tijd deed het haar
genoegen eindelijk een van die plotselinge, romantische
hartstochten op te wekken, die zij, sedert zij weduwe
was gewordeD, zoo vurig verlangd had te zullen opwek
ken.
De sluwe schelm zag hare verwarring en zette zijn
aanval tegen het hart van de jonge weduwe niet verder
voort. Hij zorgde er echter wel voor haar duidelijk te
doen blijken, hoe; kieech en netje3 hij daarmee han
delde.
„Veroorloof mij heden den naam nog niet te noemen
van haar, voor wie ik mijn leven gaarne zou willen
geven," zeide hij.
„Dat vind ik goed," haastte Antonine zich stamelend
lilt te spreken.
„Do liefde is steeds beschroomd, en een innig minnend
ha't aarzelt steeds zijn geheim te openbaren."
„Ik prijs uwe kieschheid mijnheer."
„Kan ik u trouwens wel iets mededeelen Hebt u het
niet geraden wat u wil weten
„Zeker, want wij zijn immers overeengekomen, dat
ik een iee ben. Ik zeg u echter vooruit, dat ik niet
nieuwsgierig ben."
„Ik zal het u dus eens zelf moeten bekennen."
„Ja later als men u zal liefhebben."
„Men zal mij dan werkelijk liefnebben
„U schijnt aan mijn macht te twijlelen," mompelde
Antonine en deed alle moeite om te glimlachen.
„Pardon ik stel vertrouwen in mevrouw de fee, en
dank zij u, zal men mij liefhebben daar ben ik zeker
van."
„Stil, men kijkt en luistert naar ons," merkt mevrouw
Louvet op en legde een vinger tegen haar mond.
Het levendige gesprek tusschen William en Antonine
begon werkelijk de aandaoht te trekken. Te midden
van het feestgedruis en de luidruchtige vrooiijkheid
hadden eenige gasten veelbeteekenende woordeu opge
vangen, die zij herhaalden en men lachte ironisch
over de vertrouwelijkheid, die zoo spoedig tusschen den
knappen vreemdeling en de lieftallige weduwe was
ontsproten.
„De betrekkingen tusschen Frankrijk en Engeland
schijnen zeer vriendschappelijk te zijn," werd er ge
fluisterd.
„De europeesche vrede is verzekerd en de zonen van
Albion sluiten haastig een [verbond met de fransche
nat e," werd weer iets verder gezegd.
En verscheidene schertsende opmerkingen van dezen
aard circuleerden heimelijk de tafel langs.
Zij bereikten ook het oor van Maxime, die zich vroo-
lijk makende over deze scherts, er ongetwijfeld ook zijn
deel bij wilde voegen, toen een naam toevallig en voor
de eerste maal uitgesproken, hem eensklaps deed ont
stellen en zijne opgewektheid verdreef.
_„A6hmij dear William. j9 kijkt wel gelukkig 1"
zeide de oudste Larmor in zijn geradbraakte taal.
„En ik begrijp zeer wel je geluk. Aöh yes[!"
Een schaterend gelach volgde op deze opmerking.
Alleen Maxime nam niet deel aan de algemeene
hilariteit.
„Williamdacht hij en verbleekte. Deze man heet
WilliamZonderlinge overeenkomst
Zijn gelaat stoad zoo somber, dat het zijne bruid
opviel.
„Wat scheelt er aan, Maxime?" vroeg zij hem. „Ben
je niet wel
„Ik wel ja," antwoordde hij en poogde de
schaduw te verjagen, die op zijn voorhoofd zetelde.
„Maar je bent zoo bleek, er schijnt iets te zijn, dat
je hindert?"
„Stel je gerust, lieve Canaille. Hoe zou ik op een dag
als vandaag niet de gelukkigste man der wereld moeten
zijn
Een blik vol teederheid, waarin echter nog een zweem
van bezorgdheid lag, was het antwoord van de Bchoone
bruid.
Het was Maxime gelukt zijn onrust te verheimelijken,
maar zijn kwelling, al hield hij zo verborgen, was ei
niet minder hevig door.
„William 1" herhaalde hij bij zichzelf. „Waarom beef
die man William? Hoe zonderling, hoe verwonderlijkI
Van de duizönd engelscbe namen is er een die mij
pijnlijk in de ooren klinkt en juist deze naam wordt in
mijne onmiddellijke omgeving uitgesproken. Welk een
bittere spot veroorlooft zich het noodlot dikwijls tot zeik
in de kleinste voorvallen van het raenschelijk leven
Dat is ongeloofelijk en onverklaarbaar!"
Hij vervolgde steeds in zichzelf, maar met sombere
vertoorndheid
„Maar waarom zou ik mij om dien naam Williau
bekommeren Heeten niet alle Eugelechen John, Ed
ward of William? Hoe is het mogelijk dat ik mijzelf
kwel over zulk een onbeteekenend feit? Het zou no«
iets zijq|(wanneer het hier den familienaam gold! Een
familienaam kan nog eenige beteekenis hebben maai
een voornaam 1
Dezo alleenspraak werd plotseling afgebroken dooi
eene eenvoudige vraag, die plotseling bij Maxime
oprees
„Maar wat is de familienaam van dien William
Wordt vervolgd).
