In de beschrijving rijn eenige foto's
cpgenomer, o. a. van den keer Stel
lingwerf, een der Labadisten (volge
lingen van Jean de Labadie) die een
pair eeuwen geleden aldaar begraven
werd. Het lijk is volkomen gaaf ge
bleven. Wanneer men met den vinger
de kin betast, kan men de stijve
haarljes van den afgeschoren baard
voelen. Om het lijk te fotografeeren
werd het buiten den kelder gebracht,
'tgeen gemakkelijk geschiedde, daar
het zeer licht was, ten paar kilogram
men en volkomen onbuigzaam. De
huid heeft op 't gevoel veel van per
kament en een bruinachtige kleur,
ongeveer als die van nieuw leder,
maar iets donkerder.
Van de kleederen en het klater
goud, door de Leeuwarder Ct. ver
meld, heeft de heer Fan den Bergk
niets gevonden. De kleederen moeten
door de op een eouvernir beluste be
zoekers langzamerhand zijn meege
nomen. Het klatergoud heelt welli ht
bestaan uit eiken spaanders, d'.e
eenigszins phosphoreaceerend waren.
Er liggen m de kisten nog vele vau
die b.okstukken en spaanders.
Ten slotte spreekt schrijver den
Wensen uit, dat een oi ander rijks
museum zich ov8r de merkwaardig
heden moge ontfermen.
De heer Van Beurden, le secretaris
van het Provinc. Genootschap Lim
burg, deelt in verband met bet door
den heer Van den Bergh gepubliceerde
het volg'nde mede:
Ojk hier in Limburg, te Thorn,
vindt men een lijk, dat verdroogd en
tot mummie geworden is, evenals de
lijken te Wieuwerd. Thorn was vroe
ger een vorstendom onder het bestuur
eener abdis. Do fraaie abdijkerk, al
hoewel inwendig zeer ontsierd door
allerlei onpassende meubels, bevat
onder het Hoogaltaar eeue krocht of
kleine onderkerk, die haar licht ook
door twee vensters ontvangt. Daarin
liggen in dazen kisten twee lijken,
die sinds menschenheugenis daar
reeds waren.
Hét eene, niet veel meer dan een
geraamte, zou dat eeuer abdis of stifts
dame zijn. Het tweede is tot mummie
geworden en zou het stoffelij k overschot
zijn van een kanunnik der abdij. Het
hoof-1 is goed bewaard, de oogen zijn
ingezonken. Het vel is bruingeel, ais
perkament, de klederen zijn nog gaat
en schijnen hier en daar vroeger ver
nieuwd te zijn. Doordat de kisten van
glas zijn, kan de beschouwer de lij ken
goed opnemen. Aan welke Gorzaken
die uitdroging toe te schrijven is, is
niet na le gaan.
Pers Overzicht.
Ome douanen en-de Köln. Ztg.
ZeealS osksndjs bevatte de Kóln.
Zeitung voor eeriigö-dagen een in
heftige bewoordingen gesteld artikel,
dat een aanval bevat op het optreden
onze r douane-beambten aan de duitsche
grens. Volgens dit blad zouden Duit-
schers bij de verzending hunner goe
deren over onze grenzen zoo onrecht
vaardig bemoeieÜjkt worden, dat de
-pruisische regeering tuaschenbeide
moest treden.
In de Tweede Kamer is door de
minister van financiën deze zaak ook
aangeroerd.
De Kölnische. Ztg. heeft nu van
haar Amsterdamschen correspondent
nadere berichten ontvangen over de
quaestie van het optreden onzer
douane-ambtenaren aan de Duitsche
grens. Daarbij is ook de vertaling
afgedrukt van de rede, die; door
minister Spree ger van Erik in de
Kamer gehouden werd, en "de corres
pondent voegt er den raad aan too.
dat van Duitsche zijde toch de wer
kelijke waarde der ingevoerde goe
deren eerlijk worde aangegeven.
De Kölnische teekent hierbij aan
Wij kunnen natuurlijk over de han
delingen der Hollandsche expediteurs
geen oordeel vellen en als Duitsche
expediteurs onjuists aangifte deden,
hetgeen hier en daar wel gebeurd
kan zijn, veroordeelen wij dat beslist.
Maar wij weten dat er zoowel door
Duitsche als door iïci.andscke expe
diteurs bij de Duitsche handelsvrien
den op aangedrongen is, toch vooral
de volle waarde te declareeren. Klaagt
de minister nu toch over benadeeling
der schatkist, die vroeger plaats ge
had zou hebben, dan mag men vragen
waarom dan niet vaker gebruik ge
maakt is van bet recht van benadering,
waardoor zeier een eind gemaakt
zou zijn aan een stelselmatig bedrog
tegenover de Nederlandsehe douane.
In elk geval mag men verlangen dat
de eerlijke koopman niet zai lijden
ter wille van den oneerlijke, en dat
evenmin do eerlijke Duitsche handel
gestraft zal worden wegens de onbe
trouwbaarheid der Nederlandsehe
ambtenaren.
Het blad zinspeelt dan op de ant
woorden die zijn „krachtig protest"
tegen de misbruiken van Nederland
sehe zijde heeft uitgeloktantwoor
den vervat in den „bekenden b9ruic-
nelijken toon dien in zuike gevallen
de kleine kustenstaat tegenover het
groote „Hintefland" gepast acht", en
voert dan opnieuw een geval aan,
waarin een fabrikant uit de Rijnstreek
zich benadeeld acht.
De Kölnische ergert zich, in verband
met zulke gevallen, aan de „Leise-
tr eter ei" die als wachtwoord tegenover
Holland bij de regeering te Beilijn
gebruikelijk schijnt te zijn, terwijl
toch tegenover de Vereecigde Staten
zooveel krachtiger werd opgetreden.
„Nederlandsehe bladen", heet het dan,
„maken zich toch reeds vroolijk over
de Duitsche importeurs, die naar
Neder) moeten gaan om daar met
king te komen. Zoo wordt in een
bericht uit Winterswijk aan de N.
Roti. Courant over een Rijnlandsch
pottenbakker, wiens zending van
Keulsch aardewerk was aangehouden
omdat ze slechts voor 225 Mk aan
gegeven en 525 fl. waard was, ge
schreven „Dat de man niet voor
zijn plezier in Holland was, stond
op zijn gezicht te lezen. Hij heeft dan
ook ongeveer fl. 1000 boete moeten
betalen." Voor zijn genoegen gaat
iemand wel is waar zelden naar
Holland en de bedoelde koopman
zal daar zeker tot zijn groot verdriet
geweest zijn. Dat hij rechtvaardig
gestrait is, mag men echter, na het
geen ons van vertrouwbare zijde
over de „Zollplückereien" der douane
ambtenaren aan de Nederlandsehe
grens ter oore gekomen is, nog vol
strekt niet zoo maar als bewezen
aannemen.
De Köln. Ztg. heeft uit het bericht
ïn ons Tweede Blad van 13 dezer,
aldus merkt de N. Roti. Ct. op, niet
overgenomendat bij die zending
„ruim 1100 kilo op het gewicht en
800 stuks op het aantal verzwegen
was." Dat is t ch geen zaak van
schatting, en schijnt wel heel sterk
tegen de aangifte van den potten
bakker te spreken.
De politieke toestand.
Volgens zijne belofte heeft de heer
Mr. Treub, thans in een slotartikel
over den politieken toestand in het
Sociaal Weekblad zijne in een vorig
artikel uitgesproken meening, dat de
democratische kamerleden niet mogen
medewerken aau het tot stand komen
der kieswet Van Houten, nader toe
gel ieht.
Na op den voorgrond te hebben
gesteld, dat de vraag of het ontwerp
Van Houten aangenomen of verwor
pen moet worden, voor de democraten
geen beginsel-quae3tie is. maar een
vraag van takt'.ek, geeft de heer Treub
t9 kennen, dat mocht het voorstel
wet worden, daarmede nog niet eene
pacificatie in den kiesrechtstrijd zal
zijn bereikt.
Hierna gaat hij na, wat zal gebeu
ren. wanneer de democraten het ont
werp steunen en komt dan tot de
conclusie, dat dan de conservatieven
de bean role zullen spelen bij de eerst
komende kiesrecht-campagne en de
democraten óf tegen hun beginsel in
de finale kiesrechtuitbreiding moeten
achterstellen bij de sociale hervor
mingen, of wel tegenover de meerder
heid der kiezers in een scheeye positie
blijven staan.
Komt echter de wet-Van Houten,
zonder de democraten tot stand
zoo concludeert de schrijver verder
dan is da positie der democraten
veel eenvoudiger en zuiverder in de
oogen van het groote publiek. Ieder
begrijpt dan, dat zij de wet willen
omverwerpen, die zij hebben bestre
den ieder begrijpt dat een -finale
kiesrechtuitbreiding bovenaan staat
op hun program.
ATal yeie Takkianen van '91 weer
houdt, bij het yroegor ingenomen
standpunt te blijven volharden, is de
vrees, laat Mr. Treub hierop volgen,
dat, ingeval zij hunne stem aan het
ontwerp-Van Houten onthouden, het
ministerie zal vallen en er geen meer
derheid zou zijn, die de Regeering zou
kunnen in gauden nemen, en hoewel
hij den gro.ften ernst van dit bezwaar
begrijpt acht hij toch het nadeel hier
door ontstaan minder zwaar, dan het
brengen der vooruitstrevenden in de
bovenomschreven scheeve positie. De
verwarring, door den val dezer regee-
ring yerc.orzaakt, zal groot zijndoch
de democraten, die haar voorspelden
kunnen daaraan niet schuldig zijn
op hen kan de verplichting toch niet
r isten om den conservatieven het
regeeren mogelijk te maken.
„Wie in de partij der sociale her-
vormiog de partij der toekomst ziet,
welke wellicht na nog menige teleur
stelling ea zeker met menige tus-
schenpooze van opflikkering van het
conservatisme, voor langen tijd aan
den gang van zaken in het staats
bestuur de leiding zal hebben te ge
ven, wake er voor dat men aan die
partij niet voor de voeten kan wer
pen, dat een barer eerste daden is
geweest het prijsgeven van eigen
standpunt Ier wille vau een klein
en bovendien ook zeer onzeker resul
taat."
De vra gzal de val van het mi
nisterie, bij verwerping der kieswet,
niet voor jaren vertraging geven
heet de schrijver de gewone bewe
ring, waarvoor men tevergeefs naar
argumenten zoekt.
De groote verkiezingen kunnen er
een paar maanden door worden ver
haast, meent hij, doch dan speelt
de linkerzijde een beau ióle;dankan
zij de kiezers voorhouden, dat hun
steun van de conservatieven slechts
gal do voorspelde verwarring en ver
traging daardoor zal voor haar de
strijdkans grooter zijn dan in 1894.
Zoo komt de heer Treub aan het
slot van zijn artikel in het Sociaal
Weekblad tot de conclusie dat ten
zij het ontwerp-Vau Houten door
ingrijpende amendementen zoodanig
worde verruimd, dat het verschil tus-
schen zijn stelsel en dat van het,
ontwerp-Tak zijne beteekenis verliest
en de thans aanhangige kieswet elff
fioaal karakter krijgt, het onaanne
melijk is uit lacfitch niet minder dan
uit principieel oogpunt.
Letteren en Kunst.
Leipzig.
Tegen 't Kerstfeest komt er hier
zoo een beetje kalmte op muzikaal
gebied.
De cóncertwoede moet nu een wei
nig plaats maken voor de vieriDg van
't Kerstfeest, dat hier byzonder luis
terrijk plaats vindt en waaraan moeite
Buiten de abonnementsconcerten
in 't Gewandhaus en de Opera-voor
stellingen, hebben er dan ook weinig
buitengewone concerten plaats gehad.
Een van deze weinige in de maand
December was de uitvoering van het
„Weihnacbts Oratorium" van J. S.
Bach, en wel in de bekende Thomas-
kerk, alwaar Baoh van 'tjaar 1723
tot zijn dood (1750) „cantor" was.
De uitvoering werd gegeven door
de „Bach Verein." onder leiding
van Hans Sitt, terwyl als violisten
medewerkten de dames: Hess (so
praan) v. Knappstadt (alt) en de hee-
renDierioh (tenor) en Sohneider
(bas.)
Het Weihnaohts-Oratorium is een
heerlijk, treffend werk, hetwelk ver
dient even algemeen bekend te wor
den als de Mattheus passion.
Wat was het een genot, die rui-
schende tononmassa in zich op te
nemen, welk een overweldigend en
tooh tot kalmte stemmend gevoel
doortrilt onze ziel bij het aanhooren
van het heerlijk kunstwerk, een ge
voel zooals alleen Baoh vermag te
verwekken.
Onwillekeurig overviel ons een
stroom van gedaohten, bij de uitvoe
ring van dit werk van hem, die een
groot deel van zijn leven in deze
omgeving had doorgebrachteen
stroom, die als het mogelijk ware,
ons nog meer deed genieten, daar zij
de gedachten deden verwijlen bij den
schepper van zooveel sohoons en
zyn gansohe leven en werken ons
als 'tware voorbijtrok.
't Was dan ook een genotrijke
avond, daar ieder zich blijkbaar met
toewijding van zijne taak kweet, zoo
wel solisten, koor en Gewandhaus
orkest, komt daarvoor hulde toe,
maar voorzeker niet in 't minst aan
den sympathieken leider van 't ge
heel, den heer Hans Sitt.
Het laatste Gewandhaus-ooncert
was weer een ware triomf voor de
„drei Hol'iinderinnen, die evenals
het vorige jaar aldaar optraden.
Onder versohillende Duitsche en
Fransche liederen, behaalden zij veel
succes met „Kleine Waterdropp'len"
van Catharina van Rennea
Het uitbundige succes wat onze
talentvolle landgenooten hadden de
den nog meer in 't oog vallen de
koele opname van 't vioolspel van
Fraalein E'.leen O'Moore uit Cla-
renoe (Australië)welke 't D dur
Concert van Paganini ten gehoore
bracht.
't Was dan ook verre van mooi en
't is onbegrijpelijk, dat iemand den
moed heeft om iets wat zooverre de
krachten te boven gaat, met zoe-sen
groote dosis brutaliteit te spelen.
't Orö'nest bewees weer evenals al
tijd toe een van de beste te behooren
en bracht ten gehoore: Ouverture
„Die verkaufte Bram" van Smeians,
„Peer Gyat-Suite" (No. 1) van Grieg
en Symphonie (N\ 2 B. dur) van
Johan S. Swendsen.
'fc Concert werd ditmaal geleid door
Haag Sitt wegens ongesteldheid van.
Nikiscb.
Op een concert van de Leipziger
Kammermusik. Verein oogstte onze
landgenoot de heer Joh. Saoer grooten
bijval met het ten gehoore brengen
van 't Harp-concert van John Thomas
en het Andante en Fiaale u:t 't con
cert van Nicol. v. Wilm, beide met
piano-begeleiding, welke taak hoor;st
verdienstelijk v rvuld werd door zijne
echtgenoote mevrouw Saoer-Rutteis.
De vereeniging „Nederland' weet
't haren leden hier aaügenaam te
maken.
Eerst een luisterrijke viering van
't St. Nicolaasfeest, dat door onge
veer 40 dames en heeren werd bijge
woond van hier en omliggende plaat
sen.
En. nu deze week een soiree'musicale
met welwillende medewerking van de
dïmes Sooer-Rut ers (zang) B. Ka-ap
(piano) A. Weill (harp) en den heer
Joh. Saoer (harp en cello).
Er werd c. a. ten gehoore gebracht:
'„Chant de Noëi" van A. Adam voor
zang, violoncello en harp „R nuance"
van Golterman voor cello en piano,
„Fantasie" van Joh. Snoer, meester
lijk voorgedragen door den compo
nist: „Een bloemken" en „Venster-
tiedéaen" van Nicolai (zaag) en „Kol
Nidrei" van Max Bruch voor cello,
harp en piano.
't Een en ander werd tot groot
genoegei van de leden en genoodig-
den uitgevoerd zoodat 't plan bestaat
in Januari weder een dergelijke
soirée te geven.
Wagner was weder aan 't woord
in 't theater, alwaar zijn „Vliegende
Hollander" opgevoerd word.
Deze opvoering maakte een gunstige
uitzondering op de andere Wagner-
fevonden, waar ik zeer blijde om was
want 't was met een angstig hart
dat ik mij naar de opera begaf.
De titelrol werd door den Heer
Demuth vervuld op een wijze, zooals
men dat van dezeu bevoorrechte.-,
sympathieken zanger verwachten kan.
Ook Mevr. Kryzanowski—-Doxat (San
ta) was eveneens de heerenWitte-1
kopf (Dalana) en Marion (stuurman)!
verdienstelijk.
De Heer do Grach (Erika) was weer
evenals altijd onaangenaam om aan
te komen. Als hij zingt krijgt men
den indruk of hij van te voren ver
bazend hard geloopen heeft en daar
blaas, wat zingen moet voorstellen,'
dan ook niet mooi vinden,
?t Koor was vrij goed, alleen had
een losser spel zeer zeker ten goede
gekomen.
't Gewandhuas-orchest kweet zich
als als altijd meesterlijk van haren
taak.
G. G.
Uit Amsterdam.
Aassl. 20 12 '95.
Ned. Opera. Thannhüuser.
De opera blijft bestaan, ale eiken
avond de zaal bezet is als heden
avond het geval was. Ai was het in
den laatsten tijd wat voller g6W688t
dan vroeger, bet. was toch nog maar
zelden voorgekomen dat, zooals thans,
te 71uur de bureaux werden geslo
ten, omdat het huis totaal uitverkocht
was. De voorbereiding, men wist het,
was grondig geweest en men had dus
reden iels goeds la verwachten. En
het was goed, uitstekend zelfs.
Pauwels, de sympathieke Tann-
biiuser, was men weet hoe hij
is en ook Orelio, was met zijn vol
1 ar i ton geluid een Wolfram, zooals
zeker Wagner zelf hem niet beter
zou hebben kunnen verlangen. De
neevan Urlus Engelen, van Beem
en Leeuwin stonden hen als de zan
ders van den Wartburg waardig, tor
zijde terwijl de heer van Duinen als
gast met zijn fraai basgeluid de partij
Van Herman zong. De vrouwenpar
tijen (Venus en Elisabeth) waren
in handen van de dames Jo 'Kern-
pees en Saffirah Pradjaih de laatste
(S. P.) was qua zangeres niet boven
het middelmatige, maar a's persoon,
als Elisaöetb, de type van de kuische,
Germaansche jonkvrouw, zooals de
dichter en componist Wagoer zich
die droomde, was zij geheel onvol
doende. Zij is alleen door haar uiter
lijk reeds voor deze partij ten cen-n-
male ongeschikt. De machinatie en de
coratie voldeden aan redelij k gestelde
eischen, jammer ebt de avondster die
boven den Wartbrug flonkert of flon
keren moest en als een belangrijk
deel van de opvceriog noodzakelijk
goed zichtbaar moet zijn, in het 3de
bedrijf langzamerhand een benevelde
maan werd. Als geheel heeft do
opvoering voldaan aan de hoog
gestelde verwachtingen en de uit
voerenden verdienen een woord vaD
warmen lof.
BEKKER.
De opvoeringen van „Vader" ec
„Onder Ons" bij de No.lerlandcche
Tooneelvereeniging, dir. L. A. Chris-
pijn, hebben plotseling moeien plaats
maken voor (waarscbijnhik oen reeks)
opvoeringen van „de Stille Vennoot
een nieuw fabrikaat van de bekende
Lauffs en Jacnby, fabrikanten van
„Pension Scbö-ter', „Oegeloovïge
Thomae" enz. Jrmnior vGor „Onder
Ons", rasar zeker wel weer ten succes
voor de kas van de Vereeniging.
Viyd :g a.s. eerste opvoering.
Amst. 22/12 '95.
Grand-Theatre. Amsterdam-che
snuifjes." Revue in 3 bedrijven van
Chrétienni en Fikkee.
Het was byna een traditie geworden
voor de goedo Amsterdammers, om in
de Septembermaand eene revue te
zieD. Reïdiog, Kreukniet en Renard
hadden de revue in Amat-rdsm bur
gerrecht doen verwerven, al wa3 zij
het eene jaar wat „dunner" dan het
andere, het publiek vulde avond aan
avond den kleinen Salon des Variétés,
om de lokaio moppen en soms ge
waagde hatelijkheden, voornamelijk
tegen overheid en politie van Amster
dam gericht, „flauw" te vinden
maar toch toe te juiohen.
Na Kreukniet's tragisch einde
kwam „er de klad in men trachtte
„Doofpot", „groote Trom" enz. na te
bootsen maar het gelukte niet Het
publiek bleef na een paar voorstel
lingen weg en de directeuren, die
zich aan de treurige nabootsingen
hadden gewaagd, zuchtten: „Waar is
de tijd gebleven, to8u de „Doofpot"
250 maal achtereen werd opgevoerd
Men heeft wijselijk zich een lijd
lang van het maken, tenminste van
het opvoeren van rsvues onthouden,
maar nu, nu het publiek er weer wat
trek in begint te krijgen., kemenvan
Lier. Kreeft en Budermann en Prot
en Zoon weder met eene revue aan
dragen. De beide laatsten zullen wel
dra met de opvoeringen aanvangen,
terwijl Chrétisnni en Fikk6e's revue
gisterenavond in bovengenoemd thea
ter haar eerste opvoering beleefde.
En welk een opvoeringEen politieke
manifestatieeen avond, waarop men
de oranje-liefde van het Amsterdamsch
publiek kon peilen. Een gesis, gefluit,
en gebrul op de galery, bij da ver
heerlijking d9r Lombokhelden en het
verschijnen van de buste der Koningin
als apotheose, op hetzelfde oogenbük
een juichen, applauJisseeren op oor-
verdoovende wijze in het gebouw lager
gelegen, hoogefe rangen.
Weliswaar was het een opge
schroefde demonstratie, daar Reens
en zijn „vrienden" blijkbaar speciaal
voor een ..standje" naar den schouw
burg waren getogen, maar inderdaad
geeft deze revue er eenige aanleiding
toe. De droevige figuur, die Reons
bij gerechtelijke verkoopingen maakt,
is toch heusch niet waard om op het
tooneel gebracht te worden. Jammer'
dat de schrijver Reens niet ais schut
ter heeft doen verschijnen, het spel
zou dan volmaakt geweest zyn. Vol
gens het Volksdagblad durft men
dezen volksleider niet bij de schutterij
inlijven. Dit kan waar zijn, want
meermalen hoorde ik van zeer goed
ingelichte zyde, dat de sohuttery der
gelijke personen liefst geheel onge-
Overigens is alle3 in deze revue'
aanwezig, wat tot een matig succes
kan bijdragen. Vrij gunstige couplet
ten, opgewekte muziek, met-onaar
dige gezichtjes, duidelijke toespelin
gen op beetaande en niet bestaande
toe Randen en misstanden en als bij
elke revue een publiek, dat goed-
lachsch als het is, veel door de vin
gers ziet, wat anders zou chcqueieen.
Koloniën,
Naar wij vernemen is generaal Vetter
de legercommandant, die, zooals wij
:e2ds vermeldden, den I4en te Kota
Radja is aangekomen, op reis daar
heen den llen ta Padang aan wal
gestapt, waar Z E. met vele eerbe
wijzen werd ontvangen en zijn intrek
nam ten huize van den gewest, mil.
kommandant, kolonel Stemfoort. D9n
volgenden dag zette Z. E. de reis naar
Atje'a per f.s. Van Diemen voort.
Indien wij goed zijn ingelicht, dan
zou het doei van die.i tocht o.a. zijn
om na te gaan of de buitenste tijde
lijke postenlinie in eene definitieve
moet veranderd worden, zooala door
generaal Deyckerhoff is voorgesteld,
omdat dit, behalve betere accommo
datie voor de bezettingen, op de Atje-
hers den indruk moet maken van
„wij zijn er en wij blijven er", waar
aan zij, anders nog eens mochten
twijfelen. Deli-Ct.
Loeboe Bandhare schijnt weder aan
't vechten te zijn met Kotta Intan,
ten minste zoo wordt zoowel uit Siak
als uit Tauah Poetih gemeld. De reden
vau die vijandelijkheden is dat het
volk van eerstgenoemde streek geen
uitweg heeft voor zijn boechprodncten
en dien nu langs de Rokankiri wil
bekomen.
De in Augustus jl. gevangen L-eno-
men panghoeloe van Liang, Pa Radja
L -.was, is wegens weerspannigheid
en gewapend verzet tegen den sultan
van Serdang door de Karapattan in
dat rijk veroordeeld tot zeven jaar
dwangarbeid ia den ketting.
U it Tamiang wordt ons steeds weinig
bijzonders gemeld. Een zekere Taib,
die zich al twee jaar te Toeaiang
Tjoet ophield, meldde zich by den
controleur van Tamiaug om zich te
onderwerpen; hij beweerdo dit voor
nemen resds lang gehad te hebben,
maar door panglimi Tjïhik en radja
Aukjah verhinderd te zijn. Van hunne
afwezigheid had bij gebruik gemaakt
om te ontvluchten. Uit Kwala Sim
pang kwam het bericht dat ue uit
at wekenen zich ten getale van 150 man
Uj Boek.it Nja Manggali zouden ver
zameld hebbende aanleiding daartoe
js dese
Te Glanggang ^Merah kwamen
eenige dagen geleden 3 kerels uit
Simpang Anas in Groot-Atjeh, omdat
de vrouw van een hunner daar ver-j
blijf bieM, maar een Po :iree?, ver
moedelijk de nieuwe echtgenoot van
die vrouw, schoot op hen en wondde
er eendies keerden zij naar Simpang
Anas terug om hulp te halen. De
Pedireezen vereenigdea zich nu te
Boekit Nja Manggah, in afwachting
van de dingen die gebeuren zouden.
Radjah Andjah van Sekadjang heeft
de bewoners bijeengeroepen en hun
voorgesteld met hem, d.-toe Laksa-
mana, pang). Tjigib, pangl. Soedjoed,
datoe Taadil en patoewa Dang naar
Peja Kateoggar, een heuvel in een
moeras in de nabijheid van Boekit
Batgewab, op den weg van Mo japa-
hit naar Langsar te verhuisen, maar
'zij hadden daar geen o .ren naar en
;oen ging Radja Andjah maar alleen.
De moord te MediD.
Ons kwamen, zegt de De li Ct., de
laatste dagen nog eenige bijzonder
heden ter core van hetgeen het onder
zoek van dc verdachten in deze treu
rige zaak heeft opgeleverd.
De aanleiding iet den moord wa?,
zooals dadelijk werd vermoed, een
vrouwenperkara.
Een Javaanech korporaal nl., die
sinds een paar jaar ia intieme be
trekking stond tot de menagère van
den te Medan woonachtigen heer X.
werd door dezen in den avond van
4 .Nov. in een ieege kamer van zijne
bijgebouwen aangetroffen, bij den arm
gegrepen en ter herkenning naar zijne
woning getrokken. De man wiitzich
echter aan den greep van den heer
X. te ontwringen en vluchtte naar
het kampement. Zijn uniform, koppel,
sabel enz. worden door den heer X.
aangehouden.
Den volgenden dag (Dinsdag 5 Nov.)
'.een de heer X. zijne huishoudster
naar Pel aw an gebracht en naar Penang
opgezonden k d, kwamen verscheidene
malen iel. militairen aan zijn huis
om hera-een brief van den Jav. kor
poraal te brengen. De brief bevatte
bedreiging-n, als de heer X.korpo
raals kleedmgetukken niet wilde terug
geven.
Dinsdagmiddag van Belawan terug
gekeerd, maakte de heer X.eersteen
wandeling om deEsplanadeenkwam
toen bij zevenen thuis. Bij ontving
daar van 2 inl. militairen den aan
hem door den korporaal gerichten
brief, las dien door en voegde den
soldaten tce, dat de korporaal zelf
komen moest. Kort nadat de soldaten
op dit gezegde weggegaan waren,
kwamen zij met den korporaal terug
en had deze een gesprek met den heer
X,, die hem beloofde de aangeboden
kleedingstukken later te zullen doen
terugbezorgen.
De moord had inmiddels plaats
gevonden.
Een kort oogenblik voordat deze
geschiedde, hadden twee in een dos-
;i-dos rijdende vrouwen vier inl. sol-
d ten bij den brandput tegenover het
postkantoor gezien.
Langs het postkantoor en deeocie-
nnnnw ffïl Trlolf
tegenover de Club, een man langs
den grooten weg in de richting van
het po-tkantoor vluchten, in wien
een der vrouwen d >n Javaanschen
korporaal herkende, terwijl twee an
deren over het plein wegliepen.
Deze drie personen, de vermoedelijke
daders, zijn in preventieve hechtenis,
doch ontkennen alles wat hun ten
laste wordt gelegd.
De Deli-Ct. van 23 Nov. meldt:
Het gerucht loopt hier, dat toen
de Atjehers eenige dagen geleden de
benting te Seg1' weder met lil! as
beschoten, een ,-aalftal projectielen
doel troffen, met het treurige gevolg
dat de kapitein-commandant zwaar
en de luit. der inf. Collard licht ge
wond werden, en twee minderen
sneuvelden.
Spoedig hopen wij onzen lezers
nadere en stelliger berichten omtrent
dit onheil te kunnen meedeeleB.
Rechtszaken.
Veiduisteiing van
laiidsgelden.
De ambtenaar bij het Dep. van
Marine, die de vorige week voor de
rechtbank te 's Gravenbage terecht
stond ter zake van verduistering van
gelden, is Maandag door die recht
bank wegens voortgezette verduiste
ring veroordeeld tot 9 maanden ge
vangenisstraf.
De behandeling van de zaak Zwaan
betreffende den postzegeldiefstal bij
het departement van koloniën zal 2
Januari dcor de rechtbank te 'sGra-
venhage worden voortgezet.
Beleodiging tan eon burge
meester.
De rechtbank le Middelburg heeft
C. L. W. 73 jaar, wonende te Philip
pine, beklaagd wegens beleediging
van den burgemeester dier gemeente
in een brief, waarin hij hem beschul
digde dat bij do gemeente besteelt en
zich ten ko3to van^ anderen vetmest,
veroordeeld tot f 25 boete of 15 dagen
hechtenis.
8EMENGD NEEDWS
Een geval van vergiftiging op groote
schaal wordt uit Ren ai x gemeld. Na
afloop van een begrafenismaal zijnde
zeventien deelnemers ziek geworden.
Twee hunner zijn dood, van acht is
de toestand hopeloos en zeven liggen
ernstig ziek.
„Barry",
Dezer dagen werd gemeld, dat voor
dezen beroemden St. Bernardshond
een standbeeld zou worden opgeriebt.
Omtrent zijn dood is een legende in
omloop. Hij z >u nl. dooreen Italiaansch
g-.jldaat gedood züu. De „Ned. Jager"
kan dit verhaal beslist tegenspreken.
„Barry" werd door den prior van
het St. Bernard klooster in bet jaar
1814 wegens beogen ouderdom naar
Bern gezonden ter verpleging, met de
bepaling, dat zoo de hond stierf, hij
moest opgezet worden in het museum
te Bern.
Zoo geschiedde het en men kan
den opgezetten Sfr Beruardshond in
de afdeel in g van genoemd museum
voer natuurlijke geschiedenis aldaar
zien.
De begrafenis van kardinaal
Melchera.
Het lijk van kardinaal Meiehers
kwam ie Keulen Maandagmiddag
aan, en werd door het Domkapittel,
ouder het luiden der klokken van den
Dom naar de Kryp in de kerk van
St. Gere on gebracht, waar geestelijken
de waeht bij het lijk houden. Vrijdag
zal het lijk in den Dom worden bij
gezet, waaraan door de meests Prui
sische bisschoppen zal worden deel
genomen.
In den staat Iowa is de verkoop
van spiritualiën verboden. Twee
schelmen plaateten zich nu onlangs
op de markt vaa de hoof ipiaats van
Iowa met twee groote vaten, waaruit
zij een geelachtig vocht tapten. „Put
water, menschen," riepen zij den
omstan ;ers knipoogend toe, „putwa
ter, „veertig cent de flescli."
De deugnieten maakten goede zsker
uit dat kninoogen meende het pu
bliek to moeten opmaken, dat cr
sterke drank in de vaten was en
bet kocht ia esn kleinen tijd de
vaten leeg.
De koopers waren er ingeloopen,
want zij hebben werkelijk putwater
gekocht.
VARIA.
Ia Venetië was het gebruikelijk
do volgende doodstraf op de ergsto
misdadigers toe te pss?en.
Men kuipte den veroordeelde in
een vat, waarvan de wenden boven
zijn hoofd uitstaken en waarin voort
durend een gelijkvloeiende water
stroom gevoerd werd. De hoeveel-
hetd water was zoo berekend, dat
de met een emmer gewapende man
al soheppende het watervlak op de
zelfde peil kon houden. Doch zo#
hij minder vlug schepte of even
rustte, wies het water snel en ver
dronk hij onvermijdelijk. Men kan
moeilyk een voorstelling vormen van
de wanhopige hardnekkigheid
mede de ongelukkigen de n
iende beweging uitvoerden,
eindelijk door afmatting of slas
mond werden en het water
hun hnnfrt zinh nlont.
