Hiermede was de meer officieele
byeenkomst geëindigd en ving een
gezellig bal aan, waarvan het pro
gramma een twaalftal nummers ver
meldde.
De uitvoering van „Kunst na Ar
beid'' is goed geslaagd, zoodat de
vereeniging met genoegen op dezen
avond mag terugzien.
Naar wij vernemen zal Dinsdag
avond te 8 uur in „Weten en Wer
ken," de heer Jao. Post van hier
voor de leden van „Ned. en Oranje"
alhier, eene rede houden over „de
oorsprong en draagster van het
gezag."
De brug over de Nauernasche vaart
is van wege de Maatschappij van
den Zaanlandsohen Communicatieweg
voor onbepaalden tijd gesloten daar
de toestand van zoodanigen aard is,
dat die gevaar zou kunnen geven
voor het verkeer.
In zake den vischafslag en de an
dere onderneming van dien aard te
IJmuiden, vernemen wij nader, dat,
naar aanleiding van een ingediende
klacht door den eigenaar van den af
slag de justitie een onderzoek heeft
begonnen.
IJmuiden.
Zaterdag had aan de werken bij
de nieuwe sluis alhier weder een
spoorwegongeval plaats. Op den
lossteiger stond een ledige zandtrein
toen, waarschijnlijk door verkeerden
wisselstand een geladen trein op dat
zelfde spoor kwam en op den eersten
reed. waardoor een negental wagens
gedeeltelijk vernield,van den'steigerin
het kanaal terecht kwamen en desteiger
zelf nogal sohade bekwam. Gelukkig
liep het zonder persoonlijke onge
lukken af.
BINNENLAND,
Eaagsclie Brieven.
XLIV.
Morgen begint in de T weede Kamer
de eerste akte van het groot politiek
tooneelspel, waarvan deze Regeering
de auteur is. Zal het een drama zyn,
met een tragisch einde, dan wel een
blij-eindend tooneelspel In dit opzicht
ware het gewaagd eenige voorspelling
te doen. Ongetwijfeld zal bij de be
handeling van de wet op het perso
neel het verband met de kieswet een
belangrijke rol spelen. Het hangt
voor een groot deel van de tabellen
der eerBte wet af hoe groot het aan
tal kiezers zal zijn. En afgescheiden
dus van de beteekenis der wet op het
personeel als vruohtjvan financieelen
arbeid zal de discussie daarover door
de kieswet-politiek worden beheerscht.
Waar nu do polities, de hoogere
Staatkunde in het spel is. daar zal
men wèl doen zioh op verrassingen
voortebereiden. De politieke bühne
heeft dit met de gewone gemeen, dat
men de intrige dikwerf wel voor
ziet, maar de ontknooping nog in het
duister blijft tot in de laatste scène.
Van het tooneel sprekende vind ik
een welkome aanleiding iets te zeggen
van het nieuwe stukje van Marcellus
Emants „Onder Ons", dat te Rotter
dam (bij Tivoli) en te Amsterdam
(bij Cürispyn) in studie komt. De
Haagsche Kunstkring had daarvan
verleden jaar de primeur en nu hebben
de leden van „Oefening kweekt Ken
nis" er van genoten, dubbel genoten,
omdat het werd opgevoerd door den
acteur, zijn geestige echtgenoote en
eenige vrienden.
Onder Ons is een stukje leven, een
tranche de vie in een akte. Wij wo
nen in het gezin van Gerard Hursten-
donck, gezeten burger, een dinétje
bij ter eere van de verloving van de pachtcanon.
jongste dochter met een officier. MenDat zal dus geld kosten, in den
is aan t dessert en de oom, oud-j VOrm van vermindering der inkomsten,
dominé, houdt een zalvende toast over! De quaestie is maar hoeveel. Mij
de liefde, de eenheid in het gezin, de dunkt, dat 't wel een offer waard is,
verdraagzaamheid, enz. enz. Intus- dat de gemeente, eigenaresse gewor-
schen ziet het er met die liefde, een- den van het plein, waken kan tegen
heid en verdraagzaamheid in 't gezin ontsiering.
Hurstendonck in het geheel niet best Den Haag is in de laatste jaren,
uit. -
nieuwen zwager op voorbereidt, dat
't niet alles couleur de rose is Papa
en mama zijn 't over de opvoeding
der kinderen eigenlijk nooit eens ge
weest, Oom een bemoei-al
heeft zich ook in de huishoudelijke
onaangenaamheden gemengd. En
dientengevolge is de oudste zoon
reeds het huis ontloopen, op avon
tuur naar Amerika.
De oudste dochter is gehuwd met
een advocaat. Gelukkig Er schijnt
twijfel, althans zij laat zich, in opge
wonden toestand,oen woord tegenover
moeder en zuster ontvallen er
ontstaat een huilpartij, waarin ook
het heerenpersoneel gemengd wordt.
De philosoof wil er een einde aan
maken en stelt „een spelletje ganzen
bord" voor.
Papa wil zioh niet mengen „tus-
sehen man en vrouw".
De advocaat meent, dat hij 't best
thuis met zijn wjjfje, au fond een
beste meid, kan uitveohten.
Maar mama kan „haar kind niet
zien mishandelen."
Oom is er voor een soort familie
raad te beleggen, dadelijk, doorhem
gepresideerd. Hij foroeert de belee-
digde echtgenoote te spreken en deze
verklaart, dat haar man haar heeft
beknord omdat ze niet zuinig
huishoudt.
Zou hij daartoe het recht niet
hebben Partijen zyn verdeeld. De
een kiest voor den man, de ander
voor de vrouw. De j ongverloofden
krijgen ruzie, 't eene woord haalt het
andere uit.
Oom gaat heen, verklarende nim
mer te zullen wederkeeren.
De verloofde vliegt weg zonder
een blik voor zijn snikkend ineisji
Mama verdwynt huilend.
Het gehuwde paartje gaat thuis
verder kibbelen.
Papa blyft alleen met zyn zoon-
wijsgeer, die hem de vraag stelt
„Ware het nu niet beter, als we
ganzenbord hadden gespeeld?"
En de oude heer boos geworden,
antwoordt
„Wil ik jou eens wat zeggen? Jij
hebt geen hart!"
Daarmede eindigt het stukje, een
kostelijk brok familiegekibbel, naar
het leven afgekeken, naar mijn wijze
van zien 't beste dat Emants .voor
het tooneel schreef. Zeldzaam typig
is hier geteekend, hoe de vrede in
een gezin kan worden verstoord, als
de leden elkaar niet trachten te be
grijpen en eikaars kleine ieilen niet
vergoelijken.
Een gemeente is ook een gezin
i hoe meer verdraagzaamheid er
heerscht, hoe beter 't kan gaan.
Men moet ter eere van den direc
teur der maatschappij Zeebad Sohe-
veningen zeggen, dat hij alles doet
om met de gemeente op, goeden voet
te blijven.
Er is een geschil, waarvan ik vroe
ger sprak. De M. Z. S. wil namelijk
het haar in erfpacht gegeven plein
aan de landzijde van hel Kurhaus,
het ruime en fraaie plein dat elke
bezoeker van Scheveningen kent,
bebouwen, tot uitbreiding der établis
sementen. Het gemeentebestuur, dat
ditmaal eens de groote meerderheid
der burgerij achter zich heeft, wil
dat niet gedoogen. Nu is er volgens
het contract, aanleiding tot een arbi
trale uitspraak en die uitspraak
kon wel eens ten nadeele der ge
meente uitvallen.
Nu komt de M. Z. S. meteenoon-
ciliant voorstel. Zij wil aan de ge
meente overdragen het erfpachtrecht
op de open ruimte in quaestie, zij
wil dan de beide oude vleugels van
haar gebouwen tegen den grond
gooien en langs dien weg naar uit
breiding zoeken. Dat zal aanzienlijk
kostbaarder zijn. Zonder nu afstand
van eenig recht te doen, vraagt de
M. Z. S. dat zij ia ruil zal krijgen
gedeeltelijke ontheffing van den erf-
internationale jury van de Wereld
tentoonstelling van het hotel- en reis-
wezen
tot ridders in de orde van Oranje-
Nassau
N. Ie Grand, te Amsterdam, W. C.
de Yos, te Haarlem, leden, en K. A.
van der Weide, te Amsterdam, lid en
penningmeeeter van het uitv. comité
der tentoonstelling;
H. N. Roepius, te Parijs, gemach
tigde van bet uitvoerend comité der
tentoonstelling voor Frankrijk;
E. Breman, architect te Amster
dam, bouwmeester van Oud-Holland
H. Heimig van der Vegt, te Bus-
sum, lid van de oommissie van by-
stand.
Tevens is bij kon. besluit benoemd
tot ridder in de orde van Oranje'
Nassau, met de zwaarden, A. N. J.
Fabius, kapitein der artillerie, lid van
de commissie van bijstand der Wereld
tentoonstelling voor het hotel- en
reiswezen, en voorzitter van de com
missie van Oud Holland.
Reeds werd gemeld, dat in de
jongste vergadering van de
kundige inspecteurs een ontwerp werd
vastgesteld van een nieuwe wet op het
geneeskundig staatstoezicht.
Nader vernemen wij, dat dit ont
werp de strekking heeft de geweste
lijke geneeskundige raden af te schaf
fen en in de plaats daarvan inspec
teurs te benoemen. Voorts zou in
plaatsen van boven de 15.000inwoners
de gemeenteraad een gezondheids
commissie instellen, terwijl bovendien
nog van rykswege een centrale
commissie benoemd zou worden.
(Std.)
De nieuwe mailboot Prins Hendrik
der maatschappij „Zeeland" is Zater
dagmiddag te 12 u. 15 naar Queens-
boro vertrokken om den officieelen
proeftocht te maken.
De proeftocht bleek een volkomen
gucoes te zijn voor het schip.
Uit de pers.
Varia.
Dezer dagen werd in een der andere
rubrieken van ons blad melding ge
maakt van een adres aan den minister
van justitie gezonden door het Hoofd
bestuur van den Volksbond, inhou
dende een verzoek om snel reoht.
Het Weekbl. van burg. adm. sohrytt,
dat adres besprekende
„Wij bewonderen het optimisme,
waarvan dit adres getuigt. Ons komt
h6t hopeloos voor, dat aan dit zoo
bij uitstek practisch punt de noodige
aandacht zal worden gesohonken. Al
wat het adres inhoudt, onderschrijven
wij overigens ten volle. De wanhopige
quasi-pleohtstatige langzaamheid
waarmede ten onzent de strafrechter
optreedt, ontneemt aan elke strafver
volging den ernstigen indruk, dien
men van haar mag eisohen.1
Kilometerboekje.
Enkele reis.
Arnhem—Zutfen f0.90(*)
Arnhem—Nijm. „0 57
Amst.—Utrecht 1.08
Amst.Middelb. 6.78
Amst.—Leeuw. 6.54
Amst.—Maastr. 7.29
Gewone regeling.
Heen en
terug,
f 1.80
n 1.14
2.16
13.55
13 08
14.58
Enkele reis f 1 50
0.95
1.80
S.50
7.25
9.—
Dat hooren we, als de dames zich
verwijderd hebben en de heeren san
't rooken zijn, van een der zonen,
de philosoof in de familie, die er zijn
In Haarlem heeft men verleden jaar
ook reeds kennis kunnen maken met
dit stukje, dat door de leden der
Haarl. Kunstclub is opgevoerd. Red.)
uit een aesthetisch oogpunt althans,
al genoeg bedorven.
H. A. GANUS Jr.
Uit de „Staatscouiant."
Bij kon. besluit zijn benoemd
tot ridder in de orde van den Ne-
derlandsohen Leeuw, jhr. mr. C. J. den
Tex, te Amsterdam, voorzitter der
Gelezen in een der bladen
„Van roomsoh-katholieke zyde heeft
men altijd groote belangstelling ge
toond in oorlog en moord."
„Zoo zegt R. v A. En wilt ge daar
voor een bewijs Dat blad zal het u
geven, waarde lezerziehier
„Het blad dat het eerst een be-
schrij ving kan geven van het Lombok-
kruis is De Katholieke lllustratie\
Tegenover zulke overstelpende be
wijzen hunner moordzucht kunnen
de katholieken niet anders doen dan
hun tranen drogen... van 't lachen 1"
Do Eiiometerbuekjes.
Iedereen heeft zeker met belang
stelling kennis genomen, schrijft het
Hbld., van den maatregel die op de
Staatsspoorwegen en op de Ned. Cen-
traalspoorwegen met ingang van 1
December zal worden ingevoerd: de
instelling van kilomelerboekjes. Voor
30 gulden zal men 1000 kilometer
kunnen reizen, hetgeen in 't algemeen
eene aanzienlijke en welkome bespa
ring beteekent voor het druk reizend
publiek, en vermoedelijk ook voor
de spoorwegmaatschappijen, wegens
drukker gebruik, niet onvoordeelig
zal wezen.
„In 't algemeen" zeggen wij. Want
de voorstelling zooals die aan het
Utr. Dgbid. is verstrekt, is niet ge
heel juist. Dit blykt uit de volgende
voorbeelden, waarbij de prijzen voor
eerste-klas-reizen in beschouwing zijn
genomen.
Zooals men uit het bovenstaande
lijstje ziet en iedereen kan dit
narekenen met behulp van een spoor
wegboekje waarin jde afstanden zyn
opgegeven zal de nieuwe instel
ling in allen geval een zeer belang
rijke prijsvermindering geven op de
enkele reizen. Maar wat de reizen heen
en terug betreft, strekt de verlaging
zioh alleen uit tot de kleine trajecten.
Op groote afstanden zal het wat voor-
deeliger blyven een retourbiljet te
nemen, dan gebruik te maken van
het kilometerboekje.
Na 1 Dec. zal men reizend op S.S.
of N.C.S., wèl doen wanneer men
le. op kleine trajecten nooit meer
van retourbiljetten maar van het boekje
gebruik maakt,
op groote trajecten het boekje
altyd gebruikt wanneer men öf niet
terug denkt te reizen, ofte lang weg-
blyft om een retourbiljet te kunnen
gebruiken.
Dat alles geldt echter slechts dan
wanneer men alléén reist. Want
natuurlijk kan uit de zeer royale be
paling dat elk „vakje" in het boekje
geldt voor „een of meer personen"
een veel grooter voordeel worden
getrokken dan het nadeelige prijs
verschil tussoben de groote dubbele
reizen. Voor het misbruik dat van
die bepaling kan worden gemaakt,
schijnt de directie der Staatsspoor
wegen niet te vreezen.
Voor handelsreizigers enz. zal het
niet onbelangrijk zijn, de bovenstaande
tarieven eens met hun abonnements
prijzen te vergelijken.
Want de kilometerprijs is, vol
gens het boekje berekend, 3 cent.
zoodat men ter vergelijking van de
prijzen, bij het kilometerboekje het
aantal kilometers met f 0.03 moet ver
menigvuldigen.
Eea Doolhof Maatschappij.
Naar aanleiding van het succes aan
den Doolhof op Oud-Holland te beurt
gevallen, is te Amsterdam opgericht
de naamlooze vennootsohap Dool
hof-Maatschappij, met een kapitaal
van f20.C00. De maatschappij zal
verschillende Doolhoven in het bui
tenland stichten vooral op tentoon
stellingen. Verschillende overeenkom
sten werden nu reeds getroffen,
o. m. voor de tentoonstelling te Ber
lijn in 1896. De heerB. J. Veldhuis,
oprichter van den Doolhof op Oud-
Holland, maakt deel uit van het
bestuur.
Eon schip gestrand.
Het Engel8ch sohip Lady Ruthven,
kapitein Jones, van Iquique met sal
peter naar Hamburg, i3 bij Callants-
oog gestrand. Sleepbooten en vletter-
lieden verleenden assistentie.
Het schip is door de equipage ver
laten en met de sleepbooten te Nie-
we iep aangebraoht.
De landbouwer J. W. Nyenhuis te
Retour f 2.10 Nieuwehorne had het ongeluk, terwijl
1 50 hij op het hooi bezig was met hooi-
2.70 spitten, naar beneden te vallen. Hy
kwam op den harden vloer tereoht
12 50 en brak den nek. De terstond van
11.Gorrekyk ontboden geneesheer, die
13 25 ongeveer twee uren na den val aan
kwam, kon sleohts den dood consta-
teeren.
De heer C. Soheltus Jzn., inleven
wijnhandelaar te Amersfoort, heeft
onder meer bij testament eene som
van f 100,000 bestemd tot stichting
van een Tehuis voor dames uit den
deftigen stand en tevens aan deze
stichting gelegateerd een heerenhuis
met tuin, te Amersfoort aan den
Soesterweg, benevens een stuk land.
Lastige studenten.
Men schrijft uit Leiden aan het
Handelsblad
Jaarlijks na den groentijd worden
door de nieuw-studenten clubs ge
vormd en deze worden op feestelijke
wijze geïnaugureerd. Men eet en drinkt,
ja drinkt vooral en rijdt dan met een
wagen met muzikanten voorop door
de stad en heeft veel pret. Men pas
seert of bezoekt soms enkele instel
lingen, waaronder de H. B. S. voor
meisjes een der voornaamste mik
punten schijnt te wezen. Ik heb wel
eens gehoord, dat men dat vroeger
deed en der dames een aardigheid
offreerde, zoodat 't altijd bij een grap
bleef. Maar die tijd schijnt voorbij,
t Moet met den geest van den tijd
mee. Losheid moet losbandigheid
worden. Dat bleek Vrijdag toen bij
het uitgaan der school op eenmaal
zoo'n club, goed gewapend met stok
ken, gewelddadig de H. B. sohool
binnendrong, merkbaar onder de
macht van Bachus, en daar een paniek
teweegbracht.
Geen wonder, dat als nu de aar
digheid er af gaat, de politie er zich
mee gaat bemoeien en gelijk Zaterdag
op haar post is om zoo iets te voor
komen.
Men schrijft uit de Alblasserwaard
In den laatsten tijd komt zekere
„zwarte Anlje van onder de Lek" hier
en daar godsdienstige samenkomsten
houden, en tal van eenvoudige zielen
en zieltjes weet zij te winnen. Nu
gebeurde het de vorige week, dat de
ruim 30 jarige vrouw van G. de K.
te Molenaarsgraaf ziek werd, maar
manlief had van Autje geleerd, dat
zoowel lichamelijke als geestelijke
ziekten slechts door bovenaardtche
macht konden genezen worden, en
bij wilde daarom ook niet, dat een
dokter, naar wien de zieke vurig uit
zag, haar zou behandelen.Medelijdende
buurvrouwen stel len echter den dok
ter van het verlangen op de hoogte
en deze ging de zieke Zondag bezoe
ken. Hij weid d >or De K. ontvangen
met den welkomstgroet„Zoo, Sab
le ithschender". Toch liet hij toe, dat
zijne vrouw onderzocht werd, maar
toen de geneesmiddelen kwamen, xei
De K.„tot hiertoe en niet verder,"
f nu de zieke al bad of smeekte
de geneesmiddelen te mogen innemen,
de man was niet te vermurwen. De
vader der vrouw, wien het welzijn
van zijn kind meer ter harte ging
dan de godsdienstige denkbeelden van
zijn schoonzoon, trok er den volgen
den dag op af en met behulp van
eenige buurvrouwen werd de zieke
uit haar huis gehaald en bij de buren
te bed gebracht. De K. stond buiten
en gaf zijn hart lucht in tale Kama is.
Eene groote menschenmast a had zich
van lieverlede verzameld en de opge
wondenheid nam zoo zeer toe, dat de
tusschenkomBt der politie noodigwas
om den man te beschermen.
Te Arcen, bij de Duitsche grenzen,
zijn Vrijdagnaoht aangehouden 2
vraohtwagens, elk beladen met 800
kilo suiker. Die goederen zijn door
de rijksambtenaren benaderd.
Sport en Wedstrijden.
Kolfwed&trijd.
Gedurende de maand Oetober werd
van wege de Sociëteit Ons Genoegen
te Krommenie een nationale kolf-
wedstrijd gehouden, waaraan 70 lief
hebbers uit verschillende streken des
lands deelnamen. Deze wedstrijd
onderscheidde zich van gewone kolf-
partijen doordat ieder speler op een
daartoe vastgestelden dag 10 seriën
ieder van 5 slagen had te spelen. De
prijswinners waren de heeren: J. G.
van Eden, N. Niedorp, le prijs met
450 puntenA. Kist, Z. Scharwoude
2e prys, 437 p C. v. Calear, Koog
a. d. Zaan, 3e prys, 434 p.; S. Everts,
Oud-Karspel, 4e prijs, 43-3 p.J.
Bronkhorst, Haarlem, (hoogste serie
winner) 57 p.
Het kampioenschap in het zaalrij
den van den Alg. Ned. Wielr. Bond
zal dezen winter niet te Amsterdam,
maar te 's Gravenhage verreden
worden.
Letteren en Kunst
Kea te Glasgow.
De „Glasgow Society of Musicians"
heeft Woensdag 11. ter eere van den
nieuwen directeur van het Schots
orkest te Glasgow, den heer
een feestmaaltijd aangericht, wa
ongeveer honderd personen aanzate
De Nord-British Daily Mail ge<
hiervan een uitvoerig verslag, wai
aan het volgende is ontleend.
Na een dronk op koningin Victoi
richtte de voorzitter van de tafel,
heer Julius Seligman, het woord
den heer Kes om hem welkom
heeten in zijn nieuwe omgevir
Natuurlijk moest een kunstenaar i
den vreemde, die den smaak van zi
nieuw publiek niet kent en die zi
orkest moet toespreken in een ta
welke niet de zijne is, zioh in 1
begin zenuwachtig gevoelen en al z
zelfvertrouwen en bekwaamheid aa
wenden om zijn taak goed te vo
brengen. Doch spr. hoopte, dat
heer Kes zich spoedig mocht thu
gevoelen. Wat zyn nieuwe vriende
konden doen oin het hem aangenaai
en gemakkelijk te maken, zoudi
zij gaarne in het werk stollen (applaui
Van de veertiende tot de zestient
eeuw stonden de Nederlanders ai
het hoofd van het muzikale leven
Europa, lang voor de Italianen of
Duitsohers er aan dachten zulk ec
groote plaats in te nemen. Datzelfi
Holland heefc thans te Glasgow dr
uitnemende vertegenwoordigers ge
vonden, die aan het hoofd staan va
het muzikale leven in de stad. Tw<
dezer kunstenaars, de heeren Sons
Kosman, telt de Society met tro
onder hare leden. Zy hebben zie
door hun persoon en door hun wer
de algemeene achting verworve
(applaus). Den derden, den heer Kei
riep spr. een hartelyk welkom tc
(toejuichingen). De nieuwe directer
ran het Schotsch orkest had tal va
uitstekende voorgangers, maar te ooi
deelen Inaar den roep, die van hei
uitging, mocht men van hem vei
wachten, dat hij zich een waardi
opvolger zou toonen van hen, di
met zoo groot succes den stok zwaa
den aan het orkest ('oejuichingen
Voor zeven jaren kwam de heer Ke
aan het hoofd van de concerten va:
het Amsterdamsch Concertgebouw
welke door zijne bekwaamheid e
zyn toewijding een graad van uitne
mendheid hadden bereikt, die ni«
alleen door landgenooten, maar oo
door imuziekkenners van alle deele
der aarde wordt gewaardeerd(applaus
In Glasgow hoopte men, dat hij m<
het uitstekend orkest, dat hem te
dienste staat, zijn eigen record zi
slaan (applaus). Lang leven en ve<
succes in zijn nieuwe loopbaan wei
den hem toegewenscht (applaus).
De heer Kes .beantwoordde de
spreker en betuigde zijn hartelijke
dank voor de groote eer, die hem e.
zijn echtgenoote ten deel viel doo
de uitnoodiging lot een schittereni
feest (applaus). Bij de vele feestelijk
heden, in verband met zyn vertre
uit Amsterdam, had spreker tal vai
blijken van sympathie en erkentelijk^
heid ontvangen, maar hij moest er
kennen, dat het feest van dezen-avoni
eene bijzondere bekoring voor hen
had.
Deze bekoring lag in hetfeit, dat di
musici te Glasgow, naar hem toe
scheen, meer en beter samengingec
dan in de steden op het vasteland!
„Eendracht maakt maoht", dat schef
nen zij niet te begrijpen en ofsohooi
het hem speet het te moeten zeggen
dit werpt een zeer ongunstig lichj
over de vriendschappelijke verhouj
dingen der musici op het vasteland
Elk gaat min of meer zijn eigen weg!
Harmonie wordt overal toegepast
behalve in het dagelijksch lever)
(gelach). Hier vond spr. het geheel
anders. De eerste welkomstgroet ii
Glasgow kwam van de kunstenaar!
zelf. De een braoht den ander
hartelijken groet en een opgeruim
welkom. Dat beteekende, dat zij nii
afgunslig of naijverig op elkandi
waren. Zij waren allen dienaren va:
éen kunst en ieder, die ernstig di
muzikale kunst beoefende, was wel'
kom (applaus). De Society, zeide spr.j
had tot taak hem te introduceeren iu
een stad, die den naam droeg var
een der meest muzikale steden in hef
Versenigd Koninkrijk en daarom nam
hij zijn glas op en wenschte dat deze
avond niet de laatste mocht zijn
waarop men als collega's bijeen zoij
komen. Gezamenlijk zou men werkeij
en gezamenlijk zou men de vruohten
van den arbeid en de vreugd de£
levens genieten (applaus). Nogmaals
betuigde spr. zijn dank, ook uit naarq
van zijn eohtgenoote en dronk op dei
Glasgow Society of Musicians.
En woedend verliet hij haastig de salon.
„Hoop en werk, Maxime!" fluisterde Camille teeder.
God zal onze liefde zegenen ter wille van je schoone
daad."
Maxime was in een somber gepeins verzonken.
Ondanks alles had hij er berouw van zijn geluk te
hebben verwoest of tenminste voor onbepaalden tijd van
zich te hebben verdreven.
,.Jadacht hij, „ik gevoel dat mijne liefde mijn
berouw beheerscht. Zal zulk eene gedwongen en droe
vige boetedoening de gevolgen van mijne misdaad weg-
wLechen.
HOOFDSTUK VII.
Daze dag, met levendigheid en vroolijkheid aangevangen
eindige met somberheid en droefheid. Bamalec sloot
zich in zijne kamer op, waar hij bijna eene beroerte kreeg
van woede. Hij weigerde afscheid te nemen van zijne
gastendezen gingen heen op verschillende wijze de
zonderlinge gebeurtenis besprekende, die zoo onver
wachts een huwelijk belette een dag vóór dat het
gesloten zou worden. Sommigen bewonderden de
buitengewone rechtschapenheid van Maxime, anderen
beschouwden het als belachlijke „donquichotterie" en
allen, zooals het dikwijs gebeurt bij degenen, die zich
door den schijn laten misle den, bedrogen zich geheel
in hunne waardeeriDg, omdat zij de geheime beweegreden
niet kenden, die den verloofde van Camille tot zijne han
delwijze had geleid.
Na den hevige schok, dien hij had moeten doorstaan,
voelde Maxime behoefte aan de eenzaamheid en rust.
Toen hij op het punt stond „les Ravines" te verlaten,
overhandigde William hem eene portefeuille,
„Deze bevat al 'mijne papieren," zeide hij met fiere
zekerheid; „u kunt ze onderzoeken of laten onderzoeken.
Als u van oordeel zijt, dat u er nog meer noodighebt,
dan zal ik mij haasten ze u te verschaffen."
„Het is goed mijnheer," antwoordde Maxime op een
toon van gedwongen beleefdheid, „ik zal u niette lang
laten wachten op uwe erfenis. Het zal mij zooveel
te gemakkelijker vallen die an u over te dragen, om
dat ze voor het grootste deel bestaat uit schatkistbil
jetten."
„U zijt een edel mensch mijnheer, en ik kan slechts
uwe edele handelwijze in deze verwachten. Reken op
mijne innige erkentelijkheid en mijne geheele toewij-
ding."
A oh certainlywij zullen Hou jour8,] tiou jours u er
kentelijk zijn, zeer dankbaar aan u, volmaakt gentle
man voegde Richard er by, die met moeite zijn blijde
ontroering kon verbergen.
Maxime haastte zich, zich aan deze betuigingen van
dankbaarheid te onttrekken, die slechts zijn toorn kon
den prikkeien. Hij drukfe Camille en daarna Antcnine
zuchtend de hand, waarna hij zich, na een koelen be
leefden groet met de twee valeche Engelschen te hebben
gewirseld, op weg begaf om naar Stangala terug te
keeren.
In de salon bleven slechts over Richard en zijn
broeder, Camille en mevrouw Louvet. Gedurende eenige
minuten heerschte er een algemeen stilzwijgen. Dit werd
pijnlijk toen William het verbrak. Met zijn instinctmatig
besef van welgemanierdheid maakte hij zijne veront
schuldiging, dat hij onwillekenrig de ontstemming op „les
Ravines" had teweeggebracht.
„Het spijt mij werkelijk mejuffrouw," zeide hij tot
Camille, „dat het toeval mij hierheen heeft gevoerd. Het
is pijnlijk voor mij, dat mijne tegenwoordigheid het
geluk, dat u wachtte, heeft verjaagd. Mag ik hopen,
dat u mij daarvoor vergiffenis schenkt
„Ik vergeef het u van harte gaarne mijnheer, want
hoe pijnlijk ook de slag is, mij heden door het lot toe
gebracht, ik zegen het toch, dat het mij gevrijwaard
heeft voor een geluk, dat tegenover uwe rechten en den
laatsten wil van een stervende stond."
„O, mejuffrouw, u zijt een engel 1"
„Aóh yes! u zijt geheel een ware engel."
„Engelen vindt u in den hemel, mijne heeren," ant
woordde Camille op ernstigen toon.
En zij neeg om heen te gaan. William hield haar
evenwel terug.
„Nog éen woord als 't u blieft,'' zeide hij. „Na hetgeen
hier gebeurd is, is het natuurlijk niet meer dan voeg
zaam dat wij vanavond van u afscheid nemen. Aanvaard
onze afscheidsgroeten mejuffrouw, en wees zoo goed
mijnheer uw vader te bedanken voor zijne gastvrij
heid."
„Ik betwijfel het heeren, of u hier in den omtrek
een geschikt nachtverblijf zoudt vinden. Blijft u tot
mogen hier. Morgen gaat hier eene diligence voorbij,
die u naar Morlaix en desnoods nog verder kan brengen
als u dat wilt, want zij rijdt tot Roscolf."
„Wij zijn gaarne bereid u te gehoorzamen mejuffrouw,
tenminste als u ons verzekert, dat mijnheer B:imale<
ons niet lastig zal vinden."
Mijn vader gaat altijd vroegtijdig naar bed en staat
ook vroeg op. Bij het aanbreken van den dag gaat hi
zijne pachters opzoeken,'en keert eerst laat in den namid
dag terug. Zooals u blijkt zal hij nauwelijks iets van
uwe aanwezigheid bespeuren."
„Die mededeeling beslist. Wij blijven dus hier tol,
morgen. Ik waardeer het zeer," veerde William er bi.
en keek Antonine met peinzenden blik aan, „nog eenige
uren hier te kunnen blijven, waar ik heb gevonden—'
Hij voleindigde niet en scheen verlegen.
„Rijkdom?" vroeg de bekoorlijke weduwe schert
send.
„Neen, iets beters."
„Wat dan mijnheer
„Het geluk."
Antonine kon zich niet vergissen wat betreft d-
beteekenis hiervan. Haar gelaat werd rood en men za|
dat hare ademhaling sneller ging.
Wordt vervolgd
