Tweede Editie. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. FEUILLETON. Dg stom van het geweten. 13e Jaargang Donderdag 14 November 1895 No. 3795 'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Kijkper 3 maandenj 1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per postO.SH/o Directeur-Uitgever Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentiên worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale de PubUdté Etrangère G. L. DAUBE tl- Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Mont mart re. Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, jbij de Tol; HaarlemmermeerC. DOEKES; Spaarndam, C. HARTENDORP; Zandvoor', J. ZWEMMER; Vehen, L. VENUS; IJmuiden. J. J. T.TADEN; BeverwijkH. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. Offlciëele Berichten. Burgemeester en Wethouders van laarlem brengen ter openbare kennis jat is ingekomen een verzoekschrift an W. K. Petri Jr. om vergunning et het verkoopen van sterken drank fc het klein in het voorhuis van het terceel aan de Spaarnwouderstraat k>. 82. Haarlem, 12 Nov. 1895. Burgemeester en Wèthouders voornoemd. BOREEL. de Secretaris C. M. RASCH. Politiek Overzictit. Dinsdag kwam in de fransohe iamer weer de verkiezing van een ice-president aan de orde, ter ver- anging van den heer Lokroy. In de vorige zitting wae men niet bt overeenstemming gekomen. De ')eide voorstellen, om de verkiezing lit te stellen tot Januari of de be noeming een maand later te doen ilaats hebben, werden verworpen 'net eerste met 285 tegen 232, het jaatste met 212 tegen 147 stemmen. «Derhalve kwam de zaak nu weer ter iprake. De uitslag der stemming was, dat onder-voorzitter werd gekozen de Poincaré, de gewezen minister .ran finanoiën, de oandidaat der ge- De heer Poin- [aré verkreeg 213 van de 222 stem- nen, die werden uitgebracht. De aan van het ministerie namon der halve geen deel aan de stemming. I Dinsdag is de belgische Kamer geopend, wier eerste werk als naar gewoonte was de verkiezing van een 'roorzitter. De candidaat was daarvoor leeds aangewezen in den persoon ran den heer Beernaert, die dan ook ponder strijd gekozen werd met 79 •legen 3 stemmen. In den fransohen Senaat is Dinsdag algemeene stemmen op voorstel ran Lejeune besloten een wetsont in behandeling te nemen, dat tot tegengaan van het dobbel- Ipel en het wedden bij wedstrijden. De berichten uit Klein-Aziö blijven >!iog zeer onbevredigend, zegt een leuter-telegram uit Konstantinopel •in de algemeene indruk is, dat een lusschenkomst van de mogendheden Volstrekt noodig zal zijn om verder bloedvergieten te voorkomen, j Men gelooft niet dat de Porte, zelfs net den besten wil, in staat zou zijn le Koerden te beteugelen, die nog voortgaan met moorden en blunderen in de oostelijke provinciën. heet het, dat de regeering voor is 120.000 man tegen de toerden in het veld te zenden en noodig nog reservetroepen op te maar bij den slechten staat ran 's rgks financiën is het zeer de /raag. of de regeering dit voornemen Jan uitvoeren. "i Deze geduchte plannen zijn trou wens moeilijk te rijmen met de op timistische voorstelling, die in de oficieele berichten gegeven wordt van den toestand in Klem Azië. Het laat ste offfcieele nieuws luidt als volgt: „Dank zg den krachtigen maat regelen van de keizerlijke autoriteiten zijn de ongeregeldheden en oproeren die in zekere provinciën van Kiein- Azië waren uitgebroken die veroor zaakt werden door de intriges van eenige Armenische agitatoren, bgna overal onderdrukt. De orde is nu hersteld in al de districten die on langs het tooneel van gevechten en botsingen waren; bovendien zijn voorzorgsmaatregelen genomen om de rust te handhaven. In lijnrechte tegenspraak met deze officieele lezing, komen bij voortdu ring berichten van Dieuwe onlusten, laatstelijk weer te Mush. Ook zijn nadere bijzonderheden ontvangen over den opstand der Druzen in Haoeran (in Syrië). Het heet dat zij ten getale van 12,000 ruiters tegen de Moham medanen oprukken en op hun tocht twee dorpen verwoest hebben. In allerijl zijn uit Nizam troepen ontboden en ook de Redifs zijn opgeroepen, Terwijl te Konstantinopel door som migen de toestand als ernstig wordt beschouwd, gelooven aDderen dat men hier te doen heelt met de dikwijls voorkomende twisten over het weiden van vee. De sultan maakt zioh het meest ongerust, over den toestand in Arabië, want Arabië is de meest wondbare plek van zijn rijk. De nieuwste tij dingen gewagen van een gevecht na bij SeDha tusachen de Turkscha troe pen en de Arabieren, waarin dertig man sneuvelden. De laatste bezending van troepen naar Arabië moest vijf dagen te Port Said wachten, omdat er geen geld was om de kanaalrech ten te betalen. De sultan is er eindelijk toe over gegaan vijf zgner kamerheeren te ontslaaD, wat reeds lang door de openbare meening werd gewenscht, zoodat deze maatregel groote tevre denheid heeft gewekt. Alvorens de sultan echter tot dezen stap was te bewegen moest de staatsraad Izgel Beij een beëedigde aanklacht tegen deze kamerheeren indienen. Het bevestigt zich meer en meer dat de vorige grootvizier zich de ontevredenheid van den sultan op den hals heeft gehaald, omdat hij dezen ernstig aanbeval de door de mogendheden voor Armenië verlangde hervormingen goed te keuren. Dit moet dan ook de reden zijn van zijn ontslag. Over de oorzaken van dit ontslag loopen ook de tegenstrijdigste ver halen het meest romantische is wel het volgende, verteld door den Ween- schen correspondent van de Frank furter Zeitung „Sinds Djewad Pasja vizier was, was de leiding, van de Turksohe staatkunde volledig van de Porte op het, Paleis overgegaan. Kjamil over handigde in persoon den sultan een memorandum, waarin hij op de ge varen van dit stelsel wees en den Sultan in het belang van zijn troon om een grootere invloedssfeer voor de Verheven Porte verzocht. Abdóel Hamid scheurde woedend het memo randum in stukken en wierp het Kjamil met de woorden„Eruit ver rader voor de voeten. Slechts met de uiterste inspanning gelukte het Kjamil Pasja te vluchten. Zgn leven was in 't grootste gevaar.1' Zoo heel erg sohgnt het met de boosheid van deD Sultan op Kjamil niet gesteld te zijn geweest, want hij zond den Pasja zijn eigen dokters en veranderde zijn benoeming tot wali van Aleppo in de benoeming tot wali van Smyrna, een betrekking waar Kjamil meer lust in bad. Den laatsten tijd is druk bespro ken de quaestie of de bulgaarsohe troonopvolger, prins Boris, gedoopt zou worden tot lid der orthodoxe kerk, wat door de Sobranje verlangd werd, ook al in verband met de ver houding tot Rusland, of niet. Hoe vorst Ferdinand hieromtrent zou be slissen, was nog steeds niet zeker, maar bij gelegenheid van de ont vangst der deputatie uit de Sobranje die het adres van antwoord op de troonrede kwam aanbieden, heeft hij er zioh over uitgesproken. Hij zeide het met de Sobranje op het stuk van de godsdienstige be hoeften van Bulgarije volkomen eens te zijn. Sedert nij aan de regeering was gekomen, h*?d bij er toe meege werkt, dat de nationale kerk in haren luister hersteld werd. „Ik ben vast besloten,"zeide bij, „den Bulgaarschen troonsof volger in dezelfde gevoelens van eerbied voor de nationale kerk op te voeden. Het ofler, dat men van mij vergt, om prins Boris aanstonds den orthodoxen doop te laten toe dienen, is voor den overtuigden, Katholiek een smartelijk offer. Ik zal mij echter in den wensch der afge vaardigden schikken zoodra het mij gelukt zal zijn, de groote moeielijk- heden van het oogenblik uit den weg te ruimen. Ik ben overigens overtuigd, dat die handeling binnenkort voltrok ken kan wordeD." 's Prinsen redevoering werd met onbeschrijflijke geestdrift begroet. Te Madrid heeft het gerucht ge- Jo pen, dat maarschalk Martinez Campos uit Cuba zou overkomen om te confereeren met de regeering over de plannen betreffende dit eiland. De minister van oorlog spreekt dit gerucht tegeD. De maarschalk zal in tegendeel den veldtocht op Cuba blij ven aanvoeren. De minister van fin. heeft zgne instemming met het poli tieke en krijgskundige beleid van Campos betuigd. De minister is een voorstander van vrijzinnige hervor mingen op Cuba. STADSNIEUWS eerste en derde pagina. Haarlem13 November. Segond—Weber. Le Cid. Het zal Zaterdag voor de tweede maal zijn, dat wij de groote tragé dienne zullen kunnen zien en genie ten van haar zielvol spel. Was het de vorige maal minder goed bezet in den schouwburg, dat kon wellicht zijn oorzaak vinden in de weinige bekendheid van het opge voerde stuk en ook dat Coppée's drama nu juist niet overal met onver-, j dealden bijval door het publiek ont* 'vangen is. Nu echter, nu ons de ge legenheid geboden wordt Corneille's onsterfelijke tragédie te genieten,zijn innig schoone verzen te hooren voor dragen door eene vrouw van buiten - gewonebegaafdheden, zal wel niemand die eenig hart heeft voor klassieke kunst willen ontbreken. Te A nsterdom was de StadsFchouT- burg bij de opvoering van „Le Cid" tot aan den nut gevuld en werd mevr. Segond—Weber aan het slot letterlijk toegejubeld. Vooral jong Amsterdam was sterk vertegenwoordigd. Ook onze gymnasiasten en hoogere burgerscholieren mogen, willen ze eens hooren wat verzen zijn en hoe ze gezegd moeten worden, Zaterdag avond niet ontbreken. En willen ze het boekje eerst nog eens doorlezen, zooveel te beter, maar vooral niet tijdens do voorstelling, want dan zul len zij van het spel al heel weinig genieten. Naar wij vernemen, hoopt de heer M. P. Mok op 25 Nov. a.s. zijn 50- jarig ambtsjubileum als bode der Israël. Godsd. Instelling Gemielaeth Chasadiem alhier, te vieren. Het zal den nauwgezetten jubilaris alsdan zeker niet aan bewijz n van belangstelling ODtbreken. j De gisteren door diakenen der Gereformeerde gemeente Ged. Oude- gracht gehouden collecte voor hare armen heeft opgebracht eene som van f 549.171/0. Bloembollenteelt. De bloembollen in deze omstreken zgn nagenoeg alle geplant en de campagne voor dit jaar mag als ge ëindigd beschouwd worden, want handel wordt er zoo goed als niet gedreven. Maakt men gewoonlijk op 1 Januari de balans op, reeds nu zit menig bollenhandelaar eens te oijferen, en maakt uit nieuwsgierig heid debet en oredit voorloopig op. Het resultaat zal de meesten niet te genvallen, vooral bij hen die zioh op hyacinthenteelt in het bgzonder toe legden. In het algemeen isdebollen- industrie gedrukt door sterke con currentie, en gingen de prijzen de laatste jaren naar een peil waar het vergoeden van productiekosten bgna onmogelijk is, dooh dit jaar loonden hyacinthen en oroous de kosten van het kweeken zeer goed, doordien de prgs flink steeg. De meeste andere gewassen daalden daarentegen nog meer in prijs, zoodat enkele teolders er zwaar voor zullen zitten, vooral die in hoofdzaak tulpen kweeken. Beverwijk. Sedert Maandagavond hadden er twee droevige ongevallen in onze ge meente plaats. Zekere vrouw de G. aan den straatweg te Alkmaar, bg de zg. „Vriendschap", wilde uitwijken voor een in snelle vaart aankomend rijtuig en werd door den disselboom van een tweede, dat zij niet had op gemerkt, zoodanig aan 't hoofd ge wond, dat zij eenige oogenblikken daarna een lijk was. De boom was in haar hoofd gedrongen. Dinsdagmorgen dronk een kind, dat een oogenblik alleen gelaten was, uit een ketel met kokende koffie, het geen onmiddellijk den dood ten gevolge had. BIN NENLAND, Parlementaire Praatjes. De verwachting, dat het amende ment der heeren Rink c. s., om den grondslag haardsteden [te doen ver vallen, uitstel van behandeling zou veroorzaken, werd beschaamd. En het debat over het Personeel werd dan ook ingeleid door uwen afgevaardigde, den heer Farncombe Sanders, die zich voegende naar den wenk van den president, elk verband van dit ontwerp met andere wetten, ook met het kiesreoht, vermeed en détails voorloopig rusten liet. Alleen wilde hij, wat het huidig kiesrecht betreft, zekerheid hebben, dat door het tijdstip van invoering dezer wet, die de invordering van Mei—Mei verandert in Jan.Jan., het kiesreoht van hen die het thans genieten, ook van de lodgers, niet op losse schroe ven werd gezet. Daarom wilde hij de oude wet tot 1 Mei laten voortduren en 't nieuwe dienstjaar onder de nieuwe wet dus acht maanden lr.ten tellen. En daarom zei hg tot den Min.; hak uw kind den kop af. (ge- laoh.) Dan kwam spr. tot de cardinale quaestie: het verband met de ge- meentefinanciën. Hij wilde allereerst weten hoeveel de schatkist stond te verliezen, niet in jvage oijters (door den Min. geraamd op 2, door den heer Treub op 4 millioen), maar met eenige juistheid. Hoeveel zou bedra gen de aftrek voor kinderen, voor winkels? Hoe zou 't gaan met de kwade posten en de taxatie van het meubilair. Dit alles wilde Spr. weten want nam men de raming der Min. aan, dan zouden de gemeenten geen verlies lijden. Althans oogenschgnlijk. Want de verplaatsing van lasten op de individuen zou zeer belangrijk zijn. Naar zijn wijze van zien zouden de individuen wel minder betalen aan het Rijk, maar meer aan de gemeen ten, en de totaalaanslag zou stellig voor twee vgfden hooger zgn, mis schien juist voor hen die door de be drijfsbelasting werden getroffen en ontlasting verdienden te krijgen. Ook scheen hij niet zeer ingenomen met de wgze van subsidieering waardoor de Min. de gemeenten voor eventu- eele tekorten wilde vrijwaren en hij betwijfelde of de middelen waarmede de Reg. het door deze wet voor de schatkist te ontstaan verlies wilde dekken (conversie, zegelrecht, invoerrechten) toereikend zouden zijn. Van een aantal détails maakte de heer Sanders ten slotte zijn stem afhankelijk. Zijn rede nam de geheele ochtendzitting in beslag en waar ik die eenigzins uitvoerig weergaf, moet ik mij omtrent verdere redevoeringen bekorten. Het betoog van den heer Roessingh was er grootendeels op gericht te doen uitkomen, dat de toestand van het platteland onder deze wet ongun stiger zou worden dan die der ste den, inzonderheid wat dehuurwaarden en de taxatie van het mobilair betrof. Hij insinueerde, dat de bepaling van het minimum der belastbare huur waarde voor het platteland blijkbaar gericht was tegen een te groot aan tal „meerderjarige mannelijke inge zetenen", die door den laagsten aan slag nog kiesrecht zouden erlangen. Bleek het dat naar het oordeel van den heer Roessingh door deze belas ting werden getroffen degenen die 't niet dragen konden, nog duidelijker werd dit, waar de heer Roessingh het personeel wilde zien plaats ma ken voor een Rijksbelasting op de weelde. Maar beter achtte hij het deze belasting geheel over te geven aau de gemeenten, die er toch al 4 s van krijgen. En beter dan 's Min. subsidie stelsel aohtte hij uitbreiding van het gemeentelijk belastingge bied. Nog twee sprekers voerden het woord. De heer van der Kun be toogde, dat het percentage van 8 (pet.) alleen te reohtvaardigen was voer den grondslag huurwaarde, in dien de grondslag haardsteden ver viel. Ook zou hij tegen de wet stemmen als deze werd ingevoerd vóór een herziening der gemeentefi- nanciën. Overigens meende hij dat belastingontheffing gewensoht was voor degenen die vroeger geen patent betaalden maar nu wel de bedrijfs belasting en om die reden wilde hij dan ook geen vrijstelling voor de winkeliers van een deel der belas ting. Van te grooten druk gewaagde ook de heer van den Beroh van Heem stede. Hg zeide dat „onze dagelijksohe gang nu reeds naar het belasting kantoor leidde." Men lachte. Maar de Spr. liet zich niet van zijn stuk brengen. Hij wilde geen verantwoor delijkheid voor deze wet, die een stap in het duister zal zijn en bovendien den middenstand, vooral in de groote steden, ronder aanzien van de prac- tgk des levens, onevenredig drukken zou. Wij zullen nu den Minister hooren. Opmerkelijk is zeker wel, dat aan deze algemeene beraadslagingen, ze ker toch zeer gewichtig, waar het een zoo belangrgk onderwerp betreft, geen der partijleiders, in eerste in stantie althans, heeft deelgenomen. G. Jr. Het Paleis op den Dam in de hoofdstad. De correspondent te Amsterdam van de N. R. Ct. schrijft het vol- Wij hebben hier volop werk met plannen maken, in verband met de troonsbestijging onzer Koningin in 189S. Het laatste aanbod is het plan om het Paleis op den Dam aan zgne oorspronkelijke bestemming van stadhuis terug te geven en H. M. de Koninginnen een op de terreinen achter het Rijksmuseum te bouwen „lustverblijf*' ten geschenke te geven. Het plan is niet nieuw. Reeds meer malen is het aan de orde gebracht het laatst lVa jaar geleden, toen het rgk zoekende was naar een grooter terreiD voor het nieuwe post. en telegraafkantoor en er dus kans Naar het franech van ETIENNE ENAULT. HOOFDSTUK VIL u j ,Het is eene herinnering aan eene goede daad, die paar ik hoop na mrjn dood in mijn voordeel zal plei I „Laat hooren die goede daad?" „Op zekeren nacht, zeg ik, werd door vijf of zes van bnze bende in den omtrek eene reiskoets aangevallen, Waarin zich een man, eene vrouw en twee kinderen be tonden. De man en de vrouw, die zich trachtten te 'erdedigen werden door twee pistoolschoten, die hen de •ersenpan verbrijzelden, neergeschoten. Wij sleepten mnne bloedende lijken hierheen en wierpen ze in den fgrond. Nn bleven de twee kinderen, half dood van ingst, nog over. Wij besloten >-en het graf hunner fa- lilieleden te doen d^1 van zijn klee- ren te hebben beroofd, die ik voor jou bestemde, hield ik hem boven den afgrond en liet hem vervolgens vallen." „Wel drommels, wil je je soms op die edele daad van menschelijkheid beroemen „Neen zeker |niet, want ik moet je bekennen William, dat de kleine een zoo vreeselijken kreet uitte, dat ik onwillekeurig huiverde en het mij onmiddellijk berouw de hem niet te hebben gespaard." „Ja, ik kan dat begrijpen Richard. Ik die er nooit voor heb teruggedeinsd een man een dolk in zijn hart te stooten, voel dat het mij aan moed zon ontbreken als het gold een kind pijn te doen. Waarom Ongetwij feld omdat een kind niet in staat is zich te verdedigen en men geen gevaar loopt door doodslag op een kind te plegen." „Dat geloof ik ook. Het is dan ook een feit, dat ik geen lust gevoelde om het meisje, een lief kind van nauwelijks vijf jaar het lot van haar broeder te doen deelen. Ik verhinderde zelfs een der onzen zoo wreed te zijn als ik mg had betoond en besloot het kind.opden weg te laten liegen, en het aan het toeval over te laten, wat er verder mee zou gebeuren." „Eene goede gedachte, mijn waarde." „Wat eene goede daad was, zooals ik je reeds gezegd heb, dank zij welke ik hoop heb voor het leven hier namaale." „Amen," zeide William sarcastisch. Het onweer nam af. De donder rommelde slechts bij lange tusschenpoozende wolken werden minder dik en weerkaatsten den Aanwen weerschijn van de onder gaande zonde regen viel nog neer, maar lang zoo hevig niet, en alles voorspelde op dat oogenblik een kalmen, helderen avond. Alvorens de grot te verlaten, waar zij zich schuil had den gehouden wilde Richard ze nog onderzoeken. Hg" ontdeïte dat er sedert de verloopen jaren weinig aan veranderd was. Zij was uitgegraven tot op menechen- hoogte en was vier vijf meter diep. Daar er eenig gevaar aan verbonden was er zich zoo goed als alleen in te wagen, was ze eene gunstige schuilplaats voor nachtuilen en vleermuizen. Na de donkerste hoeken te hebben doorzocht, wilde de ex-struikroover terug- keeren, toen hij met zijn voet tegen een voorwerp stiet, dat zijne aandacht trok. Hij nam het op en beschouwde het opmerkzaam. Het was een langwerpig voorwerp van kleinen omvang, bedekt met een korst leemen aarde, waarop de vogels blijkbaar de kracht hunner snavels hadden beproefd, zoodat er verscheidene open plekken in waren. Daar doorheen was een zwarte huid zichtbaar, als van russisch leer- „Wat is dat?" vroeg William. „Ik weet het nog niet," antwoordde Richard. Hij trachtte de korst er van te verwijderen wat hem zonder veel moeite gelukte. Na dit te hebben gedaan hield hij in zijne hand eene portefeuille, die nog geheel gaaf was. „Het schijnt alsof Plutus, de koning der rijkaards, ons met rijkdommen wil overladen," riep William uit. „Je zult zien, dat die portefeuille vol bankbiljetten is." Richard opende ea doorzocht ze. Een oogenblik plooiden zich zijne lippen tot een minachtenden trek, want hij vond geen enkele banknoot. De portefeuille bevatte slechts brieven en papieren, meerendeels in het engelsch geschreven, en met een tint als van perka ment, wat aantoonde, dat zij geruimen tijd in hunne leeren gevangenis hadden doorgebracht. „Bah!" zeide Richard, met een veelbsleekenend ge baar, „er bevindt zich geen enkel papier van waarde in, waarmee men in Frankrijk of daarbuiten terecht kan." „Dat komt omdat de portefeuille reeds doorzocht en de inhoud, die het meenemen waard was, er zorgvuldig uitgenomen is." ,Dat neem ik gaarne aan, maar in dat geval is het reeds een eeuw geleden gebeurd, want de korst die ze bedekte, bewijst, dat ze langen tijd reeds in eender schuilhoeken van de kloof gelegen heeft." „Waarin men ze heeft geworpen als een bloem, ont daan van alle geur. Dit feit moet dagteekenen uit den tijd van de struikroovers." Dat is mogelijk. Maar hoe komt die portefeuille hier en in zulk een toestand?" „Hetis duidelijk" antwoordde William, „dat ze niet midden in de grot zoo met modder bedekt is kunnen worden. Ik zie slechts granietsteen om ons heengeen enkel plekje zachten grond." „Ik kan het radenzeide Richard. „Wat dan Herinner je je de geschiedenis van „De diefachtige ekster „Ja, zeer goed." „Welnu! die verklaart volgens mij het feit, dat ons zoo intrigeert." „Ja, nn begin ik het te begrijpen." „Na jaren lang in den modder te hebben gelegen,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1895 | | pagina 1