Tweede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON.
Dg stom van het geweten.
13e Jaargang
Donderdag 14 November 1895
No. 3795
'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Kijkper 3 maandenj 1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per postO.SH/o
Directeur-Uitgever
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiên worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale de PubUdté Etrangère G. L. DAUBE tl- Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Mont mart re.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Santpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, jbij de Tol; HaarlemmermeerC. DOEKES; Spaarndam, C. HARTENDORP;
Zandvoor', J. ZWEMMER; Vehen, L. VENUS; IJmuiden. J. J. T.TADEN; BeverwijkH. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Offlciëele Berichten.
Burgemeester en Wethouders van
laarlem brengen ter openbare kennis
jat is ingekomen een verzoekschrift
an W. K. Petri Jr. om vergunning
et het verkoopen van sterken drank
fc het klein in het voorhuis van het
terceel aan de Spaarnwouderstraat
k>. 82.
Haarlem, 12 Nov. 1895.
Burgemeester en Wèthouders
voornoemd.
BOREEL.
de Secretaris
C. M. RASCH.
Politiek Overzictit.
Dinsdag kwam in de fransohe
iamer weer de verkiezing van een
ice-president aan de orde, ter ver-
anging van den heer Lokroy.
In de vorige zitting wae men niet
bt overeenstemming gekomen. De
')eide voorstellen, om de verkiezing
lit te stellen tot Januari of de be
noeming een maand later te doen
ilaats hebben, werden verworpen
'net eerste met 285 tegen 232, het
jaatste met 212 tegen 147 stemmen.
«Derhalve kwam de zaak nu weer ter
iprake.
De uitslag der stemming was, dat
onder-voorzitter werd gekozen de
Poincaré, de gewezen minister
.ran finanoiën, de oandidaat der ge-
De heer Poin-
[aré verkreeg 213 van de 222 stem-
nen, die werden uitgebracht. De aan
van het ministerie namon der
halve geen deel aan de stemming.
I Dinsdag is de belgische Kamer
geopend, wier eerste werk als naar
gewoonte was de verkiezing van een
'roorzitter. De candidaat was daarvoor
leeds aangewezen in den persoon
ran den heer Beernaert, die dan ook
ponder strijd gekozen werd met 79
•legen 3 stemmen.
In den fransohen Senaat is Dinsdag
algemeene stemmen op voorstel
ran Lejeune besloten een wetsont
in behandeling te nemen, dat
tot tegengaan van het dobbel-
Ipel en het wedden bij wedstrijden.
De berichten uit Klein-Aziö blijven
>!iog zeer onbevredigend, zegt een
leuter-telegram uit Konstantinopel
•in de algemeene indruk is, dat een
lusschenkomst van de mogendheden
Volstrekt noodig zal zijn om verder
bloedvergieten te voorkomen,
j Men gelooft niet dat de Porte, zelfs
net den besten wil, in staat zou zijn
le Koerden te beteugelen, die nog
voortgaan met moorden en
blunderen in de oostelijke provinciën.
heet het, dat de regeering voor
is 120.000 man tegen de
toerden in het veld te zenden en
noodig nog reservetroepen op te
maar bij den slechten staat
ran 's rgks financiën is het zeer de
/raag. of de regeering dit voornemen
Jan uitvoeren.
"i Deze geduchte plannen zijn trou
wens moeilijk te rijmen met de op
timistische voorstelling, die in de
oficieele berichten gegeven wordt van
den toestand in Klem Azië. Het laat
ste offfcieele nieuws luidt als volgt:
„Dank zg den krachtigen maat
regelen van de keizerlijke autoriteiten
zijn de ongeregeldheden en oproeren
die in zekere provinciën van Kiein-
Azië waren uitgebroken die veroor
zaakt werden door de intriges van
eenige Armenische agitatoren, bgna
overal onderdrukt. De orde is nu
hersteld in al de districten die on
langs het tooneel van gevechten en
botsingen waren; bovendien zijn
voorzorgsmaatregelen genomen om
de rust te handhaven.
In lijnrechte tegenspraak met deze
officieele lezing, komen bij voortdu
ring berichten van Dieuwe onlusten,
laatstelijk weer te Mush. Ook zijn
nadere bijzonderheden ontvangen over
den opstand der Druzen in Haoeran
(in Syrië). Het heet dat zij ten getale
van 12,000 ruiters tegen de Moham
medanen oprukken en op hun tocht
twee dorpen verwoest hebben. In
allerijl zijn uit Nizam troepen ontboden
en ook de Redifs zijn opgeroepen,
Terwijl te Konstantinopel door som
migen de toestand als ernstig wordt
beschouwd, gelooven aDderen dat men
hier te doen heelt met de dikwijls
voorkomende twisten over het weiden
van vee.
De sultan maakt zioh het meest
ongerust, over den toestand in Arabië,
want Arabië is de meest wondbare
plek van zijn rijk. De nieuwste tij
dingen gewagen van een gevecht na
bij SeDha tusachen de Turkscha troe
pen en de Arabieren, waarin dertig
man sneuvelden. De laatste bezending
van troepen naar Arabië moest vijf
dagen te Port Said wachten, omdat
er geen geld was om de kanaalrech
ten te betalen.
De sultan is er eindelijk toe over
gegaan vijf zgner kamerheeren te
ontslaaD, wat reeds lang door de
openbare meening werd gewenscht,
zoodat deze maatregel groote tevre
denheid heeft gewekt. Alvorens de
sultan echter tot dezen stap was te
bewegen moest de staatsraad Izgel
Beij een beëedigde aanklacht tegen
deze kamerheeren indienen.
Het bevestigt zich meer en meer
dat de vorige grootvizier zich de
ontevredenheid van den sultan op
den hals heeft gehaald, omdat hij
dezen ernstig aanbeval de door de
mogendheden voor Armenië verlangde
hervormingen goed te keuren. Dit
moet dan ook de reden zijn van zijn
ontslag.
Over de oorzaken van dit ontslag
loopen ook de tegenstrijdigste ver
halen het meest romantische is wel
het volgende, verteld door den Ween-
schen correspondent van de Frank
furter Zeitung
„Sinds Djewad Pasja vizier was,
was de leiding, van de Turksohe
staatkunde volledig van de Porte op
het, Paleis overgegaan. Kjamil over
handigde in persoon den sultan een
memorandum, waarin hij op de ge
varen van dit stelsel wees en den
Sultan in het belang van zijn troon
om een grootere invloedssfeer voor
de Verheven Porte verzocht. Abdóel
Hamid scheurde woedend het memo
randum in stukken en wierp het
Kjamil met de woorden„Eruit ver
rader voor de voeten. Slechts met
de uiterste inspanning gelukte het
Kjamil Pasja te vluchten. Zgn leven
was in 't grootste gevaar.1'
Zoo heel erg sohgnt het met de
boosheid van deD Sultan op Kjamil
niet gesteld te zijn geweest, want hij
zond den Pasja zijn eigen dokters
en veranderde zijn benoeming tot
wali van Aleppo in de benoeming tot
wali van Smyrna, een betrekking
waar Kjamil meer lust in bad.
Den laatsten tijd is druk bespro
ken de quaestie of de bulgaarsohe
troonopvolger, prins Boris, gedoopt
zou worden tot lid der orthodoxe
kerk, wat door de Sobranje verlangd
werd, ook al in verband met de ver
houding tot Rusland, of niet. Hoe
vorst Ferdinand hieromtrent zou be
slissen, was nog steeds niet zeker,
maar bij gelegenheid van de ont
vangst der deputatie uit de Sobranje
die het adres van antwoord op de
troonrede kwam aanbieden, heeft hij
er zioh over uitgesproken.
Hij zeide het met de Sobranje op
het stuk van de godsdienstige be
hoeften van Bulgarije volkomen eens
te zijn. Sedert nij aan de regeering
was gekomen, h*?d bij er toe meege
werkt, dat de nationale kerk in haren
luister hersteld werd. „Ik ben vast
besloten,"zeide bij, „den Bulgaarschen
troonsof volger in dezelfde gevoelens
van eerbied voor de nationale kerk
op te voeden. Het ofler, dat men van
mij vergt, om prins Boris aanstonds
den orthodoxen doop te laten toe
dienen, is voor den overtuigden,
Katholiek een smartelijk offer. Ik zal
mij echter in den wensch der afge
vaardigden schikken zoodra het mij
gelukt zal zijn, de groote moeielijk-
heden van het oogenblik uit den weg
te ruimen. Ik ben overigens overtuigd,
dat die handeling binnenkort voltrok
ken kan wordeD."
's Prinsen redevoering werd met
onbeschrijflijke geestdrift begroet.
Te Madrid heeft het gerucht ge-
Jo pen, dat maarschalk Martinez
Campos uit Cuba zou overkomen om
te confereeren met de regeering over
de plannen betreffende dit eiland.
De minister van oorlog spreekt dit
gerucht tegeD. De maarschalk zal in
tegendeel den veldtocht op Cuba blij
ven aanvoeren. De minister van fin.
heeft zgne instemming met het poli
tieke en krijgskundige beleid van
Campos betuigd. De minister is een
voorstander van vrijzinnige hervor
mingen op Cuba.
STADSNIEUWS
eerste en derde pagina.
Haarlem13 November.
Segond—Weber.
Le Cid.
Het zal Zaterdag voor de tweede
maal zijn, dat wij de groote tragé
dienne zullen kunnen zien en genie
ten van haar zielvol spel.
Was het de vorige maal minder
goed bezet in den schouwburg, dat
kon wellicht zijn oorzaak vinden in
de weinige bekendheid van het opge
voerde stuk en ook dat Coppée's
drama nu juist niet overal met onver-,
j dealden bijval door het publiek ont*
'vangen is. Nu echter, nu ons de ge
legenheid geboden wordt Corneille's
onsterfelijke tragédie te genieten,zijn
innig schoone verzen te hooren voor
dragen door eene vrouw van buiten -
gewonebegaafdheden, zal wel niemand
die eenig hart heeft voor klassieke
kunst willen ontbreken.
Te A nsterdom was de StadsFchouT-
burg bij de opvoering van „Le Cid"
tot aan den nut gevuld en werd mevr.
Segond—Weber aan het slot letterlijk
toegejubeld. Vooral jong Amsterdam
was sterk vertegenwoordigd.
Ook onze gymnasiasten en hoogere
burgerscholieren mogen, willen ze
eens hooren wat verzen zijn en hoe
ze gezegd moeten worden, Zaterdag
avond niet ontbreken. En willen ze
het boekje eerst nog eens doorlezen,
zooveel te beter, maar vooral niet
tijdens do voorstelling, want dan zul
len zij van het spel al heel weinig
genieten.
Naar wij vernemen, hoopt de heer
M. P. Mok op 25 Nov. a.s. zijn 50-
jarig ambtsjubileum als bode der
Israël. Godsd. Instelling Gemielaeth
Chasadiem alhier, te vieren.
Het zal den nauwgezetten jubilaris
alsdan zeker niet aan bewijz n van
belangstelling ODtbreken.
j De gisteren door diakenen der
Gereformeerde gemeente Ged. Oude-
gracht gehouden collecte voor hare
armen heeft opgebracht eene som van
f 549.171/0.
Bloembollenteelt.
De bloembollen in deze omstreken
zgn nagenoeg alle geplant en de
campagne voor dit jaar mag als ge
ëindigd beschouwd worden, want
handel wordt er zoo goed als niet
gedreven. Maakt men gewoonlijk op
1 Januari de balans op, reeds nu
zit menig bollenhandelaar eens te
oijferen, en maakt uit nieuwsgierig
heid debet en oredit voorloopig op.
Het resultaat zal de meesten niet te
genvallen, vooral bij hen die zioh op
hyacinthenteelt in het bgzonder toe
legden. In het algemeen isdebollen-
industrie gedrukt door sterke con
currentie, en gingen de prijzen de
laatste jaren naar een peil waar het
vergoeden van productiekosten bgna
onmogelijk is, dooh dit jaar loonden
hyacinthen en oroous de kosten van
het kweeken zeer goed, doordien de
prgs flink steeg. De meeste andere
gewassen daalden daarentegen nog
meer in prijs, zoodat enkele teolders
er zwaar voor zullen zitten, vooral
die in hoofdzaak tulpen kweeken.
Beverwijk.
Sedert Maandagavond hadden er
twee droevige ongevallen in onze ge
meente plaats. Zekere vrouw de G.
aan den straatweg te Alkmaar, bg
de zg. „Vriendschap", wilde uitwijken
voor een in snelle vaart aankomend
rijtuig en werd door den disselboom
van een tweede, dat zij niet had op
gemerkt, zoodanig aan 't hoofd ge
wond, dat zij eenige oogenblikken
daarna een lijk was. De boom was
in haar hoofd gedrongen.
Dinsdagmorgen dronk een kind,
dat een oogenblik alleen gelaten was,
uit een ketel met kokende koffie, het
geen onmiddellijk den dood ten gevolge
had.
BIN NENLAND,
Parlementaire Praatjes.
De verwachting, dat het amende
ment der heeren Rink c. s., om den
grondslag haardsteden [te doen ver
vallen, uitstel van behandeling zou
veroorzaken, werd beschaamd.
En het debat over het Personeel
werd dan ook ingeleid door uwen
afgevaardigde, den heer Farncombe
Sanders, die zich voegende naar den
wenk van den president, elk verband
van dit ontwerp met andere wetten,
ook met het kiesreoht, vermeed en
détails voorloopig rusten liet. Alleen
wilde hij, wat het huidig kiesrecht
betreft, zekerheid hebben, dat door
het tijdstip van invoering dezer wet,
die de invordering van Mei—Mei
verandert in Jan.Jan., het kiesreoht
van hen die het thans genieten, ook
van de lodgers, niet op losse schroe
ven werd gezet. Daarom wilde hij de
oude wet tot 1 Mei laten voortduren
en 't nieuwe dienstjaar onder de
nieuwe wet dus acht maanden lr.ten
tellen. En daarom zei hg tot den
Min.; hak uw kind den kop af. (ge-
laoh.)
Dan kwam spr. tot de cardinale
quaestie: het verband met de ge-
meentefinanciën. Hij wilde allereerst
weten hoeveel de schatkist stond te
verliezen, niet in jvage oijters (door
den Min. geraamd op 2, door den
heer Treub op 4 millioen), maar met
eenige juistheid. Hoeveel zou bedra
gen de aftrek voor kinderen, voor
winkels? Hoe zou 't gaan met de
kwade posten en de taxatie van het
meubilair. Dit alles wilde Spr. weten
want nam men de raming der Min.
aan, dan zouden de gemeenten geen
verlies lijden. Althans oogenschgnlijk.
Want de verplaatsing van lasten op
de individuen zou zeer belangrijk
zijn. Naar zijn wijze van zien zouden
de individuen wel minder betalen aan
het Rijk, maar meer aan de gemeen
ten, en de totaalaanslag zou stellig
voor twee vgfden hooger zgn, mis
schien juist voor hen die door de be
drijfsbelasting werden getroffen en
ontlasting verdienden te krijgen. Ook
scheen hij niet zeer ingenomen met
de wgze van subsidieering waardoor
de Min. de gemeenten voor eventu-
eele tekorten wilde vrijwaren en hij
betwijfelde of de middelen
waarmede de Reg. het door deze wet
voor de schatkist te ontstaan verlies
wilde dekken (conversie, zegelrecht,
invoerrechten) toereikend zouden zijn.
Van een aantal détails maakte de
heer Sanders ten slotte zijn stem
afhankelijk. Zijn rede nam de geheele
ochtendzitting in beslag en waar ik
die eenigzins uitvoerig weergaf, moet ik
mij omtrent verdere redevoeringen
bekorten.
Het betoog van den heer Roessingh
was er grootendeels op gericht te
doen uitkomen, dat de toestand van
het platteland onder deze wet ongun
stiger zou worden dan die der ste
den, inzonderheid wat dehuurwaarden
en de taxatie van het mobilair betrof.
Hij insinueerde, dat de bepaling van
het minimum der belastbare huur
waarde voor het platteland blijkbaar
gericht was tegen een te groot aan
tal „meerderjarige mannelijke inge
zetenen", die door den laagsten aan
slag nog kiesrecht zouden erlangen.
Bleek het dat naar het oordeel van
den heer Roessingh door deze belas
ting werden getroffen degenen die 't
niet dragen konden, nog duidelijker
werd dit, waar de heer Roessingh
het personeel wilde zien plaats ma
ken voor een Rijksbelasting op de
weelde. Maar beter achtte hij het
deze belasting geheel over te geven
aau de gemeenten, die er toch al
4 s van krijgen. En beter dan 's Min.
subsidie stelsel aohtte hij uitbreiding
van het gemeentelijk belastingge
bied.
Nog twee sprekers voerden het
woord. De heer van der Kun be
toogde, dat het percentage van 8
(pet.) alleen te reohtvaardigen was
voer den grondslag huurwaarde, in
dien de grondslag haardsteden ver
viel. Ook zou hij tegen de wet
stemmen als deze werd ingevoerd
vóór een herziening der gemeentefi-
nanciën. Overigens meende hij dat
belastingontheffing gewensoht was
voor degenen die vroeger geen patent
betaalden maar nu wel de bedrijfs
belasting en om die reden wilde hij
dan ook geen vrijstelling voor de
winkeliers van een deel der belas
ting.
Van te grooten druk gewaagde ook
de heer van den Beroh van Heem
stede. Hg zeide dat „onze dagelijksohe
gang nu reeds naar het belasting
kantoor leidde." Men lachte. Maar
de Spr. liet zich niet van zijn stuk
brengen. Hij wilde geen verantwoor
delijkheid voor deze wet, die een stap
in het duister zal zijn en bovendien
den middenstand, vooral in de groote
steden, ronder aanzien van de prac-
tgk des levens, onevenredig drukken
zou.
Wij zullen nu den Minister hooren.
Opmerkelijk is zeker wel, dat aan
deze algemeene beraadslagingen, ze
ker toch zeer gewichtig, waar het een
zoo belangrgk onderwerp betreft,
geen der partijleiders, in eerste in
stantie althans, heeft deelgenomen.
G. Jr.
Het Paleis op den Dam in de
hoofdstad.
De correspondent te Amsterdam
van de N. R. Ct. schrijft het vol-
Wij hebben hier volop werk
met plannen maken, in verband met
de troonsbestijging onzer Koningin
in 189S. Het laatste aanbod is het
plan om het Paleis op den Dam aan
zgne oorspronkelijke bestemming van
stadhuis terug te geven en H. M. de
Koninginnen een op de terreinen
achter het Rijksmuseum te bouwen
„lustverblijf*' ten geschenke te geven.
Het plan is niet nieuw. Reeds meer
malen is het aan de orde gebracht
het laatst lVa jaar geleden, toen
het rgk zoekende was naar een
grooter terreiD voor het nieuwe post.
en telegraafkantoor en er dus kans
Naar het franech
van
ETIENNE ENAULT.
HOOFDSTUK VIL
u
j ,Het is eene herinnering aan eene goede daad, die
paar ik hoop na mrjn dood in mijn voordeel zal plei
I „Laat hooren die goede daad?"
„Op zekeren nacht, zeg ik, werd door vijf of zes van
bnze bende in den omtrek eene reiskoets aangevallen,
Waarin zich een man, eene vrouw en twee kinderen be
tonden. De man en de vrouw, die zich trachtten te
'erdedigen werden door twee pistoolschoten, die hen de
•ersenpan verbrijzelden, neergeschoten. Wij sleepten
mnne bloedende lijken hierheen en wierpen ze in den
fgrond. Nn bleven de twee kinderen, half dood van
ingst, nog over. Wij besloten >-en het graf hunner fa-
lilieleden te doen d^1 van zijn klee-
ren te hebben beroofd, die ik voor jou bestemde, hield
ik hem boven den afgrond en liet hem vervolgens
vallen."
„Wel drommels, wil je je soms op die edele daad van
menschelijkheid beroemen
„Neen zeker |niet, want ik moet je bekennen William,
dat de kleine een zoo vreeselijken kreet uitte, dat ik
onwillekeurig huiverde en het mij onmiddellijk berouw
de hem niet te hebben gespaard."
„Ja, ik kan dat begrijpen Richard. Ik die er nooit
voor heb teruggedeinsd een man een dolk in zijn hart
te stooten, voel dat het mij aan moed zon ontbreken
als het gold een kind pijn te doen. Waarom Ongetwij
feld omdat een kind niet in staat is zich te verdedigen
en men geen gevaar loopt door doodslag op een kind
te plegen."
„Dat geloof ik ook. Het is dan ook een feit, dat ik
geen lust gevoelde om het meisje, een lief kind van
nauwelijks vijf jaar het lot van haar broeder te doen
deelen. Ik verhinderde zelfs een der onzen zoo wreed te
zijn als ik mg had betoond en besloot het kind.opden
weg te laten liegen, en het aan het toeval over te
laten, wat er verder mee zou gebeuren."
„Eene goede gedachte, mijn waarde."
„Wat eene goede daad was, zooals ik je reeds gezegd
heb, dank zij welke ik hoop heb voor het leven hier
namaale."
„Amen," zeide William sarcastisch.
Het onweer nam af. De donder rommelde slechts bij
lange tusschenpoozende wolken werden minder dik
en weerkaatsten den Aanwen weerschijn van de onder
gaande zonde regen viel nog neer, maar lang zoo
hevig niet, en alles voorspelde op dat oogenblik een
kalmen, helderen avond.
Alvorens de grot te verlaten, waar zij zich schuil had
den gehouden wilde Richard ze nog onderzoeken. Hg"
ontdeïte dat er sedert de verloopen jaren weinig aan
veranderd was. Zij was uitgegraven tot op menechen-
hoogte en was vier vijf meter diep. Daar er eenig
gevaar aan verbonden was er zich zoo goed als alleen
in te wagen, was ze eene gunstige schuilplaats voor
nachtuilen en vleermuizen. Na de donkerste hoeken
te hebben doorzocht, wilde de ex-struikroover terug-
keeren, toen hij met zijn voet tegen een voorwerp stiet,
dat zijne aandacht trok. Hij nam het op en beschouwde
het opmerkzaam. Het was een langwerpig voorwerp
van kleinen omvang, bedekt met een korst leemen aarde,
waarop de vogels blijkbaar de kracht hunner snavels
hadden beproefd, zoodat er verscheidene open plekken
in waren. Daar doorheen was een zwarte huid zichtbaar,
als van russisch leer-
„Wat is dat?" vroeg William.
„Ik weet het nog niet," antwoordde Richard.
Hij trachtte de korst er van te verwijderen wat hem
zonder veel moeite gelukte. Na dit te hebben gedaan
hield hij in zijne hand eene portefeuille, die nog geheel
gaaf was.
„Het schijnt alsof Plutus, de koning der rijkaards,
ons met rijkdommen wil overladen," riep William uit.
„Je zult zien, dat die portefeuille vol bankbiljetten is."
Richard opende ea doorzocht ze. Een oogenblik
plooiden zich zijne lippen tot een minachtenden trek,
want hij vond geen enkele banknoot. De portefeuille
bevatte slechts brieven en papieren, meerendeels in het
engelsch geschreven, en met een tint als van perka
ment, wat aantoonde, dat zij geruimen tijd in hunne
leeren gevangenis hadden doorgebracht.
„Bah!" zeide Richard, met een veelbsleekenend ge
baar, „er bevindt zich geen enkel papier van waarde
in, waarmee men in Frankrijk of daarbuiten terecht
kan."
„Dat komt omdat de portefeuille reeds doorzocht en
de inhoud, die het meenemen waard was, er zorgvuldig
uitgenomen is."
,Dat neem ik gaarne aan, maar in dat geval is het reeds
een eeuw geleden gebeurd, want de korst die ze bedekte,
bewijst, dat ze langen tijd reeds in eender schuilhoeken
van de kloof gelegen heeft."
„Waarin men ze heeft geworpen als een bloem, ont
daan van alle geur. Dit feit moet dagteekenen uit den
tijd van de struikroovers."
Dat is mogelijk. Maar hoe komt die portefeuille hier
en in zulk een toestand?"
„Hetis duidelijk" antwoordde William, „dat ze niet
midden in de grot zoo met modder bedekt is kunnen
worden. Ik zie slechts granietsteen om ons heengeen
enkel plekje zachten grond."
„Ik kan het radenzeide Richard.
„Wat dan
Herinner je je de geschiedenis van „De diefachtige
ekster
„Ja, zeer goed."
„Welnu! die verklaart volgens mij het feit, dat ons
zoo intrigeert."
„Ja, nn begin ik het te begrijpen."
„Na jaren lang in den modder te hebben gelegen,